Documente Academic
Documente Profesional
Documente Cultură
TRINITY UNIVERSITY
*
LIBRARY,
S,
PRESENTED
LIBRARY
OF
REV. C. J. S. BETHUNE,
IN LOVING MEMORY OF HIS FATHER,
BISHOP OF TORONTO.
1880.
UNIVERSITY
FROM-THE- LIBRARY-OF
TRINITYCOLLEGETORDNTO
THE
THEOLOGICAL WORKS
OF
VOL. XII.
OXFORD:
JOHN HENRY PARKER.
MDCCCXLVIII.
Ho i> 8i
MAY 1 1383
CODEX
YINDICATUS AC ILLUSTBATUS.
AUCTORE
GUILIELMO BEVEREGIO,
OLIM EPISCOPO ASAPHENSI.
EDITIO NOVA,
CUI ACCESSERUNT OPUSCULA QU^EDAM EODEM AUCTORE.
TOM. II.
OXONII:
APUD J. H. PARKER.
MDCCCXLV1II.
vi Elenchus Capitum.
CAP. IV.
CAP. V.
CAP. VI.
CAP. VII.
I. Quid contra Canones Apost. LII. et LXII. de pcenitentibus
recipiendis objectum sit. II. Pcenitentes secundo tertioque se
culo ab Ecclesia receptos esse probatur. Quod si clerici essent,
ad laicam tantum communionem admissi sunt. III. Quicquid
his Canonibus decernitur Apostolorum doctrince convenit. IV.
Canon LX. de libris hareticis. Multi hujusmodi libri istis
diebus editi sunt. A Valentino, Marcione, et aliis. Evan-
gelium secundum ^Egyptios, secundum Hebrseos, Judse, Veri-
tatis. V. Canon Apost. LXIII. Apostolorum doctrince et
dccreto consonat. Lex Mosaica de sanguine et suffocatis non
edendis necessaria judicata est observatu aliquandiu post Apo-
stolos. Ab Ecclesia Occidentali diu observata fuit, ab Orientali
ad hunc usque diem. VI. Canon LXVI. defenditur. Primi-
tiva Ecclesia die Dominico non jejunabat, neque Sabbato, nisi
Magno. Hwesis Mareionis huic de Sabbato non jejunando
sanctioni materiam dedit. VII. Post extinctam istam haresin,
nonnullis in locis Sabbato jejunatum est, aliis non.
brosii de hujusmodi rebus consilium ....
D. Am-
99
Elenchus Capitum. ix
CAP. VIII.
I. Canon Apost. LXIX. de Quadragesima et quarta sextaque
feriis jejunandis, in proximo libro seorsim vindicatur. II.
Canon LXXII. defenditur. Cera et oleum ab Ecclesia primi-
tivaquamobrem usitata. III. Canon LXXIII. vindicatur.
Apostolos cedes Dei cultui consecratas habuisse plusquam veri-
simile est. Vasa et aurea et argentea proximis post eos se-
culis in usu fuisse certissimum. IV. Canones LXXXI. et
LXXXIII. de Us, qui civiles una cum ecclesiasticis dignitatibus
obtinebant, defenduntur. Paulus Samosatenus et Episcopus
fuit et Ducenarius . . . . . . .112
CAP. IX.
CAP. X.
CAP. XL
Alter a communis objectio contra Canones Apost. ex eo petit a,
quod Episcopi et presbyteri in Us distinguantur Ista distinctio .
CAP. XII.
LIBRI TERTII.
CAP. I.
CAP. II.
CAP. III.
CAP. IV.
I. Argumentum e Cassiano petitum refellitur, eumque Quadra
gesimam eo dictam putasse ostenditur, quod quadraginta dierum
esset. II. Vocis 'Quadragesima' ratio a Dallseo exinde
sumpta, quod quadraginta hor arum esset
jejunium. III. 1st am
Elenchus Capitum. xiii
CAP. V.
CAF. VI.
explicatum ...
festivitate celebranda habita fuerunt, arnumcntum assertum et
262
CAP. VII.
CAP. VIII.
CAP. IX.
rfr
dicta sunt.
aW
Etf ^^
qU " de J eJunio qwdragesimalii hactenw
quibus Apostolica ejusdem institutio
infertur.
dem ex eo probatur, quod, etiamsi
ubique observation, eccle-
Elenchus Capitum. xv
CAP. X.
I. Jejunium quarts sextaque fence in Canone Apost. LXIX.
memoratur et injungitur. Unum sine altero in antiquitate
nusquam occurrit. II. Has duas ferias antiquitus religiose
observatas fuisse, et jejunio dicatas e Basilio M., Hieronymo,
Epiphanio, et Constitutionibus Apost. probatur. III. Idem e
S. Augustino et Petro Alexandrine demonstratur. IV.
Easdem ferias etiam tertio ineunte seculo jejunio consecratas
fuisse ex Origene et Clemente Alexandrine evincitur. V.
Tertullianus has duas ferias stationibus dicatas asserit. VI.
Vera stationum notio inquiritur. Tertullianus stationes et
jejunia nonnunquam distinguit. Alibi jejunia stationum no
mine appellat. Quo sensu vox statio et ante et post Tertul-
lianum usitata est. VII. Stationes breviora erant jejunia,
hora nona terminata. Et quarts sextceque feriis peculiaria.
VIII. Exceptiones contra argumentum pro his jejuniis e Ter-
tulliano petitum diluuntur. IX. Hac jejunia longe ante Ter-
tullianum observata fuisse ex Hermse Pastore ostenditur.
Unde ab ipsis Apostolis instituta videntur . . .310
APPENDIX.
Prolegomena in Swodwbv, sive Pandectas Canonum in
TOM. 1.
P. xxix, not. 6 , lin. 13, pro Tarn placuit /c(/e Tune placuit
47, not. 6
,
lin. 1, Nonnius Nannius
136, not. ', lin. 3, Ap. cap. xiv. Ap. lib. i. cap. It
TOM. II.
92, not. 5
, lin. 29, adscribendani adscribendum
110, in marg. lin. ult cap. 21, cap. 22,
VINDICATI AC ILLUSTRATI,
LIBER SECUNDUS.
CAPUT PRIMUM.
Synopsis,
Synopsis.
^ 001 -"
xdei*tut> f
i
uod alibi P er P resb y terii ' hic P er D -
Pauli ^w f
^tf/ai/ datum fuisse dicitur. Quod quidem dici non potuit,
seculo illud observatum fuisse inter duo haec vocabula dis- fln -]
v-ro tvog liriffitovov xhtigutoi. Can. Ap. ii. Pan. Can. torn.
, x,a,\ $t/x,tcsvas, xeu 01 Xaivroi i. p. 1, F.]
De Clericis inferioribus. LIB. II.
10
xxxix. Fell.]
adcier. et
,.
gelium Jjomim.
_. . . .... .
.f t
Alibique idem hoc habet, Jcecisse
,
me autem
, T, .
2
[" Celerinum fratrem nostrum vir- 3
['* y
tutibus pariter et moribus gloriosum, '
r t p us &M ,,
clero nostro non humana suffragatione, \*<rk, &* e ) lu *bo VS
sed divina dignatione
Cyprian
conjunctum."
Epist. xxxiv. Pamel. xxxix.
j w^r
y^ ff <r*s > a
Fell. p. 76. " Jungendus in lectione xavra.Euseb. Hist. Eccles. lib. vi.
Aurelio fuerat.-Ibid.
p. 77, conf. cap. 43, p. 312.]
Ep. xxxviii. FeU. pp. 74, 75.]
1
p. 21.]
Canonem observatum est. Ubi et D. Ambrosii eundem
ritum sua setate, hoc est quarto currente seculo, observatum
4
["Or/ ol Sr h^etrixov a.*l <jrgnrfiuriou tifiivut. Can. Laod. xxiv. Pan. Can.
'las ^ixxovav, xa.} \%ns TV? lx.x,XtifmtfrixtJs torn. i. p. 464, A.]
5
Toi^iug 'tag fi'ffi^t'ruv, % KvefyvuffTav, % [M^ l%ov ot 'IffTa <7f^offa,yt(r6a.\ <ri
6 r Incensura
[" autem iisdem etiam brosius, " Atque utinam nolis quoque
temporibus in usu fuisse, fidem facit adolentibus alt aria, sacrificium defe-
Hippolytus, qui tertio ineunte seculo
rentibus, assistat Angdm."Ambros.
claruit, dicens, n,,W ; i, Xw ^, in Luc. cap. i. de Angeli Apparitione.
Hippol. de Consummat. Exp. in Luc. lib. i. cap. 28. Op. torn.
Mundi, [cap. xxxiv. Op. App. p. 21.] i. C ol. 1275, E.]
Ergo antea usitata fuerunt. D. Am-
CAP. II. De Primitiis Offer endis. 13
quit, ruv hgzuv e/ai, xai ruv avroTg et*w7r7ioerovfj<vuv diaxovuv, Pri- 30 - [ pat - A P-
enim sacerdotum sunt, et Us ministrantium diaconorum. 412 -i
fjs'svag lx%X>j(r/a, iayro/'s xa/ ro?g ffiiv avrofg, tug ayloig, rug dia- [Pan. Can.
rfi
Greg. Naz.
ibid. cap. 34, Oportet enim nos ollationem Deo facer e, et in omnibus gratos
sectM, p.'
inveniri Fabricatori Deo, in sententia pura, et fide sine hypo-
crisi, earum qucs
in spe firma, in dilectione ferventi, primitias
sunt Ejus creaturarum offer entes; et hanc oblationem Ec-
clesia sola pur am offert Fabricatori, offerens Ei cum gratiarum
v. Can. Eccl.
Afr. xl. Pan. Can. torn. i. p. 565, A, B.]
CAP. II. De Primitiis Offer endis. 15
Synopsis.
f
tnCjutSu' l-ffifAiv/vv ^l, x,a,6a.^t nr6w Can.
Ap. v. Pan. Can. torn. i. p. 3, D.]
CAP. III. DePascha. 17
II. Septimus vero Canon sic habet, E/ TIC, IWrfxoflrog, n [Pan. can.
torn. i. p. 4,
vj did%ovo$ rqv ayiav roD crarfp/a f)f/,egat,v neb rrjg
8
['Ertf*o* 0f , rt *(>tffvrit>os, j| J/a- ab Apostolis decretum credidisse, vel
xovos xofffuxKs Qeovrfias p* avaXa^/Savs- scivisse veterem Ecclesiam quippe ;
C
De Pascha. LIB. II.
18
reliquee omnes per
tanum, Polycratem scilicet, habebat,
universum terrarum orbem Ecclesise Pascha tune temporis,
ti $o%oiv <ru TietT^t ruv \x,u,<r rriu TUV WO.(>OVTUV ftfroiXafiiiv u,wo <rov
oXuv B/a rov ovoftxros rou Tiou, xeti TOU iv^oc.^nrrYiSivros H^rov xxt o't'vou xut u$-
Tlnuftaros TOU 'Ay'iov, o,v wxi ftvti' xui TOS, xo,} re7g ov vagouffiv a.vro<pigiviri.
iv%etf>i<rrtxv vflg rou xa,Trfouff6.t rouTuv S. Just. Mart. Apol. i. cap. 65. Op.
xa. KitrotJ ivrt vroXv fotiifat' ov ffwriXi- pp. 82, D, E ; 83, A.]
22 De Frequenti Communione. LIB. II.
Xvyopevfi fift'egy, Solis qui dicitur die, omnium, qui vel in urbibus
[TJ7 TOV riXiov Xtyo/t'tvw fiftzoq, -rdv- ffrdf^tS/x. xoivy Tavrts, xtti iv^a,; vfip-
TUV xttTO. vfoXtis YI K>ygoi>} f^ivovTMv l<7cl vropiv' xxi, us z-goi<pvft.iv, vetuffK/Atvuv
TO cdiro ffuvitevo'is yivirxi, xa,} ra, a-vro- tjftuv r>5j v^>5j, a^ros fgofftpigsrai xett
(tvriftovtufAKrcc, ruv 'Avroffr'&XitiV, n to. otvos xou v^u^' xa.1 o Vgotff-rus tu%ets
ffwy>ygu,ft,p,K<rcc, ruv vr^oQwruv at.vK'yivuffx.i- oftoius xcti ii>%Kgi<rriXf , ofy Suvaftif etiru,
ra.t (ti%gts Eire*
iyxtugtT. <x-u,vffu.i*,ivav KvotyrifAvru, xeti o Xaoj lTittQvfx.17 Xtyuv
rov uvayivuffxovros, o vgoiffTus $<a Xoyou ro 'A/tjv xet} f) liofioffis , x. r, X. S.
Ttiv nvttfit xxi veoxXvo-iv TYIS rut x\uv Just. Mart. Apol. i. cap. 67. Op.
rouruv fti/tja-tus xoitHrai. "Evu>r. uvi- D.]
p. 83,
CAP. III. De Frequenti Communione, 23
ejuspartem sumerepeimittunt.
VIII. Sed non omittendum est, veteres Christianos tanto
Christi amore et mystici Ejus Corporis Sanguinisque desiderio
flagrasse, ut non Dominicis inodo, sed et indies, si fieri
potuit, communicarent. D. Cyprian us, Hunc autem panem,
inquit, dari nobis quotidie postulamus, ne, qui in Christo sumus, [p- 147 -3
24 De Frequenti Communione. LIB. II.
JSPc'i
001 ' participationem adhortatur, Grsecosque reprehendit, quod
contrariam introduci consuetudinem permisissent. Verba
doctissimi Patris dignissima sunt quse pree oculis semper
habeamus. Unumquemque enim Christianum hoc modo
Ambros.de alloquitur, Si quotidianus est panis (Eucharisticus) cur post
w>. v. cap. 4, annum ilium sumis. quemadmodum Greed in Oriente Jfacere
[sect. 25, 26.
p-tom.u. consuerunt? Accipe quotidie, quod quotidie tibi prosit. Sic
vilee' u ""'i
->
Qui non meretur quotidie
v ^ ve u ^ ^otidie merearis accipere.
P 6 '
acc[ip ere non meretur post annum accipere.
->
Quomodo Job
28 'o toS'
Co1 372> D
E
'
sanctus pro filiis
' suis offerebat quotidie sacrificium, ne forte
]
sv rfi xugtaxfi, sv. rfj rsrgadt, [xa/] sv rv\ ffKgaffxevij , xai rc.7 ffa/3-
xav 7) ri rsTO\u,y)fjt,'svov u/^/V, vrgoffirs' c3 rye, ffwydsiug, d) TTJS vgoff- iii.] P. 778.
o'jbii; o {tir't%uv. TauTO, eii% "v KfXus xareurxitioi^riri' Oux $7 -rJJj 6vffla.f cifyos,
26 De Frequenti Communione. LIB. II.
ovx oQfat, S . 'O y^ ^ fttri^uv, ruv Iv oulii; ffoi \oyos ; XX K.a.6^0. iffriv ;
(tira.vo'uf, \ ffr 'i. T/voj oSv wxtv Xiyu, ouxovv kvKfftroi, xai ^TS^S. S. Chrys.
'Arix^r. d (ft Ivviptvoi lirfvvn -, ffl ^ Horn. iii. in Epist. ad Eph. Op. torn.
tTKfAus ; 'AXX' oux J rovruv, iii. p. 778.]
ruv tvv., xui oullv
CAP. III. De Frequenti Communione. 27
Synopsis.
I. UNDECIM
sequentes Apostolorum Canones, a nono
usque ad vicesimum prinmm, nihil prorsus Apo
scilicet
1
[" D. Paulus Episcopum unius ux- C.} Vide Theodoret. [Op. torn. iii.
virum esse prsecipit, 1 Tim. iii. 2 p. 653,] et Ambros. [torn. ii. Append.
oris ;
cap. cap.
num, 1 Tim. iii. 12. Unde Origenes, Epist. Ixxxvii. 1, [xii. 3,
nee diaconus, nee vidua, possunt esse [Quanta mag is sub Evangelii gratia
digami. Orig. Horn. xvii. in Lucam, comtituti Apostolicis dcbemus servire
[Op. torn. iii. p. 953, E.] Unius ma- prceceptis, ut quamlibct quis bonis
3
[Euvou^ay, /'
f/,lv \\ tw^ticcs dvfo&i- IU.VTOV. Can. Ap. xxiii. Pan. Can.
wuv lyiviro <rt$, vt tv 'SnayfAu u.tyy 1/161/1 roc, torn. i. p. 15, C.]
TUV 6 [" Vera quidem ratio rectum
eivfycav, % ourus 'i$v, } i<r<nv eifyos, et
ivtffx.oiros yivifffu. Can. Ap. xxi. Pan. decretum ; sed tamen hujusmodi, quod
Can. torn. i. p. 14, F.] non videtur ab Apostolis ipsis consti-
4
['O dx^uTn^iiifftt.? luvrov, p.w yivitr&w tutum." Dall. de Pseud, lib. iii.
x,lt)gix.os, ulrotyovivrw; yd^ ttrnv IVUTOU, cap. 17, pp. 617, 618.]
xai vrtt <rov Q'.ov Imfuwgyietf t%fy6;. 7 [K/ orxv Xa(:>taffiv uvS^ea-ffov its fia.-
<r^iatrn, xa,$a.^i'ur6u' Qovtus ya.^ iffrtv num. i. Op. torn. i. p. 489, C, D.]
32 De Eunuclds. LIB. IT.
a Valesiis, et post-
modum ab Origene. Cujus facinus Demetrius, Ecclesiae
'
xxi-xxv.
[Observat. in . ~ . .
Annot. Bev. Jiunc Canonem Urigeni non cogmtum iuisse, neque Ueme-
66,67. trio.
8
Cum autem ad prsesentem quaestionem, ad nostram
8 [" Veri tamen haud dissimile vi- animo esse jubet, Euseb. Hist. Eccies.
detur, si Beveregium [Annot. in Can. lib. vi. cap. 8, [p. 265.] Quis prseter
Ap. xxi.-xxiv.,] audimus, aliquos sal- Beveregium ex istis Demetrii verbis
tern eorum, si non omnes, ad quos concluderet aliquem adversus eos qui se
Demetrius scripserat, Episcopos, in abscindunt Canonem ab Origene vio-
unum congregates, hac de re delibe- latum esse ? Nonne abunde sufficiebat
rationem iniisse, et quatuor hos de Demetrio, quod Origenes rem adeo
Eunuchis Canones vel primo constitu- absurdam, et a naturae, civitatumque,
isse, vel ante constitutes renovasse, ac Dei denique Ipsius legibus alienam
quod ultimum illi magis arridet. Mihi ausus esset, ut ilium bono animo esse
vero summopere displicet, non solum juberet ? Nollem equidem negare,
quia omni prorsus veri specie caret neque negabat Dallgeus, quin ex Ori-
Origenem adeo audax facinus fuisse genici facinoris occasione aliquis for-
aggressurum, si exstitisset aliquis ejus- tasse ab Alexandrinis ante Concilium
modi Canon, sed etiam quoniam De- Nicsenum hac de re constitutus fuerit
metrius de violate ab Origene nusquam Canon. At inde non sequitur ad
conquestus est. Istiusmodi Canonis, eandem setatem pertinere quam habe-
inquit vir doctus, expresse non memi- mus Canonum Apostolicorum syllo-
nit, eum tamen obscure indigitare gen." Observat. in Annot. Bever.
videtur, cum de spontanea Origenis cap. xiii. pp. 66, 67.]
exsectione certior factus, eum, bono
CAP. IV. De Eunuchis. 33
xoivuvefv
>i
sffiviv,
R, ,,/
oion gaurov afffiXO-ygi/,
t<
wig
~
rov {AST
, , ~ ,
%ov<na$ Aoitrbv
Epist. ad
soiit. vit.
9 [" Quid quod annis post id tern- cimus invidiosissirae exagitans, nullam
pus circiter centum, Athanasius de tamen memorat Apostolicam contra
Leontio primum presbytero, rnox et istos legem ; sed hsec tantum habet."
Episcopo Antiocheno Arianarum par- Dall. de Pseud, lib. iii. cap. 17,
tium, verba faciens, ejusque simile fa- p. 622.]
D
34 De EunucMs. LIB. II.
Daii.de
Pseud, lib.
dicturum Jfuisse Athanasium. si ex Avostolico Canone ham
. . .
7 7
iii.cap. 17, Leontio sui Jfaciuoris mercedem deben adiecisset. Quod non
pp. 622, 623.
adjecit, eo fatetur, nullum sibi ea de re Apostolorum Ca-
nonem fuisse cognitum. Quo ergo, inquis, Canone Leontium
decebat presbyterio abdicari, et laica ipsacommunione mul-
tari ? Nempe inquam, ait ille, ex Nicceno annis, antequam
Leontms presbyter fieret, aliquot condito, et ex aliquo fortasse
antiquiori ab Alexandrinis ex Origenici facinoris occasione,
[ut supra diximus~], constituto. Verumenimvero Leontium
Eunuch inn a se factum laica propterea communione ex
Canone Nicseno primo hie indicate multari non potuisse, ex
ipso Canone cuivis patet, titpote qui nihil plane de Eunuchis
excommunicandis dicit, sed tantum de iis in clerum ad-
mittendis vel non admittendis agit nulla prorsus menlione
;
2
\_Atovnos
3 4
['Eviirxotfov ri f^iff^vn^v, $ <- [E" rts ivitrxovrof xofftixo7s a0%ov<rt
^ xet(><zigii<r0a, xxt
off<ra,r- xui oi xeivuvouvrts KV-T al#etv<ris- Can.
refAtv. Can. Ap. xxvii. Pan. Can. Ap. xxx. Pan. Can. torn. i. p. 18, E.]
torn. i. p. 17, A, B.]
CAP. IV. De Eunuchis. 37
Synopsis.
torn. i. p. 22, , ^
D, E.] y/PJi rbv sv avToTg -TT^TOV, xai riyzTffQai avrov ug xepaXqv, -/.at
sxaffrov, offtx, rtj auroD Totpo/jc/w T;/3aXXs/, xa/ ra/$ i/vt auroc
Eccles.lib. . . - . .
, ^ , f
iv. cap. 23, inquit JiiUseDius, avTcuv ovo,uan TlaAfAav wroffqfAaivuv. U nde
etiam locus conjecturae datur, Palmam, ut solum hie nomi-
natum, et Dionysii diebus, hoc est paulo ante Synodos istas,
[pSf apid
!
^ tj propterea quod maxima tune civitas esset, ipseque
SSfiif'pf' * w ea P ost Judaicas victorias Imperator adscriptus est, ut ait
592, 'coi. i.]
CAP. V. De Metropolitanis. 45
tr^rr^-
ivivrjxovrec, ffvv ro7g ifi rXX/j ^o.orv^n- TJJV iviffxavvv 3 to^'i^i^xi. Euseb. Hist.
<r.fft r*Xii4fy<r0f, "Ei^veuas rs xurx Eccles. lib. V. cap. 5, p. 216.]
48 JDe Metropolitanis. LIB. II.
Irenaeus post
Pothinum a Polycarpo illuc missum administravit. Ire-
naeus autem, praeter hanc Lugdunensem, cui ut Episcopus
prsefuit, alias etiam Kagotniag sibi subjectas habuit, ut patet e
verbis supra allatis, Kai ruv xara FaXX/av ds wagoiKiuv, a$
Ksaxovzi. Plurium autem paroeciarum aggregatio,
/a, provinc'ia, dicitur, Metropolitano sive Primati sub-
dita. Proinde Irenseus ut, paroeciae Lugdunensis respectu,
singularis esset Episcopus, sic, ut aliis paroeciis, quae singulas
singulos habuerant Episcopos, praelatus, Metropolitanus
CAP. V. De Metropolitans. 49
Ei/ otg nat 6 Efpnva/bg %> tfooffuiirou u,v rysTro Tcara rwv FaXX/ay Euseb. Hist.
_, ' _ . Eccles. lib. v.
aosA<puv sKiffrziXag. L,X quorum numero Irenceus in Jbpistola cap. 24, [ P .
con. apud hoc kabent, ut per mare in earn provinciam lj roconsui vetnat ;
ut Asia scilicet, usque adeo ut Imperator noster Antoninus
Augustus ad desideria Asianorum rescripsit, Proconsuli neces- l
5
6g
cor'
C
j c
e wtatem impositam per mare Asiam applicare, xat ruv [^roo-
J
ll i
i
p 123 'TroXswv
'
' 'E^(rov,' id est, '
et inter matrices urbes JEphesum pri-
Jjj i
[ASTaxXyjvrivui
^,,~
swiffKovruv
wrr
Tc/jv
S/AOV, xai
S
,
fJtivyjfjtiOVtuffoti)
/Asrs/iafaffufATiv,
, r
&v
,
roc
tom
2u/ag vocat, cujus dicendi causa nulla videtur, nisi quod ufp. 27.]
4
["A Tusca Zeugitana regio, et Plin. Hist. Nat. lib. v. cap. 4, p.
quae proprie vocatur Africa est." 245.]
CAP. V. De Metropolitans . 53
r Ant. Rorn.
pnam, Numidiam, Mauritaniam, Tingitanam, et Mauri- 1- vii P- -
permisit. 5
Plinius autem C. Caligulae, dicit enim, Principio pim. Nat.
,, x^ Hist. lib. v.
terrarum Mauritania appellantur, usque ad Lamm Ccesarem cap.i,[tom.i.
Verum baud longo post tempore ambse Mauritaniae uni [p. ei, edit.
-r, . i. /^ -11 .
Steph. 1577.]
Prsesidi a Galba commissae sunt. Tacitus, lisdem diebus T aci Hist t. .
b cap
accessisse partibus utramque Mauritaniam, interfecto Pro- 5 8 ; "'
'
5 ['O KXav^ias ^1%% rou$ Motugovs rav; ovo[x,o.ovru,i) xx'i ^vo ,%ov fftv
rwioovs tnifttt t 'i? TE TO, vsg'i Ttyyiv, -rgoffiraQt. Dio Cassius, lib. Ix. cap. 9,
/ Is TX vt^i Kxio-Kgiieiv' (,< uv<rt(> xi Op. torn. iii. p. 742.]
54 De Metropolitans . LIB. II.
6
[" Trans freta etiam in solo terrse Run Brev. Rer. Gest. Pop. Rom.
African* provincia Hispanise est, quae Apud Hist. Rom. Epit. p. 265. Amst.
Tingitana Mauritania cognominatur." 1647.]
CAP. V. De Metropolitans 55
cwiMtSST
r em ^s Episcopus, Aut ad primatum locus sicut cateris et
^'
toS'u'Si'
m ihi P atere debuit, aut episcopatus mihi remanere non debuit.
1182, A.]
Q quidem observatio quamplurimis ejusdem sanctissimi
Ll8e
7 [" Legimus literas tuas, frater satis fuit objurgare Therapium, colle-
carissime, quibus significasti de Vic- gam nostrum, quod temere hoc fecerit
m
, . , . . TA
ixxi. [p. 193.] Mauritania. Ut alus autem hujusmodi exemplis, quse D. in
/ , ad Edictum,
. . ., T> A J
Adeo ..S
ut totms apud pand.
etiam provincise suas habebant matrices, ut vocantur, civi- 125, coi. 1.3
8
[" Omnia omnino crimina prsefec- ad Fabium Cilonem Prsefectum urbi
tura urbis sibi vindicavit ; nee tantum missa declaratur." Ulpian.lib. singul.
ea quse intra urbem admittuntur; de officio Prsefecti Urbi, apud Pand.
verum ea quoque, quae extra urbem lib. i. tit. 12, leg. 1. Coip. J. C. torn,
(intra Italiam), Epistola Divi Severi i. p. 121, col. 2.]
CAP. V. De Metropolitans. 63
hodie '
Candia' dicitur, centum urbibus olim clara, quarum
Metropolis erat Gortyna.
Ex hisce videre est, quod D. Paulus, cum Ecclesias a se
aliisque Apostolis fundatas in fide Christiana instruere et
confirmare studeret, Epistolas vel ad totam in aliqua pro-
vincia Ecclesiam, ut ad Romanos, et ad Galatas, vel ad
Metropoliticam, vel primariam provincise Ecclesiam, ut ad
Corinthios, Ephesios, Colossenses, et Thessalonicenses, vel
denique ad Primum in provincia Episcopum, Metropoli
prsefectum, ut adTimotheum et Titum, direxerit. Ad eundem
etiam modum D. Petrus prim am suam Epistolam inscribit i Pet. i. i.
positionem constitutas.
XIV. Sed quandoquidem haec observatio ad eruendam
Metropolitanorum et primatuum ecclesiasticorum originem
plurinium conducet, earn clarius, quoad fieri potest, firmi-
usque adbuc adstruemus, idque primo non e singular! aliquo
Apostolo, sed ex universa ista S. Apostolorum Synodo
Hierosolymis habita, cujus Acta hodieque exstant. Ubi Act. Apost.
Quod/ ex
Hr.]lib.iii. 7 T-, 7 7
. . 7 . . . .,
cap. 14, [sect, ab J^pfieso, et a reliquis proximis civitatibus. ipsis
2!]
' '
etiam D. Pauli verbis comprobetur. Illis enim ad eum
congregatis D. Paulus in memoriam revocat, quomodo ipse
se gesserat ab eo usque tempore, quo ingressus est Asiam,
Act. xx. 14. Fos, inquit, scitis, quomodo a primo die, quq ingressus sum
Asiam, vobiscum per id omne tempus essem. Quamplurimos
sane ad fidem ante hsee converterat, usque adeo ut Deme-
id. xix. 26. trius ag-yvgoxovros asseruerit, Paulum istum non solum Ephesi,
sed totius fere Asice magnam multitudinem persuadendo aver-
tisse, dicentem deos illos non esse, qui manibus fiunt. Cum
is itaque omnes presbyteros, Episcoposve, Miletum accersitos
testes advocet, quomodo se gesserat, ex quo Asiam ingressus
est,manifestum exinde redditur, Episcopos illos ex tota Asia
convocatos esse, alioquin enim baud idonei fuissent testes,
CAP. V. De Metropolitans 67
'JLtpsffivqg exxXriofag. Ka/ rcIT a^ysXw rv\c, sxxXqffiag 2/xu^t/a/wi/, id. ii. 8.
T a ''
a1 ^
'
[Pan. Can. yen TOV sv r% fwrooKotei KOQStruro. ecr/Vxocrov xai rr v peovrtdot, uva-
tom. i.p.438,
Xs t
sed non definit, quisnam esset Primus gentis cuj usque Epi-
scopus verum pro concesso sumit, neminem id latere. Cum
;
esset demonstrare.
Ut aliis autem hie supersedeamus, illustre hujus rei in
Dorovernensi, qua Imperil sui totius erat Metropolis. Non cap. 25, h'.
2
[E/ at KKI nj \K (^Kffi^.iK)js l^auffias TUV IxxX.riff'iKO'rixuv vr'up OIK tut ft Toifys
ijcot,ivif6t) <roX}g, r, xcti etvfif mtmfttfa, a.x.oXov6iiru Can. Chal. xvii. Pan.
<ro7s <?ro>.i7ixo7s xa,} inptfietf rv-^ois < Can. torn. i. p. 133, E.]
