‫دﺧﻮل ﯾﺎ اﻧﺪراج‬

‫اردو ﻣﺤﻔﻞ ﻓﻮرم‬

‫ﻞ ادب < ﺑﺰم ﺳﺨﻦ < ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه ﮐﻼم <‬
‫ﺳﺮ ورق ﻓﻮرم < ﻣﺤﻔ ِ‬
 ‫اﯾﮏ اﯾﺴﺎ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ ﮐﻼم ﺟﺴﮯ آپ‬
‫ﺑﺎر ﺑﺎر ﺳﻨﮯ ﺑﻨﺎ ﻧﮩﯿﮟ رھﯿﮟ‬
‫ﮔﮯ‪.‬ﭼﯿﻠﻨﺞ ﮨﮯ‬
‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﮯ 'ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه ﮐﻼم' ﮐﯽ ذﯾﻞ ﻣﯿﮟ اس ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺎ آﻏﺎز ﮐﯿﺎ‪ ،‬ﻣﺌﯽ ‪2014 ,7‬‬

‫ﺻﻔﺤہ ‪ 1‬از ‪4‬‬

‫‪ 4 3 2 1‬اﮔﻼ <‬

‫‪.1‬‬

‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪2,506‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫اس ﻣﯿﮟ ﺑﺎﺑﺎ ﻏﻼم ﺣﺴﯿﻦ ﻧﺪﯾﻢ ﻧﮯ ﺳﺐ ﻗﺪﯾﻢ ﺷﻌﺮاء ﺷﺎه‬

‫ﺣﺴﯿﻦ ‪ ،‬ﻣﺎدھﻮ ﻻل ﺣﺴﯿﻦ‪،‬ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻠﮫﮯ ﺷﺎه ﺑﺎﺑﺎ ﻏﻼم ﻓﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﻣﯿﺎں‬
‫ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺨﺶ ‪ ،‬ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎﮨﻮ‪ ،‬وارث ﺷﺎه‪ ،‬ﮔﻮرو ﻧﺎﻧﮏ ﮐﻮ ﭘﮑﺎرا ﮨﮯ واه‬
‫ﻣﺰه آﮔﯿﺎ ﻋﺮﺻﮯ ﺑﻌﺪ وﺟﺪ آﯾﺎ‬
 ‫ﻣﺤﻤﻮد اﺣﻤﺪ ﻏﺰﻧﻮی ﻧﺎﯾﺎب ﺗﻠﻤﯿﺬ ﺳﺎﺟﺪ ﺷﻤﺸﺎد ﺷﺎﮐﺮاﻟﻘﺎدری‬
‫اﻟﻒ ﻧﻈﺎﻣﯽ دوﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﺳﯿﺪ ﺷﮩﺰاد ﻧﺎﺻﺮ ﻣﺤﻤﺪ‬
‫وارث‬

‫آﺧﺮی ﺗﺪوﯾﻦ‪ :‬ﻣﺌﯽ ‪2014 ,7‬‬

‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ‪ ,‬ﻣﺌﯽ ‪2014 ,7‬‬
‫‪#1‬‬
‫زﺑﺮدﺳﺖ × ‪9‬‬
‫ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه × ‪5‬‬
‫ﻣﺘﻔﻖ × ‪3‬‬

‫‪.2‬‬

‫ﻧﺎﯾﺎب ﻻﺋﺒﺮﯾﺮﯾﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪13,222‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺑﻼ ﺷﺒہ ﻣﺴﺤﻮر ﮐﻦ ﮐﻼم‬

‫ﺑﮩﺖ ﺷﮑﺮﯾہ ﺑﮩﺖ دﻋﺎﺋﯿﮟ ﻣﺤﺘﺮم روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﺟﯽ‬
 ‫ﻧﺎﯾﺎب‪ ,‬ﻣﺌﯽ ‪2014 ,7‬‬
‫‪#2‬‬
‫ﻣﺘﻔﻖ × ‪1‬‬

‫‪.3‬‬

‫ﺧﺎﻟﺪ ﻣﺤﻤﻮد ﭼﻮﮨﺪری ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪9,102‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺳﺒﺤﺎن ﷲ ﮐﯿﺎ ﮐﻤﺎل ﮐﻼم ﮨﮯ‪ ،‬ﺷﺮﯾﮏ ﻣﺤﻔﻞ ﮐﺮﻧﮯ ﮐﺎ‬

‫ہ‬
‫ﺷﮑﺮﯾ ​‬

‫ﺧﺎﻟﺪ ﻣﺤﻤﻮد ﭼﻮﮨﺪری‪ ,‬ﻣﺌﯽ ‪2014 ,7‬‬

‫‪#3‬‬
‫ﻣﺘﻔﻖ × ‪2‬‬

‫‪.4‬‬

‫ﻋﺒﺪاﻟﻘﯿﻮم ﭼﻮﮨﺪری ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪12,564‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬
 ‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫زﺑﺮدﺳﺖ‪ ،‬ﺷﺎﻧﺪار۔‬
‫دل ﮐﻮ ﭼﮫﻮ ﻟﯿﻨﮯ واﻻ ﮐﻼم‬

‫ﻋﺒﺪاﻟﻘﯿﻮم ﭼﻮﮨﺪری‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,23‬‬

‫‪#4‬‬
‫ﻣﺘﻔﻖ × ‪1‬‬

‫‪.5‬‬

‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪2,506‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺑﺸﮑﺮﯾہ زﺑﯿﺮ ﻣﺮزا‬

‫ﺳﯽ ﺑﺪﻟﯽ ﺑﯿﭩﮫﮯ ﺑﮫﯿﺲ‬ ‫ﺣﺴﯿﻨﺎ وﯾﮑﮫ ﻟﮯ ا ّ‬‫ُاﭨﮫ ﺷﺎه ُ‬
‫چ ﭘﺮدﯾﺲ‬ ‫ﺟﻨﺪ ﻧﻤﺎﻧﯽ ُﮐﻮﮐﺪی اﺳﯽ ُر ّ‬
‫ل ﮔﺌﮯ ِو ّ‬ ‫ﺳﺎھﮉی ِ‬

‫ﺳﺎھﮉا ﮨﺮ دم ﺟﯽ ُﮐﺮﻻوﻧﺪا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ﻧِﯿﺮ وﮔﺎوے اَﮐّﮫ‬

‫اﺳﺎں ﺟﯿﻮﻧﺪی ﺟﺎﻧﺪے ﻣﺮ ﮔﺌﮯ‪ ،‬ﺳﺎھﮉا ﻣﺎدھﻮ ﮨﻮﯾﺎ اوﮐﮫ‬

‫ﭗ ﺳﻤﮯ دا ڈﻧ ّﮕﺪا ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮں ﭘَﻞ ﭘَﻞ ﭼﮍھﺪا زﮨﺮ‬

‫ﺳﺎﻧﻮں ﺳ ّ‬
‫ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﺑﯿﻠﮯ ﺧﻮف دے ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻦ ﮔﺌﮯ ﺷﮩﺮ‬
 ‫اﺳﺎں ﺷﻮه ﻏﻤﺎں ِوچ ُڈﺑﺪے‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ُرڑھ ﮔﺌﯽ ﻧﺎﺋﻮ ﭘﺘﻮار‬
‫ﻦ ﺗﮯ ﭘﺎﺑﻨﺪﯾﺎں ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﻟﭩﮑﮯ ﺗﻠﻮار‬ ‫ﺳﺎھﮉے ﺑﻮﻟ ّ‬

‫اﺳﺎں ﻧﯿﻨﺎں دے ﮐﮫﻮه ِﮔﯿﮍ ﮐﮯ ِﮐﯿﺘﯽ وﺗ ّﺮ دل دی ﭘَﺌﻮں‬

‫ﺠﻦ ﺗﯿﺮی َ‬
‫ﺳﻮﻧﮫ‬ ‫اﯾﮩﮫ ﺑﻨﺠﺮ رھﺌﯽ ﻧﻤﺎﻧﻨﮍی ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮں ﺳ ّ‬

‫اﺳﺎں ُاﺗﻮں ﺷﺎﻧﺖ ﺟﺎﭘﺪے‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﻟﮕﯽ ﺟﻨﮓ‬

‫ﺳﺎﻧﻮں ُ‬
‫ﭼﭗ ﭼﭙﯿﺘﺎ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ ‪ ،‬ﭘﺌﮯ اﮐﮫﻦ ﻟﻮک ﻣﻠﻨﮓ‬

‫اﺳﺎں ُﮐﮫﺒﮯ ﻏﻢ دے ُﮐﮫﺒﮍے ‪ ،‬ﺳﺎڈے ﻟﻤﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ﮐﯿﺲ‬

‫ﭘﺎ ﺗﺎﻧﮯ ﺑﺎﻧﮯ ﺳﻮﭼﺪے‪ ،‬اﺳﺎں ُﺑﻨﺪے رﯾﻨﺪے ﮐﮫﯿﺲ‬

‫ُﮨﻦ ﭼﮫﯿﺘﯽ دوڑﯾﮟ ُﺑﮫﻠﯿﺎ ‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ﺳﻮﻟﯽ ﭨﻨﮕﯽ ﺟﺎن‬

‫ﺗﯿﻨﻮں واﺳﻄہ ﺷﺎه ﻋﻨﺎﺋﺖ دا ‪ ،‬ﻧہ ﺗﻮڑﯾﮟ ﺳﺎھﮉا ﻣﺎن‬

‫ﺟﻨﺪ دھﻤﺎل‬‫اﺳﺎں ﭘﯿﺮﯾﮟ ﭘﺎ ﻟﺌﮯ ُﮐﻨﮕﮫﺮو ‪ ،‬ﺳﺎڈی ﭘﺎوے ِ‬

‫ﺳﺎھﮉی ﺟﺎن ﻟﺒﺎں ﺗﮯ اﭘ ّﮍی ‪ُ ،‬ﮨﻦ ﭼﮫﯿﺘﯽ ُﻣﮑﮫ وﮐﮫﺎل‬

‫ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﺗﮯ ﺳﻮرج ﮨﺎڑھ دا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﺳﯿﺖ ﺳﯿﺎل‬

‫ﺑﻦ ﭼﮫﺎں ُﮨﻦ ﭼﯿﺘﺮ ُرﮐﮫ دی ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﭘﺎﻧﺒﮍ ﺑﺎل‬

‫اﺳﺎں ﻣﭻ ﻣﭽﺎﯾﺎ ﻋﺸﻖ دا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉا ﻟﻮﺳﯿﺎ اِک اِک ُﻟﻮں‬

‫ﺧﻮد ﻧﻮں ُﺑﮫﻠ ّﮯ ﺳﺎﻧﻮﻻ‪ ،‬اﺳﺎں ﮨﺮ دم ﺟﭙ ّﯿﺎ ﺗﻮں‬
‫اﺳﺎں ُ‬

‫ھ ّ‬
‫ﮉ‬ ‫ﭼﯿﺨﺎ ﭼﮍاھﻮن دی‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺗِﮍﮐﻦ ﻟَﮕﮯ َ‬
‫ﭼﻨﺘﺎ ِ‬
‫ﺳﺎھﻨﻮں ِ‬
‫ﭘَﮫﮍ ﻟﯿﮑﮫﺎں ﺑﺮﭼﮫﯽ ُدﮐﮫ دی ﺳﺎھﮉے ﺳﯿﻨﮯ دﯾﺘﯽ َﮐﮉ‬

‫اﺳﺎں ُﺗﺮ ُﺗﻮں ُدﮐﮫﮍے ﭼﺎھﮕﺪے ﺳﺎھﮉے ﻟﮑﮫﯿﮟ ﻟِﮑﮫﯿﺎ ﺳﻮگ‬

‫ﺳﺎڈھﯽ واٹ ﻟﻤﯿﺮی ُدﮐﮫ دی‪،‬ﺳﺎھﮉے ُﻋﻤﺮوں ﻟﻤﮯ روگ‬

‫ﺳﺎڈھﮯ وﯾﮫﮍے ﭘﮫﻮھﮍی ُدﮐﮫ دی‪،‬ﺳﺎھﮉا رو رو ﭼﻮﯾﺎ ﻧﻮر‬

‫اﯾﮩہ اوﮐﮍ ﺳﺎھﮉی ﭨﺎل دے‪ ،‬ﺗﯿﺮا ﺟﯿﻮے ﺷﮫﺮ ﻗﺼﻮر‬

‫ﺳﺨﻦ دﯾﺎ وارﺛﺎ‪،‬ﺗﯿﺮے ﺟﻨﮉﯾﺎﻟﮯ دی ﺧﯿﺮ‬‫آ وﯾﮑﮫ ُ‬

‫اَج ُﭘﺘﺮ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دے ﭘﺌﮯ ﻣﺎں ﻧﺎل رﮐﮫﻦ َوﯾﺮ‬

‫اَج ھﯿﺮ ﺗﯿﺮی ﭘﺌﯽ ﺳﮫﮑﺪی‪ ،‬اَج َﻗﯿﺪو ﭼﮍھﯿﺎ رﻧﮓ‬

 ‫اَج ﺗﺨﺖ ھﺰارے ڈھﯿﮫہ ﮔﺌﮯ‪،‬اَج ُاﺟﮍﯾﺎ ﺗﯿﺮا َ‬
‫ﭼﻨﮓ‬

‫اَج ﺑِﯿﻠﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ﺳﻮﻧﺠﮍے‪ ،‬اَج ُ‬

‫ﺳﮑﯿﺎ وﯾﮑﮫ ﭼﻨﺎ‬
‫اَج ﭘِﮫﺮن آُذرده راﻧﺠﮫﮍے‪ ،‬اَج ﮐﮫﯿﮍے ﮐﺮ دے ﭼﺎء‬

‫ﺳﮑﮫ دے ِﮔﯿﺖ‬ ‫اَج ُﭨﭩﯽ وﻧﺠﻠﯽ ﭘﺮﯾﺖ دی‪ ،‬اَج ُﻣﮑﮯ ُ‬

‫ﺑَﻦ ﺟﻮﮔﯽ َدر َدر ﭨﻮﻟﯿﺎ‪ ،‬ﺳﺎھﻨﻮں ﮐﻮﺋﯽ ﻧہ ِﻣﻠﯿﺎ ِﻣﯿﺖ‬

‫اﺳﺎں اﮐﮫﺮﻣﻮﺗﯽ رول دے اﺳﺎں در در ﻻﻧﺪے واج‬

‫ھﯿﺮ ﺳﯿﺎﻟﮍی ﺟﯿﮫﮍی رﻧﮕﮯ اﭘﻨﺎ ﺗﺎج‬
‫ﮐﻮﺋﯽ ﻟﺒﮫﮯ ِ‬

‫ﺳﻘﺮاط‬ ‫ﺳﺎھﮉے ﮨﺘﮫ ﭘﯿﺎﻻ زﮨﺮ دا اﺳﺎں وﯾﻠﮯ دے ُ‬

‫اﺳﺎں َﮐﮫﻨﮉ ﺑﻨﺎدے ﮐﮫﺎر ﻧﻮں ﺳﺎڈھﯽ ﺟﮓ ﺗﻮں وﮐﮫﺮی ﺑﺎت‬

‫ھﻦ ﮐﺮ ﮐﻮﺋﯽ ﺗﺪﺑﯿﺮ‬ ‫ُاﭨﮫ ﺟﺎگ ﻓﺮﯾﺪا ُ‬

‫ﺳﺘّﯿﺎ ُ‬
‫ﺟﻨﺪ ﮨِﺠﺮ ﮐﺮﯾﺮے ﭘَﮫﺲ ﮐﮯ اَج ﮨﻮ ﮔﺌﯽ ﻟﯿﺮو ﻟِﯿﺮ‬‫ِ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﺟﻮﺑﻦ ُرﺗﮯ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ َ‬

‫ﺳﺒﮫ آﮐﮫﻦ ﺑﺎﺑﺎ ﻟﻮگ‬
‫ِﮐﺲ ﮐﮫﻮﯾﺎ ﺳﺎھﮉا ﺟﻮﺑﻨﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﮕﺎ ﮐﯿﮫﺎ روگ‬

‫اﺳﺎں ﭘﯿﮍاں دا َوﻧﺠﮫ ﭘﺎﻟﯿﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ُدﮐﮫﺎں ﭼﺎھﮍی ﭘﺎن‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﻏﻢ دا ﭘﯿﻨﺠﺎ ﭘِﻨﺠﺪا ﺳﺎڈھﮯ ُﺗﻨﺒﮯ ُاڈدے ﺟﺎن‬

‫اﺳﺎں ﺑِﯿﺠﮯ ُرﮐﮫ اﻧﺎر دے ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﺒﮫﮯ ُﺗﻤﮯ َﮐﻮڑ‬

‫اﺳﺎں ﻣﺮن دﯾﮫﺎڑے ُاڈﯾﮑﺪے ﺳﺎھﮉی َودّدی ﺟﺎوے َ‬
‫ﺳﻮڑ‬

‫ﺳﺮ ﺗﮯ ُرﮐﮫ ﺑﻠﻮر دے ﺳﺎھﮉی ُﺗﭙﻮں ﮔﮫﯿﺮی ﭼﮫﺎں‬

‫ﺳﺎھﮉے ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎھﮉے ﺗَﻨﺒﻮ ﺳﺎڑھﮯ ﺳﻮرﺟﮯ ﺳﺎھﮉی ﻟﻮﺳﮯ دھﺮﺗﯽ ﻣﺎں‬

‫ﺳﺎھﮉی ُاﺟﮍی ﺣﺎﻟﺖ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ ﭘﺎ رﺣﻤﺖ دی اِک ﭼﺎت‬

‫ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﺗﻮں اَﻧﮫﯽ رات ﻧﻮں ُ‬
‫ھﻦ ﮐﺮ ﺳﺎﺋﯿﺎں ﺷﺒﺮات‬

‫ﺳﻠﻄﺎﻧﯿﺎ ﺳﺎھﻨﻮں درداں ﻟﯿﺎ ﻟﺘﺎڑ‬ ‫ُ‬

‫ھﻦ آ ﺑﺎھﻮ ُ‬
‫اَج ﺗﻮڑ زﻧﺠﯿﺮی ُدﮐﮫ دی اَج ھﻮ دا ﻧﻌﺮه ﻣﺎر‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں اﻟﻒ ﺑﻨﺎ دے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺳﺎھﮉی ُﻣﮏ ﺟﺎﺋﮯ ﺑﮯ دی ُﻟﻮڑ‬

‫ﺸﮑﮯ ﺑﻮﭨﯽ ﻋﺸﻖ دی ﺳﺐ ﻧِﮑﻠﮯ دل دی ﮐﻮڑ‬ ‫َﻣﻦ ُﻣ ّ‬
 ‫اﯾﺘﮫﮯ ﺗِﮍ دے ﺳﺐ اﯾﻤﺎن ﺗﮯ اﯾﺘﮫﮯ ُاڈدی ﻋﺸﻖ دی ُﺗﻮڑ‬
‫ﺟﻮ ﻋﺸﻖ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻨﮕﺪا ﭘﮫﮍ ُاس ﻧﻮں ﻟﯿﻨﺪے ُﻧﻮڑ‬

‫ﺳﮑﺪا ﺳﺎھﮉی ودھﺪی ﺟﺎوے ﭘﯿﺎس‬‫ﺳﺎھﮉا ﺗﺎﻟﻮ ﺟﺎوے ُ‬

‫ﺑﻦ ﺑﺪل ﺳﺎون ﻣﺎه دا ﺳﺎھﮉی ﭘﻮری ﮐﺮ دے آس‬

‫اﺳﺎں اﭘﻨﯽ ﻗﺒﺮے آپ ﮨﯽ ﻟﺌﮯ ﻟَﮫﻮ دے دﯾﻮے ﺑﺎل‬

‫اﺳﺎں ﺑﮯ ُﺑﺮﯾﺎں دے ﺷﮫﺮ ِوچ اﯾﮫہ ﮐﯿﺘﺎ ﻧﻮاں ﮐﻤﺎل‬

‫ﺳﺎﺋﯿﮟ دﻣﮍی ﺷﺎه دﯾﺎ ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺗﯿﺮا ﺟﯿﻮے ﺳﯿﻒ ﻣﻠﻮک‬

