Dicionarul

a aprut cu sprijinul
Fundaiei Culturale Romne

ACADEMIA DE +TIIN|E A REPUBLICII MOLDOVA

INSTITUTUL DE LINGVISTIC{

Chiinu
Litera 2001

CZU 805.90-321
C 78

Dicionarul ortografic al limbii romne (ortoepic, morfologic, cu norme de punctuaie)

este elaborat pe baza Dicionarului ortografic cu elemente de ortoepie i morfologie, aprut

la Chiinu n anul 1990, care, la rndul lui, a fost pregtit dup Dicionarul ortografic,
ortoepic i morfologic al limbii romne, publicat la Editura Academiei Romne n anul
1982, i reprezint, n esen, o ediie adugit a acestora. Ediia s-a mbogit cu
aproximativ 25 000 de uniti lexicale, ajungnd astfel la cifra de 75 000.
Pstrnd principiile i metodele de alctuire a unei astfel de lucrri, ediia de fa
nglobeaz cu plintatea necesar vocabularul limbii literare contemporane, lista de cuvinte
fiind completat dup urmtoarele criterii: a) frecvena folosirii cuvntului; b) existena
unor dificulti la scrierea lui corect. Au fost actualizate normele ortografice din partea
introductiv a dicionarului nominalizat. ntr-o anex s-au inclus mai multe cuvinte
mprumutate recent, indicndu-se categoria lor gramatical, pronunia, accentul i, uneori,
flexionarea corect.
ntr-un capitol separat sunt prezentate normele de punctuaie n vigoare.
n noua ediie se aplic Hotrrea Adunrii generale a Academiei Romne din
17 februarie 1993 privind revenirea la i sunt n ortografia limbii romne.
Lucrarea a fost discutat i recomandat spre editare la adunarea colectivului
Institutului de Lingvistic al Academiei de tiine a Republicii Moldova, n edina
sa din 15 noiembrie 2000.
Prezentul dicionar a fost nregistrat pe un CD n versiunea tiprit i cea electronic. El
a servit drept baz i pentru Corectorul electronic al limbii romne ORTO-2001. Rom SP
de circa un milion de cuvinte n paradigm. Ambele CD-uri vor constitui un instrument
util de lucru i de informare pentru toi utilizatorii de calculatoare, pentru toi cei ce
scriu i citesc.

Coperta: Vladimir Zmeev

ISBN 9975-74-293-9

Partea introductiv. Institutul de Lingvistic al Academiei

de tiine a Republicii Moldova. 2001
Normele de punctuaie. Anatol Ciobanu. 2001
Inventarul de cuvinte, prezentarea grafic. Grupul
Editorial Litera. 2001

STRUCTURA DICIONARULUI

n Dicionarul de fa, pe lng ortogramele cuvintelor, se dau i informaii de ordin

ortoepic i morfologic: este indicat locul accentului n cuvnt, se face distincia ntre
rostirea diftongat i cea n hiat a vocalelor nvecinate, se indic rostirea unor cuvinte
recent mprumutate, a cror scriere originar presupune o rostire deosebit. La ortograma
formei iniiale a cuvntului se altur i ortogramele altor forme ale acestuia, care prezint
dificulti la scriere (necesitatea unor astfel de informaii este dictat de faptul c prezint
dificulti nu att forma iniial, ct formele oblice ale cuvntului, de ex.: verigii sau
verigi, colibii sau colibei, albinei sau albinii etc.).

Informaii de ordin morfologic

Dei, n principiu, numrul de forme care urmeaz dup cuvntul-titlu difer de la
un articol lexicografic la altul, n majoritatea cazurilor, pentru fiecare parte de vorbire
este caracteristic un anumit model lexico-morfologic, care, cu mici devieri, se pstreaz
pentru toate unitile ce in de clasa dat de cuvinte. Modelele prilor de vorbire sunt
urmtoarele:
Pentru substantiv. Cuvntul-titlu este reprezentat prin forma de nominativ singular
nehotrt, urmat de abrevierile s. (substantiv), m. (masculin), f. (feminin), n. (neutru).
Dup virgul, la substantivele masculine i cele neutre urmeaz marca pluralului pl. i,
respectiv, forma de plural a substantivului (de ex.: institut s. n., pl. institute; mesean s. m.,
pl. meseni); la substantivele feminine mai apare, de obicei, i forma de genitiv-dativ singular
articulat cu meniunea respectiv, dup care vine forma de plural nominativ nehotrt
(de ex.: nrudire s. f., g.-d. art. nrudirii; pl. nrudiri).
Cnd substantivul are o singur form de numr, aceasta se indic n felul urmtor:
dac are numai form de singular, nu se indic numrul (ermetism s. n.), iar dac are
numai form de plural, se pune doar abrevierea respectiv (de ex.: drgnele s. f. pl.;
miriapode s. n. pl.).
Modelele menionate sunt completate uneori cu alte forme ale paradigmei ce prezint
dificulti la scriere (de ex.: bade s. m. g.-d. art. badei/lui badea; locaie s. f., art. locaia, g.-d.
art. locaiei; pl. locaii, art. locaiile; pop s. m., g.-d. art. popii; pl. popi).
n cazul omonimiei substantivului cu adjectivul ele, de regul, apar ntr-un singur
articol lexicografic.
Pentru adjectiv. Articolele lexicografice ale adjectivelor sunt construite dup
urmtorul model: cuvntul-titlu este prezentat prin forma masculin la nominativ singular
nearticulat, dup care urmeaz forma de plural respectiv, iar apoi forma feminin de
singular i de plural, nsoite de meniunile respective (de ex.: ponderabil adj. m., pl.
ponderabili; f. sg. ponderabil, pl. ponderabile).
Atunci cnd adjectivul are dou forme pentru singular i numai una comun pentru
ambele genuri la plural, modelul articolului se schimb ntructva: nti figureaz ambele
forme de gen la singular, i apoi cea de plural (de ex.: popesc adj. m., f. popeasc; pl. m. i f.
popeti); dac are la singular o singur form pentru ambele genuri i la plural alta pentru
ambele genuri, ele se menioneaz o singur dat (dulce adj. m. i f., pl. m. i f. dulci; verde adj.
m. i f., pl. m. i f. verzi). Adjectivele invariabile sunt nsoite de meniunea invar. (aa adv., adj.
invar.).
Cnd adjectivul are form comun cu substantivul el este dat n felul urmtor:
cuvntul-titlu este urmat de meniunile s. m., adj. m., apoi forma de plural masculin la
nominativ-acuzativ, precedat de marca pl.; dup punct i virgul se d forma feminin

6
de singular nominativ nehotrt, urmat de forma feminin genitiv-dativ hotrt;
articolul se ncheie prin forma de plural feminin nehotrt (de ex.: asirian s. m., adj.
m., pl. asirieni; f. sg. asirian, g.-d. art. asirienei, pl. asiriene).
Cnd substantivul are alt form de plural dect adjectivul (coincid deci numai la
singular masculin), atunci ele formeaz articole aparte (de ex.: aspirator adj. m., pl.
aspiratori; f. sg. i pl. aspiratoare i aspirator s. n., pl. aspiratoare).
Pentru numeral. n dicionar sunt incluse numeralele de la 1 pn la 20, toate zecile
(30, 40, 50 ... pn la 90 inclusiv), precum i substantivele cu valoare numeric sut, mie,
milion, miliard, trilion. Numeralele cardinale sunt nsoite de marca num. iar, n cazurile
cnd au i form de gen, sunt nsoite de marca m. sau f. (de ex.: cinci num.; doisprezece
num. m., f. dousprezece etc.). Se dau i modele de numerale ordinale (de ex.: treizecilea
(precedat de al) num. m., f. a treizecea).
Pentru pronume. ntruct pronumele reprezint clasa de cuvinte cu cele mai
numeroase forme supletive, n cadrul articolului lexicografic este prezentat, de regul,
ntreaga paradigm (de ex.: tu pr., d. acc. ie, neacc. i, i, i-, -i, ac. acc. tine, neacc. te, te-,
-te, -te-). Formele neaccentuate nu figureaz drept cuvinte-titlu.
Pentru articol. Formele de articol, cu excepia celui substantival postpus (hotrt),
sunt nregistrate n dicionar la locul respectiv conform alfabetului i au marca art. ntreaga
paradigm a fiecrui tip de articol este reprodus pe lng forma iniial de masculin (de
ex.: al art. m., pl. ai; f. sg. a, pl. ale; g.-d. m. i f. alor; un art. m., g.-d. unui, f. sg. o, g.-d. unei; pl.
m. i f. nite, g.-d. unor). Articolul posesiv (genitival) este prezentat n acelai articol
lexicografic cu adjectivul pronominal omonim.
Pentru verb. Cuvntul-titlu din articolul lexicografic al verbului, prezentat la
infinitiv (fr morfemele caracteristice a sau a se) este, de regul, urmat de cteva
forme personale care, de obicei, prezint dificulti la scris (de ex.: a ncla vb., ind.
prez. 3 sg. ncal; a nclzi vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. nclzesc, imperf. 3 sg. nclzea;
conj. prez. 3 sg. i pl. s nclzeasc).
La verbele regulate ce se conjug dup modelul general (este vorba, n primul rnd,
de majoritatea verbelor de conjugarea I), pe lng cuvntul-titlu se adaug doar persoana
1 sau 3 indicativ prezent. Verbele la care apar dificulti la formarea modurilor i timpurilor,
sunt nsoite, n afar de unele forme personale ale prezentului indicativ, i de unele
forme de imperfect, perfect simplu, conjunctiv prezent persoana 3, imperativ, participiu
. a. (de ex.: a rspunde vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. rspund, perf. s. 1 sg. rspunsei, 1 pl.
rspunserm; conj. prez. 3 sg. i pl. s rspund; part. rspuns).
La verbele neregulate, cu numeroasele lor forme supletive (ntre acestea sunt i
verbele auxiliare), de cele mai multe ori, pe lng infinitiv n calitate de cuvnt-titlu,
se nir majoritatea formelor personale (de ex.: a lua vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. iau,
2 sg. iei, 3 sg. ia, 1 pl. lum, perf. s. 1 sg. luai, m. m. c. perf. 1 sg. luasem, 1 pl. luaserm;
conj. prez. 3 sg. i pl. s ia; imperf. 2 sg. luai; 2 pl. luai; ger. lund).
Pentru adverb. Fcnd parte din categoria cuvintelor neflexibile, adverbele sunt
prezentate prin singura lor form ce constituie cuvntul-titlu, aceasta fiind urmat de
marca adv. (de ex.: astzi adv.; bine adv. etc.). n cazul omonimiei dintre un adverb i un
adjectiv invariabil, acestea sunt prezentate ntr-un singur articol lexicografic (de ex.:
asemenea adv., adj. invar.; aa adv., adj. invar.).
Pentru prepoziie, conjuncie, interjecie. Cuvintele care in de aceste pri de
vorbire sunt prezentate drept cuvinte-titlu cu meniunile respective (de ex.: aho interj.;
cci conjc.; pe prep. etc.). Locuiunile prepoziionale, locuiunile conjuncionale,
cuvintele conjunctive figureaz ca uniti lexicale n funcia lor de baz substantiv,
pronume etc.

Informaii de ordin ortoepic

Accentul. Att n cuvntul-titlu, ct i n celelalte logoforme din articolul lexicografic,
este indicat vocala accentuat (de ex.: fantm, gon, a incrimin, mplett). n cazurile
n care exist variante admise de norma de accentuare a aceluiai cuvnt, atunci sunt
nregistrate ambele variante desprite prin bar (de ex.: brhet/barht; bsmut/bismt;
hapcu/hapci).
Cuvintele compuse sudate ntr-o singur unitate lexical poart, de regul, un singur
accent (de ex.: binevoitr, bunvon etc.). Cnd ns elementele constitutive ale
cuvntului compus se unesc prin cratim, n fiecare din ele este indicat accentul (de ex.:
burghzo-democrtic, bn-credn, bn-cuvin etc.).
Silabaia. n unele cazuri se scrie n paranteze silaba (silabele) cuvntului (de ex.:
banier s. f. (sil. -ni-e-); bancnot s. f. (sil. mf. banc-). Faptul acesta este determinat uneori
de factori de ordin fonetic. Bunoar, pentru a citi cuvntul brbier ca fiind alctuit din
3 silabe (br-bi-er), se face meniunea respectiv: brbier (sil. -bi-er). n majoritatea cazurilor
astfel de mrci lexicografice urmresc scopul de a deosebi rostirea n hiat a vocalelor
nvecinate de rostirea lor diftongat (de ex.: be-ne-fi-ci-ar i nu be-ne-fi-ciar).
Necesitatea silabaiei este determinat de faptul c aceeai liter poate fi perceput
att ca semn ce red o vocal plin, cu funcia de centru sonor al unei silabe, ct i ca semn
pentru redarea unei semivocale care doar mpreun cu o alt vocal formeaz centrul
sonor al silabei.
Cnd accentul este suficient pentru a preciza c este vorba de vocal sau de semivocal,
silabaia nu se indic (de ex.: crmu, grindi, hcure, linu etc.).
Alteori marca sil. este urmat de abrevierea mf. ceea ce nseamn c silaba poart caracter
morfologic, fiind, de fapt, un morfem (de ex.: bisanual adj. m. (sil. mf. bis-); baroscop s. n. (sil.
mf. -scop). Cnd n acelai cuvnt se ntlnesc ambele tipuri de silabe, cea morfemic urmeaz
dup cea fonetic (de ex.: lipiodol s. n. (sil. -o-; mf. lip-i-); binoclu s. n. (sil. -clu; mf. bin-).
De regul, silabaia se d o singur dat, fr s fie repetat dup fiecare logoform
(de ex.: lipoidoz s. f. (sil. -po-i-), g.-d. art. lipoidozei; pl. lipoidoze; cuant s. f. (sil. cuan-), g.-d.
art. cuantei; pl. cuante).
Meniunile acestea se reiau la alte logoforme n cazul cnd n irul lor intervin
schimbri n silabaia indicat la nceput (de ex.: motivaie s. f. (sil. -i-e), art. motivaia
(sil. -i-a), g.-d. art. motivaiei; pl. motivaii, art. motivaiile (sil. -i-i-).
Rostirea. Atunci cnd exist dou sau chiar mai multe posibiliti de sonorizare a
aceluiai semn, rostirea lui este indicat grafic, de regul, n paranteze ptrate (de ex.:
beneficiu s. n. [-ciu pron. cu]; boehmit s. n. [pron. bo-e-mit]; cafeniu s. n. [-niu pron. nu];
examen s. n. [-x- pron. -gz-]; exerciiu s. n. [-iu- pron. -u, -x- pron. -gz-] etc.).
n paranteze ptrate se pune i pronunarea unor neologisme, a cror articulare n
limba de origine se face altfel dect la noi, innd cont de valorile fonematice ale alfabetului
nostru (de ex.: best-seller s. n. [pron. engl. bestslr]; boom s. n. [pron. engl. bum]; curaao
s. n. [pron. fr. c-ra-sa-] etc.).

Informaii de ordin semantic

Informaiile de ordin semantic se dau, n fond, doar n cazurile omonimiei pentru a
diferenia cuvintele omonime, care, avnd aceeai forma iniial, se pot deosebi prin
formele oblice. Dup cuvntul-titlu este indicat n paranteze rotunde sensul cuvntului,
aceasta fcndu-se prin sinonime, prin indicarea speciei, a sferei de folosire a noiunii
date etc.
Omonimele ce in de aceeai parte de vorbire sunt prezentate n diferite articole
lexicografice cu meniunea semantic respectiv, cnd au aceeai form-tip, dar difer
prin forme oblice. De ex.: basc (beret) s. f., g.-d. art. btii; pl. bti; dar basc (limba) s. f.,
g.-d. art. bascei; semntoare (main) s. f., g.-d. art. semntorii; pl. semntori; dar: semntoare
(persoan) s. f., g.-d. art. semntoarei; pl. semntoare.

8
Omonimele sunt prezentate n articole aparte cu notele semantice respective i
atunci cnd ele sunt diferite pri de vorbire substantiv i adjectiv, bunoar. De ex.:
senior (stpn feudal) s. m., pl. seniori; i senior (sportiv) s. m., adj. m., pl. seniori; f. sg.
senioar, g.-d. art. senioarei, pl. senioare.
De regul, omonimele care in de pri de vorbire diferite sunt prezentate n articole
lexicografice separate, fr a li se indica sensul. Unitile lexicale conversive sunt ns
prezentate ntr-un singur articol lexicografic, fr vreo meniune de ordin semantic. De
ex.: poporanist s. m., adj. m., pl. poporaniti; f. sg. poporanist, pl. poporaniste.
Omonimele invariabile ce in de diferite pri de vorbire sunt prezentate printr-un
singur articol lexicografic: De ex.: asemenea adv., adj. invar.; aa adv., adj. invar; ca adv.,
conjc., interj.; cnd adv., conjc. etc.
Omonimele ce in de aceeai parte de vorbire i cu paradigma identic sunt prezentate
ntr-un singur articol lexicografic, menionndu-se n paranteze sensul lor. De ex.: bonet
(scufie; vel) s. f., pl. bonete; chisea (vas; pung) s. f., art. chiseaua, g.-d. art. chiselei; pl. chisele;
prunar (insect, cultivator) s. m., pl. prunari.
n cazurile polisemiei indicaiile de ordin semantic lipsesc.
Sensul este indicat n parantez i la cuvintele care, dup aspectul lor formal, par
variante ale aceleeai uniti lexicale. Explicaiile se fac cu scopul de a evita confundarea
lor cu variantele propriu-zise. De ex.: balansier (tehn., zool.) s. n. (sil. -si-er-), pl. balansiere;
balansoar (fotoliu) s. n. (sil. -soar), pl. balansoare; balansor (pies la un mecanism) s. n.,
pl. balansoare; bolero (dans spaniol) s. n., art. boleroul; pl. bolerouri; bolerou (ilic) s. n., art.
boleroul; pl. bolerouri; compendiu (rezumat) s. n., art. compendiul; pl. compendii, art. compendiile
i compendium (tehn.) s. n., pl. compendiumuri; serpentin (mineral) s. n. i serpentin
(drum erpuit, fie de hrtie, tub rsucit) s. f., g.-d. art. serpentinei; pl. serpentine. Variantele
propriu-zise nu necesit explicaii de ordin semantic (vezi mai jos).
Cnd aceeai secven de sunete este prezentat printr-un cuvnt sau prin mai multe
cuvinte, indicaiile de ordin semantic se dau n paranteze. De ex.: demult (odinioar,
cndva) adv. (rspunde la ntrebarea: cnd?); i de mult (de vreme ndelungat; dintr-o
vreme ndeprtat) prep. + adv. (rspunde la ntrebarea: de cnd?).
ntruct adjectivul substantivizat denumete uneori diferite clase de obiecte (dans,
cntec, limb), n paranteze rotunde se d explicaia respectiv, dei cuvntul nu are
omonim: arnueasca (dans); aromn (idiom); ascuitoare (instrument).

Variantele
n dicionar sunt admise variante literare ale unor cuvinte, care se deosebesc prin
accent, prin unele logoforme ale paradigmei, prin radical. Ele sunt prezentate n mai
multe feluri.
Cnd este vorba de dou variante literare libere, acestea se despart prin bar. De ex.:
aramic/aramic (limba); Armnden/Armndeni; baritn/barton; cel-de-frasn/
celul-frsinului; chehai/chehie; chib/chbi etc. Pe primul loc figureaz forma
recomandabil. Prin bar sunt desprite i celelalte logoforme (dac au variante) ale
cuvntului-titlu. De ex.: chiomp/chiomb adj. m., pl. chiompi/chiombi; f. sg. chiomp/
chiomb, pl. chiompe/chiombe.
De variantele propriu-zise se deosebesc secvenele de sunete care n funcie de rolul
lor n propoziie se scriu ntr-un cuvnt, n dou sau n mai multe. Ele formeaz articole
lexicografice aparte cu meniunile gramaticale i semantice respective. De ex.: de o parte
(opus lui de alt parte) prep. + art. + s. f. (tempo lent), de-o parte (tempo rapid) i deoparte
(la o oarecare deprtare de vorbitor, izolat) adv.

Trimiteri
n cazul cuvintelor compuse sau al celor derivate cu ajutorul prefixelor neologice
sau al pseudoprefixelor se nregistreaz numai cuvntul-titlu, fcndu-se trimitere (prin
semnul ) la cuvntul-baz, al crui articol lexicografic conine informaia necesar.
De ex.: asincronic adj. m. sincronic; a consftui vb. a sftui; consfinire s. f. sfinire;
fotoelectric adj. m. electric; inegal adj. m. egal etc.
Trimiteri de alt natur se fac doar sporadic.

PRINCIPII DE ORTOGRAFIE I DE ORTOEPIE

I. ALFABETUL
1. Alfabetul limbii romne conine 31 de litere aranjate n urmtoarea ordine:
Litera
Valoarea Denumirea
Majuscul Minuscul fonetic
1

[a]

[]

[]

din a

[b]

be

[k]

ce

Condiii ce determin o
valoare sau alta

Exemple

n interiorul cuvintelor;
nainte de consoane;
nainte de vocale (cu
excepia lui e, i);

[]
,
[k ]
d

[d]

de

[e]

[f]

fe

[g]

ge

[]
,
[g ]
H

[h]

ha

[-]

[i]

[]

[]

din i

clopot
a ncasa, cnd

la sfrit de cuvnt;

adnc

nainte de vocalele e, i;

cerc, cinema

n mbinarea
nainte de e, i;

vnt, cntec

ch

a cheltui, chem,
a chibzui, chip

nainte de consoane;

glacial, grev,
gramatic

nainte de vocale (cu

excepia lui e, i);

grgun, gt,
goan, gust

la sfrit de cuvnt;

coleg

nainte de vocalele e, i;

ger, gingie

n mbinarea gh nainte
de e, i;

gherghef, ghind

n diferite poziii (cu

excepia mbinrilor ch,
gh + e, i);

ham, buh,
Cahul, duh

n grupurile consonantice ch, gh, (nainte

de e, i);

ghem, chef,
chirie

dup consoane i la
nceput de cuvnt;

nimic, pilire,
imitare, iste

n componena diftongilor (ascendeni i

descendeni);

cai, cui, ci, chei,

iarb, iesle, iunie

la sfrit de cuvnt
dup consoane;

toi, cununi,
drzi, calmi

n poziie iniial sau

final;

nger, a nchide,
a cobor, a hotr

10
1

[j]

je

[k]

ca

[l]

le

[m]

me

[n]

ne

[o]

[]

n diferite poziii (cu

excepia diftongilor
ascendeni);

om, contopire, cont,

pronume, pom, bot,
dor

n componena diftongilor ascendeni;

coam, oameni,
toamn

[p]

pe

[k]

chu

[r]

re

[s]

se

[]

[t]

te

[]

[u]

n toate poziiile (cu

excepia diftongilor);

unt, crunt,
codru, dur

[]

n componena diftongilor (ascendeni i

descendeni);

ou, cadou, lucrau,

dou, rou, ziu

n cuvinte de origine
german;

watt, Weber, Weiss

n cuvinte de origine
englez;

whisky, Washington,
wigwam

n poziii diferite,
inclusiv ntre vocale;

xilofon, xerograf, lux,

reflexiv, oxigen

[v]

ve

[v]

dublu ve

[]
X

[ks]

ics

[gz]
Y

[i]

uneori ntre vocale;

igrec

[]

[z]

exorta, examina

nainte sau dup

consoan;

ytriu, hobby

n componena diftongilor (ascendeni sau

descendeni);

yoga, cowboy

ze

N o t a 1. n tabel n-au fost notate pronunrile unor litere sau combinaii de litere ce redau
rostirea originar a unor mprumuturi recente ca: ch pron. [] (charleston [cearlston], charter
[ceartr]) sau [] (chalon [alon]); j pron. [] (John [gion]) sau [h] junta [hunta], Juan [huan]);
sh pron. [] (shop [op] show [ou]); tz pron. [] (hertz [her]), x pron. [h] (Mexico [mehico]);
zz pron. [] (intermezzo [intermeo]) . a.
N o t a 2. n abrevieri i simboluri unele litere au denumiri specifice, consacrate n uz: f (ef), l (el),
m (em), n (en), r (er), s (es), z (zet).
N o t a 3. Pentru redarea ct mai apropiat de rostirea originar a unor nume proprii strine
i a unor cuvinte noi neadaptate se folosesc litere cu diverse semne diacritice: , , , etc.

11

II. FONETICA
(Scrierea i rostirea sunetului n funcie de poziia lui
n cuvnt i de caracterul sunetului vecin)
Vocalele

A
2. Dup j, n rdcina cuvntului se scrie i se pronun a (nu , nici ea), de ex.:
aa, aaz, deart, nal, jale, a, ade, ale, ase, apte . a.
3. Dup i n hiat n cuvintele vechi se scrie a, dar se pronun ia, de ex.: apropiat
[pron. apropiat]; hrtia [pron. hrtia], istoria [pron. istoria], mia (pron. mia], roia
[pron. roia], subiam [pron. subiam] . a.
4. Dup e, i n hiat n cuvintele neologice se scrie i se pronun a i nu ia,
de ex.: agrea, alinia, crea, varia . a.

5. Dup j, la pluralul substantivelor terminate n sufixul -are se scrie i se

pronun (nu e), de ex.: amenajri, corijri, deranjri, descturi . a.
6. n rdcina cuvintelor smn, srbtoare, precum i n derivatele lor se scrie i se
pronun (nu e).

7. Se scrie (nu ) n poziie medial n toate cuvintele: mormnt, ru, sfnt, vnt etc.
8. Dup s, , z n rdcina unor cuvinte se scrie i se rostete (nu i): smbure, sn,
snge, snziene, nc, r, ni, tn, zn, zzanie . a.
9. Dup j, , se scrie i se rostete (nu i) n sufixul gerunzial al verbelor:
admind, amenajnd, angajnd, comind, corijnd, deranjnd, mbrind, nfind,
permind, scond.
N o t . Se scrie (nu ) n cuvintele compuse sudate, n care al doilea cuvnt ncepe cu , de
ex.: bineneles, nensemnat, semintuneric etc.

E
10. Se scrie i se pronun e (nu ):
dup j, n rdcina cuvntului: a jeli, a jelui, jerpelit, jertf, ed, edin, erpesc, ervet,
esime . a.;
N o t . Se scrie (nu e) n derivatele cuvintelor jar (jratic, jri, jrui), ag (galnic), al (lu),
an (nior, nule), atr (trar, trreas, tru);
la sfritul substantivelor terminate cu sufixul -ee: btrnee, bruschee, caruntee, finee,
frumusee, junee, noblee, strictee, tristee . a.;
la sfritul substantivelor mtase, tuse.
11. Se scrie e, dei se pronun ie, dup i n hiat n cuvintele din fondul vechi:
hrnicie [pron. hrnicie], lozie [pron. lozie], ptranie [pron. ptranie], scrie [pron.
scrie] . a.
Se rostete ie i e iniial n urmtoarele forme pronominale i verbale: eu, el, ei, ele; eti,
este, e, eram, erai, era, erai, erau.
12. Se scrie i se pronun e (nu ie) la nceput de cuvnt sau de silab postvocalic
din cuvintele neologice: agreez, alee, duet, epoc, er, etaj, etic, influent, lactee, maree,
poem, poet, siluet . a.

12

I
13. n rdcina cuvntului dup j, s, , , z se scrie i (nu ), de ex.: jigraie, a jigni,
jilav, jil, jind, jir, jitar, main, prjin, rin, a sili, a simi, singur, streain, ir, a se icni,
igaie, ine, int, inut, ip, viin, zi, zice, a zidi, zimos . a.
14. Se scrie i dup j, n sufixele formelor nepredicative ale verbelor, de ex.: cerind,
a descoji, descojind, descojit, nbuit, a ndui, prbuit, tnjind, vetejit . a.
15. Se scriu cu i iniial verbele a intra, a introduce, a intitula i derivatele lor.
N o t . Se scrie i se citete i iniial i n neologismele cu in (im): imbold, implora, infiltra, incrusta,
intitula, introducere, investi etc.

16. La sfritul formelor unor cuvinte cu tema n bl, cl, cr, dr, fl, tr, tr se rostete i
(plin), de ex.: atri, litri, magitri, metri, minitri, sufli, umbli, umpli.
17. Este asilabic (redus) i final n unele forme nominale, verbale, pronominale,
precum i de la sfritul unor adverbe, de ex.: acelai, aici, baci, bani, caui, ctui, crezi,
iari, nsumi, i . a.

18. Se scrie [ din i] (nu [ din a]) n poziie iniial sau final n cuvintele: a cobor,
a hotr, a (se) mbolnvi, a mbrca, ncredere, a omor.
N o t . Se scrie (nu ) n cuvintele compuse sudate n care al doilea cuvnt ncepe cu :
bineneles, nensemnat, semintuneric etc.

U
19. Se scriu cu u (nu cu ) iniial verbele a umbla, a umfla, a umple i derivatele lor.

Diftongii

EA
20. Dup s, , z n rdcina cuvntului se scrie i se rostete ea (nu a), de ex.: seam,
sear, searbd, eap, eapn, east, eav, zeam . a.
n aceleai situaii se scrie ea n sufixe: cetean, cosea, iea, s nclzeasc.
21. Dup j, n sufixele -eal, -ean, -easc, -ea, -eaz (acestea alternnd la plural cu -eli;
-eni, -ete, -ee, -eze) se scrie i se rostete ea (nu a): clrean, clujean, greeal, mbrieaz,
nfieaz, s preasc, s roeasc, s tnjeasc . a.
22. Se scrie ea (nu ia):
dup consoanele prepalatale c, g, de ex.: acea, atingea, cea, ceacr, ceaf, ceap, cear,
a cincea, ducea, fugea, geam, geamn, gean, mergea . a.
Excepie: buciard, ciacon, ciadian, cianur, elegiac, fenician, giardiaz;
dup ch, gh, cnd exist forme alternante cu e, de ex.: blocheaz blochez, cheag
ncheg, cheam chem, desperecheaz desperechez, gheat ghete, ghea gheuri, s
ocheasc ochesc, vegheaz veghez . a.
Excepie: Cnd nu exist forme alternante se scrie ia de ex.: chiabur, chiar, ghiaur, maghiar;
la sfritul formelor articulate ale substantivelor numiri de zile ale sptmnii,
folosite cu valoare adverbial: lunea, marea, miercurea, vinerea.
Excepie: Se scrie i se pronun ns joia.
dup vocal n neologisme de tipul: agreeaz, caldeean, creeaz, a aleea, epopeea,
guineean, ideea, moscheea etc.

IA
23. Se scrie ia (nu ea):
la nceput de cuvnt i la nceput de silab dup o vocal n elemente lexicale vechi:

13
biat, s dltuiasc, ia (de la a lua), iad, iarb, iarn, iasc, iasomie, mbia, scnteiaz,
tmiaz, s vremuiasc . a.;
dup consoanele labiale b, f, m, p, v, cnd ia alterneaz cu ie: amiaz/amiezi, biat/
biete, dezmiard/s dezmierde, fiare/fier, s fiarb/fierbe, obial/obiele, piaptn/s pieptene, s
piar/pier, s piard/pierd, piatr/pietre, pia/piei, via/viei . a.;
dup consoan n cuvinte ca: abia, acetia, atia, diavol, fiar, piano.

IE
24. Se scrie i se rostete ie (nu e):
la nceput de cuvnt i la nceput de silab (dup vocal) n elemente lexicale vechi:
baier, biei, boier, condeier, cuier, fluier, giuvaier, ied, ieder, ieftin, ienicer, iepure, ieri, a ierna, a ierta,
ierunc, iesle, ieean, a iei, mbiez, ndoaie, ngreuiez, moaie, oierit, suie, uier, taie, tmiez . a.;
dup vocal n unele forme ale verbelor neologice cu infinitivul n -ia sau -i, de ex.:
ambreiez, bruiez, constituie, debreiez, deraiez, destituie, remaiez, restituie, substituie . a.;
n mprumuturi care au pstrat ie din limba de origine, de ex.: caiet, castaniet, iezuit,
paiet, proiect, proiector, proiecie, statuie, traiectorie . a.;
dup consoanele labiale b, m, p, t, v n cuvinte ca: biet, dezmierd, a fierbe, fiere, miercuri,
mierl, obiect, piedic, piele, piept, pieptene, piersic, vier, viers, viespe, a vieui, viezure.
N o t . Se scrie i se pronun e (nu ie) n neologismele ferat (cale ferat), feros, feroviar; petrificat
(nu pietrificat), petrificaie, petrochimie etc.

IO
25. Se scrie io (nu eo):
dup vocal la nceput de cuvnt i la nceput de silab: blior, fuior, iobgie, iod,
iorgovan, iot, iot, maior, ploios, taior, voios . a.;
dup consoanele c, g i grupurile ch, gh, de ex.: ciob, cioban, ciocan, ciocoi, a se ciondni,
ciorap, crucior, giol, giolar, gionat, chior, chioc, ghiozdan, neghiob . a.
N o t . Diftongul eo se scrie, de regul, dup consoana l: a bleojdi, a leopi, leorbial, a pleosci,
a pleoti . a.

I
26. Se scrie i se rostete i (nu ) n cuvintele: cine, mine, mini (sg. mn),
precum i n derivatele lor.

OA
27. Se scrie oa (nu ua) n cuvintele ce au forme n care oa alterneaz cu o: coal
coli, coate cot, moar mori etc. i n neologismele balansoar, budoar, culoar, exploatare,
fermoar, lavoar, patinoar.

UA
28. Se scrie ua (nu va) n cuvinte de tipul: acuarel, cuant, cuantor, cuaternar,
Guatemala, lingual, paraguayan, scuar, uruguayan . a.
Excepie: acvamarin, acvariu, acvatic, cvadrig, cvadrilion.

Consoanele

K
29. Se scrie k (nu c sau ch):
n internaionalisme: kaizer, kaki, kaliu, kilogram, kilometru, kilowatt, kinescop, kiwi . a.;

14
n nume proprii strine i n derivatele acestora, de ex.: Kaluga, Kant, kantian,
kazah, Kazan, Kekkonen, Kennedy, Kenya, kenyan, Kerenski, Kiev, Kowalewski, Krasnoiarsk, kurd,
Ludvik, Novokuznek, Tiktin, Tokio, Tokaj . a.

M
30. nainte de b i p se scrie i se pronun m (nu n), de ex.: alambic, combin, companie,
compatriot, imprevizibil, improbabil, a mbina, a mpri, a plimba, plomb, saltimbanc . a.
Excepie: Regula nu se refer la numele proprii strine: Istanbul, Steinbeck.

S
31. Se scrie i se rostete s (nu z) n secvenele fonice -asm(), -easm() i -ism(). De ex.:
agheasm, catapeteasm, fantasm, marasm, mireasm, plasm, pleonasm, sarcasm, spasm, schism,
simbolism, sofism, totalitarism . a., precum i n cuvintele: balsam, cens, chermes, corosiv, desinen,
episod, laser, nprasnic, peisaj, premis, rucsac, smal, a smuci, a smulge, smicea.

X
32. Se scrie x (nu cs) n cuvinte de origine strin, de ex.: anex, ax, box, box,
excursie, exigent, extracie, extremist, exuberan, ortodox, sfinx, sintax, toxic, vexat . a.
33. Se scrie cs (nu x) n cuvintele create pe teren propriu romnesc, de ex.: bucsu,
a catadicsi, a mbcsi, micsandr, a ticsi . a.
Excepie: Unele mprumuturi pstreaz acest grup consonantic din limba de origine,
de ex.: cocs, vacs, vecsel . a.
N o t . Prin tradiie se pstreaz cs n numele poetului V. Alecsandri.

Z
34. Se scrie z (nu s) n cuvinte ca: atlaz (stof), autobuz, azbest, barcaz, bezmetic, bezn,
cazna, izlaz, microbuz, omnibuz, ovz, pizm, siloz, troleibuz.

Accentul
35. Diferite clase de cuvinte din limba romn sunt accentuate n mod diferit,
purtnd accentul pe prima, pe a doua, pe a treia, mai rar, pe a patra i foarte rar, pe a
cincea silab de la sfritul cuvntului: balam, disprezece, ms, al isprezecelea.
36. Poart accentul pe ultima silab (sunt oxitone):
substantivele terminate la singular nearticulat n -a, -ea: balam, cafe, mant, mse,
rinde . a.;
verbele (n afar de cele de conj. a III-a) la infinitiv, la imperfect, la gerunziu i la
participiu: angajt, angajnd, audim, a cobor, a dirij; hotru, a lini, a lucr, mergnd,
pnd, prt, a priv, a ede, tmnd, trecei, vorbei . a.
37. Poart accentul pe a doua silab de la sfrit (sunt paroxitone) infinitivele
verbelor de conj. a III-a: a fce, a mrge, a trce . a.
N o t . Formele aceluiai verb pot avea accentul pe silabe diferite: mrge-mergnd-merge.

38. Poart accentul pe a treia silab de la sfrit (sunt proparoxitone) cuvintele:

acrpol, cvil, ad-nterim, gri, mfor, annghie, ncor, ul, zim, dplom, poc,
fbul, fstul, frfot, gtin, grni, indstrie, mnghin, mlim, nmil, necrpol, bcin,
obrie, prcin, prpur, rcil, sincdoc, stvil.
39. Poart accentul pe a patra silab de la sfrit (sunt proproparoxitone) substantivele
polisilabice vechi: bvoli, frfeni, ggori, lpovi, lbeni, rzmeri, lbovi . a.

* * *

n vorbirea curent se constat unele fluctuaii la folosirea accentului. n cazurile

acestea se va ine seama de recomandaiile ce urmeaz.

15
40. Poart accentul pe ultima silab (sunt oxitone) o serie de cuvinte care n vorbirea
curent sunt accentuate pe penultima silab: antihrst, autobz, atlz, aviatr, azbst, bitm,
bobr, bolnv, exprt, imprt, microbz, mirs, nprstc, nonsns, rezonatr, senatr, ervt, ofr,
tambr, tranzistr, troleibz, vatmn, vibratr.
41. Poart accentul pe a doua silab de la sfrit (sunt paroxitone) cuvintele: afaze,
agone, amniste, anarhe, bmbus, bber, bbslei, corctor, crdit, cmul, dbit, dmon, dplom,
ertic, ftbal, fxtrot, ghzdav, hlpav, inspctor, jriu, lto, mzer, pmpas, pulver, reprter, rcsac,
scrpul, strter, suprter, tmpo, trnzit, vrso, vlei.

Segmentarea cuvintelor la trecerea

dintr-un rnd n altul
42. Trecerea cuvntului dintr-un rnd n altul se face dup felul cum este segmentat
acesta n silabe.
43. n cuvintele compuse, n derivatele cu prefixe, inclusiv n cele cu
pseudoprefixe, segmentarea se face dup prile componente la junctur: ang-strom,
cod-alb, dez-armare, ex-arh, Fuku-ima, horn-blendit, in-admisibil, jiu-jitsu, pust-nic.
44. Consoana dintre dou vocale trece la cea de a doua vocal: a-ra-bil, ma-s, o-pe-re-t,
sa-re, ta-ce.
45. Prima consoan a unui grup de consoane intervocalice trece la prima vocal: cn-tec,
nos-tru, per-for-man-, teres-tru.
N o t a 1. n grupurile formate din trei consoane, dintre care prima este o sonant (l, m, n, r),
segmentarea se face dup a doua consoan: cnd-va, distinc-ie, jert-f, planc-ton, sculp-tur.
N o t a 2. n grupul consonantic intervocalic constnd dintr-o exploziv i sonanta l sau r,
sonanta trece la a doua vocal: a-prig, ca-blu, ca-pr, co-vru, me-tru, so-clu, so-cru, va-dr.

46. Nu se segmenteaz diftongii i triftongii, precum i abrevierile. Nu se despart

literele de cifre la numeralele ordinale (al X-lea).
47. Nu se las i nu se trece n alt rnd o singur consoan.
48. Nu se las i nu se trece dintr-un rnd n altul o singur vocal, precum i prile
componente ale cuvntului legate prin cratim.

III. MORFOLOGIA
49. Dei se consider c ortografia limbii romne are la temelie principiul
fonetico-fonematic (adic se scrie aa cum se rostete), o parte din regulile ortografice
se bazeaz pe principiul morfologic, la scriere inndu-se seama i de particularitile
gramaticale ale cuvntului.

Ortografia substantivelor
innd cont de gen
50. n perechile de variante din cadrul aceluiai gen sunt admise drept norm doar
primele, de ex.: berbec/berbece, ciucure/ciucur, curea/cureau, finee/fine, genunchi/genunche,
itinerar/itinerariu, linoleum/linoleu, mtase/mtas, origine/origin, personaj/personagiu, pieptene/
piepten, radio/radiou, reou/reo, salariu/salar, sarma/sarmal, scripete/scripet, serviciu/servici,
stea/steaua, strugure/strugur (sau strug), studio/studiou, oarece/oarec, tangou/tango, taxi/taxiu,
tineree/tinere, tuse/tus . a.
51. Se admit ca variante libere n cadrul aceluiai gen numai perechi ca: bulgre/
bulgr, maximum/maxim, minimum/minim, rndunea/rndunic, surcea/surcic, tutore/tutor,
vlcea/vlcic . a.
52. Dintre variantele de gen sunt admise numai primele: ciorchine (m)/ciorchin (f),
foarfece (n)/foarfec (m)/foarfec (f), cais (f)/cais (n) (fruct), vagonet (n)/vagonet (f) . a.
53. Se afl n raport de variaie liber urmtoarele forme de gen: astm (f)/astm (n),
cocolo (n/m) pl. cocoloae (n) / cocoloi (m), colind (f)/ colind (n), desag (f) /desag (n),
ghiont (n/m) pl. ghionturi (n)/ ghioni (m), virus (m/n) pl. virui (m)/virusuri (n),
zori (m/f) art. zorii (m)/ zorile (f) . a.

16
54. La o serie de substantive diferitele forme de gen sunt legate de exprimarea unor
sensuri diferite: accident, accidente (n) (ntmplare) accident, accideni (m) (termen
muzical); basc, basci (m) (persoan) basc, bascuri (n) (obiect de mbrcminte); creier,
creieri (m) (organ anatomic) creier, creiere (n) (persoan care genereaz idei, om
conductor); curent, cureni (m) (micare a apei, a aerului) curent, curente (n) (direcii n
tiin, art, politic); glob, globuri (n) (obiect sferic) glob, globi (m) (termen n anatomie);
termen, termeni (m) (cuvnt special) termen, termene (n) (dat fix, interval n timp).

innd cont de numr

55. Fac pluralul n -e (nu n -i) substantivele feminine terminate la singular n -: doni
donie, lavi lavie, pia piee, polipolie, ra rae, suli sulie, uli ulie . a.
Excepie: diminea diminei, musta musti, via viei.
56. Tot n -e (nu n -i) fac pluralul i substantivele feminine: albin albine, cpun
cpune, crj crje, cirea ciree, disciplin discipline, plaj plaje, remarc remarce,
salat salate, uzin uzine, virgul virgule, viin viine . a.
57. Fac pluralul n -i (nu n -e) substantivele feminine: coaj coji, glceav glcevi,
regul reguli, remorc remorci, vin vini . a.
58. Substantivele feminine terminate la singular n -ee formeaz pluralul (dac l
au) cu terminaia -i, de ex.: btrnee btrnei, frumusee frumusei, tineree tinerei . a.
59. Sunt admise dou forme de plural la urmtoarele substantive feminine: leaf (pl.
lefi/lefuri), poian (pl. poieni/poiene), treab (pl. trebi/treburi), ranc (pl. rance/rnci),
rp (pl. rpe/rpi), vreme (pl. vremi/vremuri) . a.
60. Fac pluralul n -e (nu n -uri) substantivele neutre: blestem blesteme, burghiu burghie,
cote cotee, ghieu ghiee, ibric ibrice, mormnt morminte, refren refrene . a.
61. Fac pluralul n -uri (nu n -e) substantivele neutre: adaos adaosuri, aerodrom
aerodromuri, bacis baciuri, chibrit chibrituri, defileu defileuri, hotel hoteluri, iret
ireturi . a.
62. Sunt admise dou forme de plural la urmtoarele substantive neutre: chipiu (pl.
chipie/chipiuri), debueu (pl. debueuri/debuee), metoc (pl. metocuri/metoace), tunel (pl. tuneluri/
tunele), vis (pl. visuri/vise) . a.
63. La unele substantive neutre variantele de plural servesc la delimitarea sensurilor, de
ex.: bru/brie (cingtoare) bru/bruri (dans); cmin/cmine (internat) cmin/cminuri
(sob); ciubuc/ciubuce (pip) ciubuc/ciubucuri (baci); corn/coarne (la animale) corn/cornuri
(instrument muzical), corn corni (bot.); cot/coate (parte a corpului omenesc) cot/coi
(unitate de msur) cot/coturi (cotitur); ghiveci/ghivece (vas) ghiveci/ghiveciuri (mncare),
raport/rapoarte (dare de seam) raport/raporturi (relaie) . a.
64. Alternanele z j, sc t, obinuite pentru opoziia de singularplural la
substantivele vechi (obraz-obraji), nu sunt admise la substantivele neologice. Se scrie i se
rostete: burghez burghezi, chinez chinezi, etrusc etrusce, francez francezi, fresc fresce,
odalisc odalisce . a.

innd cont de caz

65. Substantivele feminine, terminate n accentuat, formeaz genitiv-dativul sg. i
pluralul nearticulat n -ale: basmbasmle, cazmcazmle, mantmantle . a.
66. Substantivele feminine n -e i -ee au la singular nehotrt o singur form pentru
toate cazurile: dragoste, justee, logoree, sete, tandree . a.
67. Sunt invariabile substantivele simple de tipul: paria, tanti, colibri . a., precum
i substantivele compuse de tipul: brnz-n-sticl, coate-goale, gur-casc, gur-spart,
ncurc-lume, nu-m-uita, vorb-lung, zgrie-nori . a. Drept indice de caz i numr, iar la
substantivele compuse i de gen, se folosete articolul nehotrt sau un numeral
cardinal: trei colibri, un gur-casc, unei gur-spart, un paria, unor paria . a.
68. Substantivele masculine cu forma articulat n -a formeaz genitiv-dativul ca
substantivele feminine corespunztoare: agaagi, bdica bdici, bulibaa bulibaei,
neica neici, paa paei, popa popii, tata tatei, vldica vldici . a.

17
69. Substantivele feminine, n special cele neologice, cu tema n j, au la nominativ-acuzativ singular terminaia -, iar la plural -e: avalan avalane, bro broe,
mreaj mreje, plaj plaje, plan plane, ruj ruje, schij schije, arj arje,
tovar tovare, tran trane . a.
70. Unele substantive feminine n -c au dou (sau chiar trei) forme de genitiv-dativ
singular hotrt (cu alternana consoanei), aflate n raport de variaie liber, de ex.:
bunic bunici/bunicii, mmic mmici/mmicii, mtuic mtuici/mtuicii,
nic nici/nicii . a.
71. Substantivele compuse, ale cror elemente componente s-au sudat ntr-o
singur unitate lexical, se comport la declinare ca cele simple, de ex.: botgros
botgrosului botgroilor; bunvoin bunvoinei; frdelege frdelegii frdelegilor;
untdelemn untdelemnului . a.
72. La declinarea substantivelor compuse din dou substantive, legate prin
cratim, se schimb dup caz n mod obligatoriu doar primul element, de ex.:
caii-popii, cailor-popii, calul-popii; cine-lup, cinelui-lup, cini-lupi, cinilor-lupi; floarea-soarelui,
florii-soarelui . a.
73. La declinarea substantivelor compuse dintr-un adjectiv i un substantiv, legate
prin cratim, se schimb ambele elemente, de ex.: bun-cuviin, bunei-cuviine.
74. Spre deosebire de substantivele comune cele proprii pstreaz la genitiv-dativ
nealterat tema, de ex.: Floarea Floarei, Florica Florici, Ioana Ioanei, Marta Martei,
Mriuca Mriuci, Olga Olgi, Puica Puici . a.
75. Spre deosebire de majoritatea numelor proprii feminine, care au la genitiv-dativ
aceleai terminaii ca i substantivele comune (de ex.: Ioana Ioanei, Maria Mariei),
unele dintre ele (cele cu terminaii neobinuite pentru genul feminin) capt, ca i numele
proprii masculine, articolul proclitic lui, de ex.: lui Carmen, lui Mariam, lui Zizi . a.
76. Substantivele feminine, terminate n -e dup consoan, primesc la forma
hotrt articolul -a, de ex.: carte+a = cartea, floare+a = floarea, linte+a = lintea . a. Tot aa
se articuleaz substantivele neologice terminate n -ee, de ex.: alee+a=aleea,
epopee+a=epopeea, idee+a=ideea . a.
77. Substantivele feminine n -ie fac forma hotrt prin nlocuirea terminaiei
-e cu articolul -a, de ex.: baie baia, familie familia, femeie femeia, istorie istoria,
vie via . a.
78. Cnd substantivul masculin la forma hotrt singular este urmat de o form
conjunct a pronumelui aton sau a verbului auxiliar, funcia articolului enclitic masculin
singular este preluat de vocala de legtur -u-: btrnu-i spune, copilu-i sntos, vtavu-i
vede, etc.
79. Cnd substantivul este precedat de unul dintre adjectivele biet, rposat, srac,
srman, el poate fi att articulat, ct i nearticulat: bietul pop bietul popa; rposatul bdic
raposatul bdica; srmana bunic srmana bunica; sracul tat sracul tata.
80. Dup prepoziiile propriu-zise substantivul fr determinative este nearticulat:
pe cmp, n cldire, la hotar.
Excepie: Prepoziiile de-a i cu, de ex.: cu mna, de-a rostogolul, cu toporul.
81. Numele de familie, provenite de la substantive sau adjective masculine, dei
sunt la forma hotrt, se scriu, de regul, fr articolul enclitic -l, funcia acestuia fiind
preluat de vocala de legtur -u-: Bolocanu, Ciobanu, Ciobu, Robu . a.
82. Numele de familie, provenite de la substantive feminine comune se folosesc,
de regul, la forma nehotrt: Balt, Cical, Creang, Furtun, Mustea, Tr, Ureche,
Vrabie, Vulpe . a.

Ortografia adjectivelor
83. Unele adjective neologice au terminaia -oriu (nu -or): accesoriu, contradictoriu,
obligatoriu, peremptoriu . a.
84. Adjectivul nou, nou pentru ambele genuri are o singur forma de plural noi, de
ex.: batiste noi, ciorapi noi.

18
85. Unele alternane din radicalul adjectivelor vechi nu sunt caracteristice pentru
cele neologice:
e/ea
des deas
ntreg ntreag
pmntesc pmnteasc
sec seac
o/oa
frumos frumoas
gelos geloas
politicos politicoas
tufos tufoas

e (nealternat)
dens dens
integru integr
intrinsec intrinsec
livresc livresc
o (nealternat)
baroc baroc
major major
minor minor
monoton monoton

Excepie: analog analoag, omolog omoloag, snob snoab.

z/j
breaz breji
drz drji
treaz treji
viteaz viteji

z (nealternat)
chinez chinezi
confuz confuzi
francez francezi
obez obezi

l/i
frumuel frumuei
gol goi
stul stui

l (nealternat)
credul creduli
fidel fideli

Excepie: domol domoli.

N o t . Se admit ambele forme la adjectivele: fudul fuduli/fudui, mofluz mofluji/mofluzi.

Ortografia numeralelor
86. Numeralele cardinale ce urmeaz se scriu i se rostesc astfel: trei, ase, apte, unsprezece,
doisprezece, paisprezece, cincisprezece, aisprezece, aptesprezece, optsprezece, nousprezece.
Sunt admise de norm formele douzeci i trei, treizeci i patru, aizeci i doi, i nu variantele
contrase de tipul: doutrei, treipatru, aidoi.
87. Numeralele cardinale de la 20 pn la 100 (n fiecare sut) se leag cu substantivul
urmtor prin intermediul prepoziiei de, de ex.: douzeci de saci, treizeci i cinci de oi, o sut
patruzeci de scaune etc.
Excepie: Numeralele de la 1 pn la 19 i cele compuse cu ele, de ex.: trei minute,
cincisprezece copii, o sut nousprezece pagini etc.
N o t a 1. Folosirea prepoziiei de este obligatorie i atunci cnd numeralul este scris cu cifre,
de ex.: 25 de caiete, 34 de creioane.
N o t a 2. Prepoziia de se omite numai n cazurile cnd substantivul ce urmeaz dup cifr
apare abreviat, de ex.: 25 kg, 36 w, 47 m.

88. S nu se confunde prepoziia a naintea numeralului cu articolul posesiv

(genitival) al (a, ai, ale): reprezentani a dou institute (nu reprezentani ai dou institute);
delegate a trei organizaii (nu delegate ale trei organizaii).
89. Numeralele colective amndoi, amndou cer ca substantivul ce urmeaz dup ele
s fie articulat, de ex.: amndoi prietenii, amndou prietenele. Numeralele colective ambii,
ambele, dimpotriv, cer ca substantivul urmtor s fie nearticulat: ambii prieteni, ambele prietene.
90. Numeralele ordinale ce urmeaz se scriu i se rostesc: al patrulea, al cincilea, al
optulea, al noulea, al douzeci i doilea.
N o t a 1. n construciile cu numerale ordinale numeralul se acord cu substantivul feminin
determinat. Corect este a doua chestiune (nu a doilea chestiune); a cincea variant (nu a cincilea variant).

91. Numeralul ordinal nti, cnd st dup un substantiv, nu se schimb dup gen:
capitolul nti, clasa nti, partea nti, premiul nti.

19

Ortografia pronumelor
92. Formele conjuncte ale pronumelor personale i reflexive se scriu cu liniu,
de ex.: auzindu-v, d-i, duce-m-a, fac-se, ne-am ntlnit, te-a ntreba, jelui-m-a, las-l,
mnca-te-ar, spunei-le, i-ai spus, vznd-o, l-am vzut, v-am vizitat . a.
93. Pronumele de politee au i forme abreviate: dumneata/d-ta; dumitale/d-tale; dumnealui/
d-lui; dumneaei/d-ei; dumisale/d-sale; dumneavoastr/dv., dvs.; dumnealor/d-lor.
N o t a 1. Verbul care urmeaz dup pronumele dumneavoastr se folosete la plural, indiferent,
dac se refer la o singur persoan sau la cteva, de ex.: Dumneavoastr pe cine cutai?
N o t a 2. Cnd predicatul este exprimat prin forma pasiv a verbului, participiul acestuia
capt forma de plural, dac pronumele dumneavoastr se refer la mai multe persoane, de
ex.: Dv. ai fost ludai i forma de singular, dac acesta se refer la o singur persoan, de ex.:
Dv. ai fost ludat. La fel i numele predicativ, exprimat prin adjectiv: Dvs., copii, suntei toi
sntoi, i Dvs., suntei sntos, d-le director.

94. Pronumele demonstrativ feminin singular se scrie aceea, aceeai, iar pronumele
demonstrativ masculin plural aceia, aceiai, dei rostirea lor nu difer.
95. Pronumele de ntrire nsui, nsi are forme speciale de gen i numr,
ortografiindu-se n felul urmtor:
pl.
sg.
m.
f.
m.
f.
I nsumi
nsmi
nine
nsene
II nsui
nsi
niv
nsev
III nsui
nsi
nii
nsei
N o t . La feminin singular pronumele de ntrire are i forme de genitiv-dativ: nsemi, nsei,
nsei (elevei nsei i-a prut ru); la persoana a III-a feminin plural, paralel cu forma nsei se
folosete i forma nsele.

96. Creeaz dificulti i confuzii utilizarea (acordul) articolului posesiv (pronominal,

genitival) al, a, ai, ale, care att n vorbire, ct i n scriere este redus la o singur form a.
E de reinut c articolul posesiv al, a, ai, ale capt una din cele patru forme n funcie
de situaiile:
a) cnd este urmat de pronumele relativ care la genitiv;
b) cnd este urmat de anumite sintagme.
Regula general ar fi c: articolul posesiv se acord cu obiectul posedat, iar pronumele
relativ cu posesorul. Altfel spus, pronumele relativ se acord ntotdeauna cu cuvntul dinaintea
articolului posesiv, care, la rndul su, se acord cu cuvntul aflat dup pronumele relativ.
Sunt cunoscute 12 posibiliti de combinare a articolului posesiv cu pronumele
relativ. Exemple:
elevul al crui profesor
elevul a crui profesoar
elevul ai crui colegi
elevul ale crui colege

eleva al crei profesor

eleva a crei profesoar
eleva ai crei prini
eleva ale crei colege

elevii (elevele) al cror profesor

elevii (elevele) a cror profesoar
elevii (elevele) ai cror prini
elevii (elevele) ale cror rude
Cnd articolul posesiv este precedat de anumite sintagme, acordul se face n funcie
de context folosirea lui depinde de cuvntul la care se refer i cu care se acord
ntotdeauna. De ex.:
permisul de conducere a mainii (a cui main?), dar: permisul de conducere al
fiului (al cui permis?);
criterii de selecionare a candidailor (a cui selecionare?), dar: criterii de selecionare
ale juriului (ale cui criterii?) etc.
97. Locuiunile pronominale negative coninnd particula nici se scriu n dou
cuvinte: nici unul, nici una, nici unii, nici unele.

20

Ortografia verbelor
98. Verbele de conjugarea I cu tema n j, se scriu la persoana a III-a sg. i pl. prezent
indicativ cu sufixul -eaz ca i toate celelalte verbe din categoria dat: aranjeaz, dirijeaz,
se furieaz, mbrieaz.
N o t . n radicalul verbelor dup j, se scrie a (nu ea), de ex.: nal, aaz.

99. Verbele neologice de conjugarea I care se termin n a dup e, u formeaz

persoana a III-a sg. i pl. a prezentului indicativ cu sufixul -eaz (nu -az sau -iaz), de
ex.: agre-eaz, cre-eaza, diminu-eaz, perpetu-eaz, situ-eaz. Gerunziul acestor verbe este
diminu-nd, perpetu-nd, situ-nd.
100. Verbele de conjugarea I care se termin n -a dup -i- (a apropia, a copia, a
ntemeia, a tia, a zgria) fac indicativul prezent la toate persoanele sg. i pl. cu terminaiile
-e (nu -ie) i cu sufixul -az (nu -iaz): apropi-e, -em, -ai; copi-az, -em, -ai; ntemei-az, -em,
-ai; tai-e, ti-em, ti-ai; zgri-e, -em, -ai.
Persoana a III-a sg. a perfectului simplu are de asemenea terminaia -e accentuat (nu
-ie): apropi-e, copi-e, ntemei-e, ti-e, zgri-e.
101. Verbele de conjugarea a IV-a cu tema terminat n j, la conjunctiv prezent
formeaz persoana a III-a sg. cu sufixul -easc (nu -asc): s mprt-easc, s ngrij-easc, s
ntovra-easc; s necj-easc.
102. Verbele de conjugarea I cu infinitivul n -ia dup o vocal pstreaz aceast
terminaie sau o schimb n -ie, de ex.: a dera-ia (eu) dera-iez, (noi) dera-iem, (eu) dera-iam,
(ei) dera-iau, s dera-iem, s dera-ieze, dera-iaz; a ncu-ia (el) ncu-ie, (voi) ncu-iei, (eu)
ncu-iam, (ei) ncu-iau, s ncu-iem, ncu-ie.
103. Verbele de conjugarea a IV-a cu infinitivul n vocal urmat de -i (-ui, -i, -i
etc.) l pstreaz pe -i- n toat paradigma conjugrii: a intui (eu) intui-esc, (el) intui-ete,
(eu, noi) intui-am, (el, ei) s intui-asc; a mri (el, ei) mri-e, (noi) mri-am, s mri-e; a
sfri (el) sfri-e, sfri-a, s sfri-e.
104. Verbele a pune, a ramne, a spune, a ine, a veni au la indicativ i conjunctiv
prezent persoana a II-a sg. formele (tu) pui, s pui (nu puni, s puni); (tu) rmi, (tu) spui,
s spui (nu spuni, s spuni); s rmi (nu rmni, s rmni); (tu) ii, s ii (nu ini, s ini);
(tu) vii, s vii (nu vini, s vini).
105. Formele de indicativ prezent persoana I sg. i I pl., a II-a, a III-a pl. ale verbului
a fi se scriu i se pronun: (eu) sunt, (noi) suntem, (voi) suntei, (ei) sunt; imperativul
afirmativ sg. fii; forma negativ ns se scrie i se pronun cu un singur -i: nu fi.
106. Verbul a sri are la persoana a II-a sg. indicativ i conjunctiv prezent i la imperativ
formele: sari, s sari (nu sai, s sai).
107. Verbul a pieri are la persoana a II-a sg. indicativ i conjunctiv: pieri, s pieri (nu piei,
s piei), iar la imperativ forma piei (nu pieri).
108. Verbele a sri i a pieri la persoana a III-a sg. i pl. a conjunctivului prezent au
formele: s piar (nu s peie), s sar (nu s saie).
109. Verbele de conjugarea a IV-a a acoperi i a suferi la pers. I sg. a prezentului
indicativ i conjunctiv au formele acopr, s acopr (nu acoper, s acoper), sufr, s sufr (nu
sufer, s sufer).
110. Verbele a rmne, a spune, a ine la persoana I sg. a indicativului prezent i la persoana
a III-a sg. i pl. a conjunctivului prezent au formele: (eu) rmn (nu rmi), s rmn (nu s
rmie); spun (nu spui sau spuu), s spun (nu s spuie); in (nu iu), s in (nu s ie).
111. La conjugarea verbelor a aprea, a cdea, a plcea trebuie s se in seama c
ele sunt de conjugarea a II-a (nu a III-a), iar verbele a rmne i a ine sunt de conjugarea
a III-a (nu a II-a).
112. Verbele a preceda i a succeda au la indicativ prezent persoana a III-a sg. i pl. formele:
preced (nu precede), succed (nu succede), iar la conjunctiv prezent al aceleiai persoane formele
s precead (nu s precede sau s precedeze), s succead (nu s succede sau s succedeze).
113. Verbul a trebui ca semiauxiliar se ntrebuineaz cu forme numai pentru persoana
a III-a sg. i pl. prezent indicativ: (el, ei) trebuie (nu trebuiete, trebuiesc), (eu) trebuia (nu
trebuiam), (tu) trebuia (nu trebuiai), (el, ei) trebuia (nu trebuiau), (noi) trebuia (nu trebuiam),
(voi) trebuia (nu trebuiai), (ei) trebuia (nu trebuiau).

21
114. Verbele a aduce, a duce, a face, a zice au la imperativul pozitiv persoana a II-a sg.
formele: du, adu, f, zi, iar la imperativul negativ nu aduce, nu duce, nu face, nu zice.
115. Verbul auxiliar a avea la persoana I a condiionalului se scrie i se rostete a
(nu ai): a fi tiut, a veni.
116. Verbul a scrie (i derivatele a descrie, a nscrie, a prescrie, a subscrie, a transcrie etc.)
are la persoana I i a II-a a indicativului i conjunctivului prezent formele: scriem, s scriem,
scriei, s scriei i la imperativ scriei (nu s scrim, s scrii, scrii).
117. Dup n rdcina unor verbe e alterneaz cu a (nu cu ea), de ex.: aezaaz,
deel deal, (eu) deert (el) deart, nel nal, edem ade . a.
118. La verbele a acoperi, a suferi, n formele de indicativ i conjunctiv prezent persoana I sg.
are loc alternana /e, de ex.: acopr, s acopr acoperi, s acoperi, sufr, s sufr suferi, s suferi.
119. La verbele cu radicalul n -j, -s, -, -, -z, la indicativ prezent n sufix are loc
alternana ea/e (nu a/e): afieaz afiez, aranjeaz aranjez, s cojeasc cojesc, s gseasc
gsesc, s greeasc greesc, s peasc pesc, s pzeasc pzesc . a.
120. La verbele cu radicalul n c, g, ch, gh la indicativ prezent n sufixe are loc alternana
ea/e (nu ia/e): blocheaz blochez, mperecheaz mperechez, s lrgeasc lrgesc, s munceasc
muncesc, s ocheasc ochesc, vegheaz veghez, s zbugheasc zbughesc.
121. La verbele vechi de conjugarea I la indicativ prezent are loc n rdcin alternana
e/ea i o/oa: alerg alearg, atept ateapt, portpoart . a. La verbele neologice nu se
admit aceste alternane: abrog abrog s abroge; aloc aloc s aloce; evoc evoc s
evoce; comport comport s comporte.
Excepie: convoc convoac s convoace; provoc provoac s provoace.
122. Verbele de conjugarea a III-a a bate, a face, a permite, a petrece, a rmne, a scrie, a
spune, a ine primesc accentul la persoana I i a II-a pl. ale indicativului prezent pe vocala
din radical, nu pe vocala din terminaie: btem btei, fcem fcei, permtem permtei,
petrcem petrcei, rmnem rmnei, screm screi, spnem spnei, nem tnei.
123. Verbele de conjugarea I cu radicalul n -bl, -fl, -pl au la persoana 1 sg. a indicativului
prezent u plin (silabic), de ex.: aflu, umblu, umplu . a.
Adverbul, prepoziia, conjuncia, interjecia sunt pri de vorbire invariabile i la ortografiere
prezint dificulti doar compusele lor. Ele vor fi examinate la compartimentul Compunerea.

IV. FORMAREA CUVINTELOR

Derivarea

Cu prefixele ante-, anti124. Prefixul ante-, cu semnificaia nainte de, de pn la, se folosete n cuvinte
ca: antebelic, antebra, a antedata, antegard, antemeridian, antepenultim, antetitlu, antetren,
antevorbitor . a.
Excepie: anticamer.
125. Prefixul anti-, cu semnificaia contra, mpotriv, se folosete n cuvinte ca:
antiaerian, antialcoolic, antialergic, antiart, antibiotic, anticanceros, anticanonic, anticiclon,
anticlerical, anticoagulant, anticomunism, anticonstituional, anticorosiv, antifascist, antitiinific,
antitez . a.

Cu prefixele arhe-, arhi 126. Prefixul arhe-, cu semnificaia foarte vechi, primar sau desvrit, se folosete
n cuvintele: arheform, arhetip . a.
127. Prefixul arhi-, cu semnificaia peste msur, din cale afar de sau superior,
suprem, se folosete n cuvinte ca: arhicunoscut, arhiplin, arhidiacon, arhiduce, arhiepiscop,
arhierarh, arhiereu, arhimilionar, arhipstor, arhistrateg . a.

Cu prefixul con- (com-)

128. Se scrie com- n cuvintele al cror radical ncepe cu b, p, de ex.: a combate, a
comprea, comptimire, a se complcea, a compune . a.

22
n toate celelalte cazuri se folosete prefixul con-: confederaie, constean, a consfini,
consimmnt, convorbire . a.

Cu prefixul des- (dez-)

129. Se scrie des- n cuvintele al cror radical ncepe cu o consoan surd, de ex.: a
descalifica, a desctua, a descifra, a descleia, descompunere, desconcentrat, a descuraja, a despri,
a despturi, a desprinde, a se destinui . a.
Excepie: Prefixul des- se scrie naintea consoanelor sonore n astfel de cuvinte ca: a se
deszpezi, a deszvor i n derivatele lor.
130. Se scrie dez- n cuvintele al cror radical ncepe cu o vocal sau cu o consoan
sonor: a dezacorda, dezactivare, dezamgire, a dezaproba, dezavantaj, a dezbate, a dezbina, a
dezdoi, dezechilibrare, dezghe, dezgust, dezinfecie, dezinformaie, dezintegrare, dezinteresat, a
dezlnui, dezlnat, a dezlega, dezminire, a dezmori, deznodmnt . a.

Cu prefixul dis- (diz-)

131. Se scrie dis- n cuvintele al cror radical ncepe cu o consoan surd: discontinuu,
disculpare, disfuncie, a disprea, a dispreui, disproporie, dispus . a.
Excepie: a disloca i derivatele lui.
132. Se scrie diz- n cuvinte ca: a dizolva, dizgraie i n derivatele lor.

Cu prefixul n- (m-)
133. Se scrie m- n cuvintele al cror radical ncepe cu b, p: a mblsma, a mbrbta,
a mbta, a mblnzi, a mboboci, a se mbolnvi, a mbrnci, a mbrobodi, a se mbujora, a mpacheta,
a mpciui, a mpduri, a se mpienjeni, a mprti, a mperechea, a mpleti . a.
n toate celelalte cazuri se folosete prefixul n-: a napoia, a naripa, a se ncri, a se
nspri, a nclzi, a nctua, a ncleia, a ncondeia, a ndatora, a nfptui, a se nglbeni, a
ngrmdi, a ngropa . a.
N o t . n cuvintele a nbui, a ndui, a nota, a se neca consoana n din prefixul n- i cea din
rdcin s-au contopit.

Cu prefixul rs- (rz-)

134. Se scrie rs- n cuvintele al cror radical ncepe cu o consoan surd, de ex.:
a rscoace, rscruce, a rsfa, a rsfira, rspicat, a rstlmci, a rsturna . a.
n toate celelalte cazuri se scrie prefixul rz-, de ex.: a rzbate, a rzbubui, a se rzbuna,
a se rzgndi, a se rzlei . a.
Excepie: a rszice.

Cu prefixul trans 135. Prefixul trans- se scrie cu s final n cuvintele al cror radical ncepe tot cu s, de ex.:
transsaharian, transsiberian, transsonic, transsubstaniere, transsudat i n derivatele lor.
Excepie: a transcrie.

Cu sufixul -aj
136. Sufixul -aj (nu -agiu) apare n cuvinte ca: pasaj pasaje, peisaj peisaje,
personaj personaje . a.
N o t . Se scriu cu -agiu (care nu ntotdeauna este sufix nici n limba de origine din care au
fost preluate) cuvintele: adagiu (pl. adagii), naufragiu (pl. naufragii), omagiu (pl. omagii), ravagiu
(pl. ravagii), stagiu (pl. stagii).

Cu sufixul -an
137. Sufixul -an se folosete n denumirile de locuitori formate de la rdcini ce se
termin n consoan, care la plural pstreaz acest sufix neschimbat, de ex.: african

23
africani, marocan marocani, mexican mexicani, pitucan pitucani, tibetan tibetani,
guadelupan guadelupani . a.
138. Sufixul -an apare i n denumirile de locuitori formate de la rdcini terminate
n i (plin), care la plural l schimb pe a n e: algerian algerieni, belgian belgieni, drochian
drochieni, elveian elveieni, italian italieni, norvegian norvegieni, siberian siberieni,
transcaucazian transcaucazieni . a.
Excepie: Basarabia: basarabean basarabeni, Macedonia: macedonean macedoneni,
Transilvania: transilvnean transilvneni, Slobozia: slobozian slobozieni.
N o t a 1. Prin analogie se formeaz i denumirile de locuitori de la denumiri de localiti al
cror radical se termin n consoan, ntre sufix i consoana din radical introducndu-se
vocala de legtur i, de ex.: Atena aten-i-an, Canada canad-i-an, Irak irak-i-an, Palestina
palestin-i-an . a.
N o t a 2 . Prin analogie se formeaz i o serie de derivate de la nume proprii de persoan cu
radicalul n consoan, n , u sau n e (mut) n nume strine. ntre sufix i consoana din radical
sau n locul lui a, u sau e (mut) care dispar se introduce vocala de legtur i, de ex.: Cezar
cezar-i-an, Dru dru-i-an, Eminescueminesc-i-an, Vieru vier-i-an, Voltaire voltair-i-an . a.

139. Sufixul -an se folosete de asemenea n denumirile de locuitori formate de la

un radical terminat n i (scurt), care la rostire trece n sufix, formnd mpreun cu vocala
din acesta diftongul ia, de ex.: Clmui clmu-ian, Covurlui covurlu-ian, Orhei
orhe-ian, Puhoi puho-ian, Vaslui vaslu-ian . a.
N o t . La fel se formeaz denumirile de locuitori de la radicalul terminat n y (care se
pronun ca un i (scurt): Paraguay paragua-yan, Uruguay urugua-yan . a.

140. Tot cu sufixul -an se scriu i derivatele adjectivale formate de la nume proprii
de persoan ce se termin cu i: Arghezi arghezi-an, Asachi asachi-an, Brncui
brncui-an; Conachi conachi-an, Gorki gorki-an, Maiakovski maiakovskian . a.
141. Sufixul -an se folosete n cuvintele ce denumesc titlul, postul, profesia,
specialitatea, de ex.: academici-an, fizici-an, matematici-an, tehnici-an . a.
142. Sufixul -an apare i n derivatele unor cuvinte terminate n e, de ex.: Hercule
hercule-an, Neculce neculce-an, Rilke rilke-an . a.
N o t . n exemplele din 140142 sunetul a din sufix i vocala ce preced sufixul fac parte
din silabe diferite.

Cu sufixul -ean
143. Sufixul -ean se folosete n denumirile de locuitori formate de la un radical ce
se termin n consoan, care la plural l schimb pe ea din sufix n e: alcedarean alcedareni,
budetean budeteni, clrean clreni, cernuean cernueni, clujean clujeni,
obrejean obrejeni, crihnean crihneni, lozovean lozoveni, moldovean moldoveni, sucevean
suceveni . a.
144. Sufixul -ean (i nu -ian) apare i n denumirile de locuitori formate de la un
radical ce se termin n e, de ex.: Coreea coreean, Guineea guineean . a.

Cu sufixele -er, -i-er

145. Sufixul -er se folosete n cuvinte ca: inginer, magaziner, miner, tapier . a.
146. Sufixul -i-er apare n cuvinte ca: brbi-er, brigadi-er, cantoni-er, costumi-er, fermi-er, pioni-er . a.

Cu sufixele -al, -eal

147. Sufixul -al se ataeaz la radicalele verbale terminate n -i plin dup o vocal,
de ex.: a bnui bnuial, a cheltui cheltuial, a croi croial, a gfi gfial, a
ndoi ndoial, a mntui mntuial, a urlui urluial s. a.
148. Sufixul -eal apare dup radicalele verbale terminate ntr-o consoan, de ex.:
amgeal, ameeal, greeal, momeal, ndueal, oboseal, umezeal . a.
Excepie: drjal, tnjal.

24

Cu sufixele -esc, -iesc

149. Sufixul -esc se folosete n adjectivele provenite de la substantive cu radicalul
terminat ntr-o consoan (la feminin e din sufix alterneaz cu ea), de ex.: englez englezesc/
englezeasc, grec grecesc/greceasc, osta ostesc/osteasc, rus rusesc/ruseasc, student
studenesc/studeneasc, viteaz vitejesc/vitejeasc . a.
150. Se scrie sufixul -iesc n adjectivele provenite de la substantive cu radicalul
terminat n vocal (la feminin ie din sufix alterneaz cu ia), de ex.: holteiholteiesc/holteiasc,
crai criesc/criasc, Dumnezeu dumnezeiesc/dumnezeiasc, evreu evreiesc/evreiasc, femeie
femeiesc/femeiasc . a.

Cu sufixele -e, -ie

151. Sufixul -e se folosete n cuvintele cu radicalul terminat ntr-o consoan (la
feminin e din sufix alterneaz cu ea): condrume condrumea, glume glumea,
pdure pdurea . a.
N o t . Tot cu -ea se scriu cuvintele dulcea, roea.

152. Se scrie -ie n cuvintele vechi terminate n i (scurt) care la rostire formeaz cu e
din sufix un diftong ce alterneaz la feminin cu diftongul ia, de ex.: mlie mlia.

Cu sufixul -ee
153. Sufixul -ee se folosete n denumirile de noiuni abstracte formate de la adjective:
btrn btrnee, crunt cruntee, frumos frumusee, jun junee, suplu suplee,
tnr tineree . a.
N o t . Forma hotrt a acestor substantive la singular are terminaia ea (nu a): btrneea,
crunteea, frumuseea, juneea, supleea, tinereea, iar cea nehotrt la plural terminaia -i:
btrnei, frumusei, tinerei s. a.

Excepie: alte altea (hot.) altee (pl.)

Cu sufixul -ez
154. Sufixul -ez apare n denumirile de locuitori ai unor ri sau orae. El rmne
neschimbat i n forma de plural a acestor substantive: bavarez bavarezi, berlinez berlinezi,
cubanez cubanezi, englez englezi, francez francezi, irlandez irlandezi, japonez japonezi,
londonez londonezi, newyorkez newyorkezi, senegalez senegalezi, vietnamez vietnamezi . a.

Cu sufixul -atic
155. Sufixul -atic (nu -atec) se folosete n cuvinte ca: furtunatic, lunatic, molatic,
primvratic, singuratic, sturlubatic, tomnatic, vratic . a.

Cu sufixul -ism
156. Sufixul -ism se scrie i se rostete cu s (nu cu z): anacronism, ateism, bilingvism,
marxism, materialism, idealism, nepotism, rasism, turcism, turism . a.

Cu sufixele -()ie, -()iune

157. Se recomand scrierea cu sufixul -()ie n cuvinte ca: aberaie, abitaie, absorbie,
acceleraie, aclamaie, acuzaie, administraie, aeraie, afirmaie, aglomeraie, alocaie, ambarcaie,
amiciie, atenie, casaie, intervenie, subnutriie . a.
158. Se recomand scrierea cu sufixul -()iune n cuvinte ca: ablaiune, aboliiune,
absteniune, aciune, alocuiune, aseriune, comuniune, eroziune, ficiune, depresiune, naiune,
neagresiune, sesiune, versiune . a.
N o t . La unele formaii omorizice cu acest sufix se constat o diferen de sens, de ex.: raie
(cantitate de hran) raiune (judecat); secie (subunitate, diviziune) seciune (tietur, loc
tiat); staie (de autobuze, de cale ferat etc.) staiune (balnear) .a.