78 De Metropolitans LIB. II.
3
[Taj xenf ixa.ffrnv \*ct(%ia.v d^yoi- %govov Tavretg d^ioitrrtas xuTS%ovres,
XIXKS TfK^Kta.s v ty^ia^iovs piviiv a,**- x. <r. X. Can. Chal. xvii. Pan. Can.
rots xuri^ouffiv uvrcif tom. i. p. 133, D.]
xai ftaXtirrct tl <rf<a*vTaTJ
CAP. V. De Metropolitans. 79
X
clesia et honorem sine omni Metropolitica auctoritate
haberet. 4 Idem et in altera causa Synodus judicium tulit.
fttv KvStvriew rou fmr^o-ra^irov tv rx7g xttiu/riv veeierns r9is ayiot.; ffuvo$ou, Curios o
vapltrrv ffuvo^M. Cone. Chalc. Act. ruv \oivuv ivitrxoircov <r%s ctlrvts l
xiii. Cone. torn. iv. coll. 716, E; 718, xJ ti <ruvam7 rourois fi a-yiu. ffuvolos,
5
[O/ ftt'yeiZ.ofgifio'rKrot tea.} lv$o%o- ^IKKIO. xgiffif' avrtj 8iou x/>i<ris. Cone.
rarei ct%ovns iliroV xxi xttra rous Chal. Act. iv. Cone. torn. iv. col. 550,
ruv rgiaxoffiuv Stxecoxru ayiuv A, B.]
80 De Metropolitans LIB. II.
6 [" Postulavit igitur rex instanter, Vita Offte Regis apud Wilkins, Concil.
et, nonnullis datis muneribus, impe- torn. i. p. 152.
travit, ut contra veterem consuetu- 7 [" Cujus itaque, sicut vos scitis,
sin cello suo Archiepiscopo tradidisse, Episcopi, neque principes, neque ullius
et confirmasse Episcopos consecrandi. tyrannicae potestatis homines honorem
Unde et nos (veritate ipsa reperta) or- sancti Augustini, et suae sanctae sedis
dinationes, seu confirmationes nostra diminuere, vel in aliquantula particula
Apostolica auctoritate illi in integro, dividere praesumpserint ; sed in eo per
sicut antiquitus fuerunt, constituentes omnia dignitatis honore plenissime
reddidimus, et privilegium confirma- semper permaneat, quo utique in Con
tionis,secundum sacrorum Canonum stitutione beati Gregorii, et in privi
censuram, Ecclesiae suae observandum legiis Apostolicorum suorum succes
tradidimus." Respons. Leonis Papae sorum habeatur, necnon etiam et in
III. ad Epist. Kenulphi, apud Wilk. sanctorum Canonum rectum haberi
Cone. torn. i. p. 165.] sanctionibus habeatur .... hoc quo-
8
[" Scimus autem . . . quod Offa, que praecipientes, et signo sanctae crucis
7 . Script, post
r, . . .
1
[" Ventilata est autem hsec causa scoporum, abbatum diversorum ordi-
prius apud Wentanam civitatetn in num, qui congregati erant apud cu-
Paschali solemnitate in capella regia, riam, in festivitate Pentecostes, [A.D.
quse sita est in castello, postea in villa MLXXII.]"
Cone. Windleshorens.
regia, quse vocatur Windlesor, ubi et apud Wilkins Cone. torn. i. p. 325.]
finem accepit in praesentia regis, Epi-
84 De Metropolitans . LIB. II.
Et ab eo demum tempore
,
torn. i. pp. Alexandrian II. P. R. scnpsit.
326, 327.]
sopita est ista controversia, Arcbiepiscopo Eboracensi Pri
mate Anglice, Cantuariensi autem Primate totius Angliee
nuncupate. Sed ex ea alia postea inter eos exorta est con-
tentio. Eboracensis enirn Arcliiepiscopus, ut Primas An-
glise, sibi liberum esse contendit, crucem ante se per totam
Angliam deferre : quse quidem quaestio, anno circiter
MCLXXX. exorta, eos diu exercuit ;
3
tandem autem sub
2
[" Anno ab incarnatione Domini quse ad Christianorum religionem per-
nostri Jesu Christi MLXXII., pontifica- tinent, in omnibus obedire. Subjec-
tus autem domini Alexandri Papsa un- tionem vero Dunelmensis, hoc est
decimo, regni vero Willielmi, gloriosi Lindisfarnensis, Episcopi, atque om-
regis Anglorum et ducis Norman- nium regionum a terminis Lichefelden-
norum, sexto, ex praecepto ejusdem sis Episcopi, et Humbne magni fluvii
Alexandri Papse, annuente eodem rege, usque ad extremos Scotise fines, et
in praesentia ipsius, et Episcoporum quicquid ex hac parte praedicti flumi-
atque abbatum ventilata est causa de nis ad parochiam Eboracensis Eccle-
primatu, quern Lanfrancus, Dorober- siaa jure competit, Cantuariensis Me-
nensis Archiepiscopus, super Ebora- tropolitanus Ebrfracensi Archiepiscopo,
censem Ecclesiam jure suee Ecclesiae ejusque successoribus in perpetuum ob-
proclamabat, et de ordinationibus tinere concessit ; ita ut, si Cantuarien-
quorundam Episcoporum, de quibus sis Archiepiscopus Concilium cogere
ad quern specialiter pertinerent cer- voluerit, ubicunque ei visum fuerit,
turn minime constabat. Et tandem Eboracensis Archiepiscopus sui prse-
aliquando, diversis diversarum Scrip- sentiam, cum omnibus sibi subjectis,
turarum auctoritatibus probatum at- a d nutum ejus exhibeat, et ejus ca-
que ostensum est, quod Eboracensis nonicis dispositionibus obediens exis-
Ecclesia Cantuariensi debeat subjacere,
ejusque Archiepiscopi, ut primatis to-
tat." Cone. Windleshorens. apud
Wilkins Cone. torn. i. pp. 324, 325.]
tius Britanniee dispositionibus, in hiis, 3 [' In hoc autem Concilio [West-
CAP. V. De Metropolitans. 85
Synopsis.
II. Nihil est ineptice, nedum vitii, in hac sanctione, per quam
deponuntur illi soli, qui una mersione in mortem Domini
data baptizant.
III. Objectio contra hujus Canonis antiqui'tatem, ex eo pe-
tita, quod Eunomiani, quarto seculo exorti, non trina
sed una mersione in mortem Domini primi baptizasse per-
hibeantur.
IV. Huic objectioni respondetur. Nee Socrates, nee Sozo-
menus Eunomium dixit in mortem Domini primum bap
tizasse. Alii, longe ante Eunomium, in Nomine Solius
Christi baptizantes hceretici amplam satis huic condendo
Canoni materiam prc&buerunt.
V. Eunomii historiam, ut a Theodoreto traditam, antiqui-
tatem hujus Canonis confamare potius quam elevare
ostenditur.
VI. Traditiones non scripts Patribus ece dicuntur, qua in
S. Basilio datur.
Canonem audiamus, sic statuentem. E/' rig t<ffia%oKo<;, 3j Kgt<s- [Pan. can.
,i
torn. i. p. 33,
sv C, D.]
88 De Trina Mersione. LIB. II.
Hargbg, xai rov T'/ov, xa/ roD 'Ay/ou Hv&vparoc. Si quis Epi-
scopus, vel presbyter non tria unius mysterii baptismata per-
fecerit, sed unum baptisma, quod datur mortem Domini, in
A.B.]
auroD, IK voiag sari ygvpyg ; Jam er immergi hominem, undo ep. 55,
sione unum inter eos esse. Cum vero exiguum adeo tem-
poris spatium inter sanctos Apostolos et Tertullianum ef-
fluxerit, vix dubitari potest, quin ritus ecclesiastic! tune
temporis passim in Ecclesia ab Apostolica traditione
usitati
manarint.
II. Verum Dallaeus ritum hunc ineptice damnat, ut mys-
^"J^
d
j[ b
teria nescio quce in ternario numero queer entem : quod a ve- m -
*P; 17
G
v ft<ft^a,rec,i. S.
TV tvffifiiiav. K< -rovroif ovltis Bas. de Spin Sane. cap. xxvii. Op.
T, ovJiovv effrtf yi KKTO, ftiitgov youv torn. Hi. p. 54, D.]
90 De Trina Merstone. LIB. II.
3
[" Nam ut ritus ipsius ineptiam 4
[" Ferebat antiquissimi
mittam, mysteria nescio quae in ternario temporis consuetudo, ut ter mergeren-
numero pueriliter quserentis," etc. tur quicunque baptizabantur." Dall.
Ball, de Pseud, lib. iii. cap. 17, p. 626.] de Pseud, lib. iii. cap. 17, p. 627.]
CAP. VI. De Trina Mersione. 91
unam mersionem in mortem Domini da tarn} ideo addit Canon, in. cap. 17,]
p. 628.
quod nulli scilicet prceter istos in Domini mortem baptizantes
apud Christian os turn rcperirentur, qui baptismum aliter quam
tribus mersionibus peragerent. Hinc enim necessario con-
sequitur, eos solos hoc Canone damnari, qui ii* mortem
Christi baptizabant siquidem omnes alii, Dallaeo judice,
:
Socrat. Hist. runt, quam Eunomiani quidam, qui teste Socrate, Oux tic, rqv
Eccles. lib.v.
cap. 24, [pp.
301,302.]
Tgidda, dXX' sis rou Xg/rfroD (Sawrifyvffi Qdvarov, Non in Trini-
s [" Hie, fateor, Canon in omnibus nonnullis signandis verba fiunt, nihil
Balsamonis et Zonarae editionibus ha- prsecipitur de modo, quo celebrandum
betur. Citatur etiam in Photio in No- est, nee de verbis in ritu isto pro-
mocanone, tit. xii. cap. 14, [Just. Bib. nunciandis, sed tantum quse verba
J. C. torn. ii. p. 1073,] necnon in pronunciari solent, xai tr^^efyi^ovrts
Alexii Aristeni Epitome [ib. p. 690] ccl/roii; Z-iyoftsv, 'StyoKyig ^ug'.ci; Tlvsvftct-
contractus exstat. Sed in omnibus TO; 'Ayiov' quse quidem loquenda for
est. Eunomii
Socrates autem et Theodoretus, licet hanc
tamen ilium pri-
sententiam fuisse consentiant, neutiqnam
mum ita sensisse dicunt sed observant tantummodo eum
:
cyprian.
Epist. Ixxiii.
tizare solerent. Cum ergo,
*
inquit, et Ipsius Christi vrcedica-
"
. .
pp
seculi hsereticos in Deum Pa-trem blasphemasse, ac propterea
baptism ura non in adunata Trinitate, sed tantum in Nomine
Christi, qui pro nobis mortuus est, administrasse. Contra
quos proinde talis, qualem sub manibus babemus, Canon ab
Ecclesia ederetur necesse fuit ut magnum scilicet boc:
loq liens haec habet, Aurog xai rou ayiou Ba-riGuaroc, avz-TPS-^z TOV Theodoret.
Hseret. Fab.
'Trapa r&D KVPIOV ~/,ai 'Acroo'r&Xwv KapadoflevTa, 8tffMov. xa/ lib. iv. cap. 3.
[Op. torn. iy.
TOV (3a<7T~ P- 3!>6.]
opinio confirmatur.
VI. Hisce diffisus, Dallaeus alia adhuc machina antiqui
tatem hujusce Canonis labefactare conatus est, et, quod
miruin est, novitatem illius exinde probare, quod ab ipsis
Domini Apostolis antiquis Patribus traditus perhibeatur.
Daii.de Sed et aliter, inquit, ejusdem novitas deprehenditur. Hanc
Pseud, [lib. . . .
7 .
pia ro-j aa(3(3drov. Eundem ritum per totum tempus a Pascha 2^'j5K
ad Pentecosten observatum fuisse asserit. 6 Heecque inter
recenset. Constat autem Ter- [Ibi
[Ibid> Pt 5G|
E>
tullianum, aliosque S. Basilio lorige antiquiores Patres eun-
dem scriptis mandasse ritum. lino quidem lex ab ipso
Concilio Nicaeno scripta exstabat, haee diserte prsecipiens,
rives <&' sv rn xveiuKn yew H\ivovre$.K<x,) sv ra?g r%cIlsvwiKoeTn$ Can. Nic.
xx - [ pa
<jrep rou iravra sv crao'jj ^a^o/x/a o/Aotug Tragap'uarTsfftzi, Can. torn. i.
sdo^e rfi ayiq <fvv6du rag sv%ag aftodtdovat rcJ Qzw, Quoniam
sunt quidam, qui in die Dominico genuflectunt, et ipsis diebus
Pentecostes, ut omnia similiter in omni parochia serventur,
visum est sanctce Synodo, ut stantes Deo orationes effundant.
Sed, non obstante ipso Nicseno decreto, S. Basilius bunc
ritum, non scripta lege, sed sola muta traditione a majoribus
acceptum refert. Eo scilicet, quod in Sacris Scripturis non
continetur. Idem et de Apostolico hoc Canone dicatur:
Utpote quo non obstante, S. Basilius aliique antiquiores
Patres ter baptizatum immergendi ritum soli tradition!
propterea adscribunt, quod in Sacris Scripturis nee prae-
ceptum illius nee exemplum habeamus. Qui hunc autem
6 ['AvcvyxKius out TXS Iv ecvrri Vgocr- Ixiivy xxi -ff^urn fiftigtz, 1-rrx.x
f^iee,
tv^ot-S Iffrurxg a.vovXv(>oui> rovg ixvrtis \<7rva.-7r\a.ffM<rfalffa., <rus 'wra, rws hge
ruv vrgos <rv p.i<rtiffra.ffiv Ixttvnv \$/&'uv trgoriftciv 01 6s.yp.oi rni ix.x>.v<riot.s fifteis
H
98 De Trina Mersione. LIB. II.
Synopsis.
[Pan. Can. iste sic habet, E/ r/ effjgxoffos 7) <ffgsfffSvrtgo$ rbv axoffrgspovra axb
E.T
'
apaoriag ov ^^o^dsyjrai, XX' affo/3aXXsra/, xa^a/gg/fltfw* 6V/ Xucrs?'
rov Xgiffrbv, rov g/Vo'vra, Xa^a y/vsra/ JK oigavp <7rl evl a/xa^rwXw
ftsravoouvrj. Si f/uis Episcopus vel presbyter eum qui a pec-
cato convertitur non recipit, sed rejicit, deponatur, quoniam
Christum molcstia afficit, dicentem, Gaudium est in codo
propter unicum peccatorem pcenitentiam agentem. Huic, in-
[Daii. de quit Dallaeus, jungendus quoque est ejusdem sententice scxage-
m. cap. 12,'
P . simus primus (secundus potius) edicens, ut clericus negator si
1
[E/' Tt; K^VOIKO? $10, <po^ov owfyuvivov stolos seculis natas. Canon, inquit,
'louSaiov, $ "Exx^vo;, w Ki^irtxntJ, a.a\'A<r?.- (lib. Observ. cap. 13, p. 88,) qui de
i.
3
[E/' T/J xKTwyogia yivwreti xara, 6iin, tlf xXri^ov p.t} <f^octa.y'i<r6u. Can.
rurrou, vrogvsiat, $ p.oi%tias, % eiMns Ap.lxi. Pan. Can. torn. i. p. 40, A, B.]
nvos uwyogivfttvys vrgK&us, x
102 De Panitentibus Recipiendis. LIB. II.
w \ t .
* / / y ~ A
stTs fjjt]v atpsTixyg crAai'jjg gcr/tfrps^ovraj, os^iovffoui
-^BvdtKi'yga.ipa ruv afftjSuv /3/jSx/a, falso inscriptos impiorum libros, m. cap. 12,
4
[E? T/J rat. ^/tvbifi'y^u.Qu. rui a,fft- xXwoou, x,tt6a,t(>ti<r6iti. Can. Ap. Ix. Pan.
fruv Pifix'm, us oiymt, \vl T>JJ IxxXvtrias Can. torn. i. p. 39, C.]
[Pan. can. (qui hoc et XLVII. Canone afcfitK vocantur) ante tertium
tom. i. P .
si,
^^ Christianas seculum conscripti sint. Hoc autem nemo,
qui antiquitatem ecclesiasticam vel primis degustavit labiis,
ignorare potest. Ut haereses enim una cum Catholica doc-
trina seminari cceperunt, sic et auctores earum ac propugna-
[Tert.de tores multa statim (\Q iis volumina ediderunt. Ut, mittam
cap. xxx. p. enim Phaneroseis ab Apelle, Epistolas et Antitheses a
212 C
Adv
MarcioViib.' Marcione, Sophiam, Psalmos, et Epistolas a Valentino, et
iv.cap. l,p.
413, A; et
. ,. ,.
V
commentaries ab ejus discipulis, aliaque quam plurima
. , '
ui. [cap. 9,] drinus dicens, <J>gog-ra/ o=, oJ/xa/, Jv rw '/.ar' A/yvwr/ovs svayyeXiy, et
[Paris, pp. postea, 'TTPMTOv (Aiv ovv, Iv TO?, KazudsdofjjSioiz rs~aoffiv svcfy-
TjfJiTv
Ibi^r"'
72^/0/5 oix 'LyjjiL'iv TO pr^w, a/.X' sv TM 7.ar AtyvxTtovz. Idem
[Paris
465 ' e tiam citat Evangelium secundum Hebrseos, r\ xav r xuff
Evangelium Judae
4 3>Pot "
ter ]
dictum Irenefii aetate ab haereticis circumferebatur, utpote
iren. [cont. ^."^ ejusdem mentionem fecerit, his verbis, Et confinctionem
i.capfi^' afferunt liujusmodi, Judce Evangelium illud vocantes. Marcion
Select, i,
etiam se diversum Evangelium habere asseruit. 5
ab aliis
6
[" Marcion totum rejiciens Evan- Evangelium." _ Iren. cont. Hser. lib. iii.
gelium . . . paritergloriaturse habere cap. 11, sect. 9. Op. p. 192, col. 1.]
CAP. VII. De Sanguine et Suffocatis non edendis. 105
6 [" Ut veteri legi Judseis, sic et pulto. Tert. Ap. cap. ix. [p. 10, A,
ab ipsis Apostolis, Judseorum infirmi- B.] Origenes, T ^\ ^VIKTO., rou
tate tune temporis consulentibus, (Act. etlftet<res pw ixxgdsvros, (ovig <pa<riv IIVKI
adjecta insuper certa transgressoribus vuv ri/*7v, lav ^sraXa^/Savw^ev TMV wix.-
poena, clericis quidem depositione, ex- r&v' ix. 31 <ruv tigtifAivuv vig} <ruv <rvixT&-v
quidem primitivam, tam Occidentalem, raw a,'i^a,Tos. Orig. cont. Gels. lib.
quam Orientalem, hoc inviolatum diu viii. [cap. 30, torn. i. p. 763, C, D.]
observasse, e veterum testimoniis lu- Minucius Felix, Nobis homicidium nee
culenter patet. Tertullianus, Eru- videre fas est, nee audire, tantumque
bescat, inquit, error vester Christianis, ab humano sanguine cavemus, ut nee
qui ne animalium quidem sanguinem edulium pecorum in cibis sanguinem
inepulis esculentis habemus, qui prop- noverimus. Minut. Felic. Octav. [cap.
terea quoque suffocatis et mortici- xxx. Gall. Bib. Patr. torn. ii. p. 308.]
contaminemur vel intra viscera se- aJua, ro7f avfyavois 6'itus, olj
106 De Sanguine et Suffocatis non edertdis. LIB. II.
ouoiv aXX* fi ffK^ \ffrtv a'tftetn ytuoyou- vretioict tyoi'yonv ol roiovrai, otg ttviSt u\o-
l*lvn. Clem. Alex. Psedag. lib. iii. cap. yuv Z,uuv oupo. q>a.yi7v l%ov , Eus. Hist.
3, [p. 267, Potter. 228, Paris.] Sic Eccl. lib. v. cap. 1, [p. 203]."Bever.
Biblias Martyr, Antonio Vero impe- Annot. ad Can. Ap. Ixiii. Annot. in
rante, inter cruciatus dicebat, KUS v Pan. Can. p. 32, torn. ii. ad fin.]
CAP. VII. De Jejunio Sabbati. 107
7 [" SufFocatum dicimus, quod sive autem sciens, centum dies poeniteat."
sanguinis efFusione perimitur, vel quod Bedse de Remed. Peccat. cap. xiv.
in laqueo necatur. Si quis a lupo vel De diversis causis. Apud Anton. Au-
a cane, aut in laqueo suffocatum in- gustini Canones Poanitentiales, pp. 117,
venerit, nullatenus manducetur ; neo 118.]
sanguinem alicujus bestise quis mandu- 8
["Non esse hunc Canonem Apo-
care aut bibere prsesumat. Quod si stolicum ita pugnat Baronius (A.D.
quis fecerit, quadraginta dies poeni 102, 15,) [tom. ii. p. 18, Colon. 1609.]
teat." Greg. Papse III. Judicia. Quomodo, quteso, inquit, tot tamque
Jud. xxix. Cone. tom. vi. col. 1483, disertos antiques Patres, qui de je-
E. junio Sabbati instituerunt disputa-
" Qui morticinia comederit inscius, tionem, Canon ille pr&teriit, ut a
viginti dies poeniteat ; sciens, quadra nemine citatus reperiatur ? Vel quo-
ginta." Jud. xxx. Ib. col. 1484, C. nam pacto, obsecro, [quod et superius
" Si autem nesciens manducaverit diximus} Romana Ecclesia contra om
idolisimmolatum, aut morticinum, da- nium Apostolorum Canonem Sabbati
bitur illi venia, quoniam nesciens hoc jejunium suscepisset, vel eorum Epi-
fecit ;tamen jejunet hebdomadas scopus Clemens id fieri permisisset,
tres." Halitgarii Ep. Cameracens. qui, quod statuissent Apostoli, et ipse
ritus,
ibid. cap. iv. addit, Harum et aliarum ejusmodi
J disciplinarum si legem
[p. 102. B.]
expostules Scripturarum^ nullam invenies. Traditio tibi prce-
not. ad hunc Can.) [Cone. torn. i. coll. preescriptione, neque Scripture auc-
59, 60,] et Petavius in Epiph. [torn. toritate, neque universalis Ecclesice
ii.] (p. 359,) [Animacl. ad Exp. Fid.] traditione determinatum esse, Sabba-
et caeteri, ni fallor, ornnes, uno excepto tone jejunare deceat an prandere, sed
Turriano, et recentiores et vetustiores ejus, in qua versaris, Ecclesice consue-
Latini consentiunt. Petavii verba de tudini obtemperandum esse. Hsec
Sabbati jejunio supra [lib. ii. cap. 9,] illi." Ball, de Pseud, lib. iii. cap. 12,
recitavimus, Imnc Canonem velut spu- pp. 561, 5G2. Deinde breviter repetit,
rium et alienum diserte rejicientis, ne- quae de Sabbati jejunio in priori opens
gantisque fieri potuisse, ut is ab Apo- parte [lib. ii. capp. 9, 10, pp. 339-
stolis communi decreto constitueretur, 352,] contra Pseudodiataxes, quas vo-
ex ilia, quam Augustini [Ep. liv. (al. cat, (Apostolicas scilicet Constitutiones)
cxviii.) ad Januar.] esse demonstrat, dixerat]
CAP. VII. De Jejunio Sabbati. 109
ritati his verbis tradidit, To ds ffd88arov V^TSVSI dta roiat,lrrt v Epiph. User.
* , , /
xlii - [Marci-
ttirfav. E7T/o>3, QWh rov Qzov ruv lovoaiuv sffriv rj avatfavffig onist.] n. 3.
[Op. torn. i.
TOU Tgoro/Tjxo'Trog rbv HOG/HOV, nai sv <rfj epSo/up fidget. avartavtfafAsvov, P. 304, B.]
9
[In Labbseana editione Conciliorum positiones celebremus." Cone. torn. i.
ita legitur :
" Omni Sabbati die super- col. 973, D.]
CAPUT VIII.
Synopsis.
1
[Joannis Dallsei de Jejuniis et Typis Johannis Columbii, Anno
Quadragesima Liber. Daventrise, MDCLIV.]
CAP. VIII. De Cera et Oleo. 113
aliud in Ecclesia oleum beato illo seculo floruisse vel in pretio is,' [pp. 579,
niaris, sed ut noctis tenebras hoc solatio temper emus, et vigilemus A',B'.]
Athan.Epist. quod
rb atfoxsi/Mvov g'Xaiov rio<xa?ov, oleum reconditum prce-
ad Orthod.
[Encyc. ad QjQT&tltUT. XUI TOVC KKPItoiVUt XWP/oXoyg. 1)611. T^g XXXtf/ac ro?g f/OOi-
Episc.Epist. -. . .
-r^
cap.iv. xo/$ avynrov, et cereos EcclesicR Perpetratum idohs adolerent.
114, B, c.j est igitur tune temporis illud, quod hoc Canone prolnbetur.
Ceram enim et oleum ab Ecclesia auferebant. Adhaec
Synodus Eliberitana quarti initio seculi congregata, Cereos,
can. xxxiv. inquit, per diem placuit in ccemeterio non accendi. Cereos
[Cone. torn. . , . . . -^
i. coi. 974, itaque vel mterdiu in Ecclesia habere, vel noctu accendi non
displicuit. Tertio insuper ineunte seculo illustrissimum
hujus rei documentum ab Eusebio memorise traditum ha-
bemus. In miraculo nimirum isto, quod a Narcisso Ecclesiee
ECC'
Hierosolymitanae Episcopo factum refert. In magna enim,
vi. cap.
u t ait, Paschse vigilia, oleum forte ministris deerat, qua de
causa cum universus populus gravissimo moerore perculsus
esset, Narcissus mandasse fertur iis, quibus curae eratlucernas
accendere, ut aquam ex quodam propinquo haustam puteo
ad se deferrent. Quod ubi dicto citius impletum est, jussisse
dicitur sincera in Christum fide, ut earn lucernis infunderent.
Quo itidem peracto, aquam aiunt contra morem naturse suae
mirabili quadam ac divina virtute in olei pinguedinem esse
conversam. 3 Qui heec legit mirari nequit, quod istius eetatis
Episcopi lege sanxerint, ne quis oleum aut ceram ex Ecclesia
auferat, cum adeo necessaria iis fuerint, ut digna essent quee
2
[Suicerus emendat, IJLITU. rqv Qgiaros, u; ulrov xopiffcii' Tovrav ^\
Xwva-v///v. In Thes. Eccl. VOC. upoc. *.'oyca vguxttvros, ivtv%x/tzvav TU
it>X?i, num. vi. sect. 2, C. Vol. i. pp. '$, lyx'teu KO.TO. ruv '
1280, 1281. Amst. 1728.] <ry tig rov Kvgiov yvtjtriex, vro
[Kara <rjy ^syaXjjv -rorl rov IIuff%a -roiyiffuvruv "Si X.K} rovro,
oiu,YUKr't(>ivffiv t TouXctiov tyu.<ri <ro7$ "Sia-
[ri i ffri~
Hunc csse vestris orgiis
<p*wv,
Hymn.
65-72.
torn. i.
ii.
op.
p.
Moremnue
Hanc
....
et artem, proditum
disciplinam fcederis,
-\
est.
tllitur, 6ri o\j yj^ri ew/ffxoffovj % KgsfffivrtPov xadisvoti eavrbv fig [Pan. Can.
/ / /^ 7 T~- 7 torn. i. p. 53,
dqpoffiag dioiHqffsis, i^uoa non oportet Lpiscopum ant presby- D.]
* [Aut " qui duabus militum cen- turiis praeerat, sicut uni centurio."
Du Cange, in voc.]
CAPUT IX.
Synopsis.
1
["E<TT(w v(jt,7v woiin xXygixoTs xou "bvo. "'Etrgce, $uo.
*.Kt'xa7; /3//3X/ ffifieio-fttoc, xcu uyict' rris fittiuv rgict. 'luft iv. "Yetbrygiov 'iv.
... .
[pp.581-593.]
deinde quod tres etiam Maccabseorum libri inter canonicos
Sacrae Scripturse libros hie recenseantur : tertio quod
Clementinas Constitutiones in eodem censu collocentur.
Quarto quod duae dementis Epistolae in eodem divinorum
librorum catalogo numerentur. Quinto id etiam, inquit,
hujus Canonis falsitatem abunde coarguit, quod Scripturarum
nostrarum catalogum texens, neque Esdram in Veteri Testa-
mento collocat (hoc autem falsissimum esse ex ipso Canone
patet, ut quo Esdrae duo ntimerantur) neque Apocalypsin
in Novo sexto Romanam Ecclesiam jamdudum hunc Ca-
:
StxKrifffctgts. Tli<rgou \-7tnrro\au $vo. fiftuv *u>v 'Avoirro*.eav. Can. Ap. Ixxxv.
'\udvvov Tpi7f* 'laxufiou ftiet. 'loiioee. Pan. Can. tOUl. i. p. 56, A, B.J
ftiet. KX^svTflf itfurreXKi %uo, K) etl
122 De Libris Maccabaicis. LIB. II.
cap. vi. pp. magis, (ut inquit, quo autem minus non dicit) quod in ver-
'
sione Latina Joannis Antiocheni numerantur tres libri Mac-
cabaici. Sed quid nobis cum Latina versione, ubi ipsum
Graecum habemus textum ? Illine major quam Imic habea-
tur fides? Nobis abunde sat est, quod in ipso Jo. Antiocheni
textu hsec verba non leguntur. Ex eo enim, non e Latina
[ibid. P . 28.] versione, vera Canonis lectio petenda est. Sed verisimilius . . .
rius u.<7ragi0p,nir<vf&s0ix, roc. ixx^nffiournxa. TO.; ftxtriXitxs, rio-o-ct^g ya,^ titri Xoyoi
iuv, rot, fi\v rtis <7rot,Xa.tu,s <ri y^en^S' . . . . ro otiv svvetrov KOU ^txarov fiifiXiov
rot, 21, rvs vietf. UU,XKIKV "Si Xiyoptv vf^A^n rat-s |3a<r/Xs/aj, IvVtxoirov Icrtv at
vienv ^, r>jv jtcsra Tv vagouffieiv' rfis ft.lv Iffri rui iffro^ixuv fiipXiuv o "E<r^j
evv vretXKtKs fiifiXia, tlffi xfi'. Sv rap.lv .... x^nrtKOk 11 ti<ri vivrf wv
tiff'iv Iffroyxa., rx ^s, 5Tgo<p}T;xa, rot, 1\, wgurov \ffriv o 'Hffu'i/x$' liurtgov o 'is^J-
ot, roc. 21, Vgos ro -v^aXXj/y Diets' rgirov o 'ltixwX' rirct^rov A.XVW*.'
tu^iffxira.i, aXX' auv avo rou aXtovei^ov- Iv u ^ouoixot. vrgaQvruv xtTreti VgoQnnia.
ros ixuirrov xixXviroii. Ta roivvv Iffra- TlKgaivtrixei tin fiifixin 2'. uv <r^urov
1X0, /3/j3X/a tlffi i/3'. uv v^urov lo-nv n o '1^/3 .... 2turegov Iffriv, ui UK^OI-
.... ifi2opov lo-riv 01 Xtyoptvoi K^ra) Gallandii Bib. Pat. torn. xii. pp. 627-
.... o'rfoov Iffri Wtiov f, 'Pout .... 629.]
J24 De Libris Maccabaicis. LIB. II.
eum, et non, est inventus locus ejus. TJbi observare licet, tres
divinae, ut ait, D. Cypriano citatas,
Scripturae scntentias a
qnarum Habacuc, cap. ii. [5]. Altera
prinia est ex Prophetiae
incipiens, Et verba viri, e Maccabaeorum, lib. i. cap. ii. [6*2].
Tertia e Psalmo xxxvii. [Vulg. xxxvi. 37.] Primus ergo Mac
cabaeorum inter ceeteros divinaa Scripturae libros disertissime
hie laudatur. Idem videre est in ejusdem Cypriani tertio
testhnoniorum libro ad Quirinuin. Ubi libri Maccabaici
inter alias sanctas, ut in preefatione loquitur, Scripturas 3
[P-62.] passim citantur, praesertim, cap. Quinetiam
iv. xv. liii.
apud'Euslb*
2a f^ ffag(3avs eX, Extra hos sunt Maccabaici, qui inscribuntur
Hb^cap
8' ^ar ^ et Sarbane el Etsi igitur hi libri ex iis non essent, qnos
25, [ P .