‫ﺳﺎھﮉے دﯾﺪے ﺗﺮﺳﻦ دﯾﺪ ﻧﻮں ﺳﺎھﮉے دل ﭼﻮں ُاﭨﮫﺪی ھﻮک‬

‫ﺳﺨﻦ دی ﺳﺎھﮉی ﮐﺮ دے ﺻﺎف زﺑﺎن‬‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﮔﮍھﺘﯽ دﯾﺪے ُ‬

‫ﻋﻠﻢ ﮔﯿﺎن‬ ‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﺑﮑّﻞ ِوچ ﻟﭙﯿﭧ ﮐﮯ ُ‬
‫ھﻦ ﺑﺨﺸﻮ ِ‬

‫اﺳﺎں راﺗﯿﮟ ُاﭨﮫ ُاﭨﮫ ﭘِﭩﺪے ﺳﺎھﮉے ﮐﺎﻟﺠﮯ ﭘﺌﮯ ﮔﺌﯽ ﺳﻮج‬
‫ﭼﮫﻢ َ‬
‫ﭼﮫﻢ روﻧﺪے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ھﺮ دم ﺗﯿﺮی ﮐﮫﻮج‬ ‫اﺳﺎں َ‬

‫اﺳﺎں ﻣﻮھﺮا ﭘِﯿﺘﺎ ﺳﭻ دا ﺳﺎھﮉے ﻧِﯿﻠﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ُﺑﻞ‬

‫اﺳﺎں ره ﮔﺌﮯ ﮐﻠ ّﻢ ﮐﻠ ّﮍے ﺳﺎھﮉا وﯾﺮی ﮨﻮﯾﺎ ُﮐﻞ‬

‫ﺳﺎھﮉے ﻧَﯿِﻨﯿﮟ ﻧِﯿﻨﺪر ُرس ﮐﮯ ﺟﺎ ُﭘﮩﻨﭽﮯ ﮐﯿﮫﮍے دﯾﺲ‬

‫ﭼﮫﻮﯾﺎں ﻣﺎر دے ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﯿﮫﻒ ﺳﺮھﺎﻧﮯ ﮐﮫﯿﺲ‬ ‫ھﺮ راﺗﯿﮟ َ‬

‫آ ﮐﻮٹ ِﻣﭩﮫﻦ دﯾﺎ واﻟﯿﺎ ﻟﮯ ﺟﺒﺪے ﺳﺎھﮉی ﺳﺎر‬

‫ﮑﯿﻠﮍا ﺳﺎھﮉے دل ﺗِﮫﯿﮟ ﮨﻮﯾﺎ ﭘﺎر‬
‫ھﮏ ﺗِﮑﮫﮍا ﻧﯿﻦ ﻧ ِ‬
‫ِ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﭼﮍھﯿﺎ ﺗَﯿﮫﺎ ﮨِﺠﺮ دا ﺳﺎھﮉا ﮐﺮ ﻟﮯ ﮐﻮﺋﯽ ﺗﻮڑ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﺑِﺮھﻦ ﺟﻮﮐﺎں ﻟﮕﯿﺎں ﺳﺎھﮉا ﻟِﺘﺎ ﻟﮩﻮ ﻧﭽﻮڑ‬

‫اﺳﺎں اﭘﻨﮯ ﮨﯽ ﮔﻞ ﻟﮓ ﮐﮯ ﻧِﺖ ﭘﺎﺋﯿﮯ ﺳﻮ ﺳﻮ َوﯾﮟ‬

‫ﭼﻤﮍی اِک ُﭘﮑﮫﺎں ﻣﺎری ڈﯾﻦ‬
‫ﺳﺎھﮉی ﯾﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻮں ِ‬

‫اﯾﮫﻨﻮں ِﮐﯿﻠﮯ ﻣﻨﺘﺮ ﭘﮫﻮک ﮐﮯ اﯾﮫﻨﻮں ﮐﮉھﻮ دﯾﺴﻮں دور‬

‫اﯾﮩہ ﭘِﭽﮫﻞ ﭘﯿﺮی اوﺗﺮی اﯾﺘﮫﮯ ﺑﻦ ﺑﻦ ﺑﯿﭩﮫﮯ ﺣﻮر‬
 ‫اَج ﭘﺌﮯ ﮔﯿﺎ ﮐﺎل ﭘﺮﯾﺖ دا اَج ﻧﻔﺮت ﮐﯿﺘﺎ زور‬
‫ﺟﺴﮯ ﮐﺮو ﭨﮑﻮر‬ ‫ﮐﺮ ﺗﺘّﺎ ﻟﻮﮔﮍﭘﺮﯾﻢ دا ﺳﺎھﮉے ُ‬

‫ﺳﺎھﮉی ﺳﻮچ ﻧﻮں ﭘﯿﻨﺪﯾﺎں دﻧﺪﻻں ﺳﺎھﮉے ﭼﻞ ﭼﻞ ھﻒ ﮔﺌﮯ‬

‫ﺳﺎه‬
‫ﺳﺨﻦ دے اﺳﺎں ُ‬
‫ﺧﻮد ﻧﻮں دﯾﻨﺪے ﭘﮫﺎه‬ ‫ﻧِﺖ ﭘﮫﻨﺪے ُﺑﻦ ُﺑﻦ ُ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں وﯾﻼ ﭘَﭽﮫ ﻟﮕﺎوﻧﺪا ُاﺗﮯ ﮐﮍھﯿﺎں ﭘﺎون ُﻟﻮن‬

‫دن راﺗﺎں َﻣﭽﮫ ﻣﺮﯾﻠﮍے ﺳﺎھﻨﻮں ﻏﻢ دی دﻟﺪل ُﺗﻮﻧﮫﻦ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﮍدے ﭨﮫﻮﻧﮫﮯ ﯾﺎد دے ﺳﺎھﮉا ُ‬

‫ﺟﺴﺎ ﻧِﯿﻞ و ﻧِﯿﻞ‬
‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﮐﻮھﮍے ُﮐﻮھﮍا آﮐﮫ دے ﮐﯿﮩہ دﯾﺌﮯ اﺳﺎں دﻟﯿﻞ‬

‫آ ﺗﻠﻮﻧﮉی دے ﺑﺎدﺷﺎه ﮔﺮو ﻧﺎﻧﮏ ﺟﯽ ﻣﮫﺎراج‬

‫ﺗﻮں ﻻڈﻻ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دا ﺗﯿﺮی ﺟﮓ ﺗﮯ رھﻨﯽ واج‬

‫ﻟﮯ ﻓﯿﺾ ﻓﺮﯾﺪ ﮐﺒﯿﺮ ﺗﻮں ﮐﯿﺘﺎ ُاﻟﻔﺖ دا ﭘﺮﭼﺎر‬

‫ﺗﻮں ﻧﻔﺮت دے ِوچ ُڈﺑﺪے ﮐﺌﯽ ﺑﯿﮍے ﮐﯿﺘﮯ ﭘﺎر‬

‫ُﺗﻮں ﻣﺎن وداھﯿﺎ ُﭘﺮش دا ُﺗﻮں وﻧﮉﯾﺎ اَت ﭘﯿﺎر‬

‫ﭘﺎ ﺳﭻ دی ﭼﮫﺎﻧﻨﯽ ﭘﺎپ ﭼﻮں ُﺗﻮں ﻟِﺘﺎ ُﭘﻦ ﻧﺘﺎر‬

‫ﺗﯿﺮا وﺳﮯ ُﮔﺮو دواﻟﮍا ﺗﯿﺮا ُاﭼﺎ ھﻮوے ﻧﺎں‬

‫ﺳﯿﺴﺎں دﯾﻮﻧﺪی ﺗﯿﻨﻮں ﻧﺎﻧﮏ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں‬ ‫ِدن راﺗﯿﮟ ِ‬

‫ﺷﻮ ﮐﻤﺎرا ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﻣﻨﮓ ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دی ﺧﯿﺮ‬ ‫اے ِ‬

‫ُ‬
‫اﺳﺎں ﭨﺮ ﭘﺌﮯ ﺗﯿﺮی راه ﺗﮯ اﺳﺎں ﻧﭙ ّﯽ ﺗﯿﺮی ﭘَﯿﮍ‬

‫ُﺗﻮں ﭼﮫﻮﭨﯽ ُﻋﻤﺮے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﮐﯿﺘﺎ ﻋﻤﺮوں َودھ ﮐﻤﺎل‬

‫ُﺗﻮں ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دا ﺑﻮﭨﮍا ﻟﯿﺎ ﻟﮩﻮ اﭘﻨﮯ ﻧﺎل ﭘﺎل‬

‫ﺗﻮں ُﭘﻨﮫﮯ ﭘِﯿﺮ ﭘﺮاﮔﮍے ﺗﻮں ﭘﯿﺘﯽ ﮔﮫﻮل رﺳﻮﺋﻨﺖ‬

‫ﺗﯿﺮا ﻟِﮑﮫﯿﺎ ﮔﺎه ﻧہ ﮐﮉھﺪے ﮐﺌﯽ ُ‬
‫ﺳﺮ دے ﺷﺎه ﮐﻠﻮﻧﺖ‬

‫ﭼﮫﻠﮯ ﭘﯿﻨﮑﮫﮍا ﻻ ﭨِﮑﺎ ﻧَﺘﮫ ﭘﺎزﯾﺐ‬

‫ﭘﺎ ﭼﮫﺎﭘﺎں َ‬
‫ُﺗﻮں ورت ﮐﮯ ﻟﻔﻆ اﻧﻮﮐﮫﮍے ﺑﮫﺮی ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دی ﺟﯿﺐ‬
 ‫ﺳﭽﺠﮯ ﺳﺠﮍے رل ﭘﯿﺶ ﮐﺮو ﻓﺮﯾﺎد‬ ‫ُﺗﺴﺎں ﺳﺐ ُ‬
‫رب ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دا ُاﺟﮍﯾﺎ ﮔﮫﺮ ﻓﯿﺮ ﮐﺮے آﺑﺎد‬

‫ﭼﻞ ﭼﮫﮉ ﻧﺪﯾﻤﮯ ﻗﺎدری ُ‬

‫ھﻦ ﮐﺮ دے ُﭘﺮ ﮐﻼم‬
‫ُﺗﻮں ﺳﯿﮫﻮک ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دا ﺗﯿﺮا ﺟﮓ ﺗﮯ رھﻨﺎ ﻧﺎم‬

‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#5‬‬
‫زﺑﺮدﺳﺖ × ‪11‬‬
‫ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه × ‪1‬‬

‫‪.6‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫ﺑﺸﮑﺮﯾہ زﺑﯿﺮ ﻣﺮزا‬

‫ﺳﯽ ﺑﺪﻟﯽ ﺑﯿﭩﮫﮯ ﺑﮫﯿﺲ‬ ‫ﺣﺴﯿﻨﺎ وﯾﮑﮫ ﻟﮯ ا ّ‬‫ُاﭨﮫ ﺷﺎه ُ‬
‫چ ﭘﺮدﯾﺲ‬ ‫ﺟﻨﺪ ﻧﻤﺎﻧﯽ ُﮐﻮﮐﺪی اﺳﯽ ُر ّ‬
‫ل ﮔﺌﮯ ِو ّ‬ ‫ﺳﺎھﮉی ِ‬

‫ﺳﺎھﮉا ﮨﺮ دم ﺟﯽ ُﮐﺮﻻوﻧﺪا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ﻧِﯿﺮ وﮔﺎوے اَﮐّﮫ‬

‫اﺳﺎں ﺟﯿﻮﻧﺪی ﺟﺎﻧﺪے ﻣﺮ ﮔﺌﮯ‪ ،‬ﺳﺎھﮉا ﻣﺎدھﻮ ﮨﻮﯾﺎ اوﮐﮫ‬

‫ﭗ سﻣﮯ دا ڈﻧ ّﮕﺪا ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮں ﭘَﻞ ﭘَﻞ ﭼﮍھﺪا زﮨﺮ‬

‫ﺳﺎﻧﻮں ﺳ ّ‬
‫ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﺑﯿﻠﮯ ﺧﻮف دے ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻦ ﮔﺌﮯ‬
‫ﺷﮩﺮ‬

‫اﺳﺎں ﺷﻮه ﻏﻤﺎں ِوچ ُڈﺑﺪے‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ُرڑھ ﮔﺌﯽ ﻧﺎﺋﻮ‬

‫ﭘﺘﻮار‬
‫ﻦ ﺗﮯ ﭘﺎﺑﻨﺪﯾﺎں ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﻟﭩﮑﮯ ﺗﻠﻮار‬ ‫ﺳﺎھﮉے ﺑﻮﻟ ّ‬

‫اﺳﺎں ﻧﯿﻨﺎں دے ﮐﮫﻮه ِﮔﯿﮍ ﮐﮯ ِﮐﯿﺘﯽ وﺗ ّﺮ دل دی ﭘَﺌﻮں‬

‫ﺠﻦ ﺗﯿﺮی َ‬
‫ﺳﻮﻧﮫ‬ ‫اﯾﮩﮫ ﺑﻨﺠﺮ رھﺌﯽ ﻧﻤﺎﻧﻨﮍی ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮں ﺳ ّ‬

‫اﺳﺎں ُاﺗﻮں ﺷﺎﻧﺖ ﺟﺎﭘﺪے‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﻟﮕﯽ ﺟﻨﮓ‬

‫ﺳﺎﻧﻮں ُ‬
‫ﭼﭗ ﭼﭙﯿﺘﺎ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ ‪ ،‬ﭘﺌﮯ اﮐﮫﻦ ﻟﻮک ﻣﻠﻨﮓ‬

‫اﺳﺎں ُﮐﮫﺒﮯ ﻏﻢ دے ُﮐﮫﺒﮍے ‪ ،‬ﺳﺎڈے ﻟﻤﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ‬

‫ﮐﯿﺲ‬
‫ﭘﺎ ﺗﺎﻧﮯ ﺑﺎﻧﮯ ﺳﻮﭼﺪے‪ ،‬اﺳﺎں ُﺑﻨﺪے رﯾﻨﺪے ﮐﮫﯿﺲ‬

‫ُﮨﻦ ﭼﮫﯿﺘﯽ دوڑﯾﮟ ُﺑﮫﻠﯿﺎ ‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ﺳﻮﻟﯽ ﭨﻨﮕﯽ ﺟﺎن‬

‫ﺗﯿﻨﻮں واﺳﻄہ ﺷﺎه ﻋﻨﺎﺋﺖ دا ‪ ،‬ﻧہ ﺗﻮڑﯾﮟ ﺳﺎھﮉا ﻣﺎن‬

‫ﺟﻨﺪ دھﻤﺎل‬‫اﺳﺎں ﭘﯿﺮﯾﮟ ﭘﺎ ﻟﺌﮯ ُﮐﻨﮕﮫﺮو ‪ ،‬ﺳﺎڈی ﭘﺎوے ِ‬

‫ﺳﺎھﮉی ﺟﺎن ﻟﺒﺎں ﺗﮯ اﭘ ّﮍی ‪ُ ،‬ﮨﻦ ﭼﮫﯿﺘﯽ ُﻣﮑﮫ وﮐﮫﺎل‬

‫ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﺗﮯ ﺳﻮرج ﮨﺎڑھ دا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﺳﯿﺖ‬

‫ﺳﯿﺎل‬
‫ﺑﻦ ﭼﮫﺎں ُﮨﻦ ﭼﯿﺘﺮ ُرﮐﮫ دی ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﭘﺎﻧﺒﮍ ﺑﺎل‬

‫اﺳﺎں ﻣﭻ ﻣﭽﺎﯾﺎ ﻋﺸﻖ دا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉا ﻟﻮﺳﯿﺎ اِک اِک ُﻟﻮں‬

‫ﺧﻮد ﻧﻮں ُﺑﮫﻠ ّﮯ ﺳﺎﻧﻮﻻ‪ ،‬اﺳﺎں ﮨﺮ دم ﺟﭙ ّﯿﺎ ﺗﻮں‬
‫اﺳﺎں ُ‬

‫ﭼﯿﺨﺎ ﭼﮍاھﻮن دی‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺗِﮍﮐﻦ ﻟَﮕﮯ‬

‫ﭼﻨﺘﺎ ِ‬
‫ﺳﺎھﻨﻮں ِ‬
‫ھ ّ‬
‫ﮉ‬ ‫َ‬
‫ﭘَﮫﮍ ﻟﯿﮑﮫﺎں ﺑﺮﭼﮫﯽ ُدﮐﮫ دی ﺳﺎھﮉے ﺳﯿﻨﮯ دﯾﺘﯽ َﮐﮉ‬

‫اﺳﺎں ُﺗﺮ ُﺗﻮں ُدﮐﮫﮍے ﭼﺎھﮕﺪے ﺳﺎھﮉے ﻟﮑﮫﯿﮟ ﻟِﮑﮫﯿﺎ‬

‫ﺳﻮگ‬
‫ﺳﺎڈھﯽ واٹ ﻟﻤﯿﺮی ُدﮐﮫ دی‪،‬ﺳﺎھﮉے ُﻋﻤﺮوں ﻟﻤﮯ‬
 ‫روگ‬

‫ﺳﺎڈھﮯ وﯾﮫﮍے ﭘﮫﻮھﮍی ُدﮐﮫ دی‪،‬ﺳﺎھﮉا رو رو ﭼﻮﯾﺎ‬

‫ﻧﻮر‬
‫اﯾﮩہ اوﮐﮍ ﺳﺎھﮉی ﭨﺎل دے‪ ،‬ﺗﯿﺮا ﺟﯿﻮے ﺷﮫﺮ ﻗﺼﻮر‬

‫ﺳﺨﻦ دﯾﺎ وارﺛﺎ‪،‬ﺗﯿﺮے ﺟﻨﮉﯾﺎﻟﮯ دی ﺧﯿﺮ‬‫آ وﯾﮑﮫ ُ‬

‫اَج ُﭘﺘﺮ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دے ﭘﺌﮯ ﻣﺎں ﻧﺎل رﮐﮫﻦ َوﯾﺮ‬

‫اَج ھﯿﺮ ﺗﯿﺮی ﭘﺌﯽ ﺳﮫﮑﺪی‪ ،‬اَج َﻗﯿﺪو ﭼﮍھﯿﺎ رﻧﮓ‬

‫ﭼﻨﮓ‬ ‫اَج ﺗﺨﺖ ھﺰارے ڈھﯿﮫہ ﮔﺌﮯ‪،‬اَج ُاﺟﮍﯾﺎ ﺗﯿﺮا َ‬

‫اَج ﺑِﯿﻠﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ﺳﻮﻧﺠﮍے‪ ،‬اَج ُ‬

‫ﺳﮑﯿﺎ وﯾﮑﮫ ﭼﻨﺎ‬
‫اَج ﭘِﮫﺮن آُذرده راﻧﺠﮫﮍے‪ ،‬اَج ﮐﮫﯿﮍے ﮐﺮ دے ﭼﺎء‬

‫ﺳﮑﮫ دے ِﮔﯿﺖ‬ ‫اَج ُﭨﭩﯽ وﻧﺠﻠﯽ ﭘﺮﯾﺖ دی‪ ،‬اَج ُﻣﮑﮯ ُ‬

‫ﺑَﻦ ﺟﻮﮔﯽ َدر َدر ﭨﻮﻟﯿﺎ‪ ،‬ﺳﺎھﻨﻮں ﮐﻮﺋﯽ ﻧہ ِﻣﻠﯿﺎ ِﻣﯿﺖ‬

‫اﺳﺎں اﮐﮫﺮﻣﻮﺗﯽ رول دے اﺳﺎں در در ﻻﻧﺪے واج‬

‫ھﯿﺮ ﺳﯿﺎﻟﮍی ﺟﯿﮫﮍی رﻧﮕﮯ اﭘﻨﺎ ﺗﺎج‬
‫ﮐﻮﺋﯽ ﻟﺒﮫﮯ ِ‬

‫ﺳﻘﺮاط‬ ‫ﺳﺎھﮉے ﮨﺘﮫ ﭘﯿﺎﻻ زﮨﺮ دا اﺳﺎں وﯾﻠﮯ دے ُ‬

‫اﺳﺎں َﮐﮫﻨﮉ ﺑﻨﺎدے ﮐﮫﺎر ﻧﻮں ﺳﺎڈھﯽ ﺟﮓ ﺗﻮں وﮐﮫﺮی‬
‫ﺑﺎت‬

‫ھﻦ ﮐﺮ ﮐﻮﺋﯽ ﺗﺪﺑﯿﺮ‬ ‫ُاﭨﮫ ﺟﺎگ ﻓﺮﯾﺪا ُ‬

‫ﺳﺘّﯿﺎ ُ‬
‫ﺟﻨﺪ ﮨِﺠﺮ ﮐﺮﯾﺮے ﭘَﮫﺲ ﮐﮯ اَج ﮨﻮ ﮔﺌﯽ ﻟﯿﺮو ﻟِﯿﺮ‬‫ِ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﺟﻮﺑﻦ ُرﺗﮯ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ َ‬

