Sunteți pe pagina 1din 19

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.

2000

207

A ocupao islmica
do Castelo dos Mouros (Sintra):
interpretao comparada*
CATARINA COELHO

Centro de defesa de um territrio essencialmente rural, no extremo ocidental do Garb


al-Andaluz, o Castelo dos Mouros apresenta uma estrutura de planta irregular, para alm
das vrias reconstrues ali realizadas. Em 1993, na sequncia das escavaes arqueolgicas
efectuadas na encosta sul do castelo, foram postas a descoberto evidncias da ocupao
muulmana desta fortificao, atravs do aparecimento de trs silos completamente entulhados, um deles em associao com um pavimento argamassado. O conjunto dos materiais cermicos exumados insere-se num leque cronolgico entre os sculos IX-XI.

The defensive center of an essentially rural territory in the extreme west of the

Garb al-Andalus, the Castelo dos Mouros is characterized by a plan with an irregular structure, with constructions of later settlements added to it. In 1993, following an archaeological survey, evidence was found that confirms the Moorish occupation of this castle. Three
storage pits were found completely filled; one was associated with a mortar-paved floor. The
ceramics found date to between the 9th and 11th centuries.

1. O territrio
Fontes islmicas descrevem, nos sculos XI e XII, a regio de Sintra realando a sua riqueza em
recursos naturais, cujo aproveitamento permitiria, por um lado, o desenvolvimento da agricultura e
da pastorcia e, por outro, pela proximidade do Oceano Atlntico, a utilizao dos recursos marinhos.
Instalado num dos cumes sobranceiros da Serra de Sintra, numa rea de caos de blocos
que to bem caracterizam a rea oriental deste macio isolado, o denominado Castelo dos Mouros domina toda uma vasta regio de plataformas calcrias circundantes constitudas por terrenos essencialmente agrcolas pertencentes aos clssicos agri olisiponenses. A rede hidrogrfica
da serra onde est implantado revela-se atravs de pequenas, mas numerosas, linhas de gua,
assim como de fontes naturais de gua lmpida e fresca.

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

208

A caracterizao das potencialidades da regio de Sintra foi, como j dissemos, objecto de


anlise por diversos gegrafos, historiadores e viajantes islmicos, nomeadamente Almunime
Alhimiari, que ao compilar escritos anteriores descreve a proximidade do mar em relao vila
de Sintra, bem como a riqueza e fertilidade dos seus frutos, assim como as violetas selvagens que
crescem na serra e o mbar recolhido na costa vizinha (Coelho, 1989, p. 63).
A situao geogrfica que ocupa, grosso modo um territrio a Norte do esturio do Tejo,
faz com que se constitua como parte integrante dos cinco territrios geo-histricos do Garb al-Andaluz (Torres, 1992).
Identificada por Al-Bakri, no sculo XI como uma das oito cidades mais importantes do
Garb al-Andaluz, Sintra comportava no seu termo Cascais, que ainda na Baixa Idade Mdia funcionava como seu porto martimo muito embora tenha sido desvinculado daquele territrio
atravs da Carta Rgia de 1364 e parte de Mafra (Marques, 1988).
De Sintra partiam trs importantes vias terrestres que a ligavam a Mafra, a Cascais, atravs
de Alcabideche e, a mais significativa, a Lisboa, grande centro urbano a Leste, importante plataforma de redistribuio e encontro de diversas redes virias e das mais variadas culturas. Sabendo
que a definio do espao no Al-Andaluz admitia uma distncia de cerca de 100 km, no mximo,
e os 40 km, no mnimo, entre as principais cidades, podemos observar essa realidade, por exemplo, para Santarm e Lisboa, no primeiro caso, e para Sintra e Lisboa, no segundo.
A importncia de Sintra durante a ocupao muulmana deve ser analisada destacando a
particularidade das relaes estabelecidas com Lisboa. Contextualizando cronolgica, poltica,
administrativa e economicamente a rea da pennsula de Lisboa no pode ser percebida sem a
devida articulao entre as duas comunidades mais ocidentais do Garb al-Andaluz.
A regio de Lisboa sempre gozou de uma certa autonomia face aos centros de deciso poltica do Al-Andaluz, o que lhe confere, ao mesmo tempo, uniformidade e especificidade. Por outro
lado, no esqueamos que a partir do sculo XI, constitui-se como uma rea de fronteira estabelecendo o limite mais ocidental da Marca Inferior.
Com efeito, durante a administrao do califado parece evidente a distncia relativamente
ao lugar central. Para alguns autores (Marques, 1993), poder mesmo ter ocorrido, esporadicamente, uma Cora em Sintra no sculo X, relacionada com a existncia de um bispado por volta
de 974. De acordo com a informao anterior, podemos, eventualmente, pensar na formao de
um lqlim em Sintra, que abarcaria Cascais e Mafra nos limites do seu termo.
Aparentemente, nos incios do sculo X com a fragmentao do Al-Andaluz em diversos
Reinos Taifas, Lisboa e a regio que abrangia, a depender, ento, directamente de Badajoz, passa
a ter um papel mais interveniente na vida poltica da taifa a que pertencia. Segundo Vldez Fernndez (1995, p. 281), o papel desta relao era fundamental, uma vez que Badajoz ... dispone
adems del puerto de Lisboa como importante salida natural a su comercio exterior, una parte
del cual alcanzaba horizontes mais dilatados que los propiamente ibricos. H, ainda, que realar o facto da dinastia aftssida reinante em Badajoz, de origem berbere, possuir fortes ligaes
a Santarm e Lisboa (Marques, 1993). A constante situao de moeda de troca em que as cidades, que compunham estes reinos, eram colocadas aquando da existncia de conflitos fez com
que estas mesmas cidades e vilas constitussem, segundo Borges Coelho (19862, p. 57), repblicas semi-independentes que asseguravam, por um lado, a paz e independncia em situaes
de conflito e, por outro, o estabelecimento de laos interfronteirios entre os vrios reinos vizinhos, como o caso de Badajoz e Sevilha que, dividindo entre si, ocupavam todo o Sul do actual
territrio portugus.

