KANT TEXTO 5

Este texto pertence filsofo alemn I. Kant, en concreto sa obra Fundamentacin da metafsica dos costumes, pertencente ao coecido como perodo crtico. A obra de Kant divdese noutro perodo mis coecido como perodo precrtico, pero no seu perodo crtico cando desenvolve as bases do seu pensamento, en obras como Crtica da razn pura, Crtica da razn prctica ou A metafsica dos costumes. O tema principal do texto a boa vontade. Aparecen outras ideas no texto como: O principio do coecemento est na experiencia. A VER SE SACAS TI ALGUNHA MIS PORQUE PARA MIN IMPOSIBLE

Os conceptos mis importantes do texto son: Deber: Consiste na obriga de realizar unha accin. Segundo Kant ese deber un deber moral cando est fundamentada na lei que a razn se deu a si mesma, polo tanto, o deber de cumprir a lei moral convrtese nunha obriga da racionalidade Razn: Segn Kant a facultade formuladora de principios Vontade: Facultade humana que permite realizar accins libres, independentes da natureza, das paixns ou de vontades alleas

Kant trata neste texto unha das catro cuestins principais que centraron o seu estudo: Qu debo facer? Para responder a esta pregunta Kant fai unha anlise crtica da razn mediante a cal se establecern as leis que regulan o comportamento moral e os fins ltimos da razn..A metafsica estudada por Kant ten unha funcin reguladora para o ser humano que nos permite entrar no terreo da moralidade. A tica que nos propn Kant, unha tica formal na que nos indica como debe ser a forma das nosas accins para que poidan ser consideradas morais e non unha tica material a diferenza de tdalas anteriores, que basean a moralidade ou inmoralidade das nosas accins na finalidade que perseguen. Kant afirma que as tica materiais non poden considerarse universais, nin obrigatorias porque a finalidade sempre continxente (pode producirse, ou non). A lei moral segundo Kant debe ser unha lei universal que exprese o deber de executar a accin que se manda, anda que ese deber non se pode fundamentar en ningn desexo persoal porque entn nunca sera universal e tampouco pode estar baseado nos resultados das nosas accins xa que estes non dependen da nosa vontade, senn das circunstancias. No conxunto das accins humanas que non vulneran a lei moral, Kant distingue dous tipos. En primeiro lugar aquelas accin que non vulneran a lei moral porque estn de acordo con ela, pero que sen embargo foron levadas a cabo en busca dunha finalidade. Neste caso a accin conforme deber, pero non feita por deber, senn por outras causas. Kant di que as verdadeiras accins morais son as que seguen a lei polo mero respecto lei. De feito, nas accins feitas por deber cobra verdadeiro sentido a accin moral como actuacin da razn prctica porque nelas o individuo demostra a autonoma da sa vontade respecto s influencias exteriores. Cando a vontade humana respecta a lei, que a sa razn captou como

universal e necesaria, a vontade boa como Kant di neste texto. A vontade o nico que se pode considerar como bo sen restricins. Todos os bens que se poden propoer vontade poden ser ou non ser querido ou tiles, segundo as circunstancias, pero unha boa vontade, aquela que sempre acta racionalmente, pdese considerar sempre boa de xeito universal. Unha vontade ser boa cando obre por deber, e este obrar por deber significa ser completamente independente de fins e condicins, non estar suxeito a nada ags a nosa mxima persoal que ns decidimos libremente. A nosa mxima moral a sa vez ten que ser a de actuar por deber, por respecta lei moral. Para establecer esta lei moral exprsanse imperativos, no caso de Kant un imperativo categrico, unha lei moral universalmente vlida que se basea nun mandamento que nos obriga a facer algo porque temos o DEBER de facelo e non para obter algo a cambio, as cales estn expresadas en imperativos hipotticos. Por esto os nicos imperativos que poden ser considerados imperativos morales son os imperativos categricos o que supn a liberdade do suxeito, xa que slo un ser dotado de vontade libre pode darse a s mesmo unha lei moral. Os imperativos categricos representan unha unha accin en si mesma, sen referencia a ningn fin. A virtude ser a vonluntada de actuar sempre por deber e unha conduta virtuosa esixir respectar a todas as persoas, xa que son seres racionales, seres morales e libres.

COMENTARIO CRTICO Como vimos Kant afirma que o ben colectivo debe establecerse mediante leis universais para todo os cidadn, dicir, leis que sexan moralmente aceptadas por todos. Fronte a isto temos a Aristteles o cal defenda home como un animal poltico que realizaba as accins cun fin, pero que ese fin individual correspondase co ben colectivo polo que o ser humano que obraba en funcin dos seus intereses estaba obrando en funcin dos intereses da sociedade