‫ﺳﺒﮫ آﮐﮫﻦ ﺑﺎﺑﺎ ﻟﻮگ‬
‫ِﮐﺲ ﮐﮫﻮﯾﺎ ﺳﺎھﮉا ﺟﻮﺑﻨﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﮕﺎ ﮐﯿﮫﺎ روگ‬

‫اﺳﺎں ﭘﯿﮍاں دا َوﻧﺠﮫ ﭘﺎﻟﯿﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ُدﮐﮫﺎں ﭼﺎھﮍی ﭘﺎن‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﻏﻢ دا ﭘﯿﻨﺠﺎ ﭘِﻨﺠﺪا ﺳﺎڈھﮯ ُﺗﻨﺒﮯ ُاڈدے ﺟﺎن‬

‫اﺳﺎں ﺑِﯿﺠﮯ ُرﮐﮫ اﻧﺎر دے ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﺒﮫﮯ ُﺗﻤﮯ َﮐﻮڑ‬

‫اﺳﺎں ﻣﺮن دﯾﮫﺎڑے ُاڈﯾﮑﺪے ﺳﺎھﮉی َودّدی ﺟﺎوے َ‬
‫ﺳﻮڑ‬
 ‫ﺳﺮ ﺗﮯ ُرﮐﮫ ﺑﻠﻮر دے ﺳﺎھﮉی ُﺗﭙﻮں ﮔﮫﯿﺮی‬
‫ﺳﺎھﮉے ِ‬
‫ﭼﮫﺎں‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎھﮉے ﺗَﻨﺒﻮ ﺳﺎڑھﮯ ﺳﻮرﺟﮯ ﺳﺎھﮉی ﻟﻮﺳﮯ‬
‫دھﺮﺗﯽ ﻣﺎں‬

‫ﺳﺎھﮉی ُاﺟﮍی ﺣﺎﻟﺖ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ ﭘﺎ رﺣﻤﺖ دی اِک ﭼﺎت‬

‫ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﺗﻮں اَﻧﮫﯽ رات ﻧﻮں ُ‬
‫ھﻦ ﮐﺮ ﺳﺎﺋﯿﺎں‬
‫ﺷﺒﺮات‬

‫ﺳﻠﻄﺎﻧﯿﺎ ﺳﺎھﻨﻮں درداں ﻟﯿﺎ ﻟﺘﺎڑ‬ ‫ُ‬

‫ھﻦ آ ﺑﺎھﻮ ُ‬
‫اَج ﺗﻮڑ زﻧﺠﯿﺮی ُدﮐﮫ دی اَج ھﻮ دا ﻧﻌﺮه ﻣﺎر‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں اﻟﻒ ﺑﻨﺎ دے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺳﺎھﮉی ُﻣﮏ ﺟﺎﺋﮯ ﺑﮯ دی‬

‫ُﻟﻮڑ‬
‫ﺸﮑﮯ ﺑﻮﭨﯽ ﻋﺸﻖ دی ﺳﺐ ﻧِﮑﻠﮯ دل دی ﮐﻮڑ‬ ‫َﻣﻦ ُﻣ ّ‬

‫اﯾﺘﮫﮯ ﺗِﮍ دے ﺳﺐ اﯾﻤﺎن ﺗﮯ اﯾﺘﮫﮯ ُاڈدی ﻋﺸﻖ دی‬

‫ُﺗﻮڑ‬
‫ُ‬
‫ﺟﻮ ﻋﺸﻖ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻨﮕﺪا ﭘﮫﮍ اس ﻧﻮں ﻟﯿﻨﺪے ُﻧﻮڑ‬

‫ﺳﮑﺪا ﺳﺎھﮉی ودھﺪی ﺟﺎوے ﭘﯿﺎس‬‫ﺳﺎھﮉا ﺗﺎﻟﻮ ﺟﺎوے ُ‬

‫ﺑﻦ ﺑﺪل ﺳﺎون ﻣﺎه دا ﺳﺎھﮉی ﭘﻮری ﮐﺮ دے آس‬

‫اﺳﺎں اﭘﻨﯽ ﻗﺒﺮے آپ ﮨﯽ ﻟﺌﮯ ﻟَﮫﻮ دے دﯾﻮے ﺑﺎل‬

‫اﺳﺎں ﺑﮯ ُﺑﺮﯾﺎں دے ﺷﮫﺮ ِوچ اﯾﮫہ ﮐﯿﺘﺎ ﻧﻮاں ﮐﻤﺎل‬

‫ﺳﺎﺋﯿﮟ دﻣﮍی ﺷﺎه دﯾﺎ ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺗﯿﺮا ﺟﯿﻮے ﺳﯿﻒ ﻣﻠﻮک‬

‫ﺳﺎھﮉے دﯾﺪے ﺗﺮﺳﻦ دﯾﺪ ﻧﻮں ﺳﺎھﮉے دل ﭼﻮں‬
‫ُاﭨﮫﺪی ھﻮک‬

‫ﺳﺨﻦ دی ﺳﺎھﮉی ﮐﺮ دے‬‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﮔﮍھﺘﯽ دﯾﺪے ُ‬

‫ﺻﺎف زﺑﺎن‬
‫ﻋﻠﻢ ﮔﯿﺎن‬ ‫ُ‬ ‫ّ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎھﻨﻮں ﺑﮑﻞ ِوچ ﻟﭙﯿﭧ ﮐﮯ ھﻦ ﺑﺨﺸﻮ ِ‬

‫اﺳﺎں راﺗﯿﮟ ُاﭨﮫ ُاﭨﮫ ﭘِﭩﺪے ﺳﺎھﮉے ﮐﺎﻟﺠﮯ ﭘﺌﮯ ﮔﺌﯽ‬

‫ﺳﻮج‬
‫ﭼﮫﻢ َ‬
‫ﭼﮫﻢ روﻧﺪے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ھﺮ دم ﺗﯿﺮی‬ ‫اﺳﺎں َ‬
 ‫ﮐﮫﻮج‬

‫اﺳﺎں ﻣﻮھﺮا ﭘِﯿﺘﺎ ﺳﭻ دا ﺳﺎھﮉے ﻧِﯿﻠﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ُﺑﻞ‬

‫اﺳﺎں ره ﮔﺌﮯ ﮐﻠ ّﻢ ﮐﻠ ّﮍے ﺳﺎھﮉا وﯾﺮی ﮨﻮﯾﺎ ُﮐﻞ‬

‫ﺳﺎھﮉے ﻧَﯿِﻨﯿﮟ ﻧِﯿﻨﺪر ُرس ﮐﮯ ﺟﺎ ُﭘﮩﻨﭽﮯ ﮐﯿﮫﮍے دﯾﺲ‬

‫ﭼﮫﻮﯾﺎں ﻣﺎر دے ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﯿﮫﻒ ﺳﺮھﺎﻧﮯ‬ ‫ھﺮ راﺗﯿﮟ َ‬
‫ﮐﮫﯿﺲ‬

‫آ ﮐﻮٹ ِﻣﭩﮫﻦ دﯾﺎ واﻟﯿﺎ ﻟﮯ ﺟﺒﺪے ﺳﺎھﮉی ﺳﺎر‬

‫ﮑﯿﻠﮍا ﺳﺎھﮉے دل ﺗِﮫﯿﮟ ﮨﻮﯾﺎ ﭘﺎر‬
‫ھﮏ ﺗِﮑﮫﮍا ﻧﯿﻦ ﻧ ِ‬
‫ِ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﭼﮍھﯿﺎ ﺗَﯿﮫﺎ ﮨِﺠﺮ دا ﺳﺎھﮉا ﮐﺮ ﻟﮯ ﮐﻮﺋﯽ ﺗﻮڑ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﺑِﺮھﻦ ﺟﻮﮐﺎں ﻟﮕﯿﺎں ﺳﺎھﮉا ﻟِﺘﺎ ﻟﮩﻮ ﻧﭽﻮڑ‬

‫اﺳﺎں اﭘﻨﮯ ﮨﯽ ﮔﻞ ﻟﮓ ﮐﮯ ﻧِﺖ ﭘﺎﺋﯿﮯ ﺳﻮ ﺳﻮ َوﯾﮟ‬

‫ﭼﻤﮍی اِک ُﭘﮑﮫﺎں ﻣﺎری ڈﯾﻦ‬
‫ﺳﺎھﮉی ﯾﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻮں ِ‬

‫اﯾﮫﻨﻮں ِﮐﯿﻠﮯ ﻣﻨﺘﺮ ﭘﮫﻮک ﮐﮯ اﯾﮫﻨﻮں ﮐﮉھﻮ دﯾﺴﻮں دور‬

‫اﯾﮩہ ﭘِﭽﮫﻞ ﭘﯿﺮی اوﺗﺮی اﯾﺘﮫﮯ ﺑﻦ ﺑﻦ ﺑﯿﭩﮫﮯ ﺣﻮر‬

‫اَج ﭘﺌﮯ ﮔﯿﺎ ﮐﺎل ﭘﺮﯾﺖ دا اَج ﻧﻔﺮت ﮐﯿﺘﺎ زور‬

‫ﺟﺴﮯ ﮐﺮو ﭨﮑﻮر‬ ‫ﮐﺮ ﺗﺘّﺎ ﻟﻮﮔﮍﭘﺮﯾﻢ دا ﺳﺎھﮉے ُ‬

‫ﺳﺎھﮉی ﺳﻮچ ﻧﻮں ﭘﯿﻨﺪﯾﺎں دﻧﺪﻻں ﺳﺎھﮉے ﭼﻞ ﭼﻞ‬

‫ھﻒ ﮔﺌﮯ ﺳﺎه‬
‫ُ‬ ‫ﻧِﺖ ﭘﮫﻨﺪے ُﺑﻦ ُﺑﻦ ُ‬
‫ﺳﺨﻦ دے اﺳﺎں ﺧﻮد ﻧﻮں دﯾﻨﺪے‬
‫ﭘﮫﺎه‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں وﯾﻞا ﭘَﭽﮫ ﻟﮕﺎوﻧﺪا ُاﺗﮯ ﮐﮍھﯿﺎں ﭘﺎون ُﻟﻮن‬

‫دن راﺗﺎں َﻣﭽﮫ ﻣﺮﯾﻠﮍے ﺳﺎھﻨﻮں ﻏﻢ دی دﻟﺪل ُﺗﻮﻧﮫﻦ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﮍدے ﭨﮫﻮﻧﮫﮯ ﯾﺎد دے ﺳﺎھﮉا ُ‬

‫ﺟﺴﺎ ﻧِﯿﻞ و ﻧِﯿﻞ‬
‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﮐﻮھﮍے ُﮐﻮھﮍا آﮐﮫ دے ﮐﯿﮩہ دﯾﺌﮯ اﺳﺎں دﻟﯿﻞ‬

‫آ ﺗﻠﻮﻧﮉی دے ﺑﺎدﺷﺎه ﮔﺮو ﻧﺎﻧﮏ ﺟﯽ ﻣﮫﺎراج‬

‫ﺗﻮں ﻻڈﻻ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دا ﺗﯿﺮی ﺟﮓ ﺗﮯ رھﻨﯽ واج‬
 ‫ﻟﮯ ﻓﯿﺾ ﻓﺮﯾﺪ ﮐﺒﯿﺮ ﺗﻮں ﮐﯿﺘﺎ ُاﻟﻔﺖ دا ﭘﺮﭼﺎر‬
‫ﺗﻮں ﻧﻔﺮت دے ِوچ ُڈﺑﺪے ﮐﺌﯽ ﺑﯿﮍے ﮐﯿﺘﮯ ﭘﺎر‬

‫ُﺗﻮں ﻣﺎن وداھﯿﺎ ُﭘﺮش دا ُﺗﻮں وﻧﮉﯾﺎ اَت ﭘﯿﺎر‬

‫ﭘﺎ ﺳﭻ دی ﭼﮫﺎﻧﻨﯽ ﭘﺎپ ﭼﻮں ُﺗﻮں ﻟِﺘﺎ ُﭘﻦ ﻧﺘﺎر‬

‫ﺗﯿﺮا وﺳﮯ ُﮔﺮو دواﻟﮍا ﺗﯿﺮا ُاﭼﺎ ھﻮوے ﻧﺎں‬

‫ﺳﯿﺴﺎں دﯾﻮﻧﺪی ﺗﯿﻨﻮں ﻧﺎﻧﮏ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں‬ ‫ِدن راﺗﯿﮟ ِ‬

‫ﺷﻮ ﮐﻤﺎرا ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﻣﻨﮓ ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دی ﺧﯿﺮ‬ ‫اے ِ‬

‫ُ‬
‫اﺳﺎں ﭨﺮ ﭘﺌﮯ ﺗﯿﺮی راه ﺗﮯ اﺳﺎں ﻧﭙ ّﯽ ﺗﯿﺮی ﭘَﯿﮍ‬

‫ُﺗﻮں ﭼﮫﻮﭨﯽ ُﻋﻤﺮے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﮐﯿﺘﺎ ﻋﻤﺮوں َودھ ﮐﻤﺎل‬

‫ُﺗﻮں ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دا ﺑﻮﭨﮍا ﻟﯿﺎ ﻟﮩﻮ اﭘﻨﮯ ﻧﺎل ﭘﺎل‬

‫ﺗﻮں ُﭘﻨﮫﮯ ﭘِﯿﺮ ﭘﺮاﮔﮍے ﺗﻮں ﭘﯿﺘﯽ ﮔﮫﻮل رﺳﻮﺋﻨﺖ‬

‫ﺗﯿﺮا ﻟِﮑﮫﯿﺎ ﮔﺎه ﻧہ ﮐﮉھﺪے ﮐﺌﯽ ُ‬
‫ﺳﺮ دے ﺷﺎه ﮐﻠﻮﻧﺖ‬

‫ﭼﮫﻠﮯ ﭘﯿﻨﮑﮫﮍا ﻻ ﭨِﮑﺎ ﻧَﺘﮫ ﭘﺎزﯾﺐ‬

‫پا ﭼﮫﺎﭘﺎں َ‬
‫ُﺗﻮں ورت ﮐﮯ ﻟﻔﻆ اﻧﻮﮐﮫﮍے ﺑﮫﺮی ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دی ﺟﯿﺐ‬

‫ﺳﭽﺠﮯ ﺳﺠﮍے رل ﭘﯿﺶ ﮐﺮو ﻓﺮﯾﺎد‬ ‫ُﺗﺴﺎں ﺳﺐ ُ‬

‫رب ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دا ُاﺟﮍﯾﺎ ﮔﮫﺮ ﻓﯿﺮ ﮐﺮے آﺑﺎد‬

‫ھﻦ ﮐﺮ دے ُﭘﺮ ﮐﻼم‬ ‫ﭼﻞ ﭼﮫﮉ ﻧﺪﯾﻤﮯ ﻗﺎدری ُ‬

‫ُﺗﻮں ﺳﯿﮫﻮک ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دا ﺗﯿﺮا ﺟﮓ ﺗﮯ رھﻨﺎ ﻧﺎم‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﺑﺎﺑﺎ ﺟﯽ !!!ﮐﮩﺎں ﻏﺎﺋﺐ ﺗﮫﮯ ﺑﮫﺌﯽ ۔ﮐﺎﻓﯽ ﻋﺮﺻﮯ ﺑﻌﺪ ﻧﻈﺮ آﺋﮯ ۔۔۔۔‬
‫آپ ﻧﮯ ﺑﮩﺖ ﻋﻈﯿﻢ ﮐﺎم ﮐﯿﺎ اﺳﮯ ﭨﺎﺋﭗ ﮐﺮ ﮐﮯﮨﻢ ﺟﯿﺴﮯ ﻏﯿﺮ اﮨﻞ‬
‫زﺑﺎﻧﻮں ﮐﮯ ﻟﯿﮯ۔ﺗﺎﮨﻢ اﮔﺮ ﮐﻮﺋﯽ ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه اﻟﻔﺎظ ﮐﮯ ﻣﻌﻨﯽ ﭘﺘہ‬
‫ﭼﻠﯿﮟ ﺗﻮ ﮐﻼم ﮐﺎ ﺻﺤﯿﺢ ﻟﻄﻒ ﮨﻢ ﺑﮫﯽ ﭘﺎﻟﯿﮟ ۔‬
‫اس ﮐﮯ ﺑﻐﯿﺮ ﺗﻮ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ زﺑﺎن ﮐﺎ ﺻﺮف اﻧﺪازه ﻟﮕﺎ ﮐﮯ ﺑﻘﺪر ِ زﺑﺎن‬
‫داﻧﯽ ﻟﻄﻒ آﯾﺎ۔اور ﮨﻤﺎری زﺑﺎن داﻧﯽ ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه اﻟﻔﺎظ ﺳﮯ ﮨﯽ‬
‫ظﺎﮨﺮ ﮨﻮ ﺟﺎﺗﯽ ﮨﮯ۔ ﻟﯿﮑﻦ ﺧﻮاﮨﺶ ﮨﮯ ﮐہ اﺳﮯ اﭼﮫﯽ طﺮح‬
‫ﺳﻤﺠﮫﺎ ﺟﺎﺋﮯ۔‬
 ‫ﻧﯿﺰ ﯾہ ﮐﻼم ﭘﮍھﻨﮯ واﻟﮯﺻﺎﺣﺐ ﮐﻮن ﮨﮯ اور ﮐﮩﺎں ﮐﮯﮨﯿﮟ۔ آﺧﺮی‬
‫ﺣﺼﮯ ﻣﯿﮟ اﮐﺜﺮ ﻣﻨہ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں ﮐﺎ ذﮐﺮ ﮨﮯ اس ﺳﮯ ﮐﯿﺎ ﻣﺮاد ﮨﮯ ؟‬
‫ﮐﻮﺋﯽ ﺗﻔﺼﯿﻠﯽ ﺟﻮاب ﮨﻮ ﺗﻮ ﻣﺰه آﺟﺎﺋﮯ۔ﺑﺸﺮ ط ِﺳﮩﻮﻟﺖ۔‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#6‬‬
‫ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه × ‪1‬‬
‫ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﯽ × ‪1‬‬
‫ﻣﺘﻔﻖ × ‪1‬‬

‫‪.7‬‬

‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪2,506‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫ﺑﺎﺑﺎ ﺟﯽ !!!ﮐﮩﺎں ﻏﺎﺋﺐ ﺗﮫﮯ ﺑﮫﺌﯽ ۔ﮐﺎﻓﯽ ﻋﺮﺻﮯ ﺑﻌﺪ‬