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada

209

CATARINA COELHO

1.1. A toponmia
Com a atribuio do Foral a Sintra, em 1154, ficaram definidos os limites do seu termo,
mais propriamente a rea para lavrar e plantar. Observando a toponmia ali registada, reconhecemos o predomnio dos nomes comeados por -al- comummente aceites como de origem
muulmana (Machado, 1940):

Fig. 1 Foral rea para lavrar e plantar.

Almograve (al-mugavir > o que faz incurses), Almorquim, Alfouvar (al-fauwara > o bolho),
Alcolombal (al+columbare [latim] > pombal), Almargem (al-marje > o prado, campo), Alpolentim
(al+polemtin [latim] > farinha de cevada (?)), Almornos (vocbulo hbrido ?), Algueiro(al-g(u)erane >
cova, gruta, barranco), Almoageme (al-mesijide > a mesquita), Almosquer, Alconde, Arrabalde
(arabade > subrbios), Alcobela (ab-qubba > a cpula + ela sufixo romnico > cupulazinha), Maufal (mafal > o lugar que est em baixo), Moaravia (de mutarabe > morabe - local de morabes) e Calaferrim (termo que discutiremos mais adiante).
Mais recentemente, outros autores (Marques, 1993), apoiaram a tese anterior, salientando,
contudo, a influncia berbere nesta regio do Garb al-Andaluz, nomeadamente das suas tribos
e cls, influncia essa que se viria a perpetuar, mais uma vez, na toponmica local:
Hawwara > Alfavar; Matmata > Massam; Sadfura > Assafora e Banu Qasim > Cacm.
Por outro lado, o mesmo autor aponta razes etimolgicas idnticas no que diz respeito aos
nomes relacionados com produtos agrcolas, nomeadamente:

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

210

Tin > (figo) } al-bim-a-tin (poo do figo ou figueira ) ou ainda ben-ath-then (poo do lodo) >
Borratm
(Rio de Mouro); Luz (amendoeira) } Qual-luz (vale da amendoeira) > Queluz.
Denotam-se, ainda, algumas aluses feitas ao territrio recentemente conquistado (1147),
nomeadamente de ndole militar, ou seja, defesa desta rea, bem como com sua administrao.
A importncia da comunidade islmica bem destacada, uma vez que, ainda, no reinado
de D. Dinis se faz referncia num documento de Chancelaria, aos mouros forros de Colares, acontecendo o mesmo posteriormente, de acordo com testemunhos que temos vindo a observar em
documentao medieval de contratos de compra e venda de propriedades. A confirmar a continuao da tradio muulmana nesta rea esto as escavaes arqueolgicas realizadas em Colares, onde se identificou algum esplio cermico claramente muulmano (sculos X-XI), proveniente de silos entulhados.
Por outro lado, diversos trabalhos arqueolgicos, quer a nvel de escavao quer de prospeco, realizados em stios de reconhecida ocupao romana, nomeadamente villae, distribudos pelos anteriormente referidos agri olisiponenses, revelaram uma lata cronologia na utilizao
do espao rural.

2. O Castelo dos Mouros


Segundo um excerto das Memrias Paroquiais de 1758 a Serra de Sintra define-se como um
marco na paisagem, onde est localizada uma antiga fortaleza a todos os nveis inexpugnvel e
de alargadas dimenses: (...), servindo de guia aos que navegam o mar oceanno, de que est afastado duas legoas (...), compe-se esta montanha de calhaos de imensa grandeza, (...) sem ligadura, sustentados s no equilbrio, principalmente os que esto na mayor eminncia da serra,
onde se vem vestgios da antiga fortificao dos mouros, formando uma vila sufficienteniente
considervel (Azevedo, 1982, p.169).
Centro de defesa de um territrio, como j vimos, essencialmente rural, no extremo ocidental do Garb al-Andaluz, o Castelo dos Mouros apresenta-se como uma estrutura de planta
irregular, mau grado as sucessivas reconstrues de que foi alvo.
Pela observao linear da estrutura amuralhada e de acordo com o stio onde est implantado, bem como pelo territrio rural que domina penso que podemos afirmar estar na presena
de um grande albacar. A confirmar tal ideia temos a existncia de uma cisterna localizada
entrada do castelo, ou pelo menos entrada da actual porta principal, mas seguramente no centro recinto amuralhado.
Pelo que anteriormente foi j estabelecido, no que diz respeito aos testemunhos, arqueolgicos e no s, detectados no territrio abrangido pelo castelo, bem como pela proximidade
da vila de Sintra, no sop da serra, onde foram igualmente exumados vestgios muulmanos,
quer a nvel estrutural quer material, podemos, uma vez mais, confirmar as funes de controle
e proteco que este recinto encerrava em si mesmo.
Definida, portanto, a sua funo em termos estratgicos de povoamento, importa pois observar mais em pormenor a sua estrutura. O aparelho construtivo que apresenta e salvaguardando,
como dissemos, as vrias reconstrues a que foi sujeito, quer aps a Reconquista, quer, ainda, no
sculo XIX de acordo com o esprito romntico de D. Fernando II que invadiu toda a rea da
Serra de Sintra revela uma base executada segundo a tcnica apurada da soga e tisso.
Para Pavn Maldonado (1993, p. 20-25), existiro contudo duas fases distintas de construo. A mais antiga dataria dos sculos IX-X, semelhana do que acontece noutras realidades penin-