25

COMPUNEREA

Substantivele compuse
Comune
159. Se scriu ntr-un singur cuvnt:
substantivele care au n structura lor elemente de compunere ce nu se ntrebuineaz
independent n limb, de ex.: auto-, bio-, -cid, cine-, cvasi-, -drom, electro-, -fag, -fil, foto-, -fob, fug, macro-, mini-, -naut, port-, tele-, vice- . a.: aerodrom, balneolog, electroanaliz, genocid, microfon,
miniinterviu, neurolog, portaltoi, portbagaj, pseudoartist, semicerc, telespectator, termocentral,
vicepreedinte . a.;
N o t . n structuri inversate unele elemente de compunere, cptnd statut de cuvnt, se
scriu i separat: atelier moto, emisiune stereo, fust mini, parc auto, prognoza meteo, reporter foto, rochii
maxi, vinuri extra . a.;

substantivele alctuite din dou sau din mai multe cuvinte, la care se schimb dup
numr i caz numai elementul final: albgardist (albgardistul), binecuvntare (binecuvntarea,
binecuvntrii, binecuvntri, binecuvntrile, binecuvntrilor), binefacere (binefacerii), bunstare
(bunstrii), bunvoin (bunvoinei), clarviziune (clarviziunii), concertmaistru (concertmaistrului),
frdelege (frdelegii), preaplin (preaplinul), rufctor (rufctorului), scurtcircuit
(scurtcircuitului), sinuciga (sinucigaii), untdelemn (untdelemnului) etc.;
substantivele compuse din dou sau din mai multe cuvinte, unite cu ajutorul vocalei de
legtur o, de ex.: citatomanie, metaloplastie, ozonometru, pleuropneumonie, surdomut, vasodilatare . a.
160. Se scriu cu cratim substantivele compuse n a cror structur se modific:
primul element: aducere-aminte (aducerii-aminte, aduceri-aminte), cal-putere (cai-putere),
drum-de-fier (drumul-de-fier), kilowatt-or (kilowai-or), luare-aminte, pasre-lir (psri-lir),
ton-kilometru (tone-kilometru), vagon-restaurant (vagonului-restaurant, vagoane-restaurant) ,
zi-lumin (ziu-lumin, zilei-lumin, zile-lumin) . a.;
al doilea element: dup-amiaz (dup-amiaza, dup-amiezei, dup-amiezele),
nainte-mergtor (nainte-mergtori), liber-cugettor (liber-cugettorului, liber-cugettorii),
liber-profesionist (liber-profesioniti), nou-nscut (nou-nscui, nou-nscuii, nou-nscut,
nou-nscutei, nou-nscutele) . a.
N o t . Substantivele care au n componena lor numeralul ordinal prim prezint fluctuaii
din punctul de vedere al unitii morfologice: prim-ministrul* sau primul-ministru, prim-minitri
sau primii-minitri, prim-secretarul sau primul-secretar, primi-secretari sau primii-secretari;

ambele elemente: contabil-ef (contabili-efi), ft-frumos (fei-frumoi) lctu-mecanic

(lctui-mecanici), mare-logoft (mari-logofei), main-unealt (mainii-unelte, maini-unelte),
proces-verbal (procese-verbale), redactor-ef (redactori-efi) . a.;
denumirile populare de plante i animale: barba-caprei, barba-mpratului, buhai-de-balt,
buha-semnturilor, cal-de-mare, calul-popii, ceapa-ciorii, cinci-degete, cioc-ntors, ciocul-cocorului,
ciuboica-ursului, coada-calului, coada-oricelului, doi-dini, iarba-fiarelor, lupul-albinelor, nou-ochi,
regina-nopii, trei-frai, ncul-pamntului, a-caprei;
denumiri compuse dintr-un verb i un substantiv: fluier-vnt, frige-linte, ncurc-lume,
linge-blide, meter-stric, pap-lapte, pierde-var, sare-garduri, soarbe-zeam, soare-apune, soare-rsare,
trie-bru, zgrie-brnz.
N o t . Se scriu cu cratim i cuvintele compuse invariabile constnd din trei sau din mai multe
elemente: calc-n-strchini, duc-se-pe-pustii, du-te-vino, mpuc-n-lun, l-m-mam, las-m-s-te-las,
nu-m-uita, trei-frai-ptai, ucig-l-crucea, uite-popa-nu-e-popa . a.

161. Se scriu separat substantivele compuse ale cror elemente i pstreaz

independena lexical i gramatical i se comport ca mbinri de cuvinte: ap oxigenat,
capr de munte, director adjunct, dou puncte, iepure de cas, mr creesc, membru corespondent, om
de stat, punct i virgul, sfecl de zahr, vi de vie . a.
*Se scrie viceprim-ministru cu o singur cratim, deoarece elementul de compunere vice- formeaz
mpreun cu elementul urmtor o unitate.

26

Proprii
162. Se scriu ntr-un singur cuvnt substantivele proprii ale cror elemente
constitutive s-au sudat ntr-o unitate morfologic: Aioanei, Airinei, Barbneagr, Catru,
Cmpulung, Cincilei, Crimndr, Cumuns, Decusear, Mnscurt, Mereacre, aptefrai,
Taievorb, arlung . a.
163. Se scriu cu cratim:
substantivele proprii lipsite de unitate morfologic constnd din dou sau din mai
multe substantive cu form de nominativ-acuzativ: Baba-Cloana, Clia-Prut, Grinui-Moldova,
Mo-Ajun, Rmnicu-Vlcea, Reteni-Vasileui, Slobozia-Horodite, Slobozia-Racov . a.;
substantivele proprii alctuite dintr-un substantiv propriu (nume topic) precedat
sau urmat de un substantiv comun (adesea cu valoare generic), care servete ca
mijloc de identificare: Baurci-Moldoveni, Bocancea-Schit, Cueni-Gar, Cueni-Sat,
Copceni-Deal, Grinui-Raia, Gura-Cinari, Ocna-Mure, Ocnia-rani, Piatra-Neam,
Vadul-Leca, Vadul-Racov, Valea-Tristeni . a.;
substantivele proprii alctuite dintr-un substantiv propriu urmat de un alt substantiv
nume de persoan sau nume de localitate: Ana-Maria, Maria-Magdalena, Budai-Deleanu,
Dobrogeanu-Gherea, Lungu-Ploaie, Rdulescu-Motru, Rusu-Ciobanu, Sturdza-Bulandra . a.;
substantivele proprii, denumiri ale personalitilor istorice sau personajelor
folclorice, constnd dintr-un substantiv propriu sau comun urmat sau precedat de un
calificativ substantival sau adjectival: Alb-mprat, Bati-Han, Ciubr-Vod, Hagi-Tudose,
Mihai-Voievod, Negru-Vod, tefan-Vod, Verde-mprat . a.
N o t . Cnd substantivul comun, care arat gradul, rangul, funcia, preced numele propriu,
denumirea se scrie fr cratim, iar substantivul comun cu litera mic: hanul Bati, mpratul
Ro, vod tefni, voievodul erban . a.;

substantivele proprii alctuite din dou substantive, dintre care primul este o prescurtare
rimat a celui de al doilea sau invers: Chira-Chiralina, Ciu-Mgru, Ril-Iepuril, Ri-Veveri,
Rusalina-Lina, Tic-Pitic . a.;
substantivele proprii alctuite dintr-un substantiv la nominativ urmat de un
substantiv la genitiv: Calea-Laptelui, Greul-Pmntului, Mndra-Cmpului, Muma-Pdurii,
Punaul-Codrilor, Talpa-Iadului, Zna-Zorilor . a.;
substantivele proprii formate dintr-un substantiv comun urmat sau precedat de un
adjectiv: Buna-Vestire, Coad-Roie, Carul-Mare, Ft-Frumos, Harap-Alb, Ursa-Mare, Ursa-Mic . a.;
substantivele proprii avnd n structura lor dou substantive legate prin prepoziie
sau adverb: Cloca-cu-Pui, Craiul-de-Rou, Gur-de-Aur, Luceafrul-de-Sear, Omul-de-Flori,
Patruzeci-de-Sfini . a.;
substantivele proprii formate dintr-un substantiv precedat de un verb: Scutur-Muni,
Sfarm-Piatr, Strmb-Lemne . a.;
substantivele proprii alctuite din dou sau din mai multe substantive nsoite de
alte pri de vorbire: Jumtate-de-Om-Clare-pe-Jumtate-de-Iepure-Schiop, Psri-Li-Lungil,
Statu-Palm-Barb-Cot . a.
164. Se scriu separat substantivele proprii compuse avnd diverse structuri,
nedescrise n 162163: Alexandru cel Bun, Andruul de Jos, Anul Nou, Bogdan cel Orb,
Cetatea Alb, Cotul Morii, Ileana Cosnzeana, Lacul Rou, Marea Neagr, Mircea cel Btrn,
Moara de Piatr, Mo Crciun, Peninsula Pirineic, Pintea Viteazul, Polul Nord, Schimbarea la
Fa, Stan Pitul, Steaua Polar, tefan cel Mare, Trgu Frumos, Vatra Dornei . a.

Adjectivele compuse
165. Se scriu ntr-un singur cuvnt:
adjectivele alctuite din elemente de compunere care nu se ntrebuineaz
ndependent n limb (agro-, bi-, cardio-, ego-, electro-, gastro-, micro-, multi-, neo-, uni- . a.):
agroindustrial, balneoclimateric, bicolor, cardiovascular, cvasiunanim, electrochimic, gastrointestinal,
izomorf, microfotografic, psihofiziologic, termonuclear, unilateral . a.;
adjectivele compuse din dou sau mai multe cuvinte (adverb+adjectiv,
substantiv+adjectiv, adjectiv+substantiv, prepoziie+substantiv, adjectiv+adjectiv, participiu

27
sau gerunziu negativ cu adverbul mai intercalat . a.), la care se schimb dup gen, numr
i caz numai elementul final: atotputernic, atotvztor, binecuvntat, binemeritat, bleumarin,
clarvztor, dacoromn, istroromn, latinoamerican, macedoromn, meglenoromn, nemaiauzit,
nemaipomenit, nemaivzut, nemaintlnit, preacinstit, preafericit, pursnge, rufctor, retoroman,
rozalb, srbocroat . a.
N o t a 1. Se consider grupuri libere de cuvinte i nu cuvinte compuse mbinrile formate din
adverb+participiu de tipul: bine crescut (nalt, bine educat), bine cunoscut (vestit), bine neles
(clar), bine mirositor (aromat), bine venit (dorit).

Excepie: binecuvntat, binemeritat, fiind participii de la verbele compuse a binecuvnta,

a binemerita.
N o t a 2. Adjectivele anatolfrancian, julvernian, ochialbean . a., formate simultan prin compunere
i sufixare, se scriu ntr-un singur cuvnt.

166. Se scriu cu cratim:

adjectivele compuse din dou adjective ale cror elemente constitutive se afl n
raport de coordonare, ambele determinnd n egal msur substantivul pe lng
care stau; n aceste cazuri se pot schimba ambele elemente sau numai ultimul: (floare)
alb-viorie (flori) albe-viorii; (mr) dulce-amrui (mere) dulci-amrui; (frunz)
galben-ruginie (frunze) galbene-ruginii; (proces) instructiv-educativ (procese)
instructiv-educative; (spectacol) muzical-coregrafic (spectacole) muzical-coregrafice;
(ansamblu) vocal-instrumental (ansambluri) vocal-instrumentale.
N o t . Cnd elementele constitutive ale adjectivului compus se afl n raport de subordonare
unul fa de altul (al doilea l determin pe primul), se schimb primul element: (cravat)
albastr-nchis, (ochi) albatri-ters, (creioane) roii-deschis, (culoare) verde-aprins . a.;

adjectivele compuse din dou adjective unite prin vocala de legtur o; n aceste
cazuri se schimb numai al doilea element: (regim) burgezo-moieresc (regimuri)
burgezo-moiereti; (sptmnal) politico-social (sptmnale) politico-sociale; (baz)
tehnico-material (baze) tehnico-materiale.
N o t . Din aceast clas fac parte i adjectivele ce indic apartenena teritorial-naional
cu primul termen care nu are ntrebuinare independent: afro-asiatic (nu africano-asiatic),
anglo-francez (nu englezo-francez), carpato-balcanic (nu carpatico-balcanic), franco-rus (nu francezo-rus)
italo-american (nu italiano-american) . a.;

adjectivele compuse din adverb+adjectiv la care se schimb numai al doilea

element: aa-numit, aa-zis, drept-credincios, liber-schimbist, nou-nscut, nou-venit, propriu-zis,
sus-citat, sus-pus . a.;
adjectivele compuse din substantiv (nume de punct cardinal) + adjectiv (care
indic apartenena etnico-teritorial sau numai teritorial): est-european, nord-caucazian,
sud-dunrean, nord-vietnamez, vest-german s. a.

Pronumele compuse
167. Se scriu ntr-un singur cuvnt pronumele (personale, reflexive, de ntrire,
demonstrative, nehotrte) compuse: aceeai, acelai, altcareva, altceva, altcineva, careva,
ctva, cealalt, cellalt, ceva, cineva, dumneaei, dumnealor, dumnealui, dumneata, dumneavoastr,
fiecare, fiece, nsele, nsumi, nsui, nsui, nine, nii, niv, oarecare, oarece, oarecine, oricare,
orice, oricine, oriicare, oriice, oriicine, siei, sinei, vreo, vreun, vreuna, vreunul . a.
168. Se scriu separat pronumele (relative, negative i de politee) compuse: cel ce,
ceea ce, cei ce, cele ce; nici unul, nici un, nici una, nici o; Altea sa (voastr), Alteele lor, Excelena sa
(voastr), Excelenele lor, Mria ta, Maiestatea sa, Sanctitatea ta (sa, voastr) . a.

Numeralele compuse
169. Se scriu ntr-un singur cuvnt numeralele (cardinale, colective, distributive,
ordinale) compuse de tipul: amndoi, cteitrei..., cteinou; dinti, douzeci, ntiai,
nouzeci, tustrei..., tusnou; unsprezece, ... nousprezece . a.

28
170. Se scriu separat numeralele (cardinale, ordinale, adverbiale, distributive) compuse
de tipul: douzeci i unu, nou sute, o mie; al douzeci i unulea, al o sutlea, al dou miilea . a.; o dat,
de nou ori, a doua oar, a nouzeci i noua oar; cte unu, cte nouzeci i nou . a.

Verbele compuse
171. Se scriu ntr-un singur cuvnt verbele compuse formate cu adverbul bine i cu
elemente de compunere care nu au ntrebuinare independent n limb: a autoadministra,
a autoapra; a binecuvnta, a binemerita, a binevoi; a radiodifuza, a telecomanda . a.

Adverbele compuse
172. Se scriu ntr-un singur cuvnt adverbele compuse din:
prepoziie+adverb: adeseori, apururi(ea), arar, arareori, deasupra, dect, degeaba, dedesubt,
demult, deodat, desigur, dinadins, dinainte, dinafar, dinapoi, dinuntru, dincoace, dincolo,
dincotro, dindrt, dintotdeauna, dimpotriv, dimprejur, dimpreun, nadins, napoi, ncolo,
ntocmai, precum, prejos, presus, primprejur . a.;
prepoziie+substantiv: acas, alturi, alene, alocuri, asear, defel, degrab, deloc, deopotriv,
departe, desear, devale, devreme, pesemne . a.;
prepoziie+numeral: dinti, ntruna;
prepoziie+pronume: delaolalt, laolalt;
prepoziiile n + de + alt parte de vorbire: ndeaproape, ndeajuns, ndelung, ndemn,
ndeobte, ndeosebi, ndesear . a.;
adjectiv+substantiv: alaltieri, alaltsear, altdat, altfel, astzi, astfel, bunoar, deseori,
rareori, uneori . a.;
pronume+adverb: altcndva, altcum, altcumva;
adverb+adverb: nicicnd, ncict, ncicum, niciodat, niciunde, totodat . a.;
adverb + unul dintre elementele de compunere fie-, oare-, ori-, -va: cndva, cumva,
darmite/darmite, fiecnd, fiecum, fieunde, ncotrova, oarecnd, oarect, oarecum, oareunde,
oricnd, orict, oricum, orincotro, oriunde, undeva . a.;
adverb + -i: ctui, iari, totui;
din mai multe elemente eterogene: cteodat, nicicacum, nicidecum, numaidect,
oriicnd, oriicum, oriiunde, pasmite, ncmite . a.
N o t . Adverbele compuse care se scriu mpreun nu trebuie confundate cu grupurile de
cuvinte omofone care se scriu separat:

altdat (odinioar, demult), dar alt dat (n alt mprejurare);

altfel (altminteri, n alt chip), dar alt fel (alt soi, alt varietate, alt tip: alt fel de mncare);
bineneles (firete, desigur, sigur c da), dar bine neles (neles corect);
cteodat (din cnd n cnd, uneori), dar cte o dat (cte o singur dat);
dect (doar, numai), dar de ct (de ct timp are nevoie?);
deloc (nicidecum, defel), dar de loc (originar, de batin, local: este de loc din...);
deoparte (la o oarecare deprtare de vorbitor), dar de o parte (opus lui: de alt parte);
devale (n jos), dar de vale (din vale, al vii);
ntruna (mereu), dar ntr-una (ntr-una din zile);
nicicnd (niciodat), dar nici cnd (nu m-a ntrebat, nici cnd a plecat);
nicict (deloc), dar nici ct (nici ct e negru sub unghie);
nicicum (defel, deloc), dar nici cum (nici cum ai spus, nu e bine);
nicidecum (deloc, defel, n nici un caz), dar nici de cum (nu vorbete nici de cum a ajuns,
nici de cum a fost primit);
niciodat (n nici un moment, nicicnd), dar nici o dat (opus lui: de dou ori, de mai
multe ori: nu a mncat azi nici o dat);
niciunde (nicieri, n nici un loc), dar nici unde (nu s-a dus nici unde a promis);
numai (doar), dar nu mai (nu mai are douzeci de ani);
numaidect (ndat, imediat), dar numai de ct (a vorbit numai de ct a cheltuit);
odat (odinioar), dar o dat (opus lui: de dou ori, ... de mai multe ori);
totodat (n acelai timp, simultan), dar tot o dat (tot o dat a fost i el);
totuna (la fel, identic, ntruna), dar tot una (tot una din primele sale colaborri...) . a.

29
173. Se scriu cu cratim adverbele compuse din:
adjectivul ast + substantiv: ast-iarn, ast-noapte, ast-primvar, ast-sear, ast-toamn,
ast-var . a.;
Excepie: astzi.
adverb + substantiv: azi-diminea, ieri-diminea, ieri-noapte, ieri-sear . a.;
prepoziia dup + substantiv: dup-amiaz, dup-mas, dup-prnz, precum i
dis-de-diminea;
prepoziiile ntru, dintru + adverb: ntr-acela, ntr-acolo, ntr-adevr, ntr-adins, ntr-aiurea,
ntr-ales, ntr-ascuns, ntr-att, dintr-acolo, dintr-o dat . a.;
substantiv + substantiv, substantiv + adverb, adverb + adverb, verb + verb, interjecie
+ interjecie (adesea rimate): an-var, calea-valea, cine-cinete, hodoronc-tronc, ncet-ncet,
prea-prea, tr-grpi, treac-mearg, ac-pac, vrnd-nevrnd . a.;
dou elemente rimate fr ntrebuinare independent n limb: hara-para,
harcea-parcea, nitam-nisam, serta-ferta, turlu-burlu, trela-lela, techer-mecher . a.
174. Se scriu separat adverbele compuse din:
prepoziia compus de-a + alt cuvnt: de-a berbeleacul, de-a binelea, de-a builea, de-a
clare, de-a cufundul, de-a curmeziul, de-a dreapta, de-a dreptul, de-a dura, de-a fir-a-pr, de-a
gata, de-a-ndrtelea, de-a-ndoaselea, de-a lungul, de-a poarca, de-a prinselea, de-a puia-gaia,
de-a pururi, de-a rndul, de-a surda, de-a valma . a.;
dou sau mai multe cuvinte care i pstreaz caracterul autonom: de aceea, de
aproape, de asemenea, de ast dat, de cu sear, de cu vreme, de jur mprejur, de obicei, de obte, din
cale afar, din cnd n cnd; n adevr, n afar, n definitiv, n fine, ntru ctva; la ndemn,
la minimum, la o parte, pe de lturi, pe de o parte, pe de alt parte, pe de rost, pe nedrept, pe
negndite, pn una alta . a.

Prepoziiile compuse
175. Se scriu ntr-un singur cuvnt prepoziiile ale cror elemente constitutive s-au
contopit n procesul evoluiei limbii: deasupra, dedesubtul, despre, dimprejurul, dinaintea,
dinapoia, dindrtul, dinspre, dintre, napoia, ndrtul, mpotriva . a.
176. Se scriu separat prepoziiile compuse de tipul: afar de, de ctre, de dup, de la,
de lng, de pe, de pe dup, de pe la, de pe lng, de sub, fr de, n afar, pn nspre, pn dup,
pn la, pn pe la, pn pe lng, pn peste, pe aproape de, pe la, pe lng, pe sub . a.
N o t . Se scrie cu cratim numai prepoziia compus de-a din componena locuiunilor
adverbiale de tipul: de-a berbeleacul, de-a surda, de-a spinarea . a.

Conjunciile compuse
177. Se scriu ntr-un singur cuvnt conjunciile i cuvintele conjunctive ale cror elemente
constitutive s-au contopit n procesul evoluiei limbii: aadar, deoarece, fiindc, nct, oricnd,
orict, oricum, oriunde, precum, vaszic . a.
178. Se scriu separat conjunciile compuse de tipul: fr ca, pentru c, pentru ca,
pentru ce, de ce, ca i cum, ca i cnd, pe ct vreme, ct timp, cu toate c, de cte ori, din moment ce,
de vreme ce, din cauz c, n timp ce, ori de cte ori . a.

Interjeciile compuse
179. Se scriu cu cratim interjeciile compuse din dou sau din mai multe interjecii
simple: cioc-cioc, ha-ha-ha, hei-rup, hi-hi-hi, hopa-upa, hop-aa, hop-hop, tic-tac, tipa-tipa,
tra-la-la, tronca-tronca, r-r . a.
N o t . Uneori interjeciile repetate, mai ales cele rostite cu pauze ntre ele, se despart n scris
i prin virgule: boca, boca; mac, mac; miau, miau . a.

V. SCRIEREA CU LITERE MAJUSCULE

La nceput de text
180. Se scrie cu iniial majuscul primul cuvnt al unui text i primul cuvnt al
titlului acestuia.

30
181. Se scrie cu iniial majuscul dup punct, dup semnul ntrebrii, dup semnul
exclamrii, dup dou puncte, cnd ncepe vorbirea direct sau cnd ncepe un citat,
precum i dup punctele de suspensie.
N o t a 1 . Dac semnul ntrebrii, semnul exclamrii i dou puncte nu indic sfritul unui
enun, cuvntul care urmeaz dup ele se scrie cu iniial mic:

i eu a zice aa: o via are omul -o floare-n plrie. (I. Dru)

N o t a 2. Se scrie cu iniial mic primul cuvnt al unui fragment de citat nchis ntre ghilimele, cnd
acesta nu este precedat de dou puncte (chiar dac fragmentul citat este nceput de propoziie):

Vorbind despre importana nuvelei lui C. Negruzzi, V. Alecsandri subliniaz c ea este un model
perfect de stil, de limb frumoas, de creaie dramatic i de o necontestat originalitate.
N o t a 3. Se scriu cu iniial mic i cuvintele autorului care urmeaz dup vorbirea direct
sau dup un citat:

Multe nu le neleg, a zis sincer Moraru dup o ndelungat tcere. (I. C. Ciobanu)
182. Se scrie, de obicei, cu iniial majuscul primul cuvnt al fiecrui vers, indiferent
de semnul de punctuaie folosit la sfritul versului precedent.

N o t a 1. Uneori un vers poate s nceap i cu iniial mic. n aceast situaie se respect

aceleai reguli de scriere cu majuscul ca i n proz:

Mi-e trist de ei. De ei mi-e trist

Eu unde sunt, aici voi i rmne,
cu neamul prin care eu exist
i-am s exist aicea mult i bine.

(Gh. Vod)

N o t a 2. nceputul unei scrisori sau al unei cereri se poate scrie cu majuscul chiar i atunci
cnd dup formula de adresare se pune virgul (nu semnul exclamrii):

Bdie Mihai,
Ai plecat i mata din Iei, lsnd n sufletul meu scrb i amreal.
(Ion Creang ctre Mihai Eminescu)
Domnule preedinte,
Subsemnatul, Vasile Pnzaru, aduc la cunotin...

La numele de persoane
183. Se scriu cu iniial majuscul:
numele de persoan (prenumele i numele de familie), pseudonimele i poreclele:
Andrei, Anioara, Arcadie, Corneliu, Drago, Liliana, Pavel, Petric, Vasile, Victor; Cazacu, Codru,
Dosoftei, Scobioal, Suruceanu; Bard, Bostan, Bort, Buzil, Drlog, Ghebosu, Ploni, chiopu,
ncu, Usturoi; Pcal, Prslea . a.;
poreclele i numele de familie la plural:
Erau, pe semne, nite rfueli strvechi ce se duceau cu veacurile, pentru c acum nimeni n-ar fi putut
spune ce au Ciobenii cu Olarii i de ce Ungurenii nu-i pot suferi pe Olari, iar Ciobenii pe Crbui.
(I. Dru)
N o t . Numele de dinastii sau de familii istorice cu form de plural se scriu de asemenea cu
iniial majuscul:

Rmnei n umbr sfnt, Basarabi i voi Muatini, Desclectori de ar, dttori de legi i datini.
(M. Eminescu)
184. Nu se scriu cu iniial majuscul:
numele comune simple i compuse provenite de la numele unor personaje literare,
folclorice, folosite pentru tipizarea caracterelor omeneti: adonis, cicerone, donchihote,
donjuan, gobseck, harpagon, hercule, mecena, narcis, pepelea, prometeu . a.;
nume de fiine mitice devenite nume comune: drac, diavol, elfi, nimf, satiri, troli,
zn . a.;
denumiri ale unor obiecte sau uniti de msur care au la baz un nume propriu (al
inventatorului sau al creatorului lor): amper, boicot, diesel, faeton, ford, ohm, savarin,
stradivarius, watt, weber . a.;

31
numele unor obiecte denumite dup oraul sau ara de origine: american, astrahan,
bengal, boston, cotnar, damasc, fristol, havan, niagar, oland . a.
185. Se scrie cu iniial majuscul fiecare element component (cu excepia
cuvintelor ajuttoare, dac ele nu se afl pe primul loc) al numelor de persoan compuse:
Budai-Deleanu, Bogdan Petriceicu Hasdeu, Nicolae Milescu-Sptaru, tefan cel Mare, Alexandru cel
Bun, Mircea cel Btrn, Baba-Cloana, Strmb-Lemne, Scufia Roie, Talpa-Iadului, Stan Pitul . a.
N o t . Se scriu cu majuscul numai primele elemente ale numelor compuse sudate:
Barbneagr, Cincilei, Lapteacru, Mnscurt, aptefrai, Taievorb, Roadedeal . a.

186. Se scriu cu iniial majuscul numele proprii de personaje mitice i religioase:

Alah, Aghiu, Buda, Dumnezeu, Domnul (cu sens de Dumnezeu), Iehova, Mesia, Mntuitorul, Scaraochi,
Venera, Zeus; Maica Domnului, Sfntul Duh, Sfntul Petru, Sfnta Fecioar, Sfnta Vinere . a.

La numele geografice
187. Se scriu cu iniial majuscul numirile geografice simple: Abisinia, Atena,
Atlantida, Bli, Bratislava, Caucaz, Clrai, Cracovia, Craiova, Crimeea, Dardanele, Dunrea,
Ecuador, Europa, Frana, Havana, Himalaia, Madagascar, Mexic, Moscova, Tokio, Ural, Varovia,
Vietnam, Vulcneti, Zagreb . a.
188. Se scrie cu majuscul fiecare element al numirilor geografice compuse (cu
excepia cuvintelor auxiliare, dac ele nu se afl pe primul loc): Africa de Sud-Vest, America
de Nord, Baurci-Moldoveni, Extremul Orient, Marea Britanie, Siberia Central (dar Dup Rdi,
Sub Cetate, n Deal la Mori . a.).
189. Se scrie cu iniial majuscul fiecare component al denumirilor geografice
compuse, cnd termenul generic (alee, balt, bulevard, cale, cmpie, chei, deal, delt,
insul, intrare, istm, mare, munte, ocean, pasaj, peninsul, pia, podi, ru, sat, stat, ar, vale,
vrf . a.), indiferent de locul pe care l ocup, face corp comun cu celelalte elemente
constitutive: Balta Alb, Codrul Cosminului, Dumbrava Roie, Cheile Bicazului, Cmpul
Lipcanilor, Coasta de Azur, Insula erpilor, Lacul Srat, Marea Mediteran, Oceanul Atlantic,
Peninsula Scandinavic, Poiana Cunicea, Podu nalt, Regiunea Autonom Adgheie, Rul
Doamnei, Statele Unite ale Americii, Trgu Frumos, ara de Jos, Valea Priscilor; Cueni-Gar,
Bcov-Sat, Bocancea-Schit, Copceni-Deal, Broteni-Vale . a.
N o t . Cnd termenii generici nu fac parte organic din denumirea geografic, ei se scriu cu
iniial mic: munii Apenini, canalul Dunrea-Marea Neagr, lacul Ria, insula Patelui, istmul Perecop,
oraul Soroca, satul Costuleni, peninsula Florida, oseaua Balcani, rul Prut, strmtoarea Bosfor . a.

190. Se scriu cu iniial majuscul numele punctelor cardinale, folosite ca toponime

sau ca pri componente ale acestora: Nordul, Sudul, Apusul, Rsritul, Vestul, Occidentul,
Estul, Sud-Vestul . a.; Bli-Nord, Clrai-Sud, Moscova-Vest . a.
N o t . n celelalte cazuri numele punctelor cardinale se scriu cu liter mic: vnt de nord, sat
din sudul rii, partea de est a dealului . a.

La denumirile astronomice
191. Se scriu cu iniial majuscul numele simple de atri i de constelaii: Berbecul,
Dragonul, Ginua, Jupiter, Lebda, Marte, Raria, Saturn, apul, Vrstorul, Venus . a.
N o t . Substantivele Luna, Pmntul i Soarele se scriu cu liter mare n terminologia
astronomic fiind nume proprii de atri. n limbajul obinuit ele se scriu cu iniial mic.

192. Se scrie cu iniial majuscul fiecare element al denumirilor astronomice

compuse (cu excepia cuvintelor auxiliare): Calea-Laptelui, Calea-Robilor, Carul-Mare,
Cloca-cu-Pui, Cornul-Caprei, Ochiul-Taurului, Steaua-Polar, Scaunul-lui-Dumnezeu, Scroafa-cu-Purcei,
Ursa-Mic . a.

La denumirile de organizaii, instituii i ntreprinderi

193. Se scrie cu iniial majuscul fiecare element (cu excepia celor auxiliare) din
denumirile compuse ale organelor i organizaiilor de stat i politice, naionale sau

32
internaionale, ale ntreprinderilor i instituiilor de rang superior: Comitetul de Stat al
Standartizrii, Federaia Mondial a Sindicatelor, Filarmonica de Stat, Direcia Aviaiei Civile din
Moldova, Muzeul Naional de Art, Camera Lorzilor, Camera Comunelor, Consiliul Mondial al Pcii,
Organizaia Internaional a Muncii, Ministerul Afacerilor Interne, Liga Romnilor de Pretutindeni . a.
N o t . Cnd denumirile conin un nume propriu sau un nume simbolic, acesta se va scrie cu
iniial majuscul fiind pus ntre ghilimele: Fabrica de nclminte Zorile, Universitatea Pedagogic
de Stat Ion Creang din Chiinu, Liceul Republican de Art pentru Copii Igor Vieru, Teatrul
Naional Vasile Alecsandri din Iai . a.

194. Nu se scriu cu iniial majuscul denumirile subdiviziunilor organizaiilor,

instituiilor i ntreprinderilor (serviciilor, seciilor, sectoarelor etc.): direcia transporturilor
(a Ministerului...), laboratorul de fizic nuclear (al Institutului de Fizic Teoretic), catedra
de romanistic (a Universitii...), serviciul personal (al Uzinei...) . a.

La denumirile srbtorilor calendaristice, religioase,

naionale i internaionale
195. Se scriu cu iniial majuscul denumirile simple ale tuturor srbtorilor:
Arminden, Boboteaz, Crciun, Drgaic, Moi, Pate, Rusalii, Snziene . a.
196. Se scrie cu majuscul fiecare element al denumirilor compuse ale srbtorilor
(cu excepia cuvintelor auxiliare): Anul Nou, Buna-Vestire, Duminica Mare, Sptmna
Patimilor (Mare), Ziua Internaional a Copiilor, Ziua Presei, Ziua Victoriei . a.
N o t . n denumirile compuse ce conin o cifr i denumirea unei luni, aceasta din urm se
scrie cu iniial majuscul: 1 Decembrie, 1 Mai, 8 Martie, 31 August, 27 Martie . a.

La denumirile monumentelor de istorie i cultur

197. Se scriu cu iniial majuscul la primul cuvnt (i urmtoarele, cnd acestea
sunt nume proprii) denumirile de monumente: Arcul de triumf, Coloana infinitului, Columna
lui Traian, Marele zid chinezesc, Masa tcerii, Mnstirea Neam, Mnstirea Vorone, Palatul
potelor, Poarta Brandendurg . a.

La denumirile evenimentelor istorice i culturale

198. Se scriu cu majuscul denumirile evenimentelor istorice i culturale simple,
precum i fiecare element al denumirilor compuse (cu excepia cuvintelor auxiliare, cnd
acestea nu se afl pe primul loc): Eteria, Rezistena, Renaterea, Comuna din Paris, Al XII-lea
Congres Internaional al Slavitilor, Unirea Principatelor . a.
199. Nu se scriu cu majuscul denumirile epocilor istorice, geologice: antichitate,
capitalism, comunism, cretacic, evul mediu, feudalism, mezozoic, paleolitic, paleozoic, perioada
glaciar, socialism . a.

La titlurile oficiale i onorifice

200. Se scrie cu iniial majuscul fiecare element (cu excepia celor auxiliare)
al denumirilor compuse de tipul: Artist Emerit, Maestru n Art, Preedintele Republicii
Franceze . a.
201. Nu se scriu cu majuscul denumirile funciilor de stat, bisericeti, politice i
militare, simple sau compuse: arhiepiscop, cancelar, cardinal, consilier, deputat, domn
(domnitor), general, han, mprat, mareal, ministru, mitropolit, pa, patriarh, preedinte, rege,
regin, ah, senator, vod, voievod, prim-ministru, prim-vicepreedinte, ministru adjunct . a.

La denumirile de decoraii
202. Se scrie cu iniial majuscul fiecare element al denumirii ordinelor i
medaliilor de stat: Insigna de Onoare, Steaua Romniei, Meritul Civic, Meritul Cultural, Ordinul
Republicii, Ordinul Gloria Muncii . a.

33

La denumirile documentelor social-politice, ale operelor literare

i tiinifice, ale publicaiilor
203. Se scrie cu iniial majuscul primul cuvnt, precum i numele proprii din
titlurile publicaiilor periodice, ale operelor social-politice, literare, tiinifice, artistice,
religioase . a.: Bugetul de stat al Republicii Moldova, Regulamentul organic, Frunze de dor (nuvela),
Capra cu trei iezi (povestea), Femeia Moldovei (revista), Zorile Bucovinei (ziarul), Dacia literar
(revista), Se caut un paznic (filmul), Lacul lebedelor (baletul) . a.
N o t . Tradiional se ortografiaz cu majuscul ambele elemente n exemplele: Noul Testament,
Vechiul Testament, Sfnta Scriptur (Biblia), Sfnta Evanghelie . a.

La formulele de politee
204. Se scriu cu litere majuscule cuvintele iniiale din formulele de politee de
tipul: Altea sa (voastr), Domnia sa (ei, lui, ta, voastr), Excelena sa (voastr), Luminia ta (sa,
voastr), Mria sa (ta, voastr), Preasfinia sa (voastr) . a.
N o t a 1. n textele comunicatelor i ale altor documente oficiale se scriu cu iniial majuscul
toate cuvintele din structura formulelor de reveren: naltele Pri Contractante.
N o t a 2. Nu se scriu cu iniial majuscul pronumele de politee dumneata, dumneavoastr,
dumnealui, dumneaei . a.

La numele de animale
205. Se scriu cu iniial majuscul numele de animale: Azor, Blaia, Grivei, Duman,
Joian, Murgu, Oacheu, Plvan, Roibu, Rujana, argu, Ursu . a.

La denumirile de soiuri, rase, genuri i specii

206. Se scriu cu iniial majuscul denumirile simple, precum i primul element al
denumirilor compuse de soiuri, rase, genuri i specii, folosite ca termeni tiinifici (n
literatura de specialitate): Cardinal (vi de vie), Napoleon (cire), Victoria (roii), Aurora
(floarea-soarelui), Feteasc (vi de vie), Alb de Amur (pete), Uriaul sur (iepure), Roie de
step (bovin), Brun leton (bovin), Marele alb (porcin), Coarn neagr (vi de vie),
Galben moldovenesc (piersic) . a.
N o t . n uzul obinuit, precum i n textele netiinifice, termenii populari se scriu cu iniial
mic: busuioac (vi de vie), igaie, urcan (ovine), goldan (prun), tmioas (vi de vie) . a.

La denumirile de produse agricole i industriale

207. Se scriu cu iniial majuscul denumirile simple, precum i primul element al
denumirilor compuse ale produselor agricole i industriale: Albina (main de gurit),
Fluiera (igri), Iarna (frigider), Codru (vin), Stelua (mobil), Bucuria (coniac), Vierul
(tractor), Lapte-de-pasre (bomboane), Rou de mas (vin) . a.

La simboluri, abrevieri
208. Se scriu cu majuscul:
simbolurile elementelor chimice: C (=carbon), K (=kaliu, potasiu), H (=hidrogen) . a.;
simbolurile punctelor cardinale: E (=est), N (=nord), S (=sud), S-E (=sud-est) . a.
simbolurile unor uniti de masur: A (=amper), CP (=cal-putere), VA (=volt-amper) . a.
209. Se scriu cu majuscule:
abrevierile formate din litere iniiale: O. . M. (=Organizarea tiinific a Muncii), O. N. U.
(=Organizaia Naiunilor Unite), S. U. A. (=Statele Unite ale Americii), P. S. (=post-scriptum), N. B.
(=nota bene), S. O. S. (=engl. save our souls salvai sufletele noastre) . a.
N o t . La unele forme ale pronumelor de politee abreviate se scrie cu majuscul numai
prima liter: D-lor (=Domniile lor), D-lui (=Domniei lui), D-sa (=Domnia sa), D-sale (=Domniei
sale), D-tale (=Domniei tale), Dv., Dvs. (=Domnia voastr).

34

La referine valorice
210. Se poate scrie cu iniial majuscul orice cuvnt n cadrul unui text pentru a-i
atribui o semnificaie specific:
Odat i pentru totdeauna ar trebui s intre n contiina lumii ideea c Apa este viaa noastr...
(S. Saka)

VI. SCRIEREA NUMELOR PROPRII

Nume proprii autohtone
211. Numele proprii (geografice i de persoan) n orice text tiprit, inclusiv n
cartografie, n actele de identitate, n alte documente se recomand s fie scrise n conformitate
cu normele ortografice i ortoepice ale limbii literare: Balatina (nu Bolotino), Corjova (nu
Corjevo), Hrtop (nu Hertop sau Ghertop), Otaci (nu Atachi), Ulmu (nu Ulma), Cuhuretii de Sus (nu
Cuhureti de Sus sau Cugureti de Sus), Aioanei (nu Aioani sau Aioanii), Ciobanu (nu Cioban sau
Ceban), Grdinaru (nu Gradinaru sau Gradinari), Geambau (nu Djamba sau Djombau), Iepureanu
(nu Epureanu), Mihalache (nu Mihalachi sau Mihalati), Plrie (nu Palaria), Poienaru (nu Poenaru
sau Poenari), Tr (nu Teri).
N o t . Fac excepie toponimele i numele de familie consacrate prin uz ntr-o form dialectal:
Chetrosu, Chetroica, Drochia, Cheptnaru, Chetraru, Giosu, Giurai . a.

212. Numele de familie se recomand s fie scrise cu terminaiile specifice -u, -, -e,
-ea: Moraru (nu Morar, Morari sau Morarul), Popescu (nu Popesco sau Popescul), Soroceanu (nu
Sorocean sau Soroceanul), Creang (nu Creanga sau Cranga), Petrache (nu Petrachi), Mihalcea
(nu Mihalce sau Mihalci), Pintea (nu Pinte) . a.
213. Prenumele masculine se recomand s fie scrise cu terminaiile specifice -iu, -e, -ie:
Valeriu (nu Valeri), Gheorghe (nu Gheorghi sau Gheorghie), Vitalie (nu Vitali) . a.
214. Spre deosebire de toponimele din Republica Moldova, care se ortografiaz cu
litere latine i mbinrile de litere caracteristice limbii noastre (Alexndreni, Alexeevca,
Camenca, Comrat, Gheorghieni, Nicolaevca, Ceadr-Lunga, Dnestrovsc . a.), toponimele formate
de la nume de persoane ruse sau coninnd astfel de nume se ortografiaz conform
regulilor de transcriere din limba rus: or. Kotovski (din Ucraina), or. Kalininsk,
Dnepropetrovsk, str. Kutuzov, str. Malinovski, ctunul Krasni Rut.
215. Numele de persoan (indiferent de origine) ale btinailor Republicii Moldova
se recomand a fi ortografiate prin utilizarea literelor caracteristice scrierii noastre,
(evitndu-se consoanele duble): Melniciuc (nu Melniciuk), Zagaievschi (nu Zagaievski sau
Zagaievsky), Grosu (nu Grossu), Iovu (nu Iovvu sau Iovv) . a.
N o t . La dorina purttorilor acestor nume se admit i scrieri cu abateri de la regula
enunat: Popovski (n loc de Popovschi), Russu (n loc de Rusu).

216. Conform tradiiei, numele de familie (indiferent de origine) ale btinailor

Republicii Moldova nu au forme diferite de gen: Costin Mihail i Costin Maria, Corolevschi
Ion i Corolevschi Stela, Grigoriev tefan i Grigoriev Ioana, Osadci Victor i Osadci Victoria . a.
217. Numele personalitilor din domeniul literaturii, culturii i tiinei din trecut
se ortografiaz respectndu-se formele adoptate de purttorii lor: V. Alecsandri, C. Bolliac,
B. P. Hasdeu, P. Halippa, I. Heliade Rdulescu, M. Koglniceanu, M. Millo, G. Musicescu, C. Negruzzi,
A. Pann, V. Prvan, Al. Philippide, A. Rosetti, A. Russo, I. Zanne . a.

Nume proprii latineti i greceti vechi

218. Numele proprii (de persoan i geografice) latineti i greceti vechi se adapteaz
la scrierea i pronunarea romneasc:
prin reducerea sau operarea altor modificri ale terminaiilor (Agrimentum a devenit
Agriment, Horatius Horaiu, Hippocrates Hipocrate, Iulius Iuliu, Iuvenalis Iuvenal, Orpheus
Orfeu, Pythagoras Pitagora, Plautus Plaut, Tiber Tibru . a.);
prin simplificarea unor litere i mbinri de litere (din Aesopus Esop, Caesar
Cezar, Pheidias Fidias, Phoebus Febus, Oedipus Edip, Charon Caron, Achilles Ahile,
Rhodos Rodos, Thessalia Tesalia . a.);

35
prin reducerea consoanelor geminate (din Apollo Apolo, Agrippina Agripina,
Calliope Caliope, Hannibal Hanibal, Pallas Athena Palas Atena . a.).
N o t a 1. n textele cu caracter tiinific este recomandabil utilizarea formelor originare
ale numelor latine i greceti vechi: Caesar, Iuvenalis, Orpheus, Moesia, Pythagoras, Pallas
Athena . a.
N o t a 2. Numele romanilor vor fi scrise ca n original ori de cte ori vor fi enunate integral:
Publius Ovidius Naso (dar Ovidiu), Titus Maccius Plautus (dar Plaut), Marcus Ulpius Traianus
(dar Traian) . a.

n cazul n care numele proprii latineti i elene de genul feminin, din cauza
terminaiilor specifice, nu se ncadreaz n nici unul dintre modelele de declinare
existente n limba noastr, ele se declin prin perifraz: zeiei Ceres, frumoasei Calipso, zeiei
Venus, poetei Safo . a. Se admite, de asemenea, i declinarea cu ajutorul articolului hotrt
antepus (nelepciunea lui Temis, frumuseea lui Iuno, poeziile lui Safo).

Nume proprii din alte limbi

219. Numele proprii din limbile care folosesc grafia latin sunt transliterate, adic
scrise ca n original, pronunndu-se ct mai aproape de rostirea lor originar: Baudelaire
(pron. franuzeasc Bodler), Ciurlionis (pron. lituanian Ciurlionis), Glasgow (pron.
englezeasc Glzgo), Zaragoza (pron. spaniol Saragosa) . a.
N o t . Pentru a nlesni pronunarea adecvat a numelor proprii transliterate, se recomand
ca atunci, cnd un nume strin apare prima dat ntr-un text romnesc, alturi, ntre paranteze,
s fie dat i citirea lui: Descartes (Decart), Galsworthy (Golsursi), Haek (Haec), Quito (Chito),
Pestalozzi (Pestaloi), Wrocaw (Vrolav) . a.

220. Cnd transliterarea numelor strine implic utilizarea unor semne diacritice care
nu pot fi reproduse din motive tehnice, se admite utilizarea literelor de baz (fr semne
diacritice): pentru Mnchen se admite i forma tiprit Munchen (pron. Miunhen); Owicim
Oswieim (pron. Ovencim); ika Zizka (pron. Jijca); Sillanp Silanpaa (pron. Silanpeaia).
N o t . Principiul transliterrii se aplic i la ortografierea substantivelor comune mprumutate
din alte limbi; se va scrie, deci, bluf (nu bliof sau blef), business (nu biznis), cowboy (nu cauboi sau
covboi), karate (nu carate), quaker (nu cueicr sau cuecher), whisky (nu uischi sau vischi) . a.
mprumuturile mai vechi se scriu de obicei dup cum se pronun: amper (nu ampere), apropo
(nu a propos), cocs (nu koks), miting (nu meeting), vizavi (nu vis-a-vis) . a.

221. Numele proprii din limblile care folosesc alfabetul chirilic (rusa, bulgara,
ucraineana . a.) sunt transcrise, adic redate n scris cu mijloace grafice romneti, innduse cont de urmtoarele particulariti:
este transcris prin io: OOriol, Pugaciov . a.;
terminaia - [i] din numele ruseti i ucraineti va fi redat prin -i:
Grigori, Vasili, Koiubinski, Maiakovski,
Nijni Taghil;
se transcrie prin k: Markov, Pukin.
N o t . n substantivele comune sau proprii mprumutate ori preluate din rus sau prin
mijlocirea acesteia mai demult i consacrate prin uz, n loc de k, se scrie c: Caucaz, (Marea)
Caspic, Crimeea, Moscova, Ucraina; cazac, cneaz, copeic . a.
litera urmata de o consoan este redat prin mbinarea ci plus consoana respectiv:
Cikalov, Mecinikov;
semnul moale () se transcrie ca i cnd face parte din mbinrile -, -
( Zaporojie, Ulianov); n celelalte cazuri semnul moale se
omite: Arhanghelsk, Belski, Gogol,
Gorki, Ilin . a.;
se transcrie prin e: Emil, Neli, - Ulan-Ude;
se transcrie prin ia cnd este la nceputul cuvntului i al silabei dup vocal:
Iakutsk, Iankovski, Krasnoiarsk. dup consoan se
transcrie prin ea: Homeakov, Reazanov . a.;
mbinrile de litere -, -, - se transcriu la fel prin ia: Mariana,
Evghenia, Natalia, Tretiakov;

36
, , din bulgar se redau n scrisul nostru prin t, , respectiv, i: terev,
Vlkanov, Dimitr, Kiosev;
,
, e, , i, din ucrainean se transcriu respectiv prin h, e, , i: Hri ko,
,
Evhen, Lev ki, I Ivan, Ucraina (forma tradiional).
222. Numele proprii din limbile cu alte grafii dect cele ce au la baz altabetul
latin sau cel chirilic se transcriu ori se translitereaz n sistemul internaional latinizat
de transcriere oficial, adoptat n rile respective: Asuan (transcris) sau Aswan
(transliterat), Fugiiama sau Fujiyama, Deli sau Delhi, anhai sau Shanghai . a.
223. Numele geografice strine, ptrunse mai demult n limb ntr-o form diferit
de cea originar, se scriu i se pronun potrivit normelor ortografice i ortoepice n
vigoare: Cracovia (nu Krakov), Frana (nu Frane), Letonia (nu Latvija), Lisabona (nu
Lisboa), Londra (nu London), Marsilia (nu Marseille), Moscova (nu Moscva), Nipru (nu
Dnepr sau Dnipro), Praga (nu Praha), Tamisa (nu Thamisa), Varovia (nu Warszawa),
Vietnam (nu Viet-Nam), Vistula (nu Wisla) . a.

N o t . Scrierea originar (transliterarea) numelor proprii din aceast categorie se admite

doar n literatura de specialitate (n cartografie, bibliografie, lucrri de lingvistic etc.).

VII. ORTOGRAFIEREA ABREVIERILOR

224. Orice cuvnt simplu sau compus i orice mbinare de cuvinte pot fi prezentate
n scris n form prescurtat, ca abreviere, prin:
prima liter (mic sau mare) fr punct: l (=litru), m (=metru), g (=gram), q (=chintal),
t (=ton), a (=ar); N (=nord), E (=est), S-V (=sud-vest), A (=amper), W (=watt), V (=volt), H (=hidrogen),
O (=oxigen), C (=carbon) . a.;
prima liter (mic sau mare) cu punct: n. (=not), r. (=rnd), v. (=vezi), p. (=pagin),
. a. (=i altele), a. c. (=anul curent), d. a. (=dup-amiaz), e. n. (=era noastr); P. S. (=post-scriptum),
N. B. (=nota bene) . a.;
primele dou litere (prima fiind majuscul) fr punct: Br (=brom), Ba (=bariu),
Au (=aur), Cl (=clor) . a.;
primele dou sau trei consoane (mici sau mari fr vocale) cu punct: pr. (=preot),
Sf. (=sfnt), str. (=strada), cpt. (=cpitan) . a.;
prima silab cu punct: ec. (=economie), arh. (=arhitect), agr. (=agronom), doc. (=docent),
prof. (=profesor), col. (=colonel), gen. (=general), ing. (=inginer), maj. (=major), adj. (=adjunct),
vol. (=volum), cont. (=contabil) . a.;
primele dou silabe cu punct: acad. (=academician), asist. (=asistent), onor. (=onorat) . a.;
prima consoan (mic sau mare) i ultima consoan fr punct: dl (=domnul),
Hz (=Hertz) . a.;
prima consoan (mic sau mare) i ultima consoan cu punct: dr. (=doctor), mr. (=maior),
nr. (=numr) . a.;
primele litere ale componentelor cu punct (prima putnd fi majuscul): lt. (=locotenent),
dv. (=dumneavoastr), ms. (=manuscris), cf. (=confer), Dvs. (=Domnia voastr) . a.;
primele litere (mici sau mari) ale componentelor fr punct: km (=kilometru),
kg (=kilogram), kl (=kilolitru), CP (=cal-putere), MW (=megawatt), dB (=decibel), kW (=kilowatt),
kV (=kilovolt), kWh (=kilowatt-or), MeV (=megaelectronvolt) . a.;
prima liter i ultima silab fr cratim: dra (=domnioara), dna (=doamna), dnei (=doamnei),
dlui (=domnului), dlor (=domnilor), cca (=circa) . a.;
prima liter (mic sau mare) i ultima silab scrise cu cratim: d-sa (=dumneasa),
d-ta (=dumneata), d-tale (=dumitale); D-ei (=Domnia ei), D-lui (=Domnia lui), D-sa (=Domnia sa) . a.;
prima i ultima liter (cu ultima liter pus ca indice) fr punct: r(=recto), v(=verso),
f(=folio) . a.

37
NORMELE DE PUNCTUAIE N VIGOARE*

1. Semnele de punctuaie utilizate

n prezentele Norme... vom examina regulile privind ntrebuinarea urmtoarelor
semne de punctuaie: punctul [.], semnul interogativ [?], semnul exclamativ [!], punctele
de suspensie [...], virgula [,], punctul i virgula [;], dou puncte [:], linia de pauz [],
linia de dialog [], parantezele rotunde [( )], parantezele ptrate [[]], ghilimelele [],
cratima [-].

2. Utilizarea semnului punct

Semnul grafic numit punct marcheaz pauza care se face n vorbire ntre propoziii
sau fraze independente ca sens.
I. Punctul se folosete:
1. La sfritul propoziiei enuniative:
M trezete mama ntr-o diminea din somn cu vai-nevoie. (I. Creang)
2. La nume i patronimice prescurtate:
B. P. Hasdeu, I. L. Caragiale, L. Rebreanu, M. Sadoveanu, I. C. Ciobanu.
3. La unele cuvinte abreviate, frecvent ntlnite i lesne descifrabile:
e.n. (era noastr), str. (strad), prof. (profesor), acad. (academician), ing. (inginer),
N.B. (nota bene), P.S. (post-scriptum), bd. sau Bd. (bulevard), nr. (numrul), Dvs. (Domnia
voastr), col. (colonel), de ex. sau d.e. (de exemplu), ap. (apartament), loc. cit. (n locul
citat), id. (idem acelai autor), ibid. (tot acolo, n acelai loc), .e.n. (nainte de era
noastr), etc. (i celelalte), .a.m.d. (i aa mai departe).
4. ntre cifrele arabe ce indic data i luna: 15.05.93; 31.08.89; 01.01.93 .a.
II. Punctul nu se folosete:
1. Cnd se indic prin cifre sau litere data calendaristic:
20 aprilie 1993; 31 august 2000
2. Dup titluri de tot felul:
Dictare; Compunere; Tem n clas; Luceafrul; Trei, Doamne, i toi trei; Cel mai iubit dintre
pmnteni
3. La punctele cardinale abreviate: E (Est), V (Vest), S (Sud), N (Nord).
4. La simboluri tiinifice n chimie, fizic, matematic, muzic:
H2O, H (hidrogen), O (oxigen), Ag (argint), CP (cal-putere), mf (mezzo-forte), pp (pianissimo).
5. Dup denumirile prescurtate ale unitilor de msur:
kg (kilogram), l (litru), m (metru), ha (hectar), t (ton), W (watt), kW (kilowatt) etc.
6. Dup parantezele rotunde n care a fost inclus numele autorului citat:
Pmntul, istoria i limba sunt, n esen, cei trei stlpi pe care se ine neamul. (I. Dru)
7. Dup prenumele sau prenume i numele de familie ce ncheie unele expresii
stereotip de la sfritul scrisorilor sau alte corespondene oficiale. Semntura celor ce
expediaz scrisoarea se plaseaz cu un rnd mai jos. De exemplu:
Mai detaliat a se vedea: A. Ciobanu. Punctuaia limbii romne. Universitas, Chiinu,
2000, p. 91187
*

38
Te srut cu drag,
Ion
V zicem la revedere,
Maria i Andrei
Cu tot respectul,
Gheorghe Moraru

3. Utilizarea semnului interogativ

Semnul interogativ marcheaz intonaia propoziiilor sau a frazelor interogative.
Semnul interogativ se folosete:
1. La sfritul propoziiilor interogative:
Ci oameni ai mncat aceste cincisprezece buci de pine? (I. Creang)
2. Dup cuvinte sau grupuri de cuvinte interogative din dialoguri, care, de fapt, sunt
nite propoziii eliptice:
Cine-i acolo?
Eu.
Cine eu?
Eu. Ivan.
i ce vrei?
(I. Creang)
3. La sfritul frazelor ce conin o propoziie (fie principal, fie subordonat) interogativ:
De ce pana mea rmne n cerneal, m ntrebi? (M. Eminescu)
N o t a 1. Semnul interogativ poate fi urmat i de puncte de suspensie. Prezena lor se motiveaz,
de regul, prin dorina celui ce scrie de a indica variate stri afective i o pauz mai mare la
sfritul unor asemenea propoziii. De exemplu:

Multe trec pe dinainte,

n auz ne sun multe,
Cine ine toate minte?
i ar sta s le asculte?...
(M. Eminescu)
N o t a 2. Cnd cel care pune ntrebarea e totodat i mirat, la sfritul propoziiei interogative
apar alturi semnul interogativ i semnul exclamativ (?!):

Dar ce-ai face tu i cum ai tri,

De-ai avea mam i-ar muri?!
Ce-ai face tu i cum ar fi,
De-ai avea copii i-ar muri?!
(Gr. Vieru)
4. Dup unele titluri de cri, articole, poezii etc. ce conin o ntrebare:
E o linite iubirea? (Gr. Vieru)
De ce s mori tu? (M. Eminescu)

4. Utilizarea semnului exclamativ

Semnul exclamativ marcheaz grafic intonaia frazelor i a propoziiilor exclamative
sau imperative.
Semnul exclamativ se folosete:
1. La sfritul propoziiilor exclamative ce conin o admiraie, o exclamaie, o dorin,
o izbucnire sufleteasc, extaz etc.
n pduri trosnesc stejarii! E un ger amar, cumplit! (V. Alecsandri)
2. La lozinci, chemri, apeluri:
Triasc poporul!

39
3. Dup interjeciile i onomatopeele care ndeplinesc funcia de predicat n propoziie
(interjecii verbale):
Eu atunci ha! de sumanul moneagului.(I. Creang)
4. La vocativele i cuvintele de adresare, indiferent de locul ce-l ocup n propoziie:
Tat-hi! Ia d tu flcului demncatul ce i-am fcut eu i pornete-l. (M. Eminescu)
N o t a 1. Pentru a sublinia intensificarea tonului n scris i importana celor spuse, se poate
recurge uneori la mai multe semne de exclamare:

Mi!!! S-a trecut de ag, zic eu n gndul meu... (I. Creang)

N o t a 2. Dup semnul exclamativ pot s urmeze i puncte de suspensie, cnd e nevoie s se

indice prezena unei pauze mai mari:

Cte bti a mncat el (Porojan), srmanul, pe socoteala mea!... (V. Alecsandri)

5. La formulele de adresare de la nceputul scrisorilor de tot felul (intime i oficiale)

de tipul: Dragi prini! Scumpa mea sor! Stimai prieteni! Drag prietene! . a.
N o t . Desigur, dup astfel de formule-titluri n scrisori particulare cel ce scrie este liber s
pun i alte semne de punctuaie, de pild, virgula. n acest caz ns ar trebui s ncepem
prima propoziie de dup adresare cu liter minuscul i din rnd nou. De exemplu:

Drag prietene,
m grbesc s-i comunic c...

6. La formulele consacrate de la sfritul scrisorilor (particulare, intime, oficiale)

cnd aceste formule conin un verb prin care autorul i intensific ntr-un fel afectivitatea
fa de adresat. Dup formulele date urmeaz semntura, plasat cu un rnd mai jos. De
exemplu:
Rmnei cu bine!
Ion
S ne auzim de bine!
Gheorghe
7. n titluri de cri, poezii etc.
Mortua est! (M. Eminescu)
Salvai copiii i vei fi salvai! (N. Dabija)

5. Utilizarea punctelor de suspensie

Punctele de suspensie sau puncte-puncte constau din trei puncte aezate n linie
orizontal i se folosesc pentru a arta o ntrerupere n irul gndirii, aciunii sau o
omisiune dintr-un text.
Punctele de suspensie se folosesc:
1. Pentru a indica ntreruperea gndului ntr-o propoziie, discontinuitatea din
vorbire.
Nu mai e micua...
Frunzele cobor,
Singurei copiii
Nu mai pot de dor.
(Gr. Vieru)
2. n locul cuvintelor omise dintr-un text citat:
Clria e un lucru frumos i bun, care ne dezvluie... viaa intim a civilizaiilor. (Al. Russo)
3. n titlul lucrrilor literare, n special al poeziilor, atunci cnd drept titlu apare
primul vers, care, de obicei, nu este complet:
Dintre sute de catarge...
Pe lng plopii fr so... (Titlurile unor poezii de M. Eminescu)
4. La nceputul propoziiei care prezint un fragment de gnd legat de ceva anterior,
dar rmas neexprimat formndu-se nite goluri:
... i tot astfel, dac nchid un ochi, vd mna mea mai mic dect cu amndoi. (M. Eminescu)

40
5. La sfritul unor propoziii i fraze n care rmn neexprimate un ir de gnduri.
Astfel de enunuri poart, n mare msur, un caracter reticent:
Astzi chiar de m-a ntoarce,
A-nelege n-o mai pot...
Unde eti, copilrie,
Cu pdurea ta cu tot.
(M. Eminescu)

6. Utilizarea virgulei
Virgula este semnul de punctuaie cel mai des ntlnit. Misiunea ei este de a marca o
pauz scurt, ce urmeaz a fi fcut ntre cuvinte sau grupuri de cuvinte din cadrul unei
propoziii sau ntre anumite propoziii din cadrul frazei. Virgula mai are i o funcie
gramatical (delimitativ i de identificare), ea servete pentru a despri n propoziie
diferite pri ale ei, iar n cadrul frazei variate tipuri de propoziii.
I. n cadrul propoziiei virgula se folosete:
1. ntre prile multiple simple i dezvoltate nelegate prin conjuncii:
Jun, vesel, spiritual, seductoare n deplin putere a cuvntului, ea (Dridri) avea... un
cortegiu foarte numeros de adoratori. (V. Alecsandri)
2. ntre diferite pri multiple legate prin conjuncii coordonatoare copulative (i,
nici) i disjunctive (ori, sau, ba, cnd cu sens de ba) repetate. Virgula apare ncepnd cu
conjuncia a doua. Exemplu:
i, doamne, frumos mai era pe atunci, cci i prinii, i fraii, i surorile mi erau sntoi...
(I. Creang)
3. ntre diferite pri multiple legate dou cte dou cu ajutorul conjunciei i. Virgula
va despri perechile multiple, ncepnd cu cea de-a doua.
Pe lng c era bun, Ana era tnr i frumoas, fraged i subiric, sprinten i mldioas.
(I. Slavici)
4. La izolarea vocativelor, n toate cele trei poziii posibile: la nceput, n mijloc i la
sfrit de propoziie:
Dar bine, Ivane, aa ne-a fost vorba? (I. Creang)
5. Pentru izolarea adresrilor n toate poziiile posibile din cadrul propoziiei:
Iesi, copile cu prul blai, afar i rde la soare, doar s-a ndrepta vremea. (I. Creang)
6. Pentru izolarea cuvintelor incidente n orice poziie s-ar afla. Cele mai frecvente
cuvinte incidente sunt:
din pcate, cu prere de ru, din (ne)fericire, bineneles, fr doar i poate, fr ndoial,
dup mine, negreit, ntr-adevr, firete, de bun seam, natural, cu adevrat, pesemne, poate, se
prea poate, cic, parc, bunoar, de exemplu, de-o vorb, de obicei, de regul, de altfel, ca
ntotdeauna, prin urmare, n sfrit, n general, n fine, aadar, n concluzie, n consecin,
dimpotriv, din contra, mpotriva obiceiului (cuiva), cu toate acestea, n primul rnd, mai nti
de toate, nti i-nti, la urma urmei, cel puin, cel mult, ntr-o msur oarecare, n parte, mai
cu seam, mai ales, drag doamne, adevrat, desigur, zu, cu siguran, din greeal, de fapt,
ca atare, de pild, pe de o parte, pe de alt parte, n ultim instan, cu predilecie, una-dou,
calea-valea, dup mine, de asemenea, totodat . a.
7. Pentru izolarea cuvintelor i propoziiilor zise de umplutur, de tipul:
m rog, vaszic, vezi bine, carevaszic, tii colea, dup cum se spune, se pare, pare-se, se vede,
s zicem, se prea poate, se nelege, m-nelegi, maic, frate, doamne-dumnezeule, ce-i drept, la drept
vorbind, s spun drept, nu-i vorb etc.
8. La unele interjecii, cnd ele se pronun fr o deosebit ridicare a tonului:
O, eti frumos, cum numa-n vis
Un nger se arat... (M. Eminescu)
9. Pentru izolarea unui atribut exprimat prin dou adjective, printr-un adjectiv i un
participiu sau prin dou participii legate cu conjuncia i:

41
Soarele, rotund i palid, se prevede printre nori
Ca un vis de tineree printre anii trectori.
(V. Alecsandri)
10. Pentru izolarea atributelor dezvoltate exprimate prin adjectivul plin, plin, plini,
pline avnd cuvinte lmuritoare i formnd aa-zisele construcii adjectivale n caz c
acestea sunt mult prea ndeprtate de elementul determinat.
Trece clugrul nostru, nelund parte la fermecata stare a firii, plin nc de impresiunile ciudatei
sale ntmplri. (M. Eminescu)
11. Pentru izolarea atributelor neacordate desfurate care urmeaz imediat dup
cuvntul determinat, dac lor li se acord o deosebit importan:
Cmpia, cu verdeaa i veselia primvratic, l ademenea tot timpul. (I. Dru)
12. La izolarea atributelor exprimate prin comparaii (cu adverbul comparativ ca).
Virgula va aprea naintea primului element comparativ:
Mecanicul, cu cartuzul lui de piele, se mai rotea, nalt ca o giraf, pe deasupra mea. (I. C. Ciobanu)
13. Pentru a izola atributele acordate introduse prin conjuncii subordonatoare
concesive (mcar, dei . a.) sau coordonatoare adversative (dar, da, ns . a.):
Calul i era cam btrn, slab, dar harnic. (I. Dru)
14. Pentru izolarea apoziiilor simple ce se refer la un pronume sau la un nume
propriu (uneori i comun):
Ea, Natalia, este muzicant din cap pn-n picioare. (C. Negruzzi)
Peste puin ns nu tiu cum s-a fcut c am gndit la A. Donici, fabulistul, i... (V. Alecsandri)
15. Pentru a izola apoziiile introduse cu ajutorul cuvintelor: adic, sau, ori, anume,
dup nume, poreclit, zis, numit . a.:
Provocatorul, adic galbenul, se domoli. (V. Alecsandri)
16. Pentru separarea complementelor circumstaniale opoziionale introduse, de
regul, prin locuiunile n loc de, n locul etc.:
i boierul, n loc de un cuvnt bun, m-a scuipat n obraz. (I. Creang)
17. Pentru izolarea complementelor circumstaniale cumulative (n toate cele 3 poziii
posibile):
Pe lng pang, slujitorul meu mai avea buzdugan. (M. Sadoveanu)
18. Pentru a izola n cadrul propoziiei un complement circumstanial concesiv,
introdus prin locuiunile prepoziionale n contra..., contrar, n ciuda..., n pofida..., cu
toat..., cu toate . a. Izolarea se face, mai ales, cnd circumstanialul mpotriva obiceiului
preced predicatul propoziiei:
mpotriva obiceiului su, Lpuneanul n ziua ceea era mbrcat n toat pompa domneasc.
(C. Negruzzi)
Contra ateptrilor, femeia se uita cu buzele strnse ctre cucoana Maria. (M. Sadoveanu)
19. Pentru izolarea complementelor circumstaniale de relaie, introduse prin
locuiunile: ct despre..., cu privire la..., relativ la..., ct pentru... etc.
Cu privire la ntrebuinarea banilor, oamenii se mpreau n tabere. Unii i cereau pentru o bute
de vin, alii pentru sfnta biseric. (M. Sadoveanu)
20. Pentru izolarea celorlalte tipuri de complemente circumstaniale, care ori sunt
precedate de locuiunile prepoziionale (datorit, potrivit, conform, graie, n lips de, din
cauza, din pricina .a.), ori sunt prea dezvoltate i stau naintea verbului-predicat. n cazul
dat se aplic principiul intonaional. De exemplu:
De altfel i el, spre deosebire de ali biei, a rmas mai ataat de maic-sa i mai respectuos.
(L. Rebreanu)
21. Pentru izolarea unui gerunziu fr determinative, atunci cnd el e plasat
naintea verbului-predicat lmurit sau cnd ntre verbul-predicat i gerunziu, plasat
dup verbul-predicat, mai sunt cuvinte determinative:

42
Praiele umflate curg iute, opotind. (V. Alecsandri)
22. La izolarea construciilor participiale explicative:
i acum, ntors acas, Andrei se gndete ce ru i-ar fi prut s nu se fi dus la sindrofia lui
Vineanu.
(I. A. Brtescu-Voineti)
23. Pentru separarea construciilor infinitivale antepuse verbului-predicat. Aceste
construcii ncep, de obicei, cu locuiunile prepoziionale pentru a..., fr a..., spre a...,
nainte de a..., pn a... . a. Separarea acestor construcii se justific prin faptul c ele
echivaleaz cu diferite propoziii subordonate. De exemplu:
Pentru a nu rzlei feciorii de pe lng sine, baba mai dur dou case alturea, una la dreapta,
i alta la stnga celei btrneti. (I. Creang)
24. Dup formulele consacrate de la sfritul scrisorilor particulare, intime (i oficiale),
mai ales atunci cnd este omis verbul-predicat. Semntura celui ce scrie se plaseaz cu un
rnd mai jos: De exemplu:
Cu tot respectul,
Ion
II. n cadrul frazei virgula se folosete:
1. Pentru a separa propoziiile coordonate adversative introduse prin conjunciile
adversative: dar, iar (iar), ns, ci, au (cu sens de dar), i (cu sens de dar), da, dar, da iaca,
dac (cu sens de dar).
Ce-i pas ie, chip de lut,
,
Dac oi fi eu sau altul?
Trind n cercul vostru strmt,
Norocul v petrece,
Ci eu n lumea mea m simt
Nemuritor i rece.
(M. Eminescu)
2. Pentru izolarea propoziiilor coordonate explicative introduse prin adverbele
adic, anume:
N-o mrturisea ns nimnui i se supra cnd i-o spuneau alii, adic ce-ar fi mai breaz Ion ca
dnsul? (L. Rebreanu)
Eu gndesc c tocmai acum eti bun de nsurat, adic c ai cu ce s ii nevasta i copiii.
(I. Creang)
3. Pentru separarea propoziiilor coordonate conclusive introduse prin jonctivele
(i) deci, aadar, prin urmare, n concluzie, (i) de aceea, (i) de atta (cu sens conclusiv), n
consecin etc.
Am neles c i metalurile au suflet, de vreme ce nsufleeaz i de multe ori desufleeaz oamenii,
n urmare trebuie s aib i glas. (V. Alecsandri)
Badea Iacob... nu poate lsa vorba s moar aa, n pustiu, i de aceea i rspunde siei...
(I. Dru)
Nu sunt om de legi, i deci nu pot vorbi dect ca un simplu profan... (L. Rebreanu)
4. Pentru separarea propoziiilor coordonate copulative i disjunctive introduse prin
conjunciile i, ori, sau, nici, ba, numai, n cazul n care ele se repet (ba...ba; ori...ori;
sau...sau; cnd...cnd; nici...nici):
Azi vine Rusanda i din nou trosnete uurel mtura n minile ei, i din nou vuiete focul n sob,
i din nou umbl ma prin cas, cutndu-i un loc potrivit, pentru a-i sfri caierul nceput
asear. (I. Dru)
Nu tiu cum s-a fcut, c ori chersinul a crpat, ori cumtrul a strnutat. (I. Creang)
5. Pentru separarea propoziiilor coordonate juxtapuse, care pot exprima diferite
raporturi, proprii att propoziiilor coordonate, ct i celor subordonate. Vom exemplifica
unele din ele:
a) raport copulativ:
Ziua ninge, noaptea ninge, dimineaa ninge iar (V. Alecsandri)

43
b) raport cauzal:
Se nclzea afar, zpada ncepea s se nnegreasc. (Gh. Gheorghiu)
Adrian mnca doar jumtate din poria lui, avea o criz de ficat. (M. Sorescu)
c) raport concesiv:
La geamul tu ce strlucea
Privii att de des,
O lume-ntreag nelegea,
Tu nu m-ai neles.
(M. Eminescu)
6. Pentru izolarea propoziiilor subordonate atributive explicative. Subordonate
atributive explicative sunt acele propoziii ce dezvluie, completeaz cu amnunte
coninutul unui cuvnt determinat de regent sau al regentei n ntregime. Fr aceste
atributive regenta are sens integral, deci ea, n principiu, se poate dispensa de ele. Iat
de ce acest tip de atributive se izoleaz. De exemplu:
Eu i iubita mea, care prin excepie avea suflet viril de intelectual, am rmas nspimntai
cnd am citit cartea. (G. Clinescu)
7. Pentru a izola o propoziie subordonat completiv plasat n prepoziia regentei. n
celelalte dou poziii (n mijloc i dup regente) completiva nu se desparte prin virgul:
Cum de a rzbtut bunelul prin furnicarul de lume, nu m ajunge capul. (I. C. Ciobanu)
Ceea ce n-au putut face nenumratele comisii, a obinut un bucovinean. (I. Dru)
8. La izolarea unei subordonate de loc n cazul n care aceasta este antepus regentei
sau cnd e postpus, dar ntre verbul-predicat al regentei i subordonata de loc sunt
inserate alte pri de propoziie:
Unde este minte, este i noroc. (Folclor)
9. Pentru a izola subordonatele temporale n urmtoarele cazuri:
a) cnd stau naintea regentei i b) cnd stau dup regent, dar cu condiia de a fi la
o distan mai mare de verbul-predicat al propoziiei regente. Elementele introductive
ale acestor subordonate sunt: cnd, pn cnd, n timp ce, n vreme ce, dup ce, pn cnd,
dac (avnd sensul lui cnd), pn, pe cnd, cum (= cnd), pe msur ce (= n timp ce), ct
vreme. De exemplu:
Cnd cu gene ostenite sara suflu-n lumnare,
Doar ceasornicul urmeaz lung-a timpului crare (M. Eminescu)
10. Pentru a separa n cadrul frazei o subordonat cauzal plasat n orice poziie.
Aceste subordonate se introduc prin: pentru c, fiindc, deoarece, cci, de aceea c, ntruct,
din cauz c, cum (cu sens de deoarece), unde (cu sens de pentru c), de vreme ce (cu sens de
fiindc), dat fiind c, sub/pe motiv c, sub pretext c, tiut fiind c, pe ct, din moment ce etc.
Exemplu:
A pierit ucis de buzdugan mielesc, pentru c s-a ridicat pentru drepturile i ocinile noastre.
(M. Sadoveanu)
11. Pentru a separa subordonatele finale n prepoziia, interpoziia i n postpoziia
regentei, n caz c finala e ndeprtat de verbul-predicat al acesteia. Jonctivele
subordonatelor finale sunt: pentru ca + conjunctiv (pentru ca s), ca + conjunctiv (ca s),
conjunctiv (s), cu scopul ca + conjunctiv (cu scopul ca s), pentru ca nu cumva + conjunctiv
(pentru ca nu cumva s), conjunctiv + nu cumva + conjunctiv (s nu cumva s), dac, pn
ce, doar (cu sens final) numai + conjunctiv (numai s).
Oamenii se duceau la trg la Radina, ca s cumpere petele nenorocitului Blgu. (I. Slavici)
12. La izolarea propoziiilor subordonate condiionale n toate poziiile posibile. Aceste
subordonate dispun de jonctivele dac (cel mai frecvent), de, cnd, o dat ce, numai c, n
caz c, cu condiia s, din moment ce, modul conjunctiv (s), cum etc. Exemplu:
Dac satul mi-ar da o bucat de rn, i-a nva i celelalte lucruri (I. Slavici)

44
13. Pentru a despri de regent propoziiile subordonate concesive n toate poziiile
posibile. Lianii subordonatelor concesive sunt: mcar c, dei, cu toate c, fie, chiar dac, chiar
de, c (rar), de (rar), ct, chiar + conjunctiv (chiar s), chit c (rar), conjunctivul amputat (Zic
lumea tot ce-a vrea, tot i fi nevasta mea Folclor), orict de, ct de, n pofida faptului c
Dei vorbeti pe neles,
Eu nu te pot pricepe (M. Eminescu)
14. Pentru a izola propoziiile subordonate opoziionale, introduse de cele mai multe
ori prin locuiunea n loc + conjunctiv (n loc s). Aceste subordonate pot s apar n toate
trei poziii: n faa, n mijlocul i la sfritul regentei.
n loc s m mngie, am ajuns s aud de la domnia sa asemenea vorbe (M. Sadoveanu)
15. La separarea subordonatelor circumstaniale cumulative, ele exprimnd un raport
de adugare, alturare, acumulare. De exemplu:
Pe lng c e femeie superb, l i ngrijete admirabil i-l iubete (pe so) cu adevrat.
(L. Rebreanu)
16. Pentru a separa de regent subordonatele de relaie plasate n prepoziia acesteia:
n ceea ce m privete, eu m aflam pe undeva pe la mijloc, adic eram tot timpul curat
(M. Preda)