290.] a b Hebrseis receperat, illis t.amen ab Ecclesia Christiana tune
temporis subjuncti erant, et una lecti. Alioquin eos, non
minus quam aliosApocryphos libros, rejecisset haud dubie
Origenes. A quo tain en non modo reliquis hie subnectuntur,
verumetiam inter alios SS. Scripturae libros aliquoties lau-
dantur, ut e commentariis ejus, qnae etiamnum exstant,
videre licet. Ac proinde non mirum est, quod in hoc
3
[" Petisti ut ad instruendum te dam capitula." Cyprian. Prsef. ad lib.
excerperem de Scripturis Sanctis quae- iii. Testim. ad Quir. p. 52.]
CAP. IX. De Libris Maccabaicis. 125
Apion. lib. i. ^
'
f tl
[cap. 8. Op. {Aeypi roD naQ q^ag JSPOVOV ysyeaKrai fj,sv ixatfra' mffrswg os ovx
441 ;] et oMOiuc r&torai roTc <7rpf) uuruv. dia TO a,^ ysvsffQai
'
rqv rZv KpoprirojV
apudEuseb. .
Hist.Eccies.
^^jj diado^v, Cfsterum ab impeno Artaxerxis ad nostram
10, [p. io4.]
USq Ue cetatem singula quidem literis mandata sunt : sed nequa-
quam tantam fidem merueritnt, quantam superiores ii libri,
fomlx
t0 P>
i
max ^ me propter illos Machabceos, qui pro Dei lege sicut veri
loos, D.]
Martyres a persecutoribus tarn indigna et horrenda perpessi
id. de civit. sunt. Et alibi,Quorum supputatio temporum non in Scrip-
xviii. cap. 36, turis Sanctis, qua canoniccB avpellantur sed in aliis , invenitur*
[Op. tom.vii. . ... -*- 7 7
coi. 833, B; in quibus sunt Macliabceorum lion, quos non Judcei sea Jbc-
clesia pro canonicis habet, propter quorundam Martyrum
passiones vehementes atque mirabiles. Dicit igitur hos libros
canonicas quidem Scripturas non esse, quales scilicet sunt
viginti duo libri a prophetis scripti, sed nihilo secius pro
canonicis ab Ecclesia haberi, pro istiusmodi nimirum libris,
4
[" Sicut ergo Judith, et Tobit, et nou ad auctoritatem ecclesiasticorum
Macchabseorum libros legit quidem dogmatum confirmandam." Hier.
Ecclesia, sed inter canonicas Scrip- Prsef. in Libros Salomonis. Op. torn,
turas non recipit; sic et haec duo ix. p. 1296.]
volumina legat ad sedificationem plebis,
CAP. IX. De Libris Maccabaicis. 127
sacns receusendis
,. ...
libris, eos m. cap. 31,
P
in tres classes redegit. Alios enim dicit ab Ecclesia sine
omni controversia receptos esse : alios autem eadem confi-
dentia rejectos, ut a doctrina Apostolica alienos : alios
denique avriXeyofjt.tvns vocat, in dubium scilicet a nonnullis
,
128 De Libris Maccabaicis. LIB. II.
5
. Hist, vocatos, sed plurimis tameii Ecclesiis publice lectos. Medii
.25,' hums
J
generis hos numerat libros, 'Ev roTg v6Qoi$
[pp.118, 119.]
%a! ruv riauXou Tl^a^suv
/} ,
rt yfa^Tj,
x
o n teyopsvog Ilo//^, xai ^
. .
xai TOJV
'
AtfoffroXuv at XsyofASvai d/dap/a/, eri re, we e$i)V t i] 'ludvvou
Tuiv '
AtfoffroXuv r, XsyofAsvq dida^r,. Secundum heec, S. Atha-
nasius in Synopsi Sacrae Scripturse, post numerates authen-
ticos et ab omnibus receptos utriusque Testamenti libros,
addit alios esse et Veteris et Novi Foederis libros, quorum
aliis contradicitur, alii vero Apocryphi vocantur, hoc est in
[s. Ath. syn. ejus notitia oinnino rejiciuntur. E/V/ ds, inquit, -/.at XXa
cap. 74. Op. /5;/3X/a diatpoga vraga ra <7rgo\t%t)svra, s^arsoag A/a^x?jg, rr^g
201, D.] craXa/ag fojXa^j} /c/ rrig v'sag, TU pev avriXeytfAeva, ra ds a-7r6xgu<pa.
p. 2o
2
) A.]
' alia ejusdem furfuris figmenta. Postea ra rfa v'sag
esse dicit quam sexta Synodus rejecit, rauryjv ds, inquit, xa/ [p.^'c;'
&
% exrr, tvvodog Werqfcv, ug didqXurai, Hanc autem sexta Synodus G&n.iom'.i\.i
6 ["E^^ev ruv x.uvovieft'svivv tivai <rov rjv 'lovHriti, xeti TOV Tufiir, TOV
$1 'E^jf,
Qtiffi, TJV 29(p/v ~2o\o[t!uvros , rov ~2iget%, -roiftiva, xa.} rnv $i$a%riv >ruv x>yiav 'A*o~
K
]30 De Constitutionibus Apostolicis. LIB. II.
tom< "
B, cap. xi. p. 57, C. Pan. Can. ^ rifa
<yt>av<r ov
^ f T, a.}^^^
ti&ftivetf. Matth. Blast. Synt.
*.} ** y -
q exxXqffia aysiv rr\v sogrfiv rov Haff^a, TOUT'S ffri rqv s(3do/j,dda T^V
^u^^'ro
ugi<Ifj.ewiv xai a<7T avTuv TUV '
AvoffToXc/Jv sv rv\ diard^si d<ffb dfjTseag P '
2TC ]
rb Tijg diaraPeuc
' TUV AvoffroXuv Xsysiv. true SKS? wpilovro Ttrpdda.
'
[Aerian.]
\,
num.6. [Op.
*/ T^o(Ta/3/5aroi/ vqffrstav dia vavrbi;, u
X, '*
TLsvrqKoffrvis, Si vero et torn. i. p.
inquit, avroi Avdiavo! Trapa&spovtfi rwv TOJV AftotfroXaiv diaTativ, num. 10. [Op.
^
ovffav ftsv
oi
A ,
p.
B.]
apud ipsum auctoritatis esset. Adbaec, xai <a^} pev ovv TOV
. . , y ~ . ,.. /
^r\
. ,
(pOztotiv, rovreffn
,
^ v ,
rs'j,viiv
,
T^i-^ag
7
[" Hoc solum vult clarissimus post ilia tempora vixisse Canonum
Dallseus, Constitutiones illas, sive ho- Apostolicorum consarcinatorem."
diernas, sive Epiphanianas, a nemine Observat. in Annot. Bever. cap. vi.
ante Concilium Nicsenum in Canonem p. 32.]
Scripturse relatas esse; unde colligit
CAP. IX. De Constitutionibus Apostolids. 133
et receptus fuit.
VII. Adhaec nihil est, quod eruditi viri in ultimum hunc
Apostolorum Canonem tanta vehementia inveherentur, quod
octo Constitution um Apostolicarum libros in canonicorum
censum, vel in Novi Testamenti Canonem retulerit. Hoc
enim non nisi summa injuria contra dictum Canonem objici
potest quippe quo Constitutiones a canonicis Sacrse Scrip-
:
Kal a/ diarayai vfj,7v roT$ sKitfxovoig di' spov KXyfuvrog Iv oxrfi^ [ibid. B.]
Quod cum contrarium sit iis, quse Epiphanius ex antiquis 17 CP- 322 -3
>
i^ipMieT fuisse opera et res ipsa clamet, et ipse Dallseus fatetur, pro-
batque. 1 E quibus omnibus constat, nihil ex eo contra anti-
quitatem liorura Canonum legitime concludi posse, quod
Constitutiones in iis bodie inter S. Scripturae libros com-
memorentur.
X. Prseter Constitutiones Apostolicas duae dementis
[Can. Ap. Epistolae inter S. Scripturae libros nominantur, idciue boc
Ixxxv. Pan.! *
, , , , , , n
, , /
modo,
;
Can. torn. i. TLsroov evT/tfroXa/ QUO, luavvov rg&Ts, laxupov //-/a, louoa ,a/a'
KXjj/Agvrog, Et me dementem.
Constitutiones vobis Episcopisper
Quaa propterea ab impostore aliquo sub ementito dementis
nomine insertae sunt. At Epistolae tanquam a tertia per
sona, vel ab alio quam ab ipso Canonum conditore scriptae
memorantur, non scilicet spot KXypevros, sed in genere, KX^-
psvro$ sffitfroXai duo. Et sane quicunque fuerit, qui Con
stitutiones vel primus collegit, vel collectas postea inter-
polavit, et huic Canoni inseruit; Clementem saltern, cujus
["Ex his vero propius videri editos seorsim Canones; tandem im-
possit diversis temporibus, neque ab postori alicui placuisse utrumque opus
uno auctore, consarcinatum utrumque in unum conflari." Ball, de Pseud,
opus; ac prius quidem effictas fuisse lib. iii. cap. 1, p. 416.]
Constitutiones ; postea collectos atque
CAP. IX. De Epistolis Clementis. 137
Pnma de
eorum scnptis apparet, ut quibus passim laudantur. -r
.
Vet Test
Epist.
., .11 - -
n T Clementis,
emm .bpistola ab Irenseo, a Llemente Alexandrmo, et abapudcot.
i /-ii -i A i
ov fjj^v ztf o/Aoifog rfi vrgorsgq /ccci ravrrjv yv<Jjgi/j,ov swiffrdfAtQcc, or; ibid. cap. 38,
P
pride rovg a^atovg avrfi xs^^fisvovs fff/tev. Sciendum autem est,
2
\TOUTOU $r> ouv KXvfttvros o/^toXo'yov- xa.} Kttff ri/tcis a.lrnus 'iyvupiv. Euseb.
(tivn (jt-la, t-ria-roXt) fiprtu ....... Hist. Eccies. lib. iii. cap. 16, pp. 107,
T&VTW $ KO.} Iv ir).tifr*if \*%nruut 108.]
f5T< TOV XOiVOU ^$$nt,OffllVAivnV TX< T
138 De Epistolis dementis. LIB. II.
g A
Aeu'/'nxov.
"Opov j8//3X/'a H.
Ba<r/Xg/wv A.
CAP. IX. De Epistolis dementis. 141
B. "E<5$gae B. /gg0.
F. Maxxa/3a/wv Xoyog A.
A. Maxxa/3a/wv Xoyog B.
A. Maxxa/Sa/aiv Xo'yo F.
B. Maxxa/3a/wv Xoyog A.
/3//3X/a r~
/r.
A.
B.
$E
A.
('ot> E.
r. 'H Ka/v^
Z. EuayygX/a A.
H. Kara Mar^a/fev.
0. Kara Ma>xov.
/. Kara Aoyxai/.
/a. Kara
7 Z.
'ET/fTroXa/ FlauXoy I A.
'iwai/i/ou.
I X^ A,
J X^ B.
Tw/3/r. "O/A(
A.
3
[" Quinto, Id etiam hujus Cano- Grsecorum quorundam, qui de ea olim
nis falsitatem abunde coarguit, quod dubitarunt, errorem, ut liquet, secutus
Scripturarum nostrarum catalogum in Novo memorat." Dall. de Pseud.
texens, nequeEsdram in Veteri Testa- lib. iii. cap. 13, p. 588.]
mento collocat, neque Apocalypsin,
CAP. IX. De Apocalypsi S. Joannis. 143
Ksyovoiv.
p 179> c>]
libros ab universa Ecclesia approbates addit, -
gd/touvTi eevTM <ro 'luoivvov ovofta.' eav rav TUV *&vo x,u,ret, <rv)v
'
Affictv ofttvvuftia
f&iv teqori^ov Hsr^u KKI 'Itzxtufiw xoi xi^fiffSKi ligwxorwv, ^vo TZ Iv 'E<f>itTM
Mot.T6a.lw Kttl ro7s ^oi-ro7? ' AvroirroXois yi\i<r6a.t p.vrip.a,ra.' x.ai tKarsgov 'luoivvau
ffU'yicee.T/xXi'yii, ffu,$us S?X&(y rov tlefy- iri niv Xiytff6o(.r 01? KKI Kvoe.yKa.7ov -r^off-
'
rov $1 trtpov 'Icoxvvw, Imffrti- i^nv rov vovv' ttxos yct.^ rov Itur^ov, it
rov Xoyov, tr'tgoi; -ra^a, rov rut p.* rig l6iXoi rov vgurov, rtiv i<r ovo/toc-ros
rx&s al rov 'Aiffri&>vr., feKfSg n Euseb. Hist. Eccles. lib. iii. cap. 39,
Synopsis,
e hb
adhibet argumenta, quibus totam syllogen Apostolis abjudi- m caP 8, i
pp 6
Et quidem
'
habemus. Sed et alibi idem ait, Ubi ecclesiastici or dims est w. Exhort.
consessus, et offert, et tinguit sacerdos, qui est ibi solus, sed cap. vii. [ P !
oiaxovtat
, , ,
smxsivrai'
i. adCorinth.
[cap. xi. Cot.
.. A K - A- / s^/^ TT' Pat. Ap. torn.
o Xa/xog
,
1
[" Ubi ecclesiastici ordinis non sacerdos es tibi solus." Tertull. Ex-
est consessus, et offers, et tinguis, et hort. ad Castitat. cap. vii. p. 522, A.]
148 DC Vocabulis in Canonibus LIB. II
2
[" Fecisse autem me sciatis lee- Can. Ap. iv. Pan. Can. torn. i.
.
Ante eum Tertul-
altaris
.
. mi neiium, iv.ad
eundem,
ixm. ad
Ceecil.lxiv.
. .
ej$ evwtf/v roD ai'/AUTog avrou' ev Qu<fiaffT7}gtov, ug stg s-7riffxo<7rog Phiiad. [cap.
Can. Ap. viii. Pan. Can. torn. i. altari posito." Epist. xlii. Pamel.
p. 5, E. xlv. Fell, ad Cornel, p. 87.
AigtTtxuv $t%a.ft,ivovs fiavrrifffta. r
/j 6v- " Recedentibus sacerdotibus, ac Do-
ffia.v. Can. Ap. xlvi. Pan. Can. torn. mini altare removentibus." Ep. Iv.
Saasue'/
17 ' discipulis dans consilium (Christus) primitias Deo offcrre ex
seC 5 ' P '-\ su * s crea ^ ur ^s > non quasi indigenti^ sed ut ipsi nee infructuosi
249 o?
nee ingrati sint^ eum, qui ex creatura panis est, accepit, et
6
[Msra roitJnx. $1 o KsXffos Qwv, in nostra dedicandus est mente, in
f>pa$ fiupov; xai Kya.Xpa.ra. KO.} vius nostro imo consecrandus est pectore ?"
i%ivff6cti <ptvytiv' l-ffti TO niffrov fift7y Min. Felic. Octav. cap. xxxii.
aQoivov; x.cti K.*ofipvrou xoivtuvias o Iiron Gall. Bib. Patr. torn. ii. p. 399.
iivxi ervvfaftef olx, o^uv, on fiwpot p'tv " In hac enim consuestis parte cri-
iitriv yp7v TO Ixua-Tou ruv lix.a.tcov vyi- men nobis maximum impietatis affi-
povixov, a.<$ oil uvuvrifto'treu a,*.n6Z>t xa.} gere, quod neque redes sacras venera-
voyrus ivuln 6vpi.pu.<ru., ul foffitj%ai tionis ad
construamus, non
officia
aVo ffvvulfxriws xu0a-Ks Orig. cont. deorum alicujus simulacrum consti-
Celsum, lib. viii. cap. 17, Op. torn. i. tuamus aut formam, non altaria fabri-
pp. 754, B, 755, A. camus, non aras ." Arnob. adv.
. .
" autem nos occultare quod
Putatis Gentes, lib. vi. cap. 1, p. 486.
colimus, si delubra et aras non habe- " Quid
sibi templa ? Quid arse vo-
mus? Quod enim simulacrum Deo hint Quid denique ipsa simulacra,
?
fingam, cum, si recte existimes, sit Dei quse aut mortuorum aut absentium
homo ipse simulacrum? Templum monumenta sunt ?" Lact. Inst. lib.
quodEiexstruam, cum totus hie mun- ii. cap. 2. Op. torn. i. pp. 116, 117.
dus Ejus opere fabricatus Eum capere " Sit nobis Deus non in templis, sed
non possit ? Et cum homo latius ma- in corde nostro consecratus." Id. de
neam, intra unam sediculum vim tantse Ira Dei, cap. xxiii. Op. torn. ii. p.
majestatis includam ? Nonne melius 179.]
CAP. X. Apostolorum usitatis. 151
lationem (irgo<f(pog&v) ;
quam Ecclesia ab Apostolis accipiens in
universo mundo offert Deo. Et alibi, Iqitur Ecclesice oblatio [iren. cont.
*;
~. . 7
Hser -
lib - iv -
purum sacrificium repulatum est apud Deum, et acceptum est "^ly- fYi
ei ; non quod indigeat a Jiobis sacrificium, sed quoniam is qui
offert glorificatur in eo quod offert, si acceptetur munus ejus.
agrov %a} rov crorj)|/ou, rag sv tfavrl rorty rr^g yr^c, yivo^vac, v<7rb 209, E.]
169.3
7 ["Etpropter hoc illi quidem de- decernunt usus ..... " Iren. cont.
cimas suorum habebant consecratas : Hser. lib. iv. cap. 18, sect. 2, Op. p.
qui autem perceperunt libertatem, om. 250.]
nium quae sunt ipsorum ad Dominicos
CAPUT XL
Synopsis.
dicant : 'ETS/ xu.} / svraudu, Kara rqv sxxXqffiav tfpoxotfaL Clem. Alex.
Strom, lib.
xara
'S av sis rtXsiov avdga av^qtfuffiv. Hos sub-
latos in nubibus scribit Apostolus, primo quidem diaconos esse,
v'i
ver ^ a Latine vertit, Qui vero totius Ecclesice arcem ootinct,
pro omni Ecclcsia reddet rationem. In his, fateor, Origenis
verbis nee Episcopus nee presbyter diserte nominatur.
Ambo autem necessario includuntur. Origenem enim
presbyterum fuisse nemo nescit et hsec ipsa verba clamant. :
tov Orig. cont. Celsum, lib. iii. cap. ptvos. Orig. in Matth. torn. xvi. cap. 8.
igitur vocatur Ecclesise prineeps [sc. Orig. in Matth. torn. xi. cap. 15 ;
* [E.g. *O yovv Toiovrog iyfiffxovros oil pivot TOV Xaaw Iw'tffxofot, */ -r^iir^u-
xetXou 'i^you ixtOvpil \ . . . TO SE aura <rt/>oi. Orig. in Matth. torn. xvi. cap.
xai fifi vrgtffpvriguv, xxi ^IXKOVUV IgtTf. 22 ; Op. torn. iii. p. 753, B.]
158 De Episcopis. LIB. II.
Hist. Eccies.
lib. vi. cap.
^ inquit JJionysius,
U7T 1/xotJ osoofievvc. mandato autem a me
44^ [pp. 317, dato, ut morituris si peterent, et maxima si antea suppliciter
postulassent, venia indulgeretur,quo bonee spei pleni ex hac
vita migrarent, exiguam Eucharistiae partem puero tradidit,
jubens, ut aqua intinctam seni in os instillaret. Quod cum
puer fecisset, senex animam continuo exhalabat. Ex hac
historia patet, Dionysium Episcopum presbyteris suis in
maudatis dedisse, ut veniam morituris indulgerent. Quod
quidem nisi summam Episcoporum supra presbyteros po-
testatem evincat, me prorsus ncscire fateor, quid quovis modo
evinci possit.
IV. Secundo igitur exeunte tertioque ineunte seculo,
quibus scilicet temporibus Canones Apostolorum nobis con-
stituti editique videntur, Episcopos a presbyteris distinctos,
iisque praepositos fuisse, ac proinde distinctionem istam atque
auctoritatem Episcoporum supra presbyteros in dictis Ca-
nonibus toties commemoratam, nostram de Qanonum horum
antiquitate sententiam haudquaquam elevare, satis superque
e praemissis constat. Nee nobis sane videre licet, ut legitima
ex hoc argumento conclusio contra ipsam Turriani opi-
nionem inferatur. Hoc enim argumentum in ea fundatur
opinione, quae Episcoporum et presbyterorum nomina in
veris Apostolorum scriptis confusa esse et promiscue usitata
statuit. Ista autem opinio non nisi post Aerii hseresin
exorta est, quarto jam ad finem vergente seculo. Illi vero,
qui tribus primis claruerunt seculis, ipsisque propterea Apo-
stolis longe propinquiores fuerunt, Patres contrariam om-
CAP. XI. De Episcopis. 159
nuncupantur. Hoc
ex eo patet, quod Patres ante laudati,
Clemens Alexandrinus, Origenes, et Tertullianus, qui omnes,
ut ostendimus, Episcopos et presbyteros accurate distin-
Qeruv sv rp irgb$ Tiftodsov vgorsgq, tprjffiv, E/ rig effi(fxoff%s ogeytrai, xiv. cap. 22,
#
spyov
s
effiov/As?'
& T
os? ovv rov
'/
<7ri(Sxo<7rov
/
avswiXyitfTOV
r
s/vai,
~
[Atag
'
p. 645,
>
B, C.]
posui tibi : si quis sine crimine est, unius uxoris vir. Quare
autem hunc ultimum ex Epistola ad Titum citaret locum,
riisi credidisset presbyteros in Apostoli notitia
ab Episcopis
distinctos esse, ac proinde in Epistola ad Timotheum, ubi
Episcopi soli nominantur, non comprehensos ? Qui haec
sane Origenis verba attente legit, dubitare nequit, quin ille
persuasissimum habuerit, Episcopos, et presbyteros a se
invicem, et re, et nomine, ab Apostolo distinctos esse, eun-
demque sigillatim praecepisse, ne istiusmodi Episcopi, pres-
byteri, diaconi, et viduae secundas nuptias contraherent, quales
Origenes sua eetate in Ecclesia constitutes esse testatur.
Idem et Tertulliano visum est, qui de Monogamia agens
4
[" Fundantes igitur et instruentes tutus est Sixtus, etab hoc Telesphorus,
beati Apostoli Ecclesiam, Lino episco- qui etiam gloriosissime martyrium
patum administrandse Ecclesiae tradi- fecit ; ac deinceps Hyginus, post Pius,
derunt ..... Succedit autem ei Ana- post quern Anicetus. Quum autem,"
cletus, post eum tertio loco ab Apo- etc. Iren. cont. Hsereses, lib. iii.
loci Episcopum, Ka; svspsvsv, inquit, T\ sxuXriffia, fj KogivQiuv Jv lib. iv. cap.
282.1 '
Pothino, quern, teste Gregorio Turonensi, 6 Polycarpus
J
illuc
Hist, Franc. .
6
[" In Asia autem, orta persecu- mine passus est. Beatissimus vero
tione, beatissimus Polycarpus, Joannis Irenseus hujus successor martyris, qui
Apostoli et Evangelists discipulus, oc- a beato Polycarpo' ad hanc urbem di-
togesimo setatis sua3 anno, velut holo- rectus est, admirabili virtute enituit :
caustum purissimum, per ignem Do- qui in modici temporis spatio praedi-
mino consecratur. Sed et in Galliis catione sua maxime in integro civita-
multi pro Christi nomine sunt per mar- tern reddidit Christianam," etc. Greg.
tyrium gemmis ccelestibus coronati : Turon. Episc. Hist. Franc, lib. i. capp.
quorum passionum historise apud nos 26, 27, col. 22. Paris. 1627.
fideliter usque hodie retinentur. In his ergo verbis non de Pothino
" Ex quibus et ille primus Lug- sed de Irenseo a Polycarpo in Galliam
dunensis Ecclesise Pothinus Episco- misso Gregorius Turonensis loqui vi-
pus fuit, qui plenus dierum, diversis detur.l
afFectus suppliciis, pro Christi no-
CAP. XL De Episcopis. 167
Jrotlnni Episcopi, qm
, 1 7 ! ! '
Catalogo haec habens, Irenceus
mus,, in c^. xxxv.
7
['H Tsr^T7 KVTM ruv rfi^i /35r- teros, duas Epistolas (scripsit) et
rifffAKTos IfiffToXuv -fffis <rov xa,ra, 'T?caftviv ad eundem Dionysium postea Romse
vuffov Ton /u.lv v^irfii'iou
Episcopum." Hier. de Viris Illust.
ovx, its poixgov l\ xa,} r/iv cap. Ixix. Op. torn. ii. col. 895.]
r&v ixtTffi TrK^iiK^'ora.. 9 [Ow ^ixxoves >jv 'EA.tuPteo$' xeti <ru,(>a.
Euseb. Hist. Eccles. lib. vii. cap. 7, 'AvutqTov /^;<r/ 2wTj^, piff Sv 'E\tu-
p. 328.] &ej.
Euseb. Hist. Eccles. lib.iv. cap.
8 [" Et ad Philemonem ad
et 22, p. 182.]
Dionj^sium Romanse Ecclesise presby-
168 De Episcopis. LIB. II.
6ig TOKOV o"ji/o^/o-j ruv AffotfroAwv, %ai ruv o/axovwi/, ruv S/AQI
t
ryv (3ct,ffi\siav rou soD ^sXXs/i/ sg^sff&ai'
insuper dicit D. Paulus, Ka/ s'/vrars 'Agxfiriry, fiXevs rqv dia- col. iv. 17.
D.] quce ab imtto omnibus sms numeris absoluta juerit, sea pro-
cedente demum tempore sua opportunitatibus omnibus ad per -
fectionem accessio contigit. Cujus rei egregium petit exem-
pluiriex lege Mosaica, quse ex parvis initiis non nisi
gradatim omnibus suis numeris partibusque expleta fuit.
SKI. Euseb. Hist. Eccles. lib. ii. Cap. (tiro, TUV AvoffrnXav
'
o oeSi*.<pos rou Kvgiou
N
178 De Episcopis. LTB. II.
obstat, quod alibi dicit idem factum fuisse ^ra evdsfcug ruv i Tim.iv. H.
tuerint. Hoc enim D. Paulus diserte testatur, dicens, KM$ ' cr. i v . n.
3
[" Mortuus est autem [Marcus] tius post Petrum Apostolum Episco-
octavo Neronis anno et sepultus Alex- pus." Hier. de Viris Illust. cap. xvi.
andrise, succedente sibi Aniano." Op. torn. ii. col. 841.
Hier. de Viris Illust. cap. viii. Op. " Polycarpus, Joanriis Apostoli dis-
tom. ii. col. 830. cipulus, et ab eo Smyrnse Episcopus
"Clemens . . . quartus post Pe- ordinatus, totius Asise princeps fuit."
trum Romae Episcopus ; siquidem se- Ibid. cap. xvii.Op. torn. ii. col. 843.
cundus Linus fuit, tertius Anacletus, "Quadratus Apostolorum discipulus,
tametsi plerique Latinorum secundum Public Athenarum Episcopo ob Christi
post Petrum Apostolum putent fuisse fidem martyrio coronato, in locum ejus
Clementem." Ibid. cap. xv. Op. torn. substituitur." Ibid. cap. xx. Op.
ii. col. 839. torn. ii. col. 846.]
" Ignatius Antiochense Ecclesise ter-
CAP. XI. D e Episcopis. 183
lxvi.Fell.]ad (
l
ue ^ e SU8e ^atis Episcopis loquens, Quoniam Apostolos ,
Florentium
Pupian.
Ep. Ixv. [Pa-
i 11 *! 11 ^' id est Episcopos et Prcepositos Dominus elegit. Hinc
"
i.Fell.l
episcopalem auctoritatem Ecclesice gubernandce sublimem et
[Pam.
.
-Divinam potestatem vocat. 5 Hoc autem luculentissime im-
61 ad
P rmi docet in Epistola ad lapsos, qui ipsi de usurpata pace
'
i s
4
[" Qui dicit ad Apostolos, ac per * j-i Actum est de episcopates vigore,
hoc ad omnes Prsepositos, qui Aposto- et de Ecclesiie gubernandse sublimi ac
los vicaria ordinatione succedunt." Divina potestate." Cypr. Ep. Iv.
Cypr. Ep. Ixix. Pamel. Ixvi. Fell, ad Pamel. lix. ad Corn. Fell. p. 126.]
Florent. Pupian. p. 166.]
CAP. XI. De Episcopis. 187
Synopsis.
[Tovs yu. #nK ruv roiovruv s7v< Suvetrov. Can. Ap. Ixviii. Pan.
rixuv, scil.] ^u.vrnThtTtt.f v\ ^t^o- Can. torn. i. p. 44, D.]
SVT5, OUTl TlffTOUf 1UT
190 De Baptismo Hcereticorum. LIB. II.
cap. 19, [p. nos, inquit, et/imco par, imo et super etlmicum, hcereticus etiam
581, -B.]
xv. [p. 230, I^vangeLio, quam ex ApostoLi litems : quoniam Unus JJominus,
et unum baj)tismum, et una Ecclesia in ccdis. Sed circa
hosreticos sane quid custodiendum sit, digne quis retractet.
Ad nos enim editum est. H&retici autem nullum habent con
sortium nostrce discipline, quos extraneos utique testatur ipsa
ademptio commuuicationis. Non debeo in illis cognoscere
quod mihi est pr&ceptum, quia von Idem Deus est nobis
et illis, Idem; ideoque nee bap
nee unus Christus, id est,
tismus Unus, quia non idem, quern cum rite non habeant, sine
dubio non habent; nee capit numerari, quod non habetur.
Ita nee possunt accipere, quia non habent. Unde simul
patet, quare haereticorum baptismus istis diebus rejectus
esset : quoniam scilicet illis non idem ac Catholicis Deus
erat, nee Christus idem : qui propterea baptismum ut a
Christo institution in Nomine Patris, et Filii, et Spiritus
Sancti non celebrabant, sed in nescio quee ignota et horrenda
g^-^ont. nomina, quae viclere est apud Irenseum. 4 Et quidem cum
'
cap. 18.]
4
[O/ e a,yovffiv 1$' u^u(>, xeti 0>a.f- Ko.ra.'Tr'kY^a.ffStx.i ro .
ciyvuffrov TIctTgos rcav oXuv, iif uX^nciv pouaSct, xauffTX, finfiofyog x,a,\a.j(l 6{i' VOUTUV
foivrav, ti; <rov xartX^ovret tig 31 ft Igftwiia. \<rri roietur*)' v
xowuv'iav TUV Svvuftiuv' eiXXoi 3i 'E)3^a/*a ttop.a.^ofi.itot, xai rtvivfta, ee,ya.Sov, xx'i uri'
Stephana duce et auctore, urbis circa annum CCLIV. Epi- m. cap. is',
^
in Patrem et Filium, et Montanum vel Priscillam, baptizant ? A -^
Non enim baptizati sunt, qui in non traduntur, ea, quce nobis
D^E, FO '
schismata quae ob aliquas ecclesiasticas causas fiunt ; ille
gitimos autem conventus istiusmodi appellat conventicula,
quae ab immorigeris presbyteris, vel ab indocto populo
separatim ab Deinde
Ecclesia Catholica celebrantur.
eorum quidem, qui schismata aut conventicula faciunt,
baptismum admitti posse affirmat, non item haereticorurn,
quo nomine Manichaeos, Valentines, Marcionistas, et Pepu-
can. xx. zenos vocat. 5 Et de haereticis in genere dicit, TovTovg de
[S. Bas. Ep.