211

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada


CATARINA COELHO

Fig. 2 Planta do Castelo dos Mouros, esc. 1:2000.

sulares. A segunda fase estaria patente tanto na edificao de algumas das torres existentes, onde
as diferentes tcnicas construtivas parecem revel-lo, como pela ampliao do recinto amuralhado,
desta feita, para um grande albacar, tendo em vista a proteco da populao ali concentrada.
A existncia de um estreito adarve escalonado com um pequeno murete sugere alguma relao com os exemplos das estruturas amuralhadas de Badajoz, Cceres e Silves.
Quanto ao aparelho propriamente dito, podemos descrev-lo, a partir do lano da muralha melhor conservado, que apresenta cerca de 2,13 m de espessura e 15 m de comprimento, no
qual esto inseridas duas torres semicirculares. A tcnica construtiva soga e tisso caracteriza-se, neste caso especfico, por faixas de silhares com cerca de 0,30 a 0,40 m de altura, colocados
ora em largura ora em comprimento, intervaladas por faixas de pedras bastante estreitas e curtas, integradas numa argamassa com grande percentagem de gesso.

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

Fig 3

Vista geral do Castelo dos Mouros.

Fig 4

Troo de muralha mais antigo pormenor do aparelho construtivo.

212

213

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada


CATARINA COELHO

As torres semicirculares, anteriormente referidas, so executadas no mesmo aparelho construtivo e perfeitamente integradas no desenrolar de todo o lano da muralha em anlise. Interiormente so ocas desde a base tendo uma delas no exterior uma pequena escada de acesso com
cinco degraus. Por estes acede-se a uma porta com ombreira recortada, cujo vo mede cerca de
1,68 m. de altura por 0,90 m. de largura. Segundo Pavn Maldonado, e de acordo com exemplos
semelhantes encontrados na rea de Jan, podero ter existido nas torres de Sintra andares de
madeira, cuja presena de pequenos buracos para emadeiramentos parece sugerir.
Idntica estrutura da porta, agora descrita, revela-se o pequeno postigo presente neste lano
conservado da muralha. A abertura foi em tempos utilizada como porta de emergncia ou escapatria do interior do recinto amuralhado, j que devido s suas reduzidas dimenses (0,56 m de
comprimento por 0,67 m de altura e 0,60 m de profundidade) se torna impossvel atribuir-lhe qualquer outra funcionalidade. Para o mesmo autor, em pocas posteriores esta pequena abertura ter
servido para escoar guas, pois observa-se que parte do postigo foi tapado e consequentemente
aplanado na base formando uma rampa para melhor exercer a sua nova funo. O autor estabelece, ainda, alguns paralelos para este tipo de aberturas em Vascos e Talavera de la Reina.
A partir dos 4/5 m de altura a tcnica construtiva altera-se, registando-se uma segunda fase
de edificao das muralhas, cujo aparelho de menor qualidade no define uma cronologia precisa. Realce-se que a existncia de uma mudana ao nvel da tcnica utilizada no implica, necessariamente, a presena de uma ruptura poltico-cultural, isto , muulmana-crist.
Num outro pano da muralha, cujo aparelho se apresenta mais imperfeito, so notrias as
diferentes tcnicas construtivas ali empregues. Parece-nos evidente que o aparelho registado na
parte superior da parede um testemunho efectivo das reconstrues do sculo XIX. Se observarmos a parte exterior deste lano da muralha podemos constatar, sem quaisquer dvidas,
a rea da costura das vrias tcnicas utilizadas. Neste mesmo troo do recinto amuralhado est
implantada a tradicionalmente chamada porta rabe do Castelo dos Mouros. formada por um
evidente arco de ferradura, to caracterstico neste tipo de elementos arquitectnicos (Bermdez Cano, 1995). Esta
porta encontra-se, actualmente, bastante degradada, uma vez que d acesso
referida torre, no interior da qual foi
instalado, h j alguns anos, o posto de
electricidade que abastece toda a rede de
iluminao do monumento.
Descritas as estruturas, importa
agora pensar, embora com alguma dificuldade, na cronologia a atribuir ao albacar sintrense. Para tal iremos fazer a anlise: (1) dos dados estabelecidos pela
proposta de Pavn Maldonado; (2) da
micro-toponmia; (3) dos resultados obtidos no stio de So Pedro de Canaferrim.
Ficou claro que para Pavn Maldonado o recinto amuralhado do Castelo dos Mouros apresenta duas fases
distintas de construo. Uma primeira
Fig 5 Porta rabe do Castelo dos Mouros.