7. Neutilizarea virgulei

Normele de punctuaie ale limbii romne nu recomand utilizarea virgulei n

urmtoarele cazuri:
I. n cadrul propoziiei virgula nu se folosete:
1. ntre subiectul propoziiei (logic i gramatical, simplu i compus) i predicatul ei
(verbal simplu, nominal, verbal compus i verbal nominal):
Spiru Dniloiu avea un mare magazin de coloniale... (L. Rebreanu)
2. Cnd ntr-un ir de determinative alterneaz atributele exprimate prin adjective
calitative i relative:
O femeie nglat, cu prul blan alburiu mrcinos, se uita chior la noi, pe lng faptul c
ne cunotea deja. (T. Arghezi)
3. La apoziiile simple, afar de cele ce stau pe lng pronume i nume proprii:
Judectorul Dolga, avnd n vedere numai interesul instruciei, reveni ctre Aretia cu o nou
ntrebare(L. Rebreanu)
4. ntre dou sau mai multe complemente circumstaniale de diferite tipuri, deci
neomogene:
Soarele se ridica vesel de dup deal pe cerul senin. (M. Cahana)
5. ntre diferite pri (i propoziii) multiple legate prin conjunciile i, de, (cu sens
de i), sau, ori, ba nerepetate. De exemplu:
Spune-i morii din mormnt,
De snt om sau de nu snt. (V. Alecsandri)
6. nainte de ca, dect, asemenea n construciile comparative, mai ales cnd primul
termen al comparaiei este un adjectiv sau un alt cuvnt adjectivizat:
i crescu i se fcu mare ca brazii codrilor. (M. Eminescu)
7. ntre gerunziu (cu valoare predicativ sau circumstanial) i verbul-predicat al
propoziiei, n caz c primul urmeaz imediat dup verb. Neizolarea gerunziului se explic
prin faptul c, n situaia dat, nu avem nici o variaie de ordin intonaional. De exemplu:
Apoi a dat-o pe seama ciocrlanului, care ndat a i pornit ovlcind. (I. Creang)
8. Nu se pune virgula ntre gerunziu i o propoziie subordonat introdus prin modul
conjunctiv (s + verb). De exemplu:
Soldailor mai bine le venea s mearg bunelul cu dnii i s-au dus bucuroi spunndu-i s
mearg la vreo cincizeci de pai nainte. (I. C. Ciobanu)

45
9. La construciile participiale postpuse cuvntului determinat cu valoare
determinativ, acestea servind pentru integrarea sensului global al propoziiei respective
i deci neputnd fi omise din cadrul ei. Comparai exemplele:
Ca un mr aplecat de rod trece prin via omul. (P. Dudnic)
Istoria unei femei spus de alt femeie are un farmec deosebit. (C.Negruzzi)
10. Nu se pune virgula n interiorul mbinrilor predicative tautologice, formate
din repetarea unuia i aceluiai verb (tip: facem ce facem, mergem ct mergem, de vzut am
vzut . a.) i n construcii oarecum osificate, alctuite din verbul a (nu) avea + un
pronume relativ sau un adverb + infinitivul fr a (tip: am ce vedea, n-am unde pleca, am cu
cine discuta, n-am cnd citi . a.):
n sfrit, facem noi ce facem i sclipuim de colo o coas rupt, de ici o crceie de tnjal
(I. Creang)
11. Virgula nu se folosete ntre dou construcii gerunziale, participiale, infinitivale
i comparative multiple, legate ntre ele cu jonctivul i:
Dou iepe, albe ca zpada i iui ca focul, se sprijineau mai totdeauna de oitea cruei...
(I. Creang)
II. n cadrul frazei virgula nu se folosete:
1. La propoziiile coordonate copulative introduse prin jonctivul i nerepetat:
Plecase de atta vreme i nu-i scrisese un rnd! (G. Clinescu)
2. Cnd se ntlnesc dou conjuncii: una coordonatoare i alta subordonatoare (tip:
i dac, dar dac, i fiindc, iar cnd, i dup ce, i ca s, i (apoi) cnd), servind pentru
introducerea unei propoziii n cadrul frazei, virgula n interiorul acestor construcii
conjuncionale poate s nu apar, dac vorbitorul nu dorete a evidenia, n mod special,
unul din elementele de legtur.
Tata edea pe prisp, frmntnd cu dou degete fruntea, iar cnd tata i chinuie fruntea,
nseamn c n-are parale (I. Dru)
3. La propoziiile subiective. Ele nu ar trebui desprite n cadrul frazei, deoarece
servesc, de fapt, drept subiecte gramaticale pentru predicatul regentei. Considerm
subiectivale numai propoziiile care se refer la verbe i locuiuni verbale cu caracter
impersonal total ca: se pare, se cuvine, se cade, se cheam, e bine, e ru, e adevrat, e drept,
e pcat . a.
S-ar putea ntmpla s vnd ceva gru (I. Dru)
4. La propoziiile predicative din cadrul frazei. La aceste propoziii virgula nu se
justific, deoarece ele nu sunt altceva dect nite nume predicative pe lng verbul a fi
(sau un sinonim al lui a fi) din regent:
i, socotind c lucrurile s cum nu se mai poate de limpezi, (badea Znel) s-a aezat napoi pe
prisp. (I. Dru)
5. La propoziiile subordonate atributive determinative. Spre deosebire de propoziiile
atributive explicative (care pot lipsi din cadrul frazei i deci se izoleaz ntotdeauna),
cele determinative sunt indisolubil legate din punct de vedere semantic de cuvntul
determinat din regent. Absena atributivelor determinative face neclar sensul regentei.
Din acest motiv propoziiile subordonate atributive nu se izoleaz n cadrul frazei. De
exemplu:
Din ziua n care s-a tocmit Chiric la Ipate norocul i curgea grl din toate prile. (I. Creang)
6. La subordonatele de excepie postpuse:
Mai bine s atepte el cteva minute dect s fie ateptat. (L. Rebreanu)
7. n interiorul mbinrilor conjuncionale de tipul adverb (particul) + conjuncie
subordonatoare sau cuvnt conjunctiv: chiar dac, poate c, numai c, apoi cnd, chiar cnd . a.
De nu mi s-ar fi ntmplat toate aceste, poate c nu a fi ajuns cpitan al vaporului ce comandez.
(V. Alecsandri)

46
8. n interiorul cuplurilor corelative, numai atunci cnd primul element nu este
accentuat n mod expres, iar al doilea se afl n imediat apropiere de primul. Lipsa
accentului i plasarea alturea sudeaz cele dou elemente, formnd un tot ntreg
conjuncional. Avem n vedere cupluri ca: aa cum, aa c, atunci cnd, acolo unde . a.
Scoate din cuptor covrigii, prjiturile, dospite i frmntate, aa cum a nvat-o bunica, pe
atunci cnd mama avea zece ani. (I. Dru)
9. Virgula nu se folosete n interiorul propoziiilor subordonate multiple de orice
tip, legate ntre ele cu conjuncia copulativ i:
Cnd i-i dor de Ana i n-o poate vedea, se duce la bibliotec. (Ana Lupan)

8. Utilizarea semnului punct i virgul

Acest semn de punctuaie este destul de convenional. Apelm la el cnd dorim s
indicm o pauz mai mic dect la punct i mai mare dect la virgul, n principiu, ntre
diferite propoziii sau grupuri de propoziii. Prin semnul [;] accentum independena
relativ dintre anumite structuri din cadrul frazei.
De cele mai multe ori semnul punct i virgul i face apariia n fraze mari, arborescente,
n al cror corp se gsesc multe propoziii i diverse construcii:
i scpnd eu cu obraz curat, mi iau traista cu blidele, pornesc spre sat, m abat iar pe la tei, m
sui ntr-nsul, pun urechea la gura scorburii i aud ceva zbtndu-se nuntru; atunci iau lespedea cu
ngrijire, bag mna i scot pupza vlguit de atta zbucium; iar oule, cnd am vrut s le iau, erau
toate numai o chisli. (I. Creang)

9. Utilizarea semnului dou puncte

Dou puncte este semnul de punctuaie folosit pentru a arta c urmeaz o vorbire
direct, o enumerare, o explicare sau o concluzie.
Dou puncte se pun:
1. La sfritul propoziiei care anun vorbirea direct:
Apoi se arunc n braele mne-sa i cu lacrimi de snge ncepe a-i spune:
Mmuc, mmuc, uite ce-am pit noi! (I. Creang)
2. Pentru a separa unele apoziii asupra crora se atrage atenia:
Pe pmnt strvechi i magic
Numai dnsa ni-i stpn:
Limba neamului meu dacic,
Limba noastr cea romn.
(Gr. Vieru)
3. naintea prilor multiple ale propoziiei sau, altfel spus, dup cuvntul generalizator
antepus lor:
Mai fiecare tovar al meu furluase cte ceva: unul mere domneti, altul pere de Rdeni; mo
Bodrng palise o grmad de buci, pentru aat focul, i Trsnea smn de cnep. (I. Creang)
4. Dup expresii introductive stereotipe ca: vorba ceea, vorba cntecului . a., urmate de
proverbe, zictori, aforisme, expresii naripate . a.:
Vorba ceea: Paza bun trece primejdia rea. (I. Creang)
5. Din motive afective, semnul dou puncte se poate folosi n propoziii eliptice din
titluri. Un asemenea model e propriu stilului publicistic:
Principalul: organizarea produciei. (Din ziare)

10. Linia de dialog

n limba romn contemporan semnul linia de dialog se utilizeaz pentru a indica
nceputul vorbirii fiecrui personaj n cadrul unei discuii dialogate. De exemplu:
Bine v-am gsit, bdi!
Bine-ai venit, frate Dnil! Da mult ai mai zbovit la trg!
Apoi d, bdi: m-am pornit cu graba i m-am ntlnit cu zbava. (I. Creang)

47

11. Linia de pauz

Menirea acestui semn de punctuaie este de a marca anumite pauze care survin la
pronunarea unor pri de propoziie, unor propoziii i chiar fraze ntregi.
Linia de pauz se folosete:
1. naintea unui cuvnt generalizator ce ncheie o enumerare de pri multiple:
Ceea ce se povestete despre Bistria n ceasurile-i rele te cutremur: pduri, case, mori, copaci
totul rupe i duce. (Al. Russo)
2. Pentru a separa apoziiile simple i compuse pe care dorim a le accentua i evidenia:
Amndoi i om, si cal sunt asudai i negri de colb. (Gh. Malarciuc)
3. n construcii sintactice eliptice pentru a indica absena unei pri de propoziie, n
special a predicatului sau a verbului copulativ a fi:
C-am avut nuntai
Brazi i pltinai,
Preoi munii mari,
Psri lutari,
Psrele mii
i stele fclii.
(Mioria)

12. Utilizarea parantezelor rotunde

Parantezele izoleaz un adaos n cadrul unei propoziii sau a unei fraze, plasnd o
informaie ca i cum pe planul al doilea, cel secund.
Parantezele rotunde sunt folosite:
1. Pentru precizri prin determinative atributive i apozitive ale unor elemente determinate:
Textual vorbind, pre- i post- sunt parantezele fiinei, toate variaiunile, stilurile i metodele (de
gndire, de art, de putere) sunt n afara acestor paranteze... (I. Hadrc)
Elada (Helenica) n ansamblul ei apare ca un fel de pre-text al civilizaiilor moderne. (I. Hadrc)
2. Pentru a izola, dup dorin, cuvinte, mbinri de cuvinte i propoziii incidente:
Ion Micu (ajunsese ntre timp profesor) va conferenia despre (cu litere uriae): Unele aspecte ale
prelucrrii folclorului n opera poetic a lui Ion Amicliului. (M. Preda)
3. Pentru a include n textul pieselor de teatru remarcele autorului, care privesc jocul
actorilor (mimica, gesturile .a.):
Zamfira (alergnd la ua din stnga): Marghioli, eti gata? (V. Alecsandri)
4. Pentru a indica (autorul) cuvintelor citate dintr-o oper literar, tiinific,
publicistic etc. De exemplu:
Limba e singura avere comun a unui popor. (G. Cobuc)

13. Utilizarea parantezelor ptrate

Acest semn de punctuaie se mai numete paranteze drepte i se folosete mult mai
rar dect semnul paranteze rotunde.
Vom meniona n continuare unele cazuri mai frecvente de utilizare a semnului
parantezele ptrate.
1. Cnd se intervine ntr-un text (ntr-o propoziie) pentru a introduce explicaia de
rigoare, adic lexemele ce fac inteligibil informaia.
Suntem numii garditi [corect: soldai de gard] ai frontului de ppuoi. (V. Mndcanu)
2. Cnd cel ce scrie ine a ne sugera ideea c precizrile, informaiile adugtoare
(asupra unui obiect, fenomen etc.) de care, firete, dispune, nu intenioneaz a ni le arta.
Despre fiecare din componenii grupului Carpai vom avea ocazia s relatm [] acum relatm
doar c (Gh. Buzatu)

48
3. ntre paranteze ptrate pot fi puse puncte de suspensie care au menirea s indice
c cel ce citeaz un text a omis, n mod contient, unele cuvinte sau chiar propoziii.
Iat ce intervenie am putea ntreprinde ntr-o fraz din nuvela Alexandru Lpuneanul
de C. Negruzzi:
Iacob Eraclid [...] pierise, ucis de buzduganul lui tefan Toma, care acum crmuia ara, dar
Alexandru Lpuneanul [...], fugind la Constantinopol, izbutise a lua oti turceti i se nturna acum
s izgoneasc pre rpitorul Toma i s-i ia scaunul [...]
4. La editarea manuscriselor, cnd nu este clar un cuvnt (sau un pasaj) ori dac
scriitorul a omis din neatenie un cuvnt i noi l restabilim. De pild:
Umbra mea se culc pe patul de scndur, acoperit c-un [...], iar [eu] mi luai mantaua de-a
umere apoi pe vrful degetelor trecui prin buctrie, prin tind i cnd [ieii] afar, nchisei ua
dup mine... (M. Eminescu)

14. Utilizarea semnului ghilimele

Misiunea ghilimelelor este cea de delimitare a unui cuvnt, a unui segment lexical, a
unei propoziii n cadrul unei structuri sintactice.
n limba romn contemporan ghilimelele se folosesc destul de frecvent. Vom
examina doar cteva cazuri:
1. La vorbirea direct, n orice poziie ar fi, cnd nu e nsoit de linia de dialog:
i eu am strigat: Vera! Am venit s te iau i s te duc la mama. (Vl. Besleag)
2. Cnd cel care vorbete citeaz pe cineva, reproduce vorbele altcuiva:
Ei, vedei, zise iari (iedul) cel mare, dac m potrivesc eu vou! Nu-i mmuca, nu-i
mmuca!. D-apoi cine-i dac nu-i ea? C doar i eu am urechi. M duc s-i deschid. (I. Creang)
3. La indicarea n scris a denumirilor de organizaii, instituii, publicaii, opere artistice,
tiinifice, de jocuri, distincii guvernamentale . a.
Universitatea de Stat de Medicin i Farmacie N. Testemianu
Revista Limba romn
Romanul Ion de L. Rebreanu
4. La cuvintele i expresiile cu sens ironic sau cele folosite la figurat:
Tana se declara nelat; de ce nu i-a spus nimic despre strpitura asta care intr n camera lui
ca la ea acas? (L. Rebreanu)
5. Pentru a separa n cadrul unui enun aa-zisa vorbire interioar sau vorbirea
indirect liber:
Ce s fac Harap-Alb? St el oleac i se sftuiete cu gndul: S trec peste dnsele, am s omor o
mulime; s dau prin ap, m tem c m-oi neca. (I. Creang)
6. Pentru a separa tot felul de maxime, proverbe, zictori . a. care, fie c urmeaz dup
expresii ca: vorba ceea, este o vorb, cum se spune . a., fie c sunt citate direct, fr introducii.
De exemplu:
Vorba ceea: i piatra prinde muchi, dac ede mult ntr-un loc.
(I. Creang)
7. Pentru a denumi indicii calificativi n sistemul nvmntului nostru:
Liceanul Vasile Rotaru nva pe note de nou i zece.

15. Utilizarea cratimei

Strict vorbind, cratima (liniua de unire i de desprire) nu este un semn de
punctuaie, deoarece nu ajut la redarea raporturilor sintactice dintre cuvinte. Cratima,
ca, de altfel, i apostroful, ine mai mult de morfologie i de ortografie.
Practic (vizual) cratima se distinge prin faptul c e, aproximativ, de dou ori mai
scurt dect linia de dialog i linia de pauz.
n limba romn se atest foarte multe cazuri de utilizare a cratimei. Vom meniona
doar cteva.

49
1. La cuvintele compuse avnd o structur dintre cele mai variate:
a) dou substantive: redactor-ef, vagon-restaurant, bani-ghea, sud-vest, floarea-soarelui,
traista-ciobanului, coada-oricelului etc.;
b) dintr-un substantiv i adjectiv i viceversa: argint-viu, bun-credin, coate-goale,
liber-cugettor, proces-verbal etc.;
c) dintr-un numeral i un substantiv sau viceversa: prim-ministru, prim-plan, secretar-prim etc.;
d) dintr-un numeral i un substantiv sau viceversa: fluier-vnt, pap-lapte, soare-apune,
soare-rsare, trie-bru etc.;
e) dou adjective: literar-muzical, austro-ungar, anglo-francez, galben-verzui etc.
2. La unele toponime compuse: Cluj-Napoca, Drobeta-Turnu Severin, Turnu-Mgurele,
Slobozia-Duca, Slobozia-Racov, Slnic-Moldova, Rmnicu-Vlcea, Grinui-Moldova,
Grinui-Raia, Alba-Iulia etc.
3. La cuvinte repetate (de obicei adverbe, adjective, interjecii).
Repetarea urmrete un anumit scop stilistic: gata-gata, frumos-frumos, negru-negru,
mai-mai, ncet-ncet, ha-ha-ha! ac-ac! etc.
4. La mbinri de cuvinte ce servesc pentru a indica itinerarul, cursa, traseul sau
limita unui interval de timp: Trenul Chiinu Bucureti, perioada 1 septembrie 30 decembrie;
orele 1517 . a.
5. La termenii de rudenie nsoii de pronumele posesive: tat-su, mam-sa, frate-su,
sor-sa, socru-su . a.
6. Pentru a lega formele neaccentuate ale pronumelor personale rostite mpreun
cu forma verbal pe lng care stau. n aceste situaii cratima se mai numete i trstur
sau liniu de unire. De exemplu: l-am vzut, luai-l, fcndu-i-se, duce-m-a, dusu-m-am,
stinge-mi-s-or ochii, na-i-o, ia-o, du-te, i-a spus.
7. La trecerea cuvintelor dintr-un rnd n altul: cn-tec, u-ni-ver-si-ta-te, ne-gru, co-dru,
so-cru, mi-ni-ster, cnd-va, jer-tf, post-pus, o-ca-zi-o-nal.
8. La scrierea unor substantive proprii care numesc personaje din folclor: Harap-Alb,
Sfarm-Piatr, Statu-Palm-Barb-Cot, Zna-Znelor, Ft-Frumos, Vifor-Negru.

16. Utilizarea apostrofului

Apostroful nu este un semn de punctuaie, ci un semn ortografic n form de virgul,
care marcheaz absena accidental n rostire a unor sunete.
,
,
Ia las , mi omule, las ! nu-i mai face obraz. Dac ai tiut c ai un mo aa de grobian,
pentru ce ni-ai ndemnat s m lupt cu el? (I. Creang)
Unii scriitori folosesc apostroful pentru a marca particularitile de vorbire ale unor
personaje.
,
Sund dihnii... Eu le vd, c tot pe aici stau vara toat, da dumneata mai greu ai s dai
,
peste ele... Da eu, s-i spun dumnitale, nu le-a puca... Dac vrei, iaca, tot vine un lup la o stn...
,
,
,
Da de ce s-l omor? Las c min-poimne au s-l omoare ciobanii, da eu nu l-a omor... Tare-i slab
,
sracul! El, acu, numa lut mnnc, pn cei i se face pntecele ca plumbul...

50
LIST DE ABREVIERI

= abreviere,
abreviat
=
acuzativ
ac.
= accentuat
acc.
= adjectiv,
adj.
adjectival
= administraie
adm.
= adverb,
adv.
adverbial
= agricultur
agr.
= alimentaie
alim.
= anatomie
anat.
= arhitectur
arhit.
= articol,
art.
articulat
= astronomie
astron.
= auxiliar
aux.
= aviaie
av.
biochim. = biochimie
= biologie
biol.
= bisericesc
bis.
= botanic
bot.
= confer
cf.
= chimie
chim.
= citete
cit.
= conjunctiv
conj.
= conjuncie
conjc.
= construcii,
constr.
construcie
= contabilitate
cont.
= dativ
d.
= de exemplu
de ex.
= economie
econ.
= electricitate
electr.
= englez
engl.
expl. petr. = exploatare
petrolier
= feminin
f.
= farmacie
farm.
= filozofie
fil.
= finane
fin.
= fizic
fiz.
= fotografie
fotogr.
= francez
fr.
abr.

= genitiv
g.
= geografie
geogr.
= geologie
geol.
= gerunziu
ger.
= german
germ.
= gramatic
gram.
imper. = imperativ
imperf. = imperfect
= indicativ
ind.
ind. piel. = industria
pielriei
= interjecie
interj.
= invariabil
invar.
= istorie
ist.
= italian
it.
= jurispruden
jur.
= latin
lat.
= lingvistic
lingv.
= literatur
lit.
= locuiune
loc.
= logic
log.
= masculin
m.
= matematic
mat.
= mecanic
mec.
= medicin
med.
= metalurgie
met.
meteor. = meteorologie
= metrologie
metr.
= morfem
mf.
= militrie
mil.
miner. = minerit
mineral. = mineralogie
= mitologie
mit.
m. m. c. = mai mult ca
perfectul
perf.
= muzic
muz.
= neutru
n.
= naval,
nav.
navigaie
= neaccentuat
neacc.
= negativ
neg.
= nehotrt
nehot.
= nume de
n. l.
locuitor

nom.
num.
paleont.
part.
ped.
perf. c.
perf. s.
pict.
pisc.
pl.
poligr.
pr.
prep.
prez.
pron.
refl.
relig.
s.
sericic.
sg.
sil.
silv.
simb.
sp.
s. pr.
tehn.
telef.
text.
tipogr.
topogr.
v.
vn.
vb.
vers.
vit.
voc.
zool.

= nominativ
= numeral
= paleontologie
= participiu
= pedagogie
= perfectul
compus
= perfectul
simplu
= pictur
= piscicultur
= plural
= poligrafie
= pronume
= prepoziie
= prezent
= pronunare,
= pronunat
= reflexiv
= religie,
religios
= substantiv
= sericicultur
= singular
= silabaie,
silab
= silvicultur
= simbol
= spaniol
= substantiv
propriu
= tehnic
= telefonie
= industria
textil
= tipografie
= topografie
= vezi
= vntoare
= verb
= versificaie
= viticultura
= vocativ
= zoologie

A, a s. m. invar.
a prep.
a/aaa interj.
aalenin adj. m. (sil. a-a-, -ni-an), pl. aalenini
(sil. -ni-eni); f. sg. aalenin, pl. aalenine
ab interj.
ab s. f., art. abua, g.-d. art. ablei; pl. able
abc (mat.) s. n., pl. abce
abc (arhit.) s. f., g.-d. art. abcei; pl. abce
abacterin adj. m., pl. abacterini; f. sg.
abacterin, pl. abacterine
abagr s. m., pl. abagri
abagere s. f., art. abagera, g.-d. art. abagerei;
(ateliere) pl. abageri, art. abagerile
abagu s. m., art. abagul; pl. abagi, art.
abagii
abajr s. n., pl. abajruri
abalienre s. f., g.-d. art. abalienrii
abandn s. n., pl. abandnuri
abandon vb., ind. prez. 1 sg. abandonz, 3 sg.
i pl. abandonez
abandonre s. f., g.-d. art. abandonrii; pl.
abandonri
abandont adj. m., pl. abandoni; f. sg.
abandont, pl. abandonte
abandnic s. m., adj. m., pl. abandnici; f. sg.
abandnic, pl. abandnice
abans s. m., (arbori) pl. abani
abatj s. n., pl. abatje
abte s. m., pl. abi
abte vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. abt, 1 pl.
abtem; conj. prez. 3 sg. i pl. abt; part.
abtt
abtere s. f., g.-d. art. abterii; pl. abteri
abats s. f., g.-d. art. abatsa; pl. abatse
abatz s. f., g.-d. art. abatzei; pl. abatze
abatr s. n., pl. abatore
abatoriz vb., ind. prez. 1 sg. abatorizz, 3 sg.
i pl. abatorizez
abatorizre s. f., g.-d. art. abatorizrii
abail adj. m., pl. abaili; f. sg. abail,
pl. abaile
abae s. f., art. abaa, g.-d. art. abaei; pl.
abai, art. abaile
abaxil adj. m., pl. abaxili; f. sg. abaxil,
pl. abaxile
abzic adj. m., pl. abzici; f. sg. abzic,
pl. abzice
abaze s. f., art. abaza, g.-d. abazi, art.
abazei
abtt adj. m., pl. abti; f. sg. abtt, pl.
abtte

abc [pron. abece] s. n., pl. abecuri

abcedt adj. m., pl. abcedi; f. sg. abcedt,
pl. abcedte
abcde vb., ind. prez. 1 sg. i pl. abcd
abcs s. n., pl. abcse
abdert s. m., pl. abderi
abdic vb., ind. prez. 1 sg. abdc, 3 sg. i pl.
abdc
abdicre s. f., g.-d. art. abdicrii; pl. abdicri
abdomn s. n., pl. abdomne
abdominl adj. m., pl. abdominli; f. sg.
abdominl, pl. abdominle
abdominalge s. f. (sil. -gi-e), art.
abdominalga (sil. -gi-a), pl. abdominalgi, art.
abdominalgei
abdominoscp s. n., pl. abdominoscope
abdce vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. abdc
abdcere s. f., g.-d. art. abdcerii
abductr adj. m., pl. abductri
abdcie s. f. (sil. -i-e), art. abdcia (sil. -i-a),
g.-d. art. abdciei; pl. abdcii
abeced vb., ind. prez. 3 sg. abecedez
abecedr s. n., pl. abecedre
abernt adj. m., pl. aberni; f. sg. abernt,
pl. abernte
abern s. f., pl. aberne
aberatv adj. m., pl. aberatvi; f. sg. aberatv,
pl. aberatve
aberie s. f. (sil. -i-e), art. aberia (sil. -i-a),
g.-d. art. aberiei; pl. aberii, art. aberiile
(sil. -i-i-)
aberomtru s. n., pl. aberomtre
aberoscp s. n. (sil. mf. -scop), pl. aberoscope
abhor vb. ind. prez. 1 sg. abhr, 3 sg. i pl.
abhorez
abhorre s. f., g.-d. art. abhorrii
abi adv. (sil. -bia)
abietace s. f. (sil. -bi-e-), pl. abietace
abietn s. n. (sil. -bi-e-)
abietine s. f. (sil. -bi-e-), pl. abietine
abl adj. m., pl. abli; f. sg. abl, pl. able
abilit vb., ind. prez. 1 sg. abilitz; 3 sg. i pl.
abilitez
abilitre s. f., g.-d. art. abilitrii; pl. abilitri
abilitt adj. m., pl. abiliti; f. sg. abilitt,
pl. abilitte
abilitte s. f., g.-d. art. abilitii; (mecherii)
pl. abiliti
abiogn adj. m., pl. abiogni; f. sg. abiogn,
pl. abiogne
abiogenz s. f. (sil. -bi-o-), g.-d. art.
abiogenzei

abiologe/abrazr
abiologe s. f. biologie
abitic adj. m. biotic
abiotrofe s. f. (sil. -bi-o-tro-) trofie
abiz s. f. (sil. -bi-o-), g.-d. art. abizei
abs s. n., pl. absuri
abisl adj. m., pl. abisli; f. sg. abisl, pl.
abisle
abisinin adj. m., s. m. (sil. -ni-an), pl.
abisinini (sil. -ni-eni); f. sg. abisinin, pl.
abisinine
abitie s. f. (sil. -i-e), art. abitia (sil. -i-a),
g.-d. abitii, art. abitiei
abitr adv.
abjct adj. m., pl. abjci; f. sg. abjct, pl. abjcte
abjcie s. f. (sil. -i-e), art. abjcia (sil. -i-a),
g.-d. art. abjciei; pl. abjcii, art. abjciile
(sil. -i-i-)
abjudec vb., ind. prez. 1 sg. abjdec, 3 sg. i
pl. abjdec
abjudecre s. f. judecare
abjur vb., ind. prez. 1 sg. abjr, 3 sg. i pl.
abjr
abjurre s. f. jurare
abjuratr adj. m., pl. abjuratri; f. sg. i pl.
abjuratore
abjurie s. f., g.-d. art. abjuriei; pl.
abjurii
ablact vb., ind. prez. 1 sg. ablactz, 3 sg. i
pl. ablactez
ablactre s. f. (sil. mf. ab-), g.-d. art. ablactrii
ablactie s. f. lactaie
ablatv s. n., pl. ablatve
ablaine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art. ablainii;
pl. ablaini
blaut s. n. (sil. -laut), pl. blauturi
ablefare s. f. (sil. -ble-), art. ablefara, g.-d.
art. ablefarei; pl. ablefari, art. ablefarile
ableg vb., ind. prez. 3 sg. i pl. ableg
ablegt s. m. (sil. mf. ab-), pl. ablegi
ablepse s. f. (sil. -blep-), art. ablepsa, g.-d. art.
ablepsei; pl. ablepsi, art. ablepsile
ablutomane s. f., g.-d. art. ablutomanei
abluine s. f. (sil. -blu-i-u-), g.-d. art. abluinii;
pl. abluini
abneg vb., ind. prez. 1 sg. abng, 3 sg. i pl.
abneg
abnegre s. f., g.-d. art. abnegrii; pl.
abnegri
abnegie s. f. negaie
abnrm adj. m., pl. abnrmi; f. sg. abnrm,
pl. abnrme
abnormitte s. f., g.-d. art. abnormitii; pl.
abnormiti
abol vb. (sil. a-bo-li), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
abolsc, imperf. 3 sg. abole; conj. prez. 3 sg.
i pl. abolesc

52
abolre s. f. (sil. a-bo-li-re), g.-d. art. abolrii;
pl. abolri
abolie s. f., g.-d. art. aboliei
aboliionsm s. n. (sil. -i-o-), art. aboliionsmul,
g.-d. art. aboliionsmului
aboliionst s. m. (sil. -i-o-), pl. aboliionti
aboliionst s. f. (sll. -i-o-), pl. aboliionste
aboliine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art. aboliinii;
pl. aboliini
ablla s. f.
abominbil adj. m., pl. abominbili; f. sg.
abominbil, pl. abominbile
abominaine s. f., pl. abominaini
abon vb., ind. prez. 1 sg. abonz, 3 sg. i pl.
abonez
abonamnt s. n., pl. abonamnte
abonre s. f., g.-d. art. abonrii; pl. abonri
abont s. m., adj. m., pl. aboni; f. sg. abont,
pl. abonte
aborl adj. m., pl. aborli; f. sg. aborl,
pl. aborle
abrd s. n.
abord vb., ind. prez. 1 sg. abordz, 3 sg. i pl.
abordez
abordbil adj. m., pl. abordbili; f. sg. abordbil,
pl. abordbile
abordj s. n., pl. abordje
abordre s. f., g.-d. art. abordrii; pl.
abordri
abordr s. m., pl. abordri
aborign adj. m., s. m. (sil. a-bo-ri; mf. ab-), pl.
aborigni; f. sg. aborign, pl. aborigne
aborigenitte s. f., g.-d. art. aborigenitii
abortv adj. m., pl. abortvi; f. sg. abortv,
pl. abortve
abortv s. n., pl. abortve
abracadbra interj. (sil. -bra)
abracadabrnt adj. m. (sil. -bra-, -brant), pl.
abracadabrni; f. sg. abracadabrnt, pl.
abracadabrnte
abrahe s. f., pl. abrahi
abranhil adj. m., pl. abranhili; f. sg.
abranhil, pl. abranhile
abrastl s. m.
abr adj. m. (sil. -bra), pl. abri; f. sg.
abr, pl. abre
abraz vb., ind. prez. 1 sg. abrazz, 3 sg. i pl.
abrazez
abrazre s. f. (sil. -bra-), g.-d. art. abrazrii;
pl. abrazri
abrazine s. f. (sil. -bra-zi-u-), g.-d. art. abrazinii;
pl. abrazini
abrazv adj. m. (sil. -bra-), pl. abrazvi; f. sg.
abrazv, pl. abrazve
abrazv s. n. (sil. -bra-), pl. abrazve
abrazr s. n. (sil. -bra-), pl. abrazore

53
abrecie s. f., pl. abrecii
abrevi vb. (sil. -bre-vi-a), ind. prez. 1 sg.
abreviz, 3 sg. i pl. abreviz, 1 pl. abrevim
(sil. -vi-em), 2 pl. abrevii; conj. prez. 3 sg.
i pl. abrevize; ger. abrevind (sil. -vi-ind)
abreviatv adj. m. (sil. -bre-vi-a-), pl.
abreviatvi; f. sg. abreviatv, pl. abreviatve
abreviatr s. m. (sil. -bre-vi-a-), pl. abreviatri
abreviie s. f. (sil. -bre-vi-a-i-e), art. abreviia
(sil. -i-a), g.-d. art. abreviiei; pl. abreviii,
art. abreviiile (sil. -i-i-)
abrevire s. f. (sll. -bre-vi-e-), g.-d. art. abrevirii;
pl. abreviri
abrog vb. (sil. a-bro-; mf. ab-), ind. prez. 1 sg.
abrg, 3 sg. i pl. abrg, 2 sg. abrgi; conj.
prez. 3 sg. i pl. abrge
abrogre s. f. (sil. mf. ab-), g.-d. art. abrogrii;
pl. abrogri
abrogatv adj. m., pl. abrogatvi; f. sg.
abrogatv, pl. abrogatve
abrogie s. f. (sil. -i-e; mf. ab-), art. abrogia
(sil. -i-a), g.-d. art. abrogiei; pl. abrogii,
art. abrogiile (sil. -i-i-)
abruden adj. m., s. m. (sil. -bru-), pl. abrudni;
f. sg. abruden, pl. abrudne
abrudenca (dans) s. f. art. (sil. -bru-)
abrudenc (persoan) s. f. (sil. -bru-), g.-d.
art. abrudncei; pl. abrudnce
abrpt adj. m. (sil. mf. ab-), pl. abrpi; f. sg.
abrpt, pl. abrpte
abrutiz vb. (sil. -bru-), ind. prez. 1 sg.
abrutizz; 2 sg. abrutizzi, 3 sg. i pl.
abrutizez
abrutiznt adj. m. (sil. -bru-), pl. abrutizni;
f. sg. abrutiznt, pl. abrutiznte
abrutizre s. f. (sil. -bru-), g.-d. art. abrutizrii;
pl. abrutizri
abscs s. f., g.-d. art. abscsei; pl. abscse
abscizine s. f., pl. abscizini
abscns adj. m., pl. abscni; f. sg. abscns,
pl. abscnse
absconsitte s. f., g.-d. art. absconsitii
absnt adj. m., pl. absni; f. sg. absnt,
pl. absnte
absent vb., ind. prez. 1 sg. absentz, 3 sg. i
pl. absentez
absentre s. f., pl. absentri
absentesm s. n.
absentest adj. m., s. m., pl. absenteti; f. sg.
absentest, pl. absenteste
absn s. f., g.-d. art. absnei; pl. absne
absd (arhit.) s. f., g.-d. art. absdei; pl. absde
absidil adj. m. (sil. -di-al), pl. absidili; f. sg.
absidil, pl. absidile
absidil s. f. (sil. -di-o-), g.-d. art. absidilei;
pl. absidile

abrecie/abstenionst
absnt s. n., pl. absnturi
absintn s. f., pl. absintne
absintsm s. n.
absintomane s. f., g.-d. art. absintomanei
absoluitte s. f., g.-d. art. absoluitii
absolt adj. m., pl. absoli; f. sg. absolt,
pl. absolte
absolt s. n., g.-d. art. absoltului; pl.
absolturi
absolutsm s. n., g.-d. art. absolutsmului
absolutst adj. m., pl. absolutti; f. sg. absolutst,
pl. absolutste
absolutstic adj. m., pl. absolutstici; f. sg.
absolutstic, pl. absolutstice
absolutiz vb., ind. prez. 1 sg. absolutizz, 3 sg.
i pl. absolutizez
absolutiznt adj. m., pl. absolutizni; f. sg.
absolutiznt, pl. absolutiznte
absolutizre s. f., g.-d. art. absolutizrii; pl.
absolutizri
absolutriu adj. m. [-riu pron. -ru], f. absolutrie
(sil. -ri-e); pl. m. i f. absolutrii
absolutriu s. n. [-riu pron. -ru], art. absolutriul;
pl. absolutrii, art. absolutriile (sil. -ri-i-)
absoluine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art. absoluinii;
pl. absoluini
absolvnt s. m., pl. absolvni
absolvnt s. f., pl. absolvnte
absolvn s. f., pl. absolvne
absolv (a termina un an colar) vb., ind. prez.
1 sg. i 3 pl. absolvsc, imperf. 3 sg. absolve;
conj. prez. 3 sg. i pl. absolvesc
absolv (a scuti de pedeaps) vb., ind. prez.
3 sg. i pl. abslv, imperf. 3 sg. absolve;
conj. prez. 3 sg. i pl. abslve
absolvre s. f. solvire
absorbbil adj. m., pl. absorbbili; f. sg.
absorbbil, pl. absorbbile
absorbnt adj. m., pl. absorbni; f. sg. absorbnt,
pl. absorbnte
absorbnt s. n., pl. absorbnte
absorb vb. sorbi
absorbre s. f., pl. absorbri
absorbt adj. m., pl. absorbi; f. sg. absorbt,
pl. absorbte
absorbitr adj. m., pl. absrbii
absorbtv adj. m., pl. absorbtvi; f. sg.
absorbtv, pl. absorbtve
absorbtivitte s. f., g.-d. art. absorbtivitii
absrbie s. f. sorbie
absorbiomtru s. n., pl. absorbiomtre
abstenionsm s. n. (sil. -i-o-), g.-d. art.
abstenionsmului
abstenionst adj. m., s. m. (sil. -i-o-), pl.
abstenionti; f. sg. abstenionst, pl.
abstenionste

abstenine/acaparatr
abstenine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art.
absteninii; pl. abstenini
abstinnt s. m., pl. abstinni
abstinnt s. f., pl. abstinnte
abstinn s. f., g.-d. art. abstinnei; pl.
abstinne
abstrct adj. m. (sil. mf. abs-), pl. abstrci;
f. sg. abstrct, pl. abstrcte
abstrct s. n. (sil. mf. abs-), pl. abstrcte
abstractsm s. n.
abstractv adj. m., pl. abstractvi; f. sg.
abstractv, pl. abstractve
abstractivitte s. f., g.-d. art. abstractivitii
abstractiz vb. (sil. mf. abs-), ind. prez. 1 sg.
abstractizz, 3 sg. i pl. abstractizez
abstractiznt adj. m., pl. abstractizni; f. sg.
abstractiznt, pl. abstractiznte
abstractizre s. f. (sil. mf. abs-), g.-d. art.
abstractizrii; pl. abstractizri
abstrcie s. f. (sil. -i-e; mf. abs-), art. abstrcia
(sil. -i-a), g.-d. art. abstrciei; pl. abstrcii,
art. abstrciile (sil. -i-i-)
abstracionsm s. n. (sil. -i-o-; mf. abs-)
abstracionst s. m., adj. m., pl. abstracionti;
f. sg. abstracionst, pl. abstracionste
abstrge vb. (sil. mf. abs-) trage
abstrgere s. f. (sil. mf. abs-) tragere
abstrs adj. m. (sil. mf. abs-), pl. abstri; f. sg.
abstrs, pl. abstrse
absrd adj. m., pl. absrzi; f. sg. absrd,
pl. absrde
absrd s. n.
absurditte s. f., g.-d. art. absurditii; pl.
absurditi
abibld s. n., pl. abiblduri
abigu vb. (sil. -gu-i), ind. prez. 1 sg. 3 pl.
abiguisc
abne vb. ine
abnere s. f. inere
ablic adj. m., s. m., pl. ablici; f. sg. ablic,
pl. ablice
abule s. f., art. abula, g.-d. art. abulei; pl.
abuli, art. abulile
abund vb., ind. prez. 3 sg. i pl. abnd; ger.
abundnd
abundnt adj. m., pl. abundni; f. sg. abundnt,
pl. abundnte
abundn s. f., g.-d. art. abundnei
bur s. m., pl. buri
aburc vb., ind. prez. 1 sg. abrc, 3 sg. i pl.
abrc
aburel s. f., g.-d. art. aburlii; pl. aburli
abur vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. abursc,
imperf. 3 sg. abure; conj. prez. 3 sg. i pl.
aburesc
aburre s. f., g.-d. art. aburrii; pl. aburri

54
aburs adj. m., pl. aburi; f. sg. aburos,
pl. aburose
abz s. n., pl. abzuri
abuz vb., ind. prez. 1 sg. abuzz; 2 sg.
abuzzi, 3 sg. i pl. abuzez
abuzv adj. m., pl. abuzvi; f. sg. abuzv,
pl. abuzve
abzce vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. abzc
ac s. n., g.-d. art. cului; pl. ce
accia s. f. (sil. -ci-a), g.-d. art. acciei; pl.
accii, art. acciile (sil. -ci-i-)
acade s. f., art. acadeua, g.-d. art. acadlei;
pl. acadle
acadmic adj. m., pl. acadmici; f. sg. acadmic,
pl. acadmice
academicin s. m. (sil. -ci-an), pl. academicini
(sil. -ci-eni)
academicin s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art.
academicinei (sil. -ci-e-); pl. academicine
academe s. f. (sil. mi-e-), art. academa, g.-d.
art. academei; pl. academi, art. academile
academsm s. n.
academst s. m., adj. m., pl. academti; f. sg.
academst, pl. academste
academiz vb., ind. prez. 3. sg. academizez
academiznt adj. m., pl. academizni; f. sg.
academiznt, pl. academiznte
acadin adj. m. (sil. -di-an), pl. acadini
(sil. -di-eni); f. sg. acadin, pl. acadine
acaj s. m., adj. invar., art. acajul (sil. -ju-ul)
acalcule s. f., pl. acalculi
acalf s. f., pl. acalfe
acalme s. f., art. acalma, g.-d. art. acalmei;
pl. acalmi
acalric adj. m., pl. acalrici; f. sg. acalric,
pl. acalrice
acantace s. f., pl. acantace
acnt s. f., pl. acnte
acantocefl s. m., pl. acantocefli
acantofg adj. m., pl. acantofgi; f. sg.
acantofg, pl. acantofge
acantofl adj. m., pl. acantofli; f. sg. acantofl,
pl. acantofle
acantod adj. m., pl. acantozi; f. sg. acantod,
pl. acantode
acantologe s. f., at. acantologa, g.-d.
acantologei
acantz s. f., g.-d. art. acantzei; pl. acantze
acapar vb., ind. prez. 1 sg. acaparz; 3 sg. i
pl. acaparez
acaparnt s. m., adj. m., pl. acaparni; f. sg.
acaparnt, pl. acaparnte
acaparre s. f., g.-d. art. acaparrii; pl.
acaparri
acaparatr adj. m., s. m., pl. acaparatri; f. sg.
i pl. acaparatore

55
a capplla loc. adj., loc. adv.
acr (persoan) s. m., pl. acri
acr (obiect) s. n., pl. acre
acart s. n., pl. acarturi
acarin s. m. (sil. -ri-an), pl. acarini (sil. ri-eni)
acaricd adj. m., pl. acariczi; f. sg. acaricd,
pl. acaricde
acaricd s. n., pl. acaricde
acarint s. f., pl. acarinte
acariz s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art. acarizei;
pl. acarize
acrni s. f., g.-d. art. acrniei; pl. acrnie
acarologe s. f., art. acarologa, g.-d. art.
acarologei
acrp adj. m., pl. acrpi; f. sg. acrp, pl. acrpe
acs adv.
acatafaze s. f., art. acatafaza, g.-d. art.
acatafazei; pl. acatafazi, art. acatafazile
acatagrafe s. f. (sil. -gra-); pl. acatagrafi
acatalctic adj. n., pl. acatalctice
acatalepse s. f., art. acatalepsa, g.-d. art.
acatalepsei; pl. acatalepsi, art. acatalepsile
acatst s. n., pl. acatste
acatistir s. n., pl. acatistire
ac s. m., pl. aci
acaustobiolt s. n. (sil. -ca-us-, -bi-o-), pl.
acaustobiolte
acaustobioltic adj. m., (sil. -ca-us, -bi-o-), pl.
acaustobioltici; f. sg. acaustobioltic, pl.
acaustobioltice
acauzl adj. m., pl. acauzli; f. sg. acauzl,
pl. acauzle
acazul adj. m., pl. acazuli; f. sg. acazul,
pl. acazule
acr s. f., g.-d. art. acrei; pl. acre
actrii adj. invar. (sil. -rii)
accde vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. accd
accdere s. f., g.-d. art. accderii; pl. accderi
acceler vb., ind. prez. 1 sg. accelerz, 2 sg.
accelerzi, 3 sg. i pl. accelerez
accelerndo adv.
accelerre s. f., g.-d. art. accelerrii; pl.
accelerri
accelert adj. m., pl. acceleri; f. sg. accelert,
pl. accelerte
accelert s. n., pl. accelerte
acceleratr s. m. (substan), adj. m., pl.
acceleratri; f. sg. i pl. acceleratore
acceleratr (mecanism) s. n., pl. acceleratore
accelerie s. f. (sil. -i-e), art. acceleria
(sil. -i-a), g.-d. art. acceleriei; pl. accelerii,
art. acceleriile (sil. -i-i-)
accelerogrf s. n. (sil. -graf), pl. accelerogrfe
accelerogrm s. f., pl. accelerogrme
acceleromtru s. n. (sil. -tru), art.
acceleromtrul; pl. acceleromtre

a capplla/accident
accnt s. n.(sil. ac-), pl. accnte
accntic adj. m., pl. accntici; f. sg. accntic,
pl. accntice
accentu vb. (sil. -tu-a), ind. prez. 1 sg.
accentuz, 3 sg. i pl. accentuez, 1 pl.
accentum (sil. -tu-m); conj. prez. 3 sg. i pl.
accentuze (sil. -tu-e-); ger. accentund (sil. -tu-nd)
accentubil adj. m., pl. accentubili; f. sg.
accentubil, pl. accentubile
accentul adj. m., pl. accentuli; f. sg.
accentul, pl. accentule
accenture s. f. (sil. -tu-a-), g.-d. art.
accenturii (sil. -tu--); pl. accenturi
accentuatv adj. m., pl. accentuatvi; f. sg.
accentuatv, pl. accentuatve
accentuie s. f., pl. accentuii
accpt s. n., pl. accpte
accept vb., ind. prez. 1 sg. accpt, 3 sg. i
pl. accpt, 1 pl. acceptm; conj. prez. 3 sg.
i pl. accpte
acceptbil adj. m., pl. acceptbili; f. sg.
acceptbil, pl. acceptbile
acceptabilitte s. f., g.-d. art. acceptabilitii
aceptnt adj. m., pl. acceptni; f. sg. acceptnt,
pl. acceptnte
acceptn s. f., g.-d. art. acceptnei
acceptre s. f., g.-d. art. acceptrii; pl.
acceptri
acceptie s. f., pl. acceptii
acceptr adj. m., s. m., pl. acceptri; f. sg. i
pl. acceptore
accpie s. f. (sil. -i-e), art. accpia (sil. -i-a),
g.-d. art. accpiei; pl. accpii, art. accpiile
(sil. -i-i-)
accs (intrare) s. n., pl. accse
accs (stare morbid, izbucnire) s. n., pl.
accse
acces vb., ind. prez. 1 sg. accesz, 3 sg. i pl.
accesez
accesre s. f., pl. accesri
accesbil adj. m., pl. accesbili; f. sg. accesbil,
pl. accesbile
accesibilitte s. f., g.-d. art. accesibilitii
accesibiliz vb., ind. prez. 1 sg. accesibilizz,
3 sg. i pl. accesibilizez
accesine s. f. (sil. -si-u-), g.-d. art. accesinii;
pl. accesini
accesorst s. m., pl. accesorti
accesriu adj. m. [-riu pron. -ru], f. accesrie
(sil. -ri-e); pl. m. i f. accesrii
accesriu s. n. [-riu pron. -ru], art. accesriul;
pl. accesrii, art. accesriile (sil. -ri-i-)
accidnt (muz.) s. m., pl. accidni
accidnt (ntmplare) s. n., pl. accidnte
accident vb., ind. prez. 1 sg. accidentz, 3 sg.
i pl. accidentez

accidentl/acicult
accidentl adj. m., pl. accidentli; f. sg.
accidentl, pl. accidentle
accidentalitte s. f., g.-d. art. accidentalitii
accidentre s. f., g.-d. art. accidentrii; pl.
accidentri
accidentt adj. m., pl. accidenti; f. sg.
accidentt, pl. accidentte
accidentologe s. f., art. accidentologa, g.-d.
art. accidentologei
accidenr s. m., pl. accidenri
accidne s. f. pl.
accz s. n., pl. accze
ac-de-mre s. n., pl. ce-de-mre
acefl adj. m., pl. acefli; f. sg. acefl, pl.
acefle
acefale s. f., art. acefala, g.-d. art. acefalei;
pl. acefali
acl adj. m. (antepus), g.-d. aclui, pl. aci;
f. sg. ace, g.-d. aclei, pl. acle, g.-d. m. i f. aclor
acla pr. m., adj. m. (postpus:), g.-d. acluia, pl.
acia; f. sg. acea, g.-d. acleia, pl. aclea, g.-d. m.
i f. aclora
aclai adj. m., pr. m., g.-d. acluiai (sil. -iai),
pl. aciai; f. sg. aceai, g.-d. acleiai (sil. -iai),
pl. acleai (sil. -leai), g.-d. m. i f. aclorai
acerace s. f., pl. acerace
aceratriu s. m. [-riu pron. -ru], art. aceratriul
cer s. f., g.-d. art. cerei; pl. cere
acrb adj. m., pl. acrbi; f. sg. acrb, pl. acrbe
acst adj. m. (antepus), g.-d. acstui, pl.
acti; f. sg. acest, g.-d. acstei, pl. acste, g.d. m. i f. acstor
acsta pr. m., adj. m. (postpus), g.-d. acstuia,
pl. actia (sil. -tia/-ti-a); f. sg. acesta, g.-d.
acsteia, pl. acstea (sil. -tea), g.-d. m. i f.
acstora
acetaldehd s. f. (sil. mf. -cet-) aldehid
acetamd s. f. (sil. mf. -cet-), pl. acetamde
acett s. m., pl. aceti
acetazolamd s. f. (sil. mf. -cet-, -zol-), pl.
acetazolamde
actic adj. m., pl. actici; f. sg. actic, pl.
actice
acetific vb., ind. prez. 3 sg. acetfic
acetificre s. f., g.-d. art. acetificrii
acetl s. m., pl. acetli
acetilactic adj. m., pl. acetilactici
acetilre s. f., g.-d. art. acetilrii; pl. acetilri
acetiln s. f., g.-d. art. acetilnei
acetilsaliclic adj. m., pl. acetilsaliclici
acetilr s. f., g.-d. art. acetilrii; pl. acetilri
acetimtru s. n., pl. acetimtre
acetobutirt s. m., pl. acetobutiri
acetofn s. n., pl. acetofni
acetofenn s. f., g.-d. art. acetofennei; pl.
acetofenne

56
acetn s. f., g.-d. art. acetnei; pl. acetne
acetonmic adj. m., pl. acetonmici; f. sg.
acetonmic, pl. acetonmice
acetoneme s. f. (sil. mf. -ton-), art. acetonema,
g.-d. acetonemi, art. acetonemei
acetonure s. f. (sil. mf. -ton-), art. acetonura,
g.-d. acetonuri, art. acetonurei
acetz s. f., g.-d. art. acetzei
achn s. f., g.-d. art. achnei; pl. achne
acherntic adj. m., pl. acherntici; f. sg.
acherntic, pl. acherntice
achies vb. (sil. -chi-e-), ind. prez. 1 sg. achiesz,
3 sg. i pl. achiesez
achiesre s. f. (sil. -chi-e-), g.-d. art. achiesrii;
pl. achiesri
achile s. f., art. achila, g.-d. art. achilei; pl.
achili, art. achilile
achineze s. f., art. achineza, g.-d. achinezi,
art. achinezei
achingu/echingu s. m., art. achingul/
echingul; pl. achingi/echingi, art. achingii/
echingii
achirofte s. f., pl. achirofte
achiromrf adj. m., pl. achiromrfi; f. sg.
achiromrf, pl. achiromrfe
achit vb., ind. prez. 1 sg. acht, 3 sg. i pl.
acht
achitre s. f., g.-d. art. achitrii; pl. architri
achu (bot.) s. m., art. achul; pl. achi, art.
achii
achu (sport) s. n., art. achul; pl. achuri
achizitv adj. m., pl. achizitvi; f. sg.
achizitv, pl. achizitve
achizitore s. f., g.-d. art. achizitorei; pl.
achizitore
achizitr s. m., pl. achizitri
achizie s. f. (sil. -i-e), art. achizia (sil. -i-a),
g.-d. art. achiziei; pl. achizii, art. achiziile
(sil. -i-i-)
achiziion vb. (sil. -i-o-), ind. prez. 1 sg.
achiziionz, 2 pl. achiziionzi, 3 sg. i pl.
achiziionez
achiziionre s. f. (sil. -i-o-), g.-d. art.
achiziionrii; pl. achiziionri
ac adv. (n special n expr.: aci...aci, ct
pe-aci, de aci nainte/de aici nainte)
acianopse s. f. (sil. -ci-; mf. -an-), art.
acianopsa, g.-d. acianopsi, art. acianopsei
acclic adj. m. ciclic
accol adj. m., pl. accoli; f. sg. accol,
pl. accole
accul s. m., pl. acculi
aciculr adj. m., pl. aciculri; f. sg. aciculr,
pl. aciculre
acicult adj. m., pl. aciculi; f. sg. acicult,
pl. aciculte

57
aciculifr adj. m., pl. aciculifri; f. sg.
aciculifr, pl. aciculifre
aciculifrm adj. m., pl. aciculifrmi; f. sg.
aciculifrm, pl. aciculifrme
acd s. m., adj. m., pl. aczi; f. sg. acd, pl. acde
acidamn s. f. (sil. mf. -cid-) amin
acidifint adj. m., pl. acidifini; f. sg.
acidifint, pl. acidifinte
acidific vb., ind. prez. 1 sg. acidfic, 3 sg.
i pl. acidfic
acidificre s. f., g.-d. art. acidificrii; pl.
acidificri
acidimetre s. f. (sil. -tri-), art. acidimetra,
g.-d. art. acidimetrei; pl. acidimetri, art.
acidimetrile
acidimtru s. n. (sil. -tru), art. acidimtrul;
pl. acidimtre
aciditte s. f., g.-d. art. aciditii
acidizre s. f., g.-d. art. acidizrii
acidofl adj. n.
acidofile s. f., art. acidofila, g.-d. art. acidofilei
acidofte s. f., pl. acidofte
acidorezistnt adj. m., pl. acidorezistni; f. sg.
acidorezistnt, pl. acidorezistnte
acidorezistn s. f., g.-d. art. acidorezistnei
acidotrf adj. m., pl. acidotrfi; f. sg. acidotrf,
pl. acidotrfe
acidz s. f., g.-d. art. acidzei
acidul vb., ind. prez. 1 sg. acidulz, 3 sg. i
pl. acidulez
acidulre s. f., g.-d. art. acidulrii; pl.
acidulri
acl s. m., pl. acli
acil vb., ind. prez. 1 sg. acilz, 2 sg. acilzi,
3 sg. i pl. acilez
acn s. n., pl. acne
acins adj. m., pl. acini; f. sg. acinos,
pl. acinose
acioie s. f. (sil. -ci-oa-), art. acioia, g.-d.
acioie, art. acioiei
aciol s. f. (sil. -cioa-), g.-d. art. aciolei;
pl. aciole
aciol vb. (sil. -cio-), ind. prez. 1 sg. aciolz, 3
sg. i pl. aciolez
acipensericultr s. f., g.-d. art. acipensericultrii
acipenserd s. m., pl. acipenserzi
acir vb., ind. prez. 1 sg. acr, 3 sg. i pl. acr
aciu vb. (sil. -ciu-a), ind. prez. 1 sg. aciuz,
3 sg. i pl. aciuez, 1 pl. acium (sil. -ciu-m);
conj. prez. 3 sg. i pl. aciuze (sil. -ciu-e-); ger.
aciund (sil. -ciu-nd)
aciure s. f. (sil. -ciu-a-), g.-d. art. aciurii
(sil. -ciu--)
aciu s. n. (sil. -ciu-a), pl. aciue
aciut adj. m. (sil. -ciu-at), pl. aciui; f. sg.
aciut, pl. aciute

aciculifr/acompani
aclam vb. (sil. -cla-), ind. prez. 1 sg. aclm,
3 sg. i pl. aclm
aclamre s. f. (sil. -cla-) clamare
aclamie s. f. (sil. -cla-, -i-e), art. aclamia
(sil. -i-a), g.-d. art. aclamiei; pl. aclamii,
art. aclamiile (sil. -i-i-)
aclimat vb. (sil. -cli-), ind. prez. 3 sg.
aclimatez
aclimatbil adj. m., pl. aclimatbili; f. sg.
aclimatbil, pl. aclimatbile
aclimatre s. f. (sil. -cli-), g.-d. art. aclimatrii
aclimatiz vb. (sil. -cli-), ind. prez. 1 sg.
aclimatizz, 3 sg. i pl. aclimatizez
aclimatizre s. f. (sil. -cli-) climatizare
aclimatizt adj. m., pl. aclimatizi; f. sg.
aclimtizt, pl. aclimatizte
aclnic adj. m. (sil. -cli-), pl. aclnici; f. sg.
aclnic, pl. aclnice
acluofobe s. f., art. acluofoba, g.-d. art.
acluofobei
acme s. f., g.-d. art. acmei
acmolt s. n.
acne s. f., art. acnea, g.-d. acne, art. acnei
acneifrm adj. m. (sil. -ne-i-), pl. acneifrmi;
f. sg. acneifrm, pl. acneifrme
aci s. n., pl. acoie
acold s. f., g.-d. art. acoldei; pl. acolde
acolre s. f., pl. acolri
acolt adj. m., pl. acoli; f. sg. acolt, pl.
acolte
aclea (pe aici) adv.
acole s. f., art. acola, g.-d. acoli, art. acolei
acolis vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. acolissc,
imperf. 3 sg. acolise; conj. prez. 3 sg. i pl.
acolisesc
acolt s. m., pl. acoli
acolt s. f., pl. acolte
aclo (n acel loc) adv.
acologe s. f., art. acologa, g.-d. art. acologei
acomercil adj. m., pl. acomercili; f. sg.
acomercil, pl. acomercile
acomod vb., ind. prez. 1 sg. acomodz, 3 sg.
i pl. acomodez
acomodbil adj. m., pl. acomodbili; f. sg.
acomodbil, pl. acomodbile
acomodnt adj. m., pl. acomodni; f. sg.
acomodnt, pl. acomodnte
acomodre s. f., g.-d. art. acomodrii; pl.
acomodri
acomodatr s. m., adj. m., pl. acomodatri
acomodie s. f., pl. acomodii
acomodomtru s. n., pl. acomodomtre
acompani vb. (sil. -ni-a), ind. prez. 1 sg.
acompaniz, 3 sg. i pl. acompaniz, 1 pl.
acompanim (sil. -ni-em); conj. prez. 3 sg. i pl.
acompanize; ger. acompanind (sil. -ni-ind)

acompaniamnt/acrir
acompaniamnt s. n. (sil. -ni-a-), pl.
acompaniamnte
acompaniatore s. f. (sil. -ni-a-), g.-d. art.
acompaniatorei; pl. acompaniatore
acompaniatr s. m. (sil. -ni-a-), pl. acompaniatri
acompanire s. f. (sil. -ni-e-), g.-d. art.
acompanirii; pl. acompaniri
acondroplaze s. f. (sil. -pla-), art. acondroplaza,
g.-d. acondroplazi, art. acondroplazei
acont s. m., pl. aconi
aconitn s. f., g.-d. art. aconitnei; pl. aconitne
acnt s. n., pl. acnturi
acont vb., ind. prez. 1 sg. acontz, 3 sg i pl.
acontez
acontre s. f., g.-d. art. acontrii; pl. acontri
acopermnt s. n., pl. acopermnte
acoper vb., ind. prez. 1 sg. acpr, 3 sg. i pl.
acper, imperf. 3 sg. acopere; conj. prez. 3 sg.
i pl. acpere
acoperre s. f., g.-d. art. acoperrii; pl.
acoperri
acoper s. n., pl. acoperuri
acoperitore s. f., g.-d. art. acoperitrii; pl.
acoperitri
acoperitr adj. m., pl. acoperitri; f. sg. i pl.
acoperitore
acrd s. n., pl. acrduri
acord (a da, a face acordul gramatical) vb.,
ind. prez. 1 sg. acrd, 3 sg. i pl. acrd
acord (un instrument, sistem etc.) vb., ind.
prez. 1 sg. acordz, 3 sg. i pl. acordez
acordbil adj. m., pl. acordbili; f. sg. acordbil,
pl. acordbile
acordabilitte s. f., g.-d. art. acordabilitii
acordj s. n., pl. acordje
acordnt s. m., pl. acordni
acordnt s. f., pl. acordnte
acordre s. f., g.-d. art. acordrii; pl. acordri
acorden s. n. (sil. -de-on), pl. acordeone
acordeonst s. m. (sil. -de-o-), pl. acordeonti
acordeonst s. f. (sil. -de-o-), pl. acordeonste
acrdic adj. m., pl. acrdici; f. sg. acrdic,
pl. acrdice
acrdic s. f., g.-d. art. acrdicii
acordr (persoan) s. m., pl. acordri
acordr (instrument) s. n., pl. acordore
acore s. f., art. acora, g.-d. art. acorei; pl.
acori
acorporl adj. m., pl. acorporli; f. sg.
acorporl, pl. acorporle
acost vb., ind. prez. 1 sg. acostz, 3 sg. i pl.
acostez
acostbil adj. m., pl. acostbili; f. sg. acostbil,
pl. acostbile
acostamnt s. n., pl. acostamnte
acostre s. f., g.-d. art. acostrii; pl. acostri

58
acotiledn adj. m., pl. acotiledni; f. sg.
acotiledn, pl. acotiledne
acotiledont adj. m. cotiledonat
acotiledont s. f., pl. acotiledonte
acotiledne s. f. pl.
acqua Tofna s. f. + s. pr. f. [pron. it. a-cua]
acranit s. n., (sil. -cra-ni-at), pl. acranite
acrel s. f. (sil. -crea-), g.-d. art. acrlii;
pl. acrli
acredit vb. (sil. -cre-), ind. prez. 1 sg. acreditz,
3 sg. i pl. acreditez
acreditnt adj. m., pl. acreditni; f. sg.
acreditnt; pl. acreditnte
acreditr adj. m., pl. acreditri; f. sg. acreditr,
pl. acreditre
acreditre s. f. (sil. -cre-); pl. acreditri
acreditt adj. m., s. m. (sil. -cre-), pl. acrediti;
f. sg. acreditt, pl. acreditte
acreditv s. n. (sil. -cre-), pl. acreditve
acrescmnt s. n. (sil. -cres-), g.-d. art.
acrescmntului; pl. acrescmnte
acrescnt adj. m. (sil. -cres-), pl. acrescni; f. sg.
acrescnt, pl. acrescnte
acr vb. (sil. -cri), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
acrsc, imperf. 3 sg. acre; conj. prez. 3 sg.
i pl. acresc
acribe s. f. (sil. -cri-), art. acriba, g.-d. acribi,
art. acribei
acribis adj. m. (sil. -bi-os), pl. acribii; f. sg.
acribios, pl. acribiose
acribologe s. f. (sil. -cri-), art. acribologa, g.-d.
acribologi, art. acribologei
acricis adj. m. (sil. -cri-), pl. acricii; f. sg.
acricios, pl. acriciose
acrd s. f. (sil. -cri-), g.-d. art. acrdei; pl.
acrde
acridde s. f., pl. acridde
acridn s. f. (sil. -cri-), g.-d. art. acridnei;
pl. acridne
acridologe s. f., art. acridologa, g.-d. art.
acridologei
acrilt s. m. (sil. -cri-), pl. acrili
acrlic adj. m., pl. acrlici; f. sg. acrlic, pl.
acrlice
acrilonitrl s. m. (sil. -cri-, -tril)
acrme s. f. (sil. -cri-), g.-d. art. acrmii
acrimone s. f. (sil. -cri-, ni-e), g.-d. art. acrimonei;
pl. acrimoni
acrimonis adj. m., pl. acrimonii; f. sg.
acrimonios, pl. acrimoniose
acrine s. f. (sil. -cri-), art. acrina, g.-d. art.
acrinei; pl. acrini
acrre s. f. (sil. -cri-), g.-d. art. acrrii; pl. acrri
acr s. n. (sil. -cri)
acrir adj. m. (sil. -cri-), pl. acriri; f. sg.
acrior, pl. acriore

59
acritr s. f. (sil. -cri-), g.-d. art. acritrii;
pl. acritri
acru adj. m.(sil. -criu), f. acre; pl. m. i f.
acri
acroamtic adj. m., pl. acroamtici; f. sg.
acroamtic, pl. acroamtice
acrobt s. m. (sil. -cro-),pl. acrobi
acrobt s. f. (sil. -cro-), pl. acrobte
acrobtic adj. m. (sil. -cro-), pl. acrobtici; f. sg.
acrobtic, pl. acrobtice
acrobtic s. f. (sil. -cro-), g.-d. art. acrobticii
acrobae s. f. (sil. -cro-), art. acrobaa, g.-d.
art. acrobaei; pl. acrobai, art. acrobaile
acrocefl adj. m. (sil. -cro-), pl. acrocefli; f. sg.
acrocefl, pl. acrocefle
acrocefale s. f. (sil. -cro-), art. acrocefala, g.-d.
acrocefali, art. acrocefalei
acrocianz s. f. (sil. -cro-ci-a-), g.-d. art.
acrocianzei
acrofte s. f., pl. acrofte
acrofobe s. f. (sil. -cro-), art. acrofoba, g.-d.
acrofobi, art. acrofobei
acrofone s. f., art. acrofona, g.-d. art.
acrofonei
acrolen s. f. (sil. -cro-), g.-d. art. acrolenei,
pl. acrolene
acrolt s. n. (sil. -cro-), pl. acrolte
acromane s. f. (sil. -cro-), art. acromana, g.-d.
art. acromanei; pl. acromani
acromane s. f., g.-d. art. acromanei
acromt adj. m., s. m. (sil. -cro-), pl. acromi, f.
sg. acromt, pl. acromte
acromtic adj. m. (sil. -cro-) cromatic
acromatsm s. n. (sil. -cro-)
acromatiz vb. (sil. -cro-), ind. prez. 3 sg.
acromatizez
acromatizre s. f., g.-d. art. acromatizrii,
pl. acromatizri
acromatopse s. f. (sil. -cro-; mf. -mat-)
cromatopsie
acromegale s. f. (sil. -cro-), art. acromegala,
g.-d. acromegali, art. acromegalei
acromil adj. m., pl. acromili; f. sg. acromil,
pl. acromile
acrmic adj. m., pl. acrmici; f. sg. acrmic,
pl. acrmice
acromicre s. f. (sil. -cro-, -cri-), art. acromicra,
g.-d. acromicri, art. acromicrei
acrome s. f. (sil. -cro-), art. acroma, g.-d. acromi,
art. acromei
acromin s. n. (sil. -cro-mi-on), pl. acromione
acrnic adj. m. (sil. -cro-) cronic
acrone s. f., art. acrona, g.-d. art. acronei
acronm s. n., adj. m., pl. acronmi; f. sg.
acronm, pl. acronme
acronime s. f., pl. acronimi

acritr/actinomrf
acroparesteze s. f. (sil. -cro-; mf. -par-), art.
acroparesteza, g.-d. acroparestezi, art.
acroparestezei
acropate s. f., art. acropata, g.-d. art.
acropatei
acropatologe s. f., art. acropatologa, g.-d. art.
acropatologei
acrpol s. f. (sil. -cro-), g.-d. art. acrpolei;
pl. acrpole
acrospr s. m. (sil. -cro-; mf. -spor), pl. acrospri
acrosth s. n. (sil. -cro-; mf. -stih), pl. acrosthuri
acrostl s. n. (sil. -cro-; mf. -stol), pl. acrostluri
acro vb. (sil. -cro-), ind. prez. 1 sg. acroz,
3 sg. i pl. acroez, 1 pl. acrom; ger.
acrond
acroj s. n. (sil. -cro-), pl. acroje
acrore s. f. (sil. -cro-), g.-d. art. acrorii;
pl. acrori
acrotr s. f. (sil. -cro-), g.-d. art. acrotrei;
pl. acrotre
cru adj. m. (sil. -cru), pl. cri; f. sg. cr, pl.
cre
cru (unitate de msur) s. m. (sil. -cru),
art. crul; pl. cri, art. crii
acr adj. m. (sil. -cru), pl. acri; f. sg.
acr, pl. acre
act s. n., pl. cte
cta s. n. pl.
actnt s. m., pl. actni
actanil adj. m., pl. actanili, f. sg. actanil,
pl. actanile
acteonla s. f. (sil. -te-o-)
actnic adj. m., pl. actnici; f. sg. actnic,
pl. actnice
actinde s. n., pl. actinde
actnie s. f. (sil. -ni-e), art. actnia (sil. -ni-a), g.-d.
art. actniei; pl. actnii, art. actniile (sil. -ni-i-)
actinsm s. n.
actniu s. n. [-niu pron. -nu], art. actniul;
simb. Ac
actinobiologe s. f., g.-d. art. actinobiologei
actinodn s. m., pl. actinodni
actinogrf s. n. (sil. -graf), pl. actinogrfe
actinografe s. f. (sil. -gra-), art. actinografa,
g.-d. actinografi, art. actinografei
actinolt s. n.
actinomtric adj. m. metric
actinometre s. f. (sil. -tri-), art. actinometra,
g.-d. actinometri, art. actinometrei
actinomtru s. n. (sil. -tru), art. actinomtrul;
pl. actinomtre
actinomict s. n., pl. actinomicte
actinomicz s. f., g.-d. art. actinomiczei;
pl. actinomicze
actinomrf adj. m., pl. actinomrfi; f. sg.
actinomrf, pl. actinomrfe

actinn/acumulre
actinn s. n.
actinopterigin s. m., pl. (sil. -gi-eni; mf. -pte-)
actinopterigini
actint s. m.
actinoterape s. f., art. actinoterapa, g.-d.
actinoterapi, art. actinoterapei
actinotropsm s. n. (sil. -tro-)
actv adj. m., pl. actvi; f. sg. actv, pl. actve
actv s. n., pl. actve
activ vb., ind. prez. 1 sg. activz, 3 sg. i pl.
activez
activnt adj. m., s. m., pl. activni; f. sg.
activnt, pl. activnte
activre s. f., g.-d. art. activrii; pl. activri
activatr adj. m., pl. activatri; f. sg. i pl.
activatore
activatr s. n., pl. activatore
activn s. f., g.-d. art. activnei
activsm s. n.
activst s. m., pl. activti
activst s. f., pl. activste
activstic adj. m., pl. activstici; f. sg. activstic,
pl. activstice
activitte s. f., g.-d. art. activitii; pl.
activiti, art. activitile
activiz vb., ind. prez. 1 sg. activizz, 3 sg.
i pl. activizez
activizre s. f., g.-d. art. activizrii; pl.
activizri
activizatr adj. m., pl. activizatri; f. sg. i pl.
activizatore
actofl adj. m., pl. actofli; f. sg. actofl,
pl. actofle
actofte s. f., pl. actofte
actogrf s. n., pl. actogrfe
actogrm s. f., pl. actogrme
actr s. m., pl. actri
actor s. m., pl. actori
actoricsc adj. m., f. actoricesc; pl. m. i f.
actoricti
actore s. f., art. actora, g.-d. art. actorei; pl.
actori
actor s. f., g.-d. art. actorei; pl. actore
actr s. f., g.-d. art. actrei; pl. actre
actul adj. m. (sil. -tu-al), pl. actuli; f. sg.
actul, pl. actule
actualsm s. n. (sil. -tu-a-)
actualitte s. f. (sil. -tu-a-), g.-d. art. actualitii;
pl. actualiti
actualiz vb. (sil. -tu-a-), ind. prez. 1 sg.
actualizz, 3 sg. i pl. actualizez
actualizbil adj. m., pl. actualizbili; f. sg.
actualizbil, pl. actualizbile
actualizre s. f. (sil. -tu-a-), g.-d. art. actualizrii;
pl. actualizri
actualizatr s. m., pl. actualizatri

60
actualmnte adv. (sil. -tu-al-)
actur s. m. (sil. -tu-ar), pl. acturi
actuaril adj. m., pl. actuarili; f. sg. actuaril,
pl. actuarile
actuarit s. n. (sil. -tu-a-ri-at)
acion vb. (sil. -i-o-), ind. prez. 1 sg. acionz,
3 sg. i pl. acionez
acionbil adj. m., pl. acionbili; f. sg.
acionbil, pl. acionbile
acionalsm s. n.
acionalst adj. m., pl. acionalti; f. sg.
acionalst, pl. acionalste
acionr s. m. (sil. -i-o-), pl. acionri
acionr s. f. (sil. -i-o-), g.-d. art. acionrei;
pl. acionre
acionre s. f. (sil. -i-o-), g.-d. art. acionrii;
pl. acionri
acionarit s. n.
acine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art. acinii;
pl. acini
acuarl s. f. (sil. -cua-), g.-d. art. acuarlei;
pl. acuarle
acuarelst s. m. (sil. -cua-), pl. acuarelti
acuarelst s. f. (sil. -cua-), pl. acuarelste
acuitte s. f. (sil. -cu-i-), g.-d. art. acuitii
cul-domnei s. n.
aculale s. f., g.-d. art. aculalei
aculet adj. m. (sil. -le-at), pl. aculei; f. sg.
aculet, pl. aculete
aculet s. n., pl. (sil. -le-a-) aculete
aculeifrm adj. m. (sil. -le-i-), pl. aculeifrmi;
f. sg. aculeifrm, pl. aculeifrme
aculel s. m. (sil. -le-ol), pl. aculeli
aculu s. m., art. aculul; pl. aculi, art.
aculii
cul-pmntului s. n.
acultur vb,. ind. prez. 3 sg. aculturez
aculturl adj. m., pl. aculturli; f. sg. aculturl,
pl. aculturle
aculturaliz vb., ind. prez. 3 sg. aculturalizez
aculturalizre s. f., g.-d. art. aculturalizrii
aculturie s. f. (sil. -i-e), art. aculturia
(sil. -i-a), g.-d. art. aculturiei; pl.
aculturii
acm/acma adv.
acumbt adj. m., pl. acumbi; f. sg. acumbt,
pl. acumbte
acumetre s. f. (sil. -tri-), art. acumetra, g.-d.
acumetri, art. acumetrei
acumtru s. n. (sil. -tru), art. acumtrul;
pl. acumtre
acumint adj. m., pl. acumini; f. sg. acumint,
pl. acuminte
acumul vb., ind. prez. 1 sg. acumulz, 3 sg. i
pl. acumulez
acumulre s. f. cumulare