} ( f
cxcix. Op. fiqXov on &vsv (3a--7iffuaTog q s/txXqala ou Kaead's'/srai, (Alarum est
torn. iii. p.
292, D, E ; et autem, quod tales Ecclesia non sine baptismate recipit. Quibus
gm. n. P . 77, alibi accenset Encratitas, Saccophoros, et Apotactitas, dicit-
Can. xivii. que, fi/AsTg {Asvroi zv< Xoyui avafScLtfri^o/Asv roug roiovroug, HOS autem
[S. Hits. ib. _^ .
5 Q'O^sv raj (jCiv Kigi TO, xou "Metpx,iuviff rruv 1 KK} CLUTUV TOVTUV
Xav ytvopivu.!. tiiov t't ns Iv frettf- Op. torn. iii. pp. 268, D, E, 269, A, B.
/war/ il
>
tra.ff6ti$, ivtffxifvi <rrjs ^.tirov^yictf, Pan. Can. torn. ii. p. 47, D, E, F.]
iiwixw^/i IKUTM 6
xeti (MI <roTg xuvoffi, X^.' ["Or/ \vrttiri, ufffi^ Magxtuvurruv
l%z$!x'/i<rt rtiv vgotSgiav xat <rriv X&iroug- Itrrtv KTro^KtrrtifAX ft xct<r O.UTOVS et'igiff/s,
yiotv, xa.} fft>vet<ryX0ov TOVTU nvtg xetrtx.- f&iXuffffoftivav TOV ya.ff.ov, XKI afoffT^i-
Xivrovns rwv XK0o\ix?iv Ixx^nffiav, -ra^a- ^ofAivuv rov oJvov, xeti r*v XT'KTIV rou Stou
ffvvctyuyi} ro roiovro. 2^/V^a ^e, TO fjc.ifAiix.fffjt.ivnv tJvat Xiyovruv, x. T. X. ut in
<*} TV: fAiruvoias lnt.q>ous '{guv #os textu. S. Bas. Ep. cxcix. Can. xlvii.
revs &*} rqs ixx^riaf. Atyfftif ft, Op. torn. iii. p. 297, A; et Pan. Can.
o/'flv fi ruv Mavi%(Kiuv, xut OyaAivr/vwv, torn. ii. p. 104, F.]
CAP. XII. De Baptismo Hcereticorum. 195
fuerint. MJ? yag Xtyeruffav, inquit, or/ e/'g TIarsga, %a,i T/ii/;
" Ayiov
xai Hvzvj&a, efiaKr/ffQqfAsv, o'/ys xuxuv ^rot^r^v vvronQs/ttvot rbv
B;
-
7 [Ow ya,% Kvri$i$ovxi Kvro7s vvrivSuvoi Op. torn. iii. p. 270, D ; et Pan. Can.
#/v \fffMv, XX livtevuv a.x.^ia. torn. ii. p. 48, E.]
xa-vevuv. S. Bas. Ep. clxxxviii. Can. i.
196 De Baptismo Hcereticorum. LIB. II.
versata est, quod, antiquam Artemonis el^uvav xctriXyXufivxi, apud Euseb. Hist.
opinionem renovans, geternam Christi Eccies. lib. vii. cap. 30, [p. 362.] Et
Divinitatem, et Personarum proinde quod x'tyu 'In/row X^rav xuruftv. Ibid.
Trinitatem denegavit. Hoc si palam Theodoretus, 'A^riy.ui> "Si XKI Qiit'boros,
merum prsedicasse hominem luculentis- rov, >rvv & v^> TUV ottuvuv vTrei^outrKv
simos habemus testes. Eusebius enim K^OUVTCH Qiorvrei,. Theodoret. Inconf.
de eo loquens ait, TOVTOU BE rKvuvas, Dial. ii. [Op. torn. iv. p. 79.] Et alibi,
Kiti %otju,a.i<7rt<rii -jctfi TOU ^itrtov fa.^a. &u<ruvos ya,^ xai Ma.gxtXZ.os, xai o Ix,
ffKVTOS, &S XOIVOV TtJV tyllfflV U,v6{HUtT OU tlVOC.1 XlyOlHTI TOV K.U/JfOV Ytf/.&IV XO,} &IOV.
yivopivou, o p,lv xa<r 'AXs^av^^av Aiayy- Id. Epist. civ. ad Flavian. [Ibid.
ffios -rx^KxXrJiis us i-xt rnv <ruvo$ov p. 1174]." Bev. Annot. ad Can. Nic.
utyixoiro, K. r. X. Euseb. Hist. Eccies. xix. Annot. ad Pan. Can. pp. 85, 86.
lib. vii. cap. 27, [p. 357.] .... Con- Pan. Can. torn. ii. ad fin. Eutychium
cilium Antiochenum, contra hunc quoque et Abulpharagium auctores
hseresiarcham anno Dom. CCLXXII. Arabicos in eandem sententiam ibidem
congregatum, in Epistola Synodica citat.]
qui dicitur, Apostolorum librum, qui constat totis prioribus quinque Christi-
si esset scilicet, ab omnibus Christianis, anismi seculis, neque apud Grsecos,
prsesertim vero a vetustissimis, et Apo- neque apud Latinos, in Codice Ec-
stolico ee vo proximis in sacrum Scrip- clesise inter publicas regulas exstitisse
turarum Canonem haud dubie relatus ullam Apostolicorum Canonum syllo-
VINDICATI AC ILLUSTRATI,
LIBER TERTIUS.
CAPUT PRIMUM.
Synopsis.
1
[" Cseterum non negamus circiter fuisse confitemur. Quo pertinent ilia
haec tempora, id est iis triginta annis, tarn multa ab adversariis laudata Am-
qui a CCCXL. ad CCCLXX. fluxerunt, brosii, Basilii, Gregorii Nazianzeni,
illud paschalis hebdomadis jejunium et Nysseni, Cyrilli Hierosolymitani,
sic paulatim productum excrevisse, ut Chrysostomi, Epiphanii, Theophili
passim apud plerosque quadraginta Alexandrini, Hieronymi, Augustini,
dies ante Paschse celebritatem obser- Paulini, Cassiani, Maximi, Leonis,
varentur." Ball, de Jejun. et Quad. Chrysologi, Dorothei, Gregorii Magni,
lib. iii. cap. 10, p. 498. et aliorum testimonia ;
quos omnes
" Ab his temporibus Quadragesimse infra annum quarti seculi septuagesi-
jejunium plurium ante Pascha hebdo- mum vixisse constat." Ball, de Jejun.
madum in usu passim apud Christianos et Quad. lib. iii. cap. 10, p. 501.]
CAP. I. De Jejunio Quadragesimali. 203
^wr/rf/^a, Quod non oportet post duas Quadragesimce hebdo- tom. i. P 474,
.
3
["O al ItHlv rtffffugaxeffry fta^ru^av Dom. anno celebrata iiiit, vix certe
7ve^X<a IvtrtXtiv, aXA <rav ayiuv pa.^- definiri potest ; sed si conjecturis locus
TU^UV fjt.vnfji'Xf vois7v Iv roTs ffxpfieirois xeu datur, quid nobis visum est, paucis
xvgiKxu7s* Can. Laod. li. Pan. Can. expediamus. Primo itaque ex omni-
tom. i. p. 477, C. bus inscriptionibus horum Canonum
"On ev Bs7 Iv Tifffctgetxoffrri yeipovg super allatis constat, hanc Synodum in
ytviQXix, Ivir&iTv. Can. Laod. lii. Phrygia Pacatiana ex diversis Asiae re-
Ib. F.] gionibus sive provinciis conflatam esse.
3
[" Quanto autem tempore post Deinde seque certum est, nonnullos,
Synodum istam Antiochenam, vel quoto Valentiniano et Valente imperantibus,
204 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
ira.lt. Theod. Hist. Eccles. lib. iv. [Pan. Can. torn. i. p. 458, D.] Quod
cap. 7, [p. 154.] Synodo congregata, denique a nobis conjectum est, veri-
ipsi Imperatores literas miserunt ad similius adhuc ex eo videtur, quod
dioecesim Asianam, sic inscriptas, Al- nihil in ecclesiasticis historiis occurrit,
ToxgxTogis ftiytirroi, xiiffifixffToi, vixwrct'i, Synodo ex diversis Asianse dioeceseos
Avyov/rroi, OuxXivrixvog, xx} OuxXtif, xxi provinciis congregandae occasionem
Tpxnxvos \ftffxo<7rni$ Sioixwffius 'Affixvtj;, istis diebus prsebens, prseter literas
illas ab Imperatoribus et Synodo Illy
Kvgicfi xxiguv. [Ib. cap. 7, p. 154.] ricana illuc missas ; ut si non certum
Ipsa etiam Synodus synodicam ad sit, saltern probabile est, hanc Syn
eosdem Episcopos epistolam misit, sic odum illis diebus, hoc est, anno Dom.
inscriptam, O< l-ritrxo-roi rov CCCLXV., plus minus, habitam fuisse ;
Ttx,7s IxxXviffictis >roi> 0iot>, xcti cujus propterea Canones post An-
tiochenos merito collocantur." Bev.
yi&S, TIxxKTioi.v^s> iv KVOIM %KIOSIV. Cap. Annot. ad Prsef. Can. Laod. Annot.
8, [pp. 157, 158.] Cum igitur hse p. 193. Pan. Can. torn. ii. ad fin.]
duse epistolse ad Episcopos Asiae, Phry- 4
[" Imo nonnisi post exortum et
gise, Carophrygise, Pacatianse, scriptse damnatum Photinianorum nomen, an-
fuerint, eos, ex diversis istis Asianae nis post Nicsenam minimum xxxv.,
diosceseos provinciis, ad Synodum in habitam fuisse jam ex superioribus con-
Laodicea Phrygiae metropoli convenisse stat; ut quse de Quadragesima habet
verisimile est, ut de rebus in istis non in aliud tempus conjici debeant,
epistolis comprehensis, de fide nimi- quam in A.D. circiter CCCLX." Ball,
rum Consubstantiali in controversiam de Jejun. et Quad. lib. iii. cap. 10, p.
a nonnullis tune dierum vocata, inter 501. " Baronius autem," (ut refert
se dissererent, eamque confirmarent, Beveregius,) " et ex eo Binius, earn
prout in istis literis ab iis postulatum medio tempore inter Neocaesariensem et
est. Suspicor igitur hos Canones a Nicsenam collocat." " Alii" (ut le-
Synodo tune temporis habita consti gimus Cone. torn. i. col. 1495,) " rec-
anno Dom. CCCLXV.
tutes esse, hoc est, tius sub Liberio circa annum CCCLXIV.,
Nam et isto currente anno supradicta aut CCCLVII. Alii denique sub Da-
in Illyrico Synodus celebrata fuit. maso, A.D. CCCLXVII."]
CAP. I. De Jejunio Quadragesimali. 205
4 [" tempus
Illud quidem profiteri ausim nulla ante id clara, et vera,
non videri earn in publico Christianorum atque indubitata ejus documenta ab
usu ante Nicsenam Synodum (hoc est adversariis adferuntur." Dall. de
ante A.D. cccxxv.) exstitisse. Certe Jejun. et Quad. lib. iii. cap. 9, p. 480.]
206 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
Syria,
-AT
Arabia, Mesopotamia,
T~ i r*\'i*
Perside, Cilicia, Cappadocia,
*~* i
Episcopo-
rum, quihuic
conciiioin-
.
Armenia,
. ..
mmon
.. -,-j TXIT
majonque, Ponto Polemomaco, Paphla-
T- i .
si
.....
penitms inspicia-
[Daii. de
Jejun. et
Quad.iib.ii
vero, inquit, hunc antiquitati ignotum juisse Canonem recte ex m. cap. 13,
Synopsis.
ai
vocat Clemens, Gangrensis vero Synodus, eodem fere quo Vs.' cot pat.
xa/ <pvXaffffofj,zva$
wo
. ^
ryg exx^rjfftaz,
m T,
Iradita in commune lejuiva,
... [Can. Can.
xix. Pan.
7 T~T 7 .
7 >". T s~i
-I
Can. torn. i.
alterius diet, aut sex ad summum dierum fuerat, turn temporis Quadr.Tib.
iii. cap. 9, [p.
482.]
1
[" Hoc nomine fateor id jejunium tis TO xaivov ) xx) QuXcttro-oftivag vvo r>is
LJuJ
[Set*?!' o
non P^nce pnescripti sunt dies quadraginta, sed vitce : ut hoc
Col<
n umero jejuniis et orationibus crebrioribus nostrorum levemus
]
Sm'oi
09 n bi s
' i n Evangelium patescit ingressus. Unde si quis Evan-
1338, E, F.] gelii gloriam, fructumque resurrectionis optat adipisci, mystici
jejunii prcevaricator esse non debet : quod et in lege Moyses, et
in Evangelio suo Christus utriusque Testamenti auctoritate
prcescripsit fidele virtutis esse certamen. lisdem fere diebus
Gregorius Nazianzenus se quadraginta jejunasse dies in
carminibus suis ei$ rqv ex vqgreias ffiuvviv testatur, sic inci-
pientibus
2
["Or/ eu Ss7 ry rtftrei^eexoffr^ a^rov Can. Laod. xlix. Pan. Can. torn. i.
aywi>
IV. Sed pluribus non opus est argumentis, cum ipsa vox,
qua jejunium antepascbale a Synodo Nicsena, aeque ac alibi,
perpetuo significatur, illud quadraginta fuisse dierum clans-
rime eloquatur. Enimvero retftfagaxotfnj, Quadragesima, di-
serte appellatur. Quid ita, quseso, nisi quod quadraginta
dies peractum esset? Adeone inepti et literarum imperiti
fuerint Nicseni Patres, ut jejunium uno, alterove, vel ad
summum sex diebus completum rfc rsffffagaxoffrvis nomine
nuncuparent? Illi hoc Canone unam quotannis Synodum
in unaquaque per totum terrarum orbem Christianum pro-
vincia ante jejunium antepaschale habendam esse definiunt,
illudque tempus r^g rsoffagaxogrijg, sive Quadragesimce, voce, ut
omnibus nota, indigitant. Quod si illi per istam vocem non
jejunium quadraginta dies, quod ipsa vox denotat, celebra-
tum voluerunt, sed aliud nescio quid a vocis istius significa-
tione longissime abhorrens; nemo intelligere potuit, quid
sibi Patres velint : haecque ab iis edita sanctio sibimet ipsa
contradiceret, illud enim rsffcagaxoffrq ab ea appellaretur,
quod non esset, imo vero quod cum numero rgctfa^axovra,
unde nomen sortitur, nihil commune habet. Nos autem,
qui sanctissimos illos Patres, ut fidelissimos, strenuissimosque
fidei nostrse assertores summa, qua possumus, veneratione
prosequimur, nefas cogitatu ducimus, eos non rnodo voce
ipsa, verum universa etiam Ecclesia, tarn mirum in modum
abuti voluisse, ut in decreto ubique observando jejunium
istud sub vago, adeoque ridiculo, QuadragesimsB nomine
216 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
3
[" Itaque concludendum est illam, eoque omnino id esse jejunium, quod
quam significant, Quadragesimam, non ipsa hebdomade paschali celebrari
sex, septemve, hebdomadibus, sed solitum fuisse demonstravimus."
paucis, id est quinque, vel sex, diebus Dall. de Jejun. et Quadr. lib. iii. cap. 9,
ante Paschae festum fuisse inchoatam, p. 483.]
CAPUT III.
Synopsis.
quotanms jejuma
.... j j
celebrasse, quce singula
,
quadraginta dierum
[ Dal1 de-
JeJ un e * -
iii. cap. 9, p.
485.]
1
[" Primo ergo de vocis apud gesimam vocat, non quindecim aut
veteres usu ; deinde de ratione appel- viginti, (quod tibi absurdum atque
lationis disputabimus. Ergo, ut a impossibile videtur) sed etiam quinque
priori ordiar, quserit Bellarminus (lib. dierum jejunium, quod multo magis
ii. de Bon. Op. cap. 15) [Op. torn. iv. mireris, multoque incredibilius exis-
Tertuii de
fu sse I mo quidem inquit,Tertullianus dicit, Montanistas duas
^ -
ju
i n anno hebdomadas xeropliagiarum, nee totas, exceptis scilicet
xv [p'. 552,'
^
secundum traditionem Apostolorum toto anno, tempore nobis sect. 3 op.
congruo [toto nobis orbe congruo, Vallars.] jejunamus. ILli 187 A >
]
2
["Ac ne putes Quadragesimse voca- nium antepaschale intelligit ; secundam
bulum Hieronymi tantum seculo sic jejunium (ut videtur) quarti mensis
sumptum fuisse, en tibi alium testem tertiam denique jejunium Adventus.
quatuor seculisHieronymorecentiorem, Jam duo hsec posteriora jejunia non
qui Quadragesimas nobis memorat quadraginta, sed multo pauciorum,
pauciorum dierum, quam quadraginta. dierum esse nemo nescit. Ergo ne
Is est Amalarius Fortunatus ; Sanctus, pauciorum quidem dierum jejunium
inquit, (lib. iv. de Off. Eccl. cap. 37, Quadragesimam dici priscis illis seculis
Bibl. Patr. torn. x. p. 495) Hieronymus ulla fuit invidia. Neque de his aliter
ante Pascha Domini, circaque festum concludit, Sed htec de tribus Quadra-
S. Joannis, et ante nativitatem Do- gesimis dicta sufficiant. (Lib. ii. de
mini. Primam Quadragesimam jeju- Inst. Cler. cap. 22. [Op. torn. vi. p. 19,
220 De Jejunio Quadr agesimali. LIB. III.
A.]) Ac paulo ante de jejuniis noni gratiam, quce per Ipsum fit, consegui
ac decimi mensium (id est Novembris mereamur. Vides, ut antenatale jeju-
et Decembris) loquens, Congrua itaque nium, perinde ac antepaschale, qua-
dispositione (inquit) a magistris EC- dragesimale vocat, ac utriusque causas,
clesitB hoc loco jejunium quadragesi- atque usus, inter se comparet ? Eodem
male fieri constitutum est, ut ante sensu et ilia Durandi Mimatensis acci-
diem natalis Domini jejunio et absti- pienda sunt, Communius est, inquit,
nentia nosmetipsos castigemus, qua- tres Quadragesimas servare. (Ration.
tenus venientem Redemptorem digna lib. vi. [cap. 32, sect. 3, p. 302.] de
conversations suscipere possimus, sicut prima Dominica Quadragesimse.)
ante tempus resurrectionis Ejus carnem Ball, de Jejun. et Quadr. lib. iii. cap. 9,
nostram affligimus, ut resurrectionis pp. 485-487.]
CAP. III. De Jejunio Quadragesimali. 221
3
[O/ f4.lv yct Iv 'Pafty, r^i7f Vpo vrciffoc, x.&t A'tyuvro; trlv ro7f U.a.Xa.iffrivo!g'
KO.I xugiccxws, ffuvuftf/.ivxs VltffVWOVflV' ol KO,} <ro7; WSg'% 'iQviiri, ftt%i>i $oivixcav'
$1 Iv 'lXXu/Jto7; X.K} oXy ry 'E%.Xdt$i, xo,i XXa< %t, Tpiif ffyro^o^rjv Iv <rot,7$ t% n
ol iv 'AXe|av^/a, <r^o l^opdi^uv 'i% TJV i-xros, vn<rniioutriv. ol $1, oifta, T^i7s fgo
yf^o rou Uoiff%& vwriiav wffTZVouffi, riff- ryj; lo^rns ffwoLKTouffrf ol ^>\, duo, us
ffa,tt.xoffrnv uvrvv ovopK^ovrts' ci^Xoi Tt ol ra. rou MavravatJ Qgovouvris. Soz.
Kapjt. rourovs, etXXot TTOO ITTK rvs io^rvs Hist. Eccles. lib. vii. cap. 19, p. 308.
vvjffnvovriSy ou$\v nrrav xa,} cturoi ritrffct- Kuroi riffiTK^a.xoa'r^v rov xgovov rourov
Socr. Hist. Eccles. lib. v. cap. 22, ols xl 6a,v(jt.ii pot 'ivuirt vrus aVavrs?
p. 294.1 our 01 rsffffaeoxxoffrtiv Kurtjv ovofAa,%oy<rt,
"*
[K< rnv vrpo returns ^ xotXotif&ivYiv xoirot ro fjt,ir^ov ruv vifttp^uv ouotv rirrov
nihil dubii esse potest, quin jejunium hoc ante istuin con-
sessum quadraginta dierum fuerit. Sed miratus est Socrates
ut jejunium quindecim aut triginta dierum a singularibus
Ecclesiis Quadragesima' diceretur
'
Quanto magis miratus
!
Synopsis.
1
[" Age tamen, nequid a nobis hac Cassianus, dum in hoc argumento
in parte desideretur, tentemus si quam, versatur, rationem rei, quam
hujus
non improbabilem, vocis Quadragesimae prsefatur humana incuria fuisse obli-
in ea notione rationem afferre pos- teratam, nequaquam inde repetit, (quod
simus. Ac Quadragesimam quidem facile et promptum erat, si id verum
non ideo dictam esse, quod quadra- ipse judicasset) sed longe aliunde."
ginta dies ipsi Christiani jejunarent, Dall.de Jejun.et Quadr. lib. iii. cap. 9,
prseter ea, quse modo diximus, illud p. 490-
insuper clarissime demonstrat, quod
CAP. IV. De Jejunio Quadragesimali. 225
Deo triginta [et] sex semis jejuniis qfferuntur, Quadragesimce [Op. pp. 570,
2
["Sed profecto cum rationem ria, tempus," etc., ut in textu.
hujus rei humana obliterasset incu- Cassian. Coll. xxi. cap. 28, p. 570.]
Q
226 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
3
[" Licet quorundam pia simpli- Quadragesimse evidenter implentur.
citas hujus rei amputet qusestionem, Omnium enim dierum numerus, quibus
tamen quia etiam ilia, quae alius in- revolutus in orbem annus includitur,
terrogatione indigna duxisset, scrupu- triginta sex semis dierum numero
losius perscrutantes integram obser- decimatur. In septem vero hebdo-
vantiae nostrae ac mysterii veritatera madibus, si dies Dominici et Sabbata
desideratis agnoscere : evidentissimani subtrahantur, quinque et triginta su-
hujus etiam rei percipite rationem, ut persunt dies jejuniis deputati, sed
manifestius approbetis nihil irrationa- abjecta ilia vigiliarum die, qua usque
bile nostros tradidisse majores. Lege in gallorum cantum illucescente Do-
Mosaica universo populo generalis est minica jejunium Sabbati protelatur,
promulgata praeceptio. Decimas tuas non solum sex et triginta dierum
(Exod. xxii.) et primitias offeres Do- numerus adimpletur, verum etiam pro
mino Deo tuo. Itaque qui substan- decimis quinque dierum qui residui
tiarum nostrarum omniumque fructuum videbantur, si illud quod superest ad-
decimas offerre praecipimur, multo jectum noctis spatium computetur,
magis necesse est, ut ipsiusquoque plenitudini totius summse omnino nihil
conversationis nostrse, et humani usus deerit." Cassian. Coll. xxi. cap. 25.
operumque nostrorum decimas offera- Op. p. 569.]
mus, quce profecto in supputatione
CAP. IV. Dd Jejunio Quadragesimali. 227
quadraginta
^
, .
et Quadr. lib.
diurnis nocturmsque /ions Ui ca p-
-
J.
4
[" Nam ad earn quidem causam, sarios, dum loca ex Patribus afferunt,
quam nunc agimus, satis est, quod in quibus Quadragesimae vox simpli-
Quadragesima veteribus dicitur etiam citer occurrit, qualis est ille Nicsense
id jejunium, quod quinque tantum aut Synodi quintus Canon." Dall. de
etiam pauciorum dierum est. Inde Jejun.et Quadr. lib. iii. cap. 9, pp. 495,
enim liquet nihil promovere adver- 496.]
CAP. IV. De Jejunio Quadrayesimali. 231
Latine, Quadragesima,'
' etiamsi substantivi naturam induat,
et substantive vulgo usurpetur, revera tamen adjectivum
esse, et quidem foeminei generis, cujus propterea generis
substantivum ei subintellectum sit necesse est. Et nonnun-
quam, fateor, in profanis saltern auctoribus, ^ao/^a seu ftsgig
Synopsis.
Hcec autem in ipsa sancta Quadragesima sub Pascha acta sunt, m> D -3
tale plurimum abhorrere videtur. Ita fortasse illi videatur. Quadr. lib.
ours ra$ ^/Ag^ag l^uo'W'Trouvro, sv avry yag rfj TzffffagaxotiTfj Xaxrifyvrtg cap. ixv. Op.
aKtxrsivav T&V civQguffov. Illi autem nee hominem ita loquentem 383 >
D -3
miserti sunt, neque dierum ullam reverentiam hahuerunt ; in
ipsa enim Quadragesima hominem calcitrando elidebant. Ubi
iterum crimen ex eo aggravatur, quod in ipsa Quadragesima
perpetratum esset, quodque n ullam haberent istorum dierum
reverentiam. Unde tempus istud illis diebus summa reli-
gione observatum fuisse constat. Quod dilucidius adhuc
apparet ex ejusdem Apologia priori ad Imperatorem Con-
1
[" Quod germanum est ac genui- juniis et Quadragesima, lib. iii. cap. 9,
num Athanasii opus." Dall. de Je- p. 496.]
238 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
Athan. Apoi. stantium, ubi haec diserte dicit, Uiffrsu& yag, BacvXsD, xa/ vregi
F rwv roVwv
i- PI \3?a ' Tstftfa^ax&ffTTjs, d/a ro tfrei-oi/, xa; r> croX;) aX5;0oc ruv Xawv,
B -^l
bratas tanta hominum frequentia circumfusas esse, ut in con-
ferta turba plurinri elisi propemodum et praefocati essent,
ipse sanctissinius sedis illius Antistes fidem hie plenissimam
facit. Tanta istis diebus reverentia observabatur Quadra
gesima. Ut nemini minim
videatur, quod a Patribus
Nicaenis una quotannis ante istud tempus
cautum sit, ut
Synodus habeatur, qua omnes ita componantur lites, ut
purissimum, quoad fieri potuit, munus istis saltern diebus
Deo offeratur. Idem deriique Pater in altera etiam ad
Athan. Apoi. eund em Imperatorem Apologia Quadragesimee mentionem
L
[deFuga.cap. . . . , , ,
6,Op. torn. i. mduxit, his verblS, E/V gX^wu rr> Tsffffaeowoarn o nap avruv
p 323 AT
Daii.'[de airoffrafoic. Quid ad hscc Dallaeus ? Sed negue ista, inquit,
Jej. et
m.
Quadr. 7 . ; . / ?
neque alia, siqua sunt similia, nos cogunt jaten, istis, quibus ea
lib. cap.
nobis citatur) locum subjicit Athanasius, cum idem illud tempits, 497,493.]
quod Quadragesimam dixerat, ra vrgoeogra, mox vocat. E/ d?, sv [Apoi. ad
d^o/Vovra/ di scrra tfSdo/y.aduv, (OL ftovov rr,v a^X^v sfSdoftada, dXXa temp. Op.
torn. ii. p.
xa/ rqi> dvvaftiv rsfavtrt? ayvfo yag xai asirtdgQsvov aurr^v */<fa,ffi.) 481.]
481.] 8s ruv <ffgeff(3vrdruv roTg a(3goftia'iroic, xa/ rgacrs^a xa^a^a ruv s\/ai/j,crjv,
stp* rig agrot fjL&v rgoprt, ^ocro^Tj/Aa ds aXsg, oTj 'icnv ors nal
vjdvtff&a wagagrvsrai dia rovg rgv<puvrK$. Vinum per illos dies
non prcebetur, sed aqua limpidissimct, plurimis friyida, calida
vero Us, qui inter scniores tractantur dclicatius. Mensa pur a
est pro cibo panis opponitur, sal pro
a cruentis dapibus ;
[ibid. PP . 69, verbis ante laudatis, sic disputat, T/ 8s/ TO-JTOIC s^Xsysiv rue, SKI
TCC'JTOV fl'uvoooL/j, xa/ rag tbict, /j,iv avSpwc, ib'iu, b\ yjvat/iuv sv rauroJ bict,-
rgi(3a$ 9 xa) rag Jg sOovs t/o'sn xal vvv vfoc, r,puv sKir&wfAsms
ag diapsgovrug Kara r^v rov tfw-njp/ou cra^oi/g soorfiv, sv
seorsim degentium studia atque exer citation es, quce apud nos
etiamnum in usu stint, prcecipue circa diem festum Dominica
passionis, quo temporejejuniis atque vigiliis, et sacrorum libro-
rum lectioni impensius vacare consuevimus. Quce omnia vir ille
nvo$' vdooe ds /AOVOV airo/'g sffn TO KOTOV, /tai ifgotfo-^tf/JtOl /AST aoTov
aXsg xai vffffuxov. Utque per illos dies kttmi in stramcntis rrcu-
b antes, a vino quidem, ut ejus verbis utar, penitus abstineant,
neque carnes ullas degustent, sola autem aqua ad potum utan-
tur, neque ad panem aliud quippiam adhibeant, prater sal et
hyssopum. Hfec, licet prolixa, idcirco transcripsimus Eusebii
verba, ut facilitis clariusque ex iis lectori appareat, Eusebiutn
in ea fuisse opinione, quee jejuniura antepaschale ab ipsis
Ecclesise primordiis observatum fuisse statuit, idque eodem
modo, quo suo et Synodi Nicsenee tern pore observabatur.
Enimvero quae Philoni ^ /xgy/tfrjj SO^TT, vocatur, earn Eusebius [Phu. jud.
rqv TOV ffurqgiw <raQov$ zogTriv, et T^V fjt,eyd\y)v koPTqv appellat, quo tem P-.. Op.
hums
J
etiam nomenclatures alias atque ruv 'E^a/wi* ration es temp. op.
. .
torn. ii. p.
affert. Libro enim prsecedente, xs^l rov vrdvTa (fzovdaTov sTvai 4 7i-]
3
[Kar' tpw "$o%a.v (OVK uxgifieT ruieta x.oCi i^v^aj votroig
[Joseph, de agit. Josepbtis etiam, qui Essenos fuse descripsit, eos The-
U J
Hb ii ca P . s, rapeutas nominates esse nusquam affirmat, neque uspiam
OP. tom. ii. observat eos duorum fuisse generum, quorum hi actioni, illi
Kc/J vofAi/Au rus aX\oig opotpoovovv' diet-b$ ds <rr\ Kara ydftov doi^a.
'Synagogas' 7
appellabant, hi suas ffepvs/iu, xui /^ovaor^/oc. 8 Illi
virtuti studet. Op. tom. ii. p. 457.] ^^Iv n ruv XXv, oo-et, vgas rag <rou
6
[OiVs ^s lyyus, [<*/*<] i<r<xt. a,l iv ffuftaros %gi<'S oc.va.yKot.7oe,, uXXa. vopous
To7$ olffT^ffiv, o^Xrioov yxo not,} ^utrdp^tff-TCiv xeti Koyioe, Siff<7riff6ivTtX: ^/a yfeo^rjTiav, xeti
TdlS l^f^lOiV l^XdlXOffl KOU ftlTKOIUXOVO'lV tlftVOtlf, XOC,} TO. CtXXx, Oig IflffTVf&tl XOtt
1
[E7r J/a TOV rns &a.v.<rov xai x. r. x. ut supra. Phil, de Vita Con-
ft,a,xagis %utis 'ipt^ov ririXivT'/ix.iva.t to- temp. Op. torn. ii. p. 484.
fAi^ovrts WW TOV tivriTov fi'iov, K-TroXiifavffi Srjjvias/ %l TOUS 'butxovouf/.iMotis iv xofffAta
TO,; olffius uio7; w fvyetT^a.a'iv, I'ITS, <ro7s vrpo$ vvrrtQtffioiY 'tToiftous. Ibid. p. 483.]