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

214

fase mais antiga seria atribuvel aos sculos IX-X, tendo em linha de conta a morfologia do aparelho empregue no lano de muralha melhor conservado, podendo obter-se paralelos nas muralhas emirais e califais de outras reas peninsulares. Ainda de acordo com o mesmo autor,
enquanto nos sculos X-XI observamos a generalizao do emprego da taipa para a construo
ou reforo dos recintos amuralhados no actual territrio portugus, em Sintra regista-se a utilizao de uma aparelho de alvenaria estreita preenchida com pequenas pedras, sugerindo, desta
forma, a adopo de diferentes tcnicas construtivas face ao terreno onde as estruturas eram
implantadas.
No que diz respeito microtoponmia do local observamos que o termo Calaferrim que
na documentao medieval precede o topnimo Canaferrim encerra em si mesmo mais alguns
contributos para tentar aferir a cronologia do Castelo de Sintra.
Recorrendo a alguns conceituados autores que sobre esta matria pensaram temos presente
as seguintes propostas:
Calaferrim topnimo hbrido formado por qala (povoao situada em planalto ou
rochedo escarpado)+ ferrium (de ferro - guas ou terrenos) (Machado, 1967).
Calaferrim > qalaa } qalat > cat- ou cal- } termo relacionado com estruturas defensivas
(Marques, 1993).
Pelo exposto chegamos concluso de que o topnimo Calaferrim, constitudo pelo prefixo
qala, est intimamente relacionado quer com a rea onde a fortificao est implantada, quer
com a prpria estrutura em si. O caso especfico de -ferrim ainda algo controverso.
Por outro lado, concentrando-nos, especificamente, no prefixo qala e recorrendo a Acin
Almansa (1992, p. 140), obtemos a indicao de que estes topnimos aparecem muitas vezes utilizados como sinnimos de hisn e relacionados, na generalidade, com fortalezas de grandes dimenses, particularmente inacessveis. Trata-se de um dos topnimos mais cedo utilizados e para o
autor ... una de las formas del primitivo asentamiento de la poblacin rabe, e independientenente de la posterior evolucin de los topnimos (...), su posterior identificacin con husun o
modun, como apareceu en las fuentes, el que se llama as a una fundacin califal: Qalat Jalifa
(Calatalifa)... (Acin Almansa, 1992, p. 141). Outros exemplos citados so os casos de Calatayud e Calatrava.
Estes elementos vm juntar-se aos aspectos arquitectnicos valorizando a tese da antiguidade do Castelo dos Mouros. A verificar-se esta ideia teramos a relao do nome qala com a primeira fase do recinto amuralhado apontada por Pavn Maldonado para o sculo IX.

3. O exemplo do stio de So Pedro de Canaferrim


Em 1993, na sequncia das escavaes arqueolgicas levadas a cabo por Teresa Simes
visando o estudo da implantao de comunidades do Neoltico antigo na Estremadura, foram
postas a descoberto evidncias arqueolgicas da ocupao muulmana do Castelo dos Mouros.
O stio de So Pedro de Canaferrim localiza-se entre os 395 m. e os 402 m. de altitude, com
as coordenadas UTM 29SMC664941. A sondagem foi implantada numa rea que abrange dois
patamares da vertente SE do Castelo dos Mouros, a cerca de 1,1 km a NNE do vrtice geodsico
da Cruz Alta, junto s runas da antiga igreja paroquial de So Pedro de Canaferrim.
Definida a rea de escavao, com apenas 8 m2, verificou-se que nas UEs 1 e 2, a presena
de uma camada de terras amarelas muito compactadas que poder estar relacionada com uma
pequena estrutura de taipa UE 1, ou, eventualmente, com a desagregao da mesma. Este facto

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada

215

Fig 6

CATARINA COELHO

Localizao do Castelo dos Mouros (Sintra), esc. 1:25 000.

merece especial destaque, uma vez que no foi, at ao momento, identificado qualquer vestgio
de taipa nas estruturas visveis do Castelo dos Mouros. Registou-se uma grande variedade cronolgica relativamente aos materiais recolhidos.
Na sequncia da escavao, e sob a estrutura referida, foi identificado um pavimento UE 6
com alguns carves e material cermico associados, aparentemente, a um pequeno muro UE 3.
Na argamassa, algo rude, desta estrutura aquando da sua destruio para registo da ocupao
neoltica identificaram-se alguns fragmentos de cermica que, pelo o seu estado deteriorado,
no nos forneceram quaisquer dados relativos sua cronologia.
Sob este solo de ocupao registou-se uma camada de terras UE 7 indiferenciadas em
planta, mas significativamente marcadas no corte estratigrfico sul. Numa primeira anlise,
estamos perante outro momento de ocupao e respectivo pavimento. Contudo, no se pode
assegurar qualquer diferenciao material. Relacionado com este solo regista-se a abertura
de um silo UE 9 que poder estar na origem da indefinio do pavimento na sua observao
horizontal.

