Epistola 1 A Lui Ioan in Limba Greaca Fara Paragrafe PDF

Epistola 1 a lui Ioan
Οναπ αρχη ς,ακηκόαµεν,εωράκαµεντοι ςοφθαλµοι ςηµω ν,εθεασάµεθακαὶ αι
χει ρεςηµω νεψηλάφησαν,περὶτου λόγουτη ςζωη ς· καὶηζωὴεφανερώθη,καὶεωράκαµεν
καὶ µαρτυρου µεν καὶ απαγγέλλοµεν υµι ν τὴν ζωὴν τὴν αιώνιον, $τις ν πρὸς τὸν πατέρα
καὶ εφανερώθη ηµι ν· εωράκαµεν καὶ ακηκόαµεν, απαγγέλλοµεν υµι ν, %να καὶ υµει ς
κοινωνίαν &χητε µεθ ηµω ν· καὶ η κοινωνία δὲ η ηµετέρα µετὰ του πατρὸς καὶ µετὰ του
υιου αυτου Ιησου Χριστου . καὶ ταυ τα γράφοµεν υµι ν, %να η χαρὰ ηµω ν + πεπληρωµένη.
Καὶ α-τηεστὶνη αγγελία.νακηκόαµεναπ αυτου καὶ αναγγέλλοµενυµι ν,/τιο Θεὸςφω ς
εστικαὶ σκοτίαεναυτω+ ουκ&στινουδεµία. εὰνε1πωµεν/τικοινωνίαν&χοµενµετ αυτου
καὶ εν τω+ σκότει περιπατω µεν, ψευδόµεθα καὶ ου ποιου µεν τὴν αλήθειαν· εὰν δὲ εν τω+
1
Aici, observaţiile, traducerea, comentariile şi interpretarea ta
φωτὶπεριπατω µεν,ωςαυτόςεστινεντω+ φωτί,κοινωνίαν&χοµενµετ αλλήλων,καὶτὸα2µα
Ιησου Χριστου του υιου αυτου καθαρίζει ηµα ς απὸ πάσης αµαρτίας. εὰν ε1πωµεν /τι
αµαρτίανουκ&χοµεν,εαυτοὺςπλανω µενκαὶηαλήθειαουκ&στινενηµι ν. εὰνοµολογω µεν
τὰςαµαρτίαςηµω ν,πιστόςεστικαὶδίκαιος,%νααφη+ ηµι ντὰςαµαρτίαςκαὶκαθαρίση+ηµα ς
απὸ πάσης αδικίας. εὰν ε1πωµεν /τι ουχ ηµαρτήκαµεν, ψεύστην ποιου µεν αυτὸν, καὶ ο
λόγοςαυτου ουκ&στινενηµι ν.
Τεκνίαµου,ταυ ταγράφωυµι ν%ναµὴ αµάρτητε.καὶ εάντιςαµάρτη+,παράκλητον&χοµεν
πρὸς τὸν πατέρα, Ιησου ν Χριστὸν δίκαιον· καὶ αυτὸς ιλασµός εστι περὶ τω ν αµαρτιω ν
ηµω ν, ου περὶ τω ν ηµετέρων δὲ µόνον, αλλὰ καὶ περὶ /λου του κόσµου. καὶ εν τούτω+
γινώσκοµεν /τι εγνώκαµεν αυτόν, εὰν τὰς εντολὰς αυτου τηρω µεν. ο λέγων, &γνωκα
αυτόν,καὶτὰςεντολὰςαυτου µὴτηρω ν,ψεύστηςεστί,καὶεντούτω+ηαλήθειαουκ&στιν· ς

