Amebe (Rhizopoda) su dobile ime od grke rei amoibe (promena), zato

to je njihovo telo u neprekidnom menjanju. Neprekidno menjanje proistie

otuda to je njihovo telo gola protoplazmatina masa. Centralni deo tela
naziva se endoplazma i ispunjena je zrncima, a spoljanji sloj je neto
zadebljao i naziva se ektoplazma. Taj sloj protoplazme praivotinja ima niz
sinonima kao to su periplast i pelikula. Spoljanji sloj je sastavljen od
membranoznih struktura koje obrazuju granine povrine prema spoljanjoj
strani. Smatra se da je to jo jedan sloj jednostruke osnovne membrane
proete mikrotubulama. Amebe reaguju na mnoge fizike i
hemijske stimulanse u svojoj sredini, kreui se ka njima (pozitivni taksis) ili
udaljujui se od njih (negativan taksis). Mogu biti jednojedarne ili
viejedarne.

Kretanje organizma ima poseban karakter i oznaeno je imenom

ameboidno kretanje. Ameboidno kretanje karakterie se lagano prelivanje
tela sa jednog mesta na drugo. U odreenom delu amebinog omotaa
pojavljuje se malo ispupenje ektoplazme, koje se izduuje i u njega ulazi,
kao da se istiskuje, deo endoplazme. Taj deo tela nosi
naziv pseudopodija ili lana noica. Ispruena pseudopodija se moe
povui nazad i ieznuti. Prilikom kretanja, ameba izliva pseudopodije u
odreenom smeru (esto ka hrani), usled ega se celo telo preliva u pravcu
ispruenih pseudopodija, naputajui prvobitni poloaj.
Broj i mesto obrazovanja pseudopodija variraju. Pseudopodije imaju
prstaste oblike, relativno su kratke, tupe i ne granaju se. Pokretljivost i
brzina kretanja ameba zavise od itavog niza faktora od kojih su izrazito
vani: temperatura, intenzitet svetlosti i prisustvo hrane. Pored
pseudopodija kao organe za kretanje pojedine amebe koriste i
bieve. Disanje se odvija povrinom tela.