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

216

Finalmente, foram identificados mais dois silos, UEs 10 e 11, escavados nos nveis arqueolgicos anteriores, cujo limite inferior aparece registado na rocha de base bastante frivel. Entulhados com fragmentos de telhas, pedras e abundante esplio cermico verificou-se, no entanto,
uma escassa existncia de material metlico e, sobretudo, osteolgico. A disposio destes dois
silos apresenta-se curiosa, uma vez que se regista o rompimento de um UE 11 pelo outro UE 10,
fenmeno que s podemos observar ao nvel da estratigrafia, j que pela observao dos materiais cermicos exumados no obtemos qualquer diferenciao cronolgica.
Pela anlise do esplio recolhido, na sua grande maioria material cermico, estas estruturas parecem ter funcionado, numa ltima fase de utilizao, como uma rea de lixeira, uma vez
que alguns dos fragmentos apresentam sinais de fogo ps-fractura.
Devemos, entretanto, realar que o stio de So Pedro de Canaferrim se localiza, como j
dissemos na encosta sul do castelo, ou seja, na rea mais abrigada dos ventos dominantes e, por
isso mesmo, excelente para o armazenamento de alimentos, funo original das estruturas subterrneas identificadas.
Alis, so visveis por todo o recinto amuralhado vestgios de aberturas no solo testemunhando a presena de outros silos, que confirmam a existncia das concavidades descritas nas
Memrias Paroquiais de 1758. Analisando o esplio cermico exumado ainda que salvaguardando
o estado bastante fragmentado em que se encontra possvel registar uma grande variedade
tipolgica, salientando-se:
(a) cinco grupos fundamentais quanto forma:
I. Panelas [grupo Burma, Qidr de Rossell Bordoy (1991, p.168)].
Esta forma aparece registada em nmero bastante significativo. Predominando no conjunto das formas fechadas, integra-se facilmente nas tipologias peninsulares elaboradas
para este tipo de recipiente. Na sua maioria encontram-se paralelos em ambientes dos sculos IX-X para as mais antigas, nomeadamente na Alcova de Silves (Gomes, 1988), no Castelo Velho de Alcoutim (Catarino, 1988), nas Mesas do Castelinho, em Almodvar (Fabio
e Guerra, 1994), em Cascais (Rodrigues, 1990), em Crdova (Fuentes Santos et al., 1994),
em Saragoa (Galve Izquierdo, 1988) e em Alicante (Azuar Ruiz, 1989), apenas para referir
alguns (Est. I: 1-6).
II. Potes [grupo Qulla de Rossell Bordoy (1991, p. 164)].
Registados em pequena escala estes recipientes apresentam-se como fiis testemunhos da
armazenagem de alimentos a que se destinavam. Muito embora no tenham ainda sido
recolhidos quaisquer fragmentos de grandes talhas no de ignorar totalmente a sua presena neste contexto, sobretudo tendo em ateno as reduzidas dimenses da rea intervencionada (Est. I: 7-9).
III. Cntaros [grupo Yarra, Surba de Rossell Bordoy (1991, p. 164)].
Foram recolhidos apenas trs fragmentos de bordo associados a esta forma especfica. Apresentando ou no pinturas sobre o bordo, estes exemplares obtm paralelos em Mrtola
(Khawli, 1994), Silves (Gomes, 1988), e Palmela (1993), ainda que para contextos j mais
tardios, dos sculos XI-XII (Est.I: 10-12).

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada

217

CATARINA COELHO

IV. Jarrinhas [grupo Yarra de Rosseil Bordoy (1991, p. 165)].


O grupo das jarrinhas apresenta-se bastante homogneo. Apenas um fragmento nos permite obter a forma do recipiente na sua quase totalidade, ainda que lhe faltem as asas (Est.
I: 13). Pela anlise dos bordos, bojos e asas, que registam uma tendncia para as jarras de
colo alto, cilndrico, ou ligeiramente convexos, de corpo com tendncia bitroncocnica e
carena baixa onde vo colar as asas, obtemos paralelos nos stios arqueolgicos assinalados anteriormente para o grupo 1 em contextos dos sculos IX-XI (Est.I: 13-20).
V. Pratos [grupo Sahfa, Tayfur, Gidr de Rossell Bordoy (1991, p.167)].
Os pratos e taas, com ou sem decorao, so indiscutivelmente o grupo que melhor est representado na totalidade do conjunto recolhido. Por comparao com outras estaes arqueolgicas podemos inseri-lo na sua maioria em contextos dos sculos X-XI, excepo de um fragmento que define um ambiente j tardio, encontrando-se na Alcova de Silves associado
camada 2, ou seja, relativa ocupao almada (Gomes, 1988, p. 223) (Est.II: 5-11).
De realar a existncia de apenas um fragmento de bordo de alguidar (Est. II: 12) pertencente, aparentemente, a contextos mais tardios, e de apenas uma tampa, ainda que fragmentada (Est. I: 21).
Registe-se, ainda, o aparecimento de trs fragmentos de bico de candeia, um dos quais de
pasta branca compacta e bem depurada, com decorao a vidrado melado claro.
(b) quatro grupos quanto s tcnicas decorativas:
I. vidrados melados com ou sem decorao a xido de mangans (Est. II: 5);
II. vidrados com decorao a verde e mangans (alguns dos quais revelam claramente motivos decorativos especficos, tais como o cordo da eternidade (Est. II: 6) e um pequeno bolbo
de flor de ltus);
III. pinturas a branco e a xido de ferro sobre superfcies no vidradas (Est. I: 4, 17 e 18;
Est. II: 3 e 4);
IV. cordes plsticos digitados ou ungulados (Est. II: 1 e 2).
Sistematizando, os materiais recolhidos em So Pedro de Canaferrim agrupam-se em trs claros grupos quer em relao sua distribuio no terreno, quer relativamente sua cronologia:

materiais de superfcie e revolvimento que, para alm de registarem uma grande heterogeneidade tipolgica, apresentam uma larga diacronia;
fragmentos provenientes das camadas de ocupao preservadas (UEs 5, 6 e 7), podendo
ser englobados num ambiente claramente do sculo X, possivelmente IX, muito embora se
verifiquem as intruses em metade desta rea e, simultaneamente, o registo de esplio ligeiramente posterior:
material cermico proveniente de trs silos e, por isso mesmo, posterior ao conjunto anterior, enquadrvel num contexto do sculo XI, ou mesmo mais tardio.