4
aXA.o/f ffvyyiviffiv, Ixovyiaa yvup.'n v^off- ["Or/ *$i <rovg vrt/urovs xr^tixtt; ris
temp. Op. torn. ii. p. 473.] a^^s* rg; <ruv 'AvoirroXuv 'i&n -rx^x-
2
["E<r<r< at a.ii<ro7$ xat ffvyy^eift[jia,TK ^tbofAtvoi raXa/3&iv o ^/Xwv rat/r'
va,Ka.iuv av'Sguv. Ibid. p. 475.] tygct^i, vravTi rsa ^ijXov. Euseb. Hist.
9
I'Ernlaiv ouv Ixuvus o -r^at^aj, Eccies. lib. ii. cap. 17, p. 70.]
246 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
rapeutis, sed de altero illo cui titulus 'Quod omnis probus sit
liber,' quo diserte de Essenis agitur, intelligenda sunt. Sed
[iwd.p.247.] Hieronymus, inquit Dallaeus, et Epiphanius Euseb'd Jtalinci-
nationem, ut in aliis nonpaucis solent, ita Idc quoque avs&rdttrus
sequutisunt. Verum hsec gratis dicta sunt. Neque unquam
a quolibet impetrabit Dallteus, ut ipsi fides habeatur nude
asserenti, doctissimum ilium Patrein D. Hieronymum adeo
incautum fuisse et imprudentem, ut Eusebii in omnibus sen-
tentiam sine consilio et judicio sequeretur. Non equidem
diffiteor, quin D. Hieronymus in ecclesiastica forsitan Eu
6
[" Josephus tria describit dog- verterint in naturam. Super quorum
mata Judseorum, Pharisieos, Sadclu- vita et Philo, vir doctissimus, pro-
cseos, Essenos, quorum novissimos prium volumen edidit." Hier. adv.
miris effert laudibus, quod et ab ux- Jovin. lib. ii. cap. 14, torn. ii. p. 343,
oribus, et vino, et carnibus semper D.]
abstinuerunt, et quotidianum jejunium
CAP. V. De Jejunio Quadragesimali. 247
g rov ovouarog rov KUP/OU" Inffovc yap %ara rnv 'Eppa/'xfli' num. 4.
,/
'
/4 ^ Op tom-
'
'
to
&$got, i?TVT7i$ xaXs/rcu, 7]roi
,
tar^og^ KM,} Gtoryp. Quod ci P- 12
['AXX' opus l#ti$ tis rov rovov ticis ferme, quorum, sive non immerito
J
7v J/ v KITIKV liffffot.7oi Ixx- reprehendant, intolerabilis superbia ;
ovopKrof 'ITIITOV TOV K.vgiou fiftuv 1-nrsxXw- mirari nequeo hominis inscientiam, et
6v<ra,v 'Iio-<rct,7ot, $tx TO, x. T. X. Epiph. in linguae interpretatione, et in veri-
Haer. xxix. Nazar. num. 4. Op. torn. tate histories. Adeo multis adversus
i. p. 120, A.] utrumque modis peccat in illo uno
7 [" Christianos olim Jessaeos ap- de Nazarceis capite. Sed de His-
pellatos fuisse censet Epiphanius a toria mox videro. De nominis TOU
vehementius agitari solet ; sed hsere- 6a.t, sive ivo-ao-fat lonice concepto, quod
248 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
p. 120,B, C.] p/'pXai, oc rourcov TTJV KoXirttav xat TO, e-yxufAia diegiuv, xai ra auru/v
sv rfi Kara rr v Mao'iav
t
X///,i/?] ieroguv wsgtoixiSi, ov <7rsgi
quo yuon", vel yw, idem est ac tru^tiv, prodiit. Eadem porro leguntur apud
quod in corporis animique morbis Cyrillum, Catech. [x-. sect. 13, p. 143,
idem est ac fa^a.-trtvuv et ia,ffa.<r&a.i. B.] : 'Ir]<rou;, inquit, rolvuv iffri KO,T filv
h/>Kvrzvuv sonat, sed /^irx^TTTixus' -^v^uv, xoti crcup.u.ruv, xa.} Si^u.KiuT'ns TVIV-
ut et Jesum, qui proprie Salvator est, f^draiv. Quae omnia comiter accipienda
medicum ac curatorem non incom- sunt, non ut ab IdtroiirQat deductum rou
mode interpretari liceat. Ipse enim sal- 'Iw<rou vocabulum dixerint Patres, sed ut
vum faciet populum a peccatis eorum, notione ac significatione Graecum nomen
ait Angelus, Luc. ii. Quod quemad- cum Hebraeo convenire demonstrent."
modum prsestiterit, declarat Petrus, Petav. Animad. in Epiph. Hser. xxix.
Act. x., Qui pertransiit benefaciendo, num. 4. Epiph. Op. torn. ii. p. 53.]
CAP. V. De Jejunio Quadragesimali. 249
sine ullo cibo transijrere, alios alternis ilium diebus sumere, [Epiph.
User. xxix.
quosdam vero sub vesperam. v
m de, inquit Epiphanius, rf Maaar. num.
6
["E<r<r/ ^ a,v<ro7s XKI ffvyyga.f* puree, f&ivws l^iot,; a.viXi'x'av. Phil, de Vita
Contemp. Op. torn. ii. p. 475.]
250 De Jejunio Quadrcigesimali. LIB. III.
i
^ n ^ s ^n ^ e^ em allegoriae. Aristobulus etiam ante Philonem
commentariis suis in Pentateuchum Mosis allegorias quas-
CAP. V. De Jejunio Quadrageslmali. 251
choreas ducere post coenarn solitos narrat. Quce inepta sunt, 485!]"''
religione aliena. Cum ipse autem fateatur base Judaica esse, [p. 247.]
nee illi nee alii cuipiam mirum videatur, si ii, qui a Ju-
daismo ad fidem Christianam nuper conversi sunt, ista
observasse ait ; <ra,7s \$>'opa.is (inquit) fcifftg sis KOIVOV trv^^ayov. Phil, de Vita
3
[" Restat nunc ut probemus eos scilicet sole, et Occidente. Quasi vero
(Therapeutas) non fuisse Christianos, primi Christiani non tertia, sexta, et
Undenam vero id probare certius pos- singulis non diei modo, sed et noctis
sumus, quam ex hoc Philonis loco, horis Deum oraverint. Item, quod
quern prae manibus habemus ? Ait ait Therapeutas hymnos et cantica
igitur Philo, habuisse Therapeutas vario metrorum genere in honorem
scripta veterum quorumdam swe Dei composuisse, cadere non potest in
sectte auctorum, qui legem allegorice primsevos illos Christianos. Serius
exposuissent. Quomodo hsec de enim novos hymnos contexere crepe-
Christianis accipi possunt, qui turn runt, post Antoninorum scilicet tem-
novelli erant, et nudiustertius nati ? pora ; cum viri docti sese ad nostram
Qusenam, rogo, sunt scripta ilia ;
qui- religionem applicuissent. Jam vero
nam vetusti auctores et principes illius quod scribit Philo Therapeutas per
sectse ? Non certe Prophetarum libri. universam prope orbem diffuses fuisse,
Hos enim diserte ab illis separat Philo. sed potissimum in TEgypto frequentes
Respondebit Eusebius esse forsitan fuisse, et Mareoticam prsefecturam
Evangelia, et Epistolas Apostolorum ;
fuisse illis instar patrise, in quam pne-
sed hsec vixdum scripta erant Philonis stantissimi quique illorum, relictis
non loqui ? Sunt et alia argumenta, iu%iff6u.i, wtpi T?V 'iu, ft-eti vrigi rriv
Col<111> 16>
damus psalmos et hymnos in Dei laudem oratione soluta
composites et cantatos fuisse, udai wcvpanxa} ab Apostolo
memoratee, artificiosae videntur cantiones, et vario metrorum
genere contextse. 'ldr, enim carmen, quod metrice scribi
solet, proprie significat. Dionysius Halicarnassaeus, Tag
/jbsv udag xaXoDtf/ 'P^aa/b/ xde/Aiva. Et quidem ut Apostolus [cap! 31, p!'
8
udag xai vpvovg, carmina, sive cantica, et hymnos distinguit,
sic Philo Therapeutas ciG^ara, xai v/Avovg, cantica et hymnos, [Phii.de
-r^ . , , r .
, ., Vita Con-
in JJei laudem tecisse narrat ; wrfr , mquit, ov QSUPOUGI povov, temp. op.
tcm. ii p.
xai -Troiouffiv art^ura. nai V/AVOVS sig TOV &zov dioc, Kuvroiuv 476.]
Hist, inter
.
Eccles. lib. v.
cap. 28, [p.
alia heec
dtdragyjjg 6vro tfiffruv
habemus,
ygapt/'ffai
TaX,aoJ
/,..
rov
8s
Aoyov
foot
TOV
%at
0gou
udal
rov X^jorov
^
temp. Op. g/'g TOV 2ov 'J//-V&UC ^'oXXo/'g uzTCQic, /cat /XSAJCT/, rfl fj^B
torn. ii. p.
485.]
rfi ds xai ai/ri(p^vaig a^uoviaig s'ff/^si^ovofj^ouvrsgj nai
x.at effiQsidgovreg. Quod a suse ectatis Christianis factum
subindicat Plinius, ubi loco supra laudato, eos carmen
Christo quasi Deo dicere sccum invicein ait. Hunc anti-
phonariuin canendi inodum in vigiliis saltern celebrandis
(de quibus etiam Pbilo loquitur, ubi Tberapeutas alternatim
cecinisse scribit) in omnibus Ecclesiis suo tempore obser-
vatum fuisse, locupletissimum habemus testem S. Basilium
in LXIII. ad clericos Ecclesiee Neocaesariensis. 5
Epistola
Hjst._Eccies . Socrates eundem ab ipso S. Ignatio Apostolis eequali de-
g
[ P 322.]
.
'
ducit. 6 Praaterea cum Therapeutae sacra celebrabant, presses
hymnum in laudem Dei primus canebat, caeteris quiete
6
oj ol TO lw} <r(X,7$ ^/aXf^M^icn; [Asxrsav %\ xeti o@zv T>?V uo^riv iXoc,-
ra, vvv x.ix,^a,TYiKcra n <7ra.ffa.is <ra?j rov ix,x,Xr,<riu, o-vvr,6iiu,. 'lyvdiTio; 'Avno^iixf
&iou ixxXytriKis ffuvefioi itrri X.DU ffu^uvx. <r7is 2y^/'f, rg'tros K-TO rou 'AffotrroXov
'Ex. VUZTOS ya.^ ogHgi^tt f^ }>{t7v o \a,o$ Tlirgw l-r'iffxo<?ros, o; x} <ro7g 'Aveir>ro*.ois
\7t\ TOV OIXOV T'/}S X'gOO'll>%'/l$, KO,} IV TTOVCU auro7$ ffl/VtillTp^lV, OTTTCtffiOlV iT^SV '
Ay-
KOU fai-^u XCLI ffuva^ ^KK^VUV i%o[*,oXo- yiXaiv, ^ta. ruv avriQuvcav vf*.vuv T'/jv uyiuv
T^ta^cf, v/uvovvruv, xa.} TOV r^ofov rov
opa,[/,a,<ros 7% lv'Avrio%si<z IxxXtiffiei vfKoi-
7]ffv%i(X,v uxpoufAsvMv, crX^f O-TTOTS TO, KKPOTS^SIJTIK xai s&v/Avia temp. Op.
torn. ii. p.
afiziv dsoi' TOTS ya% s^r^ovffi KavTzg rs KKI cratfa/. Hie auteui 484.]
KafaffQelc eni TOV &p6vw, KPO'STPSKOV TOV u^v didxovov avu,ywu)C>'/.siv Athan. Apoi.
*
x . , n , , ,~ *
TOU$ ds Xaoj)$ v<7rot,%oviv, Or/ e/$ TOV at&iva TO eXtog [cap. xxiv.
Op. torn. i.
p. 334, D.]
y&Q fgo ctuTou, Toui jv, S^a XiiZ,iiv' TOV; ^, As^a Tletrpi sv Tty not
^t $i T/au Iv 'A<yiM nvtv/tan, Xiyiiv' 'Ayiiu Hnvfjt.a,7i. Philostorg. Hist.
xui ravrvv ^aXXav <r)}v Ixtpavwriv 1-rtTa- Eccles. lib. iii. sect. 13, pp. 495, 496.]
256 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
Apost. lib. v. / , , , , , H T
cap. is. XgfafAevoi ag~w, KO.I a A/, xa/ Aa^/as/o/c, xa/ TOTU; uoar/, Jejunate
a
Aptom .i. p. sex antepaschales dies, utentestantnmmodo pane, et sale, et
oleribus, potu aquae.
et Hanc vero antiquam admodtim
H^r.ixxv. Constitutionem fuisse, ex eo patet, quod ab ipso Epiphanio
[Aerian.]
num.6. diara^ic, <ruv AvodroXcav diserte dicatur, et 'sub eo nomine
DC Patient, laudetur. 8 Tertullianus etiam ieiunia a suse aetatis Chris-
cap. xiii. . . .. . 7
[P. i47,c.] tianis simpLici pabulo, puroque aqua potu peracta memorat. 9
8
[Et Tt xu.} XOTJ TO T>ls $iu<rei%i&>s rZ>v xa.} ulctro? Epiph. Hser. Ixxv. Aerian.
num. 6. Op. torn. i. p. 910, B, C.]
9
lia, vavros, [" Adflictatio carnis, hostia Do-
UtvrwoffTTJf- xu.} -no] TUV l\ mino placatoria per humiliationis sacri-
rov UKO-^M, -rug va.a.yyix*.ou<ri, ficium, cum sordes cum angustia
\u; Xa^a'vs/v, rl ci^rov xu.} Xo; victus Domino libat, contenta simplici
CAP. V. De Jejunio Quadragesimali. 257
ista a
mlertuJliano
j 11* !
alnsque
....
antiquissimis
.
Jbcclesise scrip-
-,
i . .
Tertuii. de
Jejun. cap.
xm. [1.551,
S
258 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
3
[UoXXet^ou plv ovv rw olxoupivys 4
['E<r<n $1 xxi fi UxXxitrrivn xx'i
xxi fAxXia-Tx vtgi rriv ' A*.i%xvfytixv. xnr%iXious. Phil, in libro, Quisque
Phil, de Vita Contemp. Op. torn. virtuti studet. Op. torn.
ii. ii. p. 457.]
p. 474.1
CAP. V. De Jejunio Quadragesimali. 259
5 [" Sed neque ista, neque alia ... et Quadr. lib. iii. cap. 9, p. 497, ut
6
[Kai o pw &ixuv uVt vn iffroguv nachorum nomine censerentur, qui
taiKiv iivoQKivuv rev; KKT KUTOV 1% sicut a beatffi memorise Evangelista
Efigxicov Xgtff-Titt.vi<rttvrets irt 'lou$K'ixu- Marco, qiii primus Alexandrinse urbi
Tav fi,cuvras, < ra, ixtlvuv 'i6* Quxdr- Pontifex praefuit, normam suscepere
rovTs' *.( ci*.Xois ya.% ovx s<rriv ifyitv vivendi," etc. Cassiani Inst. lib. ii.
Ttx.6rriv 7ov fi'iou TYJV lia.yuyh-1. Sozom. cap. 5, p. 16. Confer quoque Gazaei
Hist. Eccles. lib. i. cap. 12, p. 26.] Annot. in hunc Cassiani locum, qui
7 [" Nam cum in primordiis fidei rem fusissime et in eandem sententiam
pauci quidem, sed probatissimi, mo- prosequitur.]
CAP. V. De Jejunio Quadragesimali. 261
" . . magna animi contentione et eru- tres pour et contre sur la Fameuse
ces Therapeutes, dont il parle, etoient p. 784, ubi tota haec de Therapeutis
Chretiens. Paris, 1709, 8.' Contra controversia in utramque partem expo-
autem Montefalconum I. Boshierius nitur.]
CAPUT VI.
Synopsis.
, ,
cap. 18, [p.
vqereiai$ ff^o^a^siv, grg^oug dz ffv^offia ffwrshstv' xai /nsra, rag rov 588 <1 etapud
nacya quiD^c, aXXoug u,tv sv eoeraTg xat avsffefftv seraeff9cti. aXXoug Eccies. lib. i.
.
cap. 9, [p.
02 raTg MgifffAevaic, sxosooa&ai vqffrsiaif. Consideret, quceso, vestrce 33 ; J et
35 -3
olios quidemjejuniis intentos esse, olios vero convivia celebrare :
[p-
r /
Pan -.9 an -
xai Xoyiwrars vis /AOV, wvdavoj&zvog xaQ rjv wgai/ &<7rovqffT/- torn. H. p. 1,
TOU Kugiov YI^W xougbv %gq rvis eogr%$ xai r^g svpgoffvvqs svdo^ffdai
/&%!$ sxttvov rag ^vfcotg roue, vtfffrsiaig TCC'Trztvov^Tccg, iitfb <7rdvTOt)v oftotug
ftei vraivti vyius xeti ruv hicuv tuxyyiXieav us >ru, oXiyav yr^oKO.'ra.Xuavra.s rov
uvraTs vrt$ TJJ? aigcts, xu.ff jv v<rr>?, Iv fiiia ro vrctqa. pixgav' roug $t Itp
r^o VVXTOS iyyus *$*! (tifoufftis uviivrxs, SWT^ fipuv vt^ifotruv \-r} rr,s
266 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
aXX' &/'
ftlv xul ndffag vwegriQeaffiv affirot diar&ovvrsg,
alii quatuor, alii nullum. Per rag eg rw^ I/JJOTS/WV we gag heb-
domadem antepaschalem hie intelligendam esse inter omnes
constat. Earn scilicet quam veteres rf fAtydXyv e{38r>/ud8a, t
v
wjffTSVSTS) aeyofAsvoi
, , , v
a~o osurs^ag
^x /
fj,syot
~
rr c craaao'xsu^c,
t
t
~ ,
'/.at ffapparou,
r> ,
Ap. torn. p. '/i/Aseag, {Aovw yeuiusvoi aery, r.ai aXi, xa/ Xayavoig, x.ai
i.
r/ -
voari'
,t
on/on
.,
os %ai
,
Kottov
v , /
a'Trs-^sffus
. ,
sv ra'jraig'
/ ,/.
Tj^oai yao
/, eiGi
[Aerian.] Of. ra/g 7)/j,soaig rov Ilaffya, ors <7rao j)jj,Tv Yauevvtai. ayvzTai,
num.3. [Op. ^ f , , .
.. Epiph.
Kvolix'opiSa.. Dion. Alex. Can. i. Pan. Serin, in festo Palmar. Op. torn. ii.
TJ
,
aur'/i
, ,
sxzXTjffict,,
,
tv
,5,o/arsXoixTcc'
vrjffTtiaig
Expos. Fid.
num. 22.
v ~ - '
rag os xvoiazag ovo o>.atg, O\JTS s\> aur?) rfi Tsffffaeaxoffrfi, rag 3sp. 1105, B,
quatuor, alii omnes istos sex dies jejunare solebant, nisi quod
Dionysius addat, alios etiam nullum observasse, eos scilicet
4
[" Hoc ergo, licet vario, neque alios alii, hi plures, illi pauciores, pro
uniformi, tamen aliquorum quotannis suo quisque ingenio et arbitrio, jejuna-
solenni ritu effectum est, ut tota ilia rent, ut ex his Dionysii clarum est."
hebdomas, 1% ruv vwrrituv fi^ui, sex Ball, de Jejun. et Quadr. lib. iii. cap.
jejuniorum dies, diceretur ; non quod 7, p. 479.]
eos omnes universi ac singuli, sed quod
CAP. VI. De Jejunio Quadragesimali. 269
fratribus subtrahunt osculum pacis, quod est sianaculum ora- gv. p. 134,
tionis, ut ipse loquitur, et isthoc modo jejuniuin suum
produnt. Dicit autem, quod die Paschatis (<rrauw<r//ou sci
5s T/C nebs ravra av^vx-op'son rot irtol r&v irai TILUV Kvpiaxuv, n Orig. contra
~ ,x , V ~ Gels. lib. viii.
5
nagatfxsuwv, >j rou Hatf^/a, 75 r?jg HsvTrjKoffrriz 01 ^/a-s^aiv yivofASva. p. 392; [cap.
[Orat. xl. sect. 30.] et vgoeognos eixpgoffvn), [Orat. xlv. sect. 2.] [Op^tom. i.
ipse eos vocat, Psychicos, alios citra dies quibus ablatus est
Sponsus jejuniis consecrasse, et sequalis ejus Origenes Qua-
dragesimce dies jejuniis consecrates asserat, legitima exinde
conclusio inferetur, quadragesimale jejunium, diebus illis
quibus ablatus est Sponsus terminatum, isto etiam tempore a
Catholicis religiose observatum fuisse. Etiamsi non negem
quin fieri possit, ut a nonnullis vel hsereticis vel irreligiosis
in levi forsitan haberetur.
V. Adhaec non modo tertio ineunte, sed et secundo non-
dum finite seculo, publico et coinmuni Ecclesiae usu receptum
est, ut aliquot ante festum pascbale dies jejuniis ex Apo-
stolica traditione dicarentur. Hoc ex controversia ista patet,
rov 2wr^oj qftuv ri/Msgq rac, vqtfrtiag s<ri\vsff&ai, Ut scilicet non alio
quam resurrectionis Servatoris nostri die jejunia solvi liceat.
Ob hanc itaque controversial!! Synodi coetusque Episcoporuni
convenere, atque omnes uno consensu ecclesiasticam re-
gulam universis fidelibus per Epistolas Synodicas tradide-
runt, ne videlicet alio quam Dominico die mysterium resur-
CAP. VI. De Jejunio Quadragesimali. 273
Synopsis.
jejunare ?
1
[" Irenaeus, cujus verba ex Graeca cap. xiv.) [Op. torn. iv. p. 1010,]
Roberti Stephani editione, etiam Bel- emendatissima exhibuimus, nihil habet
larmino fatente, (lib. ii. de Bonis Oper. hujusmodi. Quosdam dicit quadra-
276 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
ffinta, non dies jejunasse, vel jejunan sceven ipso sequenti sabbato) alii plures,
dum putasse, sed horas diurnas noc- nimirum secundam forte, aut quartam
turnasque in suum diem commensos paschalis illis hebdomadis feriam, je-
esse ; ut bona fide interpretati sumus. junarent. Fuisse et qui unum quidem
^iellarminus (ib.) verum vidit ; et, re- diem jejunio et ipsi deputarent, sed
citatis Grsecis, subjicit ; Hcec verba si quern ita metirentur, atque definirent,
reddantur simpliciter, ita sonabunt ut is quadraginta continenter horas
Latine ; '
Neque enim solum de die diurnas nocturnasque complecteretur.
(Paschce videlicet} est dubitalio, sed Atque heec istorum jejunandi ratio inde
etiam de specie ipsius jejunii. Qui- exorta videtur, quod cum plerique (quod
dam enim existimant unum diem opor- et supra ex Tertulliano audivimus)
tere se jejunare, quidam duas, quidam Parasceve ilia paschali ideo jejunandum
etiam plures. Quidam quadraginta putarent, quod eo die ablatus esset
horis diurnis et nocturnis metiuntur Sponsus, isti toto illo tempore, quo
suum diem.' Hactenus Bellarminus. Christus ablatus ab Apostolis abfuit,
Sic et Rigaltius hunc Irensei locum ad sibi lugendum, ac jejunandum existi-
Tertullianum (de Jejun. cap. ii.) [p. 545, marunt. Christus autem cum hora
D,] laudans, ejusque sensuin breviter Parasceves sexta crucifixus, auferrique
reprsesentans, eodem quoque modo adeo coeptus, nonnisi feria prima paulo
ilia ejus verba accipit ; Irenceus, inquit, ante diluculum suis redditus fuerit, hoc
apud Eusebium, Hist. [Eccl. lib.'] v. est resurrexerit, horas quadraginta a
tarn varie, ac differ enter observatum suis abfuisse videtur ; nempe ultimas
fuisse (jejunium scilicet) tradidit, ut es- sex diurnas Parasceves, sabbati noc-
sent,qui unumsibi diem jejunandum esse turnas diurnasque viginti quatuor,
crederent, alii duos, alii plures, alii primge feriae nocturnas decem ;
quibus
vero diem suum esurialem per qua exactis resurrexit. Ideo isti totidem
draginta diurnas nocturnasque horas sibi horas jejunandum similiter puta-
ducerent. Hsec igitur omnino est bant ;
jejuniumque adeo suum, ipsa
Irensei nostri mens ; unde id, quod Paraceve coeptum, totumque Sabbatum
diximus, clarissime patet ; nimirum continuatum, feria prima jam adulta,
Parasceves paschalis diem accuratiori hoc est paulo ante diluculum, hora
jejunio passim a Christianis jam turn noctis undecima ineunte, aut circiter,
J
cap. 24, p. .
'
61* Ka ^ <jr ^ s/ ol a<> '
0/' ds rstfffagaxovra,' wgag rs 7)ju,sg/va$ %ai vvxrsgivag
uTsifra
246.] ffuAAzrovff avruv. Sic etiam legit codex ille om-
CAP. VII. De Jejunio Quadragesimali. 279
Eccl. lib. ii. cap. 17, ex Tertulliano, [de Jejun.] adv. Psych,
jf^] '
cap. xiii., necnon ex Canone constat Laodiceno quinqua- [p. 147, c.]
eresimo, dicente, As? nadav rqv Tsaffapccxoarvv vqgreveiv %yoo- [Pan. Can.
fo . . , tonui.p.476,
^a/ouvrag, Oportet totam Quadragesimam (adeoque noc- D.]
tfgo
. . -v
^a/i/, ruv
^
</raga
,
TQ
,
nata est, sed rnulto prius apud majores nostros ccepit, qui non
accurate, ut verisimile est, relinentes (jejunii formani) earn
quce ex simplicitate et imperitia ortum habuit, consuetudinem
in posterum fecerunt. Qui Grseca Irenaei verba paulo at-
tentius inspicit, sensum eorum hac nostra, ut ut ab aliis
diversa, versione fideliter expressum videbit. Innuit enim
his verbis doctissimus Pater, fuisse quidem accuratam jeju-
nandi formam in Ecclesia primo institutam nonnullos :
CAP- VII. De Jejunio Quadraaesimali. 281
paratum est, sic hoc in loco <xa%a rb axgifSsg est non accurate,
contra quam accurata jejunandi forma requirit. Vocem
xgarowruv H. Valesius hoc loco reddit per Prcesidentes, ut
ante eum Musculus, per rerum habenis potitos : pessime. t p - 83 -l
Sed quid verbis opus est cum res ipsa loquatur ? Quam-
obrem enim Ireneeus boc in loco, unum quidem duosque
definite, et postea indefinite plures, atque ultimo definite
iterum quadraginta dies commemorarit ?
jejuniis dicatos
Annon omnibus significaret, hunc maximum, ultimoque
ut
definite nominatum, ipsissimum esse dierum numerum,
quem accurata jejunii antepascbalis celebrandi forma flagi-
tabat? Sane qui hgec verba mature et deliberate expendit,
hanc ex iis conclusionem inferat necesse habet. Varias
enim ac diversas jejunandi formas recensens Irenaeus, a
minima quidem incipit, eorum scilicet, qui unicum ante
Pascha diem sibi jejunandum esse existimabant. Deinde
gradatim ascendens, alios dicit esse, qui duos jejunarent dies,
Parasceven puta ac Sabbatum Magnum, o/ 5=, inquit,
xa} K\iiovac, alii autem et plures^ et istos scilicet duos et iis
plures, quatuor fortasse, vel sex, vel quindecim, vel alius
cujusvis numeri citra quadraginta. Inter eos enim, ut vide-
tur, qui ultra duos, citraque quadraginta jejunabant dies,
minime conveniebat, his plures, illis pauciores ultra duos
jejunandos esse dies contendentibus. Et hinc fuit, quod
Irenaeus ambiguas eorum formas indefinite proposuerit
nihil aliud de iis dicens, quam in genere, o/ ds xai crXg/ovaj.
Postremo autem alium definitum dierum numerum ab aliis
jejunatum addit, dicens, o) ds TzatagaxovTa. Quid autem
cur, cum plures dixisset, sub
causse fuit, vel esse potuit,
quibus quadraginta etiam comprehenduntur, seorsim postea
et singulariter quadraginta memoraret ? Hujus quidem
rei causa alia non fuit, quam quod is maximus esset et
accuratissimus dierum jejuniis ante Pascha consecratorum
numerus, qui propterea necessario prsecise ac definite no-
minandus erat, aeque ac minimus. Cum enim in variis
percensendis forniis, a minimo, sive unius diei jejunio, ince-
perit, ratio postulabat ut in maximo, sive quadraginta
dierum jejunio, desineret: quod ii etiam, qui plures quam
duos jejunabant dies, nunquam excedebant, quodque omnes
CAP. VII. De Jejunio Quadragesimali. 285
Synopsis.
tutio evincitur.
IV. Argumento e S. Augustino contra Apostolicam Jmjus
jejunii institutionem petito respondetur, eumque nobis con-
sensisse ostenditur.
V. Ea sententia, quce hoc jejunium ab Apostolis traditum
statuit, aliis veterum, tarn Latinorum, quam Grcecorum,
Patrum testimoniis confirmatur.
1
evertere, vel elevare conatus est. Primo itaque D. Hie- S^p. *]
ronymus in Epistola ad Marcellam ad versus Montanum,
haec habet, Nos unam Quadragesimam secundum traditionem [Ep xli (al
Apostolorum, toto anno, tempore nobis [toto orbe nobis, Vail.] o^tom/i!'
187> A *
1
["Ego vero respondeo Hierony- Quadragesima semel tantum celebretur,
mum hie loqui de Quadragesimae, non tempore congruo, id est ilia anni
jejunio, sed unitate, ut constat ex tempestate, qua Christus passus est.
verbis sequentibus, quibus altera pars Itaque docet quidem locus Apostolos
antitheseos continetur." Dall. de Jej. tradidisse, Unum esse Salvatorem,
et Quadr. lib. iii. cap. 2, p. 392.] Eumque semel passum, idque dogma
2
["Cum enim quadragesimale je- traditionem esse Apostolicam; tradidisse
junium in memoriam passionis Domini vero Apostolos ipsum Quadragesima
observaretur, eoque quo
tempore, jejunium, vel id traditionem esse Apo-
Christus passus est;supponamus
si stolicam nequaquam docet. " Dall.de
(quod eo loco ponit Hieronymus) cele- Jejun. et Quadr. lib. iii. cap. 2, pp.
brandum esse illud jejunium, apparet 392, 393.
ApostolicK traditioni (quae Unum '
Sed et si donaremus, quod nulla
docet esse Dominum, Eumque semel hie ratione confici potest, Hieronymum
passum) consentaneum esse, ut ilia ipsum Quadragesima? jejunium Aposto-
CAP. VIII. De Jejunio QuadragesimaH. 289
tionem Apostolorum jejunamus. Non dicit, Nos unam Qua- sect. 3.'
op.
. . 77.
alibi, in Epistola scilicet ad Lucinium, dicit, Unaquceque
G.
.
xxviii.) sect.
op. tom.