2
δ 4ν τηρη+ αυτου τὸν λόγον, αληθω ς εν τούτω+ η αγάπη του Θεου τετελείωται. εν τούτω+
γινώσκοµεν /τι εν αυτω+ εσµεν. ο λέγων εν αυτω+ µένειν οφείλει, καθὼς εκει νος
περιεπάτησε,καὶ αυτὸςο-τωςπεριπατει ν. Αδελφοί,ουκεντολὴνκαινὴνγράφωυµι ν,αλλ
εντολὴνπαλαιὰν,.ν ε1χετε απ αρχη ς·η εντολὴ η παλαιά εστινο λόγοςνηκούσατε απ
αρχη ς· πάλινεντολὴνκαινὴνγράφωυµι ν,/εστιναληθὲςεναυτω+ καὶ ενυµι ν,/τιη σκοτία
παράγεταικαὶ τὸ φω ςτὸ αληθινὸν6δηφαίνει. ο λέγωνεντω+ φωτὶ ε7ναι,καὶ τὸναδελφὸν
αυτου µισω ν,εντη+ σκοτία+ εστὶν8ως9ρτι. ο αγαπω ντὸναδελφὸναυτου εντω+ φωτὶ µένει,
καὶ σκάνδαλονεναυτω+ ουκ&στιν· ο δὲ µισω ντὸναδελφὸναυτου εντη+ σκοτία+ εστὶ καὶ εν
τη+ σκοτία+ περιπατει , καὶ ουκ ο7δε που υπάγει, /τι η σκοτία ετύφλωσε τοὺς οφθαλµοὺς
αυτου . Γράφω υµι ν, τεκνία, /τι αφέωνται υµι ν αι αµαρτίαι διὰ τὸ ;νοµα αυτου . γράφω
υµι ν, πατέρες, /τι εγνώκατε τὸν απ αρχη ς. γράφω υµι ν, νεανίσκοι, /τι νενικήκατε τὸν
3
πονηρόν. &γραψα υµι ν, παιδία, /τι εγνώκατε τὸν πατέρα. &γραψα υµι ν, πατέρες, /τι
εγνώκατετὸναπ αρχη ς.&γραψαυµι ν,νεανίσκοι,/τιισχυροίεστεκαὶολόγοςτου Θεου εν
υµι νµένεικαὶνενικήκατετὸνπονηρόν. Μὴαγαπα τετὸνκόσµονµηδὲτὰεντω+ κόσµω+.εάν
τιςαγαπα+ τὸνκόσµον,ουκ&στινη αγάπητου πατρὸςεναυτω+ · /τιπα ντὸ εντω+ κόσµω+,η
επιθυµίατη ςσαρκὸςκαὶη επιθυµίατω νοφθαλµω νκαὶηαλαζονείατου βίου,ουκ&στινεκ
του πατρὸς,αλλ εκτου κόσµουεστί. καὶ ο κόσµοςπαράγεταικαὶ η επιθυµίααυτου ·ο δὲ
ποιω ν τὸ θέληµα του Θεου µένει εις τὸν αιω να. Παιδία, εσχάτη ?ρα εστί, καὶ καθὼς
ηκούσατε/τιαντίχριστος&ρχεται,καὶνυ ναντίχριστοιπολλοὶγεγόνασιν·/θενγινώσκοµεν
/τι εσχάτη ?ρα εστίν. εξ ηµω ν εξη λθον, αλλ ουκ σαν εξ ηµω ν· ει γὰρ σαν εξ ηµω ν,
µεµενήκεισαν4νµεθ ηµω ν·αλλ %ναφανερωθω σιν/τιουκεισὶ πάντεςεξηµω ν. καὶ υµει ς
χρι σµα &χετε απὸ του αγίου, καὶ ο1δατε πάντα. ουκ &γραψα υµι ν /τι ουκ ο1δατε τὴν
4
αλήθειαν,αλλ /τιο1δατεαυτήν,καὶ /τιπα νψευ δοςεκτη ςαληθείαςουκ&στι. Τίςεστινο
ψεύστης,ει µὴ ο αρνούµενος/τι Ιησου ςουκ&στινο Χριστός;οBτόςεστινο αντίχριστος,ο
αρνούµενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υιόν. πα ς ο αρνούµενος τὸν υιὸν ουδὲ τὸν πατέρα &χει.
υµει ςοCνηκούσατεαπ αρχη ς,ενυµι νµενέτω.εὰνενυµι νµείνη+ απ αρχη ςηκούσατε,
καὶ υµει ς εν τω+ υιω+ καὶ εν τω+ πατρὶ µενει τε. καὶ α-τη εστὶν η επαγγελία .ν αυτὸς
επηγγείλατο ηµι ν, τὴν ζωὴν τὴν αιώνιον. Ταυ τα &γραψα υµι ν περὶ τω ν πλανώντων υµα ς.
καὶυµει ςτὸ χρι σµαελάβετεαπ αυτου ενυµι νµένει,καὶου χρείαν&χετε%νατιςδιδάσκη+
υµα ς· αλλ ως τὸ αυτὸ χρι σµα διδάσκει υµα ς περὶ πάντων, καὶ αληθές εστι καὶ ουκ &στι
ψευ δος,καὶ καθὼςεδίδαξενυµα ς,µενει τεεναυτω+ . Καὶ νυ ν,τεκνία,µένετεεναυτω+ ,%να
/τανφανερωθη+ &χωµενπαρρησίανκαὶ µὴ αισχυνθω µεναπ αυτου εντη+ παρουσία+ αυτου .
εὰν ειδη τε /τι δίκαιός εστι, γινώσκετε /τι πα ς ο ποιω ν τὴν δικαιοσύνην εξ αυτου
5
γεγέννηται DΙδετεποταπὴναγάπηνδέδωκενηµι νο πατὴρ%νατέκναΘεου κληθω µεν.διὰ
του τοο κόσµοςου γινώσκειηµα ς,/τιουκ&γνωαυτόν. Αγαπητοί,νυ ντέκναΘεου εσµεν,
καὶ οEπωεφανερώθητί εσόµεθα.ο1δαµενδὲ /τιεὰνφανερωθη+ ,/µοιοιαυτω+ εσόµεθα,/τι
οψόµεθα αυτὸν καθώς εστι. καὶ πα ς ο &χων τὴν ελπίδα ταύτην επ αυτω+ αγνίζει εαυτὸν,
καθὼςεκει νοςαγνόςεστι. Πα ςοποιω ντὴναµαρτίανκαὶτὴνανοµίανποιει ,καὶηαµαρτία
εστὶν η ανοµία. καὶ ο1δατε /τι εκει νος εφανερώθη %να τὰς αµαρτίας ηµω ν 9ρη+, καὶ
αµαρτία εν αυτω+ ουκ &στι. πα ς ο εν αυτω+ µένων ουχ αµαρτάνει· πα ς ο αµαρτάνων ουχ
εώρακεν αυτὸν ουδὲ &γνωκεν αυτόν. Τεκνία, µηδεὶς πλανάτω υµα ς· ο ποιω ν τὴν
δικαιοσύνην δίκαιός εστι, καθὼς εκει νος δίκαιός εστιν· ο ποιω ν τὴν αµαρτίαν εκ του
διαβόλου εστίν, /τι απ αρχη ς ο διάβολος αµαρτάνει. εις του το εφανερώθη ο υιὸς του
Θεου , %να λύση+ τὰ &ργα του διαβόλου. Πα ς ο γεγεννηµένος εκ του Θεου αµαρτίαν ου
6
ποιει , /τι σπέρµα αυτου εν αυτω+ µένει· καὶ ου δύναται αµαρτάνειν, /τι εκ του Θεου
γεγέννηται. εντούτω+ φανερά εστιτὰ τέκνατου Θεου καὶ τὰ τέκνατου διαβόλου·πα ςο µὴ
ποιω νδικαιοσύνηνουκ&στινεκτου Θεου ,καὶ ο µὴ αγαπω ντὸναδελφὸναυτου . Οτια-τη
εστὶν η αγγελία .ν ηκούσατε απ αρχη ς, %να αγαπω µεν αλλήλους· ου καθὼς ΚάιFν εκ του
πονηρου ν καὶ &σφαξε τὸν αδελφὸν αυτου · καὶ χάριν τίνος &σφαξεν αυτόν; /τι τὰ &ργα
αυτου πονηρὰ ν,τὰ δὲ του αδελφου αυτου δίκαια. Μὴ θαυµάζετε,αδελφοί µου,ει µισει
υµα ς ο κόσµος. ηµει ς ο1δαµεν /τι µεταβεβήκαµεν εκ του θανάτου εις τὴν ζωήν, /τι
αγαπω µεν τοὺς αδελφούς· ο µὴ αγαπω ν τὸν αδελφὸν αυτου µένει εν τω+ θανάτω+. πα ς ο
µισω ν τὸν αδελφὸν αυτου ανθρωποκτόνος εστί· καὶ ο1δατε /τι πα ς ανθρωποκτόνος ουκ
&χειζωὴναιώνιονενεαυτω+ µένουσαν. εντούτω+ εγνώκαµεντὴναγάπην,/τιεκει νοςυπὲρ
ηµω ντὴνψυχὴναυτου &θηκε·καὶηµει ςοφείλοµενυπὲρτω ναδελφω ντὰςψυχὰςθει ναι. ς

