Naomi Wijnen, s1390422

16/03/2016

MCharek, A. (2013) Beyond Fact or Fiction: On the Materiality of Race in Practice

Cultural Anthropology 28-3: 420-442.
Genspireerd door de genoom-onderzoeken die plaatsvinden, doet MCharek een bijdrage aan
het debat ras als biologisch aspect of een sociaal construct en herformuleert ze dit in termen
als feit en fictie. Hierdoor kan ze door de binaire oppositie heen prikken en tonen dat ras een
relationeel object is. De zogenoemde biologie van ras is een opkomende samenstelling van
relaties die veel verder gaat dan het somatische lichaam (MCharek 2013: 420). Vragen die
MCharek stelt: wat is ras nu precies? Op wat voor manier wordt het relevant gemaakt?
Argumenten die ze maakt zijn: ras is geen enkelvoudig object die daarbuiten is in de natuur,
maar een relationeel object die uitgevoerd wordt in het hier. Ras is gelijktijdig een fictie en
een feit, wat tegen het idee gaat dat biologisch gezien ras een feit f fictie is (MCharek 2013:
421). Voorbeelden die ze geeft, is dat wat je ziet niet altijd hoeft te zijn wat het is, een
Europeaan en een Afrikaan lijken verschillend, maar kunnen gelijkenissen hebben in DNA
(MCharek 2013: 423). Ook gaat ze in haar artikel verder op in hoe ras in praktijk wordt
gebracht, hieruit kan je concluderen dat ras zich niet verwezenlijkt in het lichaam, maar in
relaties die zich inrichten in een verscheidenheid van entiteiten.
I suggest attending to the multiplicity of race, to unravel how it is done differently in
different practices. The challenge in studying race is to denaturalize without dematerializing
it, and to simultaneously attend to materiality without xing race (MCharek 2013: 424).
MCharek, A. (2014) Race, Time and Folded Objects: The HeLa Error Theory Culture
Society 0(0): 1-28.
Wetenschappelijke studies vergen aandacht aan objecten, zo zijn er boundary-objecten,
standarized packages, network-, fluid-, fire- en folded objecten. Hier gaat MCharek
verder op in. Objecten zijn tijdloos, en desondanks dat ze meegaan met historische momenten,
laten ze de historie die ze met zich meebrengen niet zien. Wat soort object kan geschiedenis
embodien, en deze ook laten zien? Genspireerd door Michel Serres, suggereert ze dat de
folded object een manier is om de tijdelijkheid en ruimtelijkheid te volgen van objecten. In
dit artikel onderzoekt ze een nieuw object door de geschiedenis van DNA referentiesequentie
te ontrafelen. Sinds het ontstaan hiervan hebben de onderzoekers ras eruit proberen te filteren,

dit is niet gelukt door wat men zou zeggen door politiekgeluid. Het maken en het opnieuw
maken van de sequentie heeft sporen achtergelaten die niet gewist kunnen worden. Het artikel
focust zich op het maken en het opnieuw maken van een object en zijn relatie tot ras. In plaats
van historie achterwegen te laten, laat MCharek zien dat deze objecten hun geschiedenis
indexen en uitvaardigen. Haar argument is door objecten geschiedenis te verlenen en door de
aanwezigheid van tijdelijkheid te erkennen is cruciaal om de politiek die zij verwoorden te
begrijpen (MCharek 2014: 1).
This article aims to contribute to the rich literature within STS and ANT in particular in
which spatial topology has been embraced so as to decentre the object (and the subject) in
western (knowledge) practices. Attending to how objects enact time, how their folds keep it,
may help us to understand the relation between the history of an object and the potential of its
politics in the here and now (MCharek 2014: 20).