Naomi Wijnen,

s1390422

20-04-2016

Assignement 10
Bruce Jr. (1992) W.E.B. Du Bois and the Idea of Double Consciousness American Literature
64-2: 299-308.
In dit artikel kaart Bruce Jr. Du Bois en zijn idee van double consciousness aan, met
betrekking tot het Amerikaan zijn, en het zijn van een neger. Du Bois gebruik van double
consciousness, om kwesties over ras te karakteriseren, was proactief en onverwachts. Du Bois
trok op twee belangrijke bronnen in zijn gebruik van het begrip. De ene was figuratief, een
product van Europees romanticisme en Amerikaans transcendentalisme (Bruce Jr. 1992: 299).
De ander medisch, voorgebracht door ontwikkelingen binnen de psychologie. Hier werd de
term gebruikt in cases van gespleten persoonlijkheden (Bruce Jr. 1992: 300). Met het begrip
probeert Du Bois naar drie verschillende problemen te refereren. Als eerste de werkelijke
macht van witte stereotypes in black life en ideen. Als tweede double consciousness
gemaakt door praktische racisme om elke zwarte Amerikaan te kunnen uitsluiten. Als derde
het interne conflict die een Afro-Amerikaan heeft met zichzelf met het zijn van een Afrikaan
en Amerikaan (Bruce Jr. 1992: 301). Het gebruik van double consciouness in romantische zin
hielp om een definitie te geven aan het positieve gevoel van Afrikaanse en Amerikaanse
onderscheidende vermogen. In medische zin was er in die tijd al veel onderzoek gedaan, dit
wetenschappelijk kader gebruikte Du Bois in het formuleren van double consciousness; het
zou gaan om opposities van twee bewustzijns in n lichaam, en wanneer die met elkaar
mengen een derde bewustzijn zou wormen, die beter en echter zou zijn (Bruce Jr. 1992: 306).
Instead, when he talked about double consciousness, Du Bois was using a term that set up a
variety of connotations for the educated reader, thus making an effort to give his readers a
reference point on the basis of which to understand the tragedy of racism, especially for the
self-conscious individual, and also to appreciate his own program for a new definition of
what it meant to be black in America (Bruce Jr. 1992: 307).
Du Bois: Between me and the other world there is an ever unasked question: unasked by
some through feelings of delicacy; by others through the difficulty by framing it wie wordt er
bedoeld met me en wat wordt er bedoeld met the other world? Later komt Du Bois terug
op deze vraag, en refereert hij naar de sluier tussen deze twee werelden en voorkomt dat men
kan zien wat er aan de andere kant bevindt. How does it feel to be a problem? in hoeverre
is het mogelijk voor iemand die nog nooit tegen gediscrimineerd is, om te kunnen begrijpen

hoe het voelt om gediscrimineerd te worden? Du Bois zijn boek is deels een sociale
documentaire, deels een autobiografie, deels historisch en deels een antropologisch veldwerk
rapport. Hij noemt de lezer van het boek de Gentle Reader en adresseert deze in het
voorwoord en nawoord. Dit maakt de band persoonlijk, maar niet sentimenteel. Dit boek is
geschreven voor de blanke mens, om mensen te laten bewegen richting verandering en heeft
dus naast een informatief een politiek doel. Hierdoor verschilt het niet van wetenschappelijke
artikelen, het doel is hetzelfde, alleen de manier waarop er geschreven is verschilt. Doordat
het mensen laat bewegen, is het makkelijker voor de lezer om te begrijpen wat het nu betekent
om gediscrimineerd te worden.
Fanon: Look a Negro! duidt op de classificaties, en de manier waarop wij onszelf
classificeren en welke classificatie wij gebruiken. Duidt op het idee dat classificaties behoren
tot een infrastructuur en dat ze dus onzichtbaar zijn, tot het moment het fout gaat en ze dus
zichtbaar worden. I found that I was an object in the midst of other objects A third person
body niet kunnen deel uitmaken van de conversatie. Fanon heeft het over zijnsleer, en hoe
het dus is om zwart te zijn. Dit boek is dus ook geschreven om mensen te laten bewegen,
inlevingsvermogen te creren, en een preek voor verandering. Geschreven voor mensen die
niet weten hoe het is om een zwarte te zijn in de Verenigde Staten.
Coates: Son je leest de tekst dus als een brief naar zijn zoon. In werkelijke schrijft Coates
niet alleen naar zijn zoon, maar de blanke mens. Maakt de tekst persoonlijk, zodat het de lezer
kan raken. Het heeft net zoals de voorgaande teksten een politiek doel, het bewegen van
mensen en streven naar verandering. Door de makkelijke schrijfstijl, het intiem maken van de
tekst maar niet te sentimenteel is het voor de lezer beter te begrijpen hoe het nu voelt om een
gediscrimineerde te zijn in de Verenigde Staten.