7
δ 4ν&χη+ τὸνβίοντου κόσµουκαὶ θεωρη+ τὸναδελφὸναυτου χρείαν&χοντακαὶ κλείση+ τὰ
σπλάγχνα αυτου απ αυτου , πω ς η αγάπη του Θεου µένει εν αυτω+ ; Τεκνία µου, µὴ
αγαπω µενλόγω+ µηδὲ τη+ γλώσση+,αλλὰ εν&ργω+ καὶ αληθεία+. καὶ εντούτω+ γινώσκοµεν/τι
εκ τη ς αληθείας εσµέν, καὶ &µπροσθεν αυτου πείσοµεν τὰς καρδίας ηµω ν, /τι εὰν
καταγινώσκη+ ηµω ν η καρδία, /τι µείζων εστὶν ο Θεὸς τη ς καρδίας ηµω ν καὶ γινώσκει
πάντα. αγαπητοί,εὰνη καρδίαηµω νµὴ καταγινώσκη+ ηµω ν,παρρησίαν&χοµενπρὸςτὸν
Θεόν, καὶ εὰναιτω µενλαµβάνοµενπαρ αυτου ,/τιτὰςεντολὰςαυτου τηρου µενκαὶ τὰ
αρεστὰ ενώπιον αυτου ποιου µεν. καὶ α-τη εστὶν η εντολὴ αυτου , %να πιστεύσωµεν τω+
ονόµατι του υιου αυτου Ιησου Χριστου καὶ αγαπω µεν αλλήλους καθὼς &δωκεν εντολὴν
ηµι ν. καὶ ο τηρω ν τὰς εντολὰς αυτου εν αυτω+ µένει, καὶ αυτὸς εν αυτω+ . καὶ εν τούτω+
γινώσκοµεν /τι µένει εν ηµι ν, εκ του Πνεύµατος οB ηµι ν &δωκεν. Αγαπητοί, µὴ παντὶ
8
πνεύµατι πιστεύετε, αλλὰ δοκιµάζετε τὰ πνεύµατα ει εκ του Θεου εστιν· /τι πολλοὶ
ψευδοπροφη ται εξεληλύθασιν εις τὸν κόσµον. εν τούτω+ γινώσκετε τὸ πνευ µα του Θεου ·
πα νπνευ µαοµολογει Ιησου νΧριστὸν εν σαρκὶ εληλυθότα, εκτου Θεου εστι· καὶ πα ν
πνευ µαµὴ οµολογει τὸν Ιησου νεκτου Θεου ενσαρκὶ εληλυθότα,εκτου Θεου ουκ&στι·
καὶ του τό εστιτὸ του αντιχρίστου,ακηκόατε/τι&ρχεται,καὶ νυ νεντω+ κόσµω+ εστὶν6δη.
GΥµει ςεκτου Θεου εστε,τεκνία,καὶ νενικήκατεαυτούς,/τιµείζωνεστὶνο ενυµι νIο εν
τω+ κόσµω+. αυτοὶεκτου κόσµουεισί·διὰτου τοεκτου κόσµουλαλου σικαὶο κόσµοςαυτω ν
ακούει. ηµει ςεκτου Θεου εσµεν·ο γινώσκωντὸνΘεὸνακούειηµω ν.ςουκ&στινεκτου
Θεου ουκακούειηµω ν.εκτούτουγινώσκοµεντὸ πνευ µατη ςαληθείαςκαὶ τὸ πνευ µατη ς
πλάνης. Αγαπητοί,αγαπω µεναλλήλους,/τιη αγάπηεκτου Θεου εστι,καὶ πα ςο αγαπω ν
εκ του Θεου γεγέννηται καὶ γινώσκει τὸν Θεόν. ο µὴ αγαπω ν ουκ &γνω τὸν Θεόν, /τι ο
9
Θεὸςαγάπηεστίν. εντούτω+ εφανερώθηη αγάπητου Θεου ενηµι ν,/τιτὸνυιὸναυτου τὸν
µονογενη απέσταλκεν ο Θεὸς εις τὸν κόσµον %να ζήσωµεν δι αυτου . εν τούτω+ εστὶν η
αγάπη,ουχ/τιηµει ςηγαπήσαµεντὸνΘεόν,αλλ /τιαυτὸςηγάπησενηµα ςκαὶ απέστειλεν
τὸν υιὸν αυτου ιλασµὸν περὶ τω ν αµαρτιω ν ηµω ν. Αγαπητοί, ει ο-τως ο Θεὸς ηγάπησεν
ηµα ς, καὶ ηµει ς οφείλοµεν αλλήλους αγαπα ν. Θεὸν ουδεὶς πώποτε τεθέαται· εὰν
αγαπω µεναλλήλους,ο Θεὸςενηµι νµένεικαὶ η αγάπηαυτου τετελειωµένηεστινενηµι ν.
εντούτω+ γινώσκοµεν/τιεναυτω+ µένοµενκαὶ αυτὸςενηµι ν,/τιεκτου πνεύµατοςαυτου
δέδωκεν ηµι ν. καὶ ηµει ς τεθεάµεθα καὶ µαρτυρου µεν /τι ο πατὴρ απέσταλκε τὸν υιὸν
σωτη ρα του κόσµου. ς 4 οµολογήση+ /τι Ιησου ς εστιν ο υιὸς του Θεου , ο Θεὸς εν αυτω+
µένεικαὶ αυτὸςεντω+ Θεω+ . καὶ ηµει ςεγνώκαµενκαὶ πεπιστεύκαµεντὴναγάπην.ν&χειο
Θεὸςενηµι ν.GΟΘεὸςαγάπηεστί,καὶοµένωνεντη+ αγάπη+εντω+ Θεω+ µένεικαὶοΘεὸςεν