61
acumult adj. m., pl. acumuli; f. sg.
acumult, pl. acumulte
acumulatv adj. m., pl. acumulatvi; f. sg.
acumulatv, pl. acumulatve
acumulatr s. n. /s. m., pl. acumulatore/
acumulatri
acupl vb. (sil. -pla), ind. prez. 1 sg. acuplz,
3 sg. i pl. acuplez
acuplj s. n. (sil. -plaj), pl. acuplje
acuplre s. f. (sil. -pla-), g.-d. art. acuplrii;
pl. acuplri
acuplt adj. m., pl. acupli; f. sg. acuplt,
pl. acuplte
acupresr s. f., g.-d. art. acupresrei
acupnctic adj. m., pl. acupnctici; f. sg.
acupnctic, pl. acupnctice
acupunctr s. m. (sil. -punc-), pl. acupunctri
acupuncturl adj. m., pl. acupuncturli; f. sg.
acupuncturl, pl. acupuncturle
acupunctr s. f. (sil. -punc-), g.-d. art.
acupunctrii
acupuncturst s. m., pl. acupuncturti
acupuncturst s. f., pl. acupuncturste
acurt adj. m., pl. acuri; f. sg. acurt, pl.
acurte
acurate s. f., art. acuratea, g.-d. art.
acuratei
acstic adj. m., pl. acstici; f. sg. acstic,
pl. acstice
acstic s. f., g.-d. art. acsticii
acusticin s. m. (sil. -ci-an), pl. acusticini
(sil. -ci-eni)
acusticin s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art. acusticinei
(sil. -ci-e-); pl. acusticine
acustomt s. n., pl. acustomte
aci/aca adv.
acuca adv.
acur s. n., pl. acuore
act adj. m., pl. aci; f. sg. act, pl. acte
acutiz vb., ind. prez. 3 sg. acutizez
acutizre s. f., g.-d. art. acutizrii; pl.
acutizri
acutramnt s. n., pl. acutramnte
acutumn s. f., g.-d. art. acutumnei
acuz vb., ind. prez. 1 sg. acz, 3 sg. i pl.
acz
acuzbil adj. m., pl. acuzbili; f. sg. acuzbil,
pl. acuzbile
acuzre s. f., g.-d. art. acuzrii; pl. acuzri
acuzt s. m., pl. acuzi
acuzt s. f., pl. acuzte
acuzatv s. n., pl. acuzatve
acuzatr adj. m., s. m., pl. acuzatri; f. sg. i
pl. acuzatore
acuzatoril adj. m., pl. acuzatorili; f. sg.
acuzatoril, pl. acuzatorile

acumult/adgio
acuzie s. f. (sil. -i-e), art. acuzia (sil. -i-a),
g.-d. art. acuziei; pl. acuzii, art. acuziile
(sil. -i-i-)
acz s. f., g.-d. art. aczei; pl. acze
acvacultr s. f., g.-d. art. acvacultrii
acvadg s. n., g.-d. art. acvadgului
acvafobe s. f., g.-d. art. acvafobei
acvafrte s. f. invar.
acvafortst adj. m., s. m., pl. acvafortti; f. sg.
acvafortst, pl. acvafortste
acvaherbz s. f., g.-d. art. acvaherbzei
acvalng s. n.
acvamarn s. n., pl. acvamarne
acvanat s. m. (sil. -na-ut), pl. acvanai
(sil. -na-ui)
acvanatic adj. m. (sil. -na-u-tic), pl. acvanatici;
f. sg. acvanatic, pl. acvanatice
acvapln s. n. (sil. -plan), pl. acvaplne
acvaplanre s. f. planare
acvaplanst s. m., pl. acvaplanti
acvatiofile s. f., g.-d. art. acvatiofilei
acvarst s. m., pl. acvarti
acvarst s. f., g.-d. art. acvarstei, pl. acvarste
acvarstic s. f., g.-d. art. acvarsticii
acvriu s. n. [-riu pron. -ru], art. acvriul; pl.
acvrii, art. acvriile (sil. -ri-i-)
acvastt s. n., pl. acvastte
acvaterriu s. n., pl. acvaterrii
acvtic adj. m., pl. acvtici; f. sg. acvtic,
pl. acvtice
acvatnt s. f., g.-d. art. acvatntei; pl.
acvatnte
acvatintst s. m., pl. acvatintti
acvatipe s. f., art. acvatipa, g.-d. acvatipi,
art. acvatipei
acvatriu s. n., pl. acvatrii
acvatubulr adj. m. tubular
acvcol adj. m., pl. acvcoli; f. sg. acvcol,
pl. acvcole
acvicultr s. m., pl. acvicultri
acvicultr s. f., g.-d. art. acvicultrii
acvifun s. f., g.-d. art. acvifunei
acvifr adj. m., pl. acvifri; f. sg. acvifr,
pl. acvifre
cvil s. f., g.-d. art. cvilei; pl. cvile
acvild s. f., g.-d. art. acvildei; pl. acvilde
acviln adj. m., pl. acvilni; f. sg. acviln,
pl. acvilne
acviln s. n.
acvitanin adj. m. (sil. -ni-an), pl. acvitanini
(sil. -ni-eni); f. sg. acvitanin, pl. acvitanine
acvitanin s. n. (sil. -ni-an), pl. acvitanine
adactile s. f., art. adactila, g.-d. adactili,
art. adactilei
adagitto adv. [pron. -gi-e-to]
adgio adv. (sil. -gi-o)

adgio/adpt
adgio (muz.) s. n. (sil. -gi-o)
adgiu (dicton) s. n. [-giu pron. -gu], art.
adgiul; pl. adgii, art. adgiile (sil. -gi-i-)
adamnt s. n., pl. adamnte
adamantn adj. m., pl. adamantni; f. sg.
adamantn, pl. adamantne
adamantn s. f., g.-d. art. adamantnei
adamsc s. f., g.-d. art. adamtei
adamsm s. n.
adamt s. m., pl. adami
adamt s. f., pl. adamte
adamtic adj. m., pl. adamtici; f. sg. adamtic,
pl. adamtice
adamst s. f., pl. adamste
ados s. n.(sil. da-os), pl. adosuri
adapt vb., ind. prez. 1 sg. adaptz, 3 sg i pl.
adaptez
adaptbil adj. m., pl. adaptbili; f. sg.
adaptbil, pl. adaptbile
adaptabilitte s. f., g.-d. art. adaptabilitii
adaptre s. f., g.-d. art. adaptrii; pl.
adaptri
adaptatv adj. m., pl. adaptatvi; f. sg.
adaptatv, pl. adaptatve
adaptatr s. m., pl. adaptatri
adaptie s. f. (sil. -i-e), art. adaptia
(sil. -i-a), g.-d. art. adaptiei; pl. adaptii,
art. adaptiile (sil. -i-i-)
adaptaionl adj. m., pl. adaptaionli; f. sg.
adaptaionl, pl. adaptaionle
adaptv adj. m., pl. adaptvi; f. sg. adaptv,
pl. adaptve
adaptr s. n., pl. adaptore
adaxil adj. m., pl. adaxili; f. sg. adaxil,
pl. adaxile
adp vb., ind. prez. 1 sg. adp, 2 sg. adpi,
3 sg. i pl. adp; conj. prez. 3 sg. i pl.
adpe
adpre s. f., g.-d. art. adprii; pl. adpri
adpt s. n.
adptore s. f., g.-d. art. adptrii; pl.
adptri
adpst s. n., pl. adpsturi
adpost vb. (sil. -pos-ti), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
adpostsc, imperf. 3 sg. adposte; conj. prez.
3 sg. i pl. adpostesc
adpostre s. f., g.-d. art. adpostrii; pl.
adpostri
adst vb., ind. prez. 1 sg. adst, 2 sg. adti,
3 sg. i pl. adst, conj. prez. 3 sg. i pl.
adste
adstre s. f., g.-d. art. adstrii; pl. adstri
adug vb. (sil. -d-u-), ind. prez. 1 sg.
adug, 3 sg. i pl. adug (sil. -da-u-), 1 pl.
adugm; conj. prez. 3 sg. i pl. aduge; ger.
adugnd

62
adugre s. f. (sil. -d-u-), g.-d. art. adugrii;
pl. adugri
adugt adj. f. (ediie ~) (sil. -d-u-), pl.
adugte
adnc adj. m., f. adnc; pl. m. i f. adnci
adnc s. n., pl. adncuri
adnct adj. m., pl. adnci; f. sg. adnct,
pl. adncte
adnc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. adncsc,
imperf. 3 sg. adnce; conj. prez. 3 sg. i pl.
adncesc
adncme s. f., g.-d. art. adncmii; pl.
adncmi
adncre s. f., g.-d. art. adncrii; pl. adncri
adncitr s. n., pl. adncitore
adncitr s. f., g.-d. art. adncitrii; pl.
adncitri
adncs adj. m., pl. adnci; f. sg. adncos,
pl. adncose
addnda s. f.
adecv vb., ind. prez. 1 sg. adecvz, 3 sg.
adecvez
adecvre s. f., g.-d. art. adecvrii; pl. adecvri
adecvt adj. m., pl. adecvi; f. sg. adecvt,
pl. adecvte
adecvie s. f., pl. adecvii
ademenel s. f., g.-d. art. ademenlii; pl.
ademenli
ademen vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. ademensc,
imperf. 3 sg. ademene; conj. prez. 3 sg. i pl.
ademenesc
ademenre s. f., g.-d. art. ademenrii; pl.
ademenri
ademenitr adj. m., pl. ademenitri; f. sg. i
pl. ademenitore
adempine s. f. (sil. -demp-i-u-), g.-d. art.
adempinii; pl. adempini
adenn s. f., g.-d. art. adennei
adent s. f., pl. adente
adenocarcinm s. n., pl. adenocarcinome
adenofibrm s. n. (sil. -brom), pl. adenofibrome
adenohipofz s. f. hipofiz
adenod adj. m., pl. adenozi; f. sg. adenod,
pl. adenode
adenoidsm s. n.
adenoidt s. f. (sil. -no-i-), pl. adenoidte
adenologe s. f., g.-d. art. adenologei
adenm s. n., pl. adenome
adenopate s. f., art. adenopata, g.-d. adenopati,
art. adenopatei
adenotome s. f., art. adenotoma, g.-d.
adenotomi, art. adenotomei
adenovirz s. f., g.-d. art. adenovirzei
adenovrus s. n.
adpt adj. m., s. m., pl. adpi; f. sg. adpt,
pl. adpte

63
ader vb., ind. prez. 1 sg. adr, 3 sg. i pl.
adr
aderre s. f., g.-d. art. aderrii; pl. aderri
adernt adj. m., s. m., pl. aderni; f. sg. adernt,
pl. adernte
adern s. f., g.-d. art. adernei; pl. aderne
adermn s. f., g.-d. art. adermnei
adsea adv.
adseori adv. (sil. -se-ori)
adevr s. n., pl. adevruri
adevrt adj. m., pl. adevri; f. sg. adevrt,
pl. adevrte
adever vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. adeversc,
imperf. 3 sg. adevere; conj. prez. 3 sg. i pl.
adeveresc
adevern s. f., g.-d. art. adevernei; pl.
adeverne
adeverre s. f., g.-d. art. adeverrii; pl.
adeverri
adeveritr adj. m., pl. adeveritri; f. sg. i pl.
adeveritore
adezine s. f. (sil. -zi-u-), g.-d. art. adezinii;
pl. adezini
adezv adj. m., s. m., pl. adezvi; f. sg. adezv,
pl. adezve
adezivitte s. f., g.-d. art. adezivitii
ad-hc adv., adj.
adhocrae s. f., g.-d. art. adhocraei
adhortatv s. n., pl. adhortatve
adi vb. (sil. -di-a), ind. i conj. prez. 3 sg.
ade; ger. adind (sil. -di-ind)
adiabt s. f. (sil. -di-a-), pl. adiabte
adiabtic adj. m. (sil. -di-a-), pl. adiabtici;
f. sg. adiabtic, pl. adiabtice
adiabatsm s. n.
adiacnt adj. m. (sil. -dia-; mf. ad-), pl.
adiacni; f. sg. adiacnt, pl. adiacnte
adiacn s. f., g.-d. art. adiacnei
adiafortic adj. m., pl. adiafortici; f. sg.
adiafortic, pl. adiafortice
adiaforz s. f., g.-d. art. adiaforzei
adiafore s. f., g.-d. art. adiaforei
adiatr s. n. (sil. -di-a-), pl. adiatore
adc/dic adv.
adclea adv.
adctelea adv.
adcie s. f., g.-d. art. adciei
addai s. m., pl. addai
adire s. f. (sil. -di-e-), g.-d. art. adirii; pl.
adiri
adimensionl adj. m., pl.adimensionli; f. sg.
adimensionl, pl. adimensionle
adinmic adj. m., pl. adinmici; f. sg. adinmic,
pl. adinmice
adiname s. f., art. adinama, g.-d. adinami,
art. adinamei

ader/adjur
adineuri/adineori/adiniorea adv. (sil.
-nea-uri /-nea-ori /-ni-oa-rea)
adns adv.
ad-nterim adj. invar.
ado interj., s. n.
adpic adj. m., pl. adpici; f. sg. adpic,
pl. adpice
adipogn adj. m., pl. adipogni; f. sg. adipogn,
pl. adipogne
adipogenz s. f., g.-d. art. adipogenzei
adipod adj. m., pl. adipozi; f. sg. adipod,
pl. adipode
adips adj. m., pl. adipi; f. sg. adipos,
pl. adipose
adipozitte s. f., g.-d. art. adipozitii
adipse s. f., art. adipsa, g.-d. adipsi, art.
adipsei
aditv adj. m., pl. aditvi; f. sg. aditv, pl.
aditve
aditv s. n., pl. aditve
aditivitte s. f., g.-d.art. aditivitii
adie s. f. (sil. -i-e), art. adia (sil. -i-a), g.-d. art.
adiei; pl. adii
adiion vb. (sil. -i-o-), ind. prez. 1 sg. adiionz,
3 sg. i pl. adiionez
adiionl adj. m. (sil. -i-o-), pl. adiionli; f. sg.
adiionl, pl. adiionle
adiionre s. f. (sil. -i-o-), g.-d. art. adiionrii;
pl. adiionri
adjectv s. n., pl. adjectve
adjectiv vb., ind. prez. 1 sg. adjectivz, 3 sg. i
pl. adjectivez
adjectivl adj. m., pl. adjectivli; f. sg.
adjectivl, pl. adjectivle
adjectivre s. f., g.-d. art. adjectivrii; pl.
adjectivri
adjectivatr s. n., pl. adjectivatore
adjectiviz vb., ind. prez. 1 sg. adjectivizz,
3 sg. i pl. adjectivizez
adjectivizre s. f., g.-d. art. adjectivizrii
adjoncine s. f. jonciune
adjudec vb., ind. prez. 1 sg. adjdec, 3 sg. i
pl. adjdec
adjudecre s. f. judecare
adjudecatr s. m., pl. adjudecatri
adjudecatr s. f., g.-d. art. adjudecatrei;
pl. adjudecatre
adjudecie s. f. (sil. -i-e), art. adjudecia
(sil. -i-a), g.-d. art. adjudeciei; pl. adjudecii,
art. adjudeciile (sil. -i-i-)
adjudectore s. f. judectoare
adjudectr s. m., pl. adjudectri
adjnct adj. m., s. m., pl. adjnci; f. sg.
adjnct (sil. -junc-), pl. adjncte
adjur vb., ind. prez. 1 sg. adjr, 3 sg. i pl.
adjr

adjurre/adoratr
adjurre s. f., pl. adjurri
adjurie s. f. (sil. -i-e), art. adjuria (sil. -i-a),
g.-d. art. adjuriei; pl. adjurii, art. adjuriile
(sil. -i-i-)
adjutnt s. m., pl. adjutni
adjutantr s. f., g.-d. art. adjutantrii
adjuvnt s. n., pl. adjuvnte
adjuvnt adj. m., pl. adjuvni; f. sg. adjuvnt,
pl. adjuvnte
ad lbitum loc. adv.
ad ltteram loc. adv.
administr vb., ind. prez. 1 sg. administrz, 3
sg. i pl. administrez
administrbil adj. m., pl. administrbili; f. sg.
administrbil, pl. administrbile
administrre s. f., g.-d. art. administrrii;
pl. administrri
administrt adj. m., pl. administri; f. sg.
administrt, pl. administrte
administratv adj. m., pl. administratvi; f. sg.
administratv, pl. administratve
administratore s. f., g.-d. art. administratorei;
pl. administratore
administratr s. m., pl. administratri
administrie s. f. (sil. -i-e), art. administria
(sil. -i-a), g.-d. art. administriei; pl.
administrii, art. administriile (sil. -i-i-)
admir vb., ind. prez. 1 sg. admr, 3 sg. i
pl. admr
admirbil adj. m., pl. admirbili; f. sg.
admirbil, pl. admirbile
admirre s. f., g.-d. art. admirrii; pl.
admirri
admiratv adj. m., pl. admiratvi; f. sg.
admiratv, pl. admiratve
admiratore s. f., g.-d. art. admiratorei;
pl. admiratore
admiratr s. m., pl. admiratri
admirie s. f. (sil. -i-e), art. admiria (sil. -i-a),
g.-d. art. admiriei; pl. admirii, art. admiriile
(sil. -i-i-)
admisbil adj. m., pl. admisbili; f. sg.
admisbil, pl. admisbile
admisibilitte s. f., g.-d. art. admisibilitii
admisine s. f. (sil. -si-u-), g.-d. art. admisinii;
pl. admisini
admitn s. f., g.-d. art. admitnei; pl.
admitne
admte vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. admt,
imperf. 3 sg. admite; conj. prez. 3 sg. i pl.
admt; ger. admind; part. adms
admtere s. f., g.-d. art. admterii; pl. admteri
admonest vb., ind. prez. 1 sg. admonestz,
3 sg. i pl. admonestez
admonestre s. f., g.-d. art. admonestrii; pl.
admonestri

64
admonestie s. f. (sil. -i-e), art. admonestia
(sil. -i-a), g.-d. art. admonestiei; pl.
admonestii, art. admonestiile (sil. -i-i-)
admonitv adj. m., pl. admonitvi; f. sg.
admonitv, pl. admonitve
admoniine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art.
admoniinii; pl. admoniini
adnt adj. m., pl. adni; f. sg. adnt, pl.
adnte
adnie s. f., pl. adnii
adnominl adj. m., pl. adnominli; f. sg.
adnominl, pl. adnominle
adnot vb., ind. prez. 1 sg. adnotz, 3 sg. i pl.
adnotez
adnotre s. f., pl. adnotri
adnotatore s. f., g.-d. art. adnotatorei; pl.
adnotatore
adnotatr s. m., pl. adnotatri
adnotie s. f., pl. adnotii
adogmtic adj. m., s. m. dogmatic
adogmatsm s. n.
adolescnt s. m. (sil. -les-cent), pl. adolescni
adolescnt s. f., pl. adolescnte
adolescentn adj. m., pl. adolescentni; f. sg.
adolescentn, pl. adolescentne
adolescentinsm s. n.
adolescn s. f., g.-d. art. adolescnei
adnic adj. n., pl. adnice
adnis s. m.
adopt vb. (sil. mf. ad-), ind. prez. 1 sg.
adpt, 3 sg. i pl. adpt; conj. prez. 3 sg. i
pl. adpte
adoptbil adj. m., pl. adoptbili; f. sg.
adoptbil, pl. adoptbile
adoptnt adj. m., pl. adoptni; f. sg. adoptnt,
pl. adoptnte
adoptre s. f. (sil. mf. ad-); pl. adoptri
adoptatore s. f. (sil. mf. ad-), g.-d. art.
adoptatorei; pl. adoptatore
adoptatr s. m. (sil. mf. ad-), pl. adoptatri
adoptv adj. m. (sil. mf. ad-), pl. adoptvi; f. sg.
adoptv, pl. adoptve
adpie s. f. (sil. -i-e; mf. ad-), art. adpia
(sil. -i-a), g.-d. art. adpiei; pl. adpii, art.
adpiile (sil. -i-i-)
ador vb., ind. prez. 1 sg. adr, 3 sg. i pl.
adr
adorbil adj. m., pl. adorbili; f. sg. adorbil,
pl. adorbile
adorl adj. m., pl. adorli; f. sg. adorl,
pl. adorle
adornt adj. m., pl. adorni; f. sg. adornt,
pl. adornte
adorre s. f., g.-d. art. adorrii
adoratore s. f., g.-d. art. adoratorei; pl. adoratore
adoratr s. m., pl. adoratri

65
adorie s. f. (sil. -i-e), art. adoria (sil. -i-a),
g.-d. art. adoriei; pl. adorii
adorbitl adj. m., pl. adorbitli; f. sg. adorbitl,
pl. adorbitle
adorm vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. adrm,
imperf. 3 sg. adorme; conj. prez. 3 sg. i
pl. adorm
adormre s. f., g.-d. art. adormrii
adormitr adj. m., pl. adormitri; f. sg. i pl.
adormitore
adormile s. f. pl.
adost adj. m., pl. adosi; f. sg. adost,
pl. adoste
adprs adj. m., pl. adpri
adragnt s. n. (sil. -dra-)
adrenaln s. f. (sil. -dre-), g.-d. art. adrenalnei
adrenrgic adj. m. (sil. -dre-), pl. adrenrgici;
f. sg. adrenrgic, pl. adrenrgice
adrenocrm s. m. (sil. -dre-, -crom)
adres vb. (sil. -dre-), ind. prez. 1 sg. adresz,
3 sg. i pl. adresez
adresbil adj. m., pl. adresbili; f. sg. adresbil,
pl. adresbile
adresabilitte s. f., g.-d. art. adresabilitii
adresnt s. m. (sil. -dre-), pl. adresni
adresnt s. f. (sil. -dre-), pl. adresnte
adresre s. f., pl. adresri
adrs s. f. (sil. -dre-), g.-d. art. adrsei; pl. adrse
adsorbnt s. m., pl. adsorbni
adsorbt s. m., pl. adsorbi
adsorb vb. sorbi
adsrbie s. f. sorbie
adstrt s. n., pl. adstrturi
aductr adj. m., s. m., pl. aductri; f. sg.
i pl. aductore
adce vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. adc, imperf.
3 sg. aduce, perf. s. 1 sg. adusi, 1 pl.
adserm; imper. 2 sg. ad (dar: ad-o), neg.
nu adce; part. ads
adcere s. f., g.-d. art. adcerii; p1. adceri
adcere-amnte s. f., g.-d. art. adcerii-amnte;
pl. adceri-amnte
adct s. n.
aductr adj. m., pl. aductri
adcie s. f. (sil. -i-e), art. adcia (sil. -i-a),
g.-d. art. adciei; pl. adcii, art. adciile (sil.
-i-i-)
adul vb., ind. prez. 1 sg. adulz, 3 sg. i pl.
adulez
adulr s. n., pl. adulre
adulre s. f., g.-d. art. adulrii; pl. adulri
adulatr adj. m., s. m., pl. adulatri; f. sg. i
pl. adulatore
adulie s. f. (sil. -i-e), art. adulia (sil. -i-a),
g.-d. art. aduliei; pl. adulii, art. aduliile
(sil. -i-i-)

adorie/adversitte
adulmec vb., ind. prez. 1 sg. adlmec, 3 sg. i
pl. adlmec
adulmecre s. f., g.-d. art. adulmecrii; pl.
adulmecri
adulmectr adj. m., pl. adulmectri; f. sg. i
pl. adulmectore
adlt adj. m., s. m., pl. adli; f. sg. adlt,
pl. adlte
adultr adj. m., pl. adultri; f. sg. adultr,
pl. adultre
adultr s. n., pl. adultre
adulter vb., ind. prez. 1 sg. adulterz, 3 sg. i
pl. adulterez
adulterre s. f., g.-d. art. adulterrii
adultern adj. m., pl. adulterni; f. sg.
adultern, pl. adulterne
adultomorfsm s. n.
adumbr vb. (sil. mf. ad-) umbri
adun vb., ind. prez. 1 sg. adn, 3 sg. i
pl. adn
adunre s. f., g.-d. art. adunrii; pl. adunri
adunta s. f. art.
aduntr adj. m., s. m., pl. aduntri; f. sg.
i pl. aduntore
aduntr s. f., g.-d. art. aduntrii; pl.
aduntri
adnc adj. m., pl. adnci; f. sg. adnc,
pl. adnce
adunct adj. m., pl. adunci; f. sg. adunct,
pl. aduncte
ad valrem loc. adv.
advectv adj. m., pl. advectvi; f. sg. advectv,
pl. advectve
advcie s. f. (sil. -i-e), art. advcia (sil. -i-a),
g.-d. art. advciei; pl. advcii, art. advciile
(sil. -i-i-)
adventce s. f., art. adventcea
adventsm s. n.
adventst adj. m., s. m., p1. adventti; f. sg.
adventst, pl. adventste
adventv adj. m., pl. adventvi; f. sg. adventv,
pl. adventve
advrb s. n., pl. advrbe
adverbil adj. m. (sil. -bi-al), pl. adverbili; f. sg.
adverbil, pl. adverbile
adverbializ vb. (sil. -bi-a-li-), ind. prez. 1 sg.
adverbializz, 3 sg. i pl. adverbializez
adverbializre s. f., pl. adverbializri
advrs adj. m., pl. advri; f. sg. advrs,
pl. advrse
adversr s. m., pl. adversri
adversr s. f., g.-d. art. adversrei; pl. adversre
adversatv adj. m., pl. adversatvi; f. sg.
adversatv, pl. adversatve
adversitte s. f., g.-d. art. adversitii; pl.
adversiti

advn/aeromotr
advn s. n., pl. advone/advnuri
ad s. m.(sil. a-ed], pl. azi
er s. n.(sil. a-er], (atitudine, obiecte de cult)
pl. ere
aer vb., ind. prez. 1 sg. aerz, 3 sg. i pl.
aeraz
aerj s. n.
aerre s. f., g.-d. art. aerrii
aerrium s. n. [ae pron. e] (sil. -ri-um)
aert adj. m., pl. aeri; f. sg. aert, pl. aerte
aeratr s. n., pl. aeratore
aerie s. f. (sil. -i-e), art. aeria (sil. -i-a),
g.-d. art. aeriei; pl. aerii
aeralic s. f., g.-d. art. aeralicii
aeraulicin s. m., pl. aeraulicini
aerin adj. m. (sil. -ri-an), pl. aerini (sil. -ri-eni);
f. sg. aerin, pl. aerine
aerifr adj. m., pl. aerifri; f. sg. aerifr, pl.
aerifre
aerifrm adj. m., pl. aerifrmi; f. sg. aerifrm,
pl. aerifrme
aerisel s. f., g.-d. art. aerislii; pl. aerisli
aeris vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. aerissc,
imperf. 3 sg. aerise; conj. prez. 3 sg. i pl.
aerisesc
aerisre s. f., g.-d, art. aerisrii; pl. aerisri
aerlift s. n.
aeroamfbiu adj. m., aeroamfbie; pl. m. i f.
aeroamfbii
aeroautomobl s. n., pl. aeroautomoble
aerb adj. m.(sil. a-e), pl. aerbi; f. sg. aerb,
pl. aerbe
aerbic adj. m., pl. aerbici; f. sg. aerbic,
pl. aerbice
aerobiologe s. f., g.-d. art. aerobiologei
aerobint s. n.
aerobioscp s. n., pl. aerobioscope
aerobitic adj. m. biotic
aerobiz s. f. (sil. -bi-o-), g.-d. art. aerobizei
aerobz s. n., pl. aerobze
aerocartofile s. f., g.-d. art. aerocartofilei
aerocartogrf s. n. (sil. -graf), pl. aerocartogrfe
aerocartografe s. f. cartografie
aeroclb s. n. (sil. -club), pl. aeroclburi
aerocole s. f., art. aerocola, g.-d. aerocoli, art.
aerocolei
aerocsmic adj. m. cosmic
aerodesnt s. n.
aerodinm s. n., pl. aerodinmuri
aerodinmic adj. m. dinamic
aerodinmic s. f., g.-d. art. aerodinmicii
aerodinamicin s. m., pl. aerodinamicini
aerodinamicitte s. f., g.-d. art. aerodinamicitii
aerodn s. f., pl. aerodne
aerodrm s. n. (sil. -drom), pl. aerodrmuri
aerodct s. n., pl. aerodcte

66
aeroelasticitte s. f., g.-d. art. aeroelasticitii
aeroelectrnic s. f., g.-d. art. aeroelectrnicii
aerofage s. f., art. aerofaga, g.-d. aerofagi,
art. aerofagei
aerofr s. n., pl. aerofruri
aerofilatlic adj. m. filatelic
aerofilatele s. f. filatelie
aerofilatelst s. m., pl. aerofilatelti
aerofltru s. n., pl. aerofltre
aerofobe s. f., art. aerofoba, g.-d. aerofobi,
art. aerofobei
aerofn adj. m., pl. aerofni; f. sg. aerofn,
pl. aerofne
aerofr s. n., pl. aerofore
aerofotogrfic adj. m. grafic
aerofotografe s. f. , pl. aerofotografi
aerofotogrm s. f., pl. aerofotogrme
aerofotogrammetre s. f. fotogrammetrie
aerofrn s. f., pl. aerofrne
aerogr s. f., pl. aerogri
aerogastre s. f., g.-d. art. aerogastrei
aerogn adj. m., pl. aerogni; f. sg. aerogn,
pl. aerogne
aerogeologe s. f. geologie
aeroglisr s. n., pl. aeroglisore
aerogrf s. n. (sil. -graf), pl. aerogrfe
aerografe s. f. (sil. -gra-), art. aerografa, g.-d.
aerografi, art. aerografei
aerogrm s. f. (sil. -gra-), g.-d. art. aerogrmei;
pl. aerogrme
aeroin s. m., pl. aeroini
aeroionizre s. f., pl. aeroionizri
aeroionizatr s. n., pl. aeroionizatore
aeroionoterape s. f. (sil. -pi-e) terapie
aerolt s. m., pl. aeroli
aerolg s. m., pl. aerolgi
aerolg s. f., pl. aerolge
aerolgic adj. m., pl. aerolgici; f. sg. aerolgic,
pl. aerolgice
aerologe s. f., art. aerologa, g.-d. aerologi,
art. aerologei
aeromartim adj. m., pl. aeromartimi; f. sg.
aeromartim, pl. aeromartime
aeromecnic s. f., g.-d. art. aeromecnicii
aeromedicn s. f. medicin
aerometeorogrf s. n., pl. aerometeorogrfe
aerometre s. f. (sil. -tri-), art. aerometra, g.-d.
aerometri, art. aerometrei
aeromtru s. n. (sil. -tru), art. aeromtrul;
pl. aeromtre
aeromobl s. n., adj. n., pl. aeromoble
aeromodl s. n., pl. aeromodle
aeromodelsm s. n.
aeromodelst s. m., pl. aeromodelti
aeromodelst s. f., pl. aeromodelste
aeromotr s. n., pl. aeromotore

67
aeronat s. m., pl. aeronai
aeronat s. f., pl. aeronate
aeronatic adj. m. nautic
aeronatic s. f., g.-d. art. aeronaticii
aeronavl adj. m. naval
aeronv s. f., pl. aeronve
aeronavignt adj. m., pl. aeronavigni; f. sg.
aeronavignt, pl. aeronavignte
aeronavigie s. f., g.-d. art. aeronavigiei
aeronome s. f., g.-d. art. aeronomei
aeropate s. f., g.-d. art. aeropatei
aeropln s. n. (sil. -plan), pl. aeroplne
aeroplanctn s. n. (sil. -planc-), pl. aeroplanctone
aeroprt s. n., pl. aeroprturi
aeroportur adj. m. portuar
aeropotl adj. m. potal
aeropurtt adj. m., pl. aeropurti; f. sg.
aeropurtt, pl. aeropurtte
aeroreactr s. n. (sil. -re-ac-), pl. aeroreactore
aers adj. m., pl. aeri; f. sg. aeros, pl.
aerose
aerosnie s. f., pl. aerosnii
aeroscp s. n. (sil. mf. -scop), pl. aeroscope
aeroscter s. n., pl. aerosctere
aerosl s. m., pl. aerosli
aerosoloterape s. f., art. aerosoloterapa, g.-d.
aerosoloterapi, art. aerosoloterapei
aerosondj s. n., pl. aerosondje
aerospail adj. m. spaial
aerostt s. n. (sil. mf. -stat), pl. aerostte
aerosttic adj. m. (sil. mf. -sta-) static
aerosttic s. f. (sil. mf. -sta-), g.-d. art. aerostticii
aerostie s. f. (sil. -i-e; mf. -sta-), art. aerostia
(sil. -i-a), g.-d. art. aerostiei; (staii) pl.
aerostii, art. aerostiile (sil. -i-i-)
aerostir s. m., pl. aerostiri
aerotactsm s. n.
aerotnc s. n., pl. aerotncuri
aerotaxie s. f., pl. aerotaxii
aerotax s. n., pl. aerotaxuri
aerothnic s. f., g.-d. art. aerothnicii
aeroterape s. f., art. aeroterapa; g.-d. aeroterapi,
art. aeroterapei
aeroterstru adj. m. terestru
aerotrm s. f., g.-d. art. aerotrmei, pl. aerotrme
aerotermodinmic s. f. dinamic
aerotermoterape s. f. terapie
aerotopogrf s. n. (sil. -graf), pl. aerotopogrfe
aerotopografe s. f. topografie
aerotransprt s. n. (sil. mf. -trans-), pl.
aerotransprturi
aerotransportt adj. m., pl. aerotransporti;
f. sg. aerotransportt; pl. aerotransportte
aerotransportr s. n., pl. aerotransportore
aerotrn s. n., pl. aerotrnuri
aerovehcul s. n., pl. aerovehcule

aeronat/afernt
aerozn s. f., g.-d. art. aeroznei
afbil adj. m., pl. afbili; f. sg. afbil, pl. afbile
afabilitte s. f., g.-d. art. afabilitii
afabulie s. f. (sil. -i-e), art. afabulia (sil.
-i-a), g.-d. afabulii, art. afabuliei
afcere s. f., g.-d. art. afcerii; pl. afceri
afacersm s. n., pl. afacersme
afacerst s. m., pl. afacerti
afacerst s. f., pl. afacerste
afage s. f., art. afaga, g.-d. afagi, art. afagei
afaniptre s. f., pl. afaniptre
afant s. n.
afr adv.
afzic adj. m., s. m., pl. afzici; f. sg. afzic,
pl. afzice
afaze s. f., art. afaza, g.-d. art. afazei; pl.
afazi, art. afazile
afaziolg s. m., pl. afaziolgi
afaziologe s. f., art. afaziologa, g.-d. art.
afaziologei
afn (a face mai puin compact) vb., ind.
prez. 1 sg. afnz, 3 sg. i pl. afnez
afnre s. f., g.-d. art. afnrii; pl. afnri
afntr s. n., pl. afntore
afebrl adj. m., pl. afebrli; f. sg. afebrl,
pl. afebrle
afct s. n., pl. afcte
afect (a destina, a mhni) vb., ind. prez.
1 sg. afectz, 3 sg. i pl. afectez; conj. prez.
3 sg. i pl. afectze
afectre (destinare, mhnire) s. f., g.-d. art.
afectrii; pl. afectri
afectt adj. m., pl. afecti; f. sg. afectt,
pl. afectte
afectie s. f., g.-d. art. afectiei
afectibilitte s. f., g.-d. art. afectibilitii
afectv adj. m., pl. afectvi; f. sg. afectv,
pl. afectve
afectivsm s. n.
afectivitte s. f., g.-d. art. afectivitii
afectus adj. m. (sil. -tu-os), pl. afectui; f. sg.
afectuos, pl. afectuose
afectuozitte s. f. (sil. -tu-o-), g.-d. art.
afectuozitii
afecion vb., ind. prez. 1 sg. afecionz, 3 sg.
i pl. afecionez
afecine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art. afecinii,
pl. afecini
afliu s. n. (sil. -li-u), art. afliul
afemeit adj. m., s. m., pl. afemeii
afeme s. f., g.-d. art. afemei
afer vb., ind. prez. 3 sg. aferez
afert adj. m., pl. aferi; f. sg. afert, pl.
aferte
afernt adj. m., pl. aferni; f. sg. afernt,
pl. afernte

aferentie/africaniz
aferentie s. f. (sil. -i-e), art. aferentia
(sil. -i-a), g.-d. aferentii, art. aferentiei
aferz s. f., g.-d. art. aferzei; pl. aferze
aferm interj.
aft s. n., pl. afturi
afgn s. m., adj. m., pl. afgni; f. sg. afgn,
g.-d. art. afgnei, pl. afgne
afidart s. n.
afd s. f., pl. afde
afidini s. f., pl. afidini
afieros vb. (sil. -fi-e-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
afierossc, imperf. 3 sg. afierose; conj. prez.
3 sg. i pl. afierosesc
aff adj. invar.
afl adj. m., pl. afli; f. sg. afl, pl. afle
afili vb. (sil. -li-a), ind. prez. 1 sg. afiliz,
3 sg. i pl. afiliz, 1 pl. afilim (sil. -li-em);
conj. prez. 3 sg. i pl. afilize; ger. afilind
(sil. -li-ind)
afiliie s. f., pl. afiliii
afilire s. f. (sil. -li-e-), g.-d. art. afilirii;
pl. afiliri
fin (arbust) s. m., pl. fini
afn (rud) s. m., pl. afni
afin (a purifica, a subia) vb., ind. prez. 1 sg.
afinz, 3 sg. i pl. afinez
afinj s. n., pl. afinje
afinnt s. m., pl. afinni
afinre s. f., g.-d. art. afinrii; pl. afinri
afint s. f., pl. afinte
fin (fruct) s. f., g.-d. art. finei; pl. fine
afn (rud) s. f., g.-d. art. afnei; pl. afne
afint s. n., pl. afinturi
afin s. n., pl. afinuri
afinitte s. f., g.-d. art. afinitii; pl.
afiniti
afinr s. m., pl. afinri
afin s. n. (sil. fi-on)
afirm vb., ind. prez. 1 sg. afrm, 3 sg. i pl.
afrm; conj. prez. 3 sg. i pl. afrme
afirmre s. f.,.g.-d. art. afirmrii; pl. afirmri
afirmatv adj. m., pl. afirmatvi; f. sg. afirmatv,
pl. afirmatve
afirmie s. f. (sil. -i-e), art. afirmia (sil. -i-a),
g.-d. art. afirmiei; pl. afirmii, art. afirmiile
(sil. -i-i-)
af s. n., pl. afe
afi vb., ind. prez. 1 sg. afiz, 3 sg. i pl.
afiez, 1 pl. afim; conj. prez. 3 sg. i pl.
afize; ger. afind
afibil adj. m., pl. afibili; f. sg. afibil,
pl. afibile
afij s. n., pl. afije
afire s. f., g.-d. art. afirii; pl. afiri
afit s. f., pl. afite
afiir (obiect) s. n. (sil. -i-er), pl. afiire

68
afist s. m., pl. afiti
afiore s. f., g.-d. art. afiorei; pl. afiore
afir (persoan) s. m., pl. afiri
afx s. n., pl. afxe
afixl adj. m., pl. afixli; f. sg. afixl, pl. afixle
afixt adj. m., pl. afixi; f. sg. afixt,
pl. afixte
afixod s. n., pl. afixozi
afl vb. (sil. -fla), ind. prez. 1 sg. flu, 3 sg. i
pl. fl
aflre s. f. (sil. -fla-), g.-d. art. aflrii
afltr adj. m. (sil. -fl-), pl. afltri; f. sg. i
pl. afltore
aflictv adj. m. (sil. -flic-), pl. aflictvi; f. sg.
aflictv, pl. aflictve
aflicine s. f. (sil. -flic-i-u-), g.-d. art.
aflicinii; pl. aflicini
aflogstic adj. m., pl. aflogstici; f. sg.
aflogstic, pl. aflogstice
aflorimnt s. n. (sil. -flo-), pl. aflorimnte
aflunt s. m. (sil. -flu-), pl. afluni
aflun s. f. (sil. -flu-), g.-d. art. aflunei
aflu vb., ind. prez. 3 sg. afluite
afluire s. f., g.-d. art. afluirii
aflx s. n. (sil. -flux), pl. aflxuri
afocl adj. m. focal
afn adj. m., s. m., pl. afni; f. sg. afn,
pl. afne
afone s. f. fonie
afoniz vb., ind. prez. 3 sg. afonizez
afonizre s. f., g.-d. art. afonizrii; pl.
afonizri
aforsm s. n., pl. aforsme
aforstic adj. m., pl. aforstici; f. sg. aforstic,
pl. aforstice
aforisticitte s. f., g.-d. art. aforisticitii
a fortiri loc. adv. (sil. -ti-o-)
aftic adj. m., pl. aftici; f. sg. aftic, pl. aftice
afotometre s. f., art. afotometra, g.-d. art.
afotometrei
afototropsm s. n.
afraze s. f., art. afraza, g.-d. art. afrazei
a frsco loc. adv.
afret vb. (sil. -fre-), ind. prez. 1 sg. afretz, 3 sg.
i pl. afretez
afretre s. f., g.-d. art. afretrii
africn s. m., adj. m. (sil. -fri-), pl. africni; f. sg.
africn, g.-d. art. africnei, pl. africne
africnc s. f. (sil. -fri-), g.-d. arl. africncei;
pl. africnce
africansm s. n.
africanst s. m., pl. africanti
africanst s. f., pl. africanste
africanstic s. f., g.-d. art. africansticii
africanitte s. f., g.-d. art. africanitii
africaniz vb., ind. prez. 3 sg. africanizez

69
africanizre s. f., g.-d. art. africanizrii
africanolg s. m. (sil. -fri-), pl. africanolgi
africanolg s. f. (sil. -fri-), g.-d. art. africanolgei;
pl. africanolge
africanologe s. f. (sil. -fri-), art. africanologa,
g.-d. africanologi, art. africanologei
africt adj. f., s. f. (sil. -fri-), pl. africte
afriknder s. m., pl. afriknderi
fro adj. invar., adv.
afroamericn adj. m., pl. afroamericni; f. sg.
afroamericn, pl. afroamericne
afroamericanstic s. f., g.-d. art.
afroamericansticii
fro-asitic adj. m. (sil. -fro-) asiatic
afrodizic adj. m. (sil. -fro-, -zi-ac), pl.
afrodizici; f. sg. afrodizic, pl. afrodizice
afrodizic s. n. (sil. -fro-, -zi-ac), pl. afrodizice
afrnt s. n. (sil. -front), pl. afrnturi
afront/afrunt vb. (sil. -fron- /-frun-), ind. prez.
1 sg. afrnt/afrnt, 3 sg. i pl. afrnt/afrnt
afrontre/afruntre s. f. (sil. -fron- /-frun-),
g.-d. art. afrontrii/afruntrii; pl. afrontri/
afruntri
afrontt adj. m., pl. afronti; f. sg. afrontt,
pl. afrontte
ft s. f., g.-d. art. ftei, pl. fte
aftod adj. m., pl. aftozi; f. sg. aftod, pl. aftode
afts adj. m., pl. afti; f. sg. aftos, pl. aftose
afuire s. f., g.-d. art. afuirii; pl. afuiri
afm s. n.
afum vb., ind. prez. 1 sg. afm, 3 sg. i pl.
afm
afumre s. f., g.-d. art. afumrii; pl. afumri
afumtore s. f., g.-d. art. afumtrii; pl.
afumtri
afumtr adj. m., pl. afumtri; f. sg. i pl.
afumtore
afumtore s. f., art. afumtora, g.-d. art.
afumtorei; pl. afumtori, art. afumtorile
afumtr s. f., g.-d. art. afumtrii; pl.
afumtri
afnd adj. m., pl. afnzi; f. sg. afnd, pl.
afnde
afnd s. n., pl. afnduri
afund vb., ind. prez. 1 sg. afnd, 3 sg. i pl.
afnd
afundre s. f., g.-d. art. afundrii; pl.
afundri
afundtr s. f., g.-d. art. afundtrii; pl.
afundtri
afund s. n., pl. afunduri
afunzme s. f., g.-d. art. afunzmii; pl.
afunzmi
afurc vb., ind. prez. 1 sg. afrc, 3 sg. i
pl. afrc
afurcre s. f., g.-d. art. afurcrii; pl. afurcri

africanizre/ageneze
afrc s. f., g.-d. art. afrcii; pl. afrci
afurisnie s. f. (sil. -ni-e), art. afurisnia
(sil. -ni-a), g.-d. art. afurisniei; pl. afurisnii,
art. afurisniile (sil. -ni-i-)
afuris vb. ind. prez. 1 sg. i 3 pl. afurissc,
imperf. 3 sg. afurise; conj. prez. 3 sg. i pl.
afurisesc
afuzal s. m.(sil. a-fu-za-), art. afuzalul
afuzine s. f., pl. afuzini
agabartic adj. m. gabaritic
agalacte s. f., art. agalacta, g.-d. agalacti,
art. agalactei
agle adv.
agm adj. m., pl. agmi; f. sg. agm, pl.
agme
agamt adj. m., pl. agami; f. sg. agamt,
pl. agamte
agp s. f., g.-d. art. agpei; pl. agpe
agr-agr s. n.
agaren s. m. (sil. -rean), pl. agarni
agarenc s. f. (sil. -rean-), g.-d. art. agarncei;
pl. agarnce
agaricace s. f. pl.
agarlc s. n., pl. agarlcuri
agas vb., ind. prez. 1 sg. agasz, 3 sg. i pl.
agasez
agasnt adj. m., pl. agasni; f. sg. agasnt,
pl. agasnte
agasre s. f., g.-d. art. agasrii; pl. agasri
agt (piatr semipreioas) s. n., pl. agte
agt (litere tipografice) s. f., pl. agte
agatri s. m.
agatn adj. m., pl. agatni; f. sg. agatn,
pl. agatne
agv s. f., g.-d. art. agvei; pl. agve
g s. m. /ag s. f., art. ga/agua, g.-d. art.
gi/aglei; pl. agi/agle
agnu s. n., art. agnul
agrlc s. n., pl. agrlcuri
ag vb., ind. prez. 1 sg. ag, 3 sg. i pl.
ag; conj. prez. 3 sg. i pl. age
agre s. f., g.-d. art. agrii; pl. agri
agt adj. m., pl. agi; f. sg. agt, pl.
agte
agtore (atrntoare) s. f., g.-d. art.
agtrii; pl. agtri
agtore (pasre)s. f., pl. agtore
agtr adj. m., pl. agtri; f. sg. i pl.
agtore
ageamu adj. m., s. m., f. ageame; pl. m. i f.
ageami
agnd s. f., g.-d. art. agndei; pl. agnde
agenzic adj. m., pl. agenzici; f. sg. agenzic,
pl. agenzice
ageneze s. f., art. ageneza, g.-d. agenezi,
art. agenezei

agnt/agoniz
agnt s. m., pl. agni
agnt s. f., pl. agnte
agentr s. f., g.-d. art. agentrii; pl. agentri
agene s. f., art. agena, g.-d. art. agenei;
pl. ageni, art. agenile
ger adj. m., pl. geri; f. sg. ger, pl. gere
ageraze s. f., g.-d. art. agerazei
ager vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. agersc, imperf.
3 sg. agere; conj. prez. 3 sg. i pl. ageresc
agerme s. f., g.-d. art. agermii; pl. agermi
agst/agstru s. n., pl. agsturi/agstre
agest vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. agestsc,
imperf. 3 sg. ageste; conj. prez. 3 sg. i pl.
agestesc
agfacolr adj. m., pl. agfacolre
agheasmatr s. n., pl. agheasmatre
aghesm s. f., g.-d. art. aghsmei
aghesmu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
aghesmuisc, imperf. 3 sg. aghesmui; conj.
prez. 3 sg. i pl. aghesmuisc
aghesmure s. f., g.-d. art. aghesmurii; pl.
aghesmuri
aghis s. n. (sil. -ghi-os), pl. aghiose
aghiotnt s. m. (sil. -ghio-), pl. aghiotni
Aghi s. pr. m. (sil. -ghi-u-)
age s. f., art. aga, g.-d. art. agei; pl. agi,
art. agile
agl adj. m., pl. agli; f. sg. agl, pl. agle
agililte s. f., g.-d. art. agilitii
gio s. n. (sil. -gi-o), art. gioul; pl. giouri
a girno loc. adv. (sil. gior-)
agiot vb. (sil. -gi-o-), ind. prez. 1 sg. agiotz,
3 sg. i pl. agiotez
agiotj s. n. (sil. -gi-o-), pl. agiotje
agiotr s. m., pl. agiotri
agit vb., ind. prez. 1 sg. agt, 3 sg. i pl. agt
agitre s. f., g.-d. art. agitrii; pl. agitri
agitatore s. f., g.-d. art. agitatorei; pl.
agitatore
agitatr (persoan) s. m., pl. agitatri
agitatr (dispozitiv) s. n., pl. agitatore
agitatric adj. m., pl. agitatrici; f. sg. agitatric,
pl. agitatrice
agitie s. f. (sil. -i-e), art. agitia (sil. -i-a),
g.-d. art. agitiei; pl. agitii, art. agitiile
(sil. -i-i-)
aglandulr adj. m., pl. aglandulri; f. sg.
aglandulr, pl. aglandulre
aglc s. f. (sil. -gli-), g.-d. art. aglcei; pl. aglce
aglomer vb. (sil. -glo-), ind. prez. 1 sg. aglomerz,
3 sg. i pl. aglomerez
aglomernt s. m. (sil. -glo-), pl. aglomerni
aglomerre s. f., (sil. -glo-), g.-d. art. aglomerrii;
pl. aglomerri
aglomert s. n. (sil. -glo-), pl. aglomerte
aglomeratr s. n., pl. aglomeratore

70
aglomerie s. f. (sil. -glo-, -i-e), art. aglomeria
(sil. -i-a), g.-d. art. aglomeriei; pl. aglomerii,
art. aglomeriile (sil. -i-i-)
aglose s. f. (sil. -glo-), art. aglosa, g.-d. aglosi,
art. aglosei
aglutin vb. (sil. -glu-), ind. prez. 1 sg. aglutinz,
3 sg. i pl. aglutinez
aglutinnt adj. m. (sil. -glu-), pl. aglutinni;
f. sg. aglutinnt, pl. aglutinnte
aglutinnt (anticorp) s. m. (sil. -glu-), pl.
aglutinni
aglutinnt (ind. text.) s. n. (sil. -glu-), pl.
aglutinnte
aglutinre s. f. (sil. -glu-), g.-d. art. aglutinrii;
pl. aglutinri
aglutint adj. m., pl. aglutini; f. sg.
aglutint, pl. aglutinte
aglutinn s. f. (sil. -glu-), g.-d. art. aglutinnei
aglutinogn s. m. (sil. -glu-)
agmatologe s. f., art. agmatologa, g.-d. art.
agmatologei
agnt s. m., pl. agni
agnt (persoan) s. f., pl. agnte
agnt s. f. (animal acvatic), pl. agnte
agntic adj. m., pl. agntici; f. sg. agntic,
pl. agntice
agnatostm s. m., pl. agnatostmi
agnaine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art. agnainii;
pl. agnaini
agn s. n., pl. agne
agnmen s. n., pl. agnmene
agnstic adj. m., s. m. (sil. mf. a-) gnostic
agnosticsm s. n. (sil. mf. a-)
agnoze s. f. (sil. mf. a-) gnozie
aggic s. f., g.-d. art. aggicii
agonl adj. m., pl. agonli; f. sg. agonl,
pl. agonle
agonle s. f. pl.
agn s. f., g.-d. art. agnei; pl. agne
agnic adj. m., pl. agnici; f. sg. agnic,
pl. agnice
agone s. f., art. agona, g.-d. art. agonei; pl.
agoni, art. agonile
agonisel s. f., g.-d. art. agonislii; pl.
agonisli
agonis vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. agonissc,
imperf. 3 sg. agonise; conj. prez. 3 sg. i pl.
agonisesc
agonisre s. f., g.-d. art. agonisrii; pl. agonisri
agonist s. f., pl. agoniste
agnstic s. m., pl. agnstici
agonstic adj. m., pl. agonstici; f. sg.
agonstic, pl. agonstice
agonstic s. f., g.-d. art. agonsticii
agoniz vb., ind. prez. 1 sg. agonizz, 3 sg. i
pl. agonizez

71
agoniznt adj. m., pl. agonizni; f. sg.
agoniznt, pl. agoniznte
agonizre s. f., g.-d. art. agonizrii
agor s. f.
agorafobe s. f. fobie
agradre s. f., g.-d. art. agradrii; pl.
agradri
agrf s. f. (sil. -gra-), g.-d. art. agrfei; pl.
agrfe
agrafe s. f. (sil. -gra-), art. agrafa, g.-d. agrafi,
art. agrafei
agramt adj. m., s. m. (sil. -gra-), pl. agrami;
f. sg. agramt, pl. agramte
agramaticl adj. m. gramatical
agramaticalitte s. f., g.-d. art. agramaticalitii
agramatsm s., n. (sil. -gra-), pl. agramatsme
agranulocitz s. f. (sil. -gra-), g.-d. art.
agranulocitzei
agrr adj. m. (sil. -grar), pl. agrri; f. sg. agrr,
pl. agrre
agrarin adj. m. (sil. -gra-ri-an), pl. agrarini;
f. sg. agrarin, pl. agrarine
agrariansm s. n. (sil. -gra-ri-a-)
agrav vb. (sil. -gra-), ind. prez. 1 sg. agravz,
3 sg. i pl. agravez
agravnt adj. m. (sil. -gra-), pl. agravni; f. sg.
agravnt, pl. agravnte
agravre s. f. (sil. -gra-), g.-d. art. agravrii;
pl. agravri
agr vb. (sil. -gr-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
agrisc, imperf. 3 sg. agri; conj. prez. 3 sg.
i pl. agrisc
agre vb. (sil. -gre-a), ind. prez. 1 sg. agrez
(sil. -gre-ez), 3 sg. i pl. agreez, 1 pl. agrem
(sil. -gre-m); conj. prez. 3 sg. i pl. agreze;
ger. agrend (sil. -gre-nd); part. agret
agrebil adj. m. (sil. -gre-a-), pl. agrebili; f. sg.
agrebil, pl. agrebile
agreg vb. (sil. -gre-), ind. prez. 3 sg. i pl.
agrg; conj. prez. 3 sg. i pl. agrge
agregre s. f. (sil. -gre-), g.-d. art. agregrii;
pl. agregri
agregt (persoan) s. m. (sil. -gre-), pl.
agregi
agregt (obiect) s. n. (sil. -gre-), pl. agregte
agregie s. f. (sil. -gre-, -i-e), art. agregia
(sil. -i-a), g.-d. art. agregiei; pl. agregii
agremnt s. n. (sil. -gre-), pl. agremnte
agrement vb. (sil. -gre-), ind. prez. 1 sg.
agrementz, 3 sg. i pl. agrementez
agrementl adj. m., pl. agrementli; f. sg.
agrementl, pl. agrementle
agrementre s. f., g.-d. art. agrementrii; pl.
agrementri
agres vb., ind. prez. 1 sg. agresz, 3 sg. i pl.
agresez

agoniznt/agroecotp
agresre s. f., g.-d. art. agresrii
agresion vb., ind. prez.1 sg. agresionz, 3 sg.
i pl. agresionez
agresionre s. f., g.-d. art. agresionrii
agresine s. f. (sil. -gre-si-u-), g.-d. art. agresinii;
pl. agresini
agresv adj. m. (sil. -gre-), pl. agresvi; f. sg.
agresv, pl. agresve
agresivitte s. f. (sil. -gre-), g.-d. art.
agresivitii; pl. agresiviti
agresologe s. f., art. agresologa, g.-d. art.
agresologei
agresr s. m., adj. m. (sil. -gre-), pl. agresri;
f. sg. i pl. agresore, g.-d. sg. art. agresorei
agrst adj. m. (sil. -grest), pl. agrti; f. sg.
agrst, pl. agrste
agrcol adj. m. (sil. -gri-), pl. agrcoli; f. sg.
agrcol, pl. agrcole
agricoliz vb., ind. prez. 1 sg. agricolizz, 3 sg.
i pl. agricolizez
agricolizre s. f., pl. agricolizri
agricultore s. f. (sil. -gri-), g.-d. art.
agricultorei; pl. agricultore
agricultr s. m. (sil. -gri-), pl. agricultri
agricultr s. f. (sil. -gri-), g.-d. art. agricultrii;
pl. agricultri
agrienerge s. f., pl. agrienergi
agrimensr s. m. (sil. -gri-), pl. agrimensri
agrimensr s. f. (sil. -gri-), g.-d. art. agrimensrii
agriologe s. f., art. agriologa, g.-d. art.
agriologei
agrionde s. f., pl. agrionde
agriotime s. f. (sil. -gri-o-), art. agriotima, g.-d.
art. agriotimei; pl. agriotimi, art. agriotimile
agriotp s. n., pl. agriotpuri
agripne s. f. (sil. -grip-), art. agripna, g.-d.
art. agripnei; pl. agripni, art. agripnile
gri s. m. (sil. -gri), pl. grii
gri s. f. (sil. -gri-), g.-d. art. griei; pl. grie
agroalimentr adj. m. alimentar
agroamelioratv adj. m., pl. agroamelioratvi; f.
sg. agroamelioratv, pl. agroamelioratve
agrobiolg s. m. (sil. -gro-bi-o-), pl. agrobiolgi
agrobiolg s. f. (sil. -gro-); pl. agrobiolge
agrobiolgic adj. m. (sil. -gro-) biologic
agrobiologe s. f. (sil. -gro-) biologie
agrobotnic s. f. botanic
agrocenz s. f., g.-d. art. agrocenzei
agrochmic adj. m. (sil. -gro-) chimic
agrochime s. f. (sil. -gro-) chimie
agrochimst s. m. (sil. -gro-), pl. agrochimti
agrochimst s. f. (sil. -gro-), pl. agrochimste
agroclimatologe s. f., g.-d. art. agroclimatologei
agroecologe s. f., g.-d. art. agroecologei
agroecosistm s. n., pl. agroecosistme
agroecotp s. n., pl. agroecotpuri

agrofte/ajustbil
agrofte s. f., pl. agrofte
agrofzic s. f., g.-d. art. agrofzicii
agrofnd s. n. fond
agrogeolg s. m. (sil. -gro-ge-o-), pl. agrogeolgi
agrogeolg s. f. (sil. -gro-) geolog
agrogeolgic adj. m. geologic
agrogeologe s. f. (sil. -gro-) geologie
agrografe s. f., art. agrografa, g.-d. art.
agrografei
agroindustril adj. m. industrial
agrolgic adj. m., pl. agrolgici; f. sg. agrolgic,
pl. agrolgice
agrologe s. f. (sil. -gro-), art. agrologa, g.-d.
agrologi, art. agrologei
agrometeorolg s. m. (sil. -gro-, -te-o-), pl.
agrometeorolgi
agrometeorolg s. f. (sil. -gro-) meteorolog
agrometeorolgic adj. m. meteorologic
agrometeorologe s. f. (sil. -gro-) meteorologie
agromnim s. n. (sil. -gro-)
agronm s. m. (sil. -gro-), pl. agronmi
agronm s. f. (sil. -gro-), g.-d. art. agronmei;
pl. agronme
agronometre s. f., art. agronometra, g.-d. art.
agronometrei
agronmic adj. m. (sil. -gro-), pl. agronmici;
f. sg. agronmic, pl. agronmice
agronome s. f. (sil. -gro-), art. agronoma, g.-d.
agronomi, art. agronomei
agropedologe s. f. pedologie
agroslvic adj. m. (sil. -agro-) silvic
agrostografe s. f., g.-d. art. agrostografei
agrostologe s. f., art. agrostologa, g.-d. art.
agrostologei
agrothnic adj. m. (sil. -gro-) tehnic
agrothnic s. f. (sil. -gro-), g.-d. art.
agrothnicii
agrotehnicin s. m. (sil. -gro-, -ci-an), pl.
agrotehnicini (sil. -ci-eni)
agrotehnicin s. f. (sil. -gro-) tehnician
agroters s. f. (sil. -gro-), pl. agroterse
agrozoothnic adj. m. (sil. -gro-zo-o-) tehnic
agrozoothnic s. f. (sil. -gro-zo-o-), g.-d. art.
agrozoothnicii
agrozootehnicin s. m. (sil. -gro-zo-o-, -ci-an),
pl. agrozootehnicini (sil. -ci-eni)
agrozootehnicin s. f. (sil. -gro-zo-o-) tehnician
agrozootehne s. f. (sil. -gro-) zootehnie
agrme s. f., pl. agrme
agd s. m., pl. agzi
agd s. f., g.-d. art. agdei; pl. agde
agurd s. f., g.-d. art. agurdei, pl. agurde
agurijor s. f., g.-d. art. agurijorei; pl.
agurijore
ah interj.
ah s. n., pl. huri

72
ah interj.
ahasvric adj. m., pl. ahasvrici; f. sg. ahasvric,
pl. ahasvrice
aheen adj. m. (sil. -he-ean), pl. aheni
(sil. -he-eni); f. sg. aheen, pl. ahene
ahu s. m., art. ahul; pl. ahi, art. ahii
ah interj.
ahtnic adj. m., pl. ahtnici; f. sg. ahtnic,
pl. ahtnice
aht s. n., pl. hturi
ahti vb. (sil. -ti-a), ind. prez. 1 sg. ahtiz, 1 pl.
ahtim (sil. -ti-em); conj. prez. 3 sg. i pl.
ahtize; ger. ahtind (sil. -ti-ind)
ahtit s. n. (sil. -ti-at)
ahtire s. f. (sil. -ti-e-), g.-d. art. ahtirii; pl.
ahtiri
ai interj.
ai s. m., pl. ai, art. aii
aci/acea adv.
adoma adv. (sil. a-i-)
aiept vb., ind. prez. 1 sg. aipt, 3 sg. i pl.
aipt; conj. prez. 3 sg. i pl. aipte
aist/ast adj. m. (antepus), g.-d. aistui/astui,
pl. aiti/ati; f. sg. aist, g.-d. aistei/astei,
pl. aiste/aste, g.-d. m. i f. aistor/astor
aista/asta pr. m., adj. m. (postpus), g.-d.
aistuia/astuia, pl. aitia/atia; f. sg. aista,
g.-d. aisteia/asteia, pl. aistea/astea, g.-d. m.
i f. aistora/astora
aivea adv.
aikdo s. n.
isberg s. n. (sil. ais-), pl. isberguri
air s. m., pl. airi
aiur vb., ind. prez. 1 sg. aiurz, 3 sg. i pl.
aiurez
aiurre s. f., g.-d. art. aiurrii; pl. aiurri
airea adv. (sil. a-iu-)
aiurel s. f., g.-d. art. aiurlii; pl. aiurli
aiurt adj. m., s. m., pl. aiuri;f. sg. aiurt,
pl. aiurte
ajn s. n., pl. ajnuri
ajun vb., ind. prez. 1 sg. ajunz, 3 sg. i pl.
ajunez
ajnge vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. ajng, 1 pl.
ajngem, imperf. 3 sg. ajunge, perf. s. 1 sg.
ajunsi, 1 pl. ajnserm; part. ajns
ajngere s. f., g.-d. art. ajngerii
ajns s. n.
ajr s. n., pl. ajruri
ajur vb., ind. prez. 1 sg. ajurz, 3 sg. i pl.
ajurez
ajurre s. f., g.-d. art. ajurrii, pl. ajurri
ajust vb., ind. prez. 1 sg. ajustz, 3 sg. i pl.
ajustez
ajustbil adj. m., pl. ajustbili; f. sg. ajustbil,
pl. ajustbile

73
ajustabilitte s. f., g.-d. art. ajustabilitii
ajustj s. n., pl. ajustje
ajustre s. f., g.-d. art. ajustrii; pl. ajustri
ajustore s. f., g.-d. art. ajustorei; pl. ajustore
ajustr s. m., pl. ajustri
ajut vb., ind. prez. 1 sg. ajt, 3 sg. i pl.
ajt
ajutj s. n., pl. ajutje
ajutre s. f., g.-d. art. ajutrii; pl. ajutri
ajuttr adj. m., pl. ajuttri; f. sg. i pl.
ajuttore
ajutore s. f., g.-d. art. ajutorei; pl. ajutore
ajutr (persoan) s. m., pl. ajutri
ajutr (sprijin, asisten) s. n., pl. ajutore
ajutor vb., ind. prez. 1 sg. ajutorz, 3 sg. i
pl. ajutorez
ajutorre s. f., g.-d. art. ajutorrii; pl. ajutorri
ajutorn s. f., g.-d. art. ajutornei; pl.
ajutorne
akn s. m., pl. akni
akkadin adj. m., s. m. (sil. -di-an), pl.
akkadini (sil. -di-eni); f. sg. akkadin, pl.
akkadine
al art. m., pl. ai; f. sg. a, pl. ale, g.-d. m. i f. alor
la-bla s. f. invar.
alabandn s. f., g.-d. art. alabandnei
alabstru s. n., art. alabstrul; (sorturi) pl.
alabstruri
alc s. n., (spice) pl. alce
alage (stof) s. f., art. alageua, g.-d. art.
alaglei; pl. alagle
alh s. m.
ali s. n., pl. aliuri
alat s. n.
alale s. f., pl. alali
alltieri adv.
alltsear adv.
alamn s. n., pl. alamne
alm s. f., g.-d. art. almei; (obiecte de
alam) pl. almuri
alambc s. n., pl., alambcuri
alambic vb., ind. prez. 1 sg. alambichz, 3 sg.
i pl. alambichez
alambicre s. f., g.-d. art. alambicrii; pl.
alambicri
alamn s. f., g.-d. art. alamnei
alandla adv.
alni s. m. pl.
alantod s. f., g.-d. art. alantodei; pl.
alantode
alarm vb., ind. prez. 1 sg. alarmz, 3 sg. i pl.
alarmez
alarmnt adj. m., pl. alarmni; f. sg. alarmnt,
pl. alarmnte
alarmre s. f., g.-d. art. alarmrii; pl. alarmri
alrm s. f., g.-d. art. alrmei; pl. alrme

ajustabilitte/albstr
alarmst s. m., adj. m., pl. alarmti; f. sg.
alarmst, pl. alarmste
alan s. n. (sil. -la-un)
l (unitate roman de cavalerie) s. f., g.-d.
art. lei; pl. le
almr s. m., pl. almri
almre (atelier, obiecte) s. f., art. almra,
g.-d. art. almrei; (ateliere) pl. almri, art.
almrile
almior s. f., g.-d .art. almiorei; pl.
almiore
alm vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. almsc,
imperf. 3 sg. alme; conj. prez. 3 sg. i pl.
almesc
almre s. f., g.-d. art. almrii
almu adj. m., f. alme; pl. m. i f. almi
alpt vb., ind. prez. 1 sg. alptz, 3 sg. i pl.
alptez
alptre s. f., g.-d. art. alptrii; pl. alptri
altur vb., ind. prez. 1 sg. altur, 3 sg. i
pl. altur
alturre s. f., g.-d. art. alturrii; pl.
alturri
alturi/alturea adv.
alb adj. m., s. m., pl. albi; f. sg. lb, pl. lbe
alb s. n.
lba (zorii zilei) s. f. art.
albd s. f., g.-d. art. albdei; pl. albde
albanz s. m., adj. m., pl. albanzi; f. sg.
albanz, g.-d. art. albanzei, pl. albanze
albanz (limba) s. f., g.-d. art. albanzei
albanst s. m., pl. albanti
albanstic s. f., g.-d. art. albansticii
albanolg s. m., pl. albanolgi
albanologe s. f., art. albanologa, g.-d. art.
albanologei
albaspn s. f. (sil. mf. -spi-), g.-d. art.
albaspnei
albstru adj. m., pl. albtri; f. sg. albstr,
pl. albstre
albstru s. n., art. albstrul, g.-d. art. albstrului
albatrs s. m. (sil. -tros), pl. albatri
albstre s. f., art. albstreua, g.-d. art. albstrlei;
pl. albstrle
albstrel s. f., g.-d. art. albstrlii; pl. albstrli
albstrl adj. m., pl. albstri; f. sg. albstre/
albstrc, pl. albstrle
albstr vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. albstrsc,
imperf. 3 sg. albstre; conj. prez. 3 sg. i pl.
albstresc
albstrme s. f., g.-d. art. albstrmii; (ceruri)
pl. albstrmi
albstrir adj. m., pl. albstriri; f. sg.
albstrior, pl. albstriore
albstrre s. f., g.-d. art. albstrrii; pl. albstrri
albstr s. f., g.-d. art. albstrei; pl. albstre

albstru/alcalno-pmnts
albstru adj. m., f. albstre; pl. m. i f.
albstri
albstri adj. m., f. albstrie; pl. m. i f.
albstri
albel s. f., g.-d. art. alblii; (cosmetice)
pl. albli
albe s. f., g.-d. art. albii; (lumin) pl.
albi
albdo s. n., art. albdoul
albi s. m.
albescn s. f., g.-d. art. albescnei
alb adj. m., pl. albi; f. sg. albe, pl.
albe
alb s. n., pl. albe
albgardst s. m. (sil. mf. alb-), pl. albgardti
albgardst s. f. (sil. mf. alb-), pl. albgardste
alb vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. albsc, imperf.
3 sg. albe; conj. prez. 3 sg. i pl. albesc
albin adj. m., s. m. (sil. -bi-an), pl. albini
(sil. -bi-eni); f. sg. albin, pl. albine
albicis adj. m.(sil. -cios), pl. albicii; f. sg.
albicios, pl. albiciose
albicine s. f., g.-d. art. albicinii
lbie s. f., art. lbia, g.-d. art. lbiei; pl. lbii,
art. lbiile (sil. -bi-i-)
albir s. m. (sil. -bi-er), pl. albiri
albignzi s. m. pl.
albi vb., ind. prez. 3 sg. albite (sli. -bi-e-),
imperf. 3 sg. albi (sil. -bi-a); conj. prez. 3 sg. i
pl. albisc; ger. albind (sil. -bi-ind)
albil s. f., g.-d. art. albilei; pl. albile
albme s. f., g.-d. art. albmii; pl. albmi
albinr s. m., pl. albinri
albn s. f., g.-d. art. albnei; pl. albne
albinrl s. m., pl. albinri
albinre s. f., art. albinra, g.-d. art.
albinrei; pl. albinri, art. albinrile
albinrt s. n.
albinel s. f., g.-d. art. albinlii
albin adj. m., s. m., pl. albini; f. sg. albine,
pl. albine
albin vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. albinsc,
imperf. 3 sg. albine; conj. prez. 3 sg. i pl.
albinesc
albinior s. f. (sil. -nioa-), g.-d. art. albiniorei;
pl. albiniore
albinsm s. n.
albin s. f., g.-d. art. albinei; pl. albine
albinos s. f., g.-d. art. albinosei; pl.
albinose
albins adj. m., s. m., pl. albini; f. sg.
albinos, pl. albinose
albin s. f., g.-d. art. albinei; pl. albine
albin s. f., g.-d. art. albinei; pl. albine
albior (albiu) s. f. (sil. -bi-oa-), g.-d. art.
albiorei; pl. albiore

74
albir adj. m. (sil. -bi-or), pl. albiri; f. sg. albior,
pl. albiore
albre s. f., g.-d. art. albrii; pl. albri
albir adj. m., s. m., pl. albiri; f. sg. albior,
pl. albiore
albt s. n.
albitore s. f., g.-d. art. albitorei; pl. albitore
albitr s. m., pl. albitri
albitore s. f., art. albitora, g.-d. art. albitorei;
pl. albitori, art. albitorile
albitr s. f., g.-d. art. albitrii; pl. albitri
alb s. f., g.-d. art. albei; pl. albe
albu adj. m., f. albe; pl. m. i f. albi
albi s. f. (sil. -bi-u-), g.-d. art. albiei, pl.
albie
albore s. f., g.-d. art. albrii
albord s. f., g.-d. art. albordei; pl. alborde
albi adj. m., f. albie; pl. m. i f. albi
albul s. n., pl. albule
albm s. n., pl. albme
albumel s. f., g.-d. art. albumlei; pl. albumle
albumn s. n., g.-d. art. albumnului
albumn s. f., g.-d. art. albumnei; pl.
albumne
albuminod adj. m., pl. albuminozi; f. sg.
albuminod, pl. albuminode
albuminomtru s. n. (sil. -tru), art.
albuminomtrul; pl. albuminomtre
albumins adj. m., pl. albumini; f. sg.
albuminos, pl. albuminose
albuminure s. f., art. albuminura, g.-d.
albuminuri, art. albuminurei
album s. f., g.-d. art. albumei; pl. albume
albumz s. f., g.-d. art. albumzei
albur vb., ind. prez. 3 sg. alburte, imperf.
3 sg. albure; conj. prez. 3 sg. i pl. alburesc
alburu adj. m., f. albure; pl. m. i f. alburi
albrn s. n., pl. albrnuri
alb s. n., pl. alburi
alb adj. m., pl. albi; f. sg. alb, pl. albe
alcde s. m., pl. alczi
alcic adj. m. (sil. -ca-ic), pl. alcici; f. sg. alcic,
pl. alcice
alcalicelulz s. f., g.-d. art. alcalicelulzei
alcalimetre s. f. (sil. -tri-), art. alcalimetra,
g.-d. alcalimetri, art. alcalimetrei
alcalimtru s. n. (sil. -tru), art. alcalimtrul;
pl. alcalimtre
alcaln adj. m., pl. alcalni; f. sg. alcaln,
pl. alcalne
alcalinitte s. f., g.-d. art. alcalinitii
alcaliniz vb., ind. prez. 1 sg. alcalinizz, 3 sg.
i pl. alcanizez
alcalinizre s. f., g.-d. art. alcalinizrii; pl.
alcalinizri
alcalno-pmnts adj. n., pl. alcalno-pmntose

75
alcliu s. n., pl. alclii
alcaliz vb., ind. prez. 1 sg. alcalizz, 3 sg. i
pl. alcalizez
alcalizre s. f., g.-d. art. alcalizrii
alcalod s. m., pl. alcalozi
alcalz s. f., g.-d. art. alcalzei
alcn s. m., pl. alcni
alcarzas s. n., pl. alcarzasuri
alcazr s. n., pl. alcazre
alctu (a face, a se nvoi) vb., ind. prez. 1 sg.
i 3 pl. alctuisc, imperf. 3 sg. alctui; conj.
prez. 3 sg. i pl. alctuisc
alctuil s. f., g.-d. art. alctuilii; pl. alctuili
alcture s. f., g.-d. art. alcturii; pl. alcturi
alctuitr adj. m., s. m., pl. alctuitri; f. sg. i
pl. alctuitore
alchn s. f., g.-d. art. alchnei; pl. alchne
alchidl s. m.
alchl s. m., pl. alchle
alchilre s. f., g.-d. art. alchilrii
alchmic adj. m. chimic
alchime s. f., art. alchima, g.-d. art.
alchimei; pl. alchimi
alchimst s. m., pl. alchimti
alchn s. f., g.-d. art. alchnei
alcin s. m., pl. alcini
alcol (chim.) s. m. (sil. -co-ol), pl. alcoli
alcol (spirt, butur) s. n. (sil. -co-ol),
pl. alcoluri
alcoolt s. m. (sil. -co-o-)
alcooleme s. f. (sil. -co-; mf. -ol-), art. alcoolema,
g.-d. alcoolemi, art. alcoolemei
alcolic adj. m., s. m. (sil. -co-o-), pl. alcolici;
f. sg. alcolic, pl. alcolice
alcoolsm s. n. (sil. -co-o-)
alcooliz vb. (sil. -co-o-), ind. prez. 1 sg. alcoolizz,
3 sg. i pl. alcoolizez
alcoolizbil adj. m., pl. alcoolizbili; f. sg.
alcoolizbil, pl. alcoolizbile
alcoolizre s. f. (sil. -co-o-), g.-d. art. alcoolizrii
alcoolmetre s. f. (sil. -co-ol-, -tri-), art.
alcoolmetra, g.-d. alcoolmetri, art. alcoolmetrei
alcoolmtru s. n. (sil. -co-ol-, -tru), art.
alcoolmtrul; pl. alcoolmtre
alcoolomane s. f., art. alcoolomana, g.-d. art.
alcoolomanei
alcoolometre s. f., art. alcoolometra, g.-d. art.
alcoolometrei
alcooloscp s. n., pl. alcooloscope
alcoolotst s. n., pl. alcoolotste
alcv s. n., pl. alcvuri
alcoxd s. m., pl. alcoxzi
aldn/hldn s. m., pl. aldni/hldni
aldm s. n., pl. aldmuri
lde adj. invar.
aldehd s. f., g.-d. art. aldehdei; pl. aldehde

alcliu/alemni
aldn adj. m., pl. aldni; f. sg. aldn, pl. aldne
aldl s. m., pl. aldli
aldostern s. m. (sil. mf. -ste-); pl. aldosterni
aldz s. f., g.-d. art. aldzei; pl. aldze
alen s. n., pl. alenuri
aleatric adj. m.(sil. -le-a-), pl. aleatrici; f. sg.
aleatric, pl. aleatrice
aleatorsm s. n. (sil. a-le-a)
aleatriu adj. m. (sil. -le-a-) [-riu pron. -ru],
f. aleatrie (sil. -ri-e); pl. m. i f. aleatrii
ale s. f., art. alea, g.-d. art. alii; pl. ali
aleg (a insista) vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
alg, 3 sg. aleg
aleg (jur. a invoca) vb., ind. prez. 1 sg.
aleghz, 3 sg. i pl. aleghez
alegie s. f. (sil. -i-e), art. alegia (sil. -i-a),
g.-d. art. alegiei; pl. alegii, art. alegiile
(sil. -i-i-)
alegtore s. f., g.-d. art. alegtorei; pl.
alegtore
alegtr s. m., pl. alegtri
alge vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. alg, 1 pl.
algem, perf. s. 1 sg. alesi, 1 pl. alserm;
part. als
algere s. f., g.-d. art. algerii; pl. algeri
alegric adj. m., pl. alegrici; f. sg. alegric, pl.
alegrice
alegore s. f., art. alegora, g.-d. art. alegorei;
pl. alegori, art. alegorile
alegorsm s. n.
alegorst s. m., pl. alegorti
alegoriz vb., ind. prez. 1 sg. alegorizz, 3 sg. i
pl. alegorizez
alegoriznt adj. m., pl. alegorizni; f. sg.
alegoriznt, pl. alegoriznte
alegorizre s. f., pl. alegorizri
alegre s. f.
alegrizre s. f., pl. alegrizri
algru adj. m. (sil. -gru), pl. algri; f. sg. algr,
pl. algre
alejn s. f.
all s. f., pl. alle
aleli/ali interj.
alelsm s. n.
alelogame s. f.
alelogenz s. f., g.-d. art. alelogenzei
alelomrf adj. m., pl. alelomrfi; f. sg. alelomrf,
pl. alelomrfe
alelomorfsm s. n.
alelopate s. f., art. alelopata, g.-d. alelopati,
art. alelopatei
alelia interj.
alm s. n., g.-d. art. almului
alemnd s. f., g.-d. art. alemndei; pl.
alemnde
alemni s. m. pl.