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

218

4. Em concluso
Pelo que expusemos ao longo deste trabalho, podemos pensar na atribuio de uma data
sensivelmente antiga para a fundao do Castelo dos Mouros.
Quer atravs da observao do aparelho construtivo das muralhas, quer pela anlise da
micro-toponmia qala , quer ainda pelos dados obtidos no registo arqueolgico, parece resultar evidente uma origem recuada ao sculo IX para o recinto amuralhado de Sintra.
Como vimos, este reconhecimento no coloca qualquer entrave a posteriores obras de restauro ou remodelao, ainda sob domnio islmico, uma vez que a importncia que a regio de
Sintra adquire ao longo dos tempos est j por demais estabelecida.
A existncia de um albacar que exerce simultaneamente funes de defesa e controle sobre
um territrio vasto, essencialmente agrcola, revela a principal razo de ser do Castelo dos Mouros, em Sintra, durante pelo menos cerca de quatro sculos, isto , desde a sua fundao at
momentos imediatamente posteriores Reconquista.
Sintra, Setembro de 1996

Catlogo
Estampa I
1. CSP1(93)F3[6]11
Panela. Bordo boleado com ligeira inflexo externa; asa fitiforme; pasta homognea e compacta laranja escuro acastanhado; c.n.p.. mdios e finos; superfcies alisadas castanho acinzentado, com aguada cinzenta (exterior); dimetro do bordo: 140 mm.
2. CSP1(93)F3[6]20
Panela. Bordo boleado, colo com leve ressalto; asa fitiforme, pasta homognea e compacta
laranja; c.n.p. finos e mdios; superfcies alisadas laranja acastanhado; dimetro do bordo:
134 mm.
3. CSP1(93)F3[8]11
Panela. Bordo espessado externamente, colo curvo-cncavo; pasta homognea e compacta
castanha escura; c.n.p.. finos (micceos); superfcies alisadas castanho escuro; dimetro do
bordo: 136 mm.
4. CSP1(93)F3 [6]26
Panela. Bordo espessado externamente; colo alto estrangulado; pasta homognea e compacta com ncleo cinzento acastanhado; c.n.p.. finos e mdios; superfcies alisadas laranja
(interior) e creme rosada (exterior); dimetro do bordo: 120 mm.
5. CSP1(93)F3[11]28
Panela ou pote. Bordo boleado em barbela; paredes curvo-convexas; colo curvo-cncavo;
pasta homognea e compacta laranja acastanhada escura; c.n.p.. finos (micceos); superfcies alisadas castanho alaranjado; dimetro do bordo: 110 mm.

219

Estampa 1

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada


CATARINA COELHO

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

220

6. CSP1(93)E3[0]33
Panela ou pote. Bordo boleado em barbela; pasta homognea e compacta cinzenta acastanhada; c.n.p. finos e mdios; superfcies alisadas castanho acinzentado, com engobe alaranjado (exterior); dimetro do bordo: 110 mm.
7. CSP1(93)F3[11]17
Pote. Bordo recto levemente exvertido com ligao ao colo em curva contnua; pasta homognea muito depurada cinzenta rosada; c.n.p. finos (micceos); superfcies alisadas rosa
claro (interior) e laranja claro (exterior); dimetro do bordo: 130 mm.
8. CSP1(93)F3[8]17
Pote. Bordo boleado com inflexo externa; colo evas; pasta muito porosa rosada; c.n.p.
finos, mdios e grossos; superfcies alisadas creme rosado/alaranjado; dimetro do bordo:
170 mm.
9. CSP1(93)E3[1]31
Pote. Bordo direito com inflexo externa; pasta homognea castanha clara rosada; c.n.p.
finos e mdios; superfcies alisadas castanho escuro; dimetro do bordo: 222 mm.
10. CSP1(93)F3[11]16
Cntaro. Bordo boleado com inflexo interna, com uma fina canelura na quebra da ligao ao colo; pasta homognea cinzenta clara; c.n.p. finos e mdios (calcrios); superfcies
alisadas com engobe castanho amarelado; dimetro do bordo: 100 mm.
11. CSP1(93)F3[8]6
Cntaro. Bordo espessado interna e externamente com ligeira inflexo interna; colo cilndrico; pasta homognea compacta de ncleo castanho; superfcies alisadas laranja forte;
pingos de cor branca sobre o bordo; dimetro do bordo: 120 mm.
12. CSP1(93)F3[5]2
Cntaro. Bordo plano estendido em aba; pasta homognea compacta de ncleo cinzento;
c.n.p. finos e mdios; superfcies alisadas laranja forte; dimetro do bordo: 142 mm.
13. CSP1(93)F3[7]35
Jarrinha. Bordo direito; colo cilndrico tendencialmente curvo-convexo; bojo acentuadamente curvo-convexo; pasta homognea compacta castanha clara; c.n.p. finos (micceos);
superfcies alisadas castanho claro; dimetro do bordo: 66 mm.
14. CSP1(93)F3[7]26
Jarrinha. Bordo boleado com ligeiro espessamento interno, formando um pequeno sulco;
asa de seco oval; pasta homognea compacta laranja; c.n.p. finos e mdios; superfcies alisadas laranja; dimetro do bordo: 72 mm.