10
αυτω+ . εν τούτω+ τετελείωται η αγάπη µεθ ηµω ν, %να παρρησίαν &χωµεν εν τη+ ηµέρα+ τη ς
κρίσεως,/τικαθὼςεκει νόςεστικαὶηµει ςεσµενεντω+ κόσµω+τούτω+. φόβοςουκ&στινεντη+
αγάπη+, αλλ η τελεία αγάπη &ξω βάλλει τὸν φόβον, /τι ο φόβος κόλασιν &χει· ο δὲ
φοβούµενος ου τετελείωται εν τη+ αγάπη+. GΗµει ς αγαπω µεν αυτόν, /τι αυτὸς πρω τος
ηγάπησεν ηµα ς. εάν τις ε1πη+ /τι αγαπω τὸν Θεόν, καὶ τὸν αδελφὸν αυτου µιση+ , ψεύστης
εστίν· ο γὰρ µὴ αγαπω ν τὸν αδελφὸν ν εώρακε, τὸν Θεὸν ν ουχ εώρακε ου δύναται
αγαπα ν; καὶ ταύτηντὴνεντολὴν&χοµεναπ αυτου ,%ναο αγαπω ντὸνΘεὸναγαπα+ καὶ τὸν
αδελφὸναυτου . Πα ςο πιστεύων/τι Ιησου ςεστινο Χριστὸς,εκτου Θεου γεγέννηται,καὶ
πα ς ο αγαπω ν τὸν γεννήσαντα αγαπα+ καὶ τὸν γεγεννηµένον εξ αυτου . εν τούτω+
γινώσκοµεν/τιαγαπω µεντὰ τέκνατου Θεου ,/ταντὸνΘεὸναγαπω µενκαὶ τὰςεντολὰς
αυτου τηρω µεν. α-τηγάρεστινη αγάπητου Θεου ,%νατὰςεντολὰςαυτου τηρω µεν·καὶ αι
11
εντολαὶ αυτου βαρει αιουκεισίν, /τιπα ντὸ γεγεννηµένονεκτου Θεου νικα+ τὸνκόσµον·
καὶ α-τηεστὶνη νίκηη νικήσασατὸνκόσµον,η πίστιςηµω ν. τίςεστινο νικω ντὸνκόσµον
ει µὴ ο πιστεύων /τι Ιησου ς εστιν ο υιὸς του Θεου ; ΟBτός εστιν ο ελθὼν δι -δατος καὶ
α%µατος, Ιησου ςΧριστός,ουκεντω+ -δατιµόνον,αλλ εντω+ -δατικαὶ εντω+ α%µατι·καὶ τὸ
Πνευ µάεστιτὸµαρτυρου ν,/τιτὸΠνευ µά εστινηαλήθεια. /τιτρει ςεισινοιµαρτυρου ντες
εντω+ ουρανω+ ,οΠατήρ,οΛόγοςκαιτὸΑγιονΠνεύµα,καὶοBτοιοιτρει ς8νεισι· καὶτρει ς
εισινοιµαρτυρου ντεςεντη+ γη+ ,τὸ Πνευ µακαὶ τὸ -δωρκαὶ τὸ α2µα,καὶ οι τρει ςειςτὸ 8ν
εισιν. ειτὴνµαρτυρίαντω νανθρώπωνλαµβάνοµεν,ηµαρτυρίατου Θεου µείζωνεστίν·/τι
α-τηεστὶνη µαρτυρίατου Θεου .νµεµαρτύρηκεπερὶ του υιου αυτου . ο πιστεύωνειςτὸν
υιὸν του Θεου &χει τὴν µαρτυρίαν εν αυτω+ · ο µὴ πιστεύων τω+ Θεω+ ψεύστην πεποίηκεν
αυτόν,/τιουπεπίστευκενειςτὴνµαρτυρίαν.νµεµαρτύρηκενοΘεὸςπερὶτου υιου αυτου .