‫ﻧﻈﺮ آﺋﮯ ۔۔۔۔‬
‫آپ ﻧﮯ ﺑﮩﺖ ﻋﻈﯿﻢ ﮐﺎم ﮐﯿﺎ اﺳﮯ ﭨﺎﺋﭗ ﮐﺮ ﮐﮯﮨﻢ‬
‫ﺟﯿﺴﮯ ﻏﯿﺮ اﮨﻞ زﺑﺎﻧﻮں ﮐﮯ ﻟﯿﮯ۔ﺗﺎﮨﻢ اﮔﺮ ﮐﻮﺋﯽ ﺧﻂ‬
‫ﮐﺸﯿﺪه اﻟﻔﺎظ ﮐﮯ ﻣﻌﻨﯽ ﭘﺘہ ﭼﻠﯿﮟ ﺗﻮ ﮐﻼم ﮐﺎ ﺻﺤﯿﺢ‬
‫ﻟﻄﻒ ﮨﻢ ﺑﮫﯽ ﭘﺎﻟﯿﮟ ۔‬
‫اس ﮐﮯ ﺑﻐﯿﺮ ﺗﻮ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ زﺑﺎن ﮐﺎ ﺻﺮف اﻧﺪازه ﻟﮕﺎ ﮐﮯ‬
‫ﺑﻘﺪر ِ زﺑﺎن داﻧﯽ ﻟﻄﻒ آﯾﺎ۔اور ﮨﻤﺎری زﺑﺎن داﻧﯽ ﺧﻂ‬
‫ﮐﺸﯿﺪه اﻟﻔﺎظ ﺳﮯ ﮨﯽ ظﺎﮨﺮ ﮨﻮ ﺟﺎﺗﯽ ﮨﮯ۔ ﻟﯿﮑﻦ‬
 ‫ﺧﻮاﮨﺶ ﮨﮯ ﮐہ اﺳﮯ اﭼﮫﯽ طﺮح ﺳﻤﺠﮫﺎ ﺟﺎﺋﮯ۔‬
‫ﻧﯿﺰ ﯾہ ﮐﻼم ﭘﮍھﻨﮯ واﻟﮯﺻﺎﺣﺐ ﮐﻮن ﮨﮯ اور ﮐﮩﺎں‬
‫ﮐﮯﮨﯿﮟ۔ آﺧﺮی ﺣﺼﮯ ﻣﯿﮟ اﮐﺜﺮ ﻣﻨہ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں ﮐﺎ ذﮐﺮ‬
‫ﮨﮯ اس ﺳﮯ ﮐﯿﺎ ﻣﺮاد ﮨﮯ ؟‬
‫ﮐﻮﺋﯽ ﺗﻔﺼﯿﻠﯽ ﺟﻮاب ﮨﻮ ﺗﻮ ﻣﺰه آﺟﺎﺋﮯ۔ﺑﺸﺮ ط ِﺳﮩﻮﻟﺖ۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﺑﺲ ﮐﭽﮫ ﺑﯿﻤﺎری ﮐﭽﮫ ﻣﺼﺮوﻓﯿﺖ وﻏﯿﺮه‬

‫ﺟﮩﺎں ﺗﮏ ﭨﺎﺋﭙﻨﮓ ﮐﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﮨﮯ ﺗﻮ وه ﮨﻤﺎرے ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ زﺑﯿﺮ ﻣﺮزا ﻧﮯ‬
‫ﮐﯽ ﮨﮯ اس ﮐﺎ ﮐﺮﯾﮉٹ ﻣﯿﮟ ﮐﯿﺴﮯ ﻟﮯ ﺳﮑﺘﺎ ﮨﻮں ﮐﯿﻮﻧﮑہ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ‬
‫زﺑﺎن ﮐﯽ ﭨﺎﺋﭙﻨﮓ ﺷﺎه ﻣﮑﮫﯽ ﻣﯿﮟ ﮐﺮﻧﺎ ذرا ﻣﺸﮑﻞ ﮨﻮﺗﺎ ﮨﮯ ﯾہ ﮐﺎم‬
‫درﺳﺖ طﺮﯾﻘﮯ ﺳﮯ ﮔﻮر ﻣﮑﮫﯽ ﻣﯿﮟ ﮨﻮﺗﺎ ﮨﮯ اور اس ﮐﮯ ﻣﺎﺳﭩﺮ‬
‫ﮨﻤﺎرے اوﺷﻮ ﮨﯿﮟ۔ ﻣﯿﮟ ﭘﭩﮫﺎن ﺑﻨﺪه ﺑﮫﻼ ﮐﮩﺎں ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ ﮐﯽ ﮐﻤﺎ‬
‫ﺣﻘہ ﺟﺎﻧﮑﺎری رﮐﮫ ﺳﮑﺘﺎ ﮨﻮں۔‬
‫ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ ﺳﮯ ﻣﺮاد ﻣﺎدری زﺑﺎن ﮨﮯ ﺟﻦ ﮐﺎ ﮐﻼم آپ ﺳﻦ اور ﭘﮍھ‬
‫رﮨﮯ ﮨﯿﮟ ﯾہ ﮐﻼم ﺷﺎﻋﺮ ﺑﺰﺑﺎن ﺷﺎﻋﺮ واﻟﯽ ﺑﺎت ﮨﮯ اور ﻧﺎم ﻧﺎﻣﯽ ان‬
‫ﺑﺎﺑﺎ ﻏﻼم ﺣﺴﯿﻦ ﮨﮯ ﺟﻮ ﮐہ ﻧﺪﯾﻢ ﺗﺨﻠﺺ ﮐﺮﺗﮯ ﮨﯿﮟ۔‬
‫اب ﺟﮩﺎں ﺗﮏ ﺑﺎت ان ﮐﮯ ﺟﻨﻢ ﺑﮫﻮﻣﯽ ﮐﯽ ﮨﮯ ﺗﻮ اس ﺑﺎرے ﻣﯿﮟ‬
‫ﺑﻨﺪه ﻏﯿﺮ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ ﮨﻮﻧﮯ ﮐﮯ ﻧﺎطﮯ ﮐﭽﮫ ﻧﮩﯿﮟ ﮐﮩہ ﺳﮑﺘﺎ ﮨﮯ اﻟﺒﺘہ‬
‫ﺗﻠﻤﯿﺬ ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻣﺤﻤﻮد اﺣﻤﺪ ﻏﺰﻧﻮی ﮨﯽ دے ﺳﮑﺘﮯ‬
‫ﮨﯿﮟ‬

‫روﺣﺎﻧﯽ ﺑﺎﺑﺎ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#7‬‬
‫ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه × ‪2‬‬
‫زﺑﺮدﺳﺖ × ‪2‬‬
‫دوﺳﺘﺎﻧہ × ‪1‬‬

‫‪.8‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬
 ‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫زﺑﺮدﺳﺖ ۔اﭼﮫﺎ ﻣﯿﮟ ﭘﮫﺮ زﺑﯿﺮ ﻣﺮزا ﺑﮫﺌﯽ ﺻﺎﺣﺐ اور ﮨﻤﺎرے دﯾﮕﺮ‬
‫دوﺳﺘﻮں ) ﺗﻠﻤﯿﺬ ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻣﺤﻤﻮد اﺣﻤﺪ ﻏﺰﻧﻮی ( ﺳﮯ‬
‫رﺟﻮع ﮐﺮ ﺗﺎ ﮨﻮں ۔‬
‫ﷲ اپ ﮐﻮ ﺑﮫﯽ ﺻﺤﺖ و ﻋﺎﻓﯿﺖ ﺳﮯ رﮐﮫﮯ۔ وﯾﺴﮯ ان ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎﺑﺎ‬
‫ﻏﻼم ﺣﺴﯿﻦ ﮐﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﮐﻮن ﺳﮯ ﻋﻼﻗﮯ ﺳﮯ ﮨﮯ ؟ان ﮐﺎ ﻟﮩﺠہ‬
‫ﻣﺠﮫﮯ ﮐﭽﮫ وﮐﮫﺮی ﭨﺎﺋﭗ ﮐﺎ ﻟﮕﺎ۔‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#8‬‬
‫دوﺳﺘﺎﻧہ × ‪2‬‬

‫‪.9‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪6,729‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﮐﻼم ﺑﮩﺖ ﻣﺎﻧﻮس ﻟﮓ رﮨﺎ ﮨﮯ۔ ﻟﮕﺘﺎ ﮨﮯ اس ﮐﯽ آڈﯾﻮ ﺳﻨﯽ ﮨﻮﺋﯽ‬

‫ﮨﮯ۔‬
‫رﮨﯽ ﺑﺎت ﺷﺎه ﻣﮑﮫﯽ ﻣﯿﮟ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ ﮐﯽ اﻣﻼء ﮐﯽ ۔۔۔ ﺗﻮ ﻣﺴﺌﻠہ‬
‫وﮨﺎں ﮐﻮﺋﯽ ﺑﮫﯽ ﻧﮩﯿﮟ‪ ،‬ﮐﭽﮫ ﻣﺴﺎﺋﻞ ارادﺗﺎً ﭘﯿﺪا ﮐﺌﮯ ﺟﺎ رﮨﮯ ﮨﯿﮟ۔‬
‫ﯾﮩﯿﮟ ﻣﯿﺮا ﺷﺮوع ﮐﯿﺎ ﮨﻮا اﯾﮏ ﺳﻠﺴﻠہ ﮨﮯ "ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ دی اﻣﻼء دے‬
 ‫َروﻟﮯ" ﮐﺒﮫﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯿﮟ اس ﮐﻮ دﯾﮑﮫ ﻟﯿﺠﺌﮯ ﮔﺎ۔‬
‫۔۔۔۔۔۔‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#9‬‬
‫زﺑﺮدﺳﺖ × ‪2‬‬
‫ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﯽ × ‪2‬‬
‫ﻣﺘﻔﻖ × ‪1‬‬

‫‪.10‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫ﮐﻼم ﺑﮩﺖ ﻣﺎﻧﻮس ﻟﮓ رﮨﺎ ﮨﮯ۔ ﻟﮕﺘﺎ ﮨﮯ اس ﮐﯽ آڈﯾﻮ‬

‫ﺳﻨﯽ ﮨﻮﺋﯽ ﮨﮯ۔‬
‫رﮨﯽ ﺑﺎت ﺷﺎه ﻣﮑﮫﯽ ﻣﯿﮟ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ ﮐﯽ اﻣﻼء ﮐﯽ ۔۔۔ ﺗﻮ‬
‫ﻣﺴﺌﻠہ وﮨﺎں ﮐﻮﺋﯽ ﺑﮫﯽ ﻧﮩﯿﮟ‪ ،‬ﮐﭽﮫ ﻣﺴﺎﺋﻞ ارادﺗﺎً ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﺌﮯ ﺟﺎ رﮨﮯ ﮨﯿﮟ۔‬
‫ﯾﮩﯿﮟ ﻣﯿﺮا ﺷﺮوع ﮐﯿﺎ ﮨﻮا اﯾﮏ ﺳﻠﺴﻠہ ﮨﮯ "ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ دی‬
‫اﻣﻼء دے َروﻟﮯ" ﮐﺒﮫﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯿﮟ اس ﮐﻮ دﯾﮑﮫ ﻟﯿﺠﺌﮯ‬
‫ﮔﺎ۔‬
‫۔۔۔۔۔۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬
 ‫ﯾہ ﺷﺎه ﻣﮑﮫﯽ ﮐﯿﺎ ﮨﮯ ؟آﺳﯽ ﺑﮫﺎﺋﯽ ؟‬
‫آپ ﺗﻮ اﮐﺜﺮ اﭘﻨﮯ ﮐﻼم ﮐﮯ ﺣﺎﺷﯿﮯ ﻣﯿﮟ ﺧﺎص اﻟﻔﺎظ ﮐﺎ ﺗﺮﺟﻤہ ﮨﻢ‬
‫ﺟﯿﺴﻮں ﮐﮯ ﻟﯿﮯ رﮐﮫ رﯾﺘﮯ ﮨﯿﮟ ۔ آپ ﮐﯽ ﯾہ ﻋﺎدت ﺑﮩﺖ اﭼﮫﯽ‬
‫ﮨﮯ۔‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#10‬‬

‫‪.11‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫ﮐﻼم ﺑﮩﺖ ﻣﺎﻧﻮس ﻟﮓ رﮨﺎ ﮨﮯ۔ ﻟﮕﺘﺎ ﮨﮯ اس ﮐﯽ آڈﯾﻮ‬

‫ﺳﻨﯽ ﮨﻮﺋﯽ ﮨﮯ۔‬
‫رﮨﯽ ﺑﺎت ﺷﺎه ﻣﮑﮫﯽ ﻣﯿﮟ ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ ﮐﯽ اﻣﻼء ﮐﯽ ۔۔۔ ﺗﻮ‬
‫ﻣﺴﺌﻠہ وﮨﺎں ﮐﻮﺋﯽ ﺑﮫﯽ ﻧﮩﯿﮟ‪ ،‬ﮐﭽﮫ ﻣﺴﺎﺋﻞ ارادﺗﺎً ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﺌﮯ ﺟﺎ رﮨﮯ ﮨﯿﮟ۔‬
‫ﯾﮩﯿﮟ ﻣﯿﺮا ﺷﺮوع ﮐﯿﺎ ﮨﻮا اﯾﮏ ﺳﻠﺴﻠہ ﮨﮯ "ﭘﻨﺠﺎﺑﯽ دی‬
‫اﻣﻼء دے َروﻟﮯ" ﮐﺒﮫﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯿﮟ اس ﮐﻮ دﯾﮑﮫ ﻟﯿﺠﺌﮯ‬
‫ﮔﺎ۔‬
‫۔۔۔۔۔۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫اس ﮐﺎ اﻣﻼ ۔ارادًة ۔ ﮨﻮ ﮔﺎ۔ ﺗﺎ ﺋﮯ ﻣﺮﺑﻮطہ ۔ة ۔ﮐﯽ ﺗﻨﻮﯾﻦ ﭘﺮ اﻟﻒ ﻧﮩﯿﮟ‬

 ‫ﻟﮕﺘﺎ۔ ﺷﺎﯾﺪ ﯾہ ﺻﺮف ﮐﺘﺎﺑﺖ ﮐﺎ ﻗﺎﻋﺪه ﮨﮯ۔‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#11‬‬
‫ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه × ‪1‬‬
‫ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﯽ × ‪1‬‬

‫‪.12‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪6,729‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫اس ﮐﺎ اﻣﻼ ۔ارادًة ۔ ﮨﻮ ﮔﺎ۔ ﺗﺎ ﺋﮯ ﻣﺮﺑﻮطہ ۔ة ۔ﮐﯽ ﺗﻨﻮﯾﻦ ﭘﺮ‬

‫اﻟﻒ ﻧﮩﯿﮟ ﻟﮕﺘﺎ۔ ﺷﺎﯾﺪ ﯾہ ﺻﺮف ﮐﺘﺎﺑﺖ ﮐﺎ ﻗﺎﻋﺪه ﮨﮯ۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺟﻨﺎب‪ ،‬ﺑﮯ ﺣﯿﻞ و ﺣﺠﺖ!! وﯾﺴﮯ ﻣﯿﮟ ﻧﮯ دوﻧﻮں طﺮح‬

‫ﻟﮑﮫﺎ دﯾﮑﮫﺎ ﮨﮯ اور اﮐﺜﺮ اﻟﺠﮫ ﺟﺎﺗﺎ ﮨﻮں۔‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#12‬‬
‫دوﺳﺘﺎﻧہ × ‪1‬‬
 ‫‪.13‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪6,729‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫ﯾہ ﺷﺎه ﻣﮑﮫﯽ ﮐﯿﺎ ﮨﮯ ؟آﺳﯽ ﺑﮫﺎﺋﯽ ؟‬

‫آپ ﺗﻮ اﮐﺜﺮ اﭘﻨﮯ ﮐﻼم ﮐﮯ ﺣﺎﺷﯿﮯ ﻣﯿﮟ ﺧﺎص اﻟﻔﺎظ ﮐﺎ‬
‫ﺗﺮﺟﻤہ ﮨﻢ ﺟﯿﺴﻮں ﮐﮯ ﻟﯿﮯ رﮐﮫ رﯾﺘﮯ ﮨﯿﮟ ۔ آپ ﮐﯽ ﯾہ‬
‫ﻋﺎدت ﺑﮩﺖ اﭼﮫﯽ ﮨﮯ۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﺷﺎه ﻣﮑﮫﯽ ﮐﺎ اوﭘﺮ ذﮐﺮ آ ﭼﮑﺎ ﺗﮫﺎ اس ﻟﺌﮯ وﺿﺎﺣﺖ ﮐﺮﻧﺎ ﺿﺮوری ﻧہ‬
‫ف ﻋﺎم ﻣﯿﮟ ﻓﺎرﺳﯽ رﺳﻢ اﻟﺨﻂ ﯾﺎ اردو ﮐﮯ ﺣﺮوف‬ ‫ﺳﻤﺠﮫﺎ۔ ﻋﺮ ِ‬
‫ﺗﮩﺠﯽ ﮐﮩہ ﻟﯿﺠﺌﮯ۔‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#13‬‬
‫ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺗﯽ × ‪1‬‬

‫‪.14‬‬
 ‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺟﻨﺎب‪ ،‬ﺑﮯ ﺣﯿﻞ و ﺣﺠﺖ!! وﯾﺴﮯ ﻣﯿﮟ ﻧﮯ‬

‫دوﻧﻮں طﺮح ﻟﮑﮫﺎ دﯾﮑﮫﺎ ﮨﮯ اور اﮐﺜﺮ اﻟﺠﮫ ﺟﺎﺗﺎ ﮨﻮں۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫زﺑﺎن ﮐﯽ ﺑﺎرﯾﮑﯿﺎں ﺗﻮ اﮨﻞ زﺑﺎن ﺟﺎﻧﯿﮟ ۔‬

‫ً‬
‫اﯾﮏ دو اﻗﺴﺎم ﺷﺎﯾﺪ اورﮨﯿﮟ ﺟﮩﺎں اﯾﺴﺎ ﮨﻮﺗﺎ ﮨﮯ ۔ﻣﺜﻼ اﯾﺴﺎ ﮨﻤﺰه‬
‫ﺟﺲ ﭘﮩﻠﮯ اﻟﻒ ﮨﻮ ۔‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#14‬‬

‫‪.15‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬
 ‫زﺑﯿﺮ ﻣﺮزا ﻣﺤﻤﻮد اﺣﻤﺪ ﻏﺰﻧﻮی ﻧﺎﯾﺎب ﺗﻠﻤﯿﺬ ﺳﺎﺟﺪ ﺷﻤﺸﺎد‬
‫ﺷﺎﮐﺮاﻟﻘﺎدری اﻟﻒ ﻧﻈﺎﻣﯽ دوﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﺳﯿﺪ‬
‫ﺷﮩﺰاد ﻧﺎﺻﺮ ﻣﺤﻤﺪ وارث‬
‫ﻣﻨﺪرﺟہ ﺑﺎﻻ ﭘﯿﻐﺎم ﻧﻤﺒﺮ ‪ 6‬اﻗﺘﺒﺎس ﻣﯿﮟ ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه۔ ﺣﻞ ﻟﻐﺎت ﮐﮯ‬
‫ﻟﯿﮯ ﮐﻮﺋﯽ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﮐﺮے ﺑﺸﺮط ﺳﮩﻮﻟﺖ۔۔۔‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#15‬‬
‫دوﺳﺘﺎﻧہ × ‪1‬‬

‫‪.16‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪6,729‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫زﺑﯿﺮ ﻣﺮزا ﻣﺤﻤﻮد اﺣﻤﺪ ﻏﺰﻧﻮی ﻧﺎﯾﺎب ﺗﻠﻤﯿﺬ ﺳﺎﺟﺪ‬

‫ﺷﻤﺸﺎد ﺷﺎﮐﺮاﻟﻘﺎدری اﻟﻒ ﻧﻈﺎﻣﯽ دوﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ‬
‫ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﺳﯿﺪ ﺷﮩﺰاد ﻧﺎﺻﺮ ﻣﺤﻤﺪ وارث‬
‫ﻣﻨﺪرﺟہ ﺑﺎﻻ ﭘﯿﻐﺎم ﻧﻤﺒﺮ ‪ 6‬اﻗﺘﺒﺎس ﻣﯿﮟ ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه۔ ﺣﻞ‬
‫ﻟﻐﺎت ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻮﺋﯽ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﮐﺮے ﺑﺸﺮط ﺳﮩﻮﻟﺖ۔۔۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﻣﯿﺮا ﺧﯿﺎل ﮨﮯ ﺟﻮاب ﻧﻤﺒﺮ ‪ 5‬ﻣﯿﮟ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺎرے ﮐﻼم ﮐﺎ ﺗﺮﺟﻤہ ﮐﺮﻧﺎ‬
‫ﭘﮍے ﮔﺎ۔ ﻣﺠﮫﮯ ﯾﮩﺎں اﻣﻼء ﮐﮯ ﺑﺎرے ﻣﯿﮟ ﺑﮫﯽ ﮐﭽﮫ ﺗﺤﻔﻈﺎت ﮨﯿﮟ‪،‬‬
‫وه ﺑﮫﯽ "درﺳﺖ" ﮐﺮﻧﮯ ﮨﻮں ﮔﮯ۔ ﮐﭽﮫ وﻗﺖ دﯾﺠﺌﮯ۔‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#16‬‬
‫ﻣﺘﻔﻖ × ‪1‬‬

‫‪.17‬‬

‫اﺑﻦ رﺿﺎ ﻻﺋﺒﺮﯾﺮﯾﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪4,225‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫زﺑﯿﺮ ﻣﺮزا ﻣﺤﻤﻮد اﺣﻤﺪ ﻏﺰﻧﻮی ﻧﺎﯾﺎب ﺗﻠﻤﯿﺬ ﺳﺎﺟﺪ‬