aln/algolg
aln s. f., g.-d. art. alnei; pl. alne
alendeln s. n.
alne adv.
alerg vb., ind. prez. 1 sg. alrg, 3 sg. alerg;
conj. prez. 3 sg. i pl. alrge
alergre s. f., g.-d. art. alergrii; pl. alergri
alergtore (curs, parc de vntoare,
dispozitiv) s. f., g.-d. art. alergtrii; pl. alergtri
alergtr adj. m., s. m., pl. alergtri; (atlet,
pasre) f. sg. i pl. alergtore
alergtr s. f., g.-d. art. alergtrii; pl.
alergtri
alergn adj. m., pl. alergni; f. sg. alergn,
pl. alergne
alergn s. n., pl. alergne
alrgic adj. m., pl. alrgici; f. sg. alrgic,
pl. alrgice
alerge s. f., art. alerga, g.-d. art. alergei; pl.
alergi, art. alergile
alergografe s. f., art. alergografa, g.-d. art.
alergografei
alergolg s. m., pl. alergolgi
alergolg s. f., pl. alergolge
alergolgic adj. m., pl. alergolgici; f. sg.
alergolgic, pl. alergolgice
alergologe s. f., art. alergologa, g.-d. alergologi,
art. alergologei
alergz s. f., g.-d. art. alergzei
alrt adj. m., pl. alri; f. sg. alrt, pl. alrte
alert vb., ind. prez. 1 sg. alertz, 3 sg. i pl.
alertez
alrt s. f., g.-d. art. alrtei; pl. alrte
alerte s, f., art. alertea, g.-d. art.alertei
als s. n. (pl. alese n loc. pe ~)
alestr s. f., g.-d. art. alestrii; pl. alestri
alesd s. f., g.-d, art. alesdei; pl. alesde
alestnc/halastnc s. f., g.-d. art. alestncii/
halastncii
aleurt s. n. (sil. -leu-), pl. aleurte
aleurtic adj. m. (sil. -leu-), pl. aleurtici; f. sg.
aleurtic, pl. aleurtice
aleurolt s. n. (sil. -leu-), pl. aleurolte
aleuromtru s. n. (sil. -leu-, -tru), art. aleuromtrul;
pl. aleuromtre
aleuront s. n. (sil. -leu-)
aleurn s. f. (sil. -leu-), g.-d. art. aleurnei
aleurnic adj. n. (sil. -leu-), pl. aleurnice
alevn s. m., pl. alevni
alevinj s. n., pl. alevinje
alevinir s. f., pl. alevinire
alexandrn adj. m., pl. alexandrni, f. sg.
alexandrn, pl. alexandrne
alexandrinsm s. n.
alexandrt s. n., pl. alexandrte
alexe s. f., art. alexa, g.-d. art. alexei; pl. alexi
alexn s. f., g.-d. art. alexnei; pl. alexne

76
alexitime s. f., art. alexitima, g.-d. art. alexitimei
alez vb., ind. prez. 1 sg. alezz, 3 sg. i pl.
alezez
alezj s. n., pl. alezje
alezn adj. m., pl. alezni; f. sg. alezn, pl.
alezne
alezre s. f., g.-d. art. alezrii; pl. alezri
alezatr s. n., pl. alezatore
alz s. f., pl. alze
aleze s. f., art. aleza, g.-d. alezi, art. alezei
alezr s. n., pl. alezore
lfa (liter, plant) s. m. invar.
alfabt s. n., pl. alfabte
alfabetr s. n., pl. alfabetre
alfabtic adj. m., pl. alfabtici; f. sg. alfabtic,
pl. alfabtice
alfabetiz vb., ind. prez. 1 sg. alfabetizz, 3 sg. i
pl. alfabetizez
alfabetizre s. f., g.-d. art. alfabetizrii; pl.
alfabetizri
alfanumric adj. m. numeric
alfatrn s. n. (sil. -tron)
lg s. f., g.-d. art. lgei; pl. lge
algbr s. f. (sil. -br), g.-d. art. algbrei
algbric adj. m. (sil. -bric), pl. algbrici; f. sg.
algbric, pl. algbrice
algebrst s. m., pl. algebrti
algebrst s. f., pl. algebrste
algebriz vb., ind. prez. 3 sg. algebrizez
algebrizre s. f., g.-d. art. algebrizrii
algebrolgic s. f., g.-d. art. algebrolgicii
algerin s. m., adj. m. (sil. -ri-an), pl. algerini
(sil. -ri-eni); f. sg. algerin, g.-d. art. algerinei,
pl. algerine
algerinc s. f. (sil. -ri-an-), g.-d. art. algerincei
(sil. -ri-en-); pl. algerince
algeze s. f., (sil. -zi-e), g.-d. art. algezei; pl.
algezi
algezimetre s. f. (sil. -tri-), art. algezimetra
g.-d. algezimetri, art. algezimetrei
algezimtru s. n., pl. algezimtre
lgic adj. m., pl. lgici; f. sg. lgic, pl. lgice
algicd s. n., adj. m., pl. algiczi; f. sg. algicd,
pl. algicde
algd adj. m., pl. algzi; f. sg. algd, pl.
algde
algiditte s. f., g.-d. art. algiditii
alge s. f., art. alga, g.-d. algi, art. algei
algn s. f., g.-d. art. algnei
algocultr s. f. cultur
algofobe s. f. fobie
algogn adj. m., pl. algogni; f. sg. algogn,
pl. algogne
algl s. n., pl. algluri
algolg s. m., pl. algolgi
algolg s. f., pl. alogolge

77
algolgic adj. m., pl. algolgici; f. sg. algolgic,
pl. algolgice
algologe s. f., art. algologa, g.-d. algologi,
art. algologei
algomane s. f., art. algomana, g.-d. algomani,
art. algomanei
algonkin (geol.) adj. m. (sil. -ki-an), pl.
algonkini (sil. -ki-eni); f. sg. algonkin, pl.
algonkine
algonkn (limba) s. f., g.-d. art. algonknei
algonkni s. m. pl.
algortm s. n. /s. m., pl. algortme/algortmi
algortmic adj. m., pl. algortmici; f. sg.
algortmic, pl. algortmice
algoritmst s. m., pl. algoritmti
algoritmiz vb., ind. prez. 3 sg. algoritmizez
algoritmizre s. f., pl. algoritmizri
algrafe s. f., art. algrafa, g.-d. algrafi, art.
algrafei
alguazl s. m. (sil. -gua-) [z pron. s], pl.
alguazli
ali vb. (sil. -li-a), ind. prez. 1 sg. aliz, 3 sg.
i pl. aliz, 1 pl. alim (sil. -li-em); conj. prez.
3 sg. i pl. alize; ger. alind (sil. -li-ind)
alij s. n. (sil. -li-aj), pl. alije
alin s. f. (sil. -li-an-), g.-d. art. alinei;
pl. aline
alis adv. (sil. -li-as)
alit adj. m., s. m. (sil. -li-at), pl. alii; f. sg.
alit, pl. alite
alib s. n., pl. aliburi
Alicnte (soi de vi de vie, vin) s. pr. n.
alc s. f., pl. alce
alicre s. f., art. alicra, g.-d. alicri, art.
alicrei
alic vb., ind. prez. 1 sg. alicsc, 3 sg. i pl.
alicte, imperf. 3 sg. alice; conj. prez. 3 sg. i
pl. alicesc
alict adj. f., pl. alicte
alicunt adj. f. (sil. -cuan-), pl. alicunte
alidd s. f., g.-d. art. aliddei; pl. alidde
alien vb. (sil. -li-e-), ind. prez. 1 sg. alienz,
3 sg. i pl. alienez
alienbil adj. m. (sil. -li-e-), pl. alienbili; f. sg.
alienbil, pl. alienbile
alienabilitte s. f. (sil. -li-e-), g.-d. art.
alienabilitii
aliennt adj. m., pl. alienni; f. sg. aliennt,
pl. aliennte
alienre s. f. (sil. -li-e-), g.-d. art. alienrii;
pl. alienri
alient adj. m., s. m. (sil. -li-e-), pl. alieni;
f. sg. alient, pl. aliente
alienie s. f. (sil. -li-e-, -i-e), art. alienia
(sil. -i-a), g.-d. art. alieniei; pl. alienii
alienst s. m. (sil. -li-e-), pl. alienti

algolgic/alitre
alienst s. f. (sil. -li-e-), pl. alienste
aliftic adj. m., pl. aliftici; f. sg. aliftic,
pl. aliftice
alife s. f., art. alifa, g.-d. art. alifei; pl. alifi,
art. alifile
alifis adj. m. (sil. -fi-os), pl. alifii; f. sg.
alifios, pl. alifiose
alifrm adj. m., pl. alifrmi; f. sg. alifrm,
pl. alifrme
aligt s. n., pl. aligte
aligatr s. m., pl. aligatri
aligot s. n.
alimb vb., ind. prez. 3 sg. alimbez
alimbre s. f., pl. alimbri
alimnt s. n., pl. alimnte
aliment vb., ind. prez. 1 sg. alimentz, 3 sg. i
pl. alimentez
alimentr adj. m., pl. alimentri; f. sg.
alimentr, pl. alimentre
alimentre s. f., g.-d. art. alimentrii; pl.
alimentri
alimentatr s. n., pl. alimentatore
alimentie s. f. (sil. -i-e), art. alimentia
(sil. -i-a), g.-d. art. alimentiei; pl. alimentii,
art. alimentiile (sil. -i-i-)
aln adv.
alin vb., ind. prez. 1 sg. aln, 3 sg. i pl.
aln
alinre s. f., g.-d. art. alinrii; pl. alinri
alintr adj. m., pl. alintri; f. sg. i pl.
alintore
alintr s. f., g.-d. art. alintrii; pl. alintri
alinet s. n. (sil. -ne-at), pl. alinete
alini vb. linia
aliniamnt s. n. (sil. -ni-a-), pl. aliniamnte
alinire s. f., pl. aliniri
alnt s. n., pl. alnturi
alint vb., ind. prez. 1 sg. alnt, 3 sg. i pl.
alnt
alintre s. f., g.-d. art. alintrii; pl. alintri
alinttr adj. m., pl. alinttri; f. sg. i pl.
alinttore
alinttr s. f., g.-d. art. alinttrii; pl.
alinttri
alir s. m. (sil. -li-or), pl. aliri
alis s. n.
alisis s. n.
Aliotmn s. pr. n. (sil. -li-ot-)
alip vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. alipsc,
imperf. 3 sg. alipe; conj. prez. 3 sg. i pl.
alipesc
alipre s. f., g.-d. art. aliprii; pl. alipri
alismatace s. f., pl. alismatace
aliver s. n., pl. aliveruri
alt s. n.
alitre s. f., g.-d. art. alitrii

aliterr/ltcineva
aliterr adj. m., pl. aliterri; f. sg. aliterr,
pl. aliterre
aliteratv adj. m., pl. aliteratvi; f. sg. aliteratv,
pl. aliteratve
aliterie s. f. (sil. -i-e), art. aliteria (sil. -i-a),
g.-d. art. aliteriei; pl. aliterii, art. aliteriile
(sil. -i-i-)
alivnc (turt) s. f., g.-d. art. alivncii; (turte,
dansuri) pl. alivnci
alivnta interj.
alizarn s. f., g.-d. art. alizarnei
alizu s. n., art. alizul, pl. alize
lla brve loc. adv.
allegrtto adv. (sil. -gret-)
allgro adv. (sil. -gro)
Almagste s. pr. n. pl.
almanh s. n., pl. almanhuri
almandn s. n.
almr s. n., pl. almre
alme s. f., art. almea, g.-d. art. almei; pl.
alme
almlec s. n.
almicantart s. n., pl. almicantarte
al interj., s. n.
alobrgi s. m. pl. (sil. -brogi)
aloc vb., ind. prez. 1 sg. alc, 3 sg. i pl.
alc
alocbil adj. m., pl. alocbili; f. sg. alocbil,
pl. alocbile
alocre s. f., g.-d. art. alocrii; pl. alocri
alocie s. f., pl. alocii
alocentrsm s. n.
alocore s. f., g.-d. art. alocorei
alocromtic adj. m. (sil. -cro-) cromatic
alocromatsm s. n. (sil. -cro-)
alocrnic adj. m. cronic
alcuri/alcurea adv.
alocutv adj. m., pl. alocutvi; f. sg. alocutv,
pl. alocutve
alocutr s. m., pl. alocutri
alocuine s. f., pl. alocuini
alodil adj. m. (sil. -di-al), pl. alodili; f. sg.
alodil, pl. alodile
alodialitte s. f., g.-d. art. alodialitii
aldiu s. n. [-diu pron. -du], art. aldiul; pl.
aldii, art. aldiile (sil. -di-i-)
ale s. f., art. alea, g.-d. art. alei; pl. ale
alofn s. n., pl. alofne
alogm adj. m., pl. alogmi; f. sg. alogm,
pl. alogme
alogame s. f., art. alogama, g.-d. alogami,
art. alogamei
alogn adj. m., pl. alogni; f. sg. alogn, pl.
alogne
alogentic adj. m. genetic
alogenz s. f., g.-d. art. alogenzei

78
algic adj. m. logic
alogsm s. n., pl. alogsme
aloglt s. m., adj. m., pl. alogli; f. sg. aloglt,
pl. aloglte
alogrf s. n., adj. m., pl. alogrfi; f. sg. alogrf,
pl. alogrfe
alohtn adj. m. (sil. mf. -hton), pl. alohtni;
f. sg. alohtn, pl. alohtne
alolale s. f., g.-d. art. alolalei
alomorfe s. f., pl. alomorfi
alonm s. n., adj. m., pl. alonmi; f. sg. alonm,
pl. alonme
alnj s. f., g.-d. art. alnjei; pl. alnje
alopt s. m., pl. alopi
aloptic adj. m., pl. aloptici; f. sg. aloptic,
pl. aloptice
alopate s. f., art. alopata, g.-d. alopati, art.
alopatei
alopece s. f., art. alopeca, g.-d. alopeci, art.
alopecei
altriu adj. m., f. altrie; pl. m. i f. sg. altrii
alotrpic adj. m. (sil. -tro-), pl. alotrpici; f. sg.
alotrpic, pl. alotrpice
alotrope s. f. (sil. -tro-), art. alotropa, g.-d.
alotropi, art. alotropei
alotropsm s. n.
aloxn s. n.
alozur s. m. (sil. -za-ur), pl. alozuri
alozm s. m., pl. alozmi
alpac (animal, aliaj, estur) s. f., art.
alpacua, g.-d. art. alpaclei; (animale) pl.
alpacle
al pri loc. adv.
lpentoc s. n., pl. lpentocuri
alpstru adj. m., pl. alptri; f. sg. alpstr,
pl. alpstre
alpn adj. m., pl. alpni; f. sg. alpin, pl. alpne
alpinriu s. n.
alpinsm s. n.
alpinst s. m., pl. alpinti
alpinst s. f., pl. alpinste
alsacin s. m., adj. m. (sil. -ci-an), pl.
alsacini (sil. -ci-eni); f. sg. alsacin, g.-d.
art. alsacinei, pl. alsacine
alt adj. m., g.-d. ltui, pl. li; f. sg. lt, g.-d.
ltei, pl. lte, g.-d. m. i f. ltor
altic adj. m. (sil. -ta-ic), pl. altici; f. sg. altic,
pl. altice
altr s. n., pl. atre
ltdat (odinioar, cndva) adv.
lt dt (n alt mprejurare) loc. adv.,
pl. lte di
ltcareva pr. (sil. mf. alt-)
ltcndva adv.
ltceva pr.
ltcineva pr.

79
ltcum adv.
ltcumva adv.
lteori adv. (sil. -te-ori)
alter vb., ind. prez. 1 sg. alterz, 3 sg. i pl.
alterez
alterbil adj. m., pl. alterbili; f. sg. alterbil,
pl. alterbile
alterabilitte s. f., g.-d. art. alterabilitii
alternt adj. m., pl. alterni; f. sg. alternt,
pl. alternte
alterre s. f., g.-d. art. alterrii; pl. alterri
alterie s. f. (sil. -i-e), art. alteria (sil. -i-a),
g.-d. art. alteriei; pl. alterii, art. alteriile
(sil. -i-i-)
altercie s. f. (sil. -i-e), art. altercia (sil. -i-a),
g.-d. art. alterciei; pl. altercii, art. alterciile
(sil. -i-i-)
lter go s. m.
altert s. n.
alteritte s. f., g.-d. art. alteritii
altrn adj. n., f. altrn; pl. n. i f. altrne
altern vb., ind. prez. 1 sg. alternz, 3 sg. i pl.
alternez
alternnt adj. m., pl. alternni; f. sg. alternnt,
pl. alternnte
alternn s. f., g.-d. art. alternnei; pl.
alternne
alternre s. f., g.-d. art. alternrii; pl. alternri
alternt s. n.
alternatv adj. m., pl. alternatvi; f. sg.
alternatv, pl. alternatve
alternatv s. f., g.-d. art. alternatvei; pl.
alternatve
alternatr s. n., pl. alternatore
alterniflr adj. m., pl. alterniflri; f. sg.
alterniflr, pl. alterniflre
Alta sa (voastr) s. f. + adj., g.-d. art. Altei
sale (voastre)
alt s. f., art. altea, g.-d. art. altei, pl. alte
Alt (termen de adresare) s. f.
Altele lor s. f. + pr.
ltfel (altminteri, n mod diferit) adv.
(sil. mf. alt-)
alt fel (nu acelai fel) adj. + s. n.
ltfel de (diferit) loc. adj. (sil. mf. alt-)
(numai n constr. un, o altfel de)
lthorn s. n. (sil. mf. alt-), pl. lthornuri
altir adj. m., pl. altiri; f. sg. altir, pl. altire
altigrf s. n. (sil. -graf), pl. altigrfe
altimtric adj. m. metric
altimetre s. f. (sil. -tri-), art. altimetra, g.-d.
altimetri, art. altimetrei
altimtru s. n. (sil. -tru), art. altimtrul;
pl. altmtre
altiprt s. n.
altst s. m., pl. altti

ltcum/alunecre
altst s. f., pl. atste
altitelemtru s. n., pl. altitelemtre
altitudinl adj. m., pl. altitudinli; f. sg.
altitudinl, pl. altitudinle
altitdine s. f., g.-d. art. altitdinii; pl.
altitdini
alt s. f., g.-d. art. altei; pl. alte
ltncotro adv. (sil. -tro; mf. alt-)
altmnteri/altmnterea/altmntrelea adv.
(sil. mf. alt-)
lto s. m.
altocmulus s. m.
altogravr s. f. (sil. -gra-), g.-d. art. altogravrii;
pl. altogravri
alti s. n., pl. altoie
alto vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. altoisc, imperf.
3 sg. altoi; conj. prez. 3 sg. i pl. altoisc
altoil s. f., g.-d. art. altoilii; pl. altoili
altore s. f., g.-d. art. altorii; pl. altori
altot s. n.
altoitr s. m., pl. altoitri
altorelif s. n. (sil. -li-ef), pl. altorelifuri
altostrtus s. m. (sil. mf. -stra-)
altrusm s. n.
altrust adj. m., pl. altruti; f. sg. altrust,
pl. altruste
ltul pr. m., g.-d. ltuia, pl. lii; f. sg. lta,
g.-d. lteia, pl. ltele, g.-d. m. i f. ltora
ltundeva adv. (sil. mf. alt-)
alut s. n. (sil. -lu-at), pl. aluturi
alumn (varietate de caolin) s. n.
alumn (oxid de aluminiu) s. f., g.-d. art.
alumnei
aluminifr adj. m., pl. aluminifri; f. sg.
aluminifr, pl. aluminifre
alumint s. n.
alumniu (metal) s. n. [-niu pron. -nu], art.
alumniul; simb. Al
aluminiz vb., ind. prez. 1 sg. aluminizz, 3 sg.
i pl. aluminizez
aluminizre s. f., g.-d. art. aluminizrii
alumins adj. m., pl. alumini; f. sg. aluminos,
pl. aluminose
aluminoterme s. f., art. aluminoterma, g.-d.
aluminotermi, art. aluminotermei
alumnt s. n., pl. alumnte
alumosilict s. m., pl. alumosilici
aln s. m., pl. alni
alunr s. m., pl. alunri
alun s. m., pl. aluni
aln s. f., g.-d. art. alnei; pl. alne
alune v. alunc
alunesca s. f. art.
alunec vb., ind. prez. 1 sg. alnec, 3 sg. i pl.
alnec
alunecre s. f., g.-d. art. alunecrii; pl. alunecri

alunectr/amg
alunectr adj. m., pl. alunectri; f. sg. i pl.
alunectore
alunectr s. n., pl. alunectore
alunectr s. f., g.-d. art. alunectrii; pl.
alunectri
alunecs adj. m., pl. aluneci; f. sg. alunecos,
pl. alunecose
alunec s. n., pl. alunecuri
alunl (arbust) s. m., pl. aluni, art. alunii
alunle (plant) s. f. pl.
alunlul (dans) s. m. art.
alunt s. n., pl. alunturi
alung vb., ind. prez. 1 sg. alng, 3 sg. i
pl. alng
alungre s. f., g.-d. art. alungrii; pl. alungri
alungtr adj. m., pl. alungtri; f. sg. i pl.
alungtore
alung vb. lungi
alungre s. f., pl. alungri
alunc/alune s. f., g.-d. art. alunlei; pl.
alunle
alun s. n., pl. alunuri
alunt s. n.
alun s. f., g.-d. art. alunei; pl. alune
alunu adj. m., f. alune; pl. m. i f. aluni
aluniz vb., ind. prez. 1 sg. alunizz, 3 sg. i
pl. alunizez
alunizre s. f., g.-d. art. alunizrii; pl.
alunizri
alr s. f. [u pron. fr. ], g.-d. art. alrii, pl.
alri
aluvil adj. m. (sil. -vi-al), pl. aluvili; f. sg.
aluvil, pl. aluvile
aluvion vb., ind. prez. 3 sg. aluvionez
aluvionr adj. m. (sil. -vi-o-), pl. aluvionri;
f. sg. aluvionr, pl. aluvionre
alovionre s. f. (sil. -vi-o-), g.-d. art. aluvionrii;
pl. aluvionri
alviu s. n. [-viu pron. -vu], art. alviul
aluvine s. f. (sil. -vi-u-), g.-d. art. aluvinii;
pl. aluvini
alzie s. f. (sil. -zi-e), art. alzia (sil. -zi-a), g.-d.
art. alziei; pl. alzii, art. alziile (sil. -zi-i-)
aluzion vb., ind. prez. 1 sg. aluzionz, 3 sg. i
pl. aluzionez
aluzv adj. m., pl. aluzvi; f. sg. aluzv,
pl. aluzve
aluzivitte s. f., g.-d. art. aluzivitii
alveogrf s. n., pl. alveogrfe
alveolr adj. m. (sil. -ve-o-), pl. alveolri; f. sg.
alveolr, pl. alveolre
alveolre s. f., g.-d. art. alveolrii
alvel s. f. (sil. -ve-o-), g.-d. art. alvelei;
pl. alvele
alveolt s. f. (sil. -ve-o-); pl. alveolte
alveolopalatl adj. m. palatal

80
alvir s. m., pl. alviri
alv s. f., g.-d. art. alvei
am interj.
ambil adj. m., pl. ambili; f. sg. ambil,
pl. ambile
ambile (muz.) adv.
amabilitte s. f., g.-d. art. amabilitii; (fapte)
pl. amabiliti
amalgm s. n., pl. amalgme
amalgam vb., ind. prez. 1 sg. amalgamz,
3 sg. i pl. amalgamez
amalgamre s. f., g.-d. art. amalgamrii; pl.
amalgamri
amalgamatr s. n., pl. amalgamatore
amalgamiz vb., ind. prez. 1 sg. amalgamizz,
3 sg. i pl. amalgamizez
amalthus s. n. [the pron. te]
amn interj., s. n.
amndea interj.
amandn s. f., g.-d. art. amandnei; pl.
amandne
amant s. n., pl. amante
amanet vb., ind. prez. 1 sg. amanetz, 3 sg. i
pl. amanetez
amanetre s. f., g.-d. art. amanetrii; pl.
amanetri
amnt s. m., pl. amni
amnt s. f., pl. amnte
amr adj. m., pl. amri; f. sg. amr, pl. amre
amr s. n., pl. amruri
amar vb., ind. prez. 1 sg. amarz, 3 sg. i pl.
amarez
amarj s. n., pl. amarje
amarnt s. m., pl. amarni
amarantace s. f., pl. amarantace
amarre s. f., g.-d. art. amarrii; pl. amarri
amr s. f., g.-d. art. amrei; pl. amre
amarilidace s. f., pl. amarilidace
amarin vb., ind. prez. 1 sg. amarinz, 3 sg. i
pl. amarinez
amarinre s. f., g.-d. art. amarinrii
amrnic adj. m., pl. amrnici; f. sg. amrnic,
pl. amrnici
amatr s. m., adj. m., pl. amatri; f. sg. i pl.
amatore, g.-d. sg. art. amatorei
amatorsm s. n.
amatorstic adj. m., pl. amatorstici; f. sg.
amatorstic, pl. amatorstice
amaurz s. f. (sil. -ma-u-), g.-d. art. amaurzei
amazon s. f., g.-d. art. amazonei; pl.
amazone
amazont s. n.
amgel s. f., g.-d. art. amglii; pl. amgli
amg vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. amgsc,
imperf. 3 sg. amge; conj. prez. 3 sg. i pl.
amgesc

81
amgre s. f., g.-d. art. amgrii; pl. amgri
amgitr adj. m., pl. amgitri; f. sg. i pl.
amgitore
amnnt s. n., pl. amnnte
amnun vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
amnunsc, imperf. 3 sg. amnune; conj.
prez. 3 sg. i pl. amnunesc
amnunme s. f., g.-d. art. amnunmii;
pl. amnunmi
amnunre s. f., g.-d. art. amnunrii; pl.
amnunri
amnunt s. n.
amrcine s. f., g.-d. art. amrcinii; pl.
amrcini
amrl s. f., g.-d. art. amrlei; pl. amrle
amrtcine s. f., g.-d. art. amrtcinii
amrre s. f., g.-d. art. amrrii; pl. amrri
amrt adj. m., s. m., pl. amri; f. sg.
amrt, pl. amrte
amrel s. f., g.-d. art. amrlii; pl. amrli
amru adj. m., f. amre; pl. m. i f. amri
amr vb., ind. prez. 1sg. i 3 pl. amrsc,
imperf. 3 sg. amr; conj. prez. 3 sg. i pl.
amrsc
amri adj. m., f. amrie; pl. m. i f. amri
amrunlul s. n. art.
amr s. f., pl. amre
amn vb., ind. prez. 1 sg. amn, 2 sg. amni,
3 sg. i pl. amn; conj. prez. 3 sg. i pl.
amne; ger. amnnd
amnre s. f., g.-d. art. amnrii; pl. amnri
amndi num. m., f. amndu, g.-d. (cu
valoare de adj. antepus) amndror, (cu
valoare de s. sau de adj. postpus) amndrora
ambal vb., ind. prez. 1 sg. ambalz, 3 sg. i
pl. ambalez
ambalj s. n., pl. ambalje
ambalre s. f., g.-d. art. ambalrii; pl. ambalri
ambars s. n.
ambaras vb., ind. prez. 1 sg. ambarasz, 3 sg.
i pl. ambarasez
ambarasnt adj. m., pl. ambarasni; f. sg.
ambarasnt, pl. ambarasnte
ambarc vb., ind. prez. 3 sg. i pl. ambrc
ambarcre s. f., g.-d. art. ambarcrii
ambarcadr s. n., pl. ambarcadre
ambarcie s. f. (sil. -i-e), art. ambarcia (sil.
-i-a), g.-d. art. ambarciei; pl. ambarcii, art.
ambarciile (sil. -i-i-)
ambard vb., ind. prez. 3 sg. ambardez
ambarde s. f., art. ambardea, g.-d. art.
ambardei; pl. ambarde
ambasd s. f., g.-d. art. ambasdei; pl. ambasde
ambasadore s. f., g.-d. art. ambasadorei; pl.
ambasadore
ambasadr s. m., pl. ambasadri

amgre/mbr
ambet vb., ind. prez. 1 sg. ambetz, 3 sg. i
pl. ambetez
ambetnt adj. m., pl. ambetni; f. sg. ambetnt,
pl. ambetnte
ambint adj. m. (sil. -bi-ant), pl. ambini;
f. sg. ambint, pl. ambinte
ambin s. f. (sil. bi-an-), g.-d. art. ambinei;
pl. ambine
ambidextre s. f., art. ambidextra, g.-d. art.
ambidextrei; pl. ambidextri
ambidxtru adj. m., s. m., pl. ambidxtri; f. sg.
ambidxtr, pl. ambidxtre
ambielj s. n. (sil. -bi-e-), pl. ambielje
ambint s. n, pl. ambinte
ambientl adj. m., pl. ambientli; f. sg.
ambientl, pl. ambientle
ambign adj. m., pl. ambigni; f. sg. ambign,
pl. ambigne
ambiguitte s. f. (sil. -gu-i-), g.-d. art.
ambiguitii; (expresii) pl. ambiguiti
ambiguiz vb. (sil. -gu-i-), ind. prez. 1 sg.
ambiguizz, 3 sg. i pl. ambiguizez
ambiguizre s. f., g.-d. art. ambiguizrii; pl.
ambiguizri
ambguu adj. m. (sil. -gu-u), pl. ambgui; f. sg.
ambgu (sil. -gu-), pl. ambgue (sil. -gu-e)
mbii num. m., g.-d. mbilor; f. mbele, g.-d.
mbelor
mbitus s. n., mbitusuri
ambie s. f. (sil. -i-e), art. ambia (sil. -i-a),
g.-d. art. ambiei; pl. ambii, art. ambiile
(sil. -i-i-)
ambiion vb. (sil. -i-o-), ind. prez. 1 sg.
ambiionz, 3 sg. i pl. ambiionez
ambiis adj. m., s. m. (sil. -i-os), pl. ambiii;
f. sg. ambiios, pl. ambiiose
ambivalnt adj. m., pl. ambivalni; f. sg.
ambivalnt, pl. ambivalnte
ambivaln s. f. valen
amblip adj. (sil. -bli-op), pl. amblipi; f. sg.
ambliop, pl. ambliope
ambliope s. f. (sil. -bli-o-), art. ambliopa, g.-d.
art. ambliopei; pl. ambliopi
amblipd s. n., pl. amblipde
amblistm s. f., (sil. mf. -sto-); pl. amblistme
ambos vb., ind. prez. 3 sg. i pl. ambosez
ambosj s. n., pl. ambosje
ambosre s. f., g.-d. art. ambosrii
ambu s. n.
ambr vb., ind. prez. 1 sg. ambrz, 3 sg. i pl.
ambrez
ambranamnt s. n., pl. ambranamnte
ambrs s. f., g.-d. art. ambrsei; pl. ambrse
ambrazr s. f., g.-d. art. ambrazrii; pl.
ambrazri
mbr s. f., g.-d. art. mbrei; pl. mbre

ambrei/americnte
ambrei vb. (sil. -bre-ia) ind. prez. 1 sg.
ambreiz, 3 sg. i pl. ambreiz, 1 pl. ambreim
(sil. -bre-iem), imperf. 3 sg. ambrei; conj. prez.
3 sg. i pl. ambreize; ger. ambrend
ambreij s. n. (sil. -bre-iaj), pl. ambreije
ambreire s. f. (sil. -bre-ie-), g.-d. art. ambreirii;
pl. ambreiri
ambreir s. m., pl. ambreiri
ambrosj s. n.
ambrozic adj. m. (sil. -zi-ac), pl. ambrozici;
f. sg. ambrozic, pl. ambrozice
ambrzie s. f. (sil. -zi-e), art. ambrzia (sil. -zi-a),
g.-d. art. ambrziei; pl. ambrzii
ambulacrr adj. m. (sil. -crar), pl. ambulacrri;
f. sg. ambulacrr, pl. ambulacrre
ambulcru s. n. (sil. -cru), art. ambulcrul; pl.
ambulcre
ambulnt adj. m., pl. ambulni; f. sg.
ambulnt, pl. ambulnte
ambuln s. f., g.-d. art. ambulnei; pl.
ambulne
ambulatriu adj. m. [-riu pron. -ru], f. sg.
ambulatrie (sil. -ri-e); pl. m. i f. ambulatrii
ambulatriu s. n. [-riu pron. -ru], art.
ambulatriul; pl. ambulatrii, art. ambulatriile
(sil. -ri-i-)
ambulie s. f., pl. ambulii
ambusc vb., ind. prez. 3 sg. ambuschez
ambuscd s. f., g.-d. art. ambuscdei; pl.
ambuscde
ambusct adj. m., pl. ambusci; f. sg. ambusct,
pl. ambuscte
ambusct s. m., pl. ambusci
ambur s. f., g.- d. art. amburii; pl.
amburi
ambutei vb., ind. prez. 1 sg. ambuteiz, 3 sg.
i pl. ambuteiz
ambuteij s. n. (sil. -te-iaj), pl. ambuteije
ambutis vb., ind. prez. 1 sg. ambutisz, 3 sg. i
pl. ambutisez
ambutisj s. n., pl. ambutisje
ambutisre s. f., g.-d. art. ambutisrii; pl.
ambutisri
ambutisr s. m., pl. ambutisri
amelior vb. (sil. -li-o-), ind. prez. 1 sg. ameliorz,
3 sg. i pl. ameliorez
ameliorbil adj. m. (sil. -li-o-), pl. ameliorbili;
f. sg. ameliorbil, pl. ameliorbile
ameliornt adj. m. (sil. -li-o-), pl. ameliorni;
f. sg. ameliornt, pl. ameliornte
ameliorre s. f. (sil. -li-o-), g.-d. art. ameliorrii;
pl. ameliorri
amelioratv adj. m., pl. amelioratvi; f. sg.
amelioratv, pl. amelioratve
amelioratr adj. m. (sil. -li-o-), pl. amelioratri;
f. sg. i pl. amelioratore

82
ameliorie s. f. (sil. -li-o-, -i-e), art. amelioria
(sil. -i-a), g.-d. art. amelioriei; pl. ameliorii,
art. amelioriile (sil. -i-i-)
amenaj vb., ind. prez. 1 sg. amenajz, 3 sg.
i pl. amenajez, 1 pl. amenajm, conj. prez.
3 sg. i pl. amenajze
amenajbil adj. m., pl. amenajbili; f. sg.
amenajbil, pl. amenajbile
amenajamnt s. n., pl. amenajamnte
amenajre s. f., g.-d. art. amenajrii; pl.
amenajri
amenajst s. m., pl. amenajti
amend (a aplica amend, a mbunti)
vb., ind. prez. 1 sg. amendz, 3 sg. i pl.
amendez
amendbil adj. m., pl. amendbili; f. sg.
amendbil, pl. amendbile
amendamnt s. n., pl. amendamnte
amendre s. f., g.-d. art. amendrii; pl.
amendri
amendatv adj. m., pl. amendatvi; f. sg.
amendatv, pl. amendatve
amnd s. f., g.-d. art. amnzii; pl. amnzi
amenin vb., ind. prez. 1 sg. amnin, 3 sg. i
pl. amnin
ameninre s. f., g.-d. art. ameninrii; pl.
ameninri
amenintr adj. m., pl. amenintri; f. sg. i
pl. amenintore
amenitte s. f., g.-d. art. amenitii
amenore s. f., art. amenorea, g.-d. amenore,
art. amenorei
amnt s. m., pl. amni
amentace s. f., pl. amentace
amentifr adj. m., pl. amentifri; f. sg.
amentifr, pl. amentifre
amentifre s. f., pl. amentifre
amentv adj. m., pl. amentvi; f. sg. amentv,
pl. amentve
amene s. f., g.-d. art. amenei
americn s. m., adj. m., pl. americni; f. sg.
americn, g.-d. art. americnei, pl. americne
americnc s. f., g. d. art. americncei; pl.
americnce
americansm s. n., pl. americansme
americanst s. m., pl. americanti
americanst s. f., pl. americanste
americanstic s. f., g.-d. art. americansticii
americaniz vb., ind. prez. 1 sg. americanizz,
3 sg. i pl. americanizez
americanizre s. f., g.-d. art. americanizrii;
pl. americanizri
amric s. f., g.-d. art. amricii
americnsc adj. m., f. americnesc; pl. m.
i f. americnti
americnte adv.

83
amerciu s. m. [-ciu pron. -cu], art. amerciul;
simb. Am
amerindin s. m., adj. m. (sil. mf. mer-)
indian
ameriz vb., ind. prez. 1 sg. amerizz, 3 sg. i
pl. amerizez
amerizj s. n., pl. amerizje
amerizre s. f., g.-d. art. amerizrii; pl.
amerizri
amerizr s. n., pl. amerizore
amstec s. n., pl. amstecuri
amestec vb., ind. prez. 1 sg. amstec, 3 sg. i
pl. amstec
amestecre s. f. mestecare
amestectr s. n., pl. amestectore
amestectr s. f., g.-d. art. amestectrii; pl.
amestectri
ametbol adj. f., pl. ametbole
ametst s. n., pl. ametste
ametrp adj. m., s. m. (sil. -trop), pl. ametrpi;
f. sg. ametrp, pl. ametrpe
ametrope s. f. (sil. -tro ), art. ametropa, g.-d.
ametropi, art. ametropei
ameel s. f., g.-d. art. amelii; pl. ameli
ame vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. amesc,
imperf. 3 sg. amee; conj. prez. 3 sg. i pl.
ameesc
ameitr adj. m., pl. ameitri; f. sg. i pl.
ameitore
amfetamn s. f., g.-d. art. amfetamnei; pl.
amfetamne
amfiartrz s. f. (sil. -fi-ar-), g.-d. art. amfiartrzei;
pl. amfiartrze
amfibin s. m. (sil. -bi-an), pl. amfibini
(sil.-bi-eni)
amfibiologe s. f., biologie
amfibint s. n.
amfbiu adj. m. [-biu pron. -bu], f. amfbie
(sil. -bi-e); pl. m. i f. amfbii
amfbiu s. n. [-biu pron. -bu], art. amfbiul;
pl. amfbii, art. amfbiile (sil. -bi-i-)
amfibl s. m., pl. amfibli
amfibole s. f., art. amfibola, g.-d. art.
amfibolei; pl. amfiboli
amfibolgic adj. m., pl. amfibolgici; f. sg.
amfibolgic, pl. amfibolgice
amfibologe s. f., art. amfibologa, g.-d. art.
amfibologei; pl. amfibologi, art. amfibologile
amfibrh s. m. (sil. -brah), pl. amfibrhi
amfibrhic adj. m., pl. amfibrhici; f. sg.
amfibrhic, pl. amfibrhice
amficarpe s. f., g.-d. art. amficarpei
amficin s. m. (sil. -i-on), pl. amficini
amficione s. f. (sil. -i-o-), art. amficiona,
g.-d. art. amficionei; pl. amficioni
amfidrmic adj. n. (sil. -dro-), pl. amfidrmici

amerciu/amidn
amfigone s. f., art. amfigona, g.-d. amfigoni,
art. amfigonei
amfigric adj. m., pl. amfigrici; f. sg.
amfigric, pl. amfigrice
amfimcru s. m. (sil. -cru), art. amfimcrul;
pl. amfimcri, art. amfimcrii
amfimixe s. f., art. amfimixa, g.-d. amfimixi,
art. amfimixei
amfineurin s. m. (sil. -ne-u-ri-an), pl.
amfineurini (sil. -ri-eni)
amfix s. m. (sil. -fi-ox), pl. amfici
amfipd s. n., pl. amfipde
amfiprostl s. n. (sil. -pro-), pl. amfiprostluri/
amfiprostle
amfiptr s. f., pl. amfiptre
amfitetru s. n. teatru
amfitriu s. m. [-riu pron. -ru], art. amfitriul;
pl. amfitrii, art. amfitriii
amfitrion s. f. (sil. -tri-oa-), g.-d. art.
amfitrionei; pl. amfitrione
amfitrin s. m. (sil. -tri-on), pl. amfitrini
mfor s. f., g.-d. art. mforei; pl. mfore
amfort s. f., pl. amforte
amfric adj. m., pl. amfrici; f. sg. amfric,
pl. amfrice
amforofone s. f., g.-d. art. amforofonei
amfotr adj. m., pl. amfotri; f. sg. amfotr,
pl. amfotre
amfotone s. f., art. amfotona, g.-d. amfotoni,
art. amfotonei
amhra s. m.
amibil adj. m. (sil. -mi-a-), pl. amibili; f. sg.
amibil, pl. amibile
amint s. f. (sil. -mi-an-)/amint s. n., pl.
aminte
amiz s. f., g.-d. art. amizii; pl. amizi
amb s. f., g.-d. art. ambei; pl. ambe
amibin adj. m., pl. amibini; f. sg. amibin,
pl. amibine
amc s. m., pl. amci
amicbil adj. m., pl. amicbili; f. sg. amicbil,
pl. amicbile
amicl adj. m., pl. amicli; f. sg. amicl,
pl. amicle
amicalmnte adv.
amc s. f., g.-d. art. amcei; pl. amce
amicie s. f. (sil. -i-e), art. amicia (sil. -i-a),
g.-d. art. amiciei; pl. amicii, art. amiciile (sil.
-i-i-)
amicrobin adj. m., pl. amicrobini; f. sg.
amicrobin, pl. amicrobine
amidz s. f., g.-d. art. amidzei; pl. amidze
amd s. f., g.-d. art. amdei; pl. amde
amidn s. f., g.-d. art. amidnei; pl. amidne
amidl s. n.
amidn s. n.

amidopirn/amr-prpriu
amidopirn s. f., g.-d. art. amidopirnei
amidr s. f., g.-d. art. amidrii; pl. amidri
amiele s. f., g.-d. art. amielei
amielnic adj. m. (sil. -mi-e-), pl. amielnici;
f. sg. amielnic, pl. amielnice
amiezt s. f. (sil. -mi-e-)
amigdl s. f., g.-d. art. amlgdlei; pl. amigdle
amigdalectome s. f. (sil. mf. -ec-), art.
amigdalectoma, g.-d. art. amigdalectomei; pl.
amigdalectomi
amigdalin adj. m., pl. amigdalini; f. sg.
amigdalin, pl. amigdaline
amigdalt s. f., pl. amigdalte
amigdalod adj. m., pl. amigdalozi; f. sg.
amigdalod, pl. amigdalode
aml s. m., pl. amli
amilacu adj. m., pl. amilaci; f. sg. i pl.
amilace
amilz s. f., g.-d. art. amilzei; pl. amilze
amlic adj. m., pl. amlici; f. sg. amlic, pl.
amlice
amilifr adj. m., pl. amilifri; f. sg. amilifr,
pl. amilifre
amilodextrn s. f., g.-d. art. amilodextrnei
amilogrf s. n. (sil. -graf), pl. amilogrfe
amilogrm s. f., pl. amilogrme
amiloidz s. f. (sil. -lo-i-), g.-d. art. amiloidzei
amilopectn s. f. pectin
amilz s. f., g.-d. art. amilzei; pl. amilze
amime s. f., art. amima, g.-d. art. amimei;
pl. amimi
amn interj., s. n.
aminre s. f., g.-d. art. aminrii
amn s. f., g.-d. art. amnei; pl. amne
amno s. n.
aminoacd s. m. (sil. -no-a-), pl. aminoaczi
aminoacideme s. f., g.-d. art. aminoacidemei
aminoacidure s. f., g.-d. art. aminoacidurei
aminoalcol s. m. alcool
aminobenzn s. m.
aminobenzic adj. m. (sil. -zo-ic)
aminoplst s. n. (sil. -plast), pl. aminoplste
aminozahruri s. n. pl.
amnte adv.
amint vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. amintsc,
imperf. 3 sg. aminte; conj. prez. 3 sg. i pl.
amintesc
amintre s. f., g.-d. art. amintrii; pl. amintri
amiotrofe s. f. (sil. -mi-o-tro-), art. amiotrofa,
g.-d. art. amiotrofei; pl. amiotrofi
amirl s. m., pl. amirli
amiralitte s. f., g.-d. art. amiralitii; pl.
amiraliti
amitz s. f., g.-d. art. amitzei
amnr s. n., pl. amnre
amnr s. n., pl. amnre

84
amnzic adj. m., s. m. (sil. mf. -mne-), pl.
amnzici; f. sg. amnzic, pl. amnzice
amneze s. f. (sil. mf. -mne-), art. amneza, g.-d.
art. amnezei; pl. amnezi, art. amnezile
amnis s. n. (sil. -ni-os), pl. amnisuri
amnit s. f., pl. (sil. -ni-o-) amnite
amnitic adj. m. (sil. -ni-o-), pl. amnitici; f. sg.
amnitic, pl. amnitice
amnisti vb. (sil. -ti-a), ind. prez. 1 sg.
amnistiz, 3 sg. i pl. amnistiz, 1 pl.
amnistim (sil. -ti-em); conj. prez. 3 sg. i pl.
amnistize; ger. amnistind (sil. -ti-ind)
amnistibil adj. m. (sil. -ti-a-), pl. amnistibili;
f. sg. amnistibil, pl. amnistibile
amnistint adj. m., pl. amnistini; f. sg.
amnistint, pl. amnistinte
amniste s. f., art. amnista, g.-d. art. amnistei;
pl. amnisti, art. amnistile
amnistire s. f. (sil. -ti-e-), g.-d. art. amnistirii;
pl. amnistiri
amc s. n., pl. amcuri
amofs s. n.
amofsc s. n.
amonl s. n.
amonic s. n. (sil. -ni-ac)
amoniacl adj. m. (sil. -ni-a-), pl. amoniacli;
f. sg. amoniacl, pl. amoniacle
amonit s. m. (sil. -ni-at), pl. amonii
amonificre s. f., g.-d. art. amonificrii
amont s. m., pl. amoni
amniu s. n. [-niu pron. -nu], art. amniul
amoniure s. f. (sil. -ni-u-), art. amoniura, g.-d.
amoniuri, art. amoniuriei
amonolz s. f., g.-d. art. amonolzei
amnte adv.
amr s. n., pl. amruri
amorl adj. m. moral
amoralsm s. n.
amoralst adj. m., s. m., pl. amoralti; f. sg.
amoralst, pl. amoralste
amoralitte s. f., g.-d. art. amoralitii
amor s. m., pl. amori
amort s. f., pl. amorte
amorz s. m., pl. amorzi
amorez vb., ind. prez. 1 sg. amorezz, 3 sg. i
pl. amorezez
amorz s. f., g.-d. art. amorzei; pl. amorze
amrf adj. m., pl. amrfi; f. sg. amrf, pl.
amrfe
amorfe s. f., g.-d. art. amorfei
amorfsm s. n.
amors adj. m., pl. amori; f. sg. amoros,
pl. amorose
amorso adv. [s pron. it. z]
amr-prpriu s. n. [-priu pron. -pru], art.
amrul-prpriu, g.-d. art. amrului-prpriu

85
amors vb., ind. prez. 1 sg. amorsz, 3 sg.
i pl. amorsez
amorsj s. n., pl. amorsje
amorsre s. f., g.-d. art. amorsrii; pl. amorsri
amrs s. f., g.-d. art. amrsei; pl. amrse
amortbil adj. m., pl. amortbili; f. sg. amortbil,
pl. amortbile
amortismnt s. n., pl. amortismnte
amortiz vb., ind. prez. 1 sg. amortizz, 3 sg. i
pl. amortizez
amortizbil adj. m., pl. amortizbili; f. sg.
amortizbil, pl. amortizbile
amortizre s. f., g.-d. art. amortizrii; pl.
amortizri
amortizr s. n., pl. amortizore
amorel s. f., g.-d, art. amorlii; pl. amorli
amor vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. amorsc,
imperf. 3 sg. amore; conj. prez. 3 sg. i pl.
amoresc
amorre s. f., g.-d. art. amorrii; pl. amorri
amovbil adj. m., pl. amovbili; f. sg. amovbil,
pl. amovbile
amovibilitte s. f., g.-d. art. amovibilitii
ampatamnt s. n., pl. ampatamnte
ampelidace s. f., pl. ampelidace
ampelogrf s. m., pl. ampelogrfi
ampelogrf s. f., pl. ampelogrfe
ampelogrfic adj. m., pl. ampelogrfici; f. sg.
ampelogrfic, pl. ampelogrfice
ampelografe s. f. (sil. -gra-), art. ampelografa,
g.-d. ampelografi, art. ampelografei
ampelologe s. f., art. ampelologa, g.-d. art.
ampelologei
ampelpsis s. m.
ampenj s. n., pl. ampenje
ampr s. m., pl. ampri; simb. A
amperj s. n., pl. amperje
ampermtru s. n. (sil. -tru), art. ampermtrul;
pl. ampermtre
ampr-r s. f., g.-d. art. ampr-rei; pl. ampr-re;
simb. Ah
amperormtru s. n. (sil. -tru; mf. -or-), art.
amperormtrul; pl. amperormtre
ampr-spr s. f., g.-d. art. ampr-sprei; pl.
ampr-spre; simb. A sau Asp
mpex s. n.
ampiciln s. f., g.-d. art. ampicilnei
amplas vb., ind. prez. 1 sg. amplasz, 3 sg. i
pl. amplasez
amplasamnt s. n., pl. amplasamnte
amplasre s. f., g.-d. art. amplasrii; pl.
amplasri
amplectv adj. m., pl. amplectvi; f. sg.
amplectv, pl. amplectve
amplexicul adj. m., pl. amplexiculi; f. sg.
amplexicul, pl. amplexicule

amors/amurgre
amplexiflr adj. m. (sil. -flor), pl. amplexiflri;
f. sg. amplexiflr, pl. amplexiflre
amplexine s. f. (sil. -xi-u-), g.-d. art.
amplexinii; pl. amplexini
amplidn s. f. din
amplifint adj. m., pl. amplifini; f. sg.
amplifint, pl. amplifinte
amplific vb., ind. prez. 1 sg. amplfic, 3 sg.
i pl. amplfic
amplificre s. f., g.-d. art. amplificrii; pl.
amplificri
amplificatv adj. m., pl. amplificatvi; f. sg.
amplificatv, pl. amplificatve
amplificatr adj. m., pl. amplificatri; f. sg. i
pl. amplificatore
amplificatr s. n., pl. amplificatore
amplificie s. f., pl. amplificii
amplifir s. n.
amplitdine s. f., g.-d. art. amplitdinii; pl.
amplitdini
amplitner s. n., pl. amplitnere
amplore s. f., g.-d. art. amplrii
amploit/amploait s. m. (sil. -iat), pl.
amploii/amploaii
amploit/amploait s. f. (sil. -ia-), pl.
amploite/amploaite
mplu adj. m., pl. mpli; f. sg. mpl, pl.
mple
ampols adj. m., pl. ampoli; f. sg. ampolos,
pl. ampolose
ampolozitte s. f., g.-d. art. ampolozitii
amprent vb., ind. prez. 1 sg. amprentz, 3 sg.
i pl. amprentez
amprentre s. f., g.-d. art. amprentrii
amprnt s. f., g.-d. art. amprntei; pl.
amprnte
amprentologe s. f., art. amprentologa, g.-d.
amprentologi, art. amprentologei
amprest adj. m., pl. ampresi; f. sg. amprest,
pl. ampreste
amprz s. f., g.-d. art. amprzei; pl. amprze
mpul s. f., g.-d. art. mpulei; pl. mpule
amput vb., ind. prez. 1 sg. amputz, 3 sg. i
pl. amputez
amputre s. f., g.-d. art. amputrii; pl.
amputri
amputie s. f. (sil. -i-e), art. amputia
(sil. -i-a), g.-d. art. amputiei; pl. amputii,
art. amputiile (sil. -i-i-)
am adv.
amult s. f., pl. amulte
amrg s. n., pl. amrguri
amurg vb., ind. prez. 3 sg. amurgte, imperf.
3 sg. amurge; conj. prez. 3 sg. i pl.
amurgesc
amurgre s. f., pl. amurgri

amurgt/anagram
amurgt s. n. (pl. amurgte n loc. adv. pe ~)
am s. n., pl. ame
ami adv.
amu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. amusc,
imperf. 3 sg. amue; conj. prez. 3 sg. i pl.
amuesc
amuin vb., ind. prez. 3 sg. amin
amu (a asmui) vb., ind. prez. 1 sg. am,
3 sg. am; conj. prez. 3 sg. i pl. ame;
ger. amund
amu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. amusc,
imperf. 3 sg. amue; conj. prez. 3 sg. i pl.
amuesc
amure s. f., g.-d. art. amurii; pl. amuri
amuz vb., ind. prez. 1 sg. amz, 3 sg. i pl.
amz
amuzamnt s. n., pl. amuzamnte
amuznt adj. m., pl. amuzni; f. sg. amuznt,
pl. amuznte
amuze s. f., art. amuza, g.-d. amuzi, art.
amuzei
amvn s. n., pl. amvone
an adv.
an s. m., pl. ani
an (frnghie) s. f., art. anua, g.-d. art.
anlei; pl. anle
anabaptsm s. n.
anabaptst s. m., adj. m. baptist
anabtic adj. m., pl. anabtici; f. sg. anabtic,
pl. anabtice
anabiz s. f. (sil. -bi-o-), g.-d. art. anabizei
anabolsm s. n.
anacrd s. n., pl. anacrde
anacardir s. m. (sil. -di-er), pl. anacardiri
anacclic adj. m. ciclic
anaciditte s. f. aciditate
anaclz s. f., pl. anaclze
anaclinl adj. m., pl. anaclinli; f. sg. anaclinl,
pl. anaclinle
anacltic adj. m., pl. anacltici; f. sg. anacltic,
pl. anacltice
anaclorhidre s. f. (sil. -clor-, -dri-), art.
anaclorhidra, g.-d. anaclorhidri, art.
anaclorhidrei
anacolt s. n., pl. anacolte/anacolturi
anacnd s. f., g.-d. art. anacndei; pl.
anacnde
anacrentic adj. m. (sil. -cre-on-), pl.
anacrentici; f. sg. anacrentic, pl.
anacrentice
anacrnic adj. m. (sil. -cro-) cronic
anacrone s. f., g.-d. art. anacronei
anacronsm s. n. (sil. -cro-), pl. anacronsme
anacronstic adj. m. (sil. -cro-), pl. anacronstici;
f. sg. anacronstic, pl. anacronstice
anacroniz vb., ind. prez. 3 sg. anacronizez

86
anacrtic adj. m., pl. anacrtici; f. sg.
anacrtic, pl. anacrtice
anacrotsm s. m.
anacrz s. f. (sil. -cru-), g.-d. art. anacrzei;
pl. anacrze
anacrzic adj. m., pl. anacrzici; f. sg.
anacrzic, pl. anacrzice
anacruze s. f., g.-d. art. anacruzei
anadiplz s. f. (sil. -plo-), g.-d. art.
anadiplzei; pl. anadiplze
anadipse s. f., art. anadipsa, g.-d. anadipsi,
art. anadipsei
anadrm adj. m., pl. anadrmi; f. sg. anadrm,
pl. anadrme
anaerb adj. m. (sil. -a-e-; mf. an-) aerob
anaerobitic adj. m. (sil. -a-e-; mf. an-)
biotic
anaerobiz s. f. (sil. -na-e-ro-bio-; mf. an-),
g.-d. art. anaerobizei
anafz s. f., pl. anafze
anafe s. f., g.-d. art. anafei
anafilctic adj. m., pl. anafilctici; f. sg.
anafilctic, pl. anafilctice
anafilaxe s. f., art. anafilaxa, g.-d.
anafilaxi, art. anafilaxei
anafr s. n., pl. anafore
anafor (raport) s. f., art. anaforua, g.-d. art.
anaforlei; pl. anaforle
anafr (figur de stil) s. f., g.-d. art. anafrei;
pl. anafre
anaforz s. f., g.-d. art. anaforzei; pl.
anaforze
anafric adj. m., pl. anafrici; f. sg. anafric,
pl. anafrice
anafrni s. f., g.-d. art. anafrniei, pl.
anafrnie
anafrodizic adj. m. (sil. -fro-, -zi-ac; mf. an-)
afrodiziac
anafrodizic s. n. (sil. -fro-, -zi-ac; mf. an-),
pl. anafrodizice
anafrodize s. f. (sil. -fro-; mf. an-), art.
anafrodiza, g.-d. anafrodzii, art. anafrodziei
anafrnt s. n.
anfur (bis.) s. f., g.-d. art. anfurei
anagalctic adj. m. galactic
anagenz s. f., g.-d. art. anagenzei
anaglf s. f. (sil. -gli-), g.-d. art. anaglfei; pl.
anaglfe
anaglptic adj. m. (sil. -glip-) gliptic
anagnst s. m., pl. anagnti
anaggic adj. m., pl. anaggici; f. sg. anaggic,
pl. anaggice
anagoge s. f., art. anagoga, g.-d. art. anagogei;
pl. anagogi
anagram vb. (sil. -gra-), ind, prez. 1 sg.
anagramz, 3 sg. i pl. anagramez

87
anagramre s. f., g.-d. art. anagramrii; pl.
anagramri
anagramtic adj. m. (sil. -gra-), pl. anagramtici;
f. sg. anagramtic, pl. anagramtice
anagramatst s. m., pl. anagramatti
anagramatiz vb. (sil. -gra-), ind. prez. 3 sg.
anagramatizez
anagrm s. f. (sil. -gra-), g.-d. art. anagrmei;
pl. anagrme
anahort s. m., pl. anahori
anahort s. f., pl. anahorte
anahortic adj. m., pl. anahortici; f. sg.
anahortic, pl. anahortice
anahoretsm s. n.
anl adj. m., pl. anli; f. sg. anl, pl. anle
analctic adj. m., pl. analctici; f. sg.
analctic, pl. analctice
analcd s. n.
anle s. f. pl.
analcte s. f. pl.
analepse s. f., art. analepsa, g.-d. analepsi,
art. analepsei
analptic adj. m., pl. analptici; f. sg.
analptic, pl. analptice
analptic s. n., pl. analptice
analfabt s. m., adj. m. (sil. mf. an-), pl.
analfabi; f. sg. analfabt, pl. analfabte
analfabetsm s. n. (sil. mf. an-)
analgezint adj. m., pl. analgezini; f. sg.
analgezint, pl. analgezinte
analgzic adj. m. (sil. mf. an-), pl. analgzici;
f. sg. analgzic, pl. analgzice
analgzic s. n. (sil. mf. an-), pl. analgzice
analgeze s. f. (sil. mf. an-), art. analgeza, g.-d.
analgezi, art. analgezei
analgezn s. f. (sil. mf. an-), g.-d. art.
analgeznei; pl. analgezne
analgiz vb., ind. prez. 3 sg. analgizez
analst (autor de anale, specialist n analize)
s. m., pl. analti
analst s. f., pl. analste
analstic adj. m., pl. analstici; f. sg. analstic,
pl. analstice
analtic adj. m., pl. analtici; f. sg. analtic,
pl. analtice
analitsm s. n.
analiz vb., ind. prez. 1 sg. analizz, 3 sg. i
pl. analizez
analizbil adj. m., pl. analizbili; f. sg.
analizbil, pl. analizbile
analizabilitte s. f., g.-d. art. analizabilitii
analizre s. f., g.-d. art. analizrii; pl.
analizri
analizatr s. n. pl. analizatore
analz s. f., g.-d. art. analzei; pl. analze
analizr s. n., pl. analizore

anagramre/anarhiznt
analobr s. f., pl. analobre
analg adj. m., pl. analgi; f. sg. analog, pl.
analoge
analg s. n., pl. analguri
analgic adj. m. logic
analoge s. f., art. analoga, g.-d. art. analogei;
pl. analogi, art. analogile
analogsm s. n., pl. analogsme
analogiz vb., ind. prez. 1 sg. analogizz, 3 sg.
i pl. analogizez
analogizre s. f., g.-d. art. analogizrii
analogn s. n.
analogrf s. n., pl. analogrfe
anamnstic adj. m., pl. anamnstici; f. sg.
anamnstic, pl. anamnstice
anamnz s. f. (sil. mf. -mne-), g.-d. art.
anamnzei
anamnite s. f. pl. (sil. -ni-o-; mf. an-)
anamorfsm s. n.
anamorftic adj. m., pl. anamorftici; f. sg.
anamorftic, pl. anamorftice
anamorfoz vb., ind. prez. 1 sg. anamorfozz,
3 sg. i pl. anamorfozez
anamorfozre s. f., g.-d. art. anamorfozrii
anamorfozt adj. m., pl. anamorfozi; f. sg.
anamorfozt, pl. anamorfozte
anamorfozatr s. n., pl. anamorfozatore
anamorfz s. f., g.-d. art. anamorfzei, pl.
anamorfze
anans s. m., pl. anani
anancstic adj. m., pl. anancstici; f. sg.
anancstic, pl. anancstice
anandre s. f., art. anandra, g.-d. art.
anandrei
annghie s. f. (sil. -ghi-e), art. annghia
(sil. -ghi-a), g.-d. art. annghiei; pl. annghii
anapst s. m., pl. anapti
anapstic adj. m., pl. anapstici; f. sg. anapstic,
pl. anapstice
anaplstic adj. m. (sil. -plas-) plastic
anaplaste s. f. (sil. -plas-); pl. anaplasti
anaplaze s. f. (sil. -pla-), art. anaplaza, g.-d.
anaplazi, art. anaplazei
anpoda adv.
anaptx s. f., g.-d. art. anaptxei; pl. anaptxe
anrhic adj. m., pl. anrhici; f. sg. anrhic,
pl. anrhice
anarhe s. f., art. anarha, g.-d. anarhi, art.
anarhei
anarhsm s. n.
anarhst s. m., pl. anarhti
anarhst s. f., pl. anarhste
anarhiz vb., ind. prez. 1 sg. anarhizz, 3 sg. i
pl. anarhizez
anarhiznt adj. m., pl. anarhizni; f. sg.
anarhiznt, pl. anarhiznte

anarhizre/andalz
anarhizre s. f., g.-d. art. anarhizrii
anarhoindividualsm s. n. (sil. -du-a-)
anarhosindicalsm s. n.
anarhosindicalst s. m., pl. anarhosindicalti
anarhosindicalst s. f., pl. anarhosindicalste
anartre s. f. (sil. mf. an-), art. anartra, g.-d.
anartri, art. anartrei
anri s. m. pl.
anasrc s. f., g.-d. art. anasrcei
anasna interj., s. f.
anasesm s. n.
anasn s. m.
anastltic adj. n., s. n. (sil. mf. -stal-), pl.
anastltice
anasttic adj. m. (sil. mf. -sta-) static
anastigmt adj. m. (sil. mf. an-, -stig-), pl.
anastigmi; f. sg. anastigmt, pl. anastigmte
anastigmtic adj. m. (sil. mf. an-, -stig-)
stigmatic
anastigmatsm s. n. (sil. mf. an-, -stig-)
anastilz s. f., pl. anastilze
anastomtic adj. m. (sil. mf. -sto-), pl.
anastomtici; f. sg. anastomtic, pl. anastomtice
anastomoz vb. (sil. mf. -sto-), ind. prez. 3 sg.
anastomozez
anastomozre s. f., g.-d. art. anastomozrii
anastomozt adj. m., pl. anastomozi; f. sg.
anastomozt, pl. anastomozte
anastomz s. f. (sil. mf. -sto-), g.-d. art.
anastomzei; pl. anastomze
anastrf s. f. (sil. mf. -stro-) strof
antem/anatm s. f., g.-d. art. antemei/
anatmei; pl. anteme/anatme
anatemiz vb., ind. prez. 3 sg. anatemizez
anatemizre s. f., g.-d. art. anatemizrii; pl.
anatemizri
anatexe s. f., art. anatexa, g.-d. anatexi,
art. anatexei
anatde s. f., pl. anatde
anatocsm s. n., pl. anatocsme
anatmic adj. m., pl. anatmici; f. sg. anatmic,
pl. anatmice
anatome s. f., art. anatoma, g.-d. anatomi,
art. anatomei
anatomst s. m., pl. anatomti
anatomst s. f., pl. anatomste
anatomofiziolgic adj. m. fiziologic
anatomopatolg s. m., pl. anatomopatolgi
anatomopatolg s. f., pl. anatomopatolge
anatomopatolgic adj. m. patologic
anatomopatologe s. f. patologie
anatoxn s. f. toxin
ancablr s. f. (sil. -blu-), g.-d. art. ancablrii;
pl. ancablri
ancadramnt s. n. (sil. -dra-), pl.
ancadramnte

88
ancastramnt s. n., pl. ancastramnte
nceps s. n.
ancestrl adj. m., pl. ancestrli; f. sg. ancestrl,
pl. ancestrle
ancestralitte s. f., g.-d. art. ancestralitii
ancstru s. n.
anchet vb., ind. prez. 1 sg. anchetz, 3 sg. i
pl. anchetez
anchetre s. f., g.-d. art. anchetrii; pl.
anchetri
anchetatore s. f., g.-d. art. anchetatorei; pl.
anchetatore
anchetatr s. m., pl. anchetatri
ancht s. f., pl. anchte
anchilostm s. m. (sil. mf. -stom), pl.
anchilostmi
anchilostomiz s. f. (sil. -mi-a-; mf. -sto-), g.-d.
art. anchilostomizei; pl. anchilostomize
anchiloz vb., ind. prez. 1 sg. anchilozz, 3 sg. i
pl. anchilozez
anchiloznt adj. m., pl. anchilozni; f. sg.
anchiloznt, pl. anchiloznte
anchilozre s. f., g.-d. art. anchilozrii; pl.
anchilozri
anchilozt adj. m., pl. anchilozi; f. sg.
anchilozt, pl. anchilozte
anchilz s. f., g.-d. art. anchilzei; pl. anchilze
ncie s. f. (sil. -ci-e), art. ncia (sil. -ci-a), g.-d.
art. nciei; pl. ncii, art. nciile (sil. -ci-i-)
ancilr adj. m., pl. ancilri; f. sg. ancilr, pl.
ancilre
anclan vb., ind. prez. 1 sg. anclanz, 3 sg.
i pl. anclanez
anclanre s. f., g.-d. art. anclanrii; pl.
anclanri
ancol vb., ind. prez. 3 ancolez
ancolj s. n., pl. ancolje
ancolre s. f., g.-d. art. ancolrii; pl. ancolri
ancombramnt s. n., pl. ancombramnte
ancombrnt adj. m., pl. ancombrni; f. sg.
ancombrnt, pl. ancombrnte
ancombrn s. f., g.-d. art. ancombrnei
ancn s. f., pl. ancne
ancor vb., ind. prez. 1 sg. ancorz, 3 sg. i pl.
ancorez
ancorj s. n., pl. ancorje
ancorre s. f., g.-d. art. ancorrii; pl. ancorri
ancoratr s. n., pl. ancoratore
ncor s. f., g. d. art. ncorei; pl. ncore
ancort s. n., pl. ancorte
anc s. f., g.-d. art. ancei
ancras vb., ind. prez. 3 sg. ancrasez
ancrasre s. f., g.-d. art. ancrasrii; pl. ancrasri
andabt s. m., pl. andabi
andalz adj. m., s. m., pl. andalzi; f. sg.
andalz, pl. andalze

89
andalz s. f., pl. andalze
andaluzt s. n.
andnte adv.
andantno adv.
andezn s. n.
andezt s. n., pl. andezte
andeztic adj. m., pl. andeztici; f. sg.
andeztic, pl. andeztice
andn adj. m., pl. andni; f. sg. andn, pl.
andne
andv s. f., g.-d. art. andvei; pl. andve
andoc vb. ind., prez. 1 sg. andochz, 3 sg. i
pl. andochez
andorrn adj. m., s. m., pl. andorrni; f. sg.
andorrn, pl. andorrne
andos vb., ind. prez. 1 sg. andosz, 3 sg. i
pl. andosez
andosj s. n., pl. andosje
andosamnt s. n., pl. andosamnte
andosnt s. m., pl. andosni
andosnt s. f., pl. andosnte
andosre s. f., g.-d. art. andosrii; pl.
andosri
andosatr s. m., pl. andosatri
andosatr s. m., pl. andosatri
andradt s. n., pl. andradte
andragoge s. f., g.-d. art. andragogei
andre s. f., art. andreua, g.-d. art. andrlei;
pl. andrle
androcu s. n., art. androcul; pl. androce
androfobe s. f., art. androfoba, g.-d.
androfobi, art. androfobei
androgn adj. m., pl. androgni; f. sg.
androgn, pl. androgne
androgn adj. m., s. m., pl. androgni; f. sg.
androgn, pl. androgne
androgine s. f., art. androgina, g.-d. androgini,
art. androginei
androd s. m. (sil. -dro-id), pl. androzi
androlatre s. f., art. androlatra, g.-d. art.
androlatrei
androltru adj. m., pl. androltri; f. sg.
androltr, pl. androltre
androlg s. m., pl. androlgi
androlgic adj. m., pl. androlgici; f. sg.
androlgic, pl. androlgice
androloge s. f., art. androloga, g.-d. andrologi,
art. andrologei
andromedd s. f., g.-d. art. andromeddei; pl.
andromedde
andropuz s. f., pl. andropuze
androsterl s. m., pl. androsterli
androsterilitte s. f., g.-d. art. androsterilitii
androstern s. m. (sil. mf. -ste-)
ndruc s. n., pl. ndrucuri
andurn s. f., pl. andurne

andalz/anerge
aneantiz vb. (sil. -ne-an-), ind. prez. 1 sg.
aneantizz, 3 sg. i pl. aneantizez
aneantizre s. f., g.-d. art. aneantizrii; pl.
aneantizri
anecdt s. f., pl. anecdte
anecdtic adj. m., pl. anecdtici; f. sg.
anecdtic, pl. anecdtice
anecdtic s. f., g.-d. art. anecdticii
anecdotsm s. n.
anecdotst s. m., pl. anecdotti
anecdotst s. f., pl. anecdotste
anecdotiz vb., ind. prez. 1 sg. anecdotizz,
3 sg. i pl. anecdotizez
anecod adj. m. (sil. mf. an-), pl. anecozi;
f. sg. anecod, pl. anecode
aneld s. n., pl. anelde
anemi vb. (sil. -mi-a), ind. prez. 3 sg. i pl.
anemiz, 1 pl. anemim (sil. -mi-em); conj.
prez. 3 sg. i pl. anemize; ger. anemind (sil.
-mi-ind)
anmic adj. m., s. m., pl. anmici; f. sg.
anmic, pl. anmice
aneme s. f., art. anema, g.-d. art. anemei; pl.
anemi, art. anemile
anemire s. f. (sil. -mi-e-), g.-d. art. anemirii;
pl. anemiri
anemocr adj. m., pl. anemocri; f. sg. anemocr,
pl. anemocre
anemocrd s. n., pl. anemocrduri
anemofl adj. m., pl. anemofli; f. sg.
anemofl, pl. anemofle
anemofile s. f., art. anemofila, g.-d.
anemofili, art. anemofilei
anemogrf s. n.(sil. -graf), pl. anemogrfe
anemografe s. f. (sil. -gra-), art. anemografa,
g.-d. anemografi, art. anemografei
anemogrm s. f. (sil. -gra-), g.-d. art.
anemogrmei; pl. anemogrme
anemomtric adj. m. (sil. -tric) metric
anemometre s. f. (sil. -tri-), art. anemometra,
g.-d. anemometri, art. anemometrei
anemomtru s. n. (sil. -tru), art. anemomtrul;
pl. anemomtre
anemn s. f., g.-d. art. anemnei; pl. anemne
anemn-de-mre s. f.
anemoscp s. n. (sil. mf. -scop), pl. anemoscope
anemostt s. n. (sil. mf. -stat), pl. anemostte
anemotrp s. n. (sil. -trop), pl. anemotrope
anemotropsm s. n.
anencefale s. f. (sil. mf. an-), art. anencefala,
g.-d. anencefali, art. anencefalei
anepigrf adj. m., pl. anepigrfi; f. sg.
anepigrf, pl. anepigrfe
anerz s. f., pl. anerze
anerge s. f. (sil. mf. an-), art. anerga, g.-d.
anergi, art. anergei

anergiznt/angim
anergiznt adj. m., pl. anergizni; f. sg.
anergiznt, pl. anergiznte
anerod adj. n., s. n., pl. anerode
anestezi vb. (sil. -zi-a; mf. an-), ind. prez.
1 sg. anesteziz, 3 sg. i pl. anesteziz, 1 pl.
anestezim (sil. -zi-em); conj. prez. 3 sg. i pl.
anestezize; ger. anestezind (sil. -zi-ind)
anestezibil adj. m., pl. anestezibili; f. sg.
anestezibil, pl. anestezibile
anestezint adj. m. (sil. -zi-ant; mf. an-), pl.
anestezini; f. sg. anestezint, pl. anestezinte
anestezint s. n. (sil. -zi-ant; mf. an-), pl.
anestezinte
anestzic adj. m. (sil. mf. an-), pl. anestzici;
f. sg. anestzic, pl. anestzice
anestzic s. n. (sil. mt. an-), pl. anestzice
anesteze s. f. (sil. mf. an-) estezie
anestezire s. f. (sil. -zi-e-; mf. an-), g.-d. art.
anestezirii; pl. anesteziri
anestezimtru s. n., pl. anestezimtre
anesteziolg s. m., pl. anesteziolgi
anesteziolg s. f., pl. anesteziolge
anesteziologe s. f., g.-d. art. anesteziologei
anesteziologst s. m., pl. anesteziologti
anestezst s. m. (sil. mf. an-), pl. anestezti
anestezst s. f. (sil. mf. an-), pl. anestezste
antic adj. m., pl. antici; f. sg. antic, pl. antice
aneuplod adj. m. (sil. a-ne-u-plo-id), pl.
aneuplozi; f. sg. aneuplod, pl. aneuplode
aneuploide s. f., (sil. a-ne-u-plo-i-di-e), g.-d. art.
aneuploidei
aneure s. f. (sil. -ne-u-), art. aneura, g.-d. art.
aneurei; pl. aneuri
aneurn s. f., pl. aneurne
aneurz s. f. (sil. -ne-u-), g.-d. art. aneurzei
anevie adv.
anevon s. f., pl. anevone
anevois adj. m., pl. anevoii; f. sg. anevoios,
pl. anevoiose
anevrsm s. n. (sil. -vrism), pl. anevrsme
anevrisml adj. m. (sil. -vris-), pl. anevrismli;
f. sg. anevrisml, pl. anevrismle
anevrismtic adj. m. (sil. -vris-), pl.
anevrismtici; f. sg. anevrismtic, pl.
anevrismtice
anx adj. m., pl. anci; f. sg. anx, pl. anxe
anex vb., ind. prez. 1 sg. anexz, 3 sg. i pl.
anexez
anexre s. f., g.-d. art. anexrii; pl. anexri
anx s. f., g.-d. art. anxei; pl. anxe
anexionsm s. n. (sil. -xi-o-)
anexionst s. m., adj. m. (sil. -xi-o-), pl.
anexionti; f. sg. anexionst, pl. anexionste
anext s. f., pl. anexte
anexine s. f. (sil. -xi-u-), g.-d. art. anexinii;
pl. anexini

90
anfild s. f., g.-d. art. anfildei; pl. anfilde
anfractus adj. m., pl. anfractui; f. sg.
anfractuos, pl. anfractuose
anfractuozitte s. f., g.-d. art. anfractuozitii
angaj vb., ind. prez. 1 sg. angajz, 3 sg. i pl.
angajez, 1 pl. angajm; conj. prez. 3 sg. i
pl. angajze; ger. angajnd
angajamnt s. n., pl. angajamnte
angajnt adj. m., pl. angajni; f. sg.
angajnt, pl. angajnte
angajre s. f., g.-d. art. angajrii; pl. angajri
angajt s. m., adj. m., pl. angaji; f. sg.
angajt, pl. angajte
angar s. f., art. angarua, g.-d. art. angarlei;
pl. angarle
angare (nav.) s. f., art. angara, g.-d. angari,
art. angarei
anget s. f., pl. angete
anglic adj. m., pl. anglici; f. sg. anglic, pl.
anglice
angelc/anghelc s. f., g.-d. art. angelcii/
anghelcii
angeln s. f., g.-d. art. angelnei
angelsm s. n.
angelitte s. f., g.-d. art. angelitii
angeliz vb., ind. prez. 3 sg. angelizez
angelizre s. f., g.-d. art. angelizrii
angelod adj. m., pl. angelozi; f. sg. angelod,
pl. angelode
angelolatre s. f. (sil. -tri-), art. angelolatra,
g.-d. angelolatri, art. angelolatrei
angeloltru adj. m., s. m. (sil. -tru), pl.
angeloltri; f. sg. angeloltr, pl. angeloltre
angelologe s. f., art. angelologa, g.-d.
angelologi, art. angelologei
ngelus s. n.
nghemaht/anghemht s. n., pl.
nghemahturi/anghemhturi
anghl s. f., g.-d. art. anghlei; pl. anghle
anghilde s. f., pl. anghilde
anghinre s. f., g.-d. art. anghinrei
anghn/angn s. f., g.-d. art. anghnei/
angnei; pl. anghne/angne
anghins adj. m., pl. anghini; f. sg.
anghinos, pl. anghinose
angiocolt s. f. (sil. -gi-o-)
angiofluorografe s. f. (sil. -gi-o-) fluorografie
angiogene s. f. (sil. -gi-o-), art. angiogena,
g.-d. angiogeni, art. angiogenei
angiogrfic adj. m. (sil. -gi-o-) grafic
angiografe s. f. (sil. -gi-o-gra-), art. angiografa,
g.-d. art. angiografei; pl. angiografi
angiolgic adj. m. (sil. -gi-o-) logic
angiologe s. f. (sil. -gi-o-), art. angiologa, g.-d.
angiologi, art. angiologei
angim s. n. (sil. -gi-om), pl. angiome