12
καὶα-τηεστὶνηµαρτυρία,/τιζωὴναιώνιον&δωκενηµι νοΘεός,καὶα-τηηζωὴεντω+ υιω+
αυτου εστιν. ο&χωντὸνυιὸν&χειτὴνζωήν·οµὴ&χωντὸνυιὸντου Θεου τὴνζωὴνουκ&χει.
Ταυ τα&γραψαυµι ντοι ςπιστούουσινειςτὸ ;νοµατου υιου του Θεου ,%ναειδη τε/τιζωὴν
&χετε αιώνιον, καὶ %να πιστεύητε εις τὸ ;νοµα του υιου του Θεου . καὶ α-τη εστὶν η
παρρησία.ν&χοµενπρὸςαυτόν,/τιεάντιαιτώµεθακατὰ τὸ θέληµααυτου ,ακούειηµω ν.
καὶ εὰν ο1δαµεν /τι ακούει ηµω ν εὰν αιτώµεθα, ο1δαµεν /τι &χοµεν τὰ αιτήµατα L
η+τήκαµεν παρ αυτου . Εάν τις 1δη+ τὸν αδελφὸν αυτου αµαρτάνοντα αµαρτίαν µὴ πρὸς
θάνατον,αιτήσει,καὶδώσειαυτω+ ζωήν,τοι ςαµαρτάνουσιµὴπρὸςθάνατον.&στιναµαρτία
πρὸς θάνατον· ου περὶ εκείνης λέγω %να ερωτήση+. πα σα αδικία αµαρτία εστίν· καὶ &στιν
αµαρτίαου πρὸςθάνατον. Ο1δαµεν/τιπα ςο γεγεννηµένοςεκτου Θεου ουχαµαρτάνει,
αλλ ο γεννηθεὶςεκτου Θεου τηρει αυτόν,καὶ ο πονηρὸςουχNπτεταιαυτου . ο1δαµεν/τι

13
εκ του Θεου εσµεν, καὶ ο κόσµος /λος εν τω+ πονηρω+ κει ται. ο1δαµεν δὲ /τι ο υιὸς του
Θεου $κει καὶ δέδωκεν ηµι ν διάνοιαν %να γινώσκωµεν τὸν αληθινόν· καὶ εσµὲν εν τω+
αληθινω+ , εν τω+ υιω+ αυτου Ιησου Χριστω+ . οBτός εστιν ο αληθινὸς Θεὸς καὶ ζωὴ αιώνιος.
Τεκνία,φυλάξατεεαυτοὺςαπὸτω νειδώλων·αµήν.
(1Jo 1:1-5:21 GNT) sursa E-Sword
14

Epistola 1 A Lui Ioan in Limba Greaca Fara Paragrafe PDF

Încărcat de

Informații document

Titlu original

Drepturi de autor

Formate disponibile

Partajați acest document

Partajați sau inserați document

Opțiuni de partajare

Vi se pare util acest document?

Este necorespunzător acest conținut?

Drepturi de autor:

Formate disponibile

Epistola 1 A Lui Ioan in Limba Greaca Fara Paragrafe PDF

Încărcat de

Drepturi de autor:

Formate disponibile

Epistola 1 a lui Ioan

Οναπ αρχη ς,ακηκόαµεν,εωράκαµεντοι ςοφθαλµοι ςηµω ν,εθεασάµεθακαὶ αι

χει ρεςηµω νεψηλάφησαν,περὶτου λόγουτη ςζωη ς· καὶηζωὴεφανερώθη,καὶεωράκαµεν

Καὶ α-τηεστὶνη αγγελία.νακηκόαµεναπ αυτου καὶ αναγγέλλοµενυµι ν,/τιο Θεὸςφω ς

εστικαὶ σκοτίαεναυτω+ ουκ&στινουδεµία. εὰνε1πωµεν/τικοινωνίαν&χοµενµετ αυτου

αµαρτίανουκ&χοµεν,εαυτοὺςπλανω µενκαὶηαλήθειαουκ&στινενηµι ν. εὰνοµολογω µεν

τὰςαµαρτίαςηµω ν,πιστόςεστικαὶδίκαιος,%νααφη+ ηµι ντὰςαµαρτίαςκαὶκαθαρίση+ηµα ς

Τεκνίαµου,ταυ ταγράφωυµι ν%ναµὴ αµάρτητε.καὶ εάντιςαµάρτη+,παράκλητον&χοµεν

αυτόν,καὶτὰςεντολὰςαυτου µὴτηρω ν,ψεύστηςεστί,καὶεντούτω+ηαλήθειαουκ&στιν· ς

περιεπάτησε,καὶ αυτὸςο-τωςπεριπατει ν. Αδελφοί,ουκεντολὴνκαινὴνγράφωυµι ν,αλλ

αρχη ς· πάλινεντολὴνκαινὴνγράφωυµι ν,/εστιναληθὲςεναυτω+ καὶ ενυµι ν,/τιη σκοτία

παράγεταικαὶ τὸ φω ςτὸ αληθινὸν6δηφαίνει. ο λέγωνεντω+ φωτὶ ε7ναι,καὶ τὸναδελφὸν

εγνώκατετὸναπ αρχη ς.&γραψαυµι ν,νεανίσκοι,/τιισχυροίεστεκαὶολόγοςτου Θεου εν

υµι νµένεικαὶνενικήκατετὸνπονηρόν. Μὴαγαπα τετὸνκόσµονµηδὲτὰεντω+ κόσµω+.εάν

τιςαγαπα+ τὸνκόσµον,ουκ&στινη αγάπητου πατρὸςεναυτω+ · /τιπα ντὸ εντω+ κόσµω+,η

επιθυµίατη ςσαρκὸςκαὶη επιθυµίατω νοφθαλµω νκαὶηαλαζονείατου βίου,ουκ&στινεκ

µεµενήκεισαν4νµεθ ηµω ν·αλλ %ναφανερωθω σιν/τιουκεισὶ πάντεςεξηµω ν. καὶ υµει ς

ψεύστης,ει µὴ ο αρνούµενος/τι Ιησου ςουκ&στινο Χριστός;οBτόςεστινο αντίχριστος,ο

υµει ςοCνηκούσατεαπ αρχη ς,ενυµι νµενέτω.εὰνενυµι νµείνη+ απ αρχη ςηκούσατε,

καὶυµει ςτὸ χρι σµαελάβετεαπ αυτου ενυµι νµένει,καὶου χρείαν&χετε%νατιςδιδάσκη+

ψευ δος,καὶ καθὼςεδίδαξενυµα ς,µενει τεεναυτω+ . Καὶ νυ ν,τεκνία,µένετεεναυτω+ ,%να

/τανφανερωθη+ &χωµενπαρρησίανκαὶ µὴ αισχυνθω µεναπ αυτου εντη+ παρουσία+ αυτου .

του τοο κόσµοςου γινώσκειηµα ς,/τιουκ&γνωαυτόν. Αγαπητοί,νυ ντέκναΘεου εσµεν,

καὶ οEπωεφανερώθητί εσόµεθα.ο1δαµενδὲ /τιεὰνφανερωθη+ ,/µοιοιαυτω+ εσόµεθα,/τι

καθὼςεκει νοςαγνόςεστι. Πα ςοποιω ντὴναµαρτίανκαὶτὴνανοµίανποιει ,καὶηαµαρτία

ποιω νδικαιοσύνηνουκ&στινεκτου Θεου ,καὶ ο µὴ αγαπω ντὸναδελφὸναυτου . Οτια-τη

&χειζωὴναιώνιονενεαυτω+ µένουσαν. εντούτω+ εγνώκαµεντὴναγάπην,/τιεκει νοςυπὲρ

ηµω ντὴνψυχὴναυτου &θηκε·καὶηµει ςοφείλοµενυπὲρτω ναδελφω ντὰςψυχὰςθει ναι. ς

πάντα. αγαπητοί,εὰνη καρδίαηµω νµὴ καταγινώσκη+ ηµω ν,παρρησίαν&χοµενπρὸςτὸν

Θεόν, καὶ εὰναιτω µενλαµβάνοµενπαρ αυτου ,/τιτὰςεντολὰςαυτου τηρου µενκαὶ τὰ

καὶ του τό εστιτὸ του αντιχρίστου,ακηκόατε/τι&ρχεται,καὶ νυ νεντω+ κόσµω+ εστὶν6δη.

GΥµει ςεκτου Θεου εστε,τεκνία,καὶ νενικήκατεαυτούς,/τιµείζωνεστὶνο ενυµι νIο εν

τω+ κόσµω+. αυτοὶεκτου κόσµουεισί·διὰτου τοεκτου κόσµουλαλου σικαὶο κόσµοςαυτω ν

ακούει. ηµει ςεκτου Θεου εσµεν·ο γινώσκωντὸνΘεὸνακούειηµω ν.ςουκ&στινεκτου

Θεου ουκακούειηµω ν.εκτούτουγινώσκοµεντὸ πνευ µατη ςαληθείαςκαὶ τὸ πνευ µατη ς

πλάνης. Αγαπητοί,αγαπω µεναλλήλους,/τιη αγάπηεκτου Θεου εστι,καὶ πα ςο αγαπω ν

αγάπη,ουχ/τιηµει ςηγαπήσαµεντὸνΘεόν,αλλ /τιαυτὸςηγάπησενηµα ςκαὶ απέστειλεν

αγαπω µεναλλήλους,ο Θεὸςενηµι νµένεικαὶ η αγάπηαυτου τετελειωµένηεστινενηµι ν.

εντούτω+ γινώσκοµεν/τιεναυτω+ µένοµενκαὶ αυτὸςενηµι ν,/τιεκτου πνεύµατοςαυτου

µένεικαὶ αυτὸςεντω+ Θεω+ . καὶ ηµει ςεγνώκαµενκαὶ πεπιστεύκαµεντὴναγάπην.ν&χειο

Θεὸςενηµι ν.GΟΘεὸςαγάπηεστί,καὶοµένωνεντη+ αγάπη+εντω+ Θεω+ µένεικαὶοΘεὸςεν

κρίσεως,/τικαθὼςεκει νόςεστικαὶηµει ςεσµενεντω+ κόσµω+τούτω+. φόβοςουκ&στινεντη+

αγαπα ν; καὶ ταύτηντὴνεντολὴν&χοµεναπ αυτου ,%ναο αγαπω ντὸνΘεὸναγαπα+ καὶ τὸν

αδελφὸναυτου . Πα ςο πιστεύων/τι Ιησου ςεστινο Χριστὸς,εκτου Θεου γεγέννηται,καὶ

γινώσκοµεν/τιαγαπω µεντὰ τέκνατου Θεου ,/ταντὸνΘεὸναγαπω µενκαὶ τὰςεντολὰς

καὶ α-τηεστὶνη νίκηη νικήσασατὸνκόσµον,η πίστιςηµω ν. τίςεστινο νικω ντὸνκόσµον

α%µατος, Ιησου ςΧριστός,ουκεντω+ -δατιµόνον,αλλ εντω+ -δατικαὶ εντω+ α%µατι·καὶ τὸ

Πνευ µάεστιτὸµαρτυρου ν,/τιτὸΠνευ µά εστινηαλήθεια. /τιτρει ςεισινοιµαρτυρου ντες

εντω+ ουρανω+ ,οΠατήρ,οΛόγοςκαιτὸΑγιονΠνεύµα,καὶοBτοιοιτρει ς8νεισι· καὶτρει ς

εισιν. ειτὴνµαρτυρίαντω νανθρώπωνλαµβάνοµεν,ηµαρτυρίατου Θεου µείζωνεστίν·/τι

α-τηεστὶνη µαρτυρίατου Θεου .νµεµαρτύρηκεπερὶ του υιου αυτου . ο πιστεύωνειςτὸν

αυτόν,/τιουπεπίστευκενειςτὴνµαρτυρίαν.νµεµαρτύρηκενοΘεὸςπερὶτου υιου αυτου .