._ . . _. i. col. 433, A.]
licam traditionem hie vocasse, non dinem aliorum contrario more sub-
ideo tamen quicquam promoverit ad- verti ; [Ep. Ixxi. ad Luc. sect. 6. Op.
versarius. Nam ipse Hieronymus ad tom. i. col. 432, D.] tandem totum
Lucinium scribens alibi de Sabbati hunc locum sic concludit ; Unaquceque
jejunio, quotidianaque Eucharistise provincia abundet in suo sensu, et
primis admonuit traditiones ecclesias- an secus hsec ille ita decernat. Certe
ticas (pr<esertim quae. fidei non offici- decernit," etc. Dall. de Jejun. et
stoli, quse hoc in loco explicat, hsec sunt, Dies observatis, et [Gai. iv. 10.]
quos nostros. Qui acutius autem respondet, illud, inquit, of- [ibid. coi.
his diebus qui pot est, et nonjejunat, sentiet pcenam. Imo qui
dem quadragresimale hoc Jjejuuium
J
in totum non observare Ambros.
bacnlequm ''
....
est.
.
Ed.
i?]
1
parandam mentium puritatem quadraginta nobis dierum exer-
*'
[Etym.] lib.
tutione Apostohca
r observatur, circa connnium
J Dominicce vi ca ?- 19
- -
. .
[De Offlciis,
Passioms. sect. 69. op.
torn. iii. p.
E Graecis porro Patribus, Eusebius Csesariensis, Epi- 291
alibi.]
a; ^ wXsav v^v, OTS <; TrZtrccv TOU xoc.ru.Xo you rwv vrtffTtv'ovTuv, iv to
<rrtv olx,ov[Aivriv fipiot.yyiji.Xira.i TO xyowy- z'a.vru, y'tYW, x,oc,} VKITK fiXixiK, xi a^iu-
UK. Ka; OVTS Tt; vyiffo; t six, Jivrtigos, ob {/.U.TUV $i(fiogeii xKTxXiynvTxi. S. Basil.
srflX/j, avx that, oic Iff^etrta, uvyxoo; Horn. ii. de Jejun. cap. 2. Op. torn. ii.
tuvroooi, VTO.VTIS spottus xoii axououffi TOV TIIOLV, .... ftn ffOTt fft xcvrctyyiiXy
ovffav TUIV aftagTiuv [cos eJffov, <7ravTb<; rov svtaurov~\. E quibus patet
hanc, quse jejunium quadragesimale ab ipsis Domini Apo-
stolis traditum fuisse statuit, non novam esse ant nudius-
tertius susceptam opinionem, sed eandem, qua antiqui Ec-
clesise Patres, tarn Grseci, quam Latini, ducti fuerunt. Quod,
si non extra controversiam ponat quadraginta ante Pascha
dierum jejunium ab ipsis Apostolis diserte institutum fuisse,
plenissimam saltern lidem facit, illud longe ante quartum,
idque, quod vult Dallseus, fere finitum seculum, publico Ec-
clesiee usu receptum esse, atque isto proximoque currente
Synopsis.
emergat.
VII. Quo modo hoc jejunium antiquitus observatum fuit, et
adhuc observari debet.
I. UT rem
autem in pauca conferam, nostramque de ea
opinionem breviter exponam cum (ut ex iis quse hucusque
:
Dallaeus, qui hanc regulam fixit, non ideo putavit, Qua- i". cap. 3,] p.
1
[" Respondeo, si concesserimus ideo tarn en consequens esse, ut Quadra-
valere illam Augustini regulam, quo gesima fuerit ab Apostolis instituta,
sensu earn accipit adversarius, non Christianisque tradita; quod vel inde
300 De Jejunio Quadragesimali. LIB. III.
constare potest, quod ne ipse quidem, stolis fuisse institutam," etc. Dall.
qui earn regulam fixit, Augustinus de Jejun. et Quadr. lib. iii. cap. 3,
Quadragesimam ideo putaverit ab Apo- p. 409.]
CAP. IX. De Jejunio Quadragesimali. 301
A.]
op.tom.
col. 211, . .....
,.
non contmentur, ac promde mvictis istmsmodi argumentis
demonstrari nequeunt, quibus quispiam assensum iis prsebere
vel invitus cogatur. Verumenimvero praeterquam quod
scriptis Apostolicis in nihilo sint dissentanea, sed cum iis
264, E,P, tura vexatur, ut cibano non vescamur pane, et dum dehcias
265 A 1
Synopsis.
nusquam occarrit.
II. Has duas ferias antiquitus religiose observatas fuisse, et
evincitur.
V. Tertullianus has duas ferias stationibus dicatas asserit.
VI. Vera stationum notio inquiritur. Tertallianus stationes
et jejunia nonnunquam distinguit. Alibi jejunia stationum
nomine appellat. Quo sensu vox statio et ante et post
Tertullianurn usitata est.
P'
u/svroiyz rsraprov xatf sKaffrriv sSdo/Jiddct /toivtovov/AZv. sv ryj xupiaxri, [Ben. xciii.]
'
ad Caesar -
r>r> / T\T
Nos
sv rfi nrgaoi, xai &v rfi wagaffxsvfl t JCGC/ ru ffaf3paru>. igitur [Op. tom.m.
observantes, et
^f^ "^
1 1'
t
[Aenan.] tfUyaTS^wvjjra/ sv vaffi K\i[Aaffi rric, O/XOU//SITJC, or/ rsreag, xa/ CTPO-
num.6, [Op. f , / , , , ,
torn. i.p. 910, ffapparov vrttirtia, sffnv sv r?j s'AXhqffiq ugifffAivr) ; E/ os xa/ -yof\
w
ro
B.] '
^ 9 r t
rqc, 5/ara^swg TUV AffotfToXuv Xsysiv, KOJ$ sxt? w^/^ovro rsr^aoa xa/
KgOffd.{3j3arov vrjffrslav did Kavrog %w^/5 ttsvrqxoffrris Quis est ;
verbis conceptam
I
:
\
A/ <3g
/
v*j<rrg/"a/
r>n
vf/,uv
,
^ sffrutfav
'
usra ruv constit.
Apost. lib.
o' vqffrsvouffi ya,g osuTsgct, tfapparwv, ?ea/ wefAffrp. i/aTs de vii. cap. 23.
dia -y v KgodoG/av,
t
In quarta vero feria et
rqv ds dta ro nddog. 319.]
et quod [Ben.xxxvi.]
sexta maximejejunet Ecclesia, ilia ratio reddi videtur,
considerato Evanyelio, ipsa quarta Sabbati, quam vulgo ^$'
quartam feriam vocant, consilium reperiuntur ad occidendum B c
Petr. Alex, tioneill reddidit, his verbis, Oj% gvxaXstfg/ n$ r,;^ Kaparww- '
Can. xv. , t ^ v
[Pan. Can. ftsvoiy Tsrpaooi %ai TIccPoiffKS'jriV. sv a/ KO,I vTjffrtvsiv 7iu.lv KOLTO,
torn. ii. p. 23, *
? f
A.] Kagddoffiv svXoyus KooffersTaxro' rriv ftsv ya% Ttrcdda dia TO yevo-
ruv fiftsocuv rovruv, r^g rsrgado* xai T%$ <rag<rxsu5j \&yto. p"^* 1 *'
Kara rbv (3/ov tptXagyvgfag rs O/AOV nai piXqovia$, Novit ipse je-
(et in Christo sepulti per sever ant,} jam nova et solennia esse
debebunt, aut si omnem in totum devotionem temporum et
316 De Jejunio Quartce LIB. III.
[p. 168,
cap.
D.]
4, .
7 ^77-stationum.
facienda sit,mamtus de die condicat ad b almas
7- 777
alibi,
:
si
si
....
statio
jejunia
observanda sint, maritus eadem die convivium exerceat. Et
id. deFuga iterum, Tune \ef\ fides in expeditione solicitior et discipli-
inPersecut.
cap. i. [p.
.....
natior in jejuniis, et statiojiiuus, et oratiomous,
. 7
et
.,.
humihtate.
In his, inquam, aliisque forsitan nonnullis locis Tertullianus
stationes et jejunia aliquantulum distinguit. Alibi tamen
nihilominus jejunia stationum nomine appellat, ac si statio
id. dcCoron. idem esset atque jejunium, ut ubi ait, Jam (et) stationes ant
[P. IDT, B.] alii [aliis. Prior.] magisfaciet quam Christo ? aut in [et. Prior.]
cap. ni. [p. Dominico die quando nee Christo ? quoniam scilicet, ut ibidem
ait, die Dominico jejunium nefas ducimus. Et alibi de jeju-
id. de Am- niis verba habens, Quia et Daniel, inquit, rursus trium hebdo-
xivlii. [p. madum statione aruit victum. \victu. Prior.] Multo autem
300, B.]
manifestius libro de jejuniis, ubi plurima ex VeteriTestamento
de jejuniis exempla profert, ut stationes ad vesperam usque
producendas esse probet. Inter alia de jejunio a Saule in-
w. de jejun. dicto loquens ait, Tantam autem Deus prcestitit auctoritatem
550, A.] edict ostationis illius, ut Jonathan filius Saulis, quanquam
ignarusjejunationis in serum definitce, gustum mellis admiserat,
et sorte mox de delicto sit traductus, et vix per precem populi
periculo (sit) exemptus. Ubi statio aliud quam jejunium
CAP. X. ac Sextce Fence. 317
VII. Qui hsec legit, et diligenter inter sese confert, dubi- 4I8 A -]
ay/a, xaQoXizfi ix^X/jff/a, (prt /j,i dz nrgddt, xai ^o<ra/3/3arw, sug eSgag
rfj? HsvrrjKOdr^g oXqg r&>v
Chnstiam Jjemmum
.. 77
non dicerent nisi quod aa vesperam con-
Jejun. et
Quadr. ub.
J , . iv. cap. 5, pp.
7
tinuabatur, cum stationes nona, tnbus ante vesperam hons, sol- 703,709.]
cap. 8, p. 220.]
322 De Jejunio Quartce, etc. LIB. III.
Albaspinsei de Vet. Eccl. Ritibus Observ. Csesarius Arel., apud Gall. Bibl. Patr.
Lut. Paris. 1623 Canisii Thes. Monum. Eccl., a Basnage,
Allatius, Leo, Antv. 1725
de Perp. Consens. Eccl. Occid. et Or. Canones Apost.
Col. Agr. 1648 a Gent. Herveto, Latine, Paris. 1561
de JEtate et Interst. in col. Ordin. Grace et Latine, Paris. 1620
apud Graecos, Romse, 1638 ab Elia Ehingero, Witeberg. 1614
Alphonsus de Castro, Paris. 1571 Cassiani Opera. Gazaei,
Amalarius Fortunatus, apud Bibl. Max. Francof. et Lips. 1722
Patr. Cassiodori Divinae Lectiones, apud Bibl.
Ambrosii, S. Opera, Paris. 1686 Max. Patr.
Amphilochius, apud Pan. Can. Chamier. de (Ecum. Pontif. Gen. 1601
Aristeni Abbrev. Can., apud Pan. Can. Chronicon Saxonicum. Ingram, Ox. 1823
et Just. Bibl. Jur. Can. Chrysologus Petrus, apud Bibl. Max.
Aristotelis Opera, Berol. 1831 Patr.
Arnobius adv. Nationes, Hal. Sax. 1844 Chrysostomi, S. Opera. Savilii,
Athanasii, S. Opera, Paris. 1698 Etonse, 1613
Athenagoras, Paris. 1742 Clemens Alex. Potter, Venet. 1757
Augustini Antonii Canones Poenitentiales, Romanus, apud Cot. Patr. Ap.
Augustini, S. Opera, Paris. 1835, seq. Concilia Generalia,
Aulus Gellius, Bipont. 1784 aBinio, Col. 1618
Balsamon, ap. Pan. Can., et Paris. 1620 a Labbaeo et Cossartio, Paris. 1671
Barnabas, apud Cot. Pat. Ap. Concilia Galliae. Sirmondi,
Baronius, Annal. Eccles. Col. Agr. 1609 Lut. Paris. 1629
Basilica, a Fabroto, Paris. 1647 Magnse Britannise. Wilkins,
Basilii, S. Opera, Paris. 1839, seq. Lond. 1737
Bedze, Ven. Opera, Lond. 1843 Constitutiones Apost. a Turriano,
Bellarmini Disput. Romae, 1832, seq. Venet. 1563
Bellarminus de Script. Eccl. Col. 1684 Corpus Hist. Byzantinse, Venet. 1729
Beveregii Instit. Chronol. Lond. 1669 Juris Canon. Emend, jussu Greg.
2nvoS/xav, sive Pandectae Canonum, XIII. Col. 1631
Ox. 1672 Juris Civilis, Col. Munat. 1756
Bibliotheca Juris Canonici, a Voello et Cotelerii Patres Apost. Antv. 1698
Justello, Paris. 1661 Cypriani, S. Opera. Fell, Oxon. 1682
Patrum Maxima, Lugd. 1677 Cyrilli, S. Alex. Opera. Auberti,
Gallandii, Venet. 1765 Paris. 1638
Blastares de Matrimon. apud Leunc. Jus S. Hieros. Opera, Paris. 1720
Grseco-Rom. Dallaeus,
Blastaris M. Syntagma, apud Pan. Can. de Cultibus Relig. Lat. Gen. 1671
Blondellus, de Jejun. et Quadr. Daventriee, 1653
de Sent. S. Hieron. Amst. 1646 de Pseudep. Apost. Hardervici, 1653
de Sibyllis, (lingua Gallica) Damasceni, Joannis, Opera. Le Quien,
Charent. 1649 Paris. 1712
Bovii Const. Apost. Venet. 1563 Dio Cassius. Sturzii, Lips. 1824
324 Tabula Auctorum et Editionum.
INDEX AUCTORUM.
Abulpharagius, ii. 197 Augustinus, S.,
Albaspinseus de Vet. Eccl. Rit. lib. i. deBaptismo contr. Don. iii. 15, 192
ii.
Amphilochius, ii. 143 Balsamon, i. 26, 59, 66, 76, 93, 159, 208
Aristenus, Alex. Baronius, ii. 107
in Can. Ap. i. i. 59 Basilius, S.,
in Cone. C. P. provinc. i. 159 de Spiritu Sancto, cap. xxvii.
Aristoteles **) 6uvp. <zKov<rp. sect. 95, 88, 89, 97
ii.
Arnobius adv. Gentes, vi. 1, ii. 150 clxxxviii. (al. i.) i. 25, 26, 27, 113;
Apol. contr. Arian. cap. 29, i. 46 Ep. cxcix. (al. ii.) ii. 194, 195
36, i. 72 Horn. ii. de Jej. ii. 295, 307
69, i. 24 Beda (Ven.),
Apol. de Fuga, cap. 6, ii. 238 Hist. Ang. i. 25, ii. 74, 75
24, ii. 255 i. 35, ii. 75
Apol. prim, ad Constant, cap. 15, ii. 3, ii. 75
ii. 238, 239 de Remed. Peccat. cap. 14, ii. 107
Encycl. ad Episc. Ep. cap. 1, i. 22, 23 Bellarminus, Rob.,
cap. 4, de Bonis Operib. ii. 14, ii. 275
ii. 114, 237 de Rom. Pont. ii. 27, ii. 107
Ep. ad Dracont. cap. 3, ii. 186 Beveregius,
Ep. Festalis, ii. 129 Prsef. ad Annot. in Pan. Can. i. 17,
Hist. Ar. ad Monach. cap. 10, i. 72 20,137,173,175,202,
14, i. 73 206, 212, 214, 218,
28, ii. 33 219, 221, 225, 228
65, ii. 237 Annot. in Can. Ap. i. ii. 7
Synops. Sacr. Script, cap. 74, ii. ii. 9
ii. 128, 142 iii. ii. 12
cap. 76, ii. 128 xvii. ii. 30
Augustinus, S., xxi-xxiv. ii. 32
contr. sec. Gaud. Epist. i. 38, ii. 126 xl. i. 66
326 Index Auctorum.
Annot. in Can. Ap. Ixiii. ii. 105, 106 ii. 12, 130 ii.
in Praef. Can. Laod. i .203,204 Cornelius Papa, apud Euseb. Hist. Eccl.
in Can. Trull, i. 93, 94, 95, 96 vi. 43, ii. 148, 162
Collat. xxi. 24, ii. 225 xliii. (al. xl.) ii. 149
Horn. iii. in Eph. ii. 25, 26 Ixxiii. i. 16,27 ;ii. 51, 58, 94, 189
Horn. i. in Philip. ii. 171 Ixxiv. ii. 95
Horn. xv. in 1 Tim. ii. 64 de Orat. Dom. ii. 23
Cicero, Testim. ad Quirin. ii. 125
de Div. i. 18, et ii. 54, i. 188 Cyrillus, Alex., Homil. Paschales, ii. 295
in Verrem, Act. ii. i. 188 Cyrillus, Hier. Catech. x. ii. 248
Tusc. Queest. i. 15, i. xvii
Clemens Alex. Dallseus,
Instit. lib. vi. apud Euseb. ii.173 de Cult. Relig. Lat. i. 13, i. xxxiv
Psedag. iii. 3, ii. 105, 106 i. 17, i. xxxiv
iii. 12, ii. 159 ii. 1, i. xxxiii
Stromata, i. 1, ii. 23 ii. 3, i. xxxv
i. 29, i. 106 ii. 38, i. xxxv
ii. 9, ii. 104 vi. 1, i. xxxiv
iii. 9, ii. 104 de Duobus ex Unct. Sacr. i. xxxv
iii. 13, ii. 104 de Jejun. et Quadr. liber, i. xxxiii ;
cap. 42, ii. 170 217, 218, 219, 220, 224, 227, 228,
Ep. (spuria) ad S. Jacobum, ii. 82 229, 230, 237, 238, 239, 259
Index Auctorum. 327
Dallseus, Epiphanius,
de Jejun. et Quadr. liber, Hser. Ixxv. (Aerian.) ii. 131, 172, 256,
iii. 10, ii. 201, 204 266, 312
iv. 5, 318, 319 Ixxx. (Massal.)
ii. ii. 132
de Pseudepigr. Apost. i. 4 Serm. in Fest. Palm. ii. 266
i. 10, i. xxxvi Eusebius,
ii. 9, 10, 108 ii. Hist. Eccl. ii. 1, ii. 173
iii. 1, 136 ii. ii. 17, 240, 241, 245,
ii.
iii. 2, i. 90, 173 250, 251, 257, 279
iii. 3, i. 101, 102, 103 ii. 22, 164 ii.
iii. 3, 4, i. 98 ii. 23, 173 ii.
iii. 8, i. 118, 119, 120, 122, ii. 24, ii. 164
123, 128, 129, 134, iii. 4, ii. 64
136; ii. 33 iii. 10, ii. 126
iii. 9, i. 110, 111, 115, 116, 145 iii. 16, ii. 137
iii. 10, i. 146, 147, 170, 175 iii. 21, ii. 164
iii. 12, ii. 100, 103, 106, 107, 108 iii. 23, ii. 70
iii. 12-17, ii. 3 iii. 24, ii. 142
iii. 13, ii. 113, 115, 117, 121, 207 iii. 25, ii. 128, 143
iii. 14, ii. 7, 10 iii. 31, ii. 127, 128
iii. 15, ii. 17, 19 iii. 36, ii. 164
iii. 16, ii. 30 iii. 38, ii. 137
iii. 17, i. xxxv ; ii. 31, 33, 34, 35, iii. 39, i. 18 ii. 143
;
iii. 18, ii. 145, 146, 154, 189, iv. 5, ii. 164
Durandi Rationale, vi. 32, ii. 220 vi. 19, ii. 166
Egberti Excerpta, ap. Wilk. Cone. ii. 30 vi. 43, i. 16; ii. 10, 162
Epiphanius, vi. 44, i. 145
Exp. Fid. Cath. ii. 30, 114, 257, vii. 7, ii. 167
Hr. xvii. (Carpocr.) ii. 137 vii. 30, ii. 117, 197
xxix. (Nazar.) ii. 247, 248, 249 de Vita Const, iii. 18, ii. 263
xxx. (Ebion.) ii. 137 iii. 61, i. 70, 154
xlii.(Marcion.)i. 151, 153; ii. 109 Prep. Evang. ix. 15, i. 187
Iviii. (Vales.) ii. 31 Evagrius, Hist. Eccl. i. 12, 77
i.
Orat. xlv. 2, ii. 2/1 iv. 17 (al. 32), ii. 14, 150
Gregorius Tert. P. Rom. Can. Poenit. iv. 18 (al. 34), i. 43;
ii. 107 ii. 14, 151, 152
Hegesippus, apud Euseb. Hist. Eccl. Joannes Sarisb. Ep. cclxxii. ii. 82
Ep. xli. Vail. (al. liv.) ii. 217, 219, Julius, P. Rom. apudS.Ath.,i.46,71,72
287,289,290,292, 305 Justelli Bibl. Jur. Canon, i. 17, 41, 66,
xlviii. 24 ii. 85, 87, 89, 90, 91,
Iii. (al. ii.) 308ii. 215, 229, 233 ; ii. 92
Ixxi. (al. xxviii.) i. 169 ii. 289; Justinianus,
cxxiii. ii. 30 Nov.vi. i. 89, 173; ii. 30,41
cxlvi. (al. Ixxxv.) ii. 169 ciii. ii. 44
adv. Jov. i. 12, ii. 137 cxxxi. i. 91
i. 14, ii. 30 Pandectae, i. xix, xx, 77
ii. 14, ii. 246 Justinus Martyr,
adv. Vigil, cap. 8, ii. 113 Ap. i. cap. 44, i. 179
in Jonam, cap. 3, ii. 213 cap. 65, ii. 21
in Ep. ad Galat. ii. 4, ii. 290,291,311 cap. 66, ii. 21
de Viris Illustr. cap. 8, ii. 182 Dial, cum Tryph. cap. 117, ii. 151
Leontius de Sectis, Act. ii. ii. 123 in Jer. Horn. xi. ii. 147, 156
Leschasserius, Controv. inter Paulum, &c. in Matt. torn. xi. cap. 15, ii. 157
Marca (Pet. de) de Cone. Sacerd. et Pearsonii Vind. Ign. Prooem. cap. 1, i. 6
Imp. iii. 5, i. xxix Par. i.e. 4, i. xxxi, 100
Minutius Felix, Petavii Animadv. in Epiph. Haer. xxix.
Octav. cap. 30, ii. 105 ii. 247, 248
cap. ii. i. 11,108,109, 146, 148, Plinius Junior, Ep.x. 97, ii. 23, 115, 253
158, 159, 160, 162, Plutarchi Vitse, i. 188
iii. i. 123, 130, 131, 132, Possevinus, Apparatus Sacer, ii. 107
134, 137, 138, 139, Prudentius, Hymn. ii. 67-72, ii. 116
140, 141, 142, 144 Ptol. Alex. Geogr. iv. 1-3, ii. 53
iv. i. 150,151,153,155,157
vi. ii. 122, 123, 125, 132 Rabanus Maurus,
vii. i. 207, 208, 210, 211, 212, de Inst. Cleric, ii. 22, ii. 219
213, 214, 215, 217 Rigaltius,
viii. i. 218, 219, 220, 221, ad Tert. de Jej. cap. 2, ii. 229, 276
Socrates, Tertullianus,
Hist. Eccl. v. 24, ii. 92 deOrat. cap. 12, i. 106; ii. 257
Hist. Eccl. i. 12, ii. 260 de Praescr. Haer. cap. 12, ii. 190
iii. 4, 48, 51
i. cap. 36, ii. 71
Tarasius, Patr. Const. i. 95, 230 Theoph. Alex. Pasch. Ep. ii. 213, 214, 295
Terentius Varro, ap. Dion. Halic. i. 189 Theoph. Antioch. ad Autol. ii. 31, i. 187
Tertullianus, Turrianus,
ad Scapulam, cap. 4, ii. 54 pro Canon. Apost. i. 4
de Coron. Milit. cap. 3, ii. 23, 89, 108, Valesii Annot. in Euseb. Hist. Eccl.
115, 316 ii. 17, ii. 252, 253
cap. 4, 108 ii. v. 24, ii. 278
cap. 11, ii. 316 Vet. Test, de Ep. S. Clem, apud Cot.
de Exhort. Castit. cap. 7, ii. 30, 147 Pat. Ap. ii. 137
cap. 10, ii. 149 Vincentius Lirin. adv. Hser. cap. 2, i. xvi
de Fuga, cap. 1, ii. 316 cap. 3, i. xx
de Idol. cap. 14, ii. 233 Virgilius, Eel. iv. i. 188
de Jej. cap. 1, ii. 316
cap. 2, ii. 269, 270, 302, 304 Wilkins, Concil. ii. 30, 80, 81, 82, 83,
cap. 10, ii. 316, 317, 318, 84, 85
319, 320
cap. 11, ii. 316 Zephyrini Decretum de Moechis, apud
cap. 13, i. xxi, 14ii. 257,
; Tertul. it. 101
xiii. i. 38, 164, 165, 170 Hi. i. 16, 125 ii. 100;
v. ii. 16 Ixxvi. 44 i.
x. i. 44 Ixxxiv. i. 60
xii. i. 30, 70, 150 ii. 146 ; Ixxxv. ii. 120, 133, 136
xiv. i. 33, 45, 65, 71, 137 Arelat. viii. ii. 193
xxvu. H. 36 xii. H. 77
xxix. i. 24, 111, 230 xui. i. 34
Eliber. xxvi. ii. Ill v. i. 30, 119 ; ii. 205, 206, 210,
xxxiv. ii. 114 235
liii. i. 150 vi. i. xxvi, 38, 42, 65, 134 ; ii.
i. i. 54 ix. 31 i.
ii. i. 54 X. 32 i.
vii. i. 55 ii. 13
; xv. i. 33, 70, 119, 122, 124, 155
viii. i. 55 xvi. i. 33
INDEX CONCILIORUM.
Concilium Ancyranum, i. 123, 211 Gangrenum, i. 53, 54, 55, 56, 135
Antiochenum, 197 i. 207 ; ii. Hispalense, ii. 14
Acta Apostolorum ementita, ii. 103 Agapius Episcopatum Bostrse sibi vin-
Actus Beatri Silvestri inter libros authen- dicat, i. 73, 74 ; ejus cum Bagadio
ticos recensiti, 107 i. controversia judicata a Concilio Con-
Actuum Pauli liber pro spurio habitus, stantinopolitano, i. 73, 74
ii. 128 Agrippinus Africse Primas, ii. 52
Adamitae pacem ecclesiasticam poeniten- Agrorum et fundorum Ecclesise in
tibus denegabant, ii. 103 Canonibus Apost. nulla fit mentio, i.
costen prohibita, ii. 97 Die Domi- ; vindicatum, i. 147, seq. nee Eli- ;
prseter Carthaginem alise Metropoles, Anacletus Lini successor, ii. 162, 182
ii. 55 Anastasii et Eunomii lis judicata, ii. 78
Afris singulare censurse genus, ii. 56 Ancyrani Canones. Vide Canones.
Africanse Ecclesise Codici nullum ex Ancyranum Concilium. Vide Con
antiquis Ecclesise decretis insertum est, cilium.
i. 215 Angeli Ecclesiarum sunt earum Prefect!
Africanse Ecclesise veterem Codicem novo et Episcopi, ii. 67
conjungi non necesse, i. 217 Angelus Ephesinus, Metropoleos Epi
Africani scripta inter Apocrypha a Gela- scopus, cseterisque prselatus, ii. 67
sio recensita, i. 106 Arigli ad fidem conversi, ii. 75
334 Index Rerum.
Animal a fera captum aut suffocatum missi, ii. 176 quo respectuad eundem
;
vult Episcopos insulse Cypri, i. 75, maxima pars post conscriptos omnes
169 ordinationes in Cypro facere
; Novi Testamenti libros vixerunt, ii.
prohibetur, i. 76, 170 177
Antiochenorum primorum Episcoporum Apostolorum doctrina dictus liber, ii.
15 ; ii. 17, 262, 272, 273, 274 negligens Episcopus deponendus est,
Athanasius causa non judicata throno ii. 88 Tertulliani testimonio confir-
;
Augustinus primus Anglise Episcopus, batus, ii. 189 contra eum testimonia
;
editi fuerint, et incertum est, quo loco, ab ipsorum titulo, a Patribus quarti et
i. 17; constituti fuerunt non ab uno quinti seculi iis dato, i. 82 L. priores, ;
postea addili, i. 17 Ecclesiastic! cur ; citati, i. 85, 86, 173, 197 Codici Ca ;
eos ante Joarmis Antiocheni tem- positi, ii. 142 ; eorum numerus ab
pora Nomocanoni insertos fuisse, con Apostolis traditus, ii. 301
tra Larroquanum probatur, i. 197, KKVOVIKO; vo/u.as, vel antiquus mos,quid
seq.; Codici Canonum Ecclesise uni sit, i. 125
verse non surit insert!, et quare, Cantica et hymn! in usu fuere temporibus
i. 206 post Nicsenum Concilium in
;
Apostolicis, ii. 252
desuetudinem abierunt, i. 227 fre- ; Cantium primum regnum Angliae, ii. 75;
quentius simpliciter Canones,' aut ' ceeteris erigendis viam patefecit, ii. 75
'
Canones Ecclesiastic!' vocati, i. 229 ; Cantores quo tempore constituti, ii. 11,
eorum Collector! non ea mens fuit, 148 ; iis uxores ducere fas est, i. 67
ut ab Apostolis sanciti crederentur, i. Cantuaria Anglire Metropolis, ii. 76, 79,
230 nomen Apostolorum postea ab
;
' '
85; cur Londino prselata, ii. 76, 85 ;
interpolator iis additum, i. 231 eo ; ejus dignitas archiepiscopalis diu in-
rum phrases, sanctiones, &c., puriori- violata, ii. 76, 86
bus Ecclesise temporibus consentaneae, Cantuariensis provincise divisio, ii. 79
ii. 2; eorum antiquitatis odium unde Cantuariensis Archiepiscopus cum Liche-
veniat, ii. 2 eorum collectio me- ; feldensi Episcopo de primatu certat,
rito Codex Ecclesise primitive dici po- ii. 80, seq. enm primatu spoliare
;
subjuncti, ii. 136 in iis plura esse ; de cruce portanda contendit, ii. 84
vocabula Apostolis inusitata contendit Cantuariensis Ecclesise primatus non ex
Dallseus, ii. 145, seq. ea vocabula ; usu et consuetudine, sed ex jure ca-
fuse explicantur, ii. 146, seq. nonico debetur, ii. 85
Canones Arelatenses ab Alexandra non Cantus Ecclesiastici perpetuo celebrari
citati, i. 151 soliti, ii. 148
Canonem C.P. V. Concilio Constantin. Carniuin esus ab Eustathianis inter-
abjudicat Beveregius, i. 208, 209 ; dictus, i. 54 a carne propter abomi-
;
buerunt, i. 214 eorum silentium erga ; Cataphrygse baptismi corruptores, ii. 191
Canones Apostolicos, non eos ipsis Catholici Psychici a Tertulliano appel-
incognitos fuisse ostendit, i. 220 lati, ii. 109, 269, 272
Canones Ecclesiae Orientalis Jo. Antio- Catholici jejunium antepaschale aliter
chenus in unum corpus collegit, i. 85 ac quartadecimani observant, ii. 263
Canones Eliberitani ab Alexandro non Caupona vetita clericis et Ecclesise
citati, i. 15 ministris, ii. 11
Canones Laodiceni quare Antiochenis Ceraa et olei nece^sitas primoribus Ec
postpositi, ii. 204 clesiae temporibus, ii. 113; an ejus
Canones Neocsesarienses Codici insert!, usus in rebus sacris sit temporibus
quia a Cone. Nic. recepti, i. 206, 210 ; Apostolicis alienus, ii. 113
Codici inserendi, etsi a Cone. Nic. non Cereorum et lampadum frequens mentio
fuissent confirmati, i. 212; null! pub- apud scriptores ecclesiasticos, ii. 113
lico Codici inserti Eusebii setate, i. 225 115
Canones Sardicenses a Cone. C.P. con- Celsus Christianorum adversarius infen-
firmatos esse Patres Florentini male sissimus, i. 182 censuit Christianos
;
fines diffusa, i. xvi ; in ea fere nihil est, Sibyllinis, i. 182, seq. ; tradidit Paulum
quod non in dubiuin vocetur, i. xv Apostolum Sibyllinis carminibus testi-
Christiani omnes in quibusdam principiis monium perhibuisse, i.183 ; Sacrarum
conveniunt, i. xvi eorum consensus ; Scripturarum utriusque Testament!
est vox Evangelii, i. xvii conveniunt ; antiquissimus enumerator, ii. 139 ;
in multis, quae in Scripturis non de gloriam ministrorum Ecclesiae cum
finite et expresse leguntur, i. xvii variis gloriae coelestis gradibus com-
primitivi maxime creduli, i. 179 ;
parat, ii. 155 ; verum Gnosticum de-
mortis periculo libros Sibyllinos le- scribit, ii. 315
gebant, i. 179; Oracula Sibyllina ci- Clemens Romanus, discipnlus Aposto-
tabant in disputationibus contra Gen lorum, i. 109 libros Sibyllinos citat,
;
committerent, ii. 23 veteres ante ; stolse duse inter libros canonicos re-
lucem conveniebant, et cur, ii. 23 censitse, ii. 120, 136 Petri successor, ;
plurimi quotidie communicabant, ii. ii. 137; Ebionitas redarguit, ii. 137;
23, 24 ;singulis Dominicis communi- ejus secunda Epistola minus nota
care consueti, ii. 26 veterum zelus et ; quam prima, ii. 137 ejus Epistola ;
ii. 251 ;a Judaismo conversi quasdam Cotelerii observatio, ii. 138 varise ;
vabant, ii. 251, 252; eorum anti- Corinthios, ii. 138 quo tempore ;
qua canendi formula, ii. 254, 255 ; scripta, ii. 171 a Petro ordinatus, ;
sale, oleribus, et aquae potu, tantum ii. 161 tertio loco ab Apostolis Epi-
;
esset, 2
i. cur per
; plures annos in suum negantes, deponendi, i. 32 ii. ;
terris versari voluit, i. 2 ; non statim 100 lapsi ante aut post ordinationem
;
i. 36 ; ii. 19 ;
qui non communicant cem Canonum Ecclesiae citat, i. 64 de ;
utrum unquam habitum fuerit incer- mine vulgo notae, ii. 128, 129, 130 ;
Episcopis sibi subjectis consultus, ii. Apost. a Nicamis sumptos esse putat,
57 ;episcopatum laudat, ii. 186 i. 119 Canones Apost. Cone. An-
;
Ecclesia observata
testimonium, i. 10 incensi
; oblationem Apostolis
xxxv ; Metropolitanorum jura novi- alienam esse asserit, ii. 11; primi-
tatis insimulat, i. xxxv episcopatum ; tiarum oblationes reprehendit, ii. 12 ;
humanse esse institutionis affirmat, i. Canonem VII. de Paschate celebrando
xxxvi ; Ignatii Epistolas impugnat, i. impugnat, ii. 17 Canones VIII. et ;
xxxvi ; ejus argumenta contra Cano- IX. a Romana Ecclesia non in usu
num Apost. antiquitatem Turriani esse observat, ii. 19; de concubinariis
Index Rerum. 343
a Rom. Eccl. e sacro ordine non de- 239 Hieronymum in Essenis descri-
;
jectis queritur, ii. 30 Canones de ; bendis minime sibi constare credit, ii.