91
angiopate s. f. (sil. -gi-o-), art. angiopata, g.-d.
art. angiopatei; pl. angiopati, art. angiopatile
angiospsm s. n. (sil. -gi-o-; mf. -spasm), pl.
angiospsme
angiosprm adj. m. (sil. -gi-o-; mf. -sperm),
pl. angiosprmi; f. sg. angiosprm, pl.
angiosprme
angiosprm s. f., pl. (sil. -gi-o-; mf. -sper-)
angiosprme
angledzer s. n., pl. angledzere
ngli s. m. pl., art. nglii
anglicn s. m., adj. m., pl. anglicni; f. sg.
anglicn, g.-d. art. anglicnei, pl. anglicne
anglicansm s. n.
anglicsm s. n., pl. anglicsme
anglicst s. m., pl. anglicti
anglicst s. f., pl. anglicste
angliciz vb., ind. prez. 3 sg. anglicizez
angliciznt adj. m., pl. anglicizni; f. sg.
angliciznt, pl. angliciznte
anglicizre s. f., g.-d. art. anglicizrii
angle s. f., art. angla, g.-d. angli, art.
anglei
anglst s. m., pl. anglti
anglst s. f., pl. anglste
anglstic s. f., g.-d. art. anglsticii
nglo-americn adj. m., s. m. american
anglofl adj.m., s. m., pl. anglofli; f. sg.
anglofl, pl. anglofle
anglofile s. f., art. anglofila, g.-d. anglofili,
art. anglofilei
anglofb adj. m., s. m., pl. anglofbi; f. sg.
anglofb, pl. anglofbe
anglofobe s. f., art. anglofoba, g.-d. anglofobi,
art. anglofobei
anglofn adj. m., pl. anglofni; f. sg. anglofn,
pl. anglofne
anglofone s. f., art. anglofona, g.-d. art.
anglofonei
nglo-francz adj. m. francez
anglomn s. m., adj. m., pl. anglomni; f. sg.
anglomn, g.-d. art. anglomnei, pl.
anglomne
anglomane s. f., art. anglomana, g.-d.
anglomani, art. anglomanei
nglo-saxn s. m., adj. m. saxon
angoas vb.(sil. -go-a-) , ind. prez. 3 sg.
angoasez
angoasnt adj. m. (sil. -go-a-), pl. angoasni;
f. sg. angoasnt, pl. angoasnte
angos s. f., g.-d. art. angosei; pl. angose
angb s. f., pl. angbe
angofraze s. f., g.-d. art. angofrazei
angolz adj. m., s. m., pl. angolzi; f. sg.
angolz, pl. angolze
angra s. f. invar.

angiopate/animatsm
angren vb., ind. prez. 1 sg. angrenz, 3 sg. i
pl. angrenez
angrenj s. n., pl. angrenje
angrenre s. f., g.-d. art. angrenrii; pl.
angrenri
angr adv.
angrosst s. m., adj. m., pl. angrosti; f. sg.
angrosst, pl. angrosste
ngstrom s. m. (sil. ang-), pl. ngstromi;
simb. A
angude s. f. (-gui pron. ghi), pl. angude
anguifrm adj. m.(sil. -gui pron. ghi-), pl.
anguifrmi; f. sg. anguifrm, pl. anguifrme
angulr adj. m., pl. angulri; f. sg. angulr,
pl. angulre
angulie s. f., g.-d. art. anguliei
anguls adj. m., pl. anguli; f. sg. angulos,
pl. angulose
anhidrd s. f. (sil. -dri-), g.-d. art. anhidrdei;
pl. anhidrde
anhidrt s. n. (sil. -drit), pl. anhidrte
anhidrz s. f. (sil. -dro-), g.-d. art. anhidrzei
anhdru adj. m. (sil. -dru), pl. anhdri; f. sg.
anhdr, pl. anhdre
anicnic adj. m. (sil. mf. an-), pl. anicnici;
f. sg. anicnic, pl. anicnice
anihil vb., ind. prez. 1 sg. anihilz, 3 sg. i
pl. anihilez
anihilnt adj. m., pl. anihilni; f. sg.
anihilnt, pl. anihilnte
anihilre s. f., g.-d. art. anihilrii; pl. anihilri
anihilatr adj. m., pl. anihilatri; f. sg. i pl.
anihilatore
anl s. n.
aniln s. f., g.-d. art. anilnei
anilsm s. n.
anim vb., ind. prez. 1 sg. anm, 3 sg. i pl.
anm
animl adj. m., pl. animli; f. sg. animl, pl.
animle
animl s. n., pl. animle
animlcul s. m., pl. animlculi
animalculsm s. n.
animalculst s. m., pl. animalculti
animlic adj. m., pl. animlici; f. sg. animlic,
pl. animlice
animalir adj. m. (sil. -li-er), pl. animaliri;
f. sg. animalir, pl. animalire
animalitte s. f., g.-d. art. animalitii
animaliz vb., ind. prez. 1 sg. animalizz, 3 sg.
i pl. animalizez
animalizre s. f., g.-d. art. animalizrii
animre s. f., g.-d. art. animrii
animt adj. m., pl. animi; f. sg. animt, pl.
animte
animatsm s. n.

animto/ansilj
animto adv.
animatr adj. m., s. m., pl. animatri; f. sg. i
pl. animatore
animie s. f. (sil. -i-e), art. animia (sil. -i-a),
g.-d. art. animiei; pl. animii
animsm s. n.
animst adj. m., s. m., pl. animti; f. sg. animst,
pl. animste
animologe s. f., g.-d. art. animologei
animozitte s. f., g.-d. art. animozitii; pl.
animoziti
anin vb., ind. prez. 1 sg. ann, 3 sg. i pl.
ann
aninre s. f., g.-d. art. aninrii
anintore s. f., g.-d. art. anintrii; pl. anintri
anin s. m. (sil. -on; mf. an-), pl. anini
anionactv adj. m. (sil. mf. an-, -on-), pl.
anionactvi; f. sg. anionactv; pl. anionactve
aniont s. m. (sil. -i-o-; mf. an-), pl. anioni
anist s. n., g.-d. art. anistului
anisin adj. m. (sil. -si-an), pl. anisini (sil.
-si-eni); f. sg. anisin, pl. anisine
anisidn s. f., g.-d. art. anisidnei
anisl s. m., pl. anisli
anistric adj. m. istoric
anistoricitte s. f., g.-d. art. anistoricitii
anistorsm s. n. istorism
anir s. m., pl. aniri
anivers vb., ind. prez. 1 sg. aniversz, 3 sg. i
pl. aniversez
aniversr adj. m., pl. aniversri; f. sg.
aniversr, pl. aniversre
aniversre s. f., g.-d. art. aniversrii; pl.
aniversri
aniversatv adj. m., pl. aniversatvi; f. sg.
aniversatv, pl. aniversatve
anizocitz s. f. (sil. mf. an-), g.-d. art.
anizocitzei
anizogame s. f. (sil. mf. an-) izogamie
anizometrope s. f. (sil. -tro-; mf. an-)
izometropie
anizotrp adj. m. (sil. mf. an-) izotrop
anizotrope s. f. (sil. mf. an-) izotropie
an-lumn s. m., pl. ani-lumin
anluminr s. f., g.-d. art. anluminrii
and s. m., pl. anzi
andic adj. m., pl. andici; f. sg. andic, pl.
andice
anodn adj. m., pl. anodni; f. sg. anodn, pl.
anodne
anodnt adj. m., pl. anodni; f. sg. anodnt,
pl. anodnte
anofl adj. m., pl. anofli
anofelsm s. n.
anofelogn adj. m., pl. anofelogni; f. sg.
anofelogn, pl. anofelogne

92
anoftalme s. f. (sil. mf. an-), art. anoftalma,
g.-d. anoftalmi, art. anoftalmei
anoml adj. m., pl. anomli; f. sg. anoml,
pl. anomle
anomale s. f., art. anomala, g.-d. art.
anomalei; pl. anomali, art. anomalile
anome s. f., art. anoma, g.-d. art. anomei; pl.
anomi
anominie s. f., g.-d. art. anominiei
anonm adj. m., s. m., pl. anonmi; f. sg.
anonm, pl. anonme
anonimt s. n.
anonimitte s. f., g.-d. art. anonimitii
anonimografe s. f., g.-d. art. anonimografei
anorctic s. m., adj. m., pl. anorctici; f. sg.
anorctic, pl. anorctice
anorexe s. f. (sil. mf. an-), art. anorexa, g.-d.
anorexi, art. anorexei
anorgnic adj. m. (sil. mf. an-) organic
anorganicin s. m., pl. anorganicini
anorganicitte s. f., g.-d. art. anorganicitii
anorhide s. f. (sil. mf. an-), art. anorhida,
g.-d. anorhidi, art. anorhidei
anorml adj. m. normal
anormalitte s. f., g.-d. art. anormalitii
anortt s. n., pl. anortte
anosme s. f. (sil. mf. an-), art. anosma, g.-d.
anosmi, art. anosmei
anst/nost adj. m., pl. anti/noti; f. sg.
anst/nost, pl. anste/noste
anostel s. f., g.-d. art. anostlii; pl. anostli
anost vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. anostsc,
imperf. 3 sg. anoste; conj. prez. 3 sg. i pl.
anostesc
anoste s. f., art. anosta, g.-d. anosti, art. anostei
anotmp s. n., pl. anotmpuri
anovare s. f. (sil. mf. an-), art. anovara, g.-d.
anovari, art. anovarei
anoxeme s. f. (sil. mf. an-), art. anoxema, g.-d.
anoxemi, art. anoxemei
anoxibitic adj. m., pl. anoxibitici; f. sg.
anoxibitic, pl. anoxibitice
anoxibiz s. f. (sil. -bi-o-; mf. an-), g.-d. art.
anoxibizei
anoxe s. f. (sil. mf. an-), art. anoxa, g.-d.
anoxi, art. anoxei
anrob vb., ind. prez. 3 sg. anrb
anrobre s. f., g.-d. art. anrobrii
anrocamnt s. n., pl. anrocamnte
ansmblu s. n., art. ansmblul; pl. ansmbluri
ns s. f., g.-d. art. nsei; pl. nse
anserde s. f., pl. anserde
anseifrm adj. m., pl. anseifrmi; f. sg.
anseifrm, pl. anseifrme
anserifrm s. f., pl. anserifrme
ansilj s. n., pl. ansilje

93
anenu s. n., pl. anene
ano (pete) s. n., (past de pete) s. f.
(sil. -oa)
antablamnt s. n. (sil. -bla-), pl. antablamnte
antagnic adj. m., pl. antagnici; f. sg.
antagnic, pl. antagnice
antagonsm s. n., pl. antagonsme
antagonst adj. m., pl. antagonti; f. sg.
antagonst, pl. antagonste
antagoniz vb., ind. prez. 1 sg. antagonizz,
3 sg. i pl. antagonizez
antl s. n., pl. antle
antlgic adj. m. (sil. mf. ant-), pl. antlgici;
f. sg. antlgic, pl. antlgice
antlgic s. n. (sil. mf. ant-), pl. antlgice
antam vb., ind. prez. 3 sg. antamez
antamre s. f., g.-d. art. antamrii
antanaclz s. f. (sil. -cla-; mf. ant-), g.-d. art.
antanaclzei; pl. antanaclze
antanagg s. f. (sil. mf. ant-), g.-d. art.
antanaggei; pl. antanagge
antnt s. f., pl. antnte
ntapex s. n. (sil. mf. ant-), pl. ntapexuri
antrctic adj. m. (sil. mt. ant-) arctic
nt s. f., pl. nte
anteblic adj. m., pl. anteblici; f. sg. anteblic,
pl. anteblice
antebr s. n. (sil. -bra), pl. antebre
anteclcul s. n. calcul
antecalcul vb. calcula
antecalculie s. f. calculaie
antecambrin adj. m., pl. antecambrini; f. sg.
antecambrin, pl. antecambrine
antecmer s. f.(tehnic), pl. antecmere
antecednt adj. m., pl. antecedni; f. sg.
antecednt, pl. antecednte
antecednt s. n., pl. antecednte
antecedn s. f., g.-d. art. antecednei; pl.
antecedne
antecesore s. f., g.-d. art. antecesorei; pl.
antecesore
antecesr s. m., pl. antecesri
anteclmax s. n., pl. anteclmaxuri
anteclz s. f. (sil. -cli-), g.-d. art. anteclzei;
pl. anteclze
antecuirs s. f., pl. antecuirse
antedat vb., ind. prez. 1 sg. antedatz, 3 sg. i
pl. antedatez
antedatre s. f., pl. antedatri
antedt s. f., pl. antedte
antedevz s. n., pl. antedevze
antediluvin adj. m. diluvian
antediluvin s. n. (sil. -vi-an)
antefx s. n., pl. antefxe
anteflexine s. f., pl. anteflexini
antefrz s. f., pl. antefrze

anenu/antevorbitore
antegrd s. f. gard
anteislmic adj. m., pl. anteislmici; f. sg.
anteislmic, pl. anteislmice
antl s. f., pl. antle
antele s. f., pl. anteli
antemsurtore s. f. msurtoare
antemeridin adj. m. (sil. -di-an), pl.
antemeridini; f. sg. antemeridin, pl.
antemeridine; abr. a.m.
ante merdiem loc. adv. (sil. -di-em); abr. a.m.
antemim s. n.
antenr adj. m., pl. antenri; f. sg. antenr,
pl. antenre
antent s. n., pl. antente
antenatl adj. m. natal
antent s. f., pl. antente
antn s. f., g.-d. art. antnei; pl. antne
antenst s. m., pl. antenti
antenupil adj. m. nupial
antept s. n., pl. antepturi
antepenltim adj. m. ultim
antepi s. f., pl. antepie
anteprt s. n., pl. anteprturi
anteportl adj. m., pl. anteportli; f. sg.
anteportl, pl. anteportle
antepozie s. f., pl. antepozii
anteprecolr adj. m., pl. anteprecolri; f. sg.
anteprecolr, pl. anteprecolre
anteprogramt adj. m., pl. anteprogrami;
f. sg. anteprogramt, pl. anteprogramte
anteproict s. n. (sil. -pro-iect), pl. anteproicte
antepne vb. pune
antepnere s. f. punere
antr s. f., g.-d. art. antrei; pl. antre
anterdie s. f. (sil. -di-e), art. anterdia (sil. -di-a),
g.-d. art. anterdiei; pl. anterdii, art. anterdiile
(sil. -di-i-)
anterir adj. m. (sil. -ri-or), pl. anteriri; f. sg.
anterior, pl. anteriore
anterioritte s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art. anterioritii
anteru s. n., art. anterul; pl. antere, art. anterele
antermt adj. n., s. n., pl. antermte
anterofile s. f., g.-d. art. anterofilei
anterofr s. n., pl. anterofre
anteroposterir adj. m. posterir
anterostatr s. n., pl. anterostatore
anterotr s. n., pl. anterotore
anterozod s. m., pl. anterozozi
antesclu s. n. soclu
antestp s. f. (sil. mf. -ste-) step
antt s. n., pl. antte
antettlu s. n. titlu
antetrn s. n. (sil. -tren), pl. antetrnuri
antetrpi s. f. (sil. -tru-) trupi
antevorbitore s. f., g.-d. art. antevorbitorei;
pl. antevorbitore

antevorbitr/anticonstituionl
antevorbitr s. m., pl. antevorbitri
antiacadmic adj. m. academic
antiaccidnt adj. invar.
antiaerin adj. m. aerian
antialcolic adj. m. alcoolic
antialcoolsm s. n. (sil. -al-co-o-)
antialrgic adj. m. alergic
antianticrp s. m., pl. antianticrpi
antiamericn adj. m. american
antiamericansm s. n.
antiapoplctic adj. m. (sil. -ti-a-) apoplectic
antiaristocrtic adj. m. aristocratic
antirt s. f., pl. antirte
antiartstic adj. m. artistic
antiastmtic adj. m. (sil. -ti-ast-) astmatic
antiastmtic s. n. (sil. -ti-ast-), pl. antiastmtice
antiatm s. m. (sil. -ti-a-), pl. antiatmi
antiatmic adj. m. (sil. -ti-a-) atomic
antibacterin adj. m. bacterian
antibiogrm s. f. (sil. -bi-o-gra-), g.-d. art.
antibiogrmei; pl. antibiogrme
antibitic adj. m. biotic
antibitic s. n. (sil. -bi-o-), pl. antibitice
antibiz s. f. (sil. -bi-o-), g.-d. art. antibizei;
pl. antibize
antibrontic adj. m. bronitic
antiburghz adj. m. burghez
antc adj. m., s. m., pl. antci; f. sg. antc,
pl. antce
anticabrj s. n.
anticalofl s. m., adj. m., pl. anticalofli; f. sg.
anticalofl, pl. anticalofle
anticalofile s. f., g.-d. art. anticalofilei
anticmer s. f., pl. anticmere
anticncer adj. m., pl. anticnceri; f. sg.
anticncer, pl. anticncere
anticancers adj. m. canceros
anticannic adj. m. canonic
anticapitalst adj. m. capitalist
anticr (antitanc) adj. invar.
anticr (persoan) s. m., pl. anticri
anticarit s. n. (sil. -ri-at), pl. anticarite
anticrie adj. f., pl. anticrii
anticatalz s. f., pl. anticatalze
anticatarl s. n., pl. anticatarle
anticategore s. f., pl. anticategori
anticatd s. m., pl. anticatzi
anticrsc adj. m., f. anticresc, pl. m. i f.
anticrti
anticrbuns adj. m. crbunos
anticre s. f., art. anticra, g.-d. art. anticrei;
pl. anticri, art. anticrile
anticntru s. n., pl. anticntre
antichmic adj. m. chimic
antichitte s. f., g.-d. art. antichitii; (obiecte)
pl. antichiti

94
anticicln s. n. (sil. -clon), pl. anticiclone
anticiclonl adj. m., pl. anticiclonli; f. sg.
anticiclonl, pl. anticiclonle
anticiclnic adj. m., pl. anticiclnici; f. sg.
anticiclnic, pl. anticiclnice
anticinematogrfic adj. m., pl. anticinematogrfici; f. sg. anticinematogrfic, pl.
anticinematogrfice
anticip vb., ind. prez. 1 sg. anticipz/antcip,
3 sg. i pl. anticipez/antcip
anticipnt adj. m., pl. anticipni; f. sg.
anticipnt, pl. anticipnte
anticipre s. f., g.-d. art. anticiprii; pl.
anticipri
anticipt adv., adj. m., pl. anticipi; f. sg.
anticipt, pl. anticipte
anticipatv adj. m., pl. anticipatvi; f. sg.
anticipatv, pl. anticipatve
anticipatr adj. m., pl. anticipatri; f. sg. i
pl. anticipatore
anticipie s. f. (sil. -i-e), art. anticipia
(sil. -i-a), g.-d. art. anticipiei; pl.
anticipii, art. anticipiile (sil. -i-i-)
anticivilizatr adj. m. civilizator
anticlericl adj. m. (sil. -cle-) clerical
anticlericalsm s. n. (sil. -cle-)
anticlmax s. n., pl. anticlmaxe
anticlinl s. n. (sil. -cli-), pl. anticlinle
anticlinriu adj. m. (sil. -cli-) [-riu pron. -ru],
f. anticlinrie (sil. -ri-e); pl. m. i f. anticlinrii
anticlinriu s. n. (sil. -cli-) [-riu pron. -ru], art.
anticlinriul; pl. anticlinrii, art. anticlinriile
(sil. -ri-i-)
anticlr s. n. (sil. -clor)
anticoagulnt adj. m. coagulant
anticoagulnt s. n. (sil. -co-a-), pl. anticoagulnte
anticolesterl s. n., g.-d. art. anticolesterlului
anticolonil adj. m., pl. anticolonili; f. sg.
anticolonil, pl. anticolonile
anticolonialsm s. n. (sil. -ni-a-)
anticolonialst adj. m. colonialist
anticomercil adj. m., pl. anticomercili; f. sg.
anticomercil, pl. anticomercile
anticomunsm s. n.
anticomunst adj. m. comunist
anticoncpie s. f., pl. anticoncpii
anticoncepionl s. n. (sil. -i-o-), pl.
anticoncepionle
anticoncepionl adj. m. (sil. -i-o-), pl.
anticoncepionli; f. sg. anticoncepionl, pl.
anticoncepionle
anticonformsm s. n.
anticonformst adj. m. conformist
anticongelnt adj. m., s. m., pl. anticongelni;
f. sg. anticongelnt, pl. anticongelnte
anticonstituionl adj. m. constituional

95
anticonvulsv adj. m. convulsiv
anticonvulsivnt s. n., adj. m. anticonvulsivni;
f. sg. anticonvulsivnt, pl. anticonvulsivnte
anticorodl s. n., pl. anticorodle
anticorosv adj. m. corosiv
anticorosv s. n., pl. anticorosve
anticrp s. m., pl. anticrpi
anticretn adj. m. (sil. -cre-) cretin
anticretinsm s. n.
anticriptogmic adj. m. (sil. -crip-), pl.
anticriptogmici; f. sg. anticriptogmic, pl.
anticriptogmice
anticriptogmic s. n. (sil. -crip-), pl.
anticriptogmice
anticristiansm s. n. (sil. -cris-ti-a-)
anticrtic adj. m. critic
anticrtic s. f. (sil. -cri-) critic
anticulturl adj. m. cultural
antcv/antcva s. f.
antidecapnt s. n. decapant
antideflagrnt adj. m. flagrant
antidelirnt adj. m. delirant
antidemocrt s. m., pl. antidemocri
antidemocrtic adj. m. democratic
antidemocratsm s. n.
antidemocrae s. f., pl. antidemocrai
antidepresnt adj. m., pl. antidepresni; f. sg.
antidepresnt, pl. antidepresnte
antidepresv adj. m. depresiv
antiderapnt adj. m., pl. antiderapni; f. sg.
antiderapnt, pl. antiderapnte
antidetonnt s. n. /s. m., pl. antidetonnte/
antidetonni
antidetonn s. f., g.-d. art. antidetonnei
antidiabtic adj. m. diabetic
antidialctic adj. m. dialectic
antidictatoril adj. m. dictatorial
antidiftric adj. m. difteric
antidinstic adj. m. dinastic
antidiurtic adj. m. diuretic
antidogmtic adj. m. dogmatic
antidogmatsm s. n.
antidping adj. invar.
antidt s. n., pl. antidturi
antidrg adj. invar.
antidumping s. n.[pron. antidmping] , pl.
antidmpinguri
antieconmic adj. m., pl. antieconmici; f. sg.
antieconmic, pl. antieconmice
antielectrn s. n. (sil. -ti-e-), pl. antielectrni
antienzm s. f. (sil. -ti-en-) enzim
antiepidmic adj. m. (sil. -ti-e-) epidemic
antieru s. m. erou
antiesttic adj. m. (sil. -ti-es-) estetic
antifding adj. invar. [pron. antifeding]
antifascsm s. n. fascism

anticonvulsv/antihrz
antifascst adj. m., s. m. fascist
antifebrl adj. m. febril
antifebrl s. n. (sil. -bril), pl. antifebrle
antifebrn s. f. (sil. -bri-), g.-d. art. antifebrnei;
pl. antifebrne
antifermnt s. m., pl. antifermni
antifermentescbil adj. m. fermentescibil
antifetism s. n.
antifetist adj. m. fetiist
antifeudl adj. m. feudal
antifilistinsm s. n. filistinism
antifilozfic adj. m. filozofic
antifn (cntare religioas, instrument care
apr urechea de zgomote) s. n., pl.
antifone
antifonr s. n., pl. antifonre
antifnic adj. m. fonic
antifone s. f. fonie
antiformnt s. m. formant
antifrz s. f. (sil. -fra-) fraz
antifricine s. f. (sil. -fric-i-u-), g.-d. art.
antifricinii
antifrt adj. invar.
antigng adj. invar.
antigz adj. invar.
antigl s. n.
antign s. n., pl. antigni
antignic adj. m., pl. antignici; f. sg.
antignic, pl. antignice
antigrf s. n. (sil. -graf); pl. antigrfe
antigravitie s. f., g.-d. art. antigravitiei
antigravitaionl adj. m., pl. antigravitaionli;
f. sg. antigravitaionl, pl. antigravitaionle
antigrevst adj. m. grevist
antigrndin adj. invar.
antigripl adj. m. gripal
antigrizuts adj. m. (sil. -gri-) grizutos
antiguvernamentl adj. m. guvernamental
antihal s. n. halo
antihelmntic adj. m., pl. antihelmntici; f. sg.
antihelmntic, pl. antihelmntice
antihelmntic s. n., pl. antihelmntice
antihemorgic adj. m., pl. antihemorgici; f. sg.
antihemorgic, pl. antihemorgice
antihemorgic s. n., pl. antihemorgice
antihemoroidl adj. m. hemoroidal
antihistamnic adj. m., pl. antihistamnici;
f. sg. antihistamnic, pl. antihistamnice
antihistamnic s. n., pl. antihistamnice
antihitlerst adj. m. (sil. -tle-), pl. antihitlerti;
f. sg. antihitlerst, pl. antihitlerste
antiholric adj. m. holeric
antiholric s. n., pl. antiholrice
antihormn s. m., pl. antihormni
antihrz s. f. (sil. -hre-), g.-d. art. antihrzei;
pl. antihrze

antihrst/antiperistaltsm
antihrst (eretic, nemernic) s. m. (sil. -hrist),
pl. antihrti
Antihrst (Satana) s. pr. m. (sil. -hrist)
antiiginic adj. m., pl. antiiginici; f. sg.
antiiginic, pl. antiiginice
antiimperialsm s. n. (sil. -ti-im-, -ri-a-)
antiimperialst adj. m. (sil. -ti-im-)
imperialist
antiindcie s. f., pl. antiindcii
antiinfecis adj. m. (sil. -ti-in-) infecios
antiinflamatr adj. m. inflamator
antiinflaionst adj. m. inflaionist
antiintelectul adj. m. intelectual
antiintelectualsm s. n. (sil. -ti-in-, -tu-a-)
antiintelectualst adj. m., s. m. (sil. -ti-in-, -tu-a-),
pl. antiintelectualti; f. sg. antiintelectualst, pl.
antiintelectualste
antiistorsm s. n. (sil. -ti-is-)
antijivrj s. n.
antijivrnt s. n., adj. m., pl. antijivrni; f. sg.
antijivrnt, pl. antijivrnte
antijunimsm s. n.
antijunimst adj. m. junimist
antiliteratr s. f. literatur
antilogartm s. m., pl. antilogartmi
antiloge s. f., art. antiloga, g.-d. art. antilogei;
pl. antilogi, art. antilogile
antilp s. f., g.-d. art. antilpei; pl. antilpe
antilutic adj. m. luetic
antilutic s. n. (sil. -lu-e-), pl. antilutice
antimagntic adj. m., pl. antimagntici; f. sg.
antimagntic, pl. antimagntice
antimalric adj. m. malaric
antimalric s. n., pl. antimalrice
antimarxsm s. n.
antimarxst adj. m. marxst
antimaterialst adj. m. materialist
antimatrie s. f. (sil. -ri-e), art. antimatria (sil.
-ri-a), g.-d. art. antimatriei; pl. antimatrii
antimlric adj. m., pl. antimlrici; f. sg.
antimlric, pl. antimlrice
antimlric s. n., pl. antimlrice
antimlurre s. f., g.-d. art. antimlurrii
antimeftic adj. m. mefitic
antimeftic s. n., pl. antimeftice
antimemrii s. f. pl.
antimeridin s. n. meridian
antimetbol s. f. metabol
antimicrobin adj. m. microbian
antimilitarsm s. n.
antimilitarst adj. m. militarist
antiministeril adj. m. ministerial
antimittic adj. m., pl. antimittici; f. sg.
antimittic, pl. antimittice
antimittic s. n., pl. antimittice
antimonrhic adj. m. monarhic

96
antimonarhst adj. m. monarhist
antimonit s. m. (sil. -ni-at), pl. antimonii
antimnic adj. m., pl. antimnici
antimont s. n.
antimniu s. n. [-niu pron. -nu], art.
antimniul; simb. Sb
antimonopolst adj. m. monopolist
antimuncitorsc adj. m. muncitoresc
antinaionl adj. m. naional
antinefrtic adj. m. (sil. -fre-), pl. antinefrtici;
f. sg. antinefrtic, pl. antinefrtice
antinefrtic s. n. (sil. -fre), pl. antinefrtice
antineutrno s. m. (sil. -ne-u-tri-)
antineutrn s. n. neutron
antinevrlgic adj. m. nevralgic
antinevrlgic s. n. (sil. -vral-), pl.
antinevrlgice
antinicotnic adj. m. nicotinic
antinmic adj, m., pl. antinmici; f. sg.
antinmic, pl. antinmice
antinome s. f., art. antinoma, g.-d. art.
antinomei; pl. antinomi, art. antinomile
antinucler adj. m. nuclear
antinomsm s. n.
antinomst s. m., pl. antinomti
antinomose s. f., pl. antinomosi
antioxidnt adj. m., s. m. (sil. -ti-o-) oxidant
antioxign s. n. (sil. -ti-o-)
antipalg s. f., g.-d. art. antipalgei
antipaldic adj. m. paludic
antipaldic s. n., pl. antipaldice
antipp s. m. pap
antipapsm s. n.
antiparall adj. m. paralel
antiparalelogrm s. n., pl. antiparalelogrme
antiparastz s. f., pl. antiparastze
antiparazt adj. m. parazit
antiparazitr adj. m. parazitar
antiparlamentr adj. m. parlamentar
antiparlamentarsm s. n.
antipartcul s. f. particul
antipartnic adj. m. partinic
antiptic adj. m., pl. antiptici; f. sg. antiptic,
pl. antiptice
antipate s. f., art. antipata, g.-d. art. antipatei;
pl. antipati, art. antipatile
antipatiz vb., ind. prez. 1 sg. antipatizz,
3 sg. i pl. antipatizez
antipatizre s. f., g.-d. art. antipatizrii
antipatrit s. n. patriot
antipatritic adj. m. patriotic
antipatriotsm s. n.
antiperistltic adj. m. (sil. mf. -stal-), pl.
antiperistltici; f. sg. antiperistltic, pl.
antiperistltice
antiperistaltsm s. n. (sil. mf. -stal-)

97
antipis s. f., pl. antipise
antipirtic adj. m. piretic
antipirtic s. n., pl. antipirtice
antipirn s. f., g.-d. art. antipirnei; pl.
antipirne
antipd (punct, obiect opus) s. m., pl. antipzi
antipodl adj. m., pl. antipodli; f. sg.
antipodl, pl. antipodle
antipde (celule) s. f., pl. antipde
antipdic adj. m., pl. antipdici; f. sg.
antipdic, pl. antipdice
antipom s. n., pl. antipome
antipotic adj. m. poetic
antipoliomieltic adj. m. poliomielitic
antipoltic adj. m. politic
antipolunt adj. m. poluant
antipolure s. f., pl. antipoluri
antipopulr adj. m. popular
antiprno adj. invar. porno
antiprogresst adj. m. (sil. -pro-) progresist
antiprotn s. m., pl. antiprotni
antipsorizis s. n.
antipublicitr adj. m. publicitar
antiputrd adj. m. putrid
antiputrd s. n. (sil. -trid), pl. antiputrde
antirbic adj. m. rabic
antiracht adj. invar. rachet
antiradr adj. invar. radar
antirahtic adj. m. rahitic
antirasil adj. m. rasial
antirassm s. n.
antirasst adj. m., s. m. rasist
antiraionl adj. m. raional
antiraionalsm s. n.
antiraionalst adj. m. raionalist
antirzbinic adj. m. rzboinic
antirealsm s. n. (sil. -re-a-)
antirealst adj. m. realist
antireclm s. f., pl. antireclme
antireformst adj. m. reformist
antiregalst adj. m., s. m., pl. antiregalti; f. sg.
antiregalst, pl. antiregalste
antireligis adj. m. religios
antirepublicn adj. m. republican
antireumtic adj. m. reumatic
antireumatisml adj. m. reumatismal
antireumatisml s. n. (sil. -re-u-), pl.
antireumatismle
antirevanrd adj. m. revanard
antirevizionsm s. n.
antirevizionst adj. m., pl. antirevizionti; f. sg.
antirevizionst, pl. antirevizionste
antirevoluionr adj. m. revoluionar
antirezonnt adj. m. rezonant
antirezonn s. f., pl. antirezonne
antird s. n., pl. antirduri

antipis/antithnic
antiromn s. n., pl. antiromne
antiromntic adj. m., s. m. romantic
antiromnsc adj. m., f. antiromnesc; pl.
m. i f. antiromnti
antiromnsm s. n.
antischting s. n., pl. antischtinguri
antisclavagst adj. m. sclavagist
antiscorbtic adj. m. (sil. mf. -scor-)
scorbutic
antiscorbtic s. n. (sil. mf. -scor-), pl.
antiscorbtice
antisegregaionst adj. m., pl. antisegregaionti;
f. sg. antisegregaionst, pl. antisegregaionste
antisesmic adj. m. seismic
antisemt s. m., adj. m. semit
antisemtic adj. m. semitic
antisemitsm s. n.
antisepse s. f., art. antisepsa, g.-d. art.
antisepsei
antisptic adj. m. septic
antisptic s. n., pl. antisptice
antiseptizre s. f., g.-d. art. antiseptizrii
antisr s. n., pl. antisruri
antisicatv s. m., pl. antisicatvi
antisifiltic adj. m. sifilitic
antisifiltic s. n., pl. antisifiltice
antisimtric adj. m. simetric
antisimetre s. f., g.-d. art. antisimetrei
antisindicl adj. m. sindical
antisionst adj. m., s. m. sionist
antisocil adj. m. social
antisocialst adj. m. socialist
antisolr adj. m. solar
antispasmdic adj. m. (sil. mf. -spas-)
spasmodic
antispst s. n. (sil. mf. -spast), pl. antispste
antispstic adj. m. (sil. mf. -spas -) spastic
antisportv adj. m. sportiv
antispumnt s. m. (sil. mf. -spu-), pl.
antispumni
antistatl adj. m. (sil. mf. -sta-) statal
antisttic s. n. (sil. mf. -sta-), pl. antisttice
antistatizre s. f., g.-d. art. antistatizrii
antisterl adj. m., pl. antisterli; f. sg.
antisterl, pl. antisterle
antistrf s. f. (sil. mf. -stro-), pl. antistrfe
antisubmarn adj. invar.
antisudorfic adj. m. sudorific
antic adj. invar.
antitiinfic adj. m. (sil. mf. -ti-) tiinific
antitabc adj. invar.
antitabgic adj. m. tabagic
antitalnt s. m.
antitnc adj. invar.
antitetru s. n., pl. antitetre
antithnic adj. m. tehnic

antitrmic/antrenr
antitrmic adj. m. termic
antitrmic s. n., pl. antitrmice
antiterorst adj. m. terorist
antitetnic adj. m. tetanic
antitetnos adj. invar.
antittic adj. m., pl. antittici; f. sg. antittic,
pl. antittice
antiteticitte s. f., g.-d. art. antiteticitii
antitz s. f., pl. antitze
antitfic adj. m. tific
antitfic s. n., pl. antitfice
antitiroidin adj. m. tiroidian
antitiroidin s. n. (sil. -ro-i-di-an), pl.
antitiroidine (sil. -di-e-)
antitn s. n.
antitotalitr adj. m. totalitar
antitotalitarsm s. n.
antitxic adj. m. toxic
antitxic s. n., pl. antitxice
antitoxn s. f., pl. antitoxne
antitradiionalst adj. m. tradiionalist
antitranspirnt adj. m. transpirant
antitrinitr adj. m., s. m. (sil. -tri-), pl.
antitrinitri; f. sg. antitrinitr, pl. antitrinitre
antitrinitarsm s. n. (sil. -tri-)
antitrst adj. invar.
antituberculs adj. m. tuberculos
antitusv adj. m., pl. antitusvi; f. sg. antitusv,
pl. antitusve
antiumn adj. m. (sil. -ti-u-) uman
antiumansm s. n. (sil. -ti-u-)
antiumanitr adj. m. (sil. -ti-u-) umanitar
antiunionst adj. m., s. m. (sil. -ti-u-) unionist
antivedt s. f., pl. antivedte
antivedetsm s. n.
antivenric adj. m. veneric
antivenn s. n., pl. antivennuri
antivenins adj. m. veninos
antivibratr adj. m. vibrator
antivirl adj. m. viral
antivrus s. m., pl. antivrui
antivitamn s. f., pl. antivitamne
antivol s. n. (sil. -voal)
antivomitv adj. m. vomitiv
antivomitv s. n., pl. antivomitve
antizgmot s. n., pl. antizgmote
antizmic adj. m., pl. antizmici; f. sg.
antizmic, pl. antizmice
antizmic s. n., pl. antizmice
antobiologe s. f. biologie
antocin s. m. (sil. -ci-an), pl. antocini (sil.
-ci-eni)
antofg adj. m., pl. antofgi; f. sg. antofg,
pl. antofge
antofilt s. n.
antoft s. f., pl. antofte

98
antofitz s. f., g.-d. art. antofitzei; pl.
antofitze
antolog vb., ind. prez. 1 sg. antologhz, 3 sg.
i pl. antologhez
antologbil adj. m., pl. antologbili; f. sg.
antologbil, pl. antologbile
antologatr s. m., pl. antologatri
antolgic adj. m., pl. antolgici; f. sg.
antolgic, pl. antolgice
antologe s. f., art.antologa, g.-d. art.
antologei; pl. antologi, art. antologile
antologst s. m., pl. antologti
antologiz vb., ind. prez. 1 antologizz, 3 sg.
i pl. antologizez
antonc s. f., art. antoncii; pl. antonci
antonm s. n., pl. antonme
antonmic adj. m., pl. antonmici; f. sg.
antonmic, pl. antonmice
antonime s. f., art. antonima, g.-d. art.
antonimei; pl. antonimi, art. antonimile
antonomj s. n.
antonomase s. f., antonomasa, g.-d. art.
antonomasei
antonomz s. f., g.-d, art. antonomzei; pl.
antonomze
antozor s. n., pl. (sil. -zo-a-), antozore
antracn s. m.
antracnic adj. m., pl. antracnici; f. sg.
antracnic, pl. antracnice
antrachinn s. f., art. antrachinnei; pl.
antrachinne
antract s. n.
antracits adj. m., pl. antraciti; f. sg.
antracitos, pl. antracitose
antracnz s. f., g.-d. art. antracnzei; pl.
antracnze
antracotriu s. m. [-riu pron. -ru], art.
antracotriul; pl. antracotrii, art. antracotriii
antracz s. f., g.-d. art. antraczei
antrct s. n., pl. antrcte
antranlic adj. m., pl. antranlici
antranl s. m., pl. antranli
ntrax s. n., pl. ntraxuri/ntraxe
antrelc s. n.
antrn s. n.
antren vb., ind. prez. 1 sg. antrenz, 3 sg. i
pl. antrenez
antrenamnt s. n., pl. antrenamnte
antrennt adj. m., pl. antrenni; f. sg.
antrennt, pl. antrennte
antrenre s. f., g.-d. art. antrenri; pl.
antrenrii
antrenore s. f., g.-d. art. antrenorei; pl.
antrenore
antrenr (persoan) s. m., pl. antrenri
antrenr (utilaj) s. n., pl. antrenore

99
antrepzit s. n., pl. antrepzite
antrepozit vb., ind. prez. 1 sg. antrepozitz,
3 sg. i pl. antrepozitez
antrepozitr s. m., pl. antrepozitri
antrepozitre s. f., g.-d. art. antrepozitrii; pl.
antrepozitri
antreprenore s. f. (sil. -pre-), g.-d. art.
antreprenorei; pl. antreprenore
antreprenr s. m. (sil. -pre-), pl. antreprenri
antreprenoril adj. m., pl. antreprenorili; f. sg.
antreprenoril, pl. antreprenorile
antreprz s. f. (sil. -pri-), pl. antreprze
antresl s. n., antresluri
antretoz s. f. (sil. -toa-), g.-d. art. antretozei;
pl. antretoze
antrel s. n., pl. antrele
antru s. n., art. antrul; pl. antruri
antrict s. n., pl. antricote
antrpic adj. n., pl. antrpice
antropobiologe s. f. biologie
antropocntric adj. m., pl. antropocntrici;
f. sg. anrtopocntric, pl. antropocntrice
antropocentrsm s. n.
antropoclimatologe s. f., g.-d. art.
antropoclimatologei
antropofg adj. m., s. m., pl. antropofgi; f. sg.
antropofg, pl. antropofge
antropofage s. f., art. antropofaga, g.-d. art.
antropofagei; pl. antropofagi
antropofl adj. m., pl. antropofli; f. sg.
antropofl, pl. antropofle
antropofl s. f., pl. antropofle
antropofile s. f., g.-d. art. antropofilei
antropoft s. f., pl. antropofte
antropofb adj. m., s. m., pl. antropofbi; f. sg.
antropofb, pl. antropofbe
antropofobe s. f., art. antropofoba, g.-d. art.
antropofobei; pl. antropofobi
antropogn adj. m., pl. antropogni; f. sg.
antropogn, pl. antropogne
antropogentic adj. m., pl. antropogentici;
f. sg. antropogentic, pl. antropogentice
antropogenz s. f., g.-d. art. antropogenzei
antropogene s. f., art. antropogena, g.-d.
antropogeni, art. antropogenei
antropogeografe s. f. (sil. -ge-o-gra-), art.
antropogeografa, g.-d. antropogeografi, art.
antropogeografei
antropogrfic adj. m. grafic
antropografe s. f., pl. antropografi
antropod adj. m., pl. antropozi; f. sg.
antropod, pl. antropode
antropode s. n., pl. antropode
antropolatre s. f. (sil. -tri-), art. antropolatra,
g.-d. antropolatri, art. antropolatrei
antropoltru s. m., pl. antropoltri

antrepzit/anuitte
antropolg s. m., pl. antropolgi
antropolg s. f., g.-d. art. antropolgei; pl.
antropolge
antropolgic adj. m. logic
antropologe s. f., art. antropologa, g.-d.
antropologi, art. antropologei
antropologsm s. n.
antropomtric adj. m. metric
antropometre s. f. (sil. -tri-), art. antropometra,
g.-d. antropometri, art. antropometrei
antropomtru s. n., pl. antropomtre
antropomrf adj. m., pl. antropomrfi; f. sg.
antropomrf, pl. antropomrfe
antropomrf s. n., pl. antropomrfe
antropomorfsm s. n.
antropomorfst adj. m., s. m., pl. antropomorfti;
f. sg. antropomorfst, pl. antropomorfste
antropomorfiz vb., ind. prez. 3 sg.
antropomorfizaz
antropomorfizre s. f., g.-d. art. antropomorfizrii;
pl. antropomorfizri
antropomorfz s. f., g.-d. art. antropomorfzei
antroponm s. n., pl. antroponme
antroponmic adj. m., pl. antroponmici; f. sg.
antroponmic, pl. antroponmice
antroponmic s. n., pl. antroponmice
antroponime s. f., art. antroponima, g.-d.
antroponimi, art. antroponimei
antroponomstic adj. m. onomastic
antroponomstic s. f., g.-d. art. antroponomsticii
antroponosologe s. f., g.-d. art. antroponosologei
antropopate s. f., g.-d. art. antropopatei
antropopatsm s. n.
antropopitc s. m., pl. antropopitci
antropopsihologe s. f., g.-d. art. antropopsihologei
antroposfr s. f., pl. antroposfre
antroposomatologe s. f., g.-d. art.
antroposomatologei
antropospeologe s. f., g.-d. art. antropospeologei
antropothnic s. f., g.-d. art. antropothnicii
antropozofe s. f., art. antropozofa, g.-d.
antropozofi, art. antropozofei
antropozoonz s. f., g.-d. art. antropozoonzei
antm adj. m., pl. antmi; f. sg. antm, pl.
antme
antur vb., ind. prez. 3 sg. anturez
anturj s. n., pl. anturje
anr/nr adv.
anul adj. (sil. -nu-al), pl. anuli; f. sg.
anul, pl. anule
anualitte s. f., g.-d. art. anualitii
anur s. n. (sil. -nu-ar), pl. anure
anuclet adj. m., pl. anuclei; f. sg. anuclet,
pl. anuclete
anuitte s. f. (sil. -nu-i-), g.-d. art. anuitii;
pl. anuiti

anul/aprtore
anul vb., ind. prez. 1 sg. anulz, 3 sg. i pl.
anulez
anulbil adj. m., pl. anulbili; f. sg. anulbil,
pl. anulbile
anulabilitte s. f., g.-d. art. anulabilitii
anulr adj. m., pl. anulri; f. sg. anulr, pl.
anulre
anulre s. f., g.-d. art. anulrii; pl. anulri
anulatv adj. m., pl. anulatvi; f. sg. anulatv,
pl. anulatve
anulie s. f. (sil. -i-e), art. anulia (sil.-i-a),
g.-d. art. anuliei; pl. anulii, art. anuliile
(sil. -i-i-)
nul Nou s. pr. m., g.-d. art. nului Nou
anme adv., adj. invar.
anumt adj. m., pl. anumi; f. sg. anumt,
pl. anumte
anunciatr s. n. (sil. -ci-a-), pl. anunciatore
ann s. n., pl. annuri
anun vb., ind. prez. 1 sg. ann, 3 sg. i pl.
ann, 1 pl. anunm
anunre s. f., g.-d. art. anunrii, pl. anunri
anuntr adj. m., pl. anuntri; f. sg. i pl.
anuntore
anr s. f., pl. anre
anric s. m., adj. m., pl. anrici; f. sg. anric,
pl. anrice
anure s. f. (sil. mf. an-), art. anura, g.-d.
anuri, art. anurei
nus s. n., pl. nusuri
anuscp s. n., pl. anuscope
anuscope s. f., pl. anuscopi
an-vr adv.
anvelopnt adj. m., pl. anvelopni; f. sg.
anvelopnt, pl. anvelopnte
anvelp s. f., g.-d. art. anvelpei; pl. anvelpe
anvergr s. f., g.-d. art. anvergrii; pl.
anvergri
anvizaj vb., ind. prez. 3 sg. i pl. anvizajez
anxiette s. f. (sil. -xi-e-), g.-d. art. anxietii
anxioltic s. n. (sil. -xi-o-), pl. anxioltice
anxis adj. m. (sil. -xi-os), pl. anxii; f. sg.
anxios, pl. anxiose
aolu/aole/aulu interj.
aolc interj.
aorst s. n., pl. aorste
aorstic adj. m., pl. aorstici; f. sg.aorstic,
pl. aorstice
art s. f., g.-d. art. artei; pl. arte
artic adj. m., pl. artici; f. sg. artic, pl.
artice
aortt s. f. (sil. a-or-), pl. aortte
aortografe s. f., pl. aortografi
aortogrm s. f., pl. aortogrme
apaggic adj. m., pl. apaggici; f. sg. apaggic,
pl. apaggice

100
apanj s. n., pl. apanje
apr s. m., pl. apri
apart s. n., pl aparte
aparatj s. n., pl. aparatje
aparatr s. f., g.-d. art. aparatrii; pl. aparatri
apareij s. n. (sil. -re-iaj), pl. apareije
aparnt adj. m., pl. aparni; f. sg. aparnt,
pl. aparnte
aparn s. f., g.-d. art. aparnei; pl. aparne
aparie s. f. (sil. -i-e), art. aparia (sil. -i-a),
g.-d. art. apariei; pl. aparii, art. apariile
(sil.-i-i-)
apartamnt s. n., pl. apartamnte
aprte adv.
apartennt adj. m., pl. apartenni; f. sg.
apartennt, pl. apartennte
apartenn s. f., g.-d. art. apartennei; pl.
apartenne
apartu s. n., art. apartul; pl. aparturi
aprtheid s. n. (sil. -part-heid)[th pron. - t]
apartnic adj. m., pl. apartnici; f. sg.
apartnic, pl. apartnice
apartinitte s. f., g.-d. art. apartinitii
aparne vb., ind. ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
aparn, 1 pl. aparnem; conj. prez. 3 sg. i
pl. aparn; ger. aparinnd; part. aparint
aparnere s. f., g.-d. art. aparnerii
ap s. m. pl. api
aptic adj. m., pl. aptici; f. sg. aptic, pl.
aptice
apate s. f., art. apata, g.-d. art. apatei; pl.
apati
apatt s. n.
apatrd adj. m., s. m. (sil. -trid), pl. apatrzi;
f. sg. apatrd, pl. apatrde
apatride s. f., g.-d. art. apatridei; pl.
apatridi
p s. f., g.-d. art. pei; pl. pe
p cr s. f. + adj.
p lb (cataract) s. f. + adj.
p amoniacl s. f. + adj.
p de clor s. f. + prep. + s. n.
p de Colnia s. f. + prep. + s. pr. f.
p de flori s. f. + prep. + s. f. pl.
p de Javl s. f. + prep. + s. pr. n.
p de plumb s. f. + prep. + s. n.
p de var s. f. + prep. + s. n.
p-grea (chim) s. f.
p-negr (glaucom) s. f.
p oxigent s. f. + adj.
apr vb., ind. prez. 1 sg. pr, 3 sg. i pl. pr,
1 pl. aprm
aprie s. f., art. apria
aprre s. f., g.-d. art. aprrii; pl. aprri
aprtore (obiect) s. f., g.-d. art. aprtrii;
pl. aprtri

101
aprtr adj. m., s. m., pl. aprtri; (persoan)
f. sg. i pl. aprtore
apre vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. apr, 3 sg.
apre, 1 pl. aprm; conj. prez. 3 sg. i pl.
apr; part. aprt
p regl s. f. + adj.
apre s. f., art. apra, g.-d. apri, art.
aprei
aps vb., ind. prez. 1 sg. aps, 3 sg. i pl.
aps; conj. prez. 3 sg. i pl. apse
apsre s. f., g.-d. art. apsrii, pl. apsri
apstr adj. m., pl. apstri; f. sg. i pl.
apstore
p tre s. f. + adj.
apts adj. m., pl. apti; f. sg. aptos, pl.
aptose
apedct s. n., pl. apedcte
apeductir s. m., (sil. -ti-er), pl. apeductiri
apl s. n., pl. apluri
apel vb., ind. prez. 1 sg. apelz, 3 sg. i pl.
apelez
apelbil adj. m., pl. apelbili; f. sg. apelbil,
pl. apelbile
apelnt s. m., pl. apelni
apelnt s. f., apelnte
apelre s. f., pl. apelri
apelatv adj. m., pl. apelatvi; f. sg. apelatv,
pl. apelatve
apelatv s. n., pl. apelatve
apelativiz vb., ind. prez. 1 sg. apelativizz,
3 sg. i pl. apelativizez
apelativizre s. f., g.-d. art. apelativizrii
apeli s. f. pl.
aplla s. f.
apelpise s. f., art. apelpisa, g.-d. art. apelpisei;
pl. apelpisi, art. apelpisile
apelpist adj. m., s. m., pl. apelpisi; f. sg.
apelpist, pl. apelpiste
apndice s. n., pl. apndice
apendict s. f., pl. apendicte
apendictome s. f., art. apendictoma, g.-d. art.
apendictomei; pl. apendictomi
apendcul s. n., pl. apendcule
apendiculr adj. m., pl. apendiculri; f. sg.
apendiculr, pl. apendiculre
apepse s. f., g.-d. art. apepsa, pl. apepsi, art.
apepsei
apercpe vb., ind. prez. 1 sg. 3 pl. apercp;
conj. prez. 3 sg. i pl. apercep
aperceptbil adj. m., pl. aperceptbili; f. sg.
aperceptbil, pl. aperceptbile
aperceptibilitte s. f., g.-d. art. aperceptibilitii
aperceptv adj. m. perceptiv
apercpie s. f. (sil. -i-e), art. apercpia (sil.
-i-a), g.-d. art. apercpiei; pl. apercpii
aperidic adj. m. periodic

aprtr/aplatiz
aperitv s. n., pl. aperitve
apersonalizre s. f., g.-d. art. apersonalizrii
apersonalizie s. f., g.-d. art. apersonaliziei
aprto adj. invar., adv.
apertomtru s. n. (sil. -tru), art. apertomtrul;
pl. apertomtre
apertr s. f., g.-d. art. apertrii; pl. apertri
apetl adj. m., pl. apetli; f. sg. apetl, pl.
apetle
apetn s. f., g.-d. art. apetnei; pl. apetne
apetisnt adj. m., pl. apetisni; f. sg.
apetisnt, pl. apetisnte
apett s. n., pl. apetturi
apetitv adj. m., pl. apetitvi; f. sg. apetitv,
pl. apetitve
apetie s. f., pl. apetii
pex s. n. pexuri
a piacre loc. adv.
apic vb., ind. prez. 3 sg. apc
apicl adj. m., pl. apicli; f. sg. apicl, pl.
apicle
apcol adj. m., pl. apcoli; f. sg. apcol, pl.
apcole
apicult adj. m., pl. apiculi; f. sg. apicult,
pl. apiculte
apicultore s. f., g.-d, art. apicultorei; pl.
apicultore
apicultr s. m., pl. apicultri
apicultr s. f., g.-d. art. apicultrii
apd s. f., pl. apde
apidologe s. f., g.-d. art. apidologei
apifitoterape s. f., g.-d. art. apifitoterapei
apifobe s. f., g.-d. art. apifobei
apifrm adj. m., pl. apifrmi; f. sg. apifrm,
pl. apifrme
apifg adj. m., pl. apifgi; f. sg. apifg, pl.
apifge
apil s. n. (sil. -pi-ol)
apioln s. f. (sil. -pi-o-), g.-d. art. apiolnei
apiologe s. f., g.-d. art. apiologei
apirtic adj. m. piretic
apirexe s. f., art. apirexa, g.-d. apirexi, art.
apirexei
apiterapet s. m., pl. apiterapei
apiterpic adj. m., pl. apiterpici; f. sg.
apiterpic, pl. apiterpice
apiterape s. f., art. apiterapa, g.-d. art.
apiterapei; pl. apiterapi
aplan vb. (sil. -pla-), ind. prez. 1 sg. aplanz,
3 sg. i pl. aplanez
aplanre s. f. (sil. -pla-), g.-d. art. aplanrii
aplantic adj. m. (sil. -pla-), pl. aplantici;
f. sg. aplantic, pl. aplantice
aplanetsm s. n. (sil. -pla-)
aplatiz vb. (sil. -pla-), ind. prez. 1 sg.
aplatizz, 3 sg. i pl. aplatizez

aplatizre/aponevrtic
aplatizre s. f. (sil. -pla-), g.-d. art. aplatizrii;
pl. aplatizri
aplaud vb. (sil. -pla-u-), ind. prez. 1 sg. aplud,
3 sg. i pl. aplud
aplaudre s. f. (sil. -pla-u), g.-d. art. aplaudrii;
pl. aplaudri
apluze s. n. pl. (sil. -pla-u-)
aplzic adj. m., pl. aplzici; f. sg. aplzic,
pl. aplzice
aplaze s. f. (sil. -pla-), art. aplaza, g.-d. art.
aplazei; pl. aplazi
aplec vb. (sil. -ple-), ind. prez. 1 sg. aplc, 3
sg. i pl. aplec
aplecre s. f. (sil. -ple-), g.-d. art. aplecrii;
pl. aplecri
aplectr adj. m. (sil. -ple-), pl. aplectri; f.
sg. i pl. aplectore
aplic vb. (sil. -pli-), ind. prez. 1 sg. aplc, 3 sg.
i pl. aplc
aplicbil adj. m. (sil. -pli-), pl. aplicbili; f. sg.
aplicbil, pl. aplicbile
aplicabilitte s. f. (sil. -pli-), g.-d. art.
aplicabilitii
aplicre s. f. (sil. -pli-), g.-d. art. aplicrii; pl.
aplicri
aplict adj. m., pl. aplici; f. sg. aplict, pl.
aplicte
aplicatv adj. m. (sil. -pli-), pl. aplicatvi; f. sg.
aplicatv, pl. aplicatve
aplicativitte s. f., g.-d. art. aplicativitii
aplicie s. f. (sil. -pli-, -i-e), art. aplicia
(sil. -i-a), g.-d. art. apliciei; pl. aplicii,
art. apliciile (sil. -i-i-)
aplc s. f. (sil. -pli-), g.-d. art. aplcei; pl. aplce
aplt s. n. (sil. -plit)
aplmb s. n. (sil. -plomb)
apne s. f. (sil. mf. a-), art. apnea, g.-d. art.
apnei; pl. apne
apocalps (viziune fantastic a sfritului
lumii) s. n.
Apocalps (parte a Noului Testament)
s. pr. f.
apocalptic adj. m., pl. apocalptici; f. sg.
apocalptic, pl. apocalptice
apocntru s. n. centru
apocinace s. f., pl. apocinace
apocop vb., ind. prez. 3 sg. apocopez
apocp s. f., g.-d. art. apocpei; pl. apocpe
apocrf adj. m. (sil. -crif), pl. apocrfi; f. sg.
apocrf, pl. apocrfe
apocrf s. n. (sil. -crif), pl. apocrfe
apocrn adj. f. (sil. -cri-), pl. apocrne
apocromt adj. n. (sil. -cro-), pl. apocromte
apd adj. m., pl. apzi; f. sg, apd, pl. apde
apodctic adj. m., pl. apodctici; f. sg.
apodctic, pl. apodctice

102
apodz s. f., g.-d. art. apodzei; pl. apodze
apotic adj. m poetic
apofntic adj. m., pl. apofntici, f. sg. apofntic,
pl. apofntice
apofermnt s. m., pl. apofermni
apofilt s. n.
apofte s. f., pl. apofte
apofz s. f., g.-d. art. apofzei; pl. apofze
apofone s. f., art. apofona, g.-d. art. apofonei;
pl. apofoni, art. apofonile
apoftegmtic adj. m., pl. apoftegmtici; f. sg.
apoftegmtic, pl. apoftegmtice
apoftgm s. f., g.-d. art. apoftgmei; pl.
apoftgme
apogalaxe s. f., g.-d. art. apogalaxei; pl.
apogalaxi
apogamtic adj. m., pl. apogamtici; f. sg.
apogamtic, pl. apogamtice
apogame s. f., art. apogama, g.-d. apogami,
art. apogamei
apogene s. f., art. apogena, g.-d. art.
apogenei
apogu s. n., art. apogul; pl. apoge
apogiatr s. f. (sil. -gi-a-), g.-d. art. apogiatrii;
pl. apogiatri
api adv.
apolnic adj. m., pl. apolnici; f. sg. apolnic,
pl. apolnice
apolinsm s. n.
apoltic adj. m., s. m. politic
apolitsm s. n.
aplo s. m.
apolg s. n., pl. apolguri
apologt s. m., pl. apologi
apologtic adj. m., pl. apologtici; f. sg.
apologtic, pl. apologtice
apologtic s. f., g.-d. art. apologticii
apologetsm s. n.
apologe s. f., art. apologa, g.-d. art. apologei;
pl. apologi, art. apologile
apologsm s. n.
apologst s. m., pl. apologti
apologst s. f., pl. apologste
apologiz vb., ind. prez. 1 sg. apologizz, 3 sg.
i pl. apologizez
apologizre s. f., g.-d. art. apologizrii
apomagmtic adj. m., pl. apomagmtici; f. sg.
apomagmtic, pl. apomagmtice
apomtru s. n. (sil. -tru), art. apomtrul; pl.
apomtre
apomixe s. f., art. apomixa, g.-d. apomixi,
art. apomixei
apomrf adj. m., pl. apomrfi; f. sg. apomrf,
pl. apomrfe
apomorfn s. f., g.-d. art. apomorfnei
aponevrtic adj. m. nevrotic

103
aponevrz s. f. nevroz
apoplctic adj. m. (sil. -plec-), pl. apoplctici;
f. sg. apoplctic, pl. apoplctice
apoplexe s. f., (sil. -ple-), art. apoplexa, g.-d.
art. apoplexei; pl. apoplexi, art. apoplexile
aportic adj. m., pl. aportici; f. sg. aportic,
pl. aportice
aportic s. f., g.-d. art. aporticii
apore s. f., art. apora, g.-d. art. aporei; pl.
apori, art. aporile
aprt interj.
aprt s. n., pl. aprturi
aport vb., ind. prez. 3 sg. i pl. aportez
aportj s. n., pl. aportje
aportre s. f., g.-d. art. aportrii
aportr s. m., pl. aportri
aps adj. m., pl. api; f. sg. apos, pl. apose
aposiopz s. f., g.-d. art. aposiopzei
apostt s. m., adj. m., pl. aposti; f. sg.
apostt, pl. apostte
apostaze s. f., art. apostaza, g.-d. art. apostazei;
pl. apostazi, art. apostazile
a posteriri loc. adj., loc. adv. (sil. -ri-o-ri)
aposteriric adj. m., pl. aposteririci; f. sg.
aposteriric, pl. aposteririce
aposteriorsm s. n. (sil. -ri-o-)
apostl s. f., g.-d. art. apostlei; pl. apostle
apostlb s. m. (sil. mf. -stilb), pl. apostlbi;
simb. asb
apstol (persoan) s. m., pl. apstoli
Apstol (text biblic) s. pr. n.
apstol (carte cu textul apostolului) s. n.,
pl. apstole
apostolt s. n., pl. apostolte
apostolsc adj. m., f. apostolesc; pl. m. i f.
apostolti
apostolte adv.
apostlic adj. m., pl. apostlici; f. sg. apostlic,
pl. apostlice
apostolicte adv.
apostrf (semn ortografic) s. n., pl. apostrfuri
apostrof vb., ind. prez. 1 sg. apostrofz, 3 sg.
i pl. apostrofez
apostrofre s. f., g.-d. art. apostrofrii; pl.
apostrofri
apostrf (imputare) s. f., g.-d. art. apostrfei;
pl. apostrfe
apotm s. f., g.-d. art. apotmei; pl. apotme
apotetic adj. m. (sil. -te-o-), pl. apotetici;
f. sg. apotetic, pl. apotetice
apoteoz vb. (sil. -te-o-), ind. prez. 1 sg.
apoteozz, 3 sg. i pl. apoteozez
apoteozre s. f. (sil. -te-o-), g.-d. art.
apoteozrii; pl. apoteozri
apotez s. f. (sil. -te-o-), g.-d. art. apotezei;
pl. apoteze

aponevrz/prig
apotropic adj. m., pl. apotropici; f. sg.
apotropic, pl. apotropice
apotropu s. n., pl. apotrope
apotropsm s. n.
apoz vb., ind. prez. 1 sg. apozz, 3 sg. i pl.
apozez
apozm s. f., pl. apozme
apozitv adj. m. pozitiv
apozie s. f. poziie
apoziionl adj. m. poziional
appassionto adv. (sil. -si-o-)
aprxic adj. m., pl. aprxici; f. sg. aprxic,
pl. aprxice
apraxe s. f. (sil. -pra-), art. apraxa, g.-d. art.
apraxei
aprecie s. f. (sil. -pre-, -i-e), art. aprecia
(sil. -i-a), g.-d. art. apreciei; pl. aprecii
apreci vb. (sil. -pre-ci-a), ind. prez. 1 sg.
apreciz, 3 sg. i pl. apreciz, 1 pl. aprecim
(sil. -ci-em); conj. prez. 3 sg. i pl.aprecize; ger.
aprecind (sil. -ci-ind)
aprecibil adj. m. (sil. -pre-ci-a-), pl.
aprecibili; f. sg. aprecibil, pl. aprecibile
apreciatv adj. m. (sil. -pre-ci-a-), pl. apreciatvi;
f. sg. apreciatv, pl. apreciatve
apreciatr s. m., adj. m. (sil. -pre-ci-a-), pl.
apreciatri; f. sg. i pl. apreciatore
aprecire s. f. (sil. -pre-ci-e-), g.-d. art. aprecirii;
pl. apreciri
aprehensine s. f. (sil. -pre-, -si-u-), g.-d. art.
aprehensinii; pl. aprehensini
aprehensv adj. m. (sil. -pre-), pl. aprehensvi;
f. sg. aprehensv, pl. aprehensve
apresr s. m., pl. apresri
aprt adj. m., pl. apri; f. sg. aprt, pl.
aprte
aprt s. n. (sil. -pret), pl. aprturi
apret vb. (sil. -pre-), ind. prez. 1 sg. apretz,
3 sg. i pl.apretez
apretj s. n., pl. apretje
apretre s. f. (sil. -pre-), g.-d. art. apretrii; pl.
apretri
apretore s. f. (sil. -pre-), g.-d. art. apretorei;
pl. apretore
apretr s. m. (sil. -pre-), pl. apretri
apretr s. f. (sil. -pre-), g.-d. art. apretrii; pl.
apretri
apreu vb. (sil. -pre-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
apreuisc, imperf. 3 sg. apreui; conj. prez.
3 sg. i pl.apreuisc
apreure s. f. (sil. -pre-), g.-d. art. apreurii;
pl. apreuri
aprit adj. m. (sil. -pri-at), pl. aprii; f. sg.
aprit, pl. aprite
prig adj. m. (sil. -prig), pl. prigi; f. sg. prig,
pl. prige

aprlie/ar
aprlie s. m. invar. (sil. -pri-li-e), g.-d. art. lui
aprlie; abr. apr.; simb. IV (i .4./-4-)
aprnde vb. (sil. -prin-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
aprnd, perf. s. 1 sg. aprinsi, 1 pl. aprnserm;
conj. prez. 3 sg. i pl. aprnd, part. aprns
aprndere s. f. (sil. -prin-), g.-d. art. aprnderii;
pl. aprnderi
aprns s. n. (sil. -prins)
aprinztore (instrument) s. f. (sil. -prin-),
pl. aprinztri
aprinztr s. n. (sil. -prin-), pl. aprinztore
a priri loc. adj., loc. adv. (sil. pri-o-ri)
apriric adj. m. (sil. -pri-o-), pl. apririci; f. sg.
apriric, pl. apririce
apriorsm s. n. (sil. -pri-o-)
apriorst s. m., adj. m., pl. apriorti; f. sg.
apriorst, pl. apriorste
apriorstic adj. m., pl. apriorstici; f. sg.
apriorstic, pl. apriorstice
aprioritte s. f., pl. aprioriti
aprope adv. (sil. -proa-)
aprope de loc. prep. (sil. -proa-)
apropele s. m. art. (sil. -proa-)
aprob vb. (sil. -pro-), ind. prez. 1 sg. aprb,
3 sg. i pl. aprb; 1 pl. aprobm
aprobabilitte s. f., g. -d. art. aprobabilitii
aprobre s. f. (sil. -pro-), g.-d. art. aprobrii;
pl. aprobri
aprobatv adj. m. (sil. -pro-), pl. aprobatvi;
f. sg. aprobatv, pl. aprobatve
aprobativitte s. f., g. -d. art. aprobativitii
aprobatr adj. m. (sil. -pro-), pl. aprobatri;
f. sg. i pl. aprobatore
aprd s. m. (sil. -prod), pl. aprzi
aprofund vb. (sil. -pro-), ind. prez. 1 sg.
aprofundz, 3 sg. i pl. aprofundez
aprofundre s. f. (sil. -pro-), g.-d. art.
aprofundrii; pl. aprofundri
apropi (a fi sau a ajunge aproape) vb. (sil.
-pro-pi-a), ind. i conj. prez. 1 i 2 sg. aprpii,
3 sg. i pl.aprpie (sil. -pi-e), 1 pl. apropim;
ger. apropind (sil. -pi-ind)
apropire s. f. (sil. -pro-pi-e-), g.-d. art.
apropirii; pl. apropiri
aprop adv. (sil. -pro-)
aprop/apropu s. n. (sil. -pro-), art. apropul;
pl. apropuri
apropri (a face propriu) vb. (sil. -pro-pri-a),
ind. prez. 1 sg. apropriz, 3 sg. i
pl.apropriz, 1 pl. aproprim (sil. -pri-em);
ger. aproprind (sil. -pri-ind)
apropribil adj. m., pl. apropribili; f. sg.
apropribil, pl. apropribile
aproprire s. f. (sil. -pro-pri-e-), g.-d. art.
apropririi; pl. apropriri
aprov (nav.) vb. (sil. -pro-), ind. prez. 3 sg. aprv

104
aprovre (nav.) s. f. (sil. -pro-), g.-d. art.
aprovrii; pl. aprovri
aprovizion vb. (sil. -pro-, -zi-o-), ind. prez. 1
sg. aprovizionz, 3 sg. i pl. aprovizionez
aprovizionre s. f. (sil. -pro-, -zi-o-), g.-d. art.
aprovizionrii; pl. aprovizionri
aproxim vb. (sil. -pro-), ind. prez. 1 sg.
aproximz, 3 sg. i pl. aproximez
aproximre s. f. (sil. -pro-), g.-d. art.
aproximrii; pl. aproximri
aproximatv adj. m. (sil. -pro-), pl.
aproximatvi; f. sg. aproximatv, pl.
aproximatve
aproximativitte s. f., g.-d. art. aproximativitii
aproximie s. f. (sil. -pro-, -i-e), art. aproximia
(sil. -i-a), g.-d. art. aproximiei; pl. aproximii,
art. aproximiile (sil. -i-i-)
aprozr s. m., pl. aprozri
apsidl adj. m., pl. apsidli; f. sg. apsidl,
pl. apsidle
apsd (astron.) s. f., g.-d. art. apsdei; pl. apsde
apor s. f., g.-d. art. aporei; pl. apore
apt adj. m., pl. api; f. sg. pt, pl. pte
aptr adj. m., pl. aptri; f. sg. aptr, pl. aptre
apterigt s. f., pl. apterigte
aptitudinl adj. m., pl. aptitudinli; f. sg.
aptitudinl, pl. aptitudinle
aptitdine s. f., g.-d. art. aptitdinii; pl.
aptitdini
apin adj. m. (sil. -i-an), pl. apini (sil. -i-eni);
f. sg. apin, pl. apine
apuc vb., ind. prez. 1 sg. apc, 3 sg. i pl. apc
apucre s. f., g.-d. art. apucrii; pl. apucri
apuct s. n. (pl. apucte n loc. pe ~)
apuctr adj. m., pl. apuctri; f. sg. i pl.
apuctore
apuctr s. n., pl. apuctore
apuctr s. f., g.-d. art. apuctrii; pl. apuctri
apud prep.
apne vb., ind. prez. 3 sg. apne, perf. s. 3 sg.
apse, 3 pl. apser; conj. prez. 3 sg. i pl.
apn; ger. apunnd; part. aps
apnere s. f., g.-d. art. apnerii; pl. apneri
apunt vb., ind. prez. 3 sg. apuntez
apuntj s. n., pl. apuntje
apuntamnt (nav.) s. n., pl. apuntamnte
apuntamnte (tip de remuneraie) s. n., pl.
apuntamnte
apuntre s. f., g.-d. art. apuntrii; pl. apuntri
apuntizre s. f., g. -d. art. apuntizrii
apup vb., ind. prez. 3 sg. app
apupre s. f., g.-d. art. apuprii; pl. apupri
aps s. n., pl. apsuri
apusen adj. m., s. m., pl. apusni; f. sg.
apusen, pl. apusne
ar s. m., pl. ari

105
ar vb., ind. prez. 1 sg. ar, 2 sg. ari, 3 sg. i
pl. r
arb s. m., adj. m., pl. arbi; f. sg. arb, g.-d.
art. arbei, pl. arbe
arb (limba) s. f., g.-d. art. arbei
arabsc (ornament) s. n., pl. arabscuri
arabsc (compoziie muzical) s. f., pl.
arabti
arbic adj. m., pl. arbici; f. sg. arbic, pl.
arbice
arbil adj. m., pl. arbili; f. sg. arbil, pl.
arbile
arabsm s. n., pl. arabsme
arabst s. m., pl. arabti
arabst s. f., pl. arabste
arabstic s. f., g.-d. art. arabsticii
arabiz vb., ind. prez. 1 sg. arabizz, 3 sg. i
pl. arabizez
arabiznt adj. m., pl. arabizni; f. sg. arabiznt,
pl. arabiznte
arabizre s. f., g. -d. art. arabizrii
arabofn s. m., adj. m., pl. arabofni; f. sg.
arabofn, pl. arabofne
arc s. m., pl. arci
aracceevsm s. n. (sil. -ce-e-)
arace s. f., pl. arace
aragz s. n., (sobe) pl. aragzuri
aragonz s. f., g.-d. art. aragonzei; pl.
aragonze
aragont s. n.
arahd s. f., g.-d. art. arahdei; pl. arahde
arahnd s. f., g.-d. art. arahndei; pl.
arahnde
arahnofobe s. f., g.-d. art. arahnofobei
arahnod s. f., g.-d. art. arahnodei; pl.
arahnode
arahnoidin adj. m., pl. arahnoidini; f. sg.
arahnoidin, pl. arahnoidine
arahnoidt s. f. (sil. -no-i-), pl. arahnoidte
arahnolg s. m., pl. arahnolgi
arahnolg s. f., pl. arahnolge
arahnolgic adj. m., pl. arahnolgici; f. sg.
arahnolgic, pl. arahnolgice
arahnologe s. f., g.-d. art. arahnologei
araliace s. f., pl. araliace (sil. -ce-e)
arm s. f., g.-d .art. armei; (obiecte) pl.
armuri
aramen s. m., adj. m. (sil. -me-an-), pl.
arameni; f. sg. aramen, pl. aramene
aramen (limba) s. f. (sil. -me-a-), g.-d. art.
aramenei
aramic adj. m., pl. aramici; f. sg. aramic,
pl. aramice
aramic/aramic (limba) s. f., g.-d. art.
aramicei/aramicei
araneografe s. f., g. -d. art. araneografei

ar/arbaletrir
araneologe s. f., g. -d. art. araneologei
aranj vb., ind. prez. 1 sg. aranjz, 3 sg. i pl.
aranjez, 1 pl. aranjm; conj. prez. 3 sg. i
pl. aranjze; ger. aranjnd
aranjamnt s. n., pl. aranjamnte
aranjre s. f., g.-d. art. aranjrii; pl. aranjri
aranjore s. f., pl. aranjore
aranjr s. m., pl. aranjri
arp s. m., pl. arpi
arr adv.
arreori adv. (sil. -re-ori)
art s. n.
aratriu adj. m., f. aratrie, pl. m. i f. aratrii
araucn s. m., adj. m. (sil. -rau-), pl. araucni;
f. sg. araucn, g. -d. art. araucnei, pl.
araucne
araucria s. f. invar. (sil. -rau-, -ri-a)
arbsc adj. m., f. arbesc; pl. m. i f. arbti
arbte adv.
arboica s. f., g. -d. art. arboicei; pl.
arboice
arc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. arcsc, 3 sg.
arcte, imperf. 3 sg. arce; conj. prez. 3 sg. i
pl. arcesc
arct s. n.
arden/ardn adj. m., s. m., pl. ardni; f. sg.
arden/ardn, pl. ardne
ardenc/ardnc s. f., g.-d. art. ardncei;
pl. ardnce
armr s. m., pl. armri
armre s. f., art. armra, g.-d. art.
armrei; (ateliere, obiecte) pl. armri,
art. armrile
armes s. f., g.-d. art. armsei; pl. armse
arm vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. armsc,
imperf. 3 sg. arme; conj. prez. 3 sg. i pl.
armesc
armre s. f., g.-d. art. armrii; pl. armri
armu adj. m., f. arme; pl. m. i f. armi
arpsc adj. m., f. arpesc; pl. m. i f. arpti
arpl s. pr. m.
arpme s. f., g.-d. art. arpmii
arpoic s. f., g.-d. art. arpoicei; pl.
arpoice
arril s. m.
art vb., ind. prez. 1 sg. art, 2 sg. ari; 3 sg.
i pl. art, conj. prez. 3 sg. i pl. arte
artre s. f., g.-d. art. artrii; pl. artri
arttr s. n., pl. arttore
artr adj. m., pl. artri; f. sg. i pl. artore
arts adj. m., pl. arti; f. sg. artos, pl.
artose
artr s. f., g.-d. art. artrii; pl. artri
arbalt s. f., pl. arbalte
arbaletrir (persoan) s. m. (sil. -tri-er), pl.
arbaletriri

arbaletrir/ardore
arbaletrir (obiect) s. n. (sil. -tri-er), pl.
arbaletrire
arbn s. n., pl. arbni
arbitr vb. (sil. -tra), ind. prez. 1 sg. arbitrz ,
3 sg. i pl. arbitrez
arbitrbil adj. m., pl. arbitrbili; f. sg.
arbitrbil, pl. arbitrbile
arbitragst s. m., pl. arbitragti
arbitrj s. n. (sil. -traj), pl. arbitrje
arbitrl (de arbitru) adj. m. (sil. -tral), pl.
arbitrli; f. sg. arbitrl, pl. arbitrle
arbitrr (dup bunul plac) adj. m. (sil. -trar),
pl. arbitrri; f. sg. arbitrr, pl. arbitrre
arbitrr s. n. (sil. -trar), pl. arbitrruri
arbitrariette s. f. (sil. -tra-ri-e-), g.-d. art.
arbitrarietii
arbtru s. m. (sil. -tru), pl. arbtri, art. arbtrii
arbu s. n., pl. arbe
arbor vb., ind. prez. 1 sg. arborz, 3 sg. i pl.
arborez
arbord s. f., g.-d. art. arbordei; pl. arborde
arborre s. f., g. -d. art. arborrii
arbor s. m., pl. arbori
rbore s. m., pl. rbori
rbore de caco s. m. + prep. + s. f.
rbore de cafe s. m. + prep. + s. f.
rbore de caucic s. m. + prep. + s.n.
rbore de pine s. m. + prep. + s. f.
rborele viii s. m. + s. f.
arborescnt adj. m., pl. arborescni; f. sg.
arborescnt, pl. arborescnte
arborescn s. f., g.-d. art. arborescnei; pl.
arborescne
arbort (nav.) s. m., pl. arbori
arbort (silv.) s. n., pl. arborturi
arborcol adj. m., pl. arborcoli; f. sg. arborcol,
pl. arborcole
arboricultr s. m., pl. arboricultri
arboricultr s. f., g.-d. art. arboricultrii
arborifrm adj. m., pl. arborifrmi; f. sg.
arborifrm, pl. arborifrme
arboriz vb., ind. prez. 1 sg. arborizz, 3 sg. i
pl. arborizez
arborizt adj. m., pl. arborizi; f. sg. arborizt,
pl. arborizte
arborizie s. f. (sil. -i-e), art. arborizia
(sil. -i-a), g.-d. art. arboriziei
arbscul s. m., pl. arbsculi
arbst s. m., pl. arbti
arbustv adj. m., pl. arbustvi; f. sg. arbustv,
pl. arbustve
arc s. n., pl. (geom.) rce, /(resoarte) rcuri
arc vb., ind. prez. 3 sg. archez
arcci s. n., pl. arcciuri
arcd s. f., g. -d. art. arcdei; pl. arcde
arcn (la, tain) s. n., pl. arcne