αυτου εστιν. ο&χωντὸνυιὸν&χειτὴνζωήν·οµὴ&χωντὸνυιὸντου Θεου τὴνζωὴνουκ&χει.

παρρησία.ν&χοµενπρὸςαυτόν,/τιεάντιαιτώµεθακατὰ τὸ θέληµααυτου ,ακούειηµω ν.

θάνατον,αιτήσει,καὶδώσειαυτω+ ζωήν,τοι ςαµαρτάνουσιµὴπρὸςθάνατον.&στιναµαρτία

αµαρτίαου πρὸςθάνατον. Ο1δαµεν/τιπα ςο γεγεννηµένοςεκτου Θεου ουχαµαρτάνει,

αλλ ο γεννηθεὶςεκτου Θεου τηρει αυτόν,καὶ ο πονηρὸςουχNπτεταιαυτου . ο1δαµεν/τι

(1Jo 1:1-5:21 GNT) sursa E-Sword

S-ar putea să vă placă și

Οναπ αρχη ς,ακηκόαµεν,εωράκαµεντοι ςοφθαλµοι ςηµω ν,εθεασάµεθακαὶ αι

χει ρεςηµω νεψηλάφησαν,περὶτου λόγουτη ςζωη ς· καὶηζωὴεφανερώθη,καὶεωράκαµεν

Καὶ α-τηεστὶνη αγγελία.νακηκόαµεναπ αυτου καὶ αναγγέλλοµενυµι ν,/τιο Θεὸςφω ς

εστικαὶ σκοτίαεναυτω+ ουκ&στινουδεµία. εὰνε1πωµεν/τικοινωνίαν&χοµενµετ αυτου

αµαρτίανουκ&χοµεν,εαυτοὺςπλανω µενκαὶηαλήθειαουκ&στινενηµι ν. εὰνοµολογω µεν

τὰςαµαρτίαςηµω ν,πιστόςεστικαὶδίκαιος,%νααφη+ ηµι ντὰςαµαρτίαςκαὶκαθαρίση+ηµα ς

Τεκνίαµου,ταυ ταγράφωυµι ν%ναµὴ αµάρτητε.καὶ εάντιςαµάρτη+,παράκλητον&χοµεν

αυτόν,καὶτὰςεντολὰςαυτου µὴτηρω ν,ψεύστηςεστί,καὶεντούτω+ηαλήθειαουκ&στιν· ς

περιεπάτησε,καὶ αυτὸςο-τωςπεριπατει ν. Αδελφοί,ουκεντολὴνκαινὴνγράφωυµι ν,αλλ

αρχη ς· πάλινεντολὴνκαινὴνγράφωυµι ν,/εστιναληθὲςεναυτω+ καὶ ενυµι ν,/τιη σκοτία

παράγεταικαὶ τὸ φω ςτὸ αληθινὸν6δηφαίνει. ο λέγωνεντω+ φωτὶ ε7ναι,καὶ τὸναδελφὸν

εγνώκατετὸναπ αρχη ς.&γραψαυµι ν,νεανίσκοι,/τιισχυροίεστεκαὶολόγοςτου Θεου εν

υµι νµένεικαὶνενικήκατετὸνπονηρόν. Μὴαγαπα τετὸνκόσµονµηδὲτὰεντω+ κόσµω+.εάν

τιςαγαπα+ τὸνκόσµον,ουκ&στινη αγάπητου πατρὸςεναυτω+ · /τιπα ντὸ εντω+ κόσµω+,η

επιθυµίατη ςσαρκὸςκαὶη επιθυµίατω νοφθαλµω νκαὶηαλαζονείατου βίου,ουκ&στινεκ

µεµενήκεισαν4νµεθ ηµω ν·αλλ %ναφανερωθω σιν/τιουκεισὶ πάντεςεξηµω ν. καὶ υµει ς

ψεύστης,ει µὴ ο αρνούµενος/τι Ιησου ςουκ&στινο Χριστός;οBτόςεστινο αντίχριστος,ο

υµει ςοCνηκούσατεαπ αρχη ς,ενυµι νµενέτω.εὰνενυµι νµείνη+ απ αρχη ςηκούσατε,

καὶυµει ςτὸ χρι σµαελάβετεαπ αυτου ενυµι νµένει,καὶου χρείαν&χετε%νατιςδιδάσκη+

ψευ δος,καὶ καθὼςεδίδαξενυµα ς,µενει τεεναυτω+ . Καὶ νυ ν,τεκνία,µένετεεναυτω+ ,%να

/τανφανερωθη+ &χωµενπαρρησίανκαὶ µὴ αισχυνθω µεναπ αυτου εντη+ παρουσία+ αυτου .