‫ﺷﻤﺸﺎد ﺷﺎﮐﺮاﻟﻘﺎدری اﻟﻒ ﻧﻈﺎﻣﯽ دوﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ‬
‫ﯾﻌﻘﻮب آﺳﯽ ﺳﯿﺪ ﺷﮩﺰاد ﻧﺎﺻﺮ ﻣﺤﻤﺪ وارث‬
‫ﻣﻨﺪرﺟہ ﺑﺎﻻ ﭘﯿﻐﺎم ﻧﻤﺒﺮ ‪ 6‬اﻗﺘﺒﺎس ﻣﯿﮟ ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه۔ ﺣﻞ‬
‫ﻟﻐﺎت ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻮﺋﯽ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﮐﺮے ﺑﺸﺮط ﺳﮩﻮﻟﺖ۔۔۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﻓﯽ اﻟﻮﻗﺖ ﻣﻤﮑﻨﺎ ﺗﺮﺟﻤﮯ ﯾہ ﮨﻮ ﺳﮑﺘﮯ ﮨﯿﮟ۔ﻣﺰﯾﺪ ﺟﺎری ﮨﮯ اﺳﯽ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ ﻣﯿﮟ اپ ڈﯾﭧ ﮐﺮﻧﮯ ﮐﯽ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﺮﺗﺎ ﮨﻮں‬

‫ﺳﯽ ﺑﺪﻟﯽ ﺑﯿﭩﮫﮯ ﺑﮫﯿﺲ‬ ‫ﺣﺴﯿﻨﺎ وﯾﮑﮫ ﻟﮯ ا ّ‬‫ُاﭨﮫ ﺷﺎه ُ‬

‫چ ﭘﺮدﯾﺲ‬ ‫ﺟﻨﺪ ﻧﻤﺎﻧﯽ ُﮐﻮﮐﺪی اﺳﯽ ُر ّ‬
‫ل ﮔﺌﮯ ِو ّ‬ ‫ﺳﺎھﮉی ِ‬
‫ﺟﻨﺪ ﻧﻤﺎﻧﯽ ‪ :‬ﺧﺴﺘہ ﺣﺎل ﺟﺎن ﯾﺎ زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ِ‬
 ‫ﺷﺎه ﺣﺴﯿﻦ اﭨﮫ ﮐﺮ دﯾﮑﮫﯿﮯ ﮐہ ﮨﻢ ﻧﮯ ﺑﮩﺮوپ ﺑﮫﺮا ﮨﻮا ﮨﮯ‬
‫ﮨﻤﺎری ﺷﮑﺴﺖ و رﯾﺨﺖ زده زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻮﺣہ ﮐﻨﺎں ﮨﮯ ﮐہ ﮨﻢ ﭘﺮدﯾﺲ‬
‫ﻣﯿﮟ ﺧﻮار ﮨﻮرﮨﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫ﺳﺎھﮉا ﮨﺮ دم ﺟﯽ ُﮐﺮﻻوﻧﺪا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ﻧِﯿﺮ وﮔﺎوے اَﮐّﮫ‬

‫اﺳﺎں ﺟﯿﻮﻧﺪی ﺟﺎﻧﺪے ﻣﺮ ﮔﺌﮯ‪ ،‬ﺳﺎھﮉا ﻣﺎدھﻮ ﮨﻮﯾﺎ اوﮐﮫ‬
‫ُﮐﺮﻻوﻧﺪا ‪ :‬ﮔﺮﯾہ زاری ﮐﺮﻧﺎ‬
‫ﻧِﯿﺮ وﮔﺎوے ‪ :‬آﻧﺴﻮ ﺑﮩﺎﺋﮯ‬
‫ﻣﺎدھﻮ ﮨﻮﯾﺎ وﮐﮫ ‪ :‬ﻣﺎدھﻮ ﺟﺪا ﮨﻮا‬
‫ﮨﻤﺎرا دل ﺗﮍپ رﮨﺎ ﮨﮯ اور ﮨﻤﺎری آﻧﮑﮫ ﺳﮯ آﻧﺴﻮ ﺟﺎری ﮨﯿﮟ‬
‫ﮨﻢ ﺟﯿﺘﮯ ﺟﯽ ﻣﺮ ﭼﮑﮯ ﮨﯿﮟ اور ﮐہ ﮨﻤﺎرا ﻣﺎدھﻮ ﮨﻢ ﺳﮯ ﺟﺪا ﮨﻮ ﮔﯿﺎ‬

‫ﭗ ﺳﻤﮯ دا ڈﻧ ّﮕﺪا ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮں ﭘَﻞ ﭘَﻞ ﭼﮍھﺪا زﮨﺮ‬

‫ﺳﺎﻧﻮں ﺳ ّ‬
‫ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﺑﯿﻠﮯ ﺧﻮف دے ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻦ ﮔﺌﮯ ﺷﮩﺮ‬
‫ﺳﻤﮯ‪ :‬وﻗﺖ‬
‫ﮨﻤﯿﮟ وﻗﺖ ﮐﮯ ﺳﺎﻧﭗ ﻧﮯ ڈس ﻟﯿﺎ ﮨﮯ اور زﮨﺮ ﻟﻤﺤہ ﺑہ ﻟﻤﺤہ اﺛﺮ ﮐﺮ‬
‫رﮨﺎ ﮨﮯ‬
‫ﮨﻤﺎرے اﻧﺪر ﺧﻮف ﮐﮯ دﺷﺖ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻤﺎرے ﺟﻨﮕﻞ ﺷﮩﺮ ﮐﺎ روپ‬
‫دھﺎر ﭼﮑﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫اﺳﺎں ﺷﻮه ﻏﻤﺎں ِوچ ُڈﺑﺪے‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ُرڑھ ﮔﺌﯽ ﻧﺎﺋﻮ ﭘﺘﻮار‬
‫ﻦ ﺗﮯ ﭘﺎﺑﻨﺪﯾﺎں ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﻟﭩﮑﮯ ﺗﻠﻮار‬ ‫ﺳﺎھﮉے ﺑﻮﻟ ّ‬
‫ﺷﻮه‪ :‬درﯾﺎ‬
‫ﭘﺘﻮار‪ :‬ﮐﺸﺘﯽ ﮐﮯ ﭼﭙﻮ‬
‫ﮨﻢ ﻏﻢ ﮐﮯ درﯾﺎ ﻣﯿﮟ ڈوب رﮨﮯ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻤﺎری ﮐﺸﯽ اور ﭼﭙﻮ ﺑﮩہ‬
‫ﮔﺌﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ﮨﻤﺎری ﻧﻄﻖ ﭘہ ﺗﺎﻟﮯ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻤﺎرے ﺳﺮوں ﭘﺮ ﺗﻠﻮار ﻟﭩﮏ رﮨﯽ ﮨﮯ‬

‫اﺳﺎں ﻧﯿﻨﺎں دے ﮐﮫﻮه ِﮔﯿﮍ ﮐﮯ ِﮐﯿﺘﯽ وﺗ ّﺮ دل دی ﭘَﺌﻮں‬

‫ﺠﻦ ﺗﯿﺮی َ‬
‫ﺳﻮﻧﮫ‬ ‫اﯾﮩﮫ ﺑﻨﺠﺮ رھﺌﯽ ﻧﻤﺎﻧﻨﮍی ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮں ﺳ ّ‬
‫ﮐﮫﻮه ِﮔﯿﮍ ‪ :‬ﮐﻨﻮے ﺳﮯ ﭘﺎﻧﯽ ﻧﮑﺎﻟﻨﺎ‬
‫ﻧﻤﺎﻧﮍی‪ :‬ﺧﺴﺘہ و ﺷﮑﺴﺘہ‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ آﻧﮑﮫﻮں ﮐﮯ ﮐﻨﻮؤں ﺳﮯ ﭘﺎﻧﯽ ﻧﮑﺎل ﻧﮑﺎل ﮐﺮ دل ﮐﯽ زﻣﯿﻦ‬
‫ﮐﻮ ﺗﺮ ﮐﺮ دﯾﺎ ﮨﮯ‬
‫ﻣﮕﺮ ﭘﮫﺮ ﺑﮫﯽ ﯾہﺑﺪﻗﺴﻤﺖ ﺑﻨﺠﺮ رﮨﯽ ‪ ،‬اے ﺳﺎﺟﻦ ﺗﻤﮫﺎری ﻗﺴﻢ‬
 ‫اﺳﺎں ُاﺗﻮں ﺷﺎﻧﺖ ﺟﺎﭘﺪے‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﻟﮕﯽ ﺟﻨﮓ‬
‫ﺳﺎﻧﻮں ُ‬
‫ﭼﭗ ﭼﭙﯿﺘﺎ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ ‪ ،‬ﭘﺌﮯ اﮐﮫﻦ ﻟﻮک ﻣﻠﻨﮓ‬
‫ﮨﻢ ظﺎﮨﺮی طﻮر ﭘﺮ ﭘﺮﺳﮑﻮن ﮨﯿﮟ ﻣﮕﺮ ﮨﻤﺎرے ﺑﺎطﻦ ﻣﯿﮟ ﺟﻨﮓ ﻟﮕﯽ‬
‫ﮨﻮﺋﯽ ﮨﮯ‬
‫ﮨﻤﯿﮟ ﺧﺎﻣﻮش دﯾﮑﮫ ﮐﺮ ﻟﻮﮔﻮں ﻧﮯ ﮨﻤﯿﮟ ﻣﻠﻨﮓ ﮐﮩﻨﺎ ﺷﺮوع ﮐﺮدﯾﺎ‬
‫ﮨﮯ‬

‫اﺳﺎں ُﮐﮫﺒﮯ ﻏﻢ دے ُﮐﮫﺒﮍے ‪ ،‬ﺳﺎڈے ﻟﻤﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ﮐﯿﺲ‬

‫ﭘﺎ ﺗﺎﻧﮯ ﺑﺎﻧﮯ ﺳﻮﭼﺪے‪ ،‬اﺳﺎں ُﺑﻨﺪے رﯾﻨﺪے ﮐﮫﯿﺲ‬
‫ُﮐﮫﺒﮍے ‪ :‬ﮔﮫﺎﺋﯽ‬
‫ﮐﯿﺲ‪ :‬ﺑﺎل‬
‫ﮨﻢ ﻏﻢ ﮐﯽ ﮐﮫﺎﺋﯽ ﻣﯿﮟ ﮔﺮ ﭼﮑﮯ ﮨﯿﮟ اور ﺑﺎل ﻟﻤﺒﮯ ﮨﻮ ﭼﮑﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ﮐہ ﮨﻢ اس ﮐﺎ ﺗﺎﻧہ ﺑﺎﻧہ ﺳﻮچ ﮐﺮ ﭼﺎدرﯾﮟ ﺑﻨﻨﮯ ﻟﮕﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫ُﮨﻦ ﭼﮫﯿﺘﯽ دوڑﯾﮟ ُﺑﮫﻠﯿﺎ ‪ ،‬ﺳﺎھﮉی ﺳﻮﻟﯽ ﭨﻨﮕﯽ ﺟﺎن‬

‫ﺗﯿﻨﻮں واﺳﻄہ ﺷﺎه ﻋﻨﺎﺋﺖ دا ‪ ،‬ﻧہ ﺗﻮڑﯾﮟ ﺳﺎھﮉا ﻣﺎن‬
‫اب ﺟﻠﺪی آو ﺑﮫﻠﯿﺎ ﮨﻤﺎری ﺟﺎن ﺳﻮﻟﯽ ﭘﺮ ﮨﮯ‬
‫آپ ﮐﻮ ﺷﺎه ﻋﻨﺎﯾﺖ ﮐﺎ واﺳﻄہ ﮐہ ﮨﻤﺎری ﺑﺎت رﮐﮫ ﻟﯿﺠﯿﻮ‬

‫ﺟﻨﺪ دھﻤﺎل‬‫اﺳﺎں ﭘﯿﺮﯾﮟ ﭘﺎ ﻟﺌﮯ ُﮐﻨﮕﮫﺮو ‪ ،‬ﺳﺎڈی ﭘﺎوے ِ‬

‫ﺳﺎھﮉی ﺟﺎن ﻟﺒﺎں ﺗﮯ اﭘ ّﮍی ‪ُ ،‬ﮨﻦ ﭼﮫﯿﺘﯽ ُﻣﮑﮫ وﮐﮫﺎل‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ ﭘﺎؤں ﻣﯿﮟ ﮔﻨﮕﮫﺮو ﺑﺎﻧﺪھ ﻟﯿﮯ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻢ دھﻤﺎل ڈال رﮨﮯ‬
‫ﮨﯿﮟ‬
‫ﮨﻤﺎری ﺟﺎن ﻟﺒﻮں ﭘﺮ آﺋﯽ ﮨﻮﺋﯽ ﮨﮯ اب ﺟﻠﺪی ﺳﮯ ﻣﮑﮫﮍا دﮐﮫﺎ دو‬

‫ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﺗﮯ ﺳﻮرج ﮨﺎڑھ دا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﺳﯿﺖ ﺳﯿﺎل‬

‫ﺑﻦ ﭼﮫﺎں ُﮨﻦ ﭼﯿﺘﺮ ُرﮐﮫ دی ‪ ،‬ﺳﺎھﮉے اﻧﺪر ﭘﺎﻧﺒﮍ ﺑﺎل‬
‫ﮨﺎڑھ دا ‪:‬اﯾﮏ ﮔﺮم ﻣﮩﯿﻨﮯ ﮐﺎ ﻧﺎم‬
‫ﺳﯿﺖ ﺳﯿﺎل ‪ :‬ﺳﻔﯿﺪی ﯾﺎ اﺟﺎﻻ ﺟﺎری ﮐﯿﮯ ﮨﻮﺋﮯ‬
‫ﭼﯿﺘﺮ رﮐﮫ‪ :‬ﭼﯿﺘﺮ ﮐﺎ درﺧﺖ‬
‫ﭘﺎﻧﺒﮍ ﺑﺎل ‪ :‬اﻻؤ دھﮑﺎﻧﺎ‬
‫ﮨﻤﺎرے ﺳﺮ ﭘﺮ ﺳﻮرج ﮨﻤﯿﮟ ﺳﻠﮕﺎ رﮨﺎ ﮨﮯ اور ﮨﻤﺎرے اﻧﺪر اﺟﺎﻟﮯ‬
 ‫ﺟﺎری ﮨﯿﮟ‬
‫ﭼﺘﯿﺮ ﮐﮯ درﺧﺖ ﮐﯽ ﭼﮫﺎؤں ﺑﻦ ﮐﺮ ﮨﻤﺎرے اﻧﺪر آﻻؤ دھﮑﺎؤ‬

‫اﺳﺎں ﻣﭻ ﻣﭽﺎﯾﺎ ﻋﺸﻖ دا ‪ ،‬ﺳﺎھﮉا ﻟﻮﺳﯿﺎ اِک اِک ُﻟﻮں‬

‫ﺧﻮد ﻧﻮں ُﺑﮫﻠ ّﮯ ﺳﺎﻧﻮﻻ‪ ،‬اﺳﺎں ﮨﺮ دم ﺟﭙ ّﯿﺎ ﺗﻮں‬
‫اﺳﺎں ُ‬
‫ﻟﻮﺳﯿﺎ‪ :‬ﺟﻞ ﮔﯿﺎ‬
‫ﻟﻮں‪ُ :‬رواں‪ ،‬ﺑﺎرﯾﮏ ﺑﺎل‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ ﻋﺸﻖ ﮐﯽ آگ ﻟﮕﺎ رﮐﮫﯽ ﮨﮯ اور ﮨﻤﺎرا ُرواں ُرواں ﺟﻞ ﮔﯿﺎ‬
‫ﮨﮯ‬
‫اے ﭘﯿﺎرے ﮨﻢ ﺧﻮد ﮐﻮ ﺑﮫﻮل ﭼﮑﮯ ﮨﯿﮟ اور ﺗﻤﮫﺎرے ﻧﺎم ﮐﯽ ﮨﺮ دم‬
‫ﺗﺴﺒﯿﺢ ﮐﺮﺗﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ھ ّ‬
‫ﮉ‬ ‫ﭼﯿﺨﺎ ﭼﮍاھﻮن دی‪ ،‬ﺳﺎھﮉے ﺗِﮍﮐﻦ ﻟَﮕﮯ َ‬ ‫ﭼﻨﺘﺎ ِ‬
‫ﺳﺎھﻨﻮں ِ‬
‫ﭘَﮫﮍ ﻟﯿﮑﮫﺎں ﺑﺮﭼﮫﯽ ُدﮐﮫ دی ﺳﺎھﮉے ﺳﯿﻨﮯ دﯾﺘﯽ َﮐﮉ‬
‫ﭼﻨﺘﺎ‪ :‬ﻓﮑﺮ‬
‫ِ‬
‫ﭼﯿﺨﺎ ‪:‬‬
‫ﺗِﮍﮐﻦ‪ :‬ﭨﻮﭨﻨﺎ‬
‫ﮨﻤﯿﮟ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم ﻓﮑﺮ ﮨﮯ اور ﮨﻤﺎری ﮨﮉﯾﺎں ﭨﻮﭨﻨﮯ ﻟﮕﯽ ﮨﯿﮟ‬
‫اور ﻗﺴﻤﺖ ﻧﮯ ﻏﻤﻮں ﮐﯽ ﺗﻠﻮار ﮨﻤﺎرے ﺳﯿﻨﮯ ﻣﯿﮟ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﮐﺮدی‬
‫ﮨﮯ‬

‫اﺳﺎں ُﺗﺮ ُﺗﻮں ُدﮐﮫﮍے ﭼﺎھﮕﺪے ﺳﺎھﮉے ﻟﮑﮫﯿﮟ ﻟِﮑﮫﯿﺎ ﺳﻮگ‬

‫ﺳﺎڈھﯽ واٹ ﻟﻤﯿﺮی ُدﮐﮫ دی‪،‬ﺳﺎھﮉے ُﻋﻤﺮوں ﻟﻤﮯ روگ‬
‫ُﺗﺮ ُﺗﻮں ‪ :‬ﺗﺠﮫ ﺳﮯ‬
‫ﭼﺎھﮕﺪے‪ :‬اﺟﺘﻨﺎب ﮐﺮﻧﺎ‪ ،‬ﺑﭽﻨﮯ ﮐﯽ ﺧﻮاﮨﺶ‬
‫واٹ ‪:‬‬
‫اے دﮐﮫ ﮨﻢ ﺗﺠﮫ ﺳﮯ ﮔﺒﮫﺮاﺗﮯ ﮨﯿﮟ اور ﺗﻢ ﮨﻤﺎرے ﻣﻘﺪر ﻣﯿﮟ ﻟﮑﮫ‬
‫دﯾﮯ ﮔﺌﮯ ﮨﻮ‬
‫ﮨﻤﺎری زﻧﺪﮔﯽ دﮐﮫﻮں ﺑﮫﺮی ﮨﮯ اور ﮨﻤﺎری ﻋﻢ ﺳﮯ ﻟﻤﺒﮯ ﮨﻤﺎرے‬
‫ﻏﻢ ﮨﯿﮟ‬

‫ﺳﺎڈھﮯ وﯾﮫﮍے ﭘﮫﻮھﮍی ُدﮐﮫ دی‪،‬ﺳﺎھﮉا رو رو ﭼﻮﯾﺎ ﻧﻮر‬

‫اﯾﮩہ اوﮐﮍ ﺳﺎھﮉی ﭨﺎل دے‪ ،‬ﺗﯿﺮا ﺟﯿﻮے ﺷﮫﺮ ﻗﺼﻮر‬
 ‫وﯾﮫﮍے ﭘﮫﻮھﮍی ‪ :‬ﺻﺤﻦ ﻣﯿﮟ ﻣﯿﺖ‬
‫رو رو ﭼﻮﯾﺎ ﻧﻮر‪ :‬رو ﮐﺮ ﺑﯿﻨﺎﺋﯽ ﭼﻠﯽ ﮔﺌﯽ‬
‫اوﮐﮍ ‪:‬‬
‫ﮨﻤﺎرے ﺻﺤﻦ ﻣﯿﮟ ﻏﻢ ﮐﯽ ﻣﯿﺖ ﭘﮍی ﮨﮯ اور رو ور ﮐﺮ ﮨﻤﺎری‬
‫آﻧﮑﮫﯿﮟ ﺑﮯ ﻧﻮر ﮨﻮ ﭼﮑﯿﮟ‬
‫ﮨﻤﺎری ﯾہ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﮐﻮ رﻓﻊ ﮐﺮدے ﺗﻤﮫﺎرے ﺷﮩﺮ ﻗﺼﻮر ﮐﺎ ﺑﮫﯽ ﺑﮫﻼ‬
‫ﮨﻮ‬