221

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada


CATARINA COELHO

15 CSP1(93)F3[11]16
Jarrinha. Bordo boleado com inflexo externa e ligeiro espessamento interno formando um
pequeno sulco; asa de seco oval; pasta homognea compacta laranja escura; c.n.p. finos
e mdios; superfcies alisadas laranja; dimetro do bordo: 80 mm.
16. CSP1(93)E3[0]7
Jarrinha. Bordo boleado com ligeiro espessamento; colo curto curvo-cncavo; pasta homognea compacta laranja; c.n.p. finos; superfcies alisada laranja forte; dimetro do bordo:
52 mm.
17. CSP1(93)F3[11]13
Jarrinha. Bordo direito boleado; colo cilndrico com um a canelura muito fina; pasta homognea compacta laranja acastanhado claro; c.n.p. finos; superfcies alisadas laranja forte;
dimetro do bordo: 52 mm.
18. CSP1(93)F3[1]33
Jarrinha. Bordo boleado com ligeiro espessamento interno; ligao para o colo apresenta
uma fina canelura; pasta homognea compacta creme alaranjada; c.n.p. finos; superfcies
alisadas com engobe creme esbranquiado; apresenta pingos de xido de ferro sobre o bordo;
dimetro do bordo: 70 mm.
19. CSP1(93)F3[7]10
Jarrinha. Bordo boleado; ressalto na passagem para o colo cilndrico; apresenta vestgios
do arranque da asa; pasta homognea compacta castanha clara; c.n.p. finos; superfcie alisadas cinzento (interior) e creme acastanhado (exterior); dimetro do bordo: 69 mm.
20. CSP1(93)F3[7]1
Jarrinha ou jarro. Bordo boleado com ligeira inflexo externa; ressalto na ligao ao colo
tendencialmente convexo; pasta homognea compacta laranja; c.n.p. finos e mdios; superfcies alisadas laranja avermelhado; dimetro do bordo: 90 mm.
21. CSP1(93)F3[5]5
Tampa. Paredes troncocnicas; pega em forma de mamilo ao centro; fundo plano; pasta
heterognea compacta castanha clara; c.n.p. finos, mdios e grossos; superfcies rugosas
laranja (interior) e creme acastanhado (exterior); dimetro do fundo: 70 mm.

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

Estampa 2

222

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada

223

CATARINA COELHO

Estampa II
1. CSP1(93)F3[8]2
Pote. Parede curvo-cncava; pasta homognea laranja avermelhada; c.n.p. finos e mdios;
superfcies alisadas com engobe laranja acastanhado claro; aplicao de um cordo plstico ungulado com 6 mm de espessura e cinco depresses; espessura da parede: 8 mm.
2. CSP1(93)F3[7]62
Parede com aplicao de dois cordes plsticos paralelos digitados; pasta homognea compacta laranja forte, c.n.p. muito abundantes finos e mdios; superfcies alisadas laranja
forte; espessura parede: 6 mm.
3. CSP1(93)F3[11]19
Jarrinha. Parede com pingos de cor branca; pasta homognea compacta laranja; c.n.p. finos
(micceos); superfcies alisadas laranja com vestgios de engobe cinzento (exterior); espessura parede: 4 mm.
4. CSP1(93)F3[8]7
Cntaro. Parede com linhas paralelas horizontais e onduladas de cor branca; pasta homognea compacta laranja acastanhada; c.n.p. muito abundantes finos e mdios (calcrios);
superfcies alisadas castanho alaranjado (interior) e laranja escuro (exterior); espessura da
parede: 7 mm.
5. CSP1(93)F3[8]7
Prato. P anelar; pasta homognea compacta rosa acastanhada; c.n.p. finos e mdios; superfcies com vidrado interno e externo melado escuro; decorao sobre o fundo com pingos
de xido de mangans; dimetro do fundo: 110 mm.
6. CSP1(93)F3[8]7
Prato. P anelar; pasta homognea compacta laranja rosada; c.n.p. finos, mdios e grandes;
superfcies vidradas interna e externamente de cor creme amarelada; decorao a verde e
mangans representando parte do cordo da eternidade; dimetro do fundo: 160 mm.
7. CSP1(93)E3[1]92
Prato. Bordo boleado com espessamento externo; paredes curvo-cncavas; pasta homognea muito compacta; c.n.p. muito finos; superfcies vidradas de cor creme; decorao a verde
e mangans; dimetro do bordo: 135 mm.
8. CSP1(93)E3[0]6
Prato. Bordo boleado com inflexo externa; paredes curvo-cncavas; pasta homognea compacta rosada; c.n.p. finos e mdios; superfcies vidradas de cor branca (interior) e melada
(exterior); decorao a verde e mangans; dimetro do bordo: 230 mm.

REVISTA PORTUGUESA DE Arqueologia .volume 3.nmero 1.2000

224

9. CSP1(93)F3[8]10
Tacinha. Bordo boleado; paredes curvo-cncavas com ligeira canelura paralela ao bordo;
pasta homognea compacta laranja escura; c.n.p. finos (micceos); superfcies alisadas de
cor castanha; dimetro do bordo: 110 mm.
10. CSP1(93)E3[0]86
Taa. Bordo boleado espessado interna e externamente; paredes curvo-cncavas; pasta homognea xistosa laranja acastanhadas; c.n.p. finos; superfcies alisadas de cor castanha; dimetro do bordo: 117 mm.
11. CSP1(93)F3[7]17
Taa. Bordo boleado com ligeiro bisel interno; paredes curvo-cncavas; pasta homognea
semi-compacta laranja acastanhada; c.n.p. finos e mdios; superfcie externa alisada castanho alaranjado, superfcie interna com engobe castanho avermelhado; dimetro do bordo:
200 mm.
12. CSP1(93)F3[1]1
Alguidar. Bordo em aba com dupla inflexo externa; paredes curvo-cncavas; pasta homognea xistosa acinzentada; c.n.p. finos, mdios e grossos; superfcie alisada com engobe
laranja acinzentado; decorao no bordo feita a partir de linhas concntricas incisas na aba
e digitaes na aresta; dimetro do bordo: 318 mm.

