<PUBLIUS PAPINIUS STATIUS

PUBLIO PAPINIO ESTACIO

Crimine quo merui, iuvenisplacidissimedivum,
Quoveerroremiser, donis ut solusegerem,
Somne, tuis? Tacet omne pecus volucresqueferaeque
Et simulant fessoscurvatacacuminasomnos,
Nec trucibusfluviis idem sonus; occidithorror
Aequoris, et terris maria adclinataquiescunt.
Septimaiamrediens Phoebe mihirespicitaegras
Stare genas; totidemOetaeaePaphiaequerevisunt
Lampades et totiensnostrosTithoniaquestus
Praeterit et gelidospargitmiserataflagello.
Unde ego sufficiam? Non si mihilumina mille,
Quaesacer alterna tantumstationetenebat
Argus et haudumquamvigilabatcorpore toto.
At nunc heu! Si aliquislongasubnoctepuellae
Brachianexatenensultro te, Somne, repellit,
Inde veni; nec te totasinfunderepennas
Luminibus compello meis-hoc turba precatur
Laetior: extremo me tange cacumine virgae,
Sufficit, aut leviter suspenso poplite transi. (Sil. V, 4)

PUBLIUS PAPINIUS STATIUS

PUBLIO PAPINIO ESTACIO
Psittace dux volucrum, domini facunda voluptas,
humanaesollersimitator, psittace, linguae,
quistuatamsubitopraeclusit murmura fato?
hesternas, miserande, dapesmoriturusinisti
nobiscum, et grataecarpentemmuneramensae
errantemque toris mediae plus tempore noctis
vidimus. adfatusetiammeditataque verba
reddideras. at nunc aeternasilentiaLethes
illecanorushabes. cedatPhaethontiavulgi
fabula: non soli celebrant sua funeracygni.
At tibi quanta domus rutila testudinefulgens,
conexusqueeborivirgarumargenteus ordo,
argutumquetuostridentia limina cornu
etquerulaeiamsponte fores! vacatillebeatus
carcer, et augustinusquamconviciatecti.
Huc doctae stipentur aves quis nobile fandi
ius natura dedit: plangat Phoebeius ales,
auditasque memor penitus demittere voces
sturnus, et Aonio versae certamine picae,
quiquerefertiungensiteratavocabulaperdix,
etquaeBistonioqueritursorororbacubili:
fertesimulgemituscognataqueduciteflammis
funera, et hoc cunctaemiserandumaddiscitecarmen:
'occiditaeriaeceleberrima gloria gentis
psittacus, illeplagae viridis regnatorEoae;
quem non gemmatavolucrisIunonia cauda
vinceretaspectu, gelidi non Phasidis ales,
nec quas umenti Numidae rapuere sub austro;
illesalutator regum nomenquelocutus

Caesareum et queruliquondam vice functusamici,

nunc conviva levismonstrataquereddere verba
tamfacilis, quo tu, Meliordilecte, recluso
numquamsoluseras. at non ingloriusumbris
mittitur: Assyriocineresadolenturamomo
et tenues Arabum respirant gramineplumae
Sicaniisquecrocis; senio nec fessus inerti
scandetodoratosphoenixfeliciorignes.'
(Silv. II, 4)

STATIVS STELLAE SVO SALVTEM

Diu multumque dubitavi, Stella iuvenis optime et in studiis nostris eminentissime, qua parte
evolvisti, an hos libellos, qui mihi subito calore et quadam festinandi voluptate fluxerunt,
cum singuli de sinu meo pro [ . . . . ] congregatos ipse dimitterem. quid enim o[ . . . . ]
quoque auctoritate editionis onerari, quo adhuc pro Thebaide mea, quamvis me reliquerit,
timeo? sed et Culicem legimus et Batrachomachiam etiam agnoscimus, nec quisquam est
inlustrium poetarum qui non aliquid operibus suis stilo remissiore praeluserit. quid quod
haec serum erat continere, cum illa vos certe quorum honori data sunt haberetis? sed apud
ceteros necesse est multum illis pereat ex venia, cum amiserint quam solam habuerunt
gratiam celeritatis. nullum enim ex illis biduo longius tractum, quaedam et in singulis
diebus effusa. quam timeo ne verum istuc versus quoque ipsi de se probent! (Silv. I, 1)

FBULA
Illaequoquefabellaequae,

etiam

si

(namuideturearumprimusauctorHesiodus),

originem

non

nomine

ab

Aesopo

acceperunt

tamenAesopimaximecelebrantur,

ducereanimossolentpraecipuerusticorum et imperitorum, qui et simpliciusquae ficta

suntaudiunt,

et

captiuoluptatefacileiisquibusdelectanturconsentiunt:

MeneniusAgrippaplebem

cum

patribus

in

gratiamtraditurreduxisse

membrishumanisaduersusuentremdiscordantibus
poematequidemhumilem

generis

si

fabula,

huiususumputauit

in

et

quidem
nota

illa

Horatiusne

illisuersibus:

quod

et
de
in
dixit

uulpesaegroto cauta leoni'. Graeciuocant et , utdixi, et ,

nostrorumquidam, non sane recepto in usum nomine,
Apologationem (Quint. Inst. V.11.19)