106
arc s. m., pl. arci
arct adj. m., pl. arci; f. sg. arct, pl.
arcte
arcatr s. f., g.-d. art. arcatrii; pl. arcatri
rc s. f., g.-d. art. rcei; pl. rce
arcn vb., ind. prez. 1 sg. arcnsc, 3 sg.
arcnte, imperf. 3 sg. arcne; conj. prez.
3 sg. i pl. arcnesc
arc de trimf s. n. + prep. + s. n. (sil. tri-umf)
archebz s. f., g.-d. art. archebzei; pl.
archebze
archebuzir s. m. (sil. -zi-er), pl. archebuziri
rchi adv.
arcifrm adj. m., pl. arcifrmi; f. sg. arcifrm,
pl. arcifrme
rco adv.
arcoslium s. n. (sil. -li-um)
arcz s. f., g.-d. art. arczei
rctic adj. m. (sil. arc-), pl. rctici; f. sg.
rctic, pl. rctice
arcu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. arcuisc, imperf.
3 sg. arcui; conj. prez. 3 sg. i pl. arcuisc
arcure s. f., g.-d. art. arcurii; pl. arcuri
arcuitr s. f., g.-d. art. arcuitrii; pl.
arcuitri
arcul s. n., pl. arcule
arc s. n., pl. arcuri
rde vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. ard, imperf.
3 sg. arde, perf. s. 1 sg. arsi, 1 pl. rserm;
conj. prez. 3 sg. i pl. rd (i rz n expresia
arz-l focul); imper. 2 sg. tranz. rde!, intranz.
arzi!, 2 pl. rdei!; part. ars
ardi s. m., pl. ardi, art. ardii
ardei vb., ind. prez. 1 sg. ardeiz, 3 sg. i pl.
ardeiz, 1 pl. ardeim; conj. prez. 3 sg. i pl.
ardeize; ger. ardend
ardei s. m., pl. ardeii
ardelen adj. m., s. m., pl. ardelni; f. sg.
ardelen, pl. ardelne
ardelena (dans) s. f. art.
ardelenc s. f., g.-d. art. ardelncei; pl.
ardelnce
ardelenesca (dans) s. f. art.
ardelensc adj. m., f. ardelenesc; pl. m. i f.
ardelenti
ardelente adv.
ardelensm s. n., pl. ardelensme
ardenz s. m., pl. ardenzi
ardnt adj. m., pl. ardni; f. sg. ardnt, pl.
ardnte
ardn s. f., g.-d. art. ardnei
rdere s. f., g.-d. art. rderii; pl. rderi
ardzie s. f. (sil. -zi-e), art. ardzia (sil. -zi-a),
g.-d. art. ardziei; pl. ardzii, art. ardziile
(sil. -zi-i-)
ardore s. f., g.-d. art. ardrii

107
ardomtru s. n. (sil. -tru), pl. ardomtre
arel adj. m., pl. areli; f. sg. arel, pl. arele
arel s. n. (sil. -re-al)
areflxie s. f. (sil. -fle-xi-e), art. areflxia
(sil. -xi-a), g.-d. art. areflxiei
aric adj. m. (sil. -re-ic), pl. arici; f. sg. aric,
pl. arice
aresm s. n.
arenacu adj. m., pl. arenaci, f. sg. i pl.
arenace
arenl s. n., pl. arenle
arenr s. m., pl. arenri
arenria s. f.
arenrie s. f., pl. arenrii
arn s. f., g.-d. art. arnei; pl. arne
arend vb., ind. prez. 1 sg. arendz, 3 sg. i pl.
arendez
arendre s.f., g.-d. art. arendrii; pl. arendri
arend s. m., pl. arendi
arnd s. f., g.-d. art. arnzii/arndei; pl.
arnzi/arnde
arendsc adj. m., f. arendesc; pl. m. i f.
arendti
arend vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
arendsc, imperf. 3 sg. arende; conj.
prez. 3 sg. i pl. arendesc; ger. arendnd
arende s. f., art. arenda, g.-d. art.
arendei; pl. arendi
arend s. f., g.-d. art. arendei; pl. arende
arendoic s. f., g.-d. art. arendoicei; pl.
arendoice
arencol adj. m., pl. arencoli; f. sg. arencol,
pl. arencole
arenizre s. f., g. -d. art. arenizrii
areografe s. f., g. -d. art. areografei
areolr adj. m. (sil. -re-o-), pl. areolri; f. sg.
areolr, pl. areolre
arel s. f. (sil. -re-o-), g.-d. art. arelei; pl.
arele
areolifrm adj. m., pl. areolifrmi; f. sg.
areolifrm, pl. areolifrme
areologe s. f. (sil. -re-o-, -gi-e )
areomtric adj. m. (sil. -re-o-) metric
areometre s. f. (sil. -re-o-, -tri-), art. areometra,
g.-d. art. areometrei; pl. areometri
areomtru s. n. (sil. -re-o-, -tru), pl. areomtre
areopg s. n. (sil. -re-o-), pl. areopguri
areopicnomtru s. n., pl. areopicnomtre
arst s. n., pl. arsturi
arest vb., ind. prez. 1 sg. arestz, 3 sg. i pl.
arestez
arestnt s. m., pl. arestni
arestnt s. f., pl. arestnte
arestre s. f., g.-d. art. arestrii; pl. arestri
arestt adj. m., s. m., pl. aresti; f. sg. arestt,
pl. arestte

ardomtru/arginn
arestu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. arestuisc,
imperf. 3 sg. arestui; conj. prez. 3 sg. i pl.
arestuisc
aresture s. f., g.-d. art. aresturii; pl. aresturi
art s. n.
aret vb., ind. prez. 3 sg. art
argt s. m., pl. argi
argt s. f., pl. argte
argsel s. f., g.-d. art. argslii; pl. argsli
args vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. argssc,
imperf. 3 sg. argse; conj. prez. 3 sg. i pl.
argsesc
argsre s. f., g.-d. art. argsrii; pl. argsri
argst s. n.
argsitr adj. m., pl. argsitri; f. sg. i pl.
argsitore
argl s. m., pl. argi, art. argii
argsc adj. m., f. argesc; pl. m. i f.
argti
arg vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. argsc,
imperf. 3 sg. arge; conj. prez. 3 sg. i pl.
argesc
arge s. f., art. arga, g.-d. art. argei
argme s. f., g. -d. art. argmii
arge s. f., art. argeua, g. -d. art. arglei; pl.
argle
argentn s. n.
argentifr adj. m., pl. argentifri; f. sg.
argentifr, pl. argentifre
argentn s. n.
argentinin s. m., adj. m. (sil. -ni-an), pl.
argentinini (sil. -ni-eni); f. sg. argentinin,
g.-d. art. argentininei, pl. argentinine
argentt s. n.
argentomtru s. n. (sil. -tru), pl. argentomtre
argentotipe s. f., art. argentotipa, g.-d. art.
argentotipei
argeen adj. m., s. m., pl. argeni; f. sg.
argeen, pl. argene
argeenc s. f., g.-d. art. argencei; pl. argence
arghirofl s. m., adj. m., pl. arghirofli; f. sg.
arghirofl, g.-d. art. arghiroflei; pl. arghirofle
arghirofile s. f., art. arghirofila, g.-d. art.
arghirofilei
argl s. f., g.-d. art. arglei; pl. argle
argilifr adj. m., pl. argilifri; f. sg. argilifr,
pl. argilifre
argilt s. n.
argilizre s. f., g.-d. art. argilizrii
argilolt s. n.
argils adj. m., pl. argili; f. sg. argilos, pl.
argilose
argilotrf adj. m., pl. argilotrfi; f. sg.
argilotrf, pl. argilotrfe
arginz s. f., g.-d. art. arginzei
arginn s. f., g.-d. art. arginnei

argnt/arhiepiscopt
argnt (ban) s. m., pl. argni
argnt (metal) s. n., (specii, obiecte) pl.
argnturi; simb. ag
argint vb., ind. prez. 1 sg. argintz, 3 sg. i
pl. argintez; conj. prez. 3 sg. i pl. argintze;
ger. argintnd
argintr s. m., pl. argintri
argintre s. f., g.-d. art. argintrii; pl. argintri
argintri (bot.) s. f., g.-d. art. argintriei;
pl. argintrie
argintre s. f., art. argintra, g.-d. art.
argintrei; pl. argintri, art. argintrile
argintu adj. m., f. arginte; pl. m. i f. arginti
argints adj. m., pl. arginti; f. sg. argintos,
pl. argintose
argintu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl argintuisc,
imperf. 3 sg. argintui; conj. prez. 3 sg. i pl.
argintuisc
argnt-viu s. n., art. argntul-viu
arginc s. f., g.-d. art. arginlei; pl. arginle
argirsm s. n.
argirofl adj. m., pl. argirofli; f. sg. argirofl,
pl. argirofle
argirz s. f., g.-d. art. argirzei
argl s. n.
argn s. n.; simb. ar
argonat s. m., pl. argonai
argtic adj. m., pl. argtici; f. sg. argtic, pl.
argtice
argotsm s. n., pl. argotsme
argotst s. m., pl. argotti
argotst s. f., pl. argotste
argotiz vb., ind. prez. 1 sg. argotizz, 3 sg.
i pl. argotizez
argotiznt adj. m., pl. argotizni; f. sg.
argotiznt, pl. argotiznte
argu s. n., art. argul; pl. arguri
argumnt s. n., pl. argumnte
argument vb., ind. prez. 1 sg. argumentz, 3
sg. i pl. argumentez
argumentbil adj. m., pl. argumentbili; f. sg.
argumentbil, pl. argumentbile
argumentabilitte s. f., g.-d. art. argumentabilitii
argumentre s. f., g.-d. art. argumentrii; pl.
argumentri
argumentatv adj. m., pl. argumentatvi; f. sg.
argumentatv, pl. argumentatve
argumentie s. f. (sil. -i-e), art. argumentia
(sil. -i-a), g.-d. art. argumentiei; pl.
argumentii, art. argumentiile (sil. -i-i-)
rgus (om cu privire ager, vigilent) s. m.,
pl. rgui
argt adj. m., pl. argi; f. sg. argt, pl.
argte
argue s. f., art. argua, g. -d. art. arguei; pl.
argui

108
arhic adj. m. (sil. -ha-ic), pl. arhici; f. sg.
arhic, pl. arhice
arhac s. n. (sil. -ha-ic)
arhaicitte s. f., g. -d. art. arhaicitii
arhasm s. n., pl. arhasme
arhaitte s. f. (sil. -ha-i- ), g. -d. art. arhaitii
arhaiz vb. (sil. -ha-i-), ind. prez. 1 sg.
arhaizz, 3 sg. i pl. arhaizez
arhaiznt adj. m. (sil. -ha-i-), pl. arhaizni;
f. sg. arhaiznt, pl. arhaiznte
arhaizre s. f. (sil. -ha-i- ), g. -d. art. arhaizrii
arhnghel s. m., pl. arhngheli
arhr s. m., pl. arhri
arhebiz s. f., g. -d. art. arhebizei
arhegn s. n., pl. arhegone
arhegonit s. f. (sil. -ni-a-),pl. arhegonite
arheoastronome s. f.(sil. -he-o-), g. -d. art.
arheoastronomei
arheochime s. f. (sil. -he-o ) chimie
arheocivilizie s. f. (sil. -he-o), pl. arheocivilizii
arheocultr s. f.(sil. -he-o), g. -d. art.
arheocultrii
arheoetnologe s. f. (sil. -he-o), g. -d. art.
arheoetnologei
arheofzic s. f. (sil. -he-o), g. -d. art. arheofzicii
arheogrf s. m. (sil. -he-o-), pl. arheogrfi
arheografe s. f. (sil. -he-o-gra-), art. arheografa,
g.-d. arheografi, art. arheografei
arheolg s. m. (sil. -he-o-), pl. arheolgi
arheolg s. f. (sil. -he-o-), g.-d. art. arheolgei;
pl. arheolge
arheolgic adj. m. (sil. -he-o-) logic
arheologe s. f. (sil. -he-o-), art. arheologa, g.-d.
art. arheologei
arheomtric adj. m. (sil. -he-o-), pl. arheomtrici;
f. sg. arheomtric, pl. arheomtrice
arheometre s. f. (sil. -he-o-), pl. arheometri
arheoptrix s. m. (sil. -he-o-; mf. -pte-), pl.
arheoptrici
arheozic adj. m. (sil. -he-o-zo-ic), pl. arheozici;
f. sg. arheozic, pl. arheozice
arhetp s. n., pl. arhetpuri
arhetipl adj. m., pl. arhetipli; f. sg. arhetipl,
pl. arhetiple
arhetpic adj. m. tipic
arhicunosct adj. m. cunoscut
arhidicon s. m. (sil. -di-a-), pl. arhidiconi
arhidiecezn adj. m. diecezan
arhidiecz s. f. diecez
arhiducl adj. m. ducal
arhiduct s. n., pl. arhiducte
arhidce s. m., pl. arhidci
arhiducs s. f. duces
arhiepscop s. m. (sil. -hi-e-), pl. arhiepscopi
arhiepiscopl adj. m. (sil. -hi-e-) episcopal
arhiepiscopt s. n. (sil. -hi-e-), pl. arhiepiscopte

109
arhiepiscope s. f. (sil. -hi-e-) episcopie
arhierrh s. m. (sil. -hi-e-), pl. arhierrhi
arhiersc adj. m. (sil. -hi-e-), f. arhieresc; pl.
m. i f. arhierti
arhieru s. m. (sil. -hi-e-), pl. arhieri, art.
arhierii
arhiere s. f. (sil. -hi-e-), art. arhiera, g.-d. art.
arhierei; pl. arhieri, art. arhierile
arhifonm s. n., pl. arhifonme
arhign s. n., pl. arhigne
arhilc s. n., pl. arhilcuri
arhimandre s. f., art. arhimandra, g.-d.
arhimandri, art. arhimandrei
arimandrt s. m., pl. arhimandri
arhimicte s. f., pl. arhimicte
arhimilionr s. m. (sil. -li-o-), pl. arhimilionri
arhimilionr s. f. milionar
arhipstr s. m., pl. arhipstri
arhipstore s. f. pstorie
arhipelg s. n., pl. arhipelguri
arhipln adj. m. (sil. -plin) plin
arhipopult adj. m. populat
arhireacionr adj. m. reacionar
arhistratg s. m. (sil. mf. -stra-), pl.
arhistratgi
arhitct s. m., pl. arhitci
arhitct s. f., pl. arhitcte
arhitectnic adj. m. tectonic
arhitectnic s. f., g.-d. art. arhitectnicii
arhitectonicte adv.
arhitectur vb., ind. prez. 1 sg. arhitecturz,
3 sg. i pl. arhitecturizez
arhitecturl adj. m., pl. arhitecturli; f. sg.
arhitecturl, pl. arhitecturle
arhitectr s. f., g.-d. art. arhitectrii
arhitrv s. f. (sil. -tra-), g.-d. art. arhitrvei;
pl. arhitrve
arhitrave s. f.
arhiv vb., ind. prez. 1 arhivz, 3 sg. i pl.
arhivez
arhivr s. m., pl. arhivri
arhivre s. f., pl. arhivri
arhv s. f., g.-d. art. arhvei; pl. arhve
arhivst s. m., pl. arhivti
arhivst s. f., pl. arhivste
arhivstic adj. m., pl. arhivstici; f. sg.
arhivstic, pl. arhivstice
arhivstic s. f., g.-d. art. arhivsticii
arhivoeconome s. f., g. -d. art. arhivoeconomei
arhivologe s. f., g. -d. art. arhivologei
arhivlt s. f., g.-d. art. arhivltei; pl,
arhivlte
arhivotehne s. f., g. -d. art. arhivotehnei
rhon s. m. voc. sg. (un titlu de boierie)
rhonda s. m. voc. sg. (folosit singur)
arhondr s. m., pl. arhondri

arhiepiscope/aripior
arhondarc s. n., pl. arhondarcuri/arhondarce
arhondres s. f., g.-d. art. arhondrsei; pl.
arhondrse
arhondre s. f., art. arhondra, g.-d. art.
arhondrei; pl. arhondri, art. arhondrile
arhondr s. f., g.-d. art. arhondrei; pl.
arhondre
arhondologe s. f., art. arhondologa, g.-d. art.
arhondologei
arhontt s. n., pl. arhontte
arhnte s. m., pl. arhni
arin (adept al arianismului, indo-european)
adj. m., s. m. (sil. -ri-an), pl. arini (sil. -ri-eni);
f. sg. arin, pl. arine
ariansm s. n. (sil. -ri-a-)
aricela s. f., g.-d. art. ariclii; pl. aricli
arci s. m., pl. arci
aric vb., ind. prez. 3 sg. aricte, imperf.
3 sg. arice; conj. prez. 3 sg. i pl. aricesc
arci-de-mre s. m.
aricioic s. f. (sil. -cioai-), g.-d. art. aricioicei;
pl. aricioice
ard adj. m., pl. arzi; f. sg. ard, pl. arde
ariditte s. f., g.-d. art. ariditii
aridiz vb., ind. prez. 3 sg. aridizez
rie (mat., agr., muz.) s. f. (sil. -ri-e), art. ria
(sil. -ri-a), g.-d. art. riei; pl. rii, art. riile
(sil. -ri-i-); (mat.) simb. A
ariert (napoiat mintal) adj. m., s. m. (sil.
-ri-e-), pl. arieri; f. sg. ariert, pl. arierte
arierte (datorii bneti) s. f. pl. (sil. -ri-e-)
arierie s. f. (sil. -ri-e- ), g. -d. art. arieriei
arierbc s. n. (sil. -ri-er-), pl. arierbcuri
ariergrd s. f. (sil. -ri-er-) gard
arierplj s. f. plaj
arierpln s. n., pl. arierplne
arit s. f. (sil. -ri-e-), pl. arite
arl (chim.) s. m., pl. arle
arl (bot.) s. n.
arilt adj. m., pl. arili; f. sg. arilt, pl.
arilte
arim vb., ind. prez. 3 sg. arimez
arimj s. n., pl. arimje
arimre s. f., g.-d. art. arimrii
arimr s. m., pl. arimri
arn s. m., pl. arni
arn s. f., pl. arne
arin s. n., pl. arinuri
arinte/arnite s.f., g.-d. art. arintii/
arnitii; pl. arinti/arniti
ariso s. n. (sil. -ri-o-) [s pron. it. z]
aript adj. m., pl. aripi; f. sg. aript, pl.
aripte
rip/arp s. f., g.-d. art. ripii/arpii; pl.
ripi/arpi
aripior s. f. (sil. -pioa-), pl. aripiore

aristt/armonstic
aristt adj. m., pl. aristi; f. sg. aristt, pl.
aristte
arst s. f., g.-d. art. arstei; pl. arste
aristocrt s. m. (sil. -crat), pl. aristocri
aristocrt s. f. (sil. -cra-), pl. aristocrte
aristocrtic adj. m. (sil. -cra-), pl. aristocrtici;
f. sg. aristocrtic, pl. aristocrtice
aristocratsm s. n. (sil. -cra-)
aristocratiz vb., ind. prez. 1 sg. aristocratizz,
3 sg. i pl. aristocratizez
aristocratizre s. f., pl. aristocratizri
aristocrae s. f. (sil. -cra-), art. aristocraa, g.-d.
art. aristocraei; pl. aristocrai, art. aristocraile
aristofnic adj. m., pl. aristofnici; f. sg.
aristofnic, pl. aristofnice
aristn s. n., pl. aristone
aristotlic adj. m., pl. aristotlici; f. sg.
aristotlic, pl. aritstotlice
aristotelicin s. m., adj. m., pl. aristotelicini;
f. sg. aristotelicin, pl. aristotelicine
aristotelsm s. n.
aristoteliz vb., ind. prez. 1 sg. aristotelizz, 3
sg. i pl. aristotelizez
aristotelizre s. f., g. -d. art. aristotelizrii
aritenod s. n. (sil. -no-id )
aritmtic adj. m., pl. aritmtici; f. sg. aritmtic,
pl. aritmtice
aritmtic s. f., g.-d. art. aritmticii
aritmeticin s. m., pl. aritmeticini
artmic adj. m. ritmic
aritme s. f., art. aritma, g.-d. art. aritmei; pl.
aritmi
aritmofobe s. f., g. -d. art. aritmofobei
aritmogrf s. n. (sil. -graf), pl. aritmogrfe
aritmografe s. f., g. -d. art. aritmografei
aritmogrf s. n. (sil. -grif), pl. aritmogrfe
aritmologe s. f., g. -d. art. aritmologei
aritmomane s. f., g. -d. art. aritmomanei
aritmomtru s. n. (sil. -tru), pl. aritmomtre
arivj s. n., pl. arivje
arivsm s. n.
arivst s. m., pl. arivti
arivst s. f., pl. arivste
arlechn (personaj) s. m., pl. arlechni
arlechn (culis, reflector) s. n., pl. arlechne
arlechind s. f., g.-d. art. arlechindei; pl.
arlechinde
arlechinsc adj. m., f. arlechinesc, pl. m.
i f. arlechinti
arm s. n., pl. rmuri
arm vb., ind. prez. 1 sg. armz, 3 sg. i pl.
armez
armd s. f., g.-d. art. armdei; pl. armde
armamnt s. n., pl. armamnte
armn (arie, rotocol) s. n., pl. armne
armr s. n., pl. armre

110
armre s. f., g.-d. art. armrii
arm (persoan) s. m., pl. armi
arm (parte a aricului) s. n., pl. arme
armt adj. m., pl. armi; f. sg. armt, pl. armte
armatn s. n.
armt s. f., pl. armte
armatr s. m., pl. armatri
armatr (muz.) s. f., g.-d. art. armatrii; pl.
armatri
rm s. f., g.-d. art. rmei; pl. rme
armsr s. m., pl. armsri
armsr s. m., pl. armsri
armsr s. m., pl. armsri
arml s. m., pl. armi, art. armii
arme s. f., art. arma, g.-d. art. armei;
pl. armi
armtr (tehn.) s. f., g.-d. art. armtrii; pl.
armtri
armen s. m., adj. m., pl. armni; f. sg.
armen, pl. armne
armen (limba) s. f., g.-d. art. armnei
armenc s. f., g.-d. art. armncei; pl. armnce
armenesca (dans) s. f. art.
armensc adj. m., f. armenesc; pl. m. i f.
armenti
armente adv.
rmie s. f. (sil. -mi-e), art. rmia (sil. -mi-a),
g.-d. art. rmiei; pl. rmii, art. rmiile (sil. -mi-i-)
armilr adj. m., pl. armilri; f. sg. armilr,
pl. armilre
armnden (pom, crengi verzi) s. m., pl.
armndeni
rminden/armndeni (1 Mai) s. pr. m.
armistiu s. n. [-iu pron -u] pl. armistii,
art. armistiile (sil. -i-i-)
amor s. n. (sil. -moar)
armoari s. f. pl. (sil. -moa-), art. armoarile
armnic adj. m., pl. armnici; f. sg. armnic;
pl. armnice
armoni vb., ind. prez. 1 sg. armoniz, 3 sg. i
pl. armoniz
armonibil adj. m., pl. armonibili; f. sg.
armonibil, pl. armonibile
armnic (fiz., muz.) s. f., g.-d. art. armnicii;
pl. armnici
armone (abstract) s. f., art. armona, g.-d.
art. armonei; pl. armoni, art. armonile
armnie (muzicu) s.f. (sil. -ni-e), art.
armnia (sil. -ni-a), g.-d. art. armniei; pl.
armnii, art. armniile (sil. -ni-i-)
armonis adj. m. (sil. -ni-os), pl. armonii;
f. sg. armonios, pl. armoniose
armonst s. m., pl. armonti
armonst s. f., pl. armonste
armonstic adj. m., pl. armonstici; f. sg.
armonstic, pl. armonstice

111
armniu s. n. [-niu pron. -nu], pl. arimnii,
art. armniile (sil. -ni-i-)
armoniz vb., ind. prez. 1 sg. armonizz, 3 sg.
i pl. armonizez
armonizbil adj. m., pl. armonizbili; f. sg.
armonizbil, pl. armonizbile
armonizabilitte s. f., g.-d. art. armonizabilitii
armonizre s. f., g.-d. art. armonizrii; pl.
armonizri
armonogrf s. n. graf
armoril adj. m. (sil. -ri-al ), pl. armorili; f. sg.
armoril, pl. armorile
armorit adj. m., pl. armorii; f. sg. armorit,
pl. armorite
armr s. f., g.-d. art. armrii; pl. armri
armurre s. f., art. armurra, g.-d. art.
armurrei; pl. armurri, art. armurrile
armurir s. m. (sil. -ri-er), pl. armuriri
arnt s. m., pl. arni
arnul s. m. (sil. -n-u-), pl. arnui, art.
arnuii
arnuesca (dans) s. f. art. (sil. -n-u-)
arnusc adj. m. (sil. -n-u-), f. arnuesc;
pl. m. i f. arnuti
arnute adv.(sil. -n-u-)
arnume s. f. (sil. -n-u-), g.-d. art. arnumii
rnic s. f., g.-d. art. rnicii; pl. rnici
arnci s. n., (soiuri) pl. arnciuri
arog vb., ind. prez. 1 sg. arg, 3 sg. i pl. arg
arognt adj. m., pl. arogni; f. sg. arognt,
pl. arognte
arogn s. f., g.-d. art. arognei
aromt adj. m., pl. aromi; f. sg. aromt, pl.
aromte
aromt s. n., pl. aromte
aromtic adj. m., pl. aromtici; f. sg. aromtic,
pl. aromtice
aromatiz vb., ind. prez. 1 sg. aromatizz, 3 sg.
i pl. aromatizez
aromatiznt adj. m., pl. aromatizni; f. sg.
aromatiznt, pl. aromatiznte
aromatizre s. f., g.-d. art. aromatizrii; pl.
aromatizri
arm s. f., g.-d. art. armei; pl. arme
aromn s. m., adj. m., pl. aromni; f.sg.
aromn, pl. aromne
aromn (idiomul) s. f., g.-d. art. aromnei
aromnc s. f., g.-d. art. aromncei; pl.
aromnce
aromnsc adj. m., f. aromnesc; pl. m. i f.
aromnti
aromnte adv.
aromel s. f., g.-d. art. aromlii; pl. aromli
arom vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. aromsc,
imperf. 3 sg. arome; conj. prez. 3 sg. i pl.
aromesc

armniu/arteriolr
aromre s. f., g.-d. art. aromrii; pl. aromri
aromitr adj. m., pl. aromitri; f. sg. i pl.
aromitore
arond vb., ind. prez. 1 sg. arondz, 3 sg. i
pl. arondez
arondre s. f., g. -d. art. arondrii
arondismnt s. n., pl. arondismnte
arpac s. n., (soiuri) pl. arpacuri
arpagc s. n.
arpegi vb., ind. prez. 1 sg. arpegiz, 3 sg. i
pl. apregiz
arpegit adj. m., pl. arpegii; f. sg. arpegit,
pl. arpegite
arpgiu s. n.[-giu pron. -gu], art. arpgiul;
pl.arpgii, art.arpgiile (sil. -gi-i-)
arpentj s. n.
arpentr s. m., pl. arpentri
arstr s. f., g.-d. art. arstrii; pl. arstri
arsn s. n.; simb. As
arsenl s. n., pl. arsenle
arsenit adj. m., pl. arsenii; f. sg. arsenit,
pl. arsenite
arsenit s. n. (sil. -ni-at)
arsnic adj. m., pl. arsnici
arsnic s. n.
arsenicl adj. m., pl. arsenicli; f. sg. arsenicl,
pl. arsenicle
arsenicsm s. n.
arsenifr adj. m., pl. arsenifri; f. sg. arsenifr,
pl. arsenifre
arsenis adj. m.(sil. -ni-os), pl. arsenii; f. sg.
arsenios, pl. arseniose
arsent s. m., pl. arseni
arsenir s. f. (sil. -ni-u-), g.-d. art. arsenirii;
pl. arseniri
arsn s. f., pl. arsne
arsr s. f., g.-d. art. arsrii; pl. arsri
arc s. n., pl. arce
arn s. m., pl. arni
arnic s. m., pl. arnici
ri s. f., g.-d. art. riei; pl. rie
rt s. f., pl. rte
artefct s. n., pl. artefcte
artefce s. m.
artl s. n., pl. artluri
artr s. f., g.-d. art. artrei; pl. artre
arteril adj. m. (sil. -ri-al), pl. arterili; f. sg.
arteril, pl. arterile
arteriectome s. f. (sil. -ri-ec-), art. arteriectoma,
g.-d. arteriectomi, art. arteriectomei
arteriogrf s. n., pl. arteriogrfe
arteriografe s. f. (sil. -ri-o-gra-), art. arteriografa,
g.-d. arteriografi, art. arteriografei
arteriogrm s. f., pl. arteriogrme
arteriolr adj. m., pl. arteriolri; f. sg.
arteriolr, pl. arteriolre

arteril/arvun
arteril s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art. arterilei; pl.
arterile
arteriologe s. f., g. -d. art. arteriologei
arteriopate s. f. (sil. -ri-o-, -ti-e ), g. -d. art.
arteriopatei; pl. arteriopati
arteriosclerz s. f. (sil. -ri-; mf. -scle-), g.-d.
art. arteriosclerzei
arteriotome s. f. (sil. -ri-o-), art. arteriotoma,
g.-d. art. arteriotomei; pl. arteriotomi, art.
arteriotomile
artert s. f., pl. arterte
artezin adj. n. (sil. -zi-an), f. artezin; pl. n.
i f. artezine (sil. -zi-e-)
artcol s. n., pl. artcole
articol s. n., pl. aritcole
articul vb., ind. prez. 3 sg. articulez
articulr adj. m., pl. articulre; f. sg.
articulr, pl. articulre
articulre s. f., g.-d. art. articulrii; pl.
articulri
articult adj. m., pl. articuli; f. sg. articult,
pl. articulte
articulatriu adj. m. [-riu pron. -ru], f.
articulatrie (sil. -ri-e); pl. m. i f. articulatrii
articulie s. f. (sil. -i-e), art. articulia
(sil. -i-a), g.-d. art. articuliei; pl. articulii,
art. articuliile (sil. -i-i-)
artificil adj. m. (sil. -ci-al), pl. artificili; f. sg.
artificil, pl. artificile
artificialsm s. n. (sil. -ci-a- )
artificialitte s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art.
artificialitii
artificializ vb. (sil. -ci-a-), ind. prez. 3 sg.
i pl. artificializez
artificializre s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art.
artificializrii
artificialmnte adv. (sil. -ci-al-)
artificir s. m. (sil. -ci-er), pl. artificiri
artificis adj. m. (sil. -ci-os), pl. artificii; f. sg.
artificios, pl. artificiose
artificiozitte s. f. (sil. -ci-o-), g.-d. art.
artificiozitii
artifciu s. n. [-ciu pron. -cu], pl. artifcii,
art. artifciile (sil. -ci-i-)
artilrie s, f. (sil. -ri-e), art. artilria (sil.-ri-a),
g.-d. art. artilriei; pl. artilrii, art. artilriile
(sil. -ri-i-)
artilerst s. m., pl. artilerti
artilerstic adj. m., pl. artilerstici; f. sg.
artilerstic, pl. artilerstice
artimn s. n., pl. artimnuri/artimone
artinskin adj. m. (sil. -ski-an), pl. artinskini
(sil. -ski-eni); f. sg. artinskin, pl. artinskine
artiodactl adj. m. (sil. -ti-o-), pl. artiodactli;
f. sg. artiodactl, pl. artiodactle
artiodactl s. n. (sil. -ti-o-), pl. artiodactle

112
artst s. m., pl. artti
artst s. f., pl. artste
artstic adj. m., pl. artstici; f. sg. artstic, pl.
artstice
artisticte adv.
artisticitte s. f., g. -d. art. artisticitii
artistsm s. n.
artizn s. m., pl. artizni
artizanl adj. m., pl. artizanli; f. sg. artizanl,
pl. artizanle
artizant s. n., pl. artizante
artizane s. f., g.-d. art. artizanei
artnpping s. n.
artofr s. n., pl. artofore
rtos s. n., pl. rtose
artotc s. f., pl. artotci
artrlgic adj. m., pl. artrlgici; f. sg. artrlgic,
pl. artrlgice
artralge s. f. (sil. mf. artr-) algie
artrt s. f., pl. artrte
artrtic adj. m., s. m., pl. artrtici; f. sg. artrtic,
pl. artrtice
artritsm s. n.
artrografe s. f., pl. artrografi
artrologe s. f., art. artrologa, g.-d. art. artrologei
artropate s. f., art. artropata, g.-d. art.
artropatei; pl. artropati, art. artropatile
artroplaste s. f. (sil. -plas-), art. artroplasta,
g.-d. artroplasti, art. artroplastei
artropd s. n., pl. artropde
artrz s. f., g.-d. art. artrzei; pl. artrze
artrzic adj. m., pl. artrzici; f. sg. artrzic,
pl. artrzice
arg s. n., pl. arguri
arr s. m., pl. arri
args adj. m., pl. argi; f. sg. argos,
pl. argose
arr s. m., pl. arri
arunc vb., ind. prez. 1 sg. arnc, 3 sg. i pl.
arnc
aruncre s. f., g.-d. art. aruncrii; pl. aruncri
arunct adj. m., pl. arunci; f. sg. arunct,
pl. aruncte
arunctr adj. m., (persoan) s. m., pl.
arunctri; f. sg. i pl. arunctore
arunctr (arm) s. n., pl. arunctore
arunctr s. f., g.-d. art. arunctrii; pl.
arunctri
arvant s. m., adj. m., pl. arvani; f. sg.
arvant, pl. arvante
arvcol adj. m., pl. arvcoli; f. sg. arvcol, pl.
arvcole
arvn s. f., g.-d. art. arvnei; pl. arvne
arvun vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. arvunsc,
imperf. 3 sg. arvune; conj. prez. 3 sg. i pl.
arvunesc

113
arvunre s. f., g.-d. art. arvunrii
arz s. n., pl. rzuri
arztr adj. m.,(persoan) s. m., pl. arztri;
f. sg. i pl. arztore
arztr (aparat) s. n., pl. arztore
arzmahzr s. n. (sil. mf. arz-), pl. arzmahzruri
as s. m., pl. ai
asb s. m., pl. asbi
aslt s. n., pl. aslturi
asalt vb., ind. prez. 1 sg. asaltz, 3 sg. i pl.
asaltez
asaltre s. f., g. -d. art. asaltrii
asalttor s. m., pl. asaltatri
asaltst s. m., pl. asaltti
asambl vb., ind. prez. 1 sg. asamblz, 3 sg. i
pl. asamblez
asamblj s. n., pl. asamblje
asamblre s. f., g.-d. art. asamblrii; pl.
asamblri
asamblz s. f., pl. asamblze
asamblr s. m., pl. asamblri
asan vb., ind. prez. 1 sg. asanz, 3 sg. i pl.
asanez
asanre s. f., g.-d. art. asanrii; pl. asanri
asanatr s. m., adj. m., pl. asanatri; f. sg. i
pl. asanatore
asasn s. m., pl. asasni
asasin vb., ind. prez. 3 sg. i pl. asasinez
asasinre s. f., g.-d. art. asasinrii; pl.
asasinri
asasint s. n., pl. asasinte
asasn s. f., g.-d. art. asasnei; pl. asasne
ascard s. m., pl. ascarzi
ascaridiz s. f. (sil. -di-o-), g.-d. art.
ascaridizei; pl. ascaridize
sc s. f., g.-d. art. scei; pl. sce
ascendnt adj. m., s. m., pl. ascendni; f. sg.
ascendnt, pl. ascendnte
ascendn s. f., g.-d. art. ascendnei; pl.
ascendne
ascension vb., ind. prez. 1 sg. ascensionz,
3 sg. i pl. ascensionez
ascensionl adj. m. (sil. -si-o-), pl. ascensionli;
f. sg. ascensionl, pl. ascensionle
ascensionre s. f., g. -d. art. ascensionrii
ascensine s. f. (sil. -si-u-), g.-d. art. ascensinii;
pl. ascensini
ascensv adj. m., pl. ascensvi; f. sg. ascensv,
pl. ascensve
ascensr s. n., pl. ascensore
asct s. m., pl. asci
asct s. f., pl. ascte
asctic adj. m., pl. asctici; f. sg. asctic, pl.
asctice
asctic s. f., g.-d. art. ascticii
ascetsm s. n.

arvunre/asedire
ascetiz vb., ind. prez. 1 sg. ascetizz, 3 sg. i
pl. ascetizez
ascz s. f., g.-d. art. asczei
aschimdie s. f., pl. aschimdii
ascdie s. f. (sil. -di-e-), art. ascdia (sil. -di-a),
g.-d. art. ascdiei; pl. ascdii, art. ascdiile
(sil. -di-i)
ascifr adj. m., pl. ascifri; f. sg. ascifr, pl.
ascifre
asct s. f., g.-d. art. asctei
asctic adj. m., s. m., pl. asctici; f. sg. asctic,
pl. asctice
asclepid adj. n. (sil. -pi-ad), pl. asclepide
asclepid s. m. (sil. -pi-ad), pl. asclepizi
asclepiadace s. f., pl. (sil. -pi-a-) asclepiadace
ascochitz s. f., g.-d. art. ascochitzei
ascomict s. f., pl. ascomicte
ascrbic adj. m. (sil. mf. a-)
ascospr s. m. (sil. mf. -spor), pl. ascospri
ascult vb., ind. prez. 1 sg. asclt, 3 sg. i pl.
asclt
ascultre s. f., g.-d. art. ascultrii; pl. ascultri
asculttr adj. m., s. m., pl. asculttri; f. sg. i
pl. asculttore
ascnde vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. ascnd,
1 pl. ascndem, perf. s. 1 sg. ascunsi, 1 pl.
ascnserm; conj. prez. 3 sg. i pl. ascnd;
imper. 2 sg. ascnde; part. ascns
ascndere s. f., pl. ascnderi
ascns s. n.
ascunztore s. f., g.-d. art. ascunztrii; pl.
ascunztri
ascunz s. n., pl. ascunzuri
ascu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. asct,
imperf. 3 sg. ascue; conj. prez. 3 sg. i pl.
asct; imper. 2 sg. ascte, neg. nu ascu
ascume s. f., g.-d. art. ascumii
ascure s. f., g.-d. art. ascurii; pl. ascuri
ascu s. n., pl. ascuuri
ascut s. n.
ascuitore (instrument) s. f., g.-d. art.
ascuitrii; pl. ascuitri
ascuitr (persoan) s. m., pl. ascuitri
ascuitore s. f., art. ascuitora, g.-d. art.
ascuitorei; pl. ascuitori, art. ascuitorile
aser adv.
asec vb., ind. prez. 3 sg. i pl. asec
asecre s. f., g.-d. art. asecrii; pl. asecri
asedi vb. (sil. -di-a), ind. prez. 1 sg. asediz,
3 sg. i pl. asediz, 1 pl. asedim (sil. -di-em);
conj. prez. 3 sg. i pl. asedize; ger. asedind
(sil. -di-ind)
asediatr adj. m., s. m. (sil. -di-a-), pl.
asediatri; f. sg. i pl. asediatore
asedire s. f. (sil. -di-e-), g.-d. art. asedirii; pl.
asediri

asdiu/asigurt
asdiu s. n. [-diu pron. -du], pl. asdii, art.
asdiile (sil. -di-i-)
asesmic adj. m. seismic
aseismicitte s. f. seismicitate
aseleniz vb., ind. prez. 1 sg. aselenizz, 3 sg. i
pl. aselenizez
aselenizre s. f., g.-d. art. aselenizrii, pl.
aselenizri
asemntic adj. m., pl. asemntici; f. sg.
asemntic, pl. asemntice
asemn vb., ind. prez. 1 sg. asmn, 2 sg.
asmeni, 3 sg. i pl. asemn; conj. prez. 3 sg.
i pl. asmene
asemnre s. f., g.-d. art. asemnrii; pl.
asemnri
asemntr adj. m., pl. asemntri; f. sg. i
pl. asemntore
asmenea adv., adj. invar.
aseme s. f., g. -d. art. asemei
asemu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. asemuisc,
imperf. 3 sg. asemui; conj. prez. 3 sg. i pl.
asemuisc
asemure s. f., g.-d. art. asemurii; pl. asemuri
asentimnt s. n., pl. asentimnte
asepse s. f., art. asepsa, g.-d. art. asepsei
asptic adj. m. septic
aseptiz vb., ind. prez. 1 sg. aseptizz, 3 sg. i
pl. aseptizez
aseptizre s. f., g. -d. art. aseptizrii
asrt s. n., pl. asrte
asertv adj. m., pl. asertvi; f. sg. asertv, pl.
asertve
asertric adj. m., pl. asertrici; f. sg, asertric,
pl. asertrice
aserine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art. aserinii;
pl. aserini
aserv vb. servi
aservre s. f. servire
asesore s. f., g.-d. art. asesorei; pl. asesore
asesr s. m., pl. asesri
asesort s. n.
asexualitte s. f., g. -d. art. asexualitii
asexut adj. m. sexuat
asezon vb., ind. prez. 3 sg. asezonez
asezonre s. f., g. -d. art. asezonrii; pl.
asezonri
asflt s. n., pl. asflturi
asfalt vb., ind. prez. 1 sg. asfaltz, 3 sg. i pl.
asfaltez
asfaltj s. n.
asfaltre s. f., g.-d. art. asfaltrii; pl. asfaltri
asfaltne s. f. pl.
asfltic adj. m., pl. asfltici; f. sg. asfltic,
pl. asfltice
asfaltir s. n., pl. asfaltire
asfaltt s. n.

114
asfaltizre s. f., g.-d. art. asfaltizrii
asfaltogn adj. m., pl. asfaltogni; f. sg.
asfaltogn, pl. asfaltogne
asfaltr s. m., pl. asfaltri
asfalts adj. m., pl. asfalti; f. sg. asfaltos,
pl. asfaltose
asfric adj. m., pl. asfrici; f. sg. asfric, pl.
asfrice
asfigme s. f., pl. asfigmi
asfin (a apune) vb., ind. prez. 3 sg.
asfinte, imperf. 3 sg. asfine; conj. prez.
3 sg. i pl. asfinesc
asfinre s. f., g.-d. art. asfinrii
asfint s. n., pl. asfinturi (i asfinte n loc.
adv. pe ~)
asfixi vb. (sil. -xi-a), ind. prez. 3 sg. i pl.
asfixiz, 1 pl. asfixim (sil. -xi-em); conj.
prez. 3 sg. i pl. asfixize; ger. asfixind (sil.
-xi-ind)
asfixint adj. m. (sil. -xi-ant), pl. asfixini;
f. sg. asfixint, pl. asfixinte
asfxic adj. m., pl. asfxici; f. sg. asfxic, pl.
asfxice
asfixe s. f., art. asfixa, g.-d. art. asfixei; pl.
asfixi, art. asfixile
asfixire s. f. (sil. -xi-e-), g.-d. art. asfixirii;
pl. asfixiri
asfodl s. f., g.-d. art. asfodlei
asfolt s. n.
asit s. m. (sil. -si-at ), pl. asii
asit s. f. (sil. -si-a- ), pl. asite
asitic s. m., adj. m. (sil. -si-a- ), pl. asitici;
f. sg. asitic, g.-d. art. asiticei, pl. asitice
asiatstic s. f., g. -d. art. asiatsticii
asibil vb., ind. prez. 1 sg. asibilz, 3 sg. i pl.
asibilez
asibilre s. f., g.-d. art. asibilrii
asibilie s. f. (sil. -i-e ), art. asibilia (sil. -i-a ),
g.-d. art. asibiliei; pl. asibilii, art. asibiliile
(sil. -i-i- )
asiduitte s. f. (sil. -du-i-), g.-d. art.
asiduitii
asduu adj. m. (sil. -du-u), pl. asdui; f. sg.
asdu (sil. -du-), pl. asdue (sil. -du-e)
asit s. f. (sil. -si-e-), pl. asite
asign vb., ind. prez. 1 sg. asignz, 3 sg. i pl.
asignez
asignre s. f., pl. asignri
asignt s. n., pl. asignte
asignie s. f., pl. asignii
asigur vb., ind. prez. 1 sg. asgur, 3 sg. i pl.
asgur
asigurre s. f., g.-d. art. asigurrii; pl.
asigurri
asigurt s. m., adj. m., pl. asiguri; f. sg.
asigurt, pl. asigurte

115
asigurtr adj. m., s. m., pl. asigurtri f. sg. i
pl. asigurtore
asilabe s. f., pl. asilabi
asimtric adj. m. simetric
asimetre s. f., pl. asimetri
asimil vb., ind. prez. 1 sg. asimilz, 3 sg. i
pl. asimilez
asimilbil adj. m., pl. asimilbili; f. sg.
asimilbil, pl, asimilbile
asimilre s. f., g.-d. art. asimilrii; pl asimilri
asimilatv adj. m. asimilatvi; f. sg. asimilatv,
pl. asimilatve
asimilatr adj. m., pl. asimilatri; f. sg. i pl.
asimilatore
asimilie s. f. (sil. -i-e), art. asimilia (sil.
-i-a), g.-d. art. asimiliei; pl. asimilii, art.
asimiliile (sil. -i-i-)
asimptomtic adj. m. simptomatic
asimptt s. f. (sil. -simp-), pl. asimptte
asimpttic adj. m. (sil. -simp-), pl. asimpttici;
f. sg. asimpttic; pl. asimpttice
asn s. m., pl. asni
asincrn adj. m, sincron
asincrnic adj. m. sincronic
asincronsm s. n., pl. asincronsme
asindt/asndeton s. n.
asindtic adj. m., pl. asindtici; f. sg. asindtic,
pl. asindtice
asinerge s. f., pl. asinergi
asinin adj. m., pl. asinini; f. sg. asinin,
pl. asinine
asinitte s. f., g. -d. art. asinitii
asintctic adj. m., pl. asintctici; f. sg.
asintctic, pl. asintctice
asintaxe s. f., g.-d. art. asintaxei
asirin s. m., adj. m. (sil. -ri-an), pl. asirini (sil.
-ri-eni); f. sg. asirin, g.-d. art. asirinei, pl.
asirine
asirin (limba) s. f., g.-d. art. asirinei
asirinc s. f. (sil. -ri-an-), g.-d. art. asirincei
(sil. -ri-en-); pl. asirince
asiriolg s. m. (sil. -ri-o-), pl. asiriolgi
asiriolg s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art. asiriolgei;
pl. asiriolge
asiriologe s. f. (sil. -ri-o-), art. asiriologa, g.-d.
art. asiriologei
asiro-babilonin adj. m. babilonian
asist vb., ind. prez. 1 sg. asst, 3 sg. i pl. asst
asistre s. f., pl. asistri
asistnt adj. m., s. m., pl. asistni; f. sg. asistnt,
pl. asistnte
asistn s. f., g.-d. art. asistnei
asistlic adj. m., pl. asistlici; f. sg. asistlic,
pl. asistlice
asistole s. f., art. asistola, g.-d. art. asistolei
asz s. f., g.-d. art. aszei; pl. asze

asigurtr/aspectus
asmu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. asmt, 3 sg.
asmte, conj. prez. 3 sg. i pl. asmt
asmure s. f., g.-d. art. asmurii; pl. asmuri
asoci vb. (sil. -ci-a), ind. prez. 1 sg. asociz,
3 sg. i pl. asociz, 1 pl. asocim (sil. -ci-em);
conj. prez. 3 sg. i pl. asocize; ger. asocind
(sil. -ci-ind)
asocil adj.m. (sil. -ci-al) social
asocit s. m., adj. m. (sil. -ci-at), pl. asocii;
f. sg. asocit, pl. asocite
asociatv adj. m. (sil. -ci-a-), pl. asociatvi; f. sg.
asociatv, pl. asociatve
asociativitte s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art.
asociativitii
asociie s. f. (sil. -ci-a-i-e ), art. asociia
(sil. -i-a), g.-d. art. asociiei; pl. asociii,
art. asociiile (sil. -i-i-)
asociaionl adj. m.(sil. -ci-a-i-o-), pl.
asociaionli; f. sg. asociaionl, pl.
asociaionle
asociaionsm s. n. (sil. -ci-a-i-o-)
asociaionst adj. m., s. m. (sil. -ci-a-i-o-), pl.
asociaionti; f. sg. asociaionst, pl.
asociaionste
asocire s. f. (sil. -ci-e-), g.-d. art. asocirii; pl.
asociri
asol vb., ind. prez. 1 sg. asolz, 3 sg. i pl.
asolez
asolamnt s. n., pl. asolamnte
asom vb., ind. prez. 1 sg. asomz, 3 sg. i pl.
asomez
asomre s. f., g.-d. art. asomrii
asomatr s. n., pl. asomatore
asomatr s. m., pl. asomatri
asonnt adj. m., pl. asonni; f. sg. asonnt,
pl. asonnte
asonn s. f., g.-d. art. asonnei; pl.
asonne
asort vb., ind. prez. 1 sg. asortz, 3 sg. i pl.
asortez
asortbil adj. m., pl. asortbili; f. sg. asortbil,
pl. asortbile
asortre s. f., g.-d. art. asortrii; pl. asortri
asortimnt s. n., pl. asortimnte
aspargin s. f., pl. aspargine
aspargus s. m., pl. aspargui
aspct s. n., pl. aspcte
aspect vb., ind. prez. 1 sg. aspectz, 3 sg. i
pl. aspectez
aspectv adj. m., pl. aspectvi; f. sg. aspectv,
pl. aspectve
aspectomt s. n., pl. aspectomte
aspectul adj. m., pl. aspectuli; f. sg.
aspectul, pl. aspectule
aspectus adj. m. (sil. -tu-os), pl. aspectui;
f. sg. aspectuos, pl. aspectuose

aspergl/astrobiolg
aspergl s. m., pl. aspergli
aspergilz s. f., g.-d. art. aspergilzei
asperitte s. f., g.-d. art. asperitii; pl.
asperiti
aspermtic adj. m. (sil. mf. -sper-) spermtic
aspermatsm s. n. (sil. mf. -sper-)
aspersre s. f., pl. aspersri
aspersine s. f. (sil. -si-u-), g.-d. art. aspersinii
aspersv adj. m., pl. aspersvi; f. sg. aspersv,
pl. aspersve
aspersr s. n., pl. aspersore
aspc s. n., pl. aspcuri
aspd s. f., g.-d. art aspdei; pl. aspde
aspidstr s. f., pl. aspidstre
aspir vb., ind. prez. 1 sg. aspr, 3 sg. i pl.
aspr
aspirnt s. m., pl. aspirni
aspirnt s. f., pl. aspirnte
aspirantr s. f., g.-d. art. aspirantrii
aspirre s. f., g.-d. art. aspirrii; pl. aspirri
aspirt adj. m., pl. aspiri; f. sg. aspirt, pl.
aspirte
aspiratr adj. m., pl. aspiratri; f. sg. i pl.
aspiratore
aspiratr s. n., pl. aspiratore
aspirie s. f. (sil. -i-e), art. aspiria (sil. -i-a),
g.-d. art. aspiriei; pl. aspirii, art. aspiriile
(sil. -i-i-)
aspirn s. f., g.-d. art. aspirnei; pl. aspirne
asprel s. f., g.-d. art. asprlii; pl. asprli
asprte s. m., pl. aspri
aspr vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. asprsc,
imperf. 3 sg. aspre; conj. prez. 3 sg. i pl.
aspresc
asprme s. f., g.-d. art. asprmii; pl. asprmi
asprior s. f., g.-d. art. aspriorei; pl.
aspriore
aspru adj. m., f. aspre; pl. m. i f. aspri
spru adj. m., pl. spri; f. sg. spr, pl. spre
spru s. m., pl. spri, art. sprii
assi adv. (sil. -sai)
astacicultr s. f., g. -d. art. astacicultrii
asttic adj. m., pl. asttici; f. sg. asttic, pl.
asttice
astatniu s. n. [-niu pron. -nu], simb. At
astatizre s. f. (sil. mf. -sta-), g.-d. art.
astatizrii
astaze s. f., g. -d. art. astazei
st dt loc. adv.
st-irn adv.
st-nopte adv. (n tempo rapid: as-noapte)
st-primvr adv. (n tempo rapid:
as-primvar)
astrel s. f., g.-d. art. astrlii; pl. astrli
st-ser adv.
st-tomn adv. (n tempo rapid: as-toamn)

116
st-vr adv. (n tempo rapid: as-var)
stzi adv.
astmpr s. n.
astmpr vb., ind. prez. 1 sg. astmpr, 2 sg.
astmperi; 3 sg. i pl. astmpr; conj. prez.
3 sg. i pl. astmpere
astmprre s. f., g.-d. art. astmprrii
astnic adj. m., s. m., pl. astnici; f. sg. astnic,
pl. astnice
astene s. f., art. astena, g.-d. art. astenei; pl.
asteni, art. astenile
asteniz vb., ind. prez. 1 sg. astenizz, 3 sg. i
pl. astenizez
astenizre s. f., g. -d. art. astenizrii
astenofobe s. f., pl. astenofobi
astenologe s. f., g. -d. art. astenologei
astenosfr s. f., pl. astenosfre
astr s. m., pl. astri
asterel s. f., pl. asterli
astereognoze s. f. (sil. -re-o-; mf. -ste-, -gno-)
gnozie
asterd (zool.) s. f., pl. asterde
astere s. f. (sil. -ri-e), art. astera (sil. -ri-a), g.-d.
art. asterei; pl. asteri, art. asterile (sil. -ri-i-)
astersc s. n., pl. asterscuri
astersm s. n.
asterod (astron.) s. m., pl. asterozi
asteronm s. n., pl. asteronme
stfel adv. (sil. mf. ast-)
astigmt adj. m., pl. astigmi; f. sg. astigmt,
pl. astigmte
astigmtic adj. m., s. m. (sil. mf. -stig-)
stigmtic
astigmatsm s. n. (sil. mf. -stig-)
astigmomtru s. n. metru
astmtic adj. m., s. m. (sil. ast-), pl. astmtici;
f. sg. astmtic, pl. astmtice
astmatifrm adj. m., pl. astmatifrmi; f. sg.
astmatifrm, pl. astmatifrme
stm s. f. (sil. ast-)/astm s. n., pl. stme
astmogn adj. m., pl. astmogni; f. sg.
astmogn, pl. astmogne
astrafobe s. f., g. -d. art. astrafobei
astragl s. n., pl. astragle
astrahn s. n., (haine) pl. astrahnuri
astrl adj. m., pl. astrli; f. sg. astrl, pl.
astrle
astralsm s. n.
astralt s. n. /astralt s. f.
astralitte s. f., g. -d. art. astralitii
astrgci s. n., pl. astrgce
astringnt adj. m., pl. astringni; f. sg.
astringnt, pl. astringnte
astringnt s. n., pl. astringnte
astringn s. f., g.-d. art. astringnei
astrobiolg s. m. biolog

117
astrobiolg s. f., pl. astrobiolge
astrobiologe s. f. biologie
astrobotnic s. f. botanic
astrobotanst s. m., pl. astrobotanti
astroclmat s. n., pl. astroclmate
astroclb s. n., pl. astroclburi
astrocomps s. n., pl. astrocompsuri
astrodrm s. n., pl. astrodrmuri
astrfic adj. m., pl. astrfici; f. sg. astrfic,
pl. astrfice
astrofzic adj. m., pl. astrofzici; f. sg. astrofzic,
pl. astrofzice
astrofzic s. f., g.-d. art. astrofzicii
astrofizicin s. m. (sil. -ci-an), pl. astrofizicini
(sil. -ci-eni)
astrofizicin s. f., pl. astrofizicine
astrofobe s. f., g. -d. art. astrofobei
astrofotografe s. f., g. -d. art. astrofotografei
astrofotogrammetre s. f., g. -d. art.
astrofotogrammetrei
astrofotometre s. f., g. -d. art. astrofotometrei
astrofotomtru s. n., pl. astrofotomtre
astrogeologe s. f., g. -d. art. astrogeologei
astrognoze s. f., g. -d. art. astrognozei
astrogrf s. n. (sil. -graf), pl. astrogrfe
astrografe s. f. (sil. -gra-), art. astrografa, g.d. art. astrografei
astrod s. f., g.-d. art. astrodei; pl. astrode
astrolb (instrument) s.m., pl. astrolbi
astrolatre s. f., (sil. -tri-), art. astrolatra, g.-d.
art. astrolatrei; pl. astrolatri, art. astrolatrile
astrolg s. m., pl. astrolgi
astrolg s. f., g.-d. art. astrolgei; pl. astrolge
astrolgic adj. m. logic
astrologe s. f., art. astrologa, g.-d. art. astrologei
astrometeorologe s. f., g. -d. art.
astrometeorologei
astromtric adj. m. metric
astrometre s. f. (sil. -tri-), art. astrometra, g.-d.
art. astrometrei
astromtru s. n., pl. astromtre
astronat s. m., pl. astronai
astronatic adj. m., pl. astronatici; f. sg.
astronatic, pl. astronatice
astronatic s. f., g.-d. art. astronaticii
astronauticin s. m., pl. astronauticini
astronv s. f., pl. astronve
astronavigie s. f., pl. astronavigii
astronm s. n., pl. astronme
astronm s. m., pl. astronmi
astronm s. f., g.-d. art. astronmei; pl.
astronme
astronmic adj. m., pl. astronmici; f. sg.
astronmic, pl. astronmice
astronome s. f., art. astronoma, g.-d. art.
astronomei

astrobiolg/a-numt
astroscp s. n. (sil. mf. -scop), pl. astroscope
astroscope s. f., g. -d. art. astroscopei
astrosfr s. f., pl. astrosfre
astrospectrografe s. f., g. -d. art. astrospectrografei
astrospectroscope s. f., g.-d. art. astrospectroscopei
stru s. m. /s. n., pl. m. tri/ n. stre
astruc vb., ind. prez. 1 sg. astrc, 3 sg. i pl.
astrc
astrucre s. f., g.-d. art. astrucrii; pl. astrucri
astup vb. (sil. mf. -stu-), ind. prez. 1 sg. astp,
3 sg. i pl. astp
astupre s. f. (sil. mf. -stu-), g.-d. art. astuprii;
pl. astupri
astupt s. n. (sil. mf. -stu-)
astuptore s. f. (sil. mf. -stu-), g.-d. art.
astuptrii; pl. astuptri
astup s. n., pl. astupuri
astie s. f. (sil. -i-e), art. astia (sil. -i-a),
g.-d. art. astiei; pl. astii
astuis adj. m., pl. astuii; f. sg. astuios,
pl. astuiose
asud vb., ind. prez. 1 sg. asd, 3 sg. i pl.
asd
asudre s. f., g.-d. art. asudrii
asum vb., ind. prez. 1 sg. asm, 3 sg. i pl.
asm
asumre s. f., g. -d. art. asumrii; pl. asumri
asmpie (log.) s. f. (sil. -sump-i-e), art.
asmpia (sil. -i-a), g.-d. art. asmpiei; pl.
asmpii
aspra prep. (sil. -pra)
asuprel s. f. (sil. -prea-), g.-d. art. asuprlii;
pl. asuprli
asupr vb. (sil. -pri), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
asuprsc, imperf. 3 sg. asupre; conj. prez. 3 sg.
i pl. asupresc
asuprre s. f. (sil. -pri-), g.-d. art. asuprrii; pl.
asuprri
asuprt adj. m., s. m. (sil. -prit), pl. asupri;
f. sg. asuprt, pl. asuprte
asupritore s. f. (sil. -pri-), g.-d. art. asupritorei;
pl. asupritore
asupritr s. m. (sil. -pri-), pl. asupritri
asurz vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. asurzsc,
imperf. 3 sg. asurze; conj. prez. 3 sg. i pl.
asurzesc
asurzre s. f., g.-d. art. asurzrii
asurzitr adj. m., pl. asurzitri; f. sg. i pl.
asurzitore
ass s. n.
a interj.
a adv., adj. invar.
a c loc. conjct.
aadr adv.
a-numt adj. m., art. a-numtul, pl. a-numi;
f. sg. a-numt, pl. a-numte

aarn/atent
aarn vb., ind. prez. 3 sg. aarnez
ai adv. (sil. -ai)
a zicnd adv. + vb.
a-zs adj. m., pl. a-zi; f. sg. a-zs, pl.
a-zse
achi vb. (sil. -chi-a), ind. prez. 1 sg. achiz,
3 sg. i pl. achiz, 1 pl. achim (sil. -chi-em);
conj. prez. 3 sg. i pl. achize ger. achind
(sil. -chi-ind)
achiabilitte s. f. (sil. -chi-a-), g.-d. art.
achiabilitii
chie s. f. (sil. -chi-e), art. chia (sil. -chi-a),
g.-d. art. chiei; pl. chii, art. chiile
(sil. -chi-i-)
achire s. f. (sil. -chi-e-), g.-d. art. achirii
achietr adj. (sil. -chi-e- ), pl. achietri; f. sg.
i pl. achietore
achior s. f. (sil. -chi-oa-), g.-d. art. achiorei;
pl. achiore
achis adj. m.(sil. -chi-os), pl. achii; f. sg.
achios, pl. achiose
achi s. f. (sil. -chi-u-), g. -d. art. achiei
pl. achie
aez vb., ind. prez. 1 sg. az, 3 sg. i pl.
az, 1 pl. aezm; conj. prez. 3 sg. i pl.
aze; ger. aeznd
aezre s. f., g.-d. art. aezrii; pl. aezri
aezmnt s. n., pl. aezmnte
ajderea/ajderi adv.
atept vb., ind. prez. 1 sg. atpt, 2 sg. atpi;
3 sg. i pl. atept
ateptre s. f., g.-d. art. ateptrii; pl. ateptri
ateptt s. n.
atrne vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. atrn;
conj. prez. 3 sg. i pl. atern; part. aternt
atrnere s. f., g.-d. art. atrnerii; pl. atrneri
aternt s. n., pl. aternturi
atc s. n., pl. atcuri
atac vb., ind. prez. 1 sg. atc, 2 sg. atci, 3 sg.
atc; conj. prez. 3 sg. i pl. atce; ger. atacnd
atacbil adj. m., pl. atacbili; f. sg. atacbil,
pl. atacbile
atacnt s. m., pl. atacni
atacnt s. f., pl. atacnte
atacre s. f., g.-d. art. atacrii; pl. atacri
atact adj. m., s. m., pl. ataci; f. sg. atact,
pl. atacte
atacatore s. f., g.-d. art. atacatorei; pl.
atacatore
atacatr s. m., pl. atacatri
atamn s. m., pl. atamni
atarxic adj. m., pl. atarxici; f. sg. atarxic,
pl. atarxice
atarxic s. n., pl. atarxice
atarxie s. f., art. atarxia, g.-d. art. atarxiei
atre adj. invar.

118
at s. n., pl. ate
ata vb., ind. prez. 1 sg. ataz, 3 sg. i pl.
ataez, 1 pl. atam; conj. prez. 3 sg. i pl.
ataze; ger. atand
atabil adj. m., pl. atabili; f. sg. atabil,
pl. atabile
ataamnt s. n., pl. ataamnte
ataamentst s. m., pl. ataamentti
atant adj. m., pl. atani; f. sg. atant,
pl. atante
atare s. f., g.-d. art. atarii; pl. atari
atat s. m., pl. atai
atvic adj. m., pl. atvici; f. sg. atvic, pl.
atvice
atavsm s. n.
atxic adj. m., pl. atxici; f. sg. atxic, pl.
atxice
ataxe s. f., art. ataxa, g.-d. ataxi, art. ataxei
ataxofobe s. f., g. -d. art. ataxofobei
atrn vb., ind. prez. 1 sg. atrn, 3 sg. i pl.
atrn
atrnre s. f., g.-d. art. atrnrii; pl. atrnri
atrntore s. f., g.-d. art. atrntrii; pl.
atrntri
att/atta adv.
atta/att pr. m., adj. m., pl. adj. ati/atia
(sil. -ia), pr. atia; f. sg. atta, pl. attea;
g. -d. pl. m. i f. adj. attor/attora, pr. attora
attelea (precedat de al) adj. m., f. atta
attca adj. invar., adv.
atebrn s. f. (sil. -bri-), g.-d. art. atebrnei
atefobe s. f., g. -d. art. atefobei
athnic adj. m., pl. athnici; f. sg. athnic,
pl. athnice
atesm s. n.
atest adj. m, pl. ateti; f. sg. atest, pl. ateste
atelj s. n., pl. atelje
atelajir s. m., pl. atelajiri
atl s. f., g.-d. art. atlei; pl. atle
atelectaze s. f. (sil. mf. -ec-), art. atelectaza,
g.-d. art. atelectazei
atelir s. n. (sil. -li-er), pl. atelire
atemtic adj. m., pl. atemtici; f. sg. atemtic,
pl. atemtice
atematsm s. n.
a tmpo loc. adv.
atemporl adj. m. temporal
atemporalitte s. f., g. -d. art. atemporalitii
atenns s. f., g.-d. art. atennsei; pl. atennse
atenu s. n., pl. atene
atenin s. m., adj. m. (sil. -ni-an), pl. atenini
(sil. -ni-eni); f. sg. atenin, g.-d. art. ateninei,
pl. atenine
atnt adj. m., pl. atni; f. sg. atnt, pl. atnte
atent vb., ind. prez. 1 sg. atentz, 3 sg. i pl.
atentez

119
atentt s. n., pl. atentte
atentatore s. f., g.-d. art. atentatorei; pl.
atentatore
atentatr s. m., pl. atentatri
atentatriu adj. m., f. atentatrie, pl. m. i f.
atentatrii
atentsm s. n.
atentst s. m., adj. m., pl. atentti; f. sg.
atentst, pl. atentste
atentv adj. m., pl. atentvi; f. sg. atentv, pl.
atentve
atnie s. f. (sil. -i-e), art. atnia (sil. -i-a),
g.-d. art. atniei; (dovezi de bunvoin,
gesturi, obiecte) pl. atnii, art. atniile
(sil. -i-i-)
atenion vb., ind. prez. 1 sg. atenionz, 3 sg.
i pl. atenionez
atenionre s. f., g. -d. art. atenionrii; pl.
atenionri
atenu vb. (sil. -nu-a), ind. prez. 3 sg. i pl.
atenuez (sil. -nu-ea-), 1 pl. atenum (sil. nu-m); conj. prez. 3 sg. i pl. atenuze; ger.
atenund (sil. -nu-nd)
atenunt adj. m. (sil. -nu-ant), pl. atenuni;
f. sg. atenunt, pl. atenunte
atenure s. f. (sil. -nu-a-), g.-d. art. atenurii
(sil. -nu--); pl. atenuri
atenut adj. m. (sil. -nu-at ), pl. atenui; f. sg.
atenut, pl. atenute
atenuatr s. n. (sil. -nu-a-), pl. atenuatore
atern s. f., g.-d. art. aternei; pl. aterne
aterisamnt s. n., pl. aterisamnte
ateriz vb., ind. prez. 1 sg. aterizz, 3 sg. i pl.
aterizez
aterizj s. n., pl. aterizje
aterizre s. f., g.-d. art. aterizrii; pl. aterizri
aterizr s. n., pl. aterizore
aterml adj. m., pl. atermli; f. sg. aterml,
pl. atermle
atermn adj. m., pl. atermni; f. sg. atermn,
pl. atermne
atrmic adj. m., pl. atrmici; f. sg. atrmic,
pl. atrmice
aterogn adj. m., pl. aterogni; f. sg. aterogn,
pl. aterogne
aterogenz s. f., pl. aterogenze
aterm s. n., pl. aterome
aterosclerz s. f. (sil. mf. -scle-), g.-d. art.
aterosclerzei
atest vb., ind. prez. 1 sg. atst, 3 sg. i pl.
atst
atestre s. f., g.-d. art. atestrii; pl. atestri
atestt s. n., pl. atestte
atestie s. f., pl. atestii
atetz s. f., g.-d. art. atetzei
ate s. f., art. atea, g.-d. art. atei; pl. ate

atentt/atomstic
atu s. m., pl. ati, art. atii
atx s. n.
tic adj. m., pl. tici; f. sg. tic, pl. tice
tic (arhit.) s. n., pl. tice
aticsm s. n.
aticst s. m., pl. aticti
atingtr adj. m., pl. atingtri; f. sg. i pl.
atingtore
atnge vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. atng, 1 pl.
atngem, perf. s. 1 sg. atinsi, 1 pl. atnserm;
part. atns
atngere s. f., g.-d. art. atngerii; pl. atngeri
atpic adj. m. tipic
atipe s. f., g. -d. art. atipei; pl. atipi
atitudionl adj. m., pl. atitudionli; f. sg.
atitudionl, pl. atitudionle
atitdine s. f., g.-d. art. atitdinii; pl. atitdini
atlnt s. m. (sil. -tlant-), pl. atlni
atlntic adj. m. (sil. -tlan-), pl. atlntici; f. sg.
atlntic, pl. atlntice
atlantsm s. n.
atlantst s. m., adj. m., pl. atlantti; f. sg.
atlantst, pl. atlantste
atls (vertebr, colecie de hri) s. n. (sil.
-tlas), pl. atlse
atlz (estur) s. n. (sil. -tlaz), (sorturi)
pl. atlzuri
atlt s. m. (sil. -tlet), pl. atli
atlt s. f. (sil. -tle-), pl. atlte
atltic adj. m. (sil. -tle-), pl. atltici; f. sg.
atltic, pl. atltice
atltic s. f. (sil. -tle-), g.-d. art. atlticii
atletsm s. n. (sil. -tle-)
atmidomtru s. n., pl. atmidomtre
atmogoniogrf s. n., pl. atmogoniogrfe
atmolz s. f., pl. atmolze
atmosfr s. f. (sil. mf. -sfe-), g.-d. art. atmosfrei;
(unitate de msur) pl. atmosfre
atmosfric adj. m. (sil. mf. -sfe-), pl.
atmosfrici; f. sg. atmosfric, pl. atmosfrice
atmosferiz vb., ind. prez. 3 sg. i pl.
atmosferizez
atmosferizre s. f., pl. atmosferizri
atl s. m., pl. atli
atm s. m., pl. atmi
atoml s. n., pl. atomli
atomr adj. m., pl. atomri; f. sg. atomr, pl.
atomre
atmic adj. m., pl. atmici; f. sg. atmic, pl.
atmice
atomicitte s. f., g. -d. art. atomicitii
atomsm s. n.
atoimst adj. m., s. m., pl. atomti; f. sg.
atomst, pl. atomste
atomstic adj. m., pl. atomstici; f. sg.
atomstic, pl. atomstice

atomstic/audi
atomstic s. f., g.-d. art. atomsticii
atomiz vb., ind. prez. 1 sg. atomizz, 3 sg. i
pl. atomizez
atomizre s. f., g.-d. art. atomizrii
atomizatr s. n., pl. atomizatore
atomizr s. n., pl. atomizore
atomoelctric adj. m. (sil. -mo-e-) electric
atomoterape s. f. terapie
atn adj. m., pl. atni; f. sg. atn, pl. atne
atonl adj. m., pl. atonli; f. sg. atonl, pl.
atonle
atonalsm s. n.
atonalitte s. f. tonalitate
atnic adj. m. tonic
atone s. f., art. atona, g.-d. art. atonei
atonsm s. n.
atotbiruitr adj. m. biruitor
atotcunosctr adj. m. cunosctor
atotcuprinztr adj. m. cuprinztor
atotputrnic adj. m. puternic
atotputernice s. f., art. atotputernica, g.-d.
art. atotputernicei
atottiutr adj. m. tiutor
atotvztr adj. m. vztor
atxic adj. m., pl. atxici; f. sg. atxic, pl. atxice
atrabilir adj. m., pl. atrabiliri; f. sg.
atrabilir, pl. atrabilire
atractni s. m. pl.
atractv adj. m. (sil. -trac-), pl. atractvi; f. sg.
atractv, pl. atractve
atractivitte s. f., g. -d. art. atractivitii
atrcie s. f. (sil. -trac-i-e), art. atrcia (sil.
-i-a), g.-d. art. atrciei; pl. atrcii, art.
atrciile (sil. -i-i-)
atrge vb. (sil. -tra-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
atrg, 1 pl. atrgem, imperf. 3 sg. atrge,
perf. s. 1 sg. atrsi, 1 pl. atrserm; conj.
prez. 3 sg. i pl. atrg; part. atrs
atrgere s. f. (sil. -tra-), g.-d. art. atrgerii; pl.
atrgeri
atramentre s. f., g. -d. art. atramentrii
atrp s. f., pl. atrpe
atrgtr adj. m. (sil. -tr-), pl. atrgtri; f. sg.
i pl. atrgtore
atrepse s. f. (sil. -trep-), art. atrepsa, g.-d. art.
atrepsei
atribu vb. (sil. -tri-), ind. prez. 1 sg. atrbui,
imperf. 3 sg. atribui; conj. prez. 3 sg. i pl.
atrbuie
atribubil adj. m., pl. atribubili; f. sg.
atribubil, pl. atribubile
atribure s. f. (sil. -tri-), g.-d. art. atriburii; pl.
atriburi
atribt s. n. (sil. -tri-), pl. atribte
atributl adj. m., pl. atributli; f. sg. atributl,
pl. atributle

120
atributv adj. m. (sil. -tri-), pl. atributvi; f. sg.
atributv, pl. atributve
atribie s. f. (sil. -tri-, -i-e), art. atribia
(sil. -i-a), g.-d. art. atribiei; pl. atribii,
art. atribiile (sil. -i-i-)
atriine s. f., pl. atriini
trium/triu (arhit., anat., geol.) s. n. (sil.
-tri-u(m)), pl. triumuri/trii
atrce adj. invar. (sil. -tro-)
atrocitte s. f. (sil. -tro-), g.-d. art. atrocitii;
pl. atrociti
atrofi vb. (sil. -tro-fi-a), ind. prez. 3 sg. i pl.
atrofiz, 1 pl. atrofim (sil. -fi-em); conj. prez.
3 sg. i pl. atrofize; ger. atrofind (sil. -fi-ind)
atrofint adj. m., pl. atrofini; f. sg. atrofint,
pl. atrofinte
atrfic adj. m., pl. atrfici; f. sg. atrfic, pl.
atrfice
atrofe s. f. (sil. -tro-) trofie
atrofire s. f. (sil. -tro-fi-e-), g.-d. art. atrofirii;
pl. atrofiri
atrp adj. m., pl. atrpi; f. sg. atrp, pl. atrpe
atropn s. f. (sil. -tro-), g.-d. art. atropnei
atropsm s. n., pl. atropsme
atrupamnt s. n., pl. atrupamnte
at s. n., art. atul; pl. aturi (la jocul de
cri i atle)
atnci/atncea adv.
s. f., g.-d. art. ei; pl. e
-de-mre s. f.
at vb., ind. prez. 1 sg. a, 3 sg. i pl.
a; conj. prez. 3 sg. i pl. ae
are s. f., g.-d. art. arii; pl. ari
atr adj. m., pl. atri; f. sg. i pl.
atore
ac s. f.
ane vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. an, 1 pl.
anem, imperf. 3 sg. aine; conj. prez. 3 sg.
i pl. an; ger. ainnd; part. aint
aint vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. aintsc, imperf.
3 sg. ainte; conj. prez. 3 sg. i pl. aintesc
aintre s. f., g.-d. art. aintrii
aipel s. f., g.-d. art. aiplii; pl. aipli
aip vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. aipsc, imperf.
3 sg. aipe; conj. prez. 3 sg. i pl. aipesc
aipre s. f., g.-d. art. aiprii; pl. aipri
aior s. f., g.-d. art. aiorei; pl. aiore
as adj. m., pl. ai; f. sg. aos, pl. aose
au interj., adv., conjct.
auctoril adj. m., pl. auctorili; f. sg. auctoril,
pl. auctorile
aucine s. f., pl. aucini
audi vb. (sil. a-u-di-a), ind. prez. 1 sg. audiz,
3 sg. i pl. audiz, 1 pl. audim (sil. -di-em);
conj. prez. 3 sg. i pl. audize; ger. audind
(sil. -di-ind)