του τοο κόσµοςου γινώσκειηµα ς,/τιουκ&γνωαυτόν. Αγαπητοί,νυ ντέκναΘεου εσµεν,

καὶ οEπωεφανερώθητί εσόµεθα.ο1δαµενδὲ /τιεὰνφανερωθη+ ,/µοιοιαυτω+ εσόµεθα,/τι

καθὼςεκει νοςαγνόςεστι. Πα ςοποιω ντὴναµαρτίανκαὶτὴνανοµίανποιει ,καὶηαµαρτία

ποιω νδικαιοσύνηνουκ&στινεκτου Θεου ,καὶ ο µὴ αγαπω ντὸναδελφὸναυτου . Οτια-τη

&χειζωὴναιώνιονενεαυτω+ µένουσαν. εντούτω+ εγνώκαµεντὴναγάπην,/τιεκει νοςυπὲρ

ηµω ντὴνψυχὴναυτου &θηκε·καὶηµει ςοφείλοµενυπὲρτω ναδελφω ντὰςψυχὰςθει ναι. ς

πάντα. αγαπητοί,εὰνη καρδίαηµω νµὴ καταγινώσκη+ ηµω ν,παρρησίαν&χοµενπρὸςτὸν

Θεόν, καὶ εὰναιτω µενλαµβάνοµενπαρ αυτου ,/τιτὰςεντολὰςαυτου τηρου µενκαὶ τὰ

καὶ του τό εστιτὸ του αντιχρίστου,ακηκόατε/τι&ρχεται,καὶ νυ νεντω+ κόσµω+ εστὶν6δη.

GΥµει ςεκτου Θεου εστε,τεκνία,καὶ νενικήκατεαυτούς,/τιµείζωνεστὶνο ενυµι νIο εν

τω+ κόσµω+. αυτοὶεκτου κόσµουεισί·διὰτου τοεκτου κόσµουλαλου σικαὶο κόσµοςαυτω ν

ακούει. ηµει ςεκτου Θεου εσµεν·ο γινώσκωντὸνΘεὸνακούειηµω ν.ςουκ&στινεκτου

Θεου ουκακούειηµω ν.εκτούτουγινώσκοµεντὸ πνευ µατη ςαληθείαςκαὶ τὸ πνευ µατη ς

πλάνης. Αγαπητοί,αγαπω µεναλλήλους,/τιη αγάπηεκτου Θεου εστι,καὶ πα ςο αγαπω ν

αγάπη,ουχ/τιηµει ςηγαπήσαµεντὸνΘεόν,αλλ /τιαυτὸςηγάπησενηµα ςκαὶ απέστειλεν

αγαπω µεναλλήλους,ο Θεὸςενηµι νµένεικαὶ η αγάπηαυτου τετελειωµένηεστινενηµι ν.

εντούτω+ γινώσκοµεν/τιεναυτω+ µένοµενκαὶ αυτὸςενηµι ν,/τιεκτου πνεύµατοςαυτου

µένεικαὶ αυτὸςεντω+ Θεω+ . καὶ ηµει ςεγνώκαµενκαὶ πεπιστεύκαµεντὴναγάπην.ν&χειο

Θεὸςενηµι ν.GΟΘεὸςαγάπηεστί,καὶοµένωνεντη+ αγάπη+εντω+ Θεω+ µένεικαὶοΘεὸςεν

κρίσεως,/τικαθὼςεκει νόςεστικαὶηµει ςεσµενεντω+ κόσµω+τούτω+. φόβοςουκ&στινεντη+

αγαπα ν; καὶ ταύτηντὴνεντολὴν&χοµεναπ αυτου ,%ναο αγαπω ντὸνΘεὸναγαπα+ καὶ τὸν

αδελφὸναυτου . Πα ςο πιστεύων/τι Ιησου ςεστινο Χριστὸς,εκτου Θεου γεγέννηται,καὶ

γινώσκοµεν/τιαγαπω µεντὰ τέκνατου Θεου ,/ταντὸνΘεὸναγαπω µενκαὶ τὰςεντολὰς

καὶ α-τηεστὶνη νίκηη νικήσασατὸνκόσµον,η πίστιςηµω ν. τίςεστινο νικω ντὸνκόσµον

α%µατος, Ιησου ςΧριστός,ουκεντω+ -δατιµόνον,αλλ εντω+ -δατικαὶ εντω+ α%µατι·καὶ τὸ

Πνευ µάεστιτὸµαρτυρου ν,/τιτὸΠνευ µά εστινηαλήθεια. /τιτρει ςεισινοιµαρτυρου ντες

εντω+ ουρανω+ ,οΠατήρ,οΛόγοςκαιτὸΑγιονΠνεύµα,καὶοBτοιοιτρει ς8νεισι· καὶτρει ς

εισιν. ειτὴνµαρτυρίαντω νανθρώπωνλαµβάνοµεν,ηµαρτυρίατου Θεου µείζωνεστίν·/τι

α-τηεστὶνη µαρτυρίατου Θεου .νµεµαρτύρηκεπερὶ του υιου αυτου . ο πιστεύωνειςτὸν

αυτόν,/τιουπεπίστευκενειςτὴνµαρτυρίαν.νµεµαρτύρηκενοΘεὸςπερὶτου υιου αυτου .

αυτου εστιν. ο&χωντὸνυιὸν&χειτὴνζωήν·οµὴ&χωντὸνυιὸντου Θεου τὴνζωὴνουκ&χει.

παρρησία.ν&χοµενπρὸςαυτόν,/τιεάντιαιτώµεθακατὰ τὸ θέληµααυτου ,ακούειηµω ν.

θάνατον,αιτήσει,καὶδώσειαυτω+ ζωήν,τοι ςαµαρτάνουσιµὴπρὸςθάνατον.&στιναµαρτία

αµαρτίαου πρὸςθάνατον. Ο1δαµεν/τιπα ςο γεγεννηµένοςεκτου Θεου ουχαµαρτάνει,

αλλ ο γεννηθεὶςεκτου Θεου τηρει αυτόν,καὶ ο πονηρὸςουχNπτεταιαυτου . ο1δαµεν/τι