Sunteți pe pagina 1din 4

moneo

Contents
Latin
Etymology
Pronunciation
Verb
Inflection
Derived terms
Descendants
References

Latin

Etymology
From Proto-Italic *moneō, from Proto-Indo-European *monéyeti, causative from *men- (“to think”).

Pronunciation
(Classical) IPA(key): /ˈmo.ne.oː/ , [ˈmɔ.ne.oː]

Audio (Classical) 0:00

Verb
moneō (present infinitive monēre, perfect active monuī, supine monitum); second conjugation

1. I warn, advise
2. I remind

Inflection
Conjugation of moneo (second conjugation)
singular plural
indicative
first second third first second third
present moneō monēs monet monēmus monētis monent
imperfect monēbam monēbās monēbat monēbāmus monēbātis monēbant
future monēbō monēbis monēbit monēbimus monēbitis monēbunt
active monuērunt,
perfect monuī monuistī monuit monuimus monuistis
monuēre
pluperfect monueram monuerās monuerat monuerāmus monuerātis monuerant
future perfect monuerō monueris monuerit monuerimus monueritis monuerint
passive monēris,
present moneor monētur monēmur monēminī monentur
monēre
imperfect monēbar monēbāris, monēbātur monēbāmur monēbāminī monēbantur
monēbāre
monēberis,
future monēbor monēbitur monēbimur monēbiminī monēbuntur
monēbere
perfect monitus + present active indicative of sum
pluperfect monitus + imperfect active indicative of sum
future perfect monitus + future active indicative of sum
singular plural
subjunctive
first second third first second third
present moneam moneās moneat moneāmus moneātis moneant
imperfect monērem monērēs monēret monērēmus monērētis monērent
active
perfect monuerim monuerīs monuerit monuerimus monueritis monuerint
pluperfect monuissem monuissēs monuisset monuissēmus monuissētis monuissent
moneāris,
present monear moneātur moneāmur moneāminī moneantur
moneāre
monērēris,
passive imperfect monērer
monērēre
monērētur monērēmur monērēminī monērentur
perfect monitus + present active subjunctive of sum
pluperfect monitus + imperfect active subjunctive of sum
singular plural
imperative
first second third first second third
present — monē — — monēte —
active
future — monētō monētō — monētōte monentō
present — monēre — — monēminī —
passive
future — monētor monētor — — monentor
active passive
non-finite forms
present perfect future present perfect future
monērī, monitus
infinitives monēre monuisse monitūrus esse monitum īrī
monērier1 esse
participles monēns — monitūrus — monitus monendus
gerund supine
verbal nouns nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
monēre monendī monendō monendum monitum monitū
1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested for this verb.

Conjugation of moneo (irregular)


singular plural
indicative
first second third first second third
present moneō monīs monit monīmus monītis moneunt
imperfect monībam monībās monībat monībāmus monībātis monībant
future monībō monībis monībit monībimus monībitis monībunt
active moniī, monīstī, moniērunt,
perfect moniit, monīvit moniimus monīstis
monīvī monīvistī moniēre
pluperfect monieram monierās monierat monierāmus monierātis monierant
future perfect monierō monieris monierit monierimus monieritis monierint
passive monīris,
present moneor monītur monīmur monīminī moneuntur
monīre
monībāris,
imperfect monībar monībātur monībāmur monībāminī monībantur
monībāre
monīberis,
future monībor monībitur monībimur monībiminī monībuntur
monībere
perfect monitus + present active indicative of sum
pluperfect monitus + imperfect active indicative of sum
future perfect monitus + future active indicative of sum
singular plural
subjunctive
first second third first second third
present moneam moneās moneat moneāmus moneātis moneant
imperfect monīrem monīrēs monīret monīrēmus monīrētis monīrent
active
perfect monierim monierīs monierit monierimus monieritis monierint
pluperfect monīssem monīssēs monīsset monīssēmus monīssētis monīssent
moneāris,
present monear moneātur moneāmur moneāminī moneantur
moneāre
monīrēris,
passive imperfect monīrer monīrētur monīrēmur monīrēminī monīrentur
monīrēre
perfect monitus + present active subjunctive of sum
pluperfect monitus + imperfect active subjunctive of sum
singular plural
imperative
first second third first second third
present — monī — — monīte —
active
future — monītō monītō — monītōte moneuntō
present — monīre — — monīminī —
passive
future — monītor monītor — — moneuntor
active passive
non-finite forms
present perfect future present perfect future
monitus
infinitives monīre monīsse monitūrus esse monīrī monitum īrī
esse
participles moniēns — monitūrus — monitus moneundus
gerund supine
verbal nouns nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
monīre moneundī moneundō moneundum monitum monitū

Derived terms
monitō mōnstrō prōmoneō
admoneō
monitor mōnstrum remoneō
commoneō
monitum monubilis submoneō/summoneō
ēmoneō
monitus permoneō
monēta
monumentum
Monēta praemoneō

Descendants

English: monish, monitor


→ German: monieren
Portuguese: monir
Spanish: muñir

References
moneo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
moneo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
moneo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=moneo&oldid=49715379"


This page was last edited on 12 June 2018, at 22:36.

Text is available under theCreative Commons Attribution-ShareAlike License


; additional terms may apply. By using this
site, you agree to the Terms of Use and Privacy Policy.

S-ar putea să vă placă și