‫ﺳﺨﻦ دﯾﺎ وارﺛﺎ‪،‬ﺗﯿﺮے ﺟﻨﮉﯾﺎﻟﮯ دی ﺧﯿﺮ‬‫آ وﯾﮑﮫ ُ‬

‫اَج ُﭘﺘﺮ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دے ﭘﺌﮯ ﻣﺎں ﻧﺎل رﮐﮫﻦ َوﯾﺮ‬
‫اے ﺷﺎﻋﺮی ﮐﮯ وارث آ ﮐﺮ دﯾﮑﮫﻮ ﮐہ ﺗﻤﮫﺎرا ﭘﺮﭼﻢ ﺳﻼﻣﺖ رﮨﮯ‬
‫ﻣﻌﺼﻮم ﻣﺎں ﮐﮯ اﭘﻨﮯ ﮨﯽ ﺑﯿﭩﮯ آج اس ﮐﮯ دﺷﻤﻦ ﺑﻦ ﮔﺌﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫اَج ھﯿﺮ ﺗﯿﺮی ﭘﺌﯽ ﺳﮫﮑﺪی‪ ،‬اَج َﻗﯿﺪو ﭼﮍھﯿﺎ رﻧﮓ‬

‫ﭼﻨﮓ‬ ‫اَج ﺗﺨﺖ ھﺰارے ڈھﯿﮫہ ﮔﺌﮯ‪،‬اَج ُاﺟﮍﯾﺎ ﺗﯿﺮا َ‬
‫ﺗﻤﮫﺎری ھﯿﺮ ﻏﻢ ﺳﮯ دﺑﻠﯽ ﮨﻮ ﭼﻠﯽ ﭘﺮ اس ﮐﮯ دﺷﻤﻦ ﭘﮫﻞ‬
‫ﭘﮫﻮل رﮨﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫آج ﮨﺰاره ﮐﮯ ﺗﺨﺖ ﺷﮑﺴﺖ ﭘﺎ ﭼﮑﮯ اور ﺗﻤﮫﺎرا ﺟﮫﻨﮓ ﺷﮩﺮ وﯾﺮان‬
‫ﮨﻮ ﭼﮑﺎ ﮨﮯ‬

‫ﺳﮑﯿﺎ وﯾﮑﮫ ﭼﻨﺎ‬‫اَج ﺑِﯿﻠﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ﺳﻮﻧﺠﮍے‪ ،‬اَج ُ‬

‫اَج ﭘِﮫﺮن آُذرده راﻧﺠﮫﮍے‪ ،‬اَج ﮐﮫﯿﮍے ﮐﺮ دے ﭼﺎء‬
‫ﺳﮑﯿﺎ وﯾﮑﮫ ﭼﻨﺎ‪ :‬ﭼﻨﺎب ﮐﻮ ﺧﺸﮏ ﮨﻮا دﯾﮑﮫﻮ‬ ‫ُ‬
‫ﮐﮫﯿﮍا‪ :‬راﻧﺠﮯ ﮐﺎ رﻗﯿﺐ‬
‫ﭼﺎ‪ :‬ﺗﻤﻨﺎ‬
‫آج ﺑﯿﻠﮯ وﯾﺮان ﮨﯿﮟ اور درﯾﺎﺋﮯ ﭼﻨﺎب ﺧﺸﮏ ﮨﮯ‬
‫آج راﻧﺠﮫﮯ دل ﺷﮑﺴﺘہ ﮔﮫﻮم رﮨﮯ ﮨﯿﮟ اور رﻗﯿﺐ اﭘﻨﮯ ارﻣﺎن ﻧﮑﺎل‬
‫رﮨﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫ﺳﮑﮫ دے ِﮔﯿﺖ‬ ‫اَج ُﭨﭩﯽ وﻧﺠﻠﯽ ﭘﺮﯾﺖ دی‪ ،‬اَج ُﻣﮑﮯ ُ‬

‫ﺑَﻦ ﺟﻮﮔﯽ َدر َدر ﭨﻮﻟﯿﺎ‪ ،‬ﺳﺎھﻨﻮں ﮐﻮﺋﯽ ﻧہ ِﻣﻠﯿﺎ ِﻣﯿﺖ‬
‫ﭨﻮﻟﯿﺎ ‪ :‬ﭨﭩﻮل ﻟﯿﺎ ‪ ،‬دﯾﮑﮫ ﻟﯿﺎ ‪ ،‬ﭘﮫﺮ ﻟﯿﺎ‪ ،‬ﮔﮫﻮم ﻟﯿﺎ‬
‫آج ﭘﯿﺎر ﮐﯽ ﺑﺎﻧﺴﺮی ﭨﻮٹ ﮔﺌﯽ اور راﺣﺖ ﮐﮯ ﻧﻐﻤﮯ ﺧﺘﻢ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ‬
‫ﺟﻮﮔﯽ ﺑﻦ ﮐﺮ ﮨﺮ ﺟﮕہ دﯾﮑﮫ ﻟﯽ ﻣﮕﺮ ﮨﻢ ﮐﻮ ﮨﻤﺎرا ﺳﺎﺟﻦ ﮐﮩﯿﮟ ﻧہ‬
‫ﻣﻞ ﺳﮑﺎ‬
 ‫اﺳﺎں اﮐﮫﺮﻣﻮﺗﯽ رول دے اﺳﺎں در در ﻻﻧﺪے واج‬
‫ھﯿﺮ ﺳﯿﺎﻟﮍی ﺟﯿﮫﮍی رﻧﮕﮯ اﭘﻨﺎ ﺗﺎج‬‫ﮐﻮﺋﯽ ﻟﺒﮫﮯ ِ‬
‫رول دے ‪ :‬ﺧﻮار ﮐﺮﺗﮯ ﮨﯿﮟ‪ ،‬رﺳﻮا ﮐﺮﺗﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ھﯿﺮ‪ :‬راﻧﺠﮯ ﮐﯽ ﻣﺤﺒﻮﺑہ‬
‫ﺳﯿﺎﻟﮍی‪:‬‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ اﻧﻤﻮل ﮨﯿﺮے ﺧﻮار ﮐﺮ دﯾﮯ اور ﮨﻢ ﻧﮯ ﮨﺮ ﺟﮕہ ﭘﮑﺎر ﮐﮯ دﯾﮑﮫ‬
‫ﻟﯿﺎ‬
‫ﮐﻮﺋﯽ ھﯿﺮ ﮨﻢ ﮐﻮ ﻣﻞ ﺟﺎﺋﮯ ﺟﻮ ﮨﻤﺎرے ﺗﺎج ﮐﺎ ﻣﻮﺗﯽ ﺑﻦ ﺟﺎﺋﮯ‬

‫ﺳﻘﺮاط‬‫ﺳﺎھﮉے ﮨﺘﮫ ﭘﯿﺎﻻ زﮨﺮ دا اﺳﺎں وﯾﻠﮯ دے ُ‬

‫اﺳﺎں َﮐﮫﻨﮉ ﺑﻨﺎدے ﮐﮫﺎر ﻧﻮں ﺳﺎڈھﯽ ﺟﮓ ﺗﻮں وﮐﮫﺮی ﺑﺎت‬
‫ﮨﻢ وﻗﺖ ﮐﮯ ﺳﻘﺮاط ﮨﯿﮟ اور ﮨﻤﺎرے ﮨﺎﺗﮫ ﻣﯿﮟ زﮨﺮ ﮐﺎ ﭘﯿﺎﻟہ ﮨﮯ‬
‫ﮨﻢ ﻧﻤﮏ ﮐﻮ ﭼﯿﻨﯽ ﺑﻨﺎ دﯾﺘﮯ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻢ ﺳﺎری دﻧﯿﺎ ﺳﮯ ﻧﺮاﻟﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫ھﻦ ﮐﺮ ﮐﻮﺋﯽ ﺗﺪﺑﯿﺮ‬ ‫ُاﭨﮫ ﺟﺎگ ﻓﺮﯾﺪا ُ‬

‫ﺳﺘّﯿﺎ ُ‬
‫ﺟﻨﺪ ﮨِﺠﺮ ﮐﺮﯾﺮے ﭘَﮫﺲ ﮐﮯ اَج ﮨﻮ ﮔﺌﯽ ﻟﯿﺮو ﻟِﯿﺮ‬ ‫ِ‬
‫ﻟﯿﺮو ﻟِﯿﺮ ‪ :‬ﭨﮑﮍے ﭨﮑﮍے ﮨﻮ ﺟﺎﻧﺎ‬
‫اے ﺳﻮﺋﮯ ﮨﻮﺋﮯ ﻓﺮﯾﺪ اب ﺟﺎﮔﻮ اور ﮐﻮﺋﯽ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﮐﺮو‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﮨﺠﺮ ﮐﮯ ﺧﺎردار ﺗﺎروں ﻣﯿﮟ ﭘﮫﻨﺲ ﮐﺮ ﭨﮑﮍے ﭨﮑﮍے ﮨﻮ ﮔﺌﯽ‬
‫ﮨﮯ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﺟﻮﺑﻦ ُرﺗﮯ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ َ‬

‫ﺳﺒﮫ آﮐﮫﻦ ﺑﺎﺑﺎ ﻟﻮگ‬
‫ِﮐﺲ ﮐﮫﻮﯾﺎ ﺳﺎھﮉا ﺟﻮﺑﻨﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﮕﺎ ﮐﯿﮫﺎ روگ‬
‫ﺟﻮﺑﻦ ُرﺗﮯ‪ :‬ﺟﻮاﻧﯽ ﮐﮯ دﻧﻮں ﻣﯿﮟ‬
‫ﻢ ﺷﺒﺎب ﻣﯿﮟ ﮨﯽ ﺳﺐ ﻟﻮگ ﺑﻮڑھﺎ ﮐﮩﻨﮯ ﻟﮕﮯ‬ ‫ﮨﻤﯿﮟ ﻋﺎﻟ ِ‬
‫ﮐﺲ ﻧﮯ ﮨﻤﺎری ﺟﻮاﻧﯽ ﭼﮫﯿﻦ ﻟﯽ اور ﯾہ ﮐﯿﺴﺎ روگ ﮨﻢ آ ﻟﮕﺎ‬

‫اﺳﺎں ﭘﯿﮍاں دا َوﻧﺠﮫ ﭘﺎﻟﯿﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ُدﮐﮫﺎں ﭼﺎھﮍی ﭘﺎن‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﻏﻢ دا ﭘﯿﻨﺠﺎ ﭘِﻨﺠﺪا ﺳﺎڈھﮯ ُﺗﻨﺒﮯ ُاڈدے ﺟﺎن‬
‫َوﻧﺠﮫ ‪ :‬ﻓﺼﻞ‬
‫ﭼﺎھﮍی ﭘﺎن ‪ :‬ﻟﮍی ﭘﺮوان ﭼﮍھﺎﺋﯽ‬
‫ا ﭘﯿﻨﺠﺎ ﭘِﻨﺠﺪا ‪:‬ﭼﮑﯽ ﻣﯿﮟ ﭘﯿﺴﻨﺎ‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ ﻏﻤﻮں ﮐﯽ ﮐﮫﯿﺘﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﯽ ﮨﮯ اور ﻏﻢ ﻧﮯ ﮐﯽ ﺑﯿﻞ ﭘﺮ ﻟﭩﮏ‬
‫رﮨﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ان ﻏﻤﻮں ﮐﯽ ﭼﮑﯽ ﻧﮯ ﭘﯿﺲ ﮐﺮ رﮐﮫ دﯾﺎ ﮨﮯ ﮐہ ﮨﻢ رﯾﺰه رﯾﺰه ﮨﻮ‬
‫رﮨﮯ ﮨﯿﮟ‬
 ‫اﺳﺎں ﺑِﯿﺠﮯ ُرﮐﮫ اﻧﺎر دے ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﺒﮫﮯ ُﺗﻤﮯ َﮐﻮڑ‬
‫اﺳﺎں ﻣﺮن دﯾﮫﺎڑے ُاڈﯾﮑﺪے ﺳﺎھﮉی َودّدی ﺟﺎوے َ‬
‫ﺳﻮڑ‬
‫ﺑِﯿﺠﮯ ُرﮐﮫ ‪ :‬درﺧﺖ ﺑﮫﺠﻮاﺋﮯ‬
‫ﺗﻤﮯ ﮐﻮڑ ‪ :‬ﮐﻮڑا ﭘﮫﻞ‬
‫دﯾﮫﺎڑے ُاڈﯾﮑﺪے ‪ :‬دن ﮐﮯ ﻣﻨﺘﻈﺮ‬
‫ﺳﻮڑ‪ :‬ﺷﺎﯾﺪ ُﻋﻤﺮ‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ اﻧﺎر ﮐﮯ درﺧﺖ ﻟﮕﺎﺋﮯ ﭘﺮ ﮨﻤﯿﮟ ﭘﮫﻞ ﮐﮍوے ﺗﻤﮯ ﮐﺎ ﻣﻼ‬
‫ﮨﻢ ﻣﻮت ﮐﯽ ﺧﻮاﮨﺶ ﮐﺮﺗﮯ ﮨﯿﮟ ﺗﻮ ﮨﻤﺎری ﮨﻢ اور طﻮﯾﻞ ﮨﻮ ﺟﺎﺗﯽ‬
‫ﮨﮯ‬

‫ﺳﺮ ﺗﮯ ُرﮐﮫ ﺑﻠﻮر دے ﺳﺎھﮉی ُﺗﭙﻮں ﮔﮫﯿﺮی ﭼﮫﺎں‬

‫ﺳﺎھﮉے ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎھﮉے ﺗَﻨﺒﻮ ﺳﺎڑھﮯ ﺳﻮرﺟﮯ ﺳﺎھﮉی ﻟﻮﺳﮯ دھﺮﺗﯽ ﻣﺎں‬
‫ُرﮐﮫ‪ :‬درﺧﺖ‬
‫ُﺗﭙﻮں ﮔﮫﯿﺮی ‪ :‬دھﻮپ ذره‬
‫ﺗَﻨﺒﻮ‪ :‬ﺷﺎﻣﯿﺎﻧہ‬
‫ُﻟﻮﺳﮯ دھﺮﺗﯽ ﻣﺎں ‪ :‬زﻣﯿﻦ ﺟﻞ رﮨﯽ ﮨﮯ‬
‫ﮨﻤﺎرے ﺳﺮوں ﭘﺮ ﺷﯿﺸﮯ ﮐﮯ درﺧﺖ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻤﺎری ﭼﮫﺎؤں ﺗﻮ‬
‫دھﻮپ ﺳﮯ ﺑﮫﯽ زﯾﺎده ظﺎﻟﻢ ﮨﮯ‬
‫اور ﺳﻮرج ﻧﮯ ﮨﻤﺎرے ﺷﺎﻣﯿﺎﻧﮯ ﺟﻼ دﯾﮯ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻤﺎری زﻣﯿﻦ ﺟﻞ‬
‫رﮨﯽ ﮨﮯ‬

‫ﺳﺎھﮉی ُاﺟﮍی ﺣﺎﻟﺖ وﯾﮑﮫ ﮐﮯ ﭘﺎ رﺣﻤﺖ دی اِک ﭼﺎت‬

‫ھﻦ ﮐﺮ ﺳﺎﺋﯿﺎں ﺷﺒﺮات‬ ‫ﺳﺎھﮉے ﺳﺮ ﺗﻮں اَﻧﮫﯽ رات ﻧﻮں ُ‬
‫ﭼﺎت‪:‬ﻧﻈﺮ‬
‫ﮨﻤﺎری ﺑﺮﺑﺎدی ﭘﺮ اﯾﮏ ﻧﻈِﺮ ﮐﺮم ﻓﺮﻣﺎﺋﮯ‬
‫اور اس اﻧﺪھﯿﺮی رات ﮐﻮ ﮨﭩﺎ ﮐﺮ ﻣﺮادوں واﻟﯽ رات ﺑﻨﺎ دﯾﺠﯿﮯ‬

‫ﺳﻠﻄﺎﻧﯿﺎ ﺳﺎھﻨﻮں درداں ﻟﯿﺎ ﻟﺘﺎڑ‬ ‫ھﻦ آ ﺑﺎھﻮ ُ‬ ‫ُ‬

‫اَج ﺗﻮڑ زﻧﺠﯿﺮی ُدﮐﮫ دی اَج ھﻮ دا ﻧﻌﺮه ﻣﺎر‬
‫ﻟﭩﺎڑ‪ :‬ﺗﺒﺎه ﮐﺮ دﯾﺎ‬
 ‫اے ﺳﻠﻄﺎن ﺑﺎﮨﻮ اب آ ﺟﺎو ﮐﮯ ﮨﻢ ﮐﻮ ﻣﺼﺎﺋﺐ و آﻻم ﻧﮯ ﺗﻮڑ ﮐﺮ رﮐﮫ‬
‫دﯾﺎ ﮨﮯ‬
‫اس ﺗﮑﻠﯿﻒ ﮐﯽ زﻧﺠﯿﺮ ﮐﻮ ﺗﻮڑ ﮐﺮ ﷲ ﮨﻮ ﮐﺎ ﻧﻌﺮه ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮو‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں اﻟﻒ ﺑﻨﺎ دے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺳﺎھﮉی ُﻣﮏ ﺟﺎﺋﮯ ﺑﮯ دی ُﻟﻮڑ‬

‫ﺸﮑﮯ ﺑﻮﭨﯽ ﻋﺸﻖ دی ﺳﺐ ﻧِﮑﻠﮯ دل دی ﮐﻮڑ‬ ‫َﻣﻦ ُﻣ ّ‬
‫ﮨﻤﯿﮟ ﯾﮏ ﺟﺎن ﮐﺮدے اے ﭘﯿﺎرے ﮐہ ﮨﻢ دوﺳﺮی ﮐﻮﺋﯽ ﺗﻤﻨﺎ ﮨﯽ ﻧہ‬
‫ﮐﺮ ﺳﮑﯿﮟ‬
‫ﮨﻤﺎرے دل ﻋﺸﻖ ﮐﯽ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺳﮯ ﻣﻌﻄﺮ ﮐﺮدے اور ﺳﺎری‬
‫ﮐﮍواﮨﭧ ﮐﻮ ﻧﮑﺎل دے‬

‫اﯾﺘﮫﮯ ﺗِﮍ دے ﺳﺐ اﯾﻤﺎن ﺗﮯ اﯾﺘﮫﮯ ُاڈدی ﻋﺸﻖ دی ُﺗﻮڑ‬

‫ﺟﻮ ﻋﺸﻖ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻨﮕﺪا ﭘﮫﮍ ُاس ﻧﻮں ﻟﯿﻨﺪے ُﻧﻮڑ‬
‫ﺗِﮍ دے‪ :‬اﮐﮍﻧﺎ‬
‫ُﺗﻮڑ‪ :‬ﮔﺮد ﺧﺎک‬
‫ﯾﮩﺎں ﺳﺐ ﮐﻮ اﭘﻨﮯ اﯾﻤﺎن ﮐﺎ زﻋﻢ ﮨﮯ ااور ﯾﮩﺎں ﻋﺸﻖ ﮐﯽ ﺧﺎک‬
‫اڑھ رﮨﯽ ﮨﮯ‬
‫ﺟﺲ ﮐﻮ ﻋﺸﻖ ﺳﻼﻣﺖ ﭼﺎﮨﯿﮯ اس ﮐﻮ ظﺎﻟﻢ ﭘﮑﮍ ﻟﯿﺘﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫ﺳﮑﺪا ﺳﺎھﮉی ودھﺪی ﺟﺎوے ﭘﯿﺎس‬ ‫ﺳﺎھﮉا ﺗﺎﻟﻮ ﺟﺎوے ُ‬