Eunuchis ab Apostolis nou constitutes 246 Therapeutas Christianos non
;
fuisse contendit, ii. 31, seq. Metro- ; fuisse contendit, ii. 249, 251 non- ;
trinam mersionem traditione (ergo non profiteri jejunia ab Apostolis non eon-
Canone) receptam esse contendit, ii. stituta fuisse, asserit, ii. 290 ; Au-
96; Canones Apost. LI. LXII. de gustini testimonium de Quadr. elevare
poenitentibus recipiendis post Cypriani conatur,ii. 293 Augustinum Quadra ;
falso inscriptis impiorum libros ado- tatam non fuisse contendit, ii. 318
ritur, ii. 103 rationem Can. Apost.
; Decimatio totius anni Quadragesima, ii.
LXII I. adjectam impugnat, ii. 106 ;
225, 296
Can. Apost. LXVI. de Sabbati jejunio Decimse oblatae ad nutriendos clericos, ii.
adoritur, ii. 107, seq. ceroe et olei ; 13
usum Apostolis ignotum fuisse con Decreti Gelasiani auctor incertus, i. 100,
tendit, ii. 113, seq.; aedes sacras et 107
pretiosam supellectilem Apostolos ha- Demetrius Alexandria? Ep. Origenis fa-
buisse negat, ii. 115 Canones de cle- ; cinus statim admiratus, deinde tanquam
ricis magistratus agentibus impugnat, absurdissimum proscindens, ii. 32 ;
ii. 117 contra Canonem ultimum de
; promotionem Origenis improbat, ii. 32
libris S. Script, octo congessit argu- Depositio Episcoporum a duobus vel
menta, ii. 121, seq. Canones et Const. ; tribus non licita, i. 74 ab omni ;
197 ; alia contra Can. Apost. argu convictus juxta Canones deponitur
menta profert,199 ii. non segregatur, i. 25, 113, 114;
Dallaeus singularem librum de Jej. et digamus non fieri potest, i. 26, 78;
Quadr. edidit,ii. 112, 202
i. xxxiii ;
;
ii. 30 ab Episcopo suo segregatus,
;
Cone. Nic. asserit, ii. 205 earn, non ; nationem abstinens deponendus, i.
fuisse XL. dierum verisimile credit, ii. 54 Quadragesimam negligens, depo
;
210 ; earn quinque aut sex dierum nendus, i. 55 ii. 200, seq. septem; ;
visa allegat, ii. 220, seq. de ratione ; scopo ordinandus, ii. 9 diaconorum ;
male interpretatur, ii. 227, 275, 276; care debent, facta oblatione, ii. 19
quandam Rigaltii conjecturam profert, ad aegrotos, et necessitate impeditos
ii. 229 Athanasii testimonium elevat,
;
Eucharistiam ferebant, ii. 21, 22;
ii. 237 ; quid per ^aio^ra intelligit, ii. verberantes fidelem aut infidelem depo-
344 Index Rerum.
Dionysii Corinthiaci ad Ecclesias Cretae rum aevo usque ad nos conservata, i. xix
Epistola, ii. 51 Epistola ejus de ; ejus puritas per duo aut tria ab Apo
poenitentibus recipiendis, ii. 103 ad ; stolis secula conservata, i. xxiv status ;
Canones Apostolicos, eo ordine, quo adeptus per pecuniam, vel per principes
sunt hodie, Codici praefixit, i. 84 seculares, a gradu suscepto deponitur,
ejus Stephanum Episcopum Sa-
ad et a communione ndelium arcetur, i. 24,
lonitanum Epistola, i. 84 Canones ; 111, 230 ii. 36 ; ejus ministri ob quae;
Can. Apost. quinquagesimi versio, i. versos receperit, ii. 100, 101 ejus ;
Dionysius Romanus prius presbyter, vinea Ejus electa, ii. 130 ordines et ;
Disciplina ecclesiasticanon clare in Scrip ribus, sed uni praesidi delegatam fuse
tura praecipitur, i. xvi in Codicem ; probatur, ii. 178, seq. quibus in ;
tare, pro spurio habitus, ii. 128-130 stolis fundatae aliis, quae ab ipsis non
Domatim panem frangere in Actis Apo fundatae sunt, subjectae, et quare, ii.
stolorum, quid significet, ii. 26 71 ; omnes ab Apostolis fundatae ab
Index Rerum. 345
uno singular! viro administrate, ii. xxi ; eorum eminentia ab Ignatiarum
181 ; eandem regiminis formam ha- epistolarum antiquitate quodammodo
bent, ii. 184 pendet, i. 6 eorum praeeminentia ;
usu habuit, ii. 113; nonnullos dies tatem adepti, deponendi, i. 24, 111 ;
ante Pascha jejuniis consecravit, ii. 268, per principes seculares dignitatem
305 quarta et sexta cujusque
; heb- adepti, deponendi, i. 24, 73, 111 ;
domadis feria jejunabat, ii. 311 ii. 36 fornicationis, perjurii, etc., con-
;
citat, ii. 130, seq. Christianos Jes-; siam vacantem invadentes, deponendi,
sseos appellatos fuisse asserit, ii. 247, i. 50 ab omnibus provincise Epi-
;
fesso est eum obtinuisse secundo post tur, i. 60, 74, 159 accusati et con- ;
Apostolicos constitutes obtinuit, i. 10 tertio citari debent, i. 60, seq., 75, 159 ;
Episcopatus et presbyterii controversise post tertiam citationem jure condem
dirimendae methodus, ii. 176-178 nati,i. 60, seq., 75, 159 ; defunctorum
bus minime disputandum, ii. 177; Epi quotidianus vocata, ii. 24 ejus ;
scoporum auctoritas per rnulta secula, celebrandaa varii dies a variis observati,
neminecontradicente, obtinuit, ii. 185 ;
ii. 24, 25 celebrata in memoriis ;
demonstrata, ii. 43 est vel aetatis, vel ; ii. 31 ; ab aliis exsecti promovendi,
ordinationis, vel sedis, ii. 43, 44 dummodo digni, i. 29, 30 ii. 31 ;
Eustathii et Photii causa judicata, ii. 79 Apostolorum, nee inter orthodoxa, nee
Eustathiani Canones ecclesiasticos vio- inter Apocrypha scripta recensentur,
lant, i. 54 eorum mores et dogmata
; i. 100 ; in eo duse librorum classes
Canonibus Apostolicis contraria, i. observantur, i. 100 ;
quid per librum
54 ;conventicula privata celebrant, Apocryphum in eo intelligatur, i.
i. 54 nuptias, et esum carnium,
; 107 antiquitatem Canonum non op-
;
Fidelium oblationes per quos dispensa- Ecclesiam Alexandrinam per vim con
bantur, i. 43, 55 tra Canones immissus, i. 23, 72, 73 ;
Fidus Cyprianum consulit, ii. 57 ejus ordinatio in urbe Antiochia a
Finitimi Episcopi qui sint, i. 141, seq. Julio P. R. reprehensa, i. 72, 73 ab ;
'
ejus sex dies, Dominica excepta, jejunio earum antiquitati Ej)iscoporum prae-
dicatae, 266 ii. eminentia quodammoclo innititur, i. 6 ;
Hebdomades xerophagiarum qusenam vestigia pristinae faciei adhuc retinent,
sint, ii. 109, 256, 266 i. 178 ; ad Philippenses supposititia,
Hebdomadica jejunia quartae sextaeque ii. 110
feriaead traditionem referenda, ii. 311 , Ignatius Ecclesiae Antiochenae tertius
Hegesippus successionis Episcoporum ! post Petrum Episcopus, ii. 164 sese ;
antiquitatem, successiones
i. 225, 226 ; ii. 11
Episcoporum memorat, ii. 167, 182; Infantium baptismus. Vide Baptismum.
ejus testimonium de Jejunio Ante Innocentius Papa Canones Antiochenos
paschali, ii. 217, 219, 287, 289 repudiat, i. 47
Hierosolyma non Palestinae Metropolis, Insufflatio Spiritus a Christo facta Illius
ii. 45, 71 ab Ipso Processionis argumentum, ii.
Hierosolymitana Ecclesia ab Ipso Serva- 176
tore fundata, ii. 71 tamen Ecclesiae ; Irenaeus Synodi Gallicanse praeses, i. 14 ;
Caesariensi subjecta, ii. 71 ; ei visio ii. 43, 47, 48, 49 ejus sententia de pri-;
ejus Episcoporum primorum series, hendit, ii. 166, 275, seq., 285 Pothini ;
Apost. i. 19, 20 primus mentionem ; memorat, ii. 275, seq. 282 quo ;
feci Gelasiani Decreti contra Canones tempore scripserit, ii. 285 ejus locus ;
Apost., i. 100 ejus verba a Dallaeo ; de XL. horarum jejunio elucidatus, ii.
mutata, i. 100 et a Larroquano trans- ; 275, seq.; quomodo a Bellarmino et
posita, i. 103, 104 Rigaltio explicatus, ii. 227, 276 a ;
Hippolytus Portuensis Ep. dementis Valesio aliter lectus, ii. 278 quo ;
discipulus, de incensi usu, ii. 11, 12 modo eum Christophorsonus ii. legit,
Hispalense Concilium. Vide Concilium. 278 Ruffinus eum recte interpretatur,
;
Itineraria Apostolorum ementita, ii. 103 solvendum, ii. 265; quinam de eo sit
controversise status, ii. 275 ; tres cele-
Jejunia Christianorum Tertulliani tern- brandi formulae ab Irenaeo memoratae,
pore, ii. 109, 268, 269, 270, 272 ii. 275, seq. ; de eo plurima anti-
Jejunia Die Dominico Eustathiani per- quorum Patrum testimonia, ii. 287,
agunt, i. 55 ; hoc vetitum, i. 55 ; ii. seq. ex necessitate, ii. 292, 305 illud
; ;
Christo instituta, ii. 270 ab Apostolis ; seculi incognita, ii. 299 a nullo Con ;
observata, ii. 270 quaedam libera, ; cilio institutum, ii. 299 cur tanta ;
referenda, ii. 311, 312, 314 ; quare accuratissima, ii. 305 ; ejus obser-
observata, ii. 313, 314 vatio ab haereticis tantum in quaes-
Jejunii a Christi crucifixione incepti tionem vocata, ii. 305. Vide quoque
nullum in antiquitate vestigium, ii. Quadragesimam.
277 ; XL. horarum nulla mentio, Jejunium Sabbato vetitum, ii. 107 prop- ;
stolis observatum, ii. 306 ejus regulae ; ecclesiasticis pariter ac civilibus agendis
a Christo traditse, ii. 306 licitum est, ; exercitatus, i. 85 omnes Canones ;
ante A.D. 370 concedit Dallaeus, ii. Can. Apost. LXXII. legit, i. 231 ;
i. 71 ;
Episcopos, qui
Orien tales nandi leges Beveregio prsescribit, i.
Athanasium deposuerant, ad Synodum 130 ; Canones a Nicsenis, aliisque
Romae celebrandam vocavit, i. 71 in- ; Patribus citatos Apostolicos esse ne-
jurias factas Athanasio enarrat, et re- gat, i. 130 vetustas leges ad anti-
;
byllina laudabat, i. 176 nimia credu- ; tionem a Cone. C.P. memoratam con-
litate laborabat, i. 176; ejus erroris suetudinem, non Canonem Apost.,
circa Oracula Sibyllina causa prsecipua, esse ami-mat, i. 142 testimonium, ;
i. 176; ejus Apologia quando scripta, e Can. Chalc. XX1T. petitum ele-
i. 179 ; ejus judicium de libris Sibyl- vare conatur, i. 146 testimonium ;
linis, 179
i. lectionem librorum Si-
; Alexandri Alexandrini evertere cona
byllinorum vitse suae praeposuit, i. 179; tur, i. 150; Canones Eliberitanos
ejus verba notatu digna, i. 180 coetus ; aut Arelatenses ab Alexandro Alex-
fidelium describit, ii. 21 andrino indicates esse affirmat, i.
Justinianus Canonum Apostolicorum 150; Alexandrum Alexandrinum ad
honorificam mentionem fecit, i. 89 ;
Canonem non scriptum referre asserit,
ejus Epistola ad Epiphanium Pa- i. 151 testimonium Constantini Im-
;
viros utriusque legis peritissimos con- monium Cone. C.P. Provinc. sex excep
vocat, i. 91, 174; ejus testimonium de tiones excogitat, i. 157-169; Jus-
Canonibus Apostolicis a Larroquano tiniani auctoritatem evertere conatur,
oppugnatum, i. 173 vindicatum, i. ; i. 173; in Beveregium, Justiniani
173, seq. ejus testimonium de Can.
; auctoritatem proferentem, gravissime
Apost. rationi consentaneum, i. 177; de invehitur, i. 175 ; se eadem ratione
Can. Apost. etiamsi erraverit, eorum Libros Sibyllinos posse tueri affirmat,
tamen antiquitatem confirmat, i. 201 i. 175; Justinianum Imperatorem in-
Juvenalis Episcopi Hierosolymitani de scitiae arguit, i. 194 Jo. Antiocheni ;
altaribus sententia, ii. 150 positum fuisse Canones vel a Cone. Nic.
Laici ad judicium de doctrina aut disci- confirmatos, vel post earn constitutes,
plina Ecclesiae nunquam admissi, i. colligere negat, i. 207 Canones Anc. ;
munera ab hsereticis injuncta, ii. 148 ; Cone. Flor. de hac re rejicit, i. 208 ;
iis baptizare non licet, ii. 157 Can. Apost. collectionem antiquissi-
Laicus, vox ab Ecclesia primitiva usur- mam esse negat, i. 212 Can. Apost. ;
probare enititur, ii. 32 propter Mac- ; Manuum impositio a Deo in lege Mosaica
cabseorum libros in eo memoratos instituta, ii. 176
contra Can. Apost. LXXXV. con- Manuscriptus Codex Graecus Veteris et
tendit, ii. 122, 123, 125; et propter Novi Testament! Carolo I. regi Anglise
Constitutiones Apost. ab eo in Ca- datus, ii. 140 ex eo librorum sacro- ;
non ad laicam communionem admit- haeresis origo, ii. 109 ejus impia ;
Libri impiorum falso scripti, ii. 103 unam provinciam conflatae, ii. 52
Libri Apostolorum supposititii quo tem Mechir mensis ^Egyptiacus, ii. 213
pore conscripti, ii. 103, 1.04 Meletianorum scbisma, i. 24
Libri Canonici definiti, ii. 120, seq. ; Mensa sacra Apostolorum temporibus
eorum catalogus in MS. Alex. ii. 140 0v<riKffrriPiov vocata, ii. 149
Lichefeldensis et Cantuarensis Episcopi Menses ^Egyptiaci, ii. 213
de lionore Metropolitico contendunt, Mersio Vide Baptismum.
trina.
ii. 79, seq. Metropolis a prima sede quomodo distin-
Linus secundus Romae Ep. ii. 162, 182 guatur, ii. 55, 56; ea distinctio Afri-
Lucas scriptor Actuum Apost. ii. 177 canae Ecclesiae peculiaris, ii. 55
Lucentius Vicarius Sedis Apostolicse in Metropoles fixae erant, ii. 55 in Imperii ;
a Judaeis per Graecos dispersis publice a Canone Nic. IV. asserta, ii. 42
legebantur, ii. 126 eodem volumine, ;
Metropolitanorum super Episcopos emi-
scribebantur, ii. nentia, i. 38 ii. 42 ii primi Episcopi
quo libri Canonici, ; ;
liber primus inter caeteros Divinae Scrip tempore primo usurpatum, i. 38 ii. ;
turae libros laudatus, ii. 124 73 ; eorum privilegia, i. 37, seq. ; ii.
ordines secundo seculo, ii. 10 ; tres Olei usus in rebus sacris, temporibus
ordines in Apostolorum scriptis memo- Apostolicis baud alienus, ii. 113
rati, ii. 155, seq. Ot/u.i, quam significationem habeat, i. 113
Mulieribus fetum in utero perimentibus scopis fieri non debet extra suos
communio interdicta usque ad vitse fines, aut in locis sibi non subjectis, i.
exitum, i. 122 58, 73 Episcopi
; a tribus facta Con-
cilio Nicaeno approbata, i. 167 a ;
ander ei adjutor datus, i. 142 ab Apostolis facta, ii. 176; ejus po-
Nectarii Episcopi C.P. ordinatio ab testas, quibus ab Apostolis data, ii.
Episcopis Occidentalibus improbata, 176 ; non pluribus, sed uni praesidi
i. 56, seq. ejus sententia circa Epi-
; delegata, ii. 177 haereticorum repu-
;
Numidia Africse adjuncta, ii. 52, 54, 55 jejunantibus omissum, ii. 268 ora- ;
Nuptiee ab Eustathianis illicitse existi- tionis signaculum, ii. 269 illud sub- ;
17, 262, 272, 273, 274; tempus cele- Perjurium causa legitima depositionis cle-
brationis Conc.Niceenum accurate con- ricorum, non segregationis, i. 25, 111
stituit, ii. 19 controversia de hac re
; Petri praedicationis liber, i. 183; Re\v-
temporibus fere Apostolicis exorta, ii. latio Petri spuria babita, ii. 128
262 a Cone. Nip. sedata, ii. 262. Vide
; Phamenoth mensis yEgyptiaeus, 213
ii.
sic dicti, ii. 197 eorum blasphemia, ; celebravit aliter ac Anicetus, i. 18 ii. ;
Paulus, S. Sibyllinos libros legisse vide- scopus Smyrnre, ii. 6, 163 presbyteros ;
tur, i. 183, seq. in Ecclesiis con- ; habuit sibi subjectos, ii. 163
stituendis et Epistolis scribendis ad Polycrates Episcoporum Asioe praeses, ii.
Imperii dispositionem respexit, ii. 61, 17, 18, 50 ejus cum Victore de die
;
100 ; Epist. Ignatianas vindicat, ii. 163 ii. 188 fornicationis, perjurii, velfurti
;
354 Index Rerum.
dispensatores, i. 43, 55 ; depositus cui finem, ii. 210, seq. a Concilio Nicseno ;
facta oblatione, ii. 19 verberans vel ; opinio ret'utatur, ii. 228 hoc nomen ;
tidelem, vel intidelem, deponendus, ii. Christi jejunio nunquam datum, ii.
36 baptizans in nomine Christ! tantum
; 230 ejusverum et genuinum etymon,
;
deponendus, ii. 81; magistratum exer- ii. 231, seq. Vide quoque Jejunium
cens deponendus, ii. 117; baptizare Quadragesimale.
non debet sine Episcopi auctoritate,ii. Quadratus Atheniensis Episcopus, ii. 165
157 poenitentes non recipiens depo
;
Quintillianistse baptism! corruptores, ii.
nendus, ii. 180 de integro baptizans ; 191
deponendus, ii. 188 feriam quartam ;
formitas, ii. 169, 174 sub diaconorum ; capita omnibus Christianis communia,
nomine comprehensi, ii. 171 eorum ; i. xvii
necessitas a multitudine fidelium, ii. Resurrectionis hora Jejunium
Christi
172 solvendum, 265; ea hora ab Evan-
ii.
Presbyteri et Episc >pi distinctio. Vide gelistis non determinata, ii. 265
Episcopum. Resurrectio Christi quotannis celebrata,
Presbyteri Roman!, post mortem Fa- i. xvii ii. 300
; in Sacris Scripturis
;
biani Roma? Episcopi, nihil de lapsis non prsecepta, i. xvii; ii.300; ab Eccle
statuere tentant, ii. 163 siis omnibus observata, i. xviii; ii. 300 ;
Sardicense Concilium. Vide Concilium. adhibenda, ii. 221 ejus Hist. Eccles. ;
tinctum, ii. 194 eorum origo, i. xv. ; toria incipit, ubi Eusebius desiit, ii. 93
Scriptura Sacra est clarissima in iis, quse Spiritus quomodo in Ecclesiam universam
sunt ad salutem necessaria, i. xvi propagatus, usque ad finem seculorum,
in iis quse disciplinam spectant est ii. 176; a Mose in Josuam quomodo
minus intellecta, i. xvi ; earn divinitus diffusus, ii. 176 Ejus communicandi;
Thomae Eboraeensis Lanfranci Can- et ejus dandi I'itus obtinuit ante A.D.
tuariensis controversia, ii. 83 260, i. 125
Timotheus Ephesi primus Episcopus, ii. Victoris cum Polycrate de Paschate con
64 diuconus vocatus, ii. 171
; a (jiio ; troversia, i. 18*; ii. 17, 50, 274, 275 ;
catus, ii. 7, 8, 179; ei qurcnam auc- Irena'O reprehensa, ii. 166, 275 ab ;
profert, i. 120 ejus puerilis paralo- ; stolicis, ii. 129 ejus Codices quomodo
;
CUI ACCESSIT
AA
PROLEGOMENA
xKTa, <rvvo$
dtjvKi fifttTtgotg. Cone. Chal. Act. vi.
Cone. torn. iv. col. 610, A.] et ex- T XKI ^jjTsTv va-Tgietoxav tgyov Iffn,
emplo suo corroboravit, cum eccle- xot'i itg'teav, xa.} ^^a.ax.a.'kuv, ol; TO ^utiv rt
siastica haec capitula Synodo soli fa- xa.} liffptlv Vi^ara,! tx Qiou' o ya.^ Xa'ixo;,
cienda relinqueret, nihil juris in istius XKV <na.ffr:S iffriv tvl.etpiictf , xa.} ffoifictf
modi rebus sibi vindicans. Marciano fiurro;, aXXa *.etixo;, xxi vgofiarav, ait
ram octava generali Synodo Coristan- ^lixvurxi avfX/3=/av, aXXa vroifAJv iffrt,
tinopoli habita hsec diserte dixit : De iffr u.v Iv Kg%uottJo-i TA>)' xo.} aii %gw xo.-
vobis autem laicis, tarn qui in dignita- <rt%otvitrTO!,ir0a.i <rtuv vmf&ivuv <rx r^oftotTot.
tibus, quam qui absolute conversamini, [Ibid. coll. 1378, E, 1379, A.] Nemo
quid amplius dicam non habeo, quam in Imperatoris verba observatu digriis-
quod nullo modo vobis licet de eccle- sima oculos conjiciat, quin primo statim
siasticis causis sermonem movere, ne- intuitu videbit, quam longe ille laicos
que penitus resistere integritati Ec- quoscunque, et semet etiam inter alios,
est, qui regiminis officium sortiti sunt, cum ipse esset Imperator Occidentis,
vendi potestatem habent, qui eccle- hsec scripsit ; Cum si quid de causa
siasticas et coelestes adepti sunt cloves ; religionis inter Antistites ageretur,
non nostrum, qui pacisci debemus, qui episcopate oportuerit esse judicium.
sanctificari, qui ligari, vel a liaamento Ad illos. enim Divinarum rerum inter-
solvi eg emus. Quanttecunque enim re- pretatio, ad nos religionis spectat ob-
ligionis et sapientiae laicus existat, vel sequium. Sed esto sibi de mysticis et
leat, donee laicus est, ovis vocari non quid principally cura prtesumpserit,
desiitet ; rursusque quantacunque Epi- itane usque ad exilia sacerdotum, us.
natio concitata procedere, ut ubi castae Episcopis causas inter ipsos motas di-
preces, ubi vota sincera, ubi sacrificia judicare postulatus, respondit eis, Deus
illibata solvuntur, illic se gladius, vos constituit sacerdotes, et potestatem
haud facile etiam in jugulum noxi- vobis dedit, de nobis quoque judicandi,
orum distringendus, exerceret ? Ho- et ideo nos a vobis recte judicamur.
norii Epistola ad Arcad. [Cone. torn. Vos autem non potestis ab homini-
ii. col. 1312, A, B.] Valentinianus busjudicari, Propter quod Dei solius
Senior in eadem quoque opinione fuit, inter vos exspectate judicium, etvestra
cujus hsec verba a D. Ambrosio re- jurgia, qucecunque ,&int, ad illud di-
feruntur, In causa fidei vel ecclesiaS' vinum reserventur examen. Vos et-
tici alicujus ordinis, eum judicare enim nobis a Deo dati estis dii, et
debere, qui nee munere impar sit, nee conveniens non est, ut homo judicet
jure dissimilis, Ambros. lib. v. Ep. 32, Deos, sed Ille solus, de Quo scriptum
ad Valentinianum, [Ben. Ep. 21. Op. est, Deus stetit in Synagoga Deorum,
torn. ii. col. 860, C.] et alio tempore, in media autem Deos discernit. Ruffin.
Non est meum judicare inter Epi- Hist. Eccles. lib. i. cap. J"
2, [p. 218.
scopos, [col. 861, A, B.] Nee aliter < Bever. Annot. ad Can. Chalc. iii.
visum est ipsi Constantino Magno, Annot. ad Pan. Can. p. 110. Pan.
qui, cum culpse quorundam Episco- Can. torn. ii. ad fin.]
porum ei delatse essent, et ipse ab
Pandectas Canonum. vii
rag/i/ fiant ; cum tamen non docetur, quomodo aliquid ad [it>. 40.]
TOJV 'AflrotfroXwY sJffSTi vvv sv vaa pvXarroftevTiv tfagddoffiv. Verum vi. cap'. '26,'p.
^
enimvero hoc nullibi in Sacris Scripturis prgeceptum legitur.
Praeceptum est, fateor, ut baptismus in Nomine Patris, et
Filii, et Spiritus Sancti celebretur ; ut baptizatus autem ter,
semel videlicet ad Nomen cuj usque Personae, in aquara im-
mergatur, nuspiam preescribitur. Nee veri quidem simile
videtur, talem ritum in ipsum baptismatissacramentum aliter
introductum fuisse, quam ab aliqua Apostolicorum saltern
virorum Synodo, ut qui soli earn instituendi potestatem ha-
buerint. Adeo ut hie ex
potius videatur Canonibus, e
iis
m _ e .
contr. Dona-
a Auffustino, Plenaria Concilia ex orbe unicerso, non inepte tist. lib. ii.
cap. 3. Op.
. . .
68ovs 9 hoc est Synodos ex toto rrjc; olMuptvirig, terrcs habit abilis,
orbe collectas. Licet vox o/xou^ei/jj etiam Imperium Ro-
manum nonnunquam significet, ut Luc. ii. ver. 1. Ad con-
stituendum autem hujusmodi Concilium, non opus est, ut
omnes totius orbis Episcopi eidem prsesentes adsint, modo
omnes accersantur, ut adesse possint, si velint. Nisi autem
omnes principalium quinque sedium, Romanes scilicet, Alex-
andrinse, Antiochense, Constantinopolitanae, et Hierosolymi-
tanas Episcopi, vel per se, vel per encyclicas Epistolas in-
xii Prolegomena in 2y><o5/xov, sive
2
[" Hie cum sequent!, sive quinto col. 537, C, D.] Deinde sequitur,
hujus Concilii Canone a Concilio Chal- K) Aa/J<iv TW /3/jSXav 'Atnos 'A^<J/a-
cedonensi in causa Carosi et Dorothei xovas xai n^/^/x^/aj r%s pfytiXvs ix-
verbatim recitatur, sub nominibus octo- x^a-iecs aviyvu. Kvv xy. E" rtf
gesimi tertii et octogesimi quarti Ca- i<r'nrx,o<x-os VTO ffwobou xK^ut^iiSt -h vrfto--
O/ 6titi ruv yfa.ri^uv KO.VOVIS oivcfyivuffxiif- gi^ovruY. Kav& trS'. E" <rif r^.ff^u-
Aetio tune temporis lectum relatos l"StxKtuffpiv. Patres enim eos haud
fuisse ;
qui quidem similis fuit Codici dubie Canones intelligunt, quos ipsi
tur, sub nomine nonagesimi quinti et 343.] Hie ut videre est, non eos
nonagesimi sexti Canonis quo etiam ;
modo Canones, qui a quatuor istis con-
Can. Ant. iv. Annot. ad Pan. Can. praecipitur. Verum enimvero nulli
p. 189. Pan. Can. torn. ii. ad fin.] omnino Canones a quovis a quatuor
3 [Postquam Canonum Antiochen- istis Conciliis confirmantur, prseter-
major pars Canonum in isto Codice, liquis tribus expositi sunt, neque alii
non a generali aliquo Concilio, sed a esse possunt, quam qui a provinciali
Nic. ii.
in Pan. can.