A ocupao islmica do Castelo dos Mouros (Sintra):interpretao comparada

225

CATARINA COELHO

Comunicao apresentada ao II Congreso de Arqueologa Peninsular (Zamora, 1996)

BIBLIOGRAFIA
AA-VV. (1993) - Catlogo da exposio: Arqueologia em Palmela 1988/92. Palmela: Cmara Municipal.
ACIN ALMANSA, M. (1992) - Poblamiento y forticacin en el sur de Al-Andalus. La formacin de un pas de Husun. In II Congreso de Arqueologa
Medieval Espaola (Oviedo, 1989). Oviedo, p. 135-150.
AZEVEDO, J. A. da C. (1982) - Memrias paroquiais de 1758. In Velharias de Sintra. Sintra. 4, p. 139-187.
AZUAR RUIZ, R. (1989) - La rbita califal de las Dunas de Guardamar. Alicante: Diputacin Provincial.
BAZZANA, A. (1979) - Cramiques mdievales: les mthodes de la description analythique apliques aux productions de lEspagne orientale. 1.
Les poteries domestiques dusage courant. Mlanges de la Casa de Velzquez. Paris. 15, p. 135-185.
BAZZANA, A. (1980) - Cramiques mdievales: les mthodes de la description analythique apliques aux productions de lEspagne orientale. 2.
Les poteries dcores: chronologie des productions cramiques mdievales. Mlanges de la Casa de Velzquez. Paris. 16, p. 57-95.
BAZZANA, A.; CRESSIER, P.; GUICHARD, P (1988) - Les Chateaux ruraux dAl-Andalus. Histoire et Archologie des Husun du Sud-est de LEspagne.
Madrid: Casa de Velzquez (Srie Archologie; 11).
BERMDEZ CANO, J. M. (1995) - La forma construtiva de herradura: su funcin en las obras de infraestrutura hispano-musulmana (puentes e
acuedutos). Anales de Arqueologa Cordobesa. Crdoba. 6, p. 239-264.
CARVALHO, S. L. de (1987) - A presena rabe em Sintra durante a Idade Mdia. Histria. Lisboa. 101, p. 82-94.
CATARINO, H. (1988) - Para o estudo da ocupao muulmana no Algarve Oriental. Texto policopiado de apresentao das provas de aptido
pedaggica Universidade de Coimbra.
COELHO, A. B. (1986) - Comunas ou concelhos. 2 ed. Lisboa: Editorial Caminho.
COELHO, A. B. (1989) - Portugal na Espanha rabe. 2 vols. Lisboa: Editorial Caminho.
COSTA, F. (1976) - O foral de Sintra (1154). Sintra: Cmara Municipal.
FABIO, C.; GUERRA, A. (1994) - Uma fortificao omada em Mesas do Castelinho (Almodvar). Arqueologia Medieval. Porto. 2, p. 85-102.
FUERTES SANTOS, M. del C.; GONZLEZ VIRSEDA, M. (1994) - Nuevos materiales cermicos emirales de Cercadilla (Crdoba): Ensayo
tipolgico. Anales de Arqueologa Cordobesa. Crdoba. 5, p. 277-301.
FUERTES SANTOS, M. del C. (1995) - Un conjunto cermico post-califal precedente de Cercadilla, Crdoba. Anales de Arqueologa Cordobesa.
Crdoba. 6, p. 265-291.
GALVE IZQUIERDO, P. (1988) - Aproximacin a la cermica de poca emiral en la ciudad de Zaragoza. Caesaraugusta. Zaragoza. 65, p. 235-261.
GOMES, R. V. (1988) - Cermicas muulmanas do Castelo de Silves. Xelb. Silves. 1.
KHAWLI, A. (1994) - Introduo ao estudo das vasilhas de armazenamento da Mrtola islmica. Arqueologia Medieval. Porto. 2, p. 63-78.
MACHADO, J. P. (1940) - Sintra muulmana. Sintra: Imprensa Nacional.
MACHADO, J. P. (1967) - Dicionrio Etimolgico da Lngua Portuguesa. 2 ed., vols. 1 a 3. Lisboa: Confluncia.
MARQUES, A. H. de O. (1988) - Novos ensaios de Histria Medieval Portuguesa. Lisboa: Editorial Presena.
MARQUES, A. H. de O. (1993) - O Portugal Islmico. In SERRO, J.; MARQUES, A.H. de O., eds. - Nova Histria de Portugal. Lisboa: Presena,
vol. 2, p. 117-249.
PAVN MALDONADO, B. (1993) - Ciudades y fortalezas luso-musulmanas. Crnicas de viajes por el sur de Portugal. Madrid: M.A.E. Agncia Espaola
de Cooperacin Internacional (Cuadernos de Arte y Arqueologa; 5).
RODRIGUES, S. (1990) - Silos medievais de Caparide. Arquivo de Cascais. Cascais. 9, p. 63-74.
ROSSELL BORDOY, G. (1991) - El nombre de las cosas en Al-Andalus: una proposta de terminologia cermica. Palma de Maiorca: Museu de
Maiorca/S.A-C. (Monografies dArt i Arqueologia 1).
TORRES, C. (1992) - O Garb al-Andaluz. In MATTOSO, J., ed. - Histria de Portugal. Lisboa: Crculo de Leitores, vol.1, p.360-437.
VALDZ FERNNDEZ, F. (1995) - Arqueologa en Extremadura: 10 aos de descubrimientos. Extremadura Arqueolgica. Mrida-Cceres. 4, p.
265-296.

S-ar putea să vă placă și