‫ﺑﻦ ﺑﺪل ﺳﺎون ﻣﺎه دا ﺳﺎھﮉی ﭘﻮری ﮐﺮ دے آس‬
‫ﮨﻤﺎرا ﺣﻠﻖ ﺧﺸﮏ ﮨﻮ رﮨﺎ ﮨﮯ اور ﮨﻤﺎری ﺗﺸﻨﮕﯽ ﺑﮍھ رﮨﯽ ﮨﮯ‬
‫ﺳﺎون ﮐﮯ ﻣﮩﯿﻨﮯ ﮐﺎ ﺑﺎدل ﺑﻦ ﮐﺮ ﮨﻤﺎری ﺗﻤﻨﺎ ﭘﻮری ﮐﺮ دو‬

‫اﺳﺎں اﭘﻨﯽ ﻗﺒﺮے آپ ﮨﯽ ﻟﺌﮯ ﻟَﮫﻮ دے دﯾﻮے ﺑﺎل‬

‫اﺳﺎں ﺑﮯ ُﺑﺮﯾﺎں دے ﺷﮫﺮ ِوچ اﯾﮫہ ﮐﯿﺘﺎ ﻧﻮاں ﮐﻤﺎل‬
‫ﻟَﮫﻮ دے دﯾﻮے ﺑﺎل‪ :‬ﻟﮩﻮ ﺳﮯ ﭼﺮاخ ﺟﻼﻧﺎ‬
‫ﺑﮯ ُﺑﺮﯾﺎں‪ :‬ﺟﻮ ُﺑﺮے ﻧہ ﮨﻮں ﻣﺮاد ﻧﯿﮑﻮﮐﺎر ﭘﺎرﺳﺎ‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ اﭘﻨﯽ ﻗﺒﺮ ﭘﺮ اﭘﻨﮯ ﻟﮩﻮ ﺳﮯ ﭼﺮاغ ﺟﻼ ﻟﯿﺎ ﮨﮯ‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ ﭘﺎرﺳﺎؤں ﮐﮯ ﺷﮩﺮ ﻣﯿﮟ ﯾہ اﻧﻮﮐﮫﺎ ﮐﺎم ﮐﯿﺎ ﮨﮯ‬

‫ﺳﺎﺋﯿﮟ دﻣﮍی ﺷﺎه دﯾﺎ ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺗﯿﺮا ﺟﯿﻮے ﺳﯿﻒ ﻣﻠﻮک‬

‫ﺳﺎھﮉے دﯾﺪے ﺗﺮﺳﻦ دﯾﺪ ﻧﻮں ﺳﺎھﮉے دل ﭼﻮں ُاﭨﮫﺪی ھﻮک‬
‫اے ﺳﺎﺋﯿﮟ دﻣﮍی ﺷﺎه ﮐﮯ ﭘﯿﺎرے ﺗﻤﮫﺎرے ﻋﻼﻗہ ﺳﯿﻒ ﻣﻠﻮک آﺑﺎد‬
‫رﮨﮯ‬
‫ﮨﻤﺎرے دل ﺳﮯ آه ﻧﮑﻞ رﮨﯽ ﮨﮯ اور ﮨﻤﺎری آﻧﮑﮫﯿﮟ دﯾﺪار ﮐﻮ ﺗﺮس‬
 ‫رﮨﯽ ﮨﯿﮟ‬

‫ﺳﺨﻦ دی ﺳﺎھﮉی ﮐﺮ دے ﺻﺎف زﺑﺎن‬ ‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﮔﮍھﺘﯽ دﯾﺪے ُ‬

‫ﻋﻠﻢ ﮔﯿﺎن‬
‫ھﻦ ﺑﺨﺸﻮ ِ‬ ‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﺑﮑّﻞ ِوچ ﻟﭙﯿﭧ ﮐﮯ ُ‬
‫ُﮔﮍھﺘﯽ ‪ :‬ﮔﮫﭩﯽ ﻣﺮاد ﻧﻮﻣﻮﻟﻮ ﺑﭽﮯ ﮐﯽ ﭘﮩﻠﯽ ﻏﺬا‬
‫ُﺑﮑّﻞ ‪ :‬ﭼﺎدر ﯾﺎ داﻣﻦ‬
‫ﮨﻤﯿﮟ ﺳﺨﻦ ﮐﯽ ﮔﮫﭩﯽ دے ﮐﺮ ﮨﻤﺎری زﺑﺎن ﮐﻮ ﺻﺎف ﮐﺮ دے‬
‫اﭘﻨﮯ ﻋﻠﻢ ﮐﯽ ﭼﺎدر ﻣﯿﮟ ﻟﭙﯿﭧ ﮐﺮ ﮨﻤﯿﮟ ﻋﻠﻢ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﮐﺮ دﯾﺠﯿﮯ‬

‫اﺳﺎں راﺗﯿﮟ ُاﭨﮫ ُاﭨﮫ ﭘِﭩﺪے ﺳﺎھﮉے ﮐﺎﻟﺠﮯ ﭘﺌﮯ ﮔﺌﯽ ﺳﻮج‬
‫ﭼﮫﻢ َ‬
‫ﭼﮫﻢ روﻧﺪے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﺳﺎھﻨﻮں ھﺮ دم ﺗﯿﺮی ﮐﮫﻮج‬ ‫اﺳﺎں َ‬
‫ﭘِﭩﺪے‪ :‬ﻣﺎﺗﻢ ﮐﺮﺗﮯ‬
‫ﮐﺎﻟﺠﮯ‪ :‬ﮐﻠﯿﺠﮯ ﻣﯿﮟ‬
‫رات دن ﻣﺎﺗﻢ ﮐﺮ ﮐﮯ ﮨﻤﺎرے ﮐﻠﯿﺠﮯ ﺳﻮج ﭼﮑﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ﮨﻢ زار و ﻗﻄﺎر روﺗﮯ ﮨﯿﮟ ﺗﻤﮫﺎری ﺗﻼش ﻣﯿﮟ‬

‫اﺳﺎں ﻣﻮھﺮا ﭘِﯿﺘﺎ ﺳﭻ دا ﺳﺎھﮉے ﻧِﯿﻠﮯ ﮨﻮ ﮔﺌﮯ ُﺑﻞ‬

‫اﺳﺎں ره ﮔﺌﮯ ﮐﻠ ّﻢ ﮐﻠ ّﮍے ﺳﺎھﮉا وﯾﺮی ﮨﻮﯾﺎ ُﮐﻞ‬
‫ﻣﻮھﺮا ﭘِﯿﺘﺎ‪ :‬زﮨﺮ ﭘﯿﺎ‬
‫ﺑﻞ‪ :‬ﻟﺐ‬
‫ﮐﻠ ّﻢ ﮐﻠ ّﮍے ‪ :‬ﺗﻦ ﺗﻨﮩﺎ‬
‫وﯾﺮی ﮨﻮﯾﺎ‪ :‬دﺷﻤﻦ ﮨﻮا‬
‫ُﮐﻞ‪ :‬ﺳﺎری دﻧﯿﺎ ﯾﺎ ﺳﺐ ﻟﻮگ‬
‫ﮨﻢ ﻧﮯ ﺳﭻ ﮐﺎ زﮨﺮ ﭘﯽ اﭘﻨﮯ ﻟﺐ ﻧﯿﻠﮯﮐﺮ ﻟﯿﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ﮨﻢ ﺗﻦ ﺗﻨﮩﺎ ره ﮔﺌﮯ اور ﺳﺎرا ﻋﺎﻟﻢ ﮨﻤﺎرا دﺷﻤﻦ ﮨﻮ ﮔﯿﺎ ﮨﮯ‬

‫ﺳﺎھﮉے ﻧَﯿِﻨﯿﮟ ﻧِﯿﻨﺪر ُرس ﮐﮯ ﺟﺎ ُﭘﮩﻨﭽﮯ ﮐﯿﮫﮍے دﯾﺲ‬

‫ﭼﮫﻮﯾﺎں ﻣﺎر دے ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﯿﮫﻒ ﺳﺮھﺎﻧﮯ ﮐﮫﯿﺲ‬ ‫ھﺮ راﺗﯿﮟ َ‬
‫ﻧَﯿِﻨﯿﮟ ﻧِﯿﻨﺪر ُرس ﮐﮯ ‪ :‬آﻧﮑﮫﻮں ﺳﮯ ﻧﯿﻨﺪ روﭨﮫ ﮐﺮ‬
‫ﻧﯿﻨﺪ ﮨﻤﺎری آﻧﮑﮫﻮں ﺳﮯ روﭨﮫ ﮐﺮ ﮐﺲ دﯾﺲ ﭘﮩﻨﭻ ﮔﺌﯽ‬
‫ﮨﻤﺎرا ﺑﺴﺘﺮ ﮨﺮ رات ﮨﻤﯿﮟ ﮐﺎﭨﺘﺎ ﮨﮯ‬

‫آ ﮐﻮٹ ِﻣﭩﮫﻦ دﯾﺎ واﻟﯿﺎ ﻟﮯ ﺟﺒﺪے ﺳﺎھﮉی ﺳﺎر‬

‫ﮑﯿﻠﮍا ﺳﺎھﮉے دل ﺗِﮫﯿﮟ ﮨﻮﯾﺎ ﭘﺎر‬
‫ھﮏ ﺗِﮑﮫﮍا ﻧﯿﻦ ﻧ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺟﺒﺪے‪:‬‬
‫ﺳﺎر‪ :‬ﻣﺜﻞ ‪ ،‬ﺟﯿﺴﺎ‬
 ‫ﮑﯿﻠﮍا ‪ :‬ﺗﯿﮑﮫﯽ ﻧﻮﮐﺪار آﻧﮑﮫ‬
‫ﺗِﮑﮫﮍا ﻧﯿﻦ ﻧ ِ‬
‫ﺗِﮫﯿﮟ‪ :‬ﻣﯿﮟ‬
‫ﮐﻮٹ ﻣﭩﮫﻦ ﮐﮯ واﻟﯽ ﮨﻤﺎری طﺮح ۔۔۔۔۔َ؟‬
‫اﯾﮏ ﺗﯿﮑﮫﺎ ﻧﻮﮐﯿﻼ ﻧﯿﻦ ﮨﻤﺎرے ﺳﯿﻨﮯ ﮐﮯ ﭘﺎر ﮨﻮﮔﯿﺎ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﭼﮍھﯿﺎ ﺗَﯿﮫﺎ ﮨِﺠﺮ دا ﺳﺎھﮉا ﮐﺮ ﻟﮯ ﮐﻮﺋﯽ ﺗﻮڑ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ﺑِﺮھﻦ ﺟﻮﮐﺎں ﻟﮕﯿﺎں ﺳﺎھﮉا ﻟِﺘﺎ ﻟﮩﻮ ﻧﭽﻮڑ‬
‫ﺗَﯿﮫﺎ ‪ :‬ﻓﺴﻮں‬
‫ﺟﻮﮐﺎں‪ :‬ﺧﻮن ﭼﻮﺳﻨﮯ واﻟﯽ ﺟﻮک ﮐﯽ ﺟﻤﻊ‬
‫ﮨﻢ ﮨﺠﺮ ﮐﮯ ﻓﺴﻮں زده ﮨﯿﮟ اس ﮐﺎ ﻣﺪاوا ﮐﺮو‬
‫ﺟﻮﮐﻮں ﻧﮯ ﭼﻤﭧ ﮐﺮ ﮨﻤﺎرا ﺧﻮن ﻧﭽﻮڑ ﻟﯿﺎ‬

‫اﺳﺎں اﭘﻨﮯ ﮨﯽ ﮔﻞ ﻟﮓ ﮐﮯ ﻧِﺖ ﭘﺎﺋﯿﮯ ﺳﻮ ﺳﻮ َوﯾﮟ‬

‫ﭼﻤﮍی اِک ُﭘﮑﮫﺎں ﻣﺎری ڈﯾﻦ‬ ‫ﺳﺎھﮉی ﯾﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻮں ِ‬
‫ﺳﻮ ﺳﻮ َوﯾﻦ‪ :‬ﻧﻮﺣہ ﮐﻨﺎں ﮨﻮﻧﺎ‬
‫ڈﯾﻦ‪ :‬ﺑﻼ ‪ ،‬وﯾﻤﭙﺎﺋﺮ‬
‫ﮨﻢ اﭘﻨﮯ ﮔﻠﮯ ﺳﮯ ﻟﮓ ﮐﺮ ﮨﯽ ﻣﺎﺗﻢ ﮐﺮ رﮨﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫اﯾﮏ ﺑﮫﻮﮐﯽ ﺑﻼ ﮨﻤﺎری ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻮ ﮔﮫﯿﺮے ﮨﻮﺋﮯ ﮨﮯ‬

‫اﯾﮫﻨﻮں ِﮐﯿﻠﮯ ﻣﻨﺘﺮ ﭘﮫﻮک ﮐﮯ اﯾﮫﻨﻮں ﮐﮉھﻮ دﯾﺴﻮں دور‬

‫اﯾﮩہ ﭘِﭽﮫﻞ ﭘﯿﺮی اوﺗﺮی اﯾﺘﮫﮯ ﺑﻦ ﺑﻦ ﺑﯿﭩﮫﮯ ﺣﻮر‬
‫ِﮐﯿﻠﮯ ﻣﻨﺘﺮ ‪ :‬ﺟﺎدو ﭨﻮﻧﺎ‬
‫اوﺗﺮی‪ :‬ﺟﺲ ﮐﮯ آﮔﮯ ﭘﯿﭽﮫﮯ ﮐﻮﺋﯽ )ﻧﺴﻞ( ﻧہ ﮨﻮ‬
‫اﺳﮯ ﭘﺮ ﺟﺎدو ﭨﻮﻧہ ﮐﺮﮐﮯ اس ﮐﻮ دﯾﺲ ﺳﮯ دور ﻧﮑﺎل دو‬
‫ﯾہ ﭼﮍﯾﻞ ﯾﮩﺎں ﺣﻮر ﺑﻨﯽ ﮨﻮﺋﯽ ﮨﮯ‬

‫اَج ﭘﺌﮯ ﮔﯿﺎ ﮐﺎل ﭘﺮﯾﺖ دا اَج ﻧﻔﺮت ﮐﯿﺘﺎ زور‬

‫ﺟﺴﮯ ﮐﺮو ﭨﮑﻮر‬ ‫ﮐﺮ ﺗﺘّﺎ ﻟﻮﮔﮍﭘﺮﯾﻢ دا ﺳﺎھﮉے ُ‬
‫ﻟﻮﮔﮍ‪ :‬ﭼﻮٹ ﭘﺮ ﮔﺮﻣﺎﺋﺶ ﭘﮩﭽﺎﻧﮯ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﺟﻮ ﮐﭙﮍے ﮐﺎ ﯾﺎ ﮐﺴﯽ‬
‫ﭼﯿﺰ ﮐﺎ ﮔﭩﮫﺎ ﺳﺎ ﺑﻨﺎ ﮐﺮ ﻟﮕﺎﯾﺎ ﺟﺎﺗﺎ ﮨﮯ‬
‫ﺟﺴﮯ‪ :‬ﺟﺴﻢ ﭘﺮ‬ ‫ُ‬
‫ﭨﮑﻮر ‪ :‬ﮔﺮﻣﺎﺋﺶ ﭘﮩﻨﭽﺎﻧﺎ‬
‫آج ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎ ﻗﺤﻂ ﭘﮍ ﮔﯿﺎ ﮨﮯ اور اور ﻧﻔﺮت ﮐﺎ راج ﮨﮯ‬
 ‫ﻣﺤﺒﺖ ﮐﮯ ﮔﺮم ﻣﺮﮨﻢ ﺳﮯ ﮨﻤﺎرے ﺟﺴﻢ ﮐﻮ ﮐﭽﮫ آرام دو‬

‫ﺳﺎھﮉی ﺳﻮچ ﻧﻮں ﭘﯿﻨﺪﯾﺎں دﻧﺪﻻں ﺳﺎھﮉے ﭼﻞ ﭼﻞ ھﻒ ﮔﺌﮯ‬

‫ﺳﺎه‬
‫ﺳﺨﻦ دے اﺳﺎں ُ‬
‫ﺧﻮد ﻧﻮں دﯾﻨﺪے ﭘﮫﺎه‬ ‫ﻧِﺖ ﭘﮫﻨﺪے ُﺑﻦ ُﺑﻦ ُ‬
‫ﭘﯿﻨﺪﯾﺎں ‪ :‬ﭘﮍﺗﯽ ﮨﯿﮟ‬
‫ھﻒ ﮔﺌﮯ ﺳﺎه‪ :‬ﺳﺎﻧﺲ اﮐﮫﮍ ﮔﺌﯽ‬
‫ﭘﮫﺎه‪ :‬ﭘﮫﺎﻧﺴﯽ‬
‫ﮨﻤﺎری ﺳﻮچ ﺳﮑﺘﮯ ﻣﯿﮟ ﮨﮯ ﮨﻤﺎری ﺳﺎﻧﺲ اﮐﮫﮍ ﭼﮑﯽ ﮨﮯ‬
‫ﺷﺎﻋﺮی ﮐﮯ ﻧﺌﮯ ﻧﺌﮯ ﭘﮫﻨﺪے ﺑﻨﺎ ﮐﺮ ﮨﻢ ﺧﻮد ﮐﻮ ﺳﻮﻟﯽ ﭼﮍھﺎ رﮨﮯ‬
‫ﮨﯿﮟ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں وﯾﻼ ﭘَﭽﮫ ﻟﮕﺎوﻧﺪا ُاﺗﮯ ﮐﮍھﯿﺎں ﭘﺎون ُﻟﻮن‬

‫دن راﺗﺎں َﻣﭽﮫ ﻣﺮﯾﻠﮍے ﺳﺎھﻨﻮں ﻏﻢ دی دﻟﺪل ُﺗﻮﻧﮫﻦ‬
‫ﭘَﭽﮫ ﻟﮕﺎوﻧﺪا‪ :‬زﺧﻢ ﻟﮕﺎﻧﺎ‬
‫ﻟﻮن‪ :‬ﻧﻤﮏ‬
‫َﻣﭽﮫ ﻣﺮﯾﻠﮍے‪ :‬ﻣﮕﺮﻣﭽﮫ‬
‫ﺗﻮﻧﮫﻦ‪ :‬دھﻨﺴﺎﻧﺎ‬
‫وﻗﺖ ﮨﻤﯿﮟ زﺧﻢ ﻟﮕﺎ رﮨﺎ ﮨﮯ اور اس ﭘﺮ ﻧﻤﮏ ﭼﮫﮍﮐﺎ ﺟﺎ رﮨﮯ ﮨﮯ‬
‫دن رات ﮨﻤﯿﮟ ﻣﮕﺮ ﻣﭽﮫ ﻏﻢ ﮐﯽ دﻟﺪل ﻣﯿﮟ ﮐﮫﯿﻨﭻ رﮨﮯ ﮨﯿﮟ‬

‫ﺟﺴﺎ ﻧِﯿﻞ و ﻧِﯿﻞ‬‫ﺳﺎھﻨﻮں ﻟﮍدے ﭨﮫﻮﻧﮫﮯ ﯾﺎد دے ﺳﺎھﮉا ُ‬

‫ﺳﺎھﻨﻮں ُﮐﻮھﮍے ُﮐﻮھﮍا آﮐﮫ دے ﮐﯿﮩہ دﯾﺌﮯ اﺳﺎں دﻟﯿﻞ‬
‫ﭨﮫﻮﻧﮫﮯ‪ :‬ﺑﭽﮫﻮ‬
‫ﺟﺴﺎ ﻧِﯿﻞ و ﻧِﯿﻞ‪ :‬ﺟﺴﻢ زﺧﻤﻮں ﺳﮯ ﭼﻮر‬ ‫ا ُ‬
‫ُﮐﻮھﮍے ﮐﻮھﮍا آﮐﮫ دے‪ :‬ﺟﮩﻼ ﮨﯽ ﮨﻤﯿﮟ ﺟﺎﮨﻞ ﮐﮩﺘﮯ ﮨﯿﮟ‬
‫ُ‬
‫ﯾﺎد ﮐﮯ ﺑﭽﮫﻮ ﮨﻤﯿﮟ ﮐﺎٹ رﮨﮯ ﮨﯿﮟ اور ﮨﻤﺎرا ﺑﺪن زﮨﺮ زﮨﺮ ﮨﻮرﮨﺎ ﮨﮯ‬
‫ﮨﻤﯿﮟ ﺟﮩﻼ ﺟﺎﮨﻞ ﮐﮩہ رﮨﮯ ﮨﯿﮟ اور اس ﭘﺮ ﮨﻢ ﮐﺴﯽ ﮐﻮ ﮐﯿﺎ دﻟﯿﻞ‬
‫دﯾﮟ‬
 ‫آ ﺗﻠﻮﻧﮉی دے ﺑﺎدﺷﺎه ﮔﺮو ﻧﺎﻧﮏ ﺟﯽ ﻣﮫﺎراج‬
‫ﺗﻮں ﻻڈﻻ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دا ﺗﯿﺮی ﺟﮓ ﺗﮯ رھﻨﯽ واج‬
‫ﺗﻠﻮﻧﮉی ﮐﮯ ﺑﺎﺷﺎه ﮔﺮو ﻧﺎﻧﮏ ﺟﯽ ﻣﮩﺎراج ﺗﺸﺮﯾﻒ ﻻﺋﮯ‬
‫ﺗﻢ اس ﻣﺎدری زﺑﺎن ﮐﮯ ﭘﯿﺎرے ﮨﻮ اور ﺗﻤﮫﺎرا ﻧﺎم ﮔﻮﻧﺠﺘﺎ رﮨﮯ ﮔﺎ‬