Ann. r. m 11
*
p. IfiG, torn.
H. ad nn.] propterea d. Quinisexta, Graecis passim appel-
trsv&exTi], q.
latur. Canones igitur a Synodo ista Trullana constitutes,
una cum omnibus ab eadem confirmatis, secunda haec
Nicsena Synodus ratos fecit. Qui autem ab eadem conditi
sunt Canones, in Nomocanonena idcirco relati videntur, quod
ab universal! Synodo editi crederentur quicquid enim ab ;
rye, sv N/7ta/a ro dsbregQV) l< qg 01 Kara, ruv ayiuv slxovuv \VTTTJ ffavrig
ruv vtaoojv roug ruv ecrra ffvvoduv xatwa? 8'sXsi xgars/V, Kai ra
avru>> wg rag Qeiat,$ yoapdc. Constitutio Hi. Novellarum
tit. li.
Angel, lib. ii. Kavovac, TOVTO 'j^ ffwyyuoouvrc&s, [isTziffiv 'jcro-jXws rbv ftisKovra, rov
s
[sect. 4, p.
213,0.] vgovov T<)\) 0?oD croAsoij /xsyaX^j Air/op/g/as, QSO^M^OV rov BaXff///W!/,
avftga v--sg TO-J? TOTS cravra, oira vo/AorgifSij. Quod cum Canones
non permittere sciret, ad Theodorum Bahamum thronum Dei
civitatis magnce Antiochice administrantem, virum ea (state
supra omnes alias juris consullissimum subdole accedit. Et
paucis interjectis scribit, ut idem Imperator cum Balsamone
colloquens simulaverit se eum voluisse Antiochia Constan-
[P. 213, D.] tinopolim transferre. K/ ro/aD^' srsotx. ffyjTXiaffnxoJg cr^oai/a-
k~r 'yoLyz
l
craAa/ ///jy (Bo'jXsffQai /JsZTcVzyKzTt/ <Z\JTOV s/t r^j
s/iKX'^fftag g/'j TTJV oJxov/JiSVDCYiV TS^/W-T^!/, wj Xvyvov rr^ rjv
xai 0soD, KOt.1 2wr5jpog TJ/AUV 'iqffov 'XeitiTOv ,&*>"/ Haec autem sibi
xai ruv hguv olxov/Aivixuv ffvvoduv, aXXa {Aqv KO,I rwi/ TOT/XWV, qroi
//,sg/xwv, xai ruv Xo/crwc ayiuv Kar'souv' <rgog ds KO,) dqXuffig ruv
evegyovvruv vo/mv, %ai /^ svzo-yovvruv, TUV avot,rarro uvuv t
sv roTg dsxa
<7rgog roTg rsaffagffi r/VXo/j ro?g xccr' u%yjf\v ruv xavovuv
In vasto ego mari tremens Atlantico Te rogo, qui bonis nites actionibus,
Pervasi, ut Ascraeus Charybdin hospes Et luce doctrinae cunctos illuminas,
trajicit, Hujus libri columna itineris ut sies,
Vel rubrum ut pelagus Israelites senex, ^Egyptiorum mores quidem exustulans,
Tuae manus dextrae stabilitus gratia, Verum in salutis via lucem porrigens.
O Patriarcharum valde pium decus. Hsec tibi scribo Theodorus Balsamon
Unde bacilli mystici calamo levans Qui Patriarcha sum religione inclytee
Illorum inacessum itiner [sic] bifariam Antiochise, atque adeo Orientis totius.
Ipse in duobus tradidi scripto libri s,
ovra, xa/ tfTrouSa/bv ra ro/aDra, g/Vso r/i/a. 7/OC ew.iwz tradit cru-
ditus ille Nomophylax, et consimilium tuis studiorum particeps
Bakumon, in legibus et Canonibus summe instructissimus, c.t
'
tpqtil yag Ixs/vo; sv rfi xar' aurov g^Jjcs/a rou No/xo- i.C ap.2i,
tt v / / -v i
L^^* "> COl.
ourwg, 2o os gu^/ffxwp gv r/^/f avr/y^a^o/f cr^aA.aa y^a^ixdv 333.]
. 351.]
jorum jussu et amicorum suasu compulsus, canonico (jrra>
corum juri interpretando egregiam operam navavit, quod
eruditum opus a se conscriptum sic inscripsit, 'E^yjr/s ruv
/jt,Sf>r/.ojv
)
zai oiffuv aywv wotTSouVj Kovqzffa
rw ytywdrt /AsydXu Agouyyagfy rr^ B/yXjg, xa/ T^W-
. Expositio sacrorum divinorumque Canonum tarn
sanctorum et venerandorunt Apostolorum, quam sacrarunt
(Ecumenicarum Synodorum, sed et localiurn sive particularium,
reliquorumque sanctorum Patrum, elaborata per Joannem
Zonaram MonacJium, qui fuit olim magnus Drungarius
Viglce, et primus a secretis. Ipsi autem operi hanc prae-
fationem prasmisit, quam suo loco prsetermissam hie appo-
nere visum est. 'H dfauffig rXtv Xoywv ffov punt? KCCI ffvvsneT[Pp. 1,*.
Paris. 1G18.]
CTPO$ rbv Qsov (prjffiv 6 Tgo^>^r^$, xcci Qzoxaruo Aapid. Aoyovg
rov fidOovg sfyxvs/'oQai ruv xavovuv ruv hguv. A/a raDra poi
r up'&stav croXXo/'j, xa/ ug
wrsov ^7^> wg slg 't'sug sffoft'svu
xxxii Prolegomena in 2uvod/x&v, sive
% K&sffrr/os ayiog r
t
v "/.a! bgQ6doo$ era' era ^ 'Pw/a,>j
sed Celestio sine ' 72.' Namqite Celestinus sdnctus erat et or-
tJwdoxits Papa Roma>, Celestius autem hccreticus. Ista enim
verba, O/' nnc, TMV xXygtXuv KtXzffrivu. rt
Nefl'TOg/on ffvf&pgovqffueiv,
[ibid. p. 199, XXXVII. facit, his verbis, noozjSoiXzro ydg roi/ ro/oDrov '/.avova,
* ; s . . . .
Eorum autem
'
Humillimus e Domini
Christi ex Virgirte Tncarnati servis discipulus, scriba ejus,
[Pan. Can. cyclo soils inveniendo, ait, 'fl^aurw:: xai SKI rou
torn.
206, F.]
ii. p.
ra/g yjeGi rv rgsy^ov azriu: .rw/xy sroc, bimiliter et
t M a* '1* 77
de sole annum
jam citTfcnteni V1MDCCCXLIII. Aufer diyitis computa.
VMDVII1. annus aerae Dionysianae
et reliquus fit
GVVITO$
Hist. Rom.
g ovofta sv ro/fc fjc,aXiffra, lib.v. [cap. 2,
i ,
8ect 5 P65,
- >
tradidit his verbis, A/' a dq za! ?-} ruv carp/apy/x^ avaj8s/3jjcfii/g Greg. ibid.
, ^ [sect.7, p.
-,
vra qv aorog rw paff/Xt/, KCC.I yXairra, -/.at yji, xai A.]
xa/
ao^rtj
T
Hi/ av floty.doiov. De sancta et (Ecumenica Synodo, quce
Photium sanctissimum Patriarcham in scdcm Constantino
politanamrestituit et duarum Ecclesiarum, veterls scilicet et
>
GUILTELMUS BEVEREGIUS.
PRJEFATIO
1
[Hie liber a Turriano (pro Can. inter Hincraari opera a Sirmondo
Ap. lib. i. cap. 15, p. 57,) laudatus, edita non exstat. Haud tamen id-
D D
Prcefatio ad Annotationes
CP. 119. par. iv. c. 107, et auctor Panormiae sive Pannomise, lib. ii.
cap. 105, [p. 128] et Gratianus, [Deer. par. i.] distinct, xvi.
cap. 2, [col. 58] pro *
septuaginta' legunt *
sexaginta.' Gre-
gorius Presbyter autem in Polycarpi sui lib. iii. tit. 20 2
quinquaginta citat, ut observant Romani quoque juris ca-
[p. 38, coi. nonici correctores sub Gregorio XIII., ad distinct, xvi. c. 2.
b3 ]
c o nc [Binii] Et Scvcrinus Binius, qui hanc inter alias epistolas decretales
tom. i. part. i 1*1*^1^ j * *
margme
t i*
[P si et ;
edidit, ad '
septuaginta in notat, 'alias sexagmta,
etcoss.tom. alias qumquagiuta ;
'
ut ex tanta lectionum varietate nihil
E.] certi conclucli possit. Et praeterea nee multum refert,
iib"ii. cap!
'
in has epistolas irrepsisse non negaverim, nee indubitatas
toIE ' 1 '
p '
st
jir c2i
b1 ' ' ^ erum Christophorus Justellus alios codices MSS.
496
1 ii p
i
' '
unum qui 'iwavi/ou KgtfffivTtgov 'Avno^siag, alterum qui
2
circo audiendus est Dallseus, qui Tur- [" Verum in hoc eodem campo
rianum hcec vel Hincmaro ipsum pru- alii etiam gravissimi viri (quorum libri,
S-,
IX.; ot
Lanombus pan sententta sanctorum Pair am repudiatis ; nam R' bl M*-
ii
. . . Pans. 16'^Q.J
4
["Si fides habenda esset Chronico tore. Etenim juxta Chronic! illius
presbyter, (unde
et Antiochenus dicitur) postea vero ad
thronum Constantinopolitanum a Justiniano (sub quo et
Dionysius claruit) imperatore promotus. Hie enim in prae-
fatione ad Canonum Collectionem, quam, ut 'antea notatum
[Just. Bibi. est, Marca sub Theodoreti nomine laudat, disertis verbis
Jur. Can.
obiise anno DCCCV. Verum quia Hispalensi, aetate sua, collectionem tri-
Chronicum illud apud erudites viros butam fuisse testatur." De Marca,
suspicione non caret, satius est Hinc- de Concord. Sacerd. et Imp. lib. iii.
499002 1
pigebit,
ad
[In Prsef. apud Leunc. Jus Greco-Rom,
5 lib. i. torn. i. init.]
Ivi Prcefatio ad Annotationes
FideOrthod. , , _ . , /
lib. iv. cap. luavvov S'JM'yysXiffrov' xavovsg TOJV ay/oiv Atfoffro},uv o/a
i.p.284, c' Quod tamen inconsulte nimis ab eo factum recte monet
[Tom. ii. coi. Baronius ad an. CII. Sixtus Senensis S. Athanasium quo-
sixt. sen. que eos inter hagiographa recensuisse scribit Canonum :
Bibl. Sanct.
Hb.ii. [ P 63, . Apostolicorum, inquit, auctoritas est recepta et indubitata,
Athanasius enim inter hay iographa eos numer at. Sixtum fide
implicita sequuntur Bellarminus, lib. de Scriptoribus Eccles.
[sub ciem. in Clemente, [p. 31,] et Possevinus in Apparatu Sacro. At
367.] in Synopsi, quam citant, Athanasii, nulla occurrit Canonum
S A h
s 'n s scri
Apostolicorum mentio, nisi forsitan sub generali KX^gyr/wv
ap
c- 'tom'n
nomine, qnae tamen Athanasius non inter hagiographa sed
202, A.B.]
P.
Apocrypha recenset; et Eusebius nihil e Clementinis a
Euseb. Hist, veteribus approbatum asserit, praeter Epistolam primain ad
Eccles. lib. ~ . . .
_i ,.
m. cap. ss, Connthios. Porro Concilium Trullanum hosce Canones non
quidem inter canonicos Scripturae libros, sed tamen inter
reliquos ab Ecclesia recipiendos Canones confirmat, idque
can.Tr. ii. sub ipsorum Apostolorum nomine. Et hinc est quod Grae-
[Pan. Can. \ .
n
4
'c^n
thaei Blastaris Praef. ad Syntagma. Nee defuerunt a La-
tom.ii.]
tiriis, qui hosce Canones ipsis Apostolis acceptos retulerunt.
Apostolorum Canones certo sunt Apostolorum, inquit Lin-
danus. Istos Canones ab Apostolis constitutes, a beatoque
Prsef.Panopl.
[iih. i.]
^,j
Clemente conscnptos
.
esse,
.
Lorinus in Act. Apost. cap. xv., [v. 29,] necnon Onuphrius [P.w2,coi.
Et
quidem Photius unus ex iis fuisse vide- E pfn
ipse
-. . Can. torn,
. ii.]
tur : utpote qui Canones etiam a se collectos recensens, non
dicit, 01 ruv dyiMV '
AcrooToAwc xavovcg, sed o/ Xtyo/Atvoi T/V ay/'uv [Just. Bibl.
, , , , o- i-i-
-r< Jur. Can.
ATotfroAwv o/a KA^asiroj xavofsj TS. OlC etiam Uionysius Jl^xi- torn. ii. p.
793 1
2 [Ibid. cap. i.
ApudGrat. ab apocrypliis
" u i authenticos
q libros discernentes dicunt,
Dist. xv. cap. r J *
3, [coi. 56; Liber Canonum Apostolorum Apocryphus. At Hincmarus
et Cone. torn.
coi. i2G5,
Remensis, B.
^
Gelasium in
*
Cataloyo qui
^
libri in Ecclesia
....
recipiantur, de his Apostolorum Canonibus penitus tacuisse, nee
H inter Apocrypha eos misisse, scribit adeo ut in Codice, quo
;
Laud cap
iilp.w
1 01"'
]
Hincmarus anno circiter DCCCLX. usus est, verba ante
citata omissa videantur. Ipse autem Hincmarus eodem in
[ibid. p. 473.3 loco praemiserat, Casterum iidem Canones, qui vocantur Apo
stolorum, non ab ipsis Apostolis conscripti esse creduntur.
[vide just. In eadem sententia Fulgentius quoque Ferrandus et Mar-
Bibl. Jur.
can. tom.
p. 448, seq.
i.
tinus Bracarensis fuisse videntur, ex eo quod nee me in
etApp.p.vii.
seq.]
breviatione, nee hie in collectione Canonum hosce laudare
dignentur.
VIII. Ut nos inter dtias has extremas latitantem opiniones
ipsam investigemus veritatem, et sum mam, quoad ejus fieri
potest, Canonum horum antiquitatem, iisque debitam exinde
pendentem auctoritatem inveniamus, antiquiora S. Patrum,
qui annum praedictum qningentesimum praecesserunt, volu-
mina consulamus, et quae ex iis in adversaria nostra de
Canonibus hisce congessimus testimonia depromamus ne-
cessc est.Telam autem a Chalcedonensi, sive quarta ge-
nerali,Synodo exorsi, usque ad ipsa tempora, quibus hi
Canones nobis constituti videntur, hoc est ad prima prope-
modum Ecclesiae recens natae incunabula, earn gradatim
ascendendo protrahere moliemur. Patres igitur in praedicta
Synodo Chalcedone celebrata anno Dom. CCCCLI. congre-
[Pan. can. crati Can. XXII. decemunt, Non licere clericis post mortem
torn. te
i. p. 138,
c, D.] Episcopi ad ipsum pertinent, diripere, xad&i; xai ro?g
res, quce
Can. LIII. Aurelius Episcopns dixit, 6 ao-^aToz rucij fuXa^- [nd. P. 570,
qui gradu excidernnt huic soli punitionis modo subjiciantur, iiL^vfi, B.]
Ix Prcefatio ad Annotationes
438,'c'o
'
<p\j\o>rrsiv y^wxv, et
.
aliam epistolam ad
. 101
Synodum
rr^c, sxxXqffi(x,$
Antiochise
tune temporis habitam mittebat, qua Episcopos in ea con
gregates certiores facit, literas Eusebii de ea re ad se missas
rw exxXqffiaffnxu Otapti consentire; 7 et in prsedictis itidem
7 [Ta ytpw Euffifiiou y^eifAftaret rev \$a.mro. Euseb. de Vit. Const, lib.
Tertuii. de liabuisse videtur, ubi ait, Agunlur prcecepta (sic enim Pame-
psyS'.cap. lius legend um censet non prceterea, quod aliis visum) per
A] '
Grcecias illas certis in locis Concilia ex uniuersis Ecclesiis per
qu(E et altiora quceque in commune tractantur. Ut talia
enim Concilia haberentur nusquamtunc temporis prseceptum
legimus prseterquam Canone Apost. XXXVII. Ubi etiam
Tertuii.de
Prsescript.
elicit, Ad hcereticos vetamur accedere, Canonem Apostolicum
A
V r et '
XLV., quo cum hsereticis comprecari, vel LXV., quo haere-
?a 'Sf r
etiam nee certi aliquid vel de tempore vel loco, quo collecti
sunt hi Canones Apostolici, determinare possumus.
XII. Petrus de Marca, ex eo quod Firmilianus et
Cyprianus cum Stephano Romano de heereticorum Baptismo
disputantes de hisce Canonibus non meminerunt, de utroque
tarn tempore quam loco conjecturam facit; collectos videlicet
et Apostolorum titulo cohonestatos fuisse anno CCLVIII.,
idque in Concilio quodam Iconiensi. 8 Verum a preedictis
patet Cyprianum, etiamsi non sub Apostolorum nomine,
antiquum tamen laudasse Canonem, ad suam de Baptismo
Iconio, qui Phrygise locus est, con- dam de ista re dubitaretur." Firmil.
venientibus ex Galatia, et Cilicia, et ad Cyprian. Cyprian. Epist. Ixxv.
E E
Ixvi Prcefatio ad Annotationes
obs. 13, [pp.* rerum ab Episcopis privatis sancitarum, qui Ecclesias Grcecas
ante Concilium Niccenum administrarunt. Sed Joannes
Dallaeus, in tertio libro de Pseudepigraphis Apostolicis,
postquam deliram Turriani, hos Canones ab ipsis Apostolis
constitutos fuisse asserentis, opinioiiem viginti capitulis non
minus erudite quam fuse everterat, vicesimo primo tandem
capite dictam etiam Albaspinaei sententiam refellere conatur.
in Canones Apostolicos. Ixvii
borata, tit. L., ubi hie Canon exstat, nulla omnino librorum t"m. ii..'
1 ur-
Apost.
cap.
lib. i.
2, [ PP .
CJUS laildes llB3C SubjicieilS, TIaffa yao sv avrfi xavovixri ra/ Epiph. Hier.
, , , . , - Ixx. [Audian.
, s x>
sfAtpspSTai, "/.ai OVOSV Ka.ga'/.s^aea'yfAivov rrig Kiffrzuz, {ovoi rqs O//.OAO- num. 10.
~ ~u / , i / Op. torn. i. p.
yiag,) ovos T7)$ sx/iXrjffiaffTi/irtg oior/triffsug, xui xavovoc, xai Kiffrscas. 822, A, B.]
1
[In Animad. ad Hser. Ixx. Audian. Ixxx. [Massal. num. 7. Op. torn. i.
num. 10. Epiph. Op. torn. ii. par. ii. p. 1073, C,] et passim alibi.
num. 6. Op. torn. i. p. 910, B ;] num. 10. Op. torn. i. p. 822, B.]
Ixx Prcefatio ad Annotationes
....
sed reprobata.
.
Et idcirco ineptissimus sit impostor necesse
, . .
Hinc enim clare saltern elucescit, olim non defuisse, qui has
1 *'
deinde, si concedamus hunc librum inter Apocryphos ai?!!]"'
Gelasio rejectum esse, nihil exinde conficietur, praterquam
eundem a Rornana Ecclesia tune temporis non receptum
fuisse, et Apostolorum nomen ei falso impositum. Ut recte
enirn observat vir Cl. Petrus de Marca, Venice sunt classes Dc concord.
[Sacerd. et
Apocryphorum in notitia Gelasii, ut obscrvarunt viri eruditi, *P.] Hi
^ ct
'
cum non tantum figmenta hcereticorum veniant in liunc censum, CP- 132 -]
4
[" Cum hsec [/ l/aou KXtytswa;] scripsit, exinde liquet, quod verbis
constans ac perpetua sit in omnibus proxime antecedentibus, ubi dementis
MSS. hujus loci [Can. Ap. LXXXV.] Epistolse commemorantur, non dicitur
lectio, etiamsi exinde affirmare non Ipou KX^EVTOJ, sed in genere, sine ad-
ausim, conjicere tamen liceat, eundem jectopronomine, KX^svra? 5?r/<rraXaJ ^'a.
fuisse, qui Canones hosce, ac qui Con- At hie, ubi de Constitutionibus agitur,
stitutiones Apostolicas collegit, et pronomen etiam prseficitur, xeu ttl
quidem eum Clementem nuncupatum ^araya/ vftTv ro7g IVIO-XOTOIS $i ipov
fuisse; quem tamen alium esse ab KXw^svroj. Si idem enim fuisset Cle-
bus hisce, quam Constitutionibus, Apo- cap. 13,) [p. 272.] Has traditiones
stolicis vulgo dictis, colligendis operam a Clemente collectas easdem esse
dedisse. Hsec conjectura ut proba- suspicor, quse ^larctya.} sive S<aTt/f
bilis saltern et veri non dissimilis nuncupatse sunt, quas quidem nihil
vrgog <rous 'isutiaifywraf. (Euseb. Hist. quod ipsis Apostolis per continuam
Eccles. lib. vi. cap. 13,) [pp. 271, traditionem acceptae referantur. Cle
272.] Sic et D. Hieronymus eundem mens porro eas, non tantum ore tenus,
scripsisse refert, De Canonibus eccle- sed etiam ex antiquiorum, qui propius
siasticis, et adversum eos qui Judceo- ad Apostolorum tempora vixerunt,
(Phot. Bibl. cap. cxi.) [torn. i. p. 89.] Carolus Bovius in proremiis suis ad
At Canones hosce, qui jam Apostolici dictas Constitutiones a se editas, exinde
et in iis etiam quamplurima contra eas post Ignatii tempora fuisse scriptas,
'
['O *l
bus, tarn ayga^o/y, quam lyy<p/j col- buerent ; illi nimirum, cujus duse
lectas fuisse conjiciamus, hodie exsta- Epistolae ad Corinthios illis diebus,
rent, nullus dubito, quin hsec nostra nonnullis praesertim in locis, publice
conjectura vero adhuc similior vide- lectae, et inter canonicas Scripturas
retur. Enimvero quae nunc dierum in recensitae videntur. Cum autem Cle
octo libris distinctse circumferuntur, mens Alexandrinus ecclesiasticos etiam
Pat. Ap. torn. ii. par. 2, pp. 198-205.] l-riffKOfai; $t iftou KXvfttvro;. Et qui
Et propterea Dionysius Petavius etiam dem, etiamsi hujus conjecturae veri-
confidenter asserit, aliud fuisse Con- tatem aliis relinquo examinandam, ipse
stitutionum yenus, quam quibus hodie nihilominus addam, quod, omnibus in
dementis nomen inscribitur. (Petav. utramque partem propensis, nihil adhuc
in Animad. ad Epiph. Haer. Ixx. [num. in venire potui, quod earn incredibilem
10, Epiph. Op. torn, ii.par. 2,] p. 291.) facit ; sed potius stylus, quo scripsit,
Verum, ut ad alia properemus, tota haec aetas, qua claruit, et argumenta, quse
nostra conjectura hue summatim redit ;
in aliis ipsius operibus, in Paedagago
Clemens Alexandrinus amicorum preci- praesertim, Clemens Alexandrinus trac-
bus impulsus traditiones hue et illuc tavit,me tantum non inducunt, ut
dispersas ex antiquorum presbyterorum credam, eum tarn Canonum horum,
sive episcoporum, defunctorum quidem quam Constitutionum, quae Apostolicae
scriptis,et adhuc viventium sermonibus, vulgo dicuntur, collectorem fuisse, et
collegit, et in unum corpus congessit, ut in eadem persistam opinione, usque
dum alii verisimiliorem protulerint."
idcirco cognominavit, quod ab Bev. Annot. ad Can. Ap. Ixxxv.
ipsis Apostolis primo traditas fuisse Annot. ad Pan. Can. p. 40, torn. ii. ad
crederentur ;
quo factum est, ut pos- fin.]
LINGUARUM ORIENTALIUM
PRvESTANTIA, NECESSITATE, ET UTTLITATE,
_^ Job. xxviii.
JNe videar autem v^ ra egxa^m vydav, et primi propositi
u<
percipitur verum est? Adeoque nonue propria nostra rerum sectt. 4^-45,
'
P<
tione, viz. an clara sit et distincta necne: nee infirmiori
quam de aliis subjectis fundamento; utpote multi se res
clare et distincte percepisse autumarunt, dum interim vana
et mania somniarunt. Imo et nosmetipsos etiamsi claram
Ixxxvi De Linguarum Orientalium
r]
a^scamus, veritatem tumen esse non cognoscimus. Atque
nc es ^ 9L UO d illud, quod jam comprobamuset amplectimur,
\ hr
est.' Ego, inquit Ghristus, sum Via et Veritas, adeoque qui [Jo. xiv. e.]
sed etiam quia Scriptura viam ostendit, ubi ipsa veritas com-
moratur. Ego, inquit Christus, sum Via, Veritas, et Vita
non tantum est Via et Veritas, ut antea, sed etiam est Via
ad Veritatem, siquidem est Via ad Vitam, eamque aeternam.
Scrutemini Scripturas et scripta operemini, et vitam, ac in
ilia ipsam Veritatem possidebitis. Tune autem temporis
quaenam est veritas quse nobis non nuda apparebit ? Ibi
omnes rerum essentias et naturas in ipsa Dei essentia in ipso
Archetypo visuri sum us. Ibi intellectus nostri omnibus
erroribus purgati, et apprehensiones clarae et distinctte eva-
dent. plusquam lynceos ne atomus
Ibi oculos nostros vere
quidem omnibus Veritatis mysteriis latebit.
in Benevole
Lector, aliquid tibi serio suggeram. In veram sapientiam,
in Divinam rectamque philosophiam animo pruris? Pro-
fundum, ac omnis scientise et cognitionis capacem et imple-
tum te efflagitas philosophum? oh Christum petas, ad
ccelum tendas, et tune plura scies quam jam te scire vel in
causam cur
7-.
reiigio nostra sic
.7.7
denaeatur ?
i T
J\
-
T
on alia est nuam
therum Do
constu.
TT- Scholis, Op.
Hmc
. .
7 i
Linguarum ignorantia. ennn saepe evenit, ut plurima tom. Tii.foi.
loca ad relisnonis nostrae tutelam maxiine facientia non pro- wit 1552,
SCO 1
vera sint quae dicis, ipse tamen vera non dicis. Ad vera-
citatem enim requiritur ut assensus voluntatis, sic et con
sensus intellectus. Si intellectus enim non clare et distincte
percipit propositionis prolatse veritatem, quamvis in se sit
vera, tibi tamen non ita est, nee a te pro vera judicetur.
Impossibile autem est, ut quicquid clare et distincte percipias
vel per consequens recte judices e solis Scripturae ver-
sionibus, siquidem necesse est, ut dubius et pendulus semper
hsereas, an fideliter de textu originali transferatur. Et
antequam haec dubitatio deponatur, quomodo in actum
judicii procedas? Si autem ipse propriis illisque acutis
criticisque oculis ipsum textum introspicias, si versionem
quam consulis non improbes, saltern approbes, atque ita ilia
quae profers non tantum vera erunt, sed nee ipsorum veritas
te latebit, adeoque et ipse vera proferas. Aliter autem multa
doceas, aliisque praecipias, quae ipse nescis, an sint docenda
et praecipienda necne. Hisce ideo perpensis quis non obstu-
pesceret, tot ubique Divina S.S. Theologise studia aggre-
derentur, priusquam sacram philologiam vel summis labiis
tetigerunt. At oh quis audaces et temerarios hujusmodi
sciolos in Divinas Cathedras se intrudentes, et mandata Dei
vacuo et inani pectore effundentes siccis oculis intueatur
[uw supra, simile Dr. Waltonus, ipso teste, Pentateuchi MS. e Biblio-
theca Westmonasteriensi habuit. E quibus clarissime infe-
ratur Parapbrasticam bane Cbaldaicam Scripturarum expla-
nationem ab ipsa captivitate et occasionem et ortum sump-
sisse. Non autem est ut Paraphrasibus Chaldaicis Bibliis
nostris insertis et manibus nostris contritis tantam vetustatem
concedamus: nullum enim jam exstat Targum ante Jona-
thanem et Onkelosum scriptum. Duo autem illi insignes
et magni nominis Rabbini, Onkelos, viz. et Jonathan
Ben-Uziel, quorum primi in Pentateuchum, alterius in Pro-
pbetas jam exstant Paraphrases, cosetanei erant ; uterque
enim tempore Christum annis circiter
Hillelis seniores ante
XL. floruerunt. Quod autem ad Targum in Hagiographa
confectum, antiquitate aliis cedit: hoc enim vulgo inscri-
bitur cuidam R. Josepho, qui caecus fuisse perhibetur, quique
Prcestantia, Necessitate, et Utilitate. xcix
judicat.
Hisce ideo serio exagitatis, assertio nostra ulteriori (ut
opinor) probatione nequicquam indiget. Hoc enim concesso,
(quod negari nequit) versiones hasce jam laudatas tarn pro-
vectae aetatis esse, ut ipsius Christ! tempora vel exaequent, vel
exsuperent, facile exinde easdem ad textum Biblicum conser-
servandum et confirmandum plurimum conferre concedetur.
Utpote extra omnein controversiae aleam positum est, fontes
tot ab hinc annis puriores et incorruptiores fluxisse quam
ut ad nos derivantur. Tune temporis tot scribae non dor-
mitarant et ab archetype deciderant; tot invidos et haere-
locus ille, Jud. xvi. 31, e quo Jacobus Gordonus Huntlaeus [Nonestin-
et ^
datur Maccaph, quse quidem linea, si esset ^p, esset
frustranea, imo vitiosa at si esset ^b ut proculdubio semel
;
J Ij
;/^
swam e^'am z;m Pontifidbus P.omanis continua successione
Edit 170
' ]
aura$, Syr.
^
.01 o ^^ ^>\v>jt' vt loquerentur ad cor earum;
*- *- . p 77
at ver. 31, Ta^a/^u^o^si/o/ aur^v, Syr. OI.X -|- ov^; consolantes
post acquisitam
mediocriter versatis bene perspecta fuerit :
.
jjo, ^o Filius columbcB ; Sa/Sa^av/, .--iAn^^ deseruisti me;
Marc'.v^i.
7'
Boai/gg/eff, tA^ -^^ filH tonitrui ; raX/^a xovpt, ^cao \h*\k
x
o o >
e
Marc. vii. i\. puella, surge ; Ko^/3ai/, Jiojoo roX^oM (in textu dicitur, sJ$ rbv
Ager
| 6
sanguinis.
r^- Kr^ag
Ubi obser-
^ M.rc.xiv.36.
Job.. i. 42.
A<
vandum quod dicitur, fa
u (seu ut Syrus, Lingua regionis) 'AjcsA5a,aa, ex hisce
enim verbis linguam hanc Syriacam tune temporis rfa
id/av didXsKTov, proprium eorum idioma fuisse
aperte con-
JO
stat. Mavav-aQa, \L\ ^^ Dominus noster venit. Quis in icor.xvi.w.
LOND1NI:
TfTIS EXCL'DEBAT G. BARCLAY, CASTLE STREET, LEICESTER SQLARE.
BX
5035 BEVERIDGE
L52B48 GEOLOGICAL
VOL. 12
\a