‫ﻟﮯ ﻓﯿﺾ ﻓﺮﯾﺪ ﮐﺒﯿﺮ ﺗﻮں ﮐﯿﺘﺎ ُاﻟﻔﺖ دا ﭘﺮﭼﺎر‬

‫ﺗﻮں ﻧﻔﺮت دے ِوچ ُڈﺑﺪے ﮐﺌﯽ ﺑﯿﮍے ﮐﯿﺘﮯ ﭘﺎر‬
‫ﻓﺮﯾﺪ ﺑﺎﺑﺎ ﺳﮯ ﻓﯿﻀﯿﺎب ﮨﻮ ﮐﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎ درس دﯾﺎ‬
‫اور ﻧﻔﺮت ﻣﯿﮟ ﻏﺮق ﮐﺌﯽ ﺑﯿﮍے ﭘﺎر ﮐﺮ دﯾﮯ‬

‫ُﺗﻮں ﻣﺎن وداھﯿﺎ ُﭘﺮش دا ُﺗﻮں وﻧﮉﯾﺎ اَت ﭘﯿﺎر‬

‫ﭘﺎ ﺳﭻ دی ﭼﮫﺎﻧﻨﯽ ﭘﺎپ ﭼﻮں ُﺗﻮں ﻟِﺘﺎ ُﭘﻦ ﻧﺘﺎر‬
‫ُﭘﺮش‪ :‬آدﻣﯽ‬
‫اَت‪ :‬ﺑﮯ اﻧﺘﮩﺎ‬
‫ﭘﺎ ﺳﭻ دی ﭼﮫﺎﻧﻨﯽ ﭘﺎپ ﭼﻮں ُﺗﻮں ﻟِﺘﺎ ُﭘﻦ ﻧﺘﺎر‪ :‬ﺳﭻ ﮐﯽ ﭼﮫﻠﻨﯽ‬
‫ﺳﮯ ﮔﻨﺎه ﮐﺎ ﭘﺎﻧﯽ ﻋﻠﯿﺤﺪه ﮐﺮ ﮐﮯ ﺛﻮاب اﺑﮫﺎر ﻟﯿﺎ‬
‫آپ ﻧﮯ اﻧﺴﺎﻧﻮں ﮐﻮ ﻋﺰت دی اور ﺑﮯ اﻧﺘﮩﺎ ﭘﯿﺎر ﺑﺎﻧﭩﺂ‬
‫ﺳﭻ ﮐﯽ ﭼﮫﻠﻨﯽ ﮐﻮ ﮔﻨﺎﮨﻮں ﻣﯿﮟ ڈال ﮐﺮ ﺳﺎرے ﮔﻨﺎه ﻋﻠﯿﺤﺪه ﮐﺮ‬
‫ﮐﮯ ﻧﯿﮑﯿﺎں اﺑﮫﺎر ﻟﯿﮟ‬

‫ﺗﯿﺮا وﺳﮯ ُﮔﺮو دواﻟﮍا ﺗﯿﺮا ُاﭼﺎ ھﻮوے ﻧﺎں‬

‫ﺳﯿﺴﺎں دﯾﻮﻧﺪی ﺗﯿﻨﻮں ﻧﺎﻧﮏ ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں‬ ‫ِدن راﺗﯿﮟ ِ‬
‫ﺳﯿﺴﺎں‪ :‬دﻋﺎﺋﯿﮟ‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻤﮫﺎرا ﭘﯿﺮ آﺑﺎد رﮨﮯ اور ﺗﻤﮫﺎرا ﻧﺎم و ﻣﺮﺗﺒہ ﺑﻠﻨﺪ ﮨﻮ‬
‫ﮔﺮو ﻧﺎﻧﮏ ﺗﻢ ﮐﻮ دن رات ﻣﺎدری زﺑﺎں دﻋﺎﺋﯿﮟ دﯾﺘﯽ ﮨﮯ‬

‫ﺷﻮ ﮐﻤﺎرا ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﻣﻨﮓ ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دی ﺧﯿﺮ‬ ‫اے ِ‬

‫اﺳﺎں ُﭨﺮ ﭘﺌﮯ ﺗﯿﺮی راه ﺗﮯ اﺳﺎں ﻧﭙ ّﯽ ﺗﯿﺮی ﭘَﯿﮍ‬
‫ﺷﻮ ﮐﻤﺎر‪ :‬ﻧﺎم ﮨﮯ‬
‫ِ‬
‫ﻣﻨﮓ‪ :‬ﻣﺎﻧﮕﻮ‬
‫ﭘَﯿﮍ‪ :‬ﮐﮫﻮج‬
‫اے ﺷﻮ ﮐﻤﺎر ﭘﯿﺎرے ﻣﺎدری زﺑﺎن ﮐﯽ ﺧﯿﺮ ﻣﺎﻧﮕﻮ‬
‫ﺶ ﻗﺪم ﭘﺮ ﭼﻞ دﯾﮯ اور ﺗﻤﮫﯿﮟ ﺗﻼش ﮐﺮﻟﯿﺎ‬ ‫ﮨﻢ ﺗﻤﮫﺎرے ﻧﻘ ِ‬

‫ُﺗﻮں ﭼﮫﻮﭨﯽ ُﻋﻤﺮے ﭘﯿﺎرﯾﺎ ﮐﯿﺘﺎ ﻋﻤﺮوں َودھ ﮐﻤﺎل‬

‫ُﺗﻮں ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دا ﺑﻮﭨﮍا ﻟﯿﺎ ﻟﮩﻮ اﭘﻨﮯ ﻧﺎل ﭘﺎل‬
 ‫ﺑﻮﭨﮍا‪ :‬ﭘﻮدا‬
‫ﭘﺎل‪ :‬ﭘﺮورش ﮐﺮﻧﺎ‬
‫ﮐﻤﺴﻨﯽ ﻣﯿﮟ ﮐﻤﺎل ﮐﺮدﯾﺎ ﺗﻢ ﻧﮯ‬
‫ﺗﻢ ﻣﺎدری زﺑﺎن ﮐﮯ وه ﭘﻮدے ﮨﻮ ﺟﺴﮯ اﭘﻨﮯ ﺧﻮن ﺳﮯ ﺳﯿﻨﭽﺎ ﮨﮯ‬

‫ﺗﻮں ُﭘﻨﮫﮯ ﭘِﯿﺮ ﭘﺮاﮔﮍے ﺗﻮں ﭘﯿﺘﯽ ﮔﮫﻮل رﺳﻮﺋﻨﺖ‬

‫ﺗﯿﺮا ﻟِﮑﮫﯿﺎ ﮔﺎه ﻧہ ﮐﮉھﺪے ﮐﺌﯽ ُ‬
‫ﺳﺮ دے ﺷﺎه ﮐﻠﻮﻧﺖ‬

‫ﭼﮫﻠﮯ ﭘﯿﻨﮑﮫﮍا ﻻ ﭨِﮑﺎ ﻧَﺘﮫ ﭘﺎزﯾﺐ‬

‫ﭘﺎ ﭼﮫﺎﭘﺎں َ‬
‫ُﺗﻮں ورت ﮐﮯ ﻟﻔﻆ اﻧﻮﮐﮫﮍے ﺑﮫﺮی ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دی ﺟﯿﺐ‬
‫ﭼﮫﻠﮯ‪ :‬اﻧﮕﻮﭨﮫﯿﺎں‬‫ﭘﺎ ﭼﮫﺎﭘﺎں َ‬
‫ﻻ ﭨِﮑﺎ ﻧَﺘﮫ‪ :‬ﺟﮫﻮﻣﺮ‪ ،‬ﺟﯿﻮﻟﺮی‬
‫ورت‪ :‬اﺳﺘﻌﻤﺎل ﮐﺮﮐﮯ‬
‫ﺗﻢ ﻧﮯ زﯾﻮارت ﭘﮩﻦ ﮐﺮ‬
‫اور ﻧﺮاﻟﮯ اﻟﻔﺎظ اﺳﺘﻌﻤﺎل ﮐﺮﮐﮯ ﻣﺎدری زﺑﺎن ﮐﯽ ﺟﯿﺐ ﺑﮫﺮ دی‬

‫ﺳﭽﺠﮯ ﺳﺠﮍے رل ﭘﯿﺶ ﮐﺮو ﻓﺮﯾﺎد‬ ‫ُﺗﺴﺎں ﺳﺐ ُ‬

‫رب ﻣﺎں ﺑﻮﻟﯽ دا ُاﺟﮍﯾﺎ ﮔﮫﺮ ﻓﯿﺮ ﮐﺮے آﺑﺎد‬
‫آپ ﺳﮯ ﺑﺰرگ ﻣﻞ ﮐﺮ ﻓﺮﯾﺎد ﮐﺮﯾﮟ‬
‫ﮐہ ﷲ ﻣﺎدری زﺑﺎن ﮐﺎ اﺟﮍا ﮨﻮا ﮔﮫﺮ ﭘﮫﺮ آﺑﺎد ﮐﺮدے‬

‫ﭼﻞ ﭼﮫﮉ ﻧﺪﯾﻤﮯ ﻗﺎدری ُ‬

‫ھﻦ ﮐﺮ دے ُﭘﺮ ﮐﻼم‬
‫ُﺗﻮں ﺳﯿﮫﻮک ﺑﻮﻟﯽ ﻣﺎں دا ﺗﯿﺮا ﺟﮓ ﺗﮯ رھﻨﺎ ﻧﺎم‬
‫ﻧﺪﯾﻤﮯ ﻗﺎدری‪ :‬ﺷﺎﻋﺮ ﮐﺎ ﺗﺨﻠﺺ ﻧﺪﯾﻢ ﻗﺎدری‬

‫ﻧﺪﯾﻢ ﻗﺎدری اب ﺑﺲ ﮐﺮو اور اﭘﻨﺎ ﮐﻼم ﺧﺘﻢ ﮐﺮو ﺗﻢ ﻣﺎدری زﺑﺎن ﮐﮯ‬
‫ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺰار ﮨﻮ ﺗﻤﮫﺎرا دﻧﯿﺎ ﭘﺮ ﻧﺎم رﮨﮯ ﮔﺎ‬

‫آﺧﺮی ﺗﺪوﯾﻦ‪ :‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,28‬‬

‫اﺑﻦ رﺿﺎ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬
‫‪#17‬‬
‫زﺑﺮدﺳﺖ × ‪9‬‬
 ‫‪.18‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫رﺿﺎ ﺑﮫﺎﺋﯽ ۔ ﻣﺼﺎدر ﭘﺮ ﺑﮫﯽ ﺗﻮﺟہ رﮨﮯ ﻣﺜﻼ ً۔ُرڑھ ﮔﺌﯽ وﻏﯿﺮه۔‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#18‬‬

‫‪.19‬‬

‫اﺑﻦ رﺿﺎ ﻻﺋﺒﺮﯾﺮﯾﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪4,225‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬
 ‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫رﺿﺎ ﺑﮫﺎﺋﯽ ۔ ﻣﺼﺎدر ﭘﺮ ﺑﮫﯽ ﺗﻮﺟہ رﮨﮯ ﻣﺜﻼ ً۔ُرڑھ ﮔﺌﯽ‬

‫وﻏﯿﺮه۔‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﻣﯿﮟ ﻧﮯ ﺻﺮف ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه اﻟﻔﺎظ ﮐﺎ اﭘﻨﯽ ﺑﺴﺎط ﮐﮯ ﻣﻄﺎﺑﻖ‬

‫ﺗﺮﺟﻤہ ﮐﺮﻧﮯ ﮐﮯ ﮐﯽ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﯽ ﮨﮯ‬

‫اﺑﻦ رﺿﺎ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬

‫‪#19‬‬
‫دوﺳﺘﺎﻧہ × ‪1‬‬

‫‪.20‬‬

‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻔﻠﯿﻦ‬

‫ﻣﺮاﺳﻠﮯ‪:‬‬
‫‪5,164‬‬

‫ﺟﮫﻨﮉا‪:‬‬

‫ﻣﻮڈ‪:‬‬

‫اﺑﻦ رﺿﺎ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ‪↑ :‬‬

‫ﻣﯿﮟ ﻧﮯ ﺻﺮف ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه اﻟﻔﺎظ ﮐﺎ اﭘﻨﯽ ﺑﺴﺎط ﮐﮯ‬

‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﺮﺟﻤہ ﮐﺮﻧﮯ ﮐﮯ ﮐﯽ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﯽ ﮨﮯ‬
‫ﻣﺰﯾﺪ ﻧﻤﺎﺋﺶ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﻠﮏ ﮐﺮﯾﮟ۔۔۔‬

‫ﯾﺎررﺿﺎ ۔ رڑھ ﮔﺌﯽ ﺑﮫﯽ ﺗﻮ ﺧﻂ ﮐﺸﯿﺪه ﮨﯽ ﺗﮫﺎ ۔‬

 ‫ﺳﯿﺪ ﻋﺎطﻒ ﻋﻠﯽ‪ ,‬ﺳﺘﻤﺒﺮ ‪2014 ,27‬‬
‫‪#20‬‬
‫دوﺳﺘﺎﻧہ × ‪1‬‬

‫)ﯾﮩﺎں ﺗﺒﺼﺮه ﮐﺮﻧﮯ ﮐﮯ ﻟﺌﮯ داﺧﻞ ﯾﺎ ﻣﻨﺪرج ﮨﻮﻧﺎ ﻻزم ﮨﮯ۔(‬

‫‪Show Ignored Content‬‬
‫ﺻﻔﺤہ ‪ 1‬از ‪4‬‬
‫‪ 4 3 2 1‬اﮔﻼ <‬

‫اس ﺻﻔﺤﮯ ﮐﯽ ﺗﺸﮩﯿﺮ‬

‫‪Tweet‬‬

‫ﻓﯿﺲ ﺑﮏ ﺳﮯ دﺧﻮل‬
‫ﭨﻮﺋﭩﺮ ﺳﮯ دﺧﻮل‬
‫ﮔﻮﮔﻞ ﺳﮯ دﺧﻮل‬

‫آپ ﮐﺎ ﻧﺎم ﯾﺎ ای ﻣﯿﻞ‪:‬‬

‫ﮐﯿﺎ آپ ﭘﮩﻠﮯ ﺳﮯ رﺟﺴﭩﺮ ﮨﯿﮟ؟‬

‫ﻧﮩﯿﮟ‪ ،‬ﻧﯿﺎ ﮐﮫﺎﺗہ ﮐﮫﻮﻟﯿﮟ۔‬

‫ﮨﺎں‪ ،‬ﻣﯿﺮا ﭘﺎﺳﻮرڈ ﮨﮯ‪:‬‬

‫ﭘﺎﺳﻮرڈ ﺑﮫﻮل ﮔﺌﮯ؟‬

‫داﺋﻤﯽ داﺧﻠہ‬ ‫داﺧﻞ ﮨﻮں‬

‫اردو ﻣﺤﻔﻞ ﻓﻮرم‬

‫ﻞ ادب < ﺑﺰم ﺳﺨﻦ < ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه ﮐﻼم <‬
‫ﺳﺮ ورق ﻓﻮرم < ﻣﺤﻔ ِ‬
‫‪Ignore Threads by Nobita‬‬

‫ﺳﺮ ورق‬
 ‫ﺳﺮ ورق‬

‫ﻓﻮری رواﺑﻂ‬
‫ﺣﺎﻟﯿہ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ‬
‫ﺗﺎزه ﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﻣﺪد‬
‫ﻓﻮرم‬

‫ﻓﻮرم‬

‫ﻓﻮری رواﺑﻂ‬
‫زﻣﺮوں ﻣﯿﮟ ﺗﻼش‬
‫ﺣﺎﻟﯿہ ﻣﺮاﺳﻠﮯ‬
‫ڈاؤﻧﻠﻮڈ‬

‫ڈاؤﻧﻠﻮڈ‬

‫ﻓﻮری رواﺑﻂ‬
‫وﺳﺎﺋﻞ ﻣﯿﮟ ﺗﻼش‬
‫ﻓﻌﺎل ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺼﻨﻒ وﺳﺎﺋﻞ‬
‫ﺗﺎزه ﺗﺮﯾﻦ ﺟﺎﺋﺰے‬
‫اراﮐﯿﻦ‬

‫اراﮐﯿﻦ‬

‫ﻓﻮری رواﺑﻂ‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺎں اراﮐﯿﻦ‬
‫ﻣﻮﺟﻮده زاﺋﺮﯾﻦ‬
‫ﺣﺎﻟﯿہ ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ‬
‫رﮐﻨﯿﺘﯽ ﻧﻘﺸہ‬
‫ﺟﺪﯾﺪ ﮐﻮاﺋﻒ‬
‫ﻻﺋﺒﺮﯾﺮی‬
‫ﻋﺮوض‬
‫ﻓﻮﻧﭧ ﺳﺮور‬

‫ﻓﻮﻧﭧ ﺳﺮور‬
 ‫اردو وﯾﺐ ﻓﻮﻧﭧ ﺳﺮور‬
‫ﺟﻤﯿﻞ ﻧﻮری ﻧﺴﺘﻌﻠﯿﻖ‬
‫ﻋﻠﻮی ﻻﮨﻮری ﻧﺴﺘﻌﻠﯿﻖ‬
‫ﻧﻔﯿﺲ وﯾﺐ ﻧﺴﺦ‬
‫ﻣﺘﻔﺮق اردو ﻓﻮﻧﭧ‬
‫اﻧﺴﺎﺋﮑﻠﻮﭘﯿﮉﯾﺎ‬
‫ﺳﯿﺎره‬
‫‪Menu‬‬

‫ﺗﻼش‬
‫ﺗﻼش‪...‬‬

‫ﻋﻨﻮاﻧﺎت ﻣﯿﮟ ﺗﻼش‬

‫ارﺳﺎل ﮐﺮﻧﮯ واﻟﮯ اراﮐﯿﻦ‪:‬‬

‫ﻧﺎﻣﻮں ﮐﻮ ﮐﺎﻣﺎ ﺳﮯ ﻋﻠﯿﺤﺪه ﮐﺮﯾﮟ‬

‫اس ﺗﺎرﯾﺦ ﮐﮯ ﺑﻌﺪ‪:‬‬

‫ﻓﻘﻂ اس ﻟﮍی ﻣﯿﮟ ﺗﻼش‬

‫ﻓﻘﻂ اس ﻓﻮرم ﻣﯿﮟ ﺗﻼش‬
‫ﻧﺘﺎﺋﺞ ﮐﯽ ﺑﺸﮑﻞ ﻟﮍی ﻧﻤﺎﺋﺶ‬

‫ﺗﻼش‬

‫ﻣﻔﯿﺪ ﺗﻼش‬

‫ﺣﺎﻟﯿہ ﻣﺮاﺳﻠﮯ‬

‫ﻣﺰﯾﺪ‪...‬‬
 ‫ﺗﮫﯿﻢ‬
‫ﻧﺴﺘﻌﻠﯿﻖ‬
‫زﺑﺎن‬
‫اردو ﺟﺪﯾﺪ‬

‫راﺑﻄہ‬
‫ﻣﺪد‬
‫ﺳﺮ ورق‬
‫اوﭘﺮ‬
‫‪RSS‬‬

‫ﻗﻮاﻋﺪ و ﺿﻮاﺑﻂ‬

‫‪.Forum software by XenForo™ ©2010-2017 XenForo Ltd‬‬