121
audibil adj. m., pl. audibili; f. sg. audibil,
pl. audibile
audbil adj. m. (sil. a-u-), pl. audbili; f. sg.
audbil, pl. audbile
audibilitte s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
audibilitii
audint s. m. (sil. a-u-di-ent), pl. audini
audint s. f. (sil. a-u-di-en-), pl. audinte
audin s. f. (sil. a-u-di-en-), g.-d. art. audinei;
pl. audine
audire s. f. (sil. a-u-di-e-), g.-d. art. audirii;
pl. audiri
adio adj. invar. (sil. a-u-di-o)
audiofn s. n., pl. audiofone
audiofonologe s. f. fonologie
audiofrecvn s. f. (sil. a-u-di-o-frec-), g.-d.
art. audiofrecvnei; pl. audiofrecvne
audiogrf s. n., pl. audiogrfe
audiografe s. f., g. -d. art. audiografei
audiogrm s. f. (sil. a-u-di-o-gra-), g.-d. art.
audiogrmei; pl. audiogrme
audiolg s. m., pl. audiolgi
audiolgic adj. m., pl. audiolgici; f. sg.
audiolgic, pl. audiolgice
audiologe s. f., g. -d. art. audiologei
audiomtric adj. m., pl. audoimtrici; f. sg.
audiomtric, pl. audoimtrice
audiometre s. f. (sil. a-u-di-o,-tri-), art.
audiometra, g.-d. art. audiometrei
audiomtru s. n. (sil. a-u-di-o-, -tru), pl.
audiomtre
audioprotectr s. n. (sil. a-u-di-o-pro-), pl.
audioprotectore
audiovdeo adj. invar. (sil. a-u-di-o-, -de-o)
audiovizul adj. m. (sil. a-u-di-o-) vizual
auditv adj. m. (sil. a-u-), pl. auditvi; f. sg.
auditv, pl. auditve
auditr s. m. (persoan), adj. m. (sil. a-u-),
pl. auditri; f. sg. i pl. auditore, g.-d. sg. art.
auditorei
auditriu (sal, public) s. n. (sil. a-u-di-) [-riu
pron. -ru], (sli) pl. auditrii, art. auditriile
(sil. -ri-i-)
audie s. f. (sil. a-u-,-i-e), art. audia (sil.
-i-a), g.-d. art. audiei; pl. audii, art.
audiile (sil. -i-i-)
augit s. n.
augmnt s. n. (sil. aug-), pl. augmnte
augment vb. (sil. aug-), ind. prez. 1 sg.
augmentz, 3 sg. i pl. augmentez
augmentbil adj. m., pl. augmentbili; f. sg.
augmentbil, pl. augmentbile
augmentre s. f. (sil. aug- ), g. -d. art.
augmentrii
augmentatv adj. n., s. n. (sil. aug-), pl.
augmentatve

audibil/aurga
augr (preot) s. m. (sil. au-), pl. augri
augr/augriu (prevestire) s. n. (sil. au-),
pl. augre
augur vb., ind. prez. 1 sg. augurz, 3 sg. i
pl. augurez
augurl adj. m., pl. augurli; f. sg. augurl,
pl. augurle
augurt s. n., pl. augurte
ugust s. m. invar. (sil. au-), g.-d. art. lui ugust;
abr. aug., simb. VIII (i: .8./-8-)
augst adj. m. (sil. au-), pl. augti; f. sg.
augst, pl. augste
augustn adj. m., s. m. (sil. au-), pl. augustni;
f. sg. augustn, pl. augustne
augustinsm s. n.
au (sil. a-u-)/hui (sil. h-u-) vb., ind. prez.
1 sg. i 3 pl. auisc/huisc, imperf. 3 sg.
aui/hui; conj. prez. 3 sg. i pl. auisc/
huisc
auil (sil. a-u-)/huil (sil. h-u-) s. f., g.-d.
art. auilii/huilii; pl. auili/huili
al s. n., pl. ale
ul s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. ulei; pl. ule
aulu v. aoleu
alic adj. m., pl. alici; f. sg. alic, pl. alice
ur s. n. (sil. a-ur); simb. Au
auramn s. f., pl. auramne
aurr s. m. (sil. a-u-), pl. aurri
ur s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. urei; pl. ure
aurre s. f. (sil. a-u-), art. aurra, g.-d. art.
aurrei; pl. aurri, art. aurrile
aurl adj. m. (sil. a-u-), pl. auri; f. sg. aurc,
pl. aurle
aureol vb. (sil. a-u-re-o-), ind. prez. 1 sg. aureolz,
3 sg. i pl. aureolez
aureolre s. f. (sil. a-u-re-o- ), g. -d. art.
aureolrii; pl. aureolri
aurel s. f. (sil. a-u-re-o-), g.-d. art. aurelei;
pl. aurele
aureomicn s. f. (sil. a-u-re-o-), g.-d. art.
aureomicnei
aur vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
aursc, imperf. 3 sg. aure; conj. prez. 3 sg. i
pl. auresc
aric adj. m., pl. arici; f. sg. aric, pl. arice
aurcul (compartiment al inimii) s. n. (sil.
a-u-), pl. aurcule
auriculr adj. m. (sil. a-u-), pl. auriculri; f. sg.
auriculr, pl. auriculre
auricult adj. m., pl. auriculi; f. sg. auricult,
pl. auriculte
aurcul (pavilionul urechii) s. f. (sil. a-u-),
g.-d. art. aurculei; pl. aurcule
aurifr adj. m. (sil. a-u-), pl. aurifri; f. sg.
aurifr, pl. aurifre
aurga s. m. (sil. au-)

aurn/autoamfbiu
aurn s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. aurnei
auripigmnt s. m. (sil. a-u-), pl. auripigmni
aurre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. aurrii; pl.
aurri
auru adj. m. (sil. a-u-), f. aure; pl. m. i f.
auri
aurolc s. n., pl. aurolcuri
aurolit s. n.
aurorl adj. m., pl. aurorli; f. sg. aurorl, pl.
aurorle
aurr s. f. (sil. a-u), g.-d. art. aurrei; pl. aurre
aurs adj. m. (sil. a-u- ), pl. auri; f. sg.
auros, pl. aurose
auscult (med.) vb. (sil. aus-), ind. prez. 1 sg.
ausclt, 3 sg. i pl. ausclt, 1 pl. auscultm
auscultre (med.) s. f. (sil. aus-), g.-d. art.
auscultrii; pl. auscultri
auscultie s. f. (sil. aus-, -i-e), art. auscultia
(sil. -i-a), g.-d. art. auscultiei; pl. auscultii,
art. auscultiile (sil. -i-i-)
auspicil adj. m., pl. auspicili; f. sg.
auspicil, pl. auspicile
auspciu s. n. (sil. a-us-),[-ciu pron, -cu], pl.
auspcii, art. auspciile (sil. -ci-i-)
austent s. f. (sil. a-us-), pl. austente
austenitizre s. f. (sil. a-us-), g.-d. art.
austenitizrii
austr adj. m. (sil. a-us-), pl. austri; f. sg.
austr, pl. austre
austeritte s. f. (sil. a-us-), g.-d. art. austeritii
austrl adj. m. (sil. a-us-), pl. austrli; f. sg.
austrl, pl. austrle
australin s. m., adj. m. (sil. a-us-, -li-an), pl.
australini (sil. -li-eni); f. sg. australin, g.-d.
art. australinei, pl. australine
australd s. m., adj. m., pl. australzi; f. sg.
australd, pl. australde
australod s. m., adj. m. (sil. a-us-), pl.
australozi; f. sg. australod, g.-d. art.
australodei, pl. australode
australopitc s. m. (sil. a-us-), pl. australopitci
austric s. m., adj. m. (sil. a-us-tri-ac), pl.
austrici (sil. -tri-eci); f. sg. austric, g.-d. art.
austricei, pl. austrice
astric (geol.) adj. f., pl. astrice
austromarxsm s. n. (sil. a-us-)
austromarxst s. m., adj. m., pl. austromarxti;
f. sg. austromarxst, pl. austromarxste
astro-ungr adj. m., pl. astro-ungri; f. sg.
astro-ungr, pl. astro-ungre
ustru (sil. aus-)/astru s. m., art. ustrul/astrul
aul s. m. (sil. a-u-), pl. aui, art. auii
ut adv.
ut s. n., pl. uturi (sil. au-)
autrhic adj. m. (sil. a-u-), pl. autrhici; f. sg.
autrhic, pl. autrhice

122
autarhe s. f. (sil. a-; mf. -ut-), art. autarha,
g.-d. art. autarhei; (state) pl. autarhi, art.
autarhile
autarhsm s. n.
autecologe s. f., g. -d. art. autecologei
autntic adj. m. (sil. a-u-), pl. autntici; f. sg.
autntic, pl. autntice
autenticitte s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autenticitii
autenticiz vb., ind. prez. 1 sg. autenticizz,
3 sg. i pl. autenticizez
autenticizre s. f., g. -d. art. autenticizrii
autentific vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
autentfic, 3 sg. i pl. autentfic
autentificre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autentificrii;
pl. autentificri
autentificie s. f., pl. autentificii
autsm s. n. (sil. a-u-)
autst adj. m. (sil. a-u- ), pl. autti; f. sg. autst,
pl. autste
autstic adj. m., pl. autstici; f. sg. autstic,
pl. autstice
uto s. n., adj. invar. (sil. a-u-)
autoabrogre s. f. (sil. a-u-to-a ); pl.
autoabrogri
autoaccident vb. (sil. a-u-to-ac-) accidenta
autoacuz vb. (sil. a-u-to-a- ) acuza
autoacuzre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoacuzrii; pl. autoacuzri
autoacuzie s. f.(sil. a-u-to-a- ), pl.
autoacuzii
autoadapt vb.(sil. a-u-to-a- ), ind. prez. 1 sg.
autoadaptz, 3 sg. i pl. autoadaptez
autoadaptre s. f.(sil. a-u-to-a- ), g. -d. art.
autoadaptrii
autoadezv adj. m., pl. autoadezvi; f. sg.
autoadezv, pl. autoadezve
autoadministr vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
autoadministrz, 3 sg. i pl. autoadministrez
autoadministrre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoadministrrii
autoadmir vb.(sil. a-u-to-ad- ), ind. prez.
1 sg. autoadmr, 3 sg. i pl. autoadmr
autoafirm vb. (sil. a-u-to-a ) afirma
autoaglomerre s. f. (sil. a-u-, -glo-), g.-d. art.
autoaglomerrii
autoagregt s. n., pl. autoagregte
autoagresine s. f. (sil. a-u-, -gre-si-u-), g.-d.
art. autoagresinii
autoalrm s. f.(sil. a-u-to-a- ), pl. autoalrme
autoamg vb.(sil. a-u-to-a- ), ind. prez. 1 sg.
i 3 pl. autoamgsc; conj. prez. 3 sg. i pl.
autoamgesc
autoamgre s. f. (sil. a-u-); pl. autoamgri
autoambuln s. f., pl. autoambulne
autoamfbiu s. n. (sil. a-u-), pl. autoamfbii

123
autoamorsre s. f. amorsare
autoanaliz vb. (sil. a-u-to-a-) analiza
autoanalz s. f. (sil. a-u-to-a-), pl. autoanalze
autoanticrp s. m. (sil. a-u-), pl. autoanticrpi
autoantign s. n. (sil. a-u-to-an-), pl.
autoantignuri
autoaprre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoaprrii
autoapreci vb.(sil. a-u-to-a-) aprecia
autoaprecire s. f., g. -d. art. autoaprecirii;
pl. autoapreciri
autoaprndere s. f. (sil. a-u-, -prin-), g.-d. art.
autoaprnderii
autoaprovizion vb. (sil. a-u-to-a-) aproviziona
autoaprovizionre s. f., pl. autoaprovizionri
autore s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autorei;
pl. autore
autoasigurre s. f., pl. autoasigurri
autoatelir s. n. (sil. a-u-, -li-er), pl. autoatelire
autoatribu vb. atribui
autobalsm s. n., pl. autobalsmuri
autobasculnt s. f. (sil. a-u-), pl. autobasculnte
autobz s. f. (sil. a-u-), pl. autobze
autobn s. f., pl. autobne
autobetonir s. f. (sil. a-u-), pl. autobetonire
autobiciu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
autobiciuisc, imperf. 3 sg. autobiciu; conj.
prez. 3 sg. i pl. autobiciuisc
autobiciure s. f., pl. autobiciuri
autobiogrfic adj. m. (sil. a-u-) grafic
autobiografe s. f. (sil. a-u-); pl. autobiografi
autografsm s. n.
autoblindt s. n. (sil. a-u-, -blin-), pl. autoblindte
autoblocj s. n. (sil. a-u-, -blo-), pl. autoblocje
autoblocre s. f. (sil. a-u-, -blo-), g.-d. art.
autoblocrii
autobrc s. n. (sil. a-u-, -brec), pl. autobrcuri
autobz s. n. (sil. a-u-), pl. autobze
autocalomni vb. calomnia
autocalomne s. f., pl. autocalomni
autocmer s. f., pl. autocmere
autocamin s. n. (sil. a-u-, -mi-on), pl.
autocamione
autocamiont s. f. (sil. a-u-, -mi-o-), pl.
autocamionte
autocaptre s. f., pl. autocaptri
autocaptr s. n. (sil. a-u-), pl. autocaptore
autocr s. n., pl. autocre
autocaracteriz vb. (sil. a-u-) caracteriza
autocaracterizre s. f., pl. autocaracterizri
autocaravn s. f. (sil. a-u-), pl.
autocaravne
autocarosir s. m., pl. autocarosiri
autocatalz s. f. (sil. a-u-); pl. autocatalze
autoclre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoclrii

autoamorsre/autocrome
autocefl adj. m. (sil. a-u-), pl. autocefli; f. sg.
autocefl, pl. autocefle
autocefale s. f. (sil. a-u-); art. autocefala,
g.-d. autocefali, art. autocefalei
autocenzur vb., ind. prez. 1 sg. autocenzurz,
3 sg. i pl. autocenzurez
autocenzr s. f., pl. autocenzri
autocistrn s. f. (sil. a-u-); pl. autocistrne
autocit vb. cita
autocitre s. f., pl. autocitri
autocitt s. n., pl. autocitte
autoclaustr vb., ind. prez. 1 sg. autoclaustrz,
3 sg. i pl. autoclaustrez
autoclaustrre s. f., pl. autoclaustrri
autoclv s. f. (sil. a-u-, -cla-), g.-d. art. autoclvei;
pl. autoclve
autoclavizre s. f. (sil. a-u-, -cla-), g.-d. art.
autoclavizrii
autoclavizt adj. m. (sil. a-u-)
autoclaze s. f., g. -d. art. autoclazei
autocnips s. n.
autocd s. n., pl. autocduri
autocodr s. m., pl. autocodri
autocolon s. f. (sil. a-u); pl. autocolone
autocomnd s. f., pl. autocomnzi
autocombn s. f. (sil. a-u-); pl. autocombne
autoconcur vb. concura
autocondcere s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autocondcerii; pl. autocondceri
autoconserv vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
autoconsrv, 3 sg. i pl. autoconsrv, 1 pl.
autoconservm
autoconservre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoconservrii
autoconsm s. n., pl. autoconsmuri
autocontempl vb. contempla
autocontrl s. n. (sil. a-u-), pl. autocontrole
autocontrol vb. controla
autocpie s. f., pl. autocpii
autocare s. f., g.-d. art. autocarei
autocr s. f., adj. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autocrei;
pl. autocre
autocrt s. m. (sil. a-u-, -crat), pl. autocri
autocrtic adj. m. (sil. a-u-, -cra-), pl.
autocrtici; f. sg. autocrtic, pl. autocrtice
autocratsm s. n. (sil. a-u-, -cra-)
autocrtor s. m. (sil. a-u-, -cra-), pl.
autocrtori
autocrae s. f. (sil. a-u-, -cra-), art. autocraa,
g.-d. art. autocraei; (state) pl. autocrai, art.
autocraile
autocrtic adj. m. (sil. a-u-, -cri-) critic
autocritic vb. critica
autocrtic s. f. (sil. a-u-, -cri-); pl. autocrtici
autocrome s. f. (sil. a-u-, -cro-), art. autocroma,
g.-d. autocromi, art. autocromei

autocrs/autogrf
autocrs s. n.
autoculpabiliz vb., ind. prez. 3 sg. i pl.
autoculpabilizez
autoculpabilizre s. f., g. -d. art.
autoculpabilizrii
autocunote vb. (sil. a-u-) cunoate
autodaf s. n. (sil. au-), pl. autodafuri
autodeclan vb. (sil. a-u-) declana
autodeclanatr s. n.(sil. a-u-), pl.
autodeclanatore
autodeclar vb.(sil. a-u-) declara
autodeclarre s. f.(sil. a-u-) declarare
autodefin vb.(sil. a-u-) defini
autodemasc vb. (sil. a-u-) demasca
autodemascre s. f. (sil. a-u-) demascare
autodenun vb. (sil. a-u-) denuna
autodepanre s. f. (sil. a-u-) depanare
autodepanatr s. m.(sil. a-u-), pl. autodepanatri
autodep vb.(sil. a-u-) depi
autodetermin vb.(sil. a-u-) determina
autodeterminre s. f. (sil. a-u-) determinare
autodezagrebil adj. m.(sil. a-u-) agreabil
autodezvoltre s. f. (sil. a-u-) dezvoltare
autodiagnostic vb.(sil. a-u-) diagnostica
autodiagnstic s. f.(sil. a-u-) diagnostic
autodictre s. f.(sil. a-u-) dictare
autodidct s. m. (sil. a-u-), pl. autodidci
autodidct s. f. (sil. a-u-), pl. autodidcte
autodn s. f. (sil. a-u-), pl. autodne
autodiscipln s. f.(sil. a-u-) disciplin
autodistrge vb.(sil. a-u-) distruge
autodistrgere s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autodistrgerii
autodizolv vb. (sil. a-u-), ind. prez. 3 sg. i
pl. autodizlv
autodizolvre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autodizolvrii
autodocument vb.(sil. a-u-) documenta
autodot vb.(sil. a-u-) dota
autodrezn s. f. (sil. a-u-, -dre-) drezin
autodrc s. n.(sil. a-u-) dric
autodrm s. n. (sil. a-u-, -drom), pl. autodrmuri
autodrm s. n. (sil. a-u-, -drum), pl. autodrmuri
autodb s. f. (sil. a-u-) dub
autodumper s. n.(sil. a-u-) dumper
autoechilibrre s. f. (sil. a-u-to-e-) echilibrare
autoecranizre s. f.(sil. a-u-to-e-) ecranizare
autoeduc vb. (sil. a-u-to-e-) educa
autoeducatv adj. m.(sil. a-u-to-e-) educativ
autoeducie s. f.(sil. a-u-to-e-) educaie
autoelogi vb. (sil. a-u-to-e-) elogia
autoelogu s. f. elogiu
autoepurie s. f. (sil. a-u-, -i-e), art.
autoepuria (sil. -i-a), g.-d. art. autoepuriei
autoetanre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoetanrii

124
autoevalu vb. (sil. a-u-to-e-, lu-a) evalua
autoevideni vb.(sil. a-u-to-e-) evidenia
autoexmen s. n.(sil. a-u-to-e-) examen
autoexamin vb.(sil. a-u-to-e-) examina
autoexcavatr s. n. (sil. a-u-), pl. autoexcavatore
autoexcit vb.(sil. a-u-to-ex-) excita
autoexcitie s. f. (sil. a-u-) excitaie
autoexign s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoexignei
autoexign s. f., pl. autoexigne
autoexl s. n.(sil. a-u-to-e-) exil
autofage (sil. a-u-) g. -d. art. autofagei
autofecundre s. f. (sil. a-u-) fecundare
autofinan vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
autofinanz, 3 sg. i pl. autofinanez
autofinanre s. f. (sil. a-u-) finanare
autoflagel vb. (sil. a-u-, -fla-), ind. prez. 1 sg.
autoflagelz, 3 sg. i pl. autoflagelez
autoflagelre s. f. (sil. a-u-, -fla-) flagelare
autoflagelie s. f. (sil. a-u-, -fla-) flagelaie
autofn s. m.(sil. a-u-), pl. autofni
autoformre s. f.(sil. a-u-) formare
autofrnre s. f. (sil. a-u-, -fr-) frnare
autofrz s. f.(sil. a-u-), pl. autofrze
autofrigidr s. n.(sil. a-u-) frigider
autofuraj vb.(sil. a-u-) furaja
autofurgn s. n. (sil. a-u-), pl. autofurgone
autofurgont s. f. (sil. a-u-), pl. autofurgonte
autogm adj. m., pl. autogmi; f. sg. autogm,
pl. autogme
autogm s. f., adj. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autogmei; pl. autogme
autogame s. f. (sil. a-u-), art. autogama, g. -d.
art. autogamei, pl. autogami
autogarj s. n., pl. autogarje
autogr s. f. (sil. a-u-) gar
autogn adj. f. (sil. a-u-), pl. autogne
autogentic adj. m.(sil. a-u-) genetic
autogenz s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autogenzei
autognie s. f.(sil. a-u-), art. autogena, g.-d.
art. autogenei
autogestionr adj. m., s. m. (sil. a-u-)
gestionar
autogestionre s. f. (sil. a-u-, -ti-o-), g.-d. art.
autogestionrii; pl. autogestionri
autogestine s. f. (sil. a-u-) gestiune
autoghidj s. n.(sil. a-u-), pl. autoghidje
autoghidt adj. m. (sil. a-u-), pl. autoghidi;
f. sg. autoghidt, pl. autoghidte
autogr s. n. (sil. a-u-), pl. autogre
autognz s. f.(sil. a-u-), g.-d. art. autognzei
autogl s. n. (sil. a-u-), pl. autogluri
autogospodr vb.(sil. a-u-) gospodri
autogrf adj. m. (sil. a-u-, -graf), pl. autogrfi;
f. sg. autogrf, pl. autogrfe

125
autogrf s. n. (sil. a-u-, -graf), pl. autogrfe
autografi vb., ind. prez. 1 sg. autografiz,
3 sg. i pl. autografiz
autografe s. f. (sil. a-u-, -gra-), art. autografa,
g.-d. art. autografei; pl. autografi
autogrm s. f.(sil. a-u-), pl. autogrme
autogravr s. f.(sil. a-u-), pl. autogravri
autogrder s. n.(sil. a-u-) greder
autogrf s. f.(sil. a-u-) gref
autogunoir s. f. (sil. a-u-, no-ie-) gunoier
autoguvern vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
autoguvernz, 3 sg. i pl. autoguvernez
autoguvernre s. f. (sil. a-u-) guvernare
autohlt s. f. (sil. a-u-) halt
autohemoterape s. f. (sil. a-u-), art.
autohemoterapa, g.-d. autohemoterapi, art.
autohemoterapei
autohtn adj. m. (sil. a-u-; mf. -hton), pl.
autohtni; f. sg. autohtn, pl. autohtne
autohtonsm s. n. (sil. a-u-)
autohtonst s. m., pl. autohtonti
autohtonitte s. f., g.-d. art. autohtonitii
autohtoniz vb., ind. prez. 1 sg. autohtonizz,
3 sg. i pl. autohtonizez
autohtonizre s. f., pl. autohtonizri
autoignor vb. (sil. a-u-), ind. prez. 3 sg. i
pl. autoignorez/autoignr
autoiluzion vb. (sil. a-u-to-i-) iluziona
autoimpnere s. f. (sil. a-u-) impunere
autoimunitte s. f.(sil. a-u-to-i-) imunitate
autoincendi vb.(sil. a-u-to-in-) incendia
autoindcie s. f. (sil. a-u-) inducie
autoinfcie s. f. (sil. a-u-) infecie
autoinstru vb.(sil. a-u-to-in-) instrui
autointoxicie s. f. (sil. a-u-) intoxicaie
autointitul vb.(sil. a-u-to-in-) intitula
autoirone s. f. (sil. a-u-to-i-) ironie
autoironiz vb.(sil. a-u-to-in-) ironiza
autoncrctr s. n. (sil. a-u-), pl. autoncrctore
autoncntre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoncntrii
autonsmnre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autonsmnrii
autolaboratr s. n.(sil. a-u-) laborator
autolibrre s. f.(sil. a-u-) librrie
autolinit vb.(sil. a-u-) liniti
autolinitre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autolinitrii; pl. autolinitri
autolitografe s. f.(sil. a-u-), pl. autolitografi
autolz s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autolzei;
pl. autolze
automacar s. f. (sil. a-u-) macara
automacaragu s. m.(sil. a-u-) macaragiu
automagazn s. n.(sil. a-u-) magazin
automt adj. m. (sil. a-u-), pl. automi; f. sg.
automt, pl. automte

autogrf/autoobservre
automt s. n. (sil. a-u-), pl. automte
automtic adj. m. (sil. a-u-), pl. automtici;
f. sg. automtic, pl. automtice
automtic s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. automticii
automaticin s. m.(sil. a-u-), pl. automaticini
automatsm s. n. (sil. a-u-), (acte concrete)
pl. automatsme
automatst s. m.(sil. a-u-), pl. automatti
automatst s. f.(sil. a-u-), pl. automatste
automatiz vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
automatizz, 3 sg. i pl. automatizez
automatizre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
automatizrii; pl. automatizri
automturtore s. f.(sil. a-u-) mturtoare
automedicie s. f.(sil. a-u-) medicaie
automeditie s. f.(sil. a-u-) meditaie
autometamorfsm s. n. (sil. a-u-)
automicre s. f. (sil. a-u-) micare
automitralir s. f.(sil. a-u-), pl. automitralire
automobl adj. m. (sil. a-u-) mobil
automobl s. n. (sil. a-u-), pl. automoble
automobilsm s. n. (sil. a-u-)
automobilst s. m. (sil. a-u-), pl. automobilti
automobilst s.f. (sil. a-u-), pl. automobilste
automobilstic adj. m. (sil. a-u-), pl.
automobilstici; f. sg. automobilstic, pl.
automobilstice
automodl s. n. (sil. a-u-), pl. automodle
automodel vb. modela
automodelsm s. n. (sil. a-u-)
automodelst s. m. (sil. a-u-), pl. automodelti
automodelst s. f. (sil. a-u-), pl. automodelste
automotr s. n. (sil. a-u-), pl. automotore
automulumre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
automulumrii
automutil vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
automutilz, 3 sg. i pl. automutilez
automutilre s. f. (sil. a-u-) mutilare
automutilt s. m., adj. m. (sil. a-u-), pl.
automutili; f. sg. automutilt, pl.
automutilte
autonm adj. m., pl. autonmi; f. sg. autonm,
pl. autonme (sil. a-u-)
autonm adj. m. (sil. a-u-), pl. autonmi; f. sg.
autonm, pl. autonme
autonome s. f. (sil. a-u-), art. autonoma, g.-d.
art. autonomei; pl. autonomi
autonomsm s. n.(sil. a-u-)
autonomst s. m.(sil. a-u-), pl. autonomti
autonomst s. f.(sil. a-u-), pl. autonomste
autonomiz vb.(sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
autonomizz, 3 sg. i pl. autonomizez
autonomizre s. f.(sil. a-u-), g.-d. art.
autonomizrii; pl. autonomizri
autoobserv vb. (sil. a-u-, to-o-) observa
autoobservre s. f. (sil. a-u-) observare

autoobservie/autotoxn
autoobservie s. f.(sil. a-u-) observaie
autoorganizre s. f.(sil. a-u-) organizare
autoorientre s. f.(sil. a-u-) orientare
autooscilie s. f. (sil. a-u-) oscilaie
autooxidre s. f. (sil. a-u-) oxidare
autopasti vb. (sil. a-u-) pastia
autopastire s. f.(sil. a-u-) pastiare
autoperfecion vb. (sil. a-u-, -i-o-)
perfeciona
autoprie s. f.(sil. a-u-) perie
autopersifl vb.(sil. a-u-) persifla
autopilt s. m.(sil. a-u-) pilot
autoplaste s. f. (sil. a-u-, -plas-) plastie
autoplg s. n.(sil. a-u-), pl. autoplguri
autopolenizre s. f.(sil. a-u-) polenizare
autopmp s. f. (sil. a-u-) pomp
autopornre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autopornrii; pl. autopornri
autoportrt s. n. (sil. a-u-), pl. autoportrte
autoportretiz vb.(sil. a-u-) portretiza
autoproclam vb.(sil. a-u-) proclama
autoprocalmre s. f.(sil. a-u-) proclamare
autoprogram vb.(sil. a-u-) programa
autoprogramre s. f.(sil. a-u-) programare
autopropulst adj. m. (sil. a-u-, -pro-), pl.
autopropulsi; f. sg. autopropulst, pl.
autopropulste
autoproplsie s. f. (sil. a-u-, -pro-) propulsie
autopropulsr s. n.(sil. a-u-) propulsor
autoprotectr adj. m.(sil. a-u-) protector
autoprotej vb.(sil. a-u-) proteja
autopsi vb. (sil. a-u-, psi-a), ind. prez. 1 sg.
autopsiz, 3 sg. i pl. autopsiz
autopse s. f. (sil. a-; mf. -ut-), art. autopsa,
g.-d. art. autopsei; pl. autopsi, art. autopsile
autopsir s. m. (sil. a-u-, psi-er), pl.
autopsiri
autr s. m. (sil. a-u-), pl. autri
autoradiogrf s. n.(sil. a-u-), pl. autoradiogrfe
autorapd s. n. (sil. a-u-), pl. autorapde
autor s. m. (sil. a-u-), pl. autori
autorealizre s. f.(sil. a-u-) realizre
autoreclm s. f.(sil. a-u-) reclam
autorefert s. n. (sil. a-u-), pl. autoreferte
autoregl vb. (sil. a-u-, -gla), ind. prez. 1 sg.
autoreglz, 3 sg. i pl. autoreglez
autoreglj s. n. (sil. a-u-, -glaj), pl. autoreglje
autoreglre s. f. (sil. a-u-) reglare
autorelaxre s. f.(sil. a-u-) relaxare
autoremorchr s. n.(sil. a-u-), pl. autoremorchre
autorplic s. f.(sil. a-u-) replic
autoreprodcere s. f.(sil. a-u-) reproducere
autorepro vb.(sil. a-u-) reproa
autoritr adj. m. (sil. a-u-), pl. autoritri; f. sg.
autoritr, pl. autoritre
autoritarsm s. m.(sil. a-u-), pl. autoritarsme

126
autoritarst adj. m.(sil. a-u-), pl. autoritarti;
f. sg. autoritarst, pl. autoritarste
autoritte s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autoritii;
(instituii, persoane) pl. autoriti
autoritatv adj. m.(sil. a-u-), pl. autoritatvi;
f. sg. autoritatv, pl. autoritatve
autoriz vb. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg.
autorizz, 3 sg. i pl. autorizez
autorizre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autorizrii;
pl. autorizri
autorizie s. f. (sil. a-u-, -i-e), art. autorizia
(sil. -i-a), g.-d. art. autoriziei; pl. autorizii,
art. autoriziile (sil. -i-i-)
autorutir adj. m.(sil. a-u-) rutier
autosalv vb.(sil. a-u-) salva
autosalvre s. f.(sil. a-u-) salvare
autosanitr s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autosanitrei;
pl. autosanitre
autosatisfcie s. f.(sil. a-u-) satisfacie
autoscr s. f.(sil. a-u-) scar
autoscrper s. n.(sil. a-u-) screper
autoselectr s. n. (sil. a-u-), pl. autoselectore
autoserv vb. (sil. a-u-) servi
autoservre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. autoservrii;
pl. autoservri
autosifn s. n.(sil. a-u-) sifon
autosinironizre s. f. (sil. a-u-) sinironizare
autospecil s. f.(sil. a-u-) special
autosprt s. n. (sil. a-u-; mf. -sport), pl.
autosprturi
autostie s. f.(sil. a-u-) staie
autostivuitr s. n.(sil. a-u-) stivuitor
autostp s. n. (sil. a-u-; mf. -stop), pl. autostpuri
autostopst s. m.(sil. a-u-), pl. autostopti
autostrd s. f. (sil. a-u-; mf. -stra-) strad
autostropitore s. f.(sil. a-u-) stropitore
autosugstie s. f. (sil. a-u-) sugestie
autosugestion vb. (sil. a-u-, -ti-o-), ind. prez.
1 sg. autosugestionz, 3 sg. i pl.
autosugestionez
autosupraveghe vb.(sil. a-u-) supraveghea
autosau s. n.(sil. a-u-) saiu
autoenl s. f. (sil. a-u-) enil
autoenilt s. f. (sil. a-u-), pl. autoenilte
autotaxre s. f.(sil. a-u-) taxare
autotlic adj. m. (sil. a-u-), pl. autotlici; f. sg.
autotlic, pl. autotlice
autoterape s. f. (sil. a-u-), art. autoterapa,
g.-d. art. autoterapei; pl. autoterapi
autotipe s. f.(sil. a-u-), art. autotipa, g.-d.
art. autotipei; (cliee) pl. autotipi, art.
autotipile
autotipogrfie s. f.(sil. a-u-) tipografie
autotome s. f. (sil. a-u-), art. autotoma, g.-d.
art. autotomei; pl. autotomi
autotoxn s. f. (sil. a-u-) toxin

127
autotractr s. n. (sil. a-u-, -trac-); pl. autotractore
autotracine s. f. (sil. a-u-, -trac-i-u-), g.-d.
art. autotracinii
autotrafc s. n.(sil. a-u-); pl. autotrafcuri
autotriler s. n.(sil. a-u-); pl. autotrilere
autotransformatr s. n. (sil. a-u-, -trans-); pl.
autotransformatore
autotransprt s. n. (sil. a-u-, -trans-); pl.
autotransprturi
autotransportr s. n. (sil. a-u-, -trans-); pl.
autotransportore
autotratamnt s. n.(sil. a-u-); pl. autotratamnte
autotrn s. n.(sil. a-u-); pl. autotrnuri
autotrenst s. m., pl. autotrenti
autotrf adj. m. (sil. a-u-, -trof); pl. autotrfi;
f. sg. autotrf, pl. autotrfe
autotrofe s. f. (sil. a-u-, -tro-), art. autotrofa,
g.-d. autotrofi, art. autotrofei
autotrliu s. n.(sil. a-u-), pl. autotrliuri
autotn s. n. (sil. a-u-), pl. autotnuri
autotursm s. n. (sil. a-u-), pl. autotursme
autoturst s. m.(sil. a-u-), pl. autoturti
autoturst s. f. (sil. a-u-), pl. autoturste
autotrn s. n. (sil. a-u-), pl. autotrnuri
autotutel vb.(sil. a-u-) tutela
autoutil vb., ind. prez. 1 sg. autoutilz, 3 sg. i
pl. autoutilez
autoutilre s. f., pl. autoutilri
autoutilitr s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autoutilitrei; pl. autoutilitre
autovaccn s. n. (sil. a-u-), pl. autovaccnuri
autovaccin vb. (sil. a-u-), ind. prez. 3 sg. i
pl. autovaccinez
autovaccinre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art.
autovaccinrii; pl. autovaccinri
autovn s. n., pl. autovne
autovehcul s. n. (sil. a-u-), pl. autovehcule
autoverific vb.(sil. a-u-) verifica
autozm s. m. (sil. a-u-), pl. autozmi
autumnl adj. m. (sil. au-), pl. autumnli;
f. sg. autumnl, pl. autumnle
autunin adj. m. (sil. -ni-an) [au- pron. fr. o-],
pl. autunini (sil. -ni-eni); f. sg. autunin, pl.
autunine
auversin adj. m. (sil. -si-an) [au- pron. fr. o-],
pl. auversini (sil. -si-eni); f. sg. auversin, pl.
auversine
auxilir adj. m. (sil. a-u-, -li-ar) [x pron. gz],
pl. auxiliri; f. sg. auxilir, pl. auxilire
auxilir s. n. (sil. a-u-, -li-ar) [x pron. gz], pl.
auxilire
auxilu s. n., pl. auxili
auxn s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. auxnei; pl. auxne
auxocrm s. m. (sil. a-u-, -crom), pl. auxocrmi
auxologe s. f., g.-d. art. auxologei
auxometre s. f., g.-d. art. auxometrei

autotractr/avarie
auxomtru s. n., pl. auxomtre
auxonome s. f., g.-d. art. auxonomei
az s. n., pl. azuri
auz s.n. (sil. a-u-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
ad, 1 pl. auzm, imperf. 3 sg. auze; conj.
prez. 3 sg. i pl. ad; ger. auznd
auzibilitte s. f., g.-d. art. auzibilitii
auzre s. f. (sil. a-u-), g.-d. art. auzrii
auzt s. n. (sil. a-u-) (pl. auzte n loc. adv. din ~)
avat s. n., pl. avaturi
avl s. n.
aval vb., ind. prez. 1 sg. avalz, 3 sg. i pl.
avalez
avaln s. f., g.-d. art. avalnei; pl. avalne
avalst s. m., pl. avalti
avaliz vb., ind. prez. 1 sg. avalizz, 3 sg. i
pl. avalizez
avalizt s. m., pl. avalizi
avalizt s. f., pl. avalizte
avn adj. m., pl. avni; f. sg. avn, pl. avne
avanbc s. n., pl. avanbcuri
avancrnic s. f., pl. avancrnici
avanfs s. f., g.-d. art. avanfsei
avangrd s. f., pl. avangrzi
avangardsm s. n.
avangardst s. m., adj. m., pl. avangardti;
f. sg. avangardst, pl. avangardste
avanprt s. n., pl. avanprturi
avanpst s. n., pl. avanpsturi
avanpremir s. f., pl. avanpremire
avns s. n., pl. avnsuri
avans vb., ind. prez. 1 sg. avansz, 3 sg. i pl.
avansez
avansre s. f., g.-d. art. avansrii; pl. avansri
avanscn s. f., pl. avanscne
avantj s. n., pl. avantje
avantaj vb., ind. prez. 1 sg. avantajz 1 pl.
avantajm; ger. avantajnd
avantajnt adj. m., pl. avantajnte; f. sg.
avantajnt, pl. avantajnte
avantajre s. f., g.-d. art. avantajrii
avantajs adj. m., pl. avantaji; f. sg.
avantajos, pl avantajose
avantrn s. n., pl. avantrnuri
avr adj. m., s. m., pl. avri; f. sg. avr, pl.
avre
avari vb. (sil. -ri-a), ind. prez. 1 sg. avariz,
3 sg. i pl. avariz, 1 pl. avarim (sil. -ri-em);
conj. prez. 3 sg. i pl. avarize; ger. avarind
(sil. -ri-ind)
avare s. f., art. avara, g.-d. art. avarei; pl.
avari, art. avarile
avarire s. f. (sil. -ri-e-), g.-d. art. avaririi; pl.
avariri
avarie s. f. (sil. -i-e), art. avaria (sil. -i-a),
g.-d. avarii, art. avariei

avt/avt
avt s. m., pl. avi
avatr s. n., pl. avatre/avatruri
v (unealt) s. f., g.-d. art. vei; pl. ve
v (printe) s. m.
avnt s. n., pl. avnturi
avnt vb., ind. prez. 1 sg. avnt, 3 sg. i pl.
avnt
avntre s. f., g.-d. art. avntrii
ave vb., ind. prez. 1 sg. am, 2 sg. ai, 3 sg. are,
1 pl. avm, 2 pl. avi, 3 pl. au, perf. s. 1 sg.
avi/avusi, 1 pl. avrm/avserm, m. m. c.
perf. 3 sg. avusse; conj. prez. 3 sg. i pl. ib;
imper. 2 sg. ai, 2 pl. avi, neg. 2 sg. nu ave/
n-ave, 2 pl. nu avi/n-avi; part. avt
ave a fce/ave de-a fce loc. vb.
avennt s. n., pl. avennte
avn s. f., g.-d. art. avnei; pl. avne
avent adj. m., pl. aveni; f. sg. avent, pl. avente
aventur vb., ind. prez. 1 sg. aventurz, 3 sg. i
pl. aventurez
aventr s. f., g.-d. art. aventrii; pl. aventri
aventurir s. m. (sil. -ri-er), pl. aventuriri
aventurir s. f. (sil. -ri-e-), g.-d. art. aventurirei;
pl. aventurire
aventurn s. n.
aventursm s. n.
aventurst adj. m., pl aventurti; f. sg. aventurst,
pl. aventurste
aventurs adj. m., pl. aventuri; f. sg.
aventuros, pl. aventurose
avre s. f., g.-d. art. avrii; pl. avri
avrs (faa unei monede) s. n., pl. avrsuri
avrs (ploaie) s. f., g.-d. art. avrsei; pl. avrse
aversine s. f. (sil. -si-u-), g.-d. art. aversinii;
pl. aversini
avertismnt s. n., pl. avertismnte
avertiz vb., ind. prez. 1 sg. avertizz, 3 sg. i
pl. avertizez
avertizre s. f., g.-d. art. avertizrii; pl. avertizri
avertizr s. n., pl. avertizore
avir adj. m., pl. aviri; f. sg. avir, pl. avire
avisan s. n. (sil. -vi-a-)
avitic adj. m. (sil. -vi-a-), pl. avitici; f. sg.
avitic, pl. avitice
aviatore s. f. (sil. -vi-a-), g.-d. art. aviatorei;
pl. aviatore
aviatr s. m. (sil. -vi-a-), pl. aviatri
aviie s. f. (sil. -vi-a-i-e), art. aviia (sil. -i-a),
g.-d. art. aviiei; pl. aviii, art. aviiile
(sil. -i-i-)
avcol adj. m., pl. avcoli; f. sg. avcol, pl. avcole
aviculr adj. m., pl. aviculri; f. sg. aviculr,
pl. aviculre
avicultore s. f., g.-d. art. avicultorei; pl.
avicultore
avicultr s. m., pl. avicultri

128
avicultr s. f., g.-d. art. avicultrii
avd adj. m., pl. avzi; f. sg. avd, pl. avde
aviditte s. f., g.-d. art. aviditii
avifun s. f., pl. avifune
aviocr s. n., pl. aviocre
aviochmic adj. m. (sil. -vi-o-) chimic
aviofn s. n. (sil. -vi-o-), pl. aviofone
avin s. n. (sil. -vi-on), pl. avione
avionl s. n.
aviont s. f. (sil. -vi-o-), pl. avionte
avinic s. f., g.-d. art. avinicii
aviosondj s. n., pl. aviosondje
avirulnt adj. m., pl. avirulni; f. sg. avirulnt,
pl. avirulnte
avitaminz s. f., g.-d. art. avitaminzei; pl.
avitaminze
aviv vb., ind. prez. 1 sg. avivz, 3 sg. i pl.
avivez
avivre s. f., g.-d. art. avivrii; pl. avivri
avz s. n., pl. avze
aviz vb., ind. prez. 1 sg. avizz, 3 sg. i pl.
avizez
avizaj vb., ind. prez. 1 sg. avizajz, 3 sg. i
pl. avizajez
avizre s. f., g.-d. art. avizrii pl. avizri
avizt adj. m., pl. avizi; f. sg. avizt, pl.
avizte
avizr s. n. (sil. -zi-er), pl. avizire
aviz s. n., pl. avizuri
avoct s. m., pl. avoci
avoct s. f., pl. avocte
avocatr s. f., g.-d. art. avocatrii
avocail adj. m., pl. avocaili; f. sg.
avocail, pl. avocaile
avocaionl adj. m., pl. avocaionli; f. sg.
avocaionl, pl. avocaionle
avocl s. m., pl. avoci, art. avocii
avocsc adj. m., f. avocesc; pl. m. i f.
avocti
avocte adv.
avrt s. n., pl. avrturi
avort vb., ind. prez. 1 sg. avortz, 3 sg. i pl.
avortez
avortre s. f., g.-d. art. avortrii; pl. avortri
avortn s. m., pl. avortni
avrm s. m. (sil. -vram), pl. avrmi
avrm s. f. (sil. -vra-), g.-d. art. avrmei; pl.
avrme
avrmes s. f. (sil. -vr-), g.-d. art. avrmsei;
pl. avrmse
avu vb., ind. prez. 1 sg. avuz, 3 sg. i pl. avuez
avubil adj. m. (sil. -vu-a-), pl. avubili; f. sg.
avubil, pl. avubile
avulsine s. f. (sil. -si-u-), g.-d. art. avulsinii;
pl. avulsini
avt s. n., pl. avturi

129
avue s. f., art. avua, g.-d. art. avuei; pl.
avui, art. avuile
ax s. n./x s. f. (tehn., anat.), pl. xuri/xe
ax vb., ind. prez. 1 sg. axz, 3 sg. i pl. axez
axre s. f., g.-d. art. axrii; pl. axri
x s. f./ax s. n. (mat., fiz.), pl. xe
xel s. n., pl. xele
axil adj. m. (sil. -xi-al), pl. axili; f. sg.
axil, pl. axile
axilr adj. m., pl. axilri; f. sg. axilr, pl. axilre
axl s. f., g.-d. art. axlei; pl. axle
axiolgic adj. m. (sil. -xi-o-) logic
axiologe s. f. (sil. -xi-o-), art. axiologa, g.-d.
art. axiologei; pl. axiologi
axiomtic adj. m. (sil. -xi-o-), pl. axiomtici;
f. sg. axiomtic, pl. axiomtice
axiomtic s. f. (sil. -xi-o-), g.-d. art. axiomticii
axiomatiz vb. (sil. -xi-o-), ind. prez. 1 sg.
axiomatizz, 3 sg. i pl. axiomatizez
axiomatizre s. f. (sil. -xi-o-), g.-d. art.
axiomatizrii; pl. axiomatizri
axim s. f. (sil. -xi-o-), g.-d. art. aximei; pl.
axime
axiomtru s. n. (sil. -xi-o-, -tru), art. axiomtrul;
pl. axiomtre
axin s. n. (sil. -xi-on), pl. axione
xis (anat.) s. n.
axogrf s. n., pl. axogrfe
axolt s. m., pl. axoli
axometre s. f., g.-d. art. axometrei
axomtru s. n., pl. axomtre
axn s. m., pl. axni
axonl adj. m., pl. axonli; f. sg. axonl, pl.
axonle
axonomtric adj. m. metric
axonometre s. f. (sil. -tri-), art. axonometra,
g.-d. axonometri, art. axonometrei
axonomtru s. n., pl. axonomtre
ayatolh s. m.
az (liter chirilic) s. m.
azale s. f., art. azalea, g.-d. art. azalei; pl. azale
azbst s. n.
azbestolt s. n.
azbestz s. f., g.-d. art. azbestzei
azbocimnt s. n.
azbotextolt s. n.
zbuche s. f., art. zbuchea; pl. zbuchi
azbucovn s. f., pl. azbucovne
azeotrp adj. m. (sil. -ze-o-trop), pl. azeotrpi;
f. sg. azeotrp, pl. azeotrpe
azeotrpic adj. m. (sil. -ze-o-tro-), pl.
azeotrpici; f. sg. azeotrpic, pl. azeotrpice
azeotrope s. f. (sil. -ze-o-tro-), art. azeotropa,
g.-d. azeotropi, art. azeotropei
azeotropsm s. n. (sil. -ze-o-tro-)
azr adj. m., pl. azri; f. sg. azr, pl. azre

avue/azvrlitr
azerbaidjn s. m., adj. m. (sil. -bai-) [-djan pron.
-gean], pl. azerbaidjni; f. sg. azerbaidjn, g.-d.
art. azerbaidjnei, pl. azerbaidjne
azi adv.
azd s. f., g.-d. art. azdei; pl. azde
azi-dimine adv.
azl s. n., pl. azluri
azilnt s. m., pl. azilni
zim s. f., g.-d. art. zimei; pl. zime
azimior s. f. (sil. -mioa-), g.-d. art. azimiorei;
pl. azimiore
azimt s. n., pl. azimturi
azimutl adj. m., pl. azimutli; f. sg. azimutl,
pl. azimutle
azoderivt s. m., pl. azoderivi
azic adj. m. (sil. a-zo-ic), pl. azici; f. sg.
azic, pl. azice
azonl adj. m. zonal
azoosperme s. f. (sil. -zo-o-; mf. -sper-), art.
azoosperma, g.-d. azoospermi, art. azoospermei
azt s. n.; simb. N
azott adj. m., pl. azoti; f. sg. azott, pl. azotte
azott s. m., pl. azoti
azoteme s. f. (sil. mf. -zot-), art. azotema, g.-d.
azotemi, art. azotemei
aztic adj. m., pl. aztici; f. sg. aztic, pl. aztice
azotl s. m., pl. azotli
azotimtru s. n., pl. azotimtre
azott s. m., pl. azoti
azotobactr s. n.
azotobacterin s. n., pl. azotobacterini
azotomtru s. n. (sil. -tru), pl. azotomtre
azots adj. m., pl. azoti; f. sg. azotos, pl.
azotose
azotr s. f., g.-d. art. azotrii; pl. azotri
azoture s. f. (sil. mf. -zot-), art. azotura, g.-d.
azoturi, art. azoturei
aztc s. m., adj. m., pl. aztci; f. sg. aztc, g.-d.
art. aztcei, pl. aztce
azr s. n., pl. azruri
azur vb., ind. prez. 1 sg. azurz, 3 sg. i pl.
azurez
azurre s. f., g.-d. art. azurrii; pl. azurri
azurt adj. m., pl. azuri; f. sg. azurt, pl.
azurte
azurt s. n.
azuru adj. m., f. azure; pl. m. i f. azuri
azuru s. n., art. azurul
azvrl vb., ind. prez. 1 sg. azvrl, 3 sg.
azvrl/azvrle, 3 pl. azvrl/ azvrl, imperf.
3 sg. azvrle; conj. prez. 3 sg. i pl. azvrle
azvrlre s. f., g.-d. art. azvrlrii; pl. azvrlri
azvrlt s. f., pl. azvrlte
azvrlitr adj. m., pl. azvrlitri; f. sg. i pl.
azvrlitore
azvrlitr s. f., g.-d. art. azvrlitrii; pl. azvrlitri

, s. m. invar.
l adj. m. (antepus), art. m., g.-d. lui, pl. i;
f. sg. a, g.-d. lei, pl. le, g.-d. m. i f. lor
la pr. m., adj. m. (postpus), g.-d. luia,
pl. ia; f. sg. ia, g.-d. leia, pl. lea, g.-d. m.
i f. lora
llalt/lalt/lalalt pr. m., adj. m., g.-d. luilalt,
pl. ilali/ialali, g.-d. lorlali; f. sg. ilalt/
ialalt, g.-d. leilalte, pl. lelalte, g.-d. lorlalte

, s. m. invar.

st adj. m. (antepus), g.-d. stui, pl. ti; f. sg.

st, g.-d. stei/stei, pl. ste, g.-d. m. i f. stor
sta pr. m., adj. m. (postpus), g.-d. stuia pl.
tia (sil. -tia/-ti-a); f. sg. sta, g.-d. steia/
steia, pl. stea, g.-d. m. i f. stora
stlalt/stalalt pr. m., adj. m., g.-d. stuilalt,
pl. tilali/tialali (sil. -tia/-ti-a-), g.-d.
storlali; f. sg. stlalt, g.-d. steilalte/steilalte,
pl. stelalte, g.-d. storlalte

A]

B, b s. m. invar. [cit. be]

ba adv.
bab s. f., art. babua, g.-d. art. bablei; pl. bable
babc/babc s. m., art. babcul/babca, g.-d.
art. babcului/babachi/babci; pl. babci
Bba-Clona s. pr. f.
Babadm s. pr. m. (n formula Adm -Babadm)
Bba-Hrca s. pr. f.
babic s. f. (sil. -bai-c), pl. babice
babie s. m., art. babia, g.-d. art. babiei
babalc s. m., pl. babalci
babn adj. m., pl. babni; adj. f., s. f. sg. babn,
pl. babne
bba-orba s. f. art.
babars s. n., pl. babarose
bb s. f., g.-d. art. bbei; pl. bbe
babbt s. n.
bablic adj. m., pl. bablici; f. sg. bablic, pl.
bablice
babt s. f., pl. babte
babte s. n., pl. babi
babzia s. f., g.-d. art. babziei
babilonin s. m., adj. m. (sil. -ni-an), pl.
babilonini (sil. -ni-eni); f. sg. babilonin, g.-d.
art. babiloninei, pl. babilonine
babilnic adj. m., pl. babilnici; f. sg. babilnic,
pl. babilnice
babilnie s. f., art. babilnia; g.-d. art. babilniei,
pl. babilnii, art. babilniile
babn s. f., pl. babne
babirsa s. f., g.-d. babirsei
babsm s. n.
babt s. n., pl. babte
bbi (zool., bot., med.) s. f., g.-d. art. bbiei;
pl. bbie
babi (zool.) s. m., pl. babi, art. babii
baboi s. m., pl. baboii
babrd s. n., pl. babrduri
babrni s. f., g.-d. art. babrniei; pl. babrnie
bbo s. f., g.-d. art. bboei; pl. bboe
babun s. m., pl. babuni
babc (iht.) s. f., g.-d. art. babtei; pl.
babte
babuvsm s. n.
babuvst s. m., pl. babuvti
bac (ambarcaie, pies tehnic) s. n., pl. bcuri
bacal s. m.
bacalauret (persoan) s. m. (sil. -la-u-re-at),
pl. bacalaurei
bacalauret (examen) s. n. (sil. -la-u-re-at),
pl. bacalaurete

bacalauret s. f. (sil. -la-u-re-a-), pl. bacalaurete

bacanl adj. m., pl. bacanli; f. sg. bacanl,
pl. bacanle
bacanl s. f., g.-d. art. bacanlei; pl. bacanle
bacnt s. f., pl. bacnte
bacar (cristal) s. f., art. bacarua, g.-d. art.
bacarlei
bacar (joc de cri) s. f., art. bacarua, g.-d.
art. bacarlei; pl. bacarle
bacatr s. m., pl. bacatri
bc s. f., g.-d. art. bcei; pl. bce
bacul s. n. art.
bacce s. f., art. bacceua, g.-d. art. bacclei;
pl. baccle
baccel vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. baccelsc,
imperf. 3 sg. baccele; conj. prez. 3 sg. i pl.
baccelesc
bachelt s. f., g.-d. art. bacheltei
baci s. m., pl. baci
bacifr adj. m., pl. bacifri; f. sg. bacifr, pl.
bacifre
bacifrm adj. m., pl. bacifrmi; f. sg. bacifrm,
pl. bacifrme
bacl s. m., pl. bacli
bacilr adj. m., pl. bacilri; f. sg. bacilr, pl.
bacilre
bacileme s. f. (sil. mf. -cil-), art. bacilema, g.-d.
bacilemi, art. bacilemei
bacilicd adj. m., pl. baciliczi; f. sg. bacilicd,
pl. bacilicde
bacilifr adj. m., pl. bacilifri; f. sg. bacilifr,
pl. bacilifre
bacilifobe s. f., g.-d. art. bacilifobei
bacilifrm adj. m., pl. bacilifrmi; f. sg.
bacilifrm, pl. bacilifrme
baciliscope s. f., g.-d. art. baciliscopei
bacilz s. f., g.-d. art. bacilzei; pl. bacilze
bacilure s. f., art. bacilura
bacivr adj. m., pl. bacivri; f. sg. bacivr, pl.
bacivre
baclav s. f. (sil. -cla-), art. baclavua, g.-d. art.
baclavlei; pl. baclavle
bacon s. n. [pron. engl. bi-cn]
baconin adj. m., pl. baconini; f. sg.
baconin, pl. baconine
baconsm s. n.
bacovin adj. m., pl. bacovini, f. sg. bacovin,
pl. bacovine
bacoviansm s. n.
bac s. n., pl. bacuri
bacteriace s. f., pl. bacteriace

>

bacterin/bajocin
bacterin adj. m. (sil. -ri-an), pl. bacterini
(sil. -ri-eni); f. sg. bacterin, pl. bacterine
bactericd adj. m., pl. bactericzi; f. sg.
bactericd, pl. bactericde
bactericd s. n., pl. bactericde
bacteride s. f., g.-d. art. bacteridei
bactrie s. f. (sil. -ri-e-), art. bactria (sil. -ri-a),
g.-d. art. bactriei; pl. bactrii, art. bactriile (sil. ri-i-)
bacterieme s. f. (sil. -ri-e-), art. bacteriema;
g.-d. bacteriemi, art. bacteriemei
bacterifrm adj. m., pl. bacterifrmi; f. sg.
bacterifrm, pl. bacterifrme
bacteriocecide s. f. (sil. -ri-o-) cecidie
bacteriofg s. m. (sil. -ri-o-), pl. bacteriofgi
bacteriofage s. f. (sil. -ri-o-), art. bacteriofaga,
g.-d. bacteriofagi, art. bacteriofagei
bacteriofte s. f., pl. bacteriofte
bacteriofobe s. f., g.-d. art. bacteriofobei
bacterioltic adj. m., pl. bacterioltici; f. sg.
bacterioltic, pl. bacterioltice
bacteriolz s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art. bacteriolzei
bacteriolizn s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art.
bacterioliznei
bacteriolg s. m.(sil. -ri-o-), pl. bacteriolgi
bacteriolg s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art. bacteriolgei;
pl. bacteriolge
bacteriolgic adj. m. (sil. -ri-o) logic
bacteriologe s. f. (sil. -ri-o-), art. bacteriologa,
g.-d. bacteriologi, art. bacteriologei
bacteriometre s. f., g.-d. art. bacteriometrei
bacteriorz s. f., g.-d. art. bacteriorzei
bacterioscpic adj. m., pl. bacterioscpici; f. sg.
bacterioscpic, pl. bacterioscpice
bacterioscope s. f., pl. bacterioscopi
bacteriosttic adj. m. (sil. -ri-o-; mf. -sta-) static
bacteriosttic s. n. (sil. -ri-o-; mf. -sta-), pl.
bacteriosttice
bacteriostz s. f. (sil. -ri-o-; mf. -sta-), g.-d.
art. bacteriostzei
bacterioterape s. f., g.-d. art. bacterioterapei
bacteriotrp adj. m., pl. bacteriotrpi; f. sg.
bacteriotrp, pl. bacteriotrpe
bacteriz s. f. (sil. -ri-o-), g.-d. art. bacterizei;
pl. bacterize
bacteriure s. f. (sil. -ri-u-), art. bacteriura, g.-d.
bacteriuri, art. bacteriurei
bacterivr adj. m., pl. bacterivri; f. sg.
bacterivr, pl. bacterivre
bacterin s. f., g.-d. art. bacterinei
baculifrm adj. m., pl. baculifrmi, f. sg.
baculifrm, pl. baculifrme
baculn s. f., pl. baculne
bacult s. m., pl. baculi
bde s. m., art. bdea, g.-d. art. bdei/lui bdea
badin s. m. (sil. -di-an), pl. badini

132
badijon vb., ind. prez. 1 badijonz, 3. sg. i pl.
badijonez
badijonj s. n., pl. badijonje
badijonre s. f., g.-d. art. badijonrii; pl.
badijonri
badin vb., ind. prez. 1 sg. badinz, 3 sg. i pl.
bodinez
badinj s. n., pl. badinje
badinere s. f., art. badinera, g.-d. badineri,
art. badinerei; pl. badineri
badminton s. n. [pron. engl. bdminton]
bft s. f., g.-d. art. bftei; pl. bfte
bag s. f., art. bagua
bagj s. n., pl. bagje
bags s. f., g.-d. art. bagsei
bagatl s. f., g.-d. art. bagatlei; pl. bagatle
bagateliz vb., ind. prez. 1 sg. bagatelizz, 3 sg.
i pl. bogatelizez
bagatelizre s. f., g.-d. art. bagatelizrii
bagdade s. f., art. bagdada, g.-d. art. bagdadei;
pl. bagdadi, art. bagdadile
bage s. f., art. bageua, g.-d. art. baglei; pl.
bagle
bagec s. n./bagec s. f., pl. bagecuri/bagci
baght s. f., pl. baghte
bahad s. f., art. bahadua, g.-d. art. bahadlei
bhic adj. m., pl. bhici; f. sg. bhic, pl. bhice
bhn s. f., g.-d. art. bhnei; pl. bhne
bahrni s. f., g.-d. art. bahrniei; pl. bahrnie
baht s. m., pl. bahi
bai s. n., pl. biuri
baiadr s. f. (sil. -ia-), g.-d. art. baiadrei;
pl. baiadre
bain s. n., pl. baine
baibafr s. n., pl. baibafre
baibarc s. n., pl. baibarce
bider s. n. (sil. bai-), pl. bidere
baider s. n. (sil. bai-), pl. baidere
bie (mbiere, cad, min) s. f., art. bia,
g.-d. art. bii; pl. bi
bier s. f., g.-d. art. bierii; pl. bieri/biere
bailg s. n., pl. bailguri
bailu s. n.
baint s. f. (sil. ba-i-), pl. bainte
baiont s. f. (sil. -io-), pl. baionte
bipas s. n., pl. bipasuri
bairc s. n. (sil. ba-i-), pl. bairce/baircuri
bairm s. n. (sil. bai-), pl. bairmuri
bairamlc s. n. (sil. bai-), pl. bairamlcuri
bait s. m. (sil. bait), pl. baii
bai s. n., pl. biuri
baiu interj. (sil. ba-iu)
bajoair s. n. (sil. -joa-ier), pl. bajoaire
bajocin adj. m. (sil. -ci-an), pl. bajocini, (sil.
-ci-eni); f. sg. bajocin, pl. bajocine
bajocin s. n. (sil. -ci-an)

133
bal (petrecere, balot) s. n., pl. bluri
balabn (oim, pete) s. m., pl. balabni
balabst s. f., g.-d. art. balabstei; pl. balabste
balad vb., ind. prez. 1. sg. baladz, 3 sg. i
pl. baladez
bald s. f., g.-d. art. baldei; pl. balde
baladr s. n., pl. baladre
baladsc adj. m., f. baladsc; pl. m. i f.
baladti
baldic s. m., pl. baldici; f. sg. baldic,
pl. baldice
baladn s. m., pl. baladni
baladn s. f., g.-d. art. baladnei; pl. baladne
baladst s. m., pl. baladti
baladiz vb., ind. prez. 1 sg. baladizz, 3. sg.
i pl. baladizez
baladizre s. f. art., g.-d. baladizrii
baladr s. n., pl. baladore
balafn s. n., pl. balafone
balalic s. f., g.-d. art. balalicii; pl. balalici
balam s. f., art. balamua, g.-d. art. balamlei;
pl. balamle
balamc s. n., pl. balamcuri
balamt s. m., adj. m., pl. balami; f. sg.
balamt, pl. balamte
balamue s. f., art. balamua, g.-d. art.
balamuei; pl. balamui, art. balamuile
balng/balnga interj.
balng s. f., g.-d. art. blngii; pl. blngi
balanifr adj. m., pl. balanifri; f. sg. balanifr,
pl. balanifre
balanifrm adj. m., pl. balanifrmi; f. sg.
balanifrm, pl. balanifrme
balant s. f., pl. balante
balanofg adj. m., pl. balanofgi; f. sg.
balanofg, pl. balanofge
balanografe s. f., g.-d. art. balanografei
balanod adj. m., pl. balanozi; f. sg. balanod,
pl. balanode
balns s. n., pl. balnsuri
balans vb., ind. prez. 1 balansz, 3 sg. i pl.
balansez
balansre s. f., g.-d. art. balansrii; pl. balansri
balanst adj. m., pl. balansi, f. sg. balanst,
pl. balanste
balansir (tehn., zool.) s. n. (sil. -si-er), pl.
balansire
balansn s. f., g.-d. art. balansnei; pl. balansne
balansor (fotoliu) s. n. (sil. -soar), pl.
balansore
balansr (pies la un mecanism) s. n., pl.
balansore
balnt adj. m., pl. balni; f. sg. balnt, pl.
balnte
baln s. f., g.-d. art. balnei; pl. balne
balnus s. m.

bal/balern
balaoche adj. m., s. m. oache
balst s. n., pl. balsturi
balast vb., ind. prez. 1 sg. balastz, 3 sg. i pl.
balastez
balastre s. f., g.-d. art. balastrii; pl. balastri
balastir s. f. (sil. -ti-e-), g.-d. art. balastirei;
pl. balastire
balastr s. n., pl. balastore
balstru s. n., pl. balstre
bal s. n., pl. baluri
balt s. f., pl. balte
balur s. m., pl. baluri
balauroic s. f. (sil. -la-u-), g.-d. art. balauroicei;
pl. balauroice
bl (monstru) s. f., g.-d. art. blei; pl. ble
balc (calcan) s. m.
balc (batog de nisetru) s. n., pl. balcuri
balbsm s. n.
balba s. m. (sil. -bo-a)
balbue s. f., g.-d. art. balbuei
balcanid s. f. (sil. -ni-a-), g.-d. art.
balcanidei; pl. balcanide
balcnic adj. m., pl. balcnici; f. sg. balcnic,
pl. balcnice
balcansm s. n., pl. balcansme
balcanst s. m., pl. balcanti
balcanst s. f., pl. balcanste
balcanstic s. f., g.-d. art. balcansticii
balcaniz vb., ind. prez. 1 sg. balcanizz, 3 sg.
i pl. balcanizez
balcanizre s. f., pl. balcanizri
balcanolg s. m., pl. balcanolgi
balcanolg s. f., g.-d. art. balcanolgei; pl.
balcanolge
balcanologe s. f., g.-d. art. balcanologei
balcz adj. m., pl. balczi; f. sg. balcz, pl. balcze
balcn s. n., pl. balcone
balcon s. n., pl. balcone
balcont s. n., pl. balconte
baldachn s. n., pl. baldachnuri
ble (secreie) s. f. pl.
balei vb., ind. prez. 3 sg. baleiz; conj. prez.
3 sg. i pl. baleize; ger. balend
baleij s. n., pl. baleije
baleire s. f., g.-d. art. baleirii
balenr s. m., pl. balenri
baln s. f., g.-d. art. balnei; pl. balne
balende s. f., pl. balende
balenir adj. m., pl. baleniri; f. sg. balenir,
pl. balenire
balenir s. f. (sil. -ni-e-), g.-d. art. balenirei;
pl. balenire
balrc s. f., g.-d. art. balrcii; pl. balrci
balerc s. f., g.-d. art. balercei; pl. balerce
balern s. m., pl. balerni
balern s. f., g.-d. art. balernei; pl. balerne

>

>

balstr/bancht
balstr s. f., pl. balstre
balt s. n., pl. balte
balet vb., ind. prez. 1 sg. baletz, 3 sg. i pl.
baletez
baletst s. m., pl. baletti
baletst s. f., pl. baletste
balc s. m., pl. balci
balc s. f., pl. balce
blie s. f. (sil. -li-e), art. blia (sil. -li-a), g.-d.
art. bliei; pl. blii, art. bliile (sil. -li-i-)
blig s. f., g.-d. art. bligii; pl. bligi
balimz s. n., pl. balimzuri
balst s. f., pl. balste
balstic adj. m., pl. balstici; f. sg. balstic,
pl. balstice
balstic s. f., g.-d. art. balsticii
balisticin s. m. (sil. -ci-an), pl. balisticini
(sil. -ci-eni)
balistofobe s. f., g.-d. art. balistofobei
balistogrf s. n. (sil. -graf), pl. balistogrfe
balivrn s. f., g.-d. art. balivrnei; pl. balivrne
baliz vb., ind. prez. 1 sg. balizz, 3 sg. i pl.
balizez
balizj s. n., pl. balizje
balizre s. f., g.-d. art. balizrii; pl. balizri
balizr s. m., pl. balizri
balz s. f., g.-d. art. balzei; pl. balze
blmo s. n.
balner adj. m. (sil. -ne -ar), pl. balneri; f. sg.
balner, pl. balnere
balneoclimatric adj. m. (sil. -ne-o-cli-)
climateric
balneoclimtic adj. m. (sil. -ne-o-cli-)
climatic
balneofizioterape s. f., g.-d. art. balneofizioterapei
balneogeologe s. f., g.-d. art. balneogeologei
balneografe s. f., g.-d. art. balneografei
balneolg s. m. (sil. -ne-o-), pl. balneolgi
balneolg s. f. (sil. -ne-o-), g.-d. art.
balneolgei; pl. balneolge
balneolgic adj. m. (sil. -ne-o-) logic
balneologe s. f. (sil. -ne-o-), art balneologa,
g.-d. balneologi, art. balneologei
balneoterpic adj. m., pl. balneoterpice; f. sg.
balneoterpic, pl. balneoterpice
balneoterape s. f. (sil. -ne-o-), art. balneoterapa,
g.-d. balneoterapi, art. balneoterapei
balocr adj. f., s. f., pl. balocre
balogrf s. n. (sil. -graf), pl. balogrfe
baln s. n., pl. balone
balon vb., ind. prez. 1 sg. balonz, 3 sg. i pl.
balonez
balonj s. f., pl. balonje
balonamnt s. n., pl. balonamnte
balonre s. f., g.-d. art. balonrii; pl. balonri
balon s. n., pl. balone

134
balont s. n., pl. balonte
baln-snd s. n., pl. balone-snd
balonzid s. n. (sil. -zaid), pl. balonzide
balospr s. m., pl. balospri
balt s. n., pl. balturi
balot vb., ind. prez. 1 sg. balotz, 3 sg. i pl.
balotez
balotd s. f., pl. balotde
balotj s. n., pl. balotje
balott s. n.
blsa s. m. invar.
balsm s. n., pl. balsmuri
balsmic adj. m., pl. balsmici; f. sg. balsmic,
pl. balsmice
balsamifr adj. m., pl. balsamifri; f. sg.
balsamifr, pl. balsamifre
balsaminace s. f., pl. balsaminace
balsamn s. f., g.-d. art. balsamnei; pl. balsamne
baltg s. n., pl. baltge/baltguri
blt s. f., g.-d. art. blii; pl. bli
bltic adj. m., pl. bltici; f. sg. bltic, pl. bltice
baltstic s. f., g.-d. art. baltsticii
balba s. m. invar.
balustrd s. f., g.-d. art. balustrdei; pl. balustrde
balstru s. m., art. balstrul; pl. baltri, art.
baltrii
balzacin adj. m. (sil. -ci-an), pl. balzacini;
f. sg. balzacin, pl. balzacine
balzaciansm s. n. (sil. -ci-a-)
bam s. n., pl. bmuri
bm s. f., g.-d. art. bmei; pl. bme
bmbus s. m., pl. bmbui
ban (moned, funcie) s. m., pl. bani
banl adj. m., pl. banli; f. sg. banl, pl. banle
banalitte s. f., g.-d. art. banalitii; (lucruri,
vorbe) pl. banaliti
banaliz vb., ind. prez. 1 sg. banalizz, 3 sg. i
pl. banalizez
banalizre s. f., g.-d. art. banalizrii
banalizt adj. m., pl. banalizi; f. sg. banalizt,
pl. banalizte
bann s. m., pl. banni
bann s. f., g.-d. art. bannei; pl. banne
bananir s. m. (sil. -ni-er), pl. bananiri
bant (inut, dregtorie) s. n., pl. bante
banatt s. n.
bn s. f., g.-d. art. bnei; pl. bne
banc (prag, mas; anecdot) s. n., pl. bncuri
bncaizn s. n. (sil. -ai-; mf. banc-), pl.
bncaizne
bancr adj. m., pl. bancri; f. sg. bancr, pl.
bancre
bnc (scaun lung, ntreprindere financiar)
s. f., g.-d. art. bncii; pl. bnci
banchr s. m., pl. banchri
bancht s. n., pl. banchte

135
bancht s. f., pl. banchte
banchn s. f., g.-d. art. banchnei; pl. banchne
banchz s. f., g.-d. art. banchzei; pl. banchze
bancnt s. f. (sil. mf. banc-), pl. bancnte
bnco s. n.
bancocrt s. m. (sil. -crat), pl. bancocri
bancocrae s. f. (sil. -cra-), art. bancocraa,
g.-d. bancocrai, art. bancocraei
bancrt s. m. (sil. mf. banc -), pl. bancri
bancrut vb. (sil. mf. banc-), ind. prez. 1 sg.
bancrutz, 3 sg. i pl. bancrutez
bancrutr s. m. (sil. mf. banc-), pl. bancrutri
bancrt s. f. (sil. mf. banc-), pl. bancrte
band vb., ind. prez. 1 sg. bandz, 3 sg. i pl.
bandez
bandj s. n., pl. bandje
bandaj vb., ind. prez. 1 sg. bandajz, 3 sg. i pl.
bandajez, 1 pl. bandajm; ger. bandajnd
bandajre s. f., g.-d. art. bandajrii; pl. bandajri
bandajst s. m., pl. bandajti
bandre s. f., g.-d. art. bandrii
bnd (grup) s. f., g.-d. art. bndei; pl. bnde
bnd (fie) s. f., g.-d. art. bnzii; pl. bnzi
bandcermic s. f., g.-d. art. bandcermicei
bandelt s. f., pl. bandelte
banderl s. f., g.-d. art. banderlei; pl. banderle
banderilir s. m., pl. banderiliri
banderol vb., ind. prez. 1 sg. banderolz, 3 sg.
i pl. banderolez
banderolre s. f., g.-d. art. banderolrii
banderl s. f., g.-d. art. banderlei; pl. banderle
bandir s. f. (sil. -di-e-), g.-d. art. bandirei;
pl. bandire
bandt s. m., pl. bandi
banditsc adj. m., f. banditesc; pl. m. i
f. banditti
banditte adv.
banditsm s. n., pl. banditsme
bandol (epitet injurios) s. f., g.-d. art.
bandolei
bandl (instrument muzical) s. f., g.-d. art.
bandlei; pl. bandle
bandonen s. n., pl. bandoneone
bandotecr s. m., pl. bandotecri
bandotc s. f., g.-d. art. bandotcii; pl. bandotci
bandu s. n., art. bandul; pl. banduri
bndul s. f., g.-d. art. bndulei; pl. bndule
bandulir s. f. (sil. -li-e-), g.-d. art. bandulirei;
pl. bandulire
bandurr s. m., pl. bandurri
bndur (crp) s. f., g.-d. art bndurei;
pl. bndure
bandr (instrument muzical) s. f., g.-d. art.
bandrii; pl. bandri
bandurst s. m., pl. bandurti
bandurst s. f., pl. bandurste

bancht/barbare
bang interj.
bngt s. n., pl. bngte
banir s. f. (sil. -ni-e-), g.-d. art. banirei;
pl. banire
bni s. f., g.-d. art. bniei; pl. bnie
banj s. n., art. banjul; pl. banjuri
banjost s. m., pl. banjoti; f. sg. banjost,
pl. banjoste
bnking s. n.
bntam adj. f., pl. bntame
bnt s. f., g.-d. art. bnii; pl. beni/bnte
bant/bntu adj. invar., s. m.
bantustn s. n. (sil. mf. -stan), pl. bantustne
bantustaniz vb., ind. prez. 1 sg. bantustanizz,
3 sg. i pl. bantustanizez
bantustanizre s. f., g.-d. art. bantustanizrii
baobb s. m. (sil. ba-o-), pl. baobbi
baptsm s. n.
baptisml adj. m., pl. baptismli; f. sg.
baptisml, pl. baptismle
baptst s. m., adj. m., pl. baptti; f. sg. baptst,
pl. baptste
baptistriu s. n. [-riu pron. -ru], art. baptistriul;
pl. baptistrii, art. baptistriile (sil. -ri-i-)
bar (unitate de msur) s. m., pl. bari
bar (local, spaiu la un joc) s. n., pl. bruri
bar vb., ind. prez. 1 sg. barz, 3 sg. i pl. barez
barabnc s. f., g.-d. art. barabncei; pl. barabnce
barabnci (toboar) s. m., pl. barabnci
barabnci (tob) s. n., pl. barabnce
barabi s. m., pl. barabi, art. barabii
barabl s. f., g.-d. art. barablei; pl. barable
barablite s. f., g.-d. art. barablitii; pl.
barabliti
barabc s. f., g.-d. art. barabtei; pl. barabte
baracamnt s. n., pl. baracamnte
barc s. f., g.-d. art. barcii; pl. barci
baracd s. f., pl. baracde
baragldin s. f. (sil. -gla-), g.-d. art. baragldinei;
pl. baragldine
baragnoze s. f., g.-d. art. baragnozei
barj s. n., pl. barje
barajst s. m., pl. barajti
bart s. f., pl. barte
baratere s. f., g.-d. art. baraterei; pl. barateri
baratromtru s. n., pl. baratromtre
br s. f., g.-d. art. brei; pl. bre
barbacn s. f., g.-d. art. barbacnei; pl. barbacne
brba-cprei s. f. (sil. -prei)
brba-mprtului s. f.
brba-lpului s. f.
barbr s. m., pl. barbri
barbr s. f., g.-d. art. barbrei; pl. barbre
barbare (lips de civilizaie, fapt) s. f., art.
barbara, g.-d. art. barbarei; (fapte) pl. barbari,
art. barbarile

>

>

barbarsm/barochiz
barbarsm s. n., pl. barbarsme
barbariz vb., ind. prez. 1 sg. barbarizz, 3 sg.
i pl. barbarizez
barbarizre s. f., g.-d. art. barbarizrii
brba-rsului s. f.
brb s. f., g.-d. art. brbii, pl. brbi
brb-albstr s. m. invar.
Brb-Albstr s. pr. m.
barbelt adj. m., pl. barbeli; f. sg. barbelt,
pl. barbelte
barbt (prepelicar) s. m., pl. barbi
barbt (parm) s. f., pl. barbte
barbt (favorii) s. f., pl. barbte
barbin adj. m. (sil. bi-an), pl. barbini; f. sg.
barbin, pl. barbine
barbifr adj. m., pl. barbifri; f. sg. barbifr,
pl. barbifre
barb s. f., g.-d. art. barbei; pl. barbe
barbin s. n., pl. barbione
barbitl s. n.
barbitn s. n., pl. barbitone
barbitric adj. m., pl. barbitrici; f. sg.
barbitric, pl. barbitrice
barbitric s. n., pl. barbitrice
barbitursm s. n.
barbot vb., ind. prez. 1 sg. barbotz, 3 sg. i
pl. barbotez
barbotj s. n., pl. barbotje
barbotre s. f., g.-d. art. barbotrii; pl. barbotri
barbotn s. n., pl. barbotne
barbotn s. f., g.-d. art. barbotnei
barbotr s. n., pl. barbotore
barbn s. m., pl. barbni
barbt s. n.
barbt s. f., pl. barbte
barc s. n., pl. brcuri
barcagu s. m., art. barcagul; pl. barcagi, art.
barcagii
barcn s. f., g.-d. art. barcnei; pl. barcne
barcarl s. f., g.-d. art. barcarlei; pl. barcarle
barcz s. n., pl. barczuri
brc s. f., g.-d. art. brcii; pl. brci
barchentn s. f., pl. barchentne
barchetn s. f., g.-d. art. barchetnei; pl. barchetne
bard s. m., pl. barzi
brd s. f., g.-d. art. brzii; pl. brzi
bardziu s. n.
bardr s. n.
bardu s. m., art. bardul
brem adv.
barm s. n., pl. barmuri
baresteze s. f., g.-d. art. barestezei
baretr s. m., pl. baretri
bart (benti, bonet) s. f., pl. barte
baretr s. n., pl. baretore
barht/brhet s. n., pl. barhturi/brheturi

136
barhett s. n., pl. barhette
barhidromtru s. n., pl. barhidromtre
bric adj. m., pl. brici; f. sg. bric, pl. brice
baricad vb., ind. prez. 1 sg. baricadz, 3 sg.
i pl. baricadez
baricadre s. f., g.-d. art. baricadrii; pl.
baricadri
baricd s. f., g.-d. art. baricdei; pl. baricde
baricntric adj. m., pl. baricntrici; f. sg.
baricntric, pl. baricntrice
baricntru s. n. centru
brie s. f. (sil. -ri-e), art. bria (sil. -ri-a), g.-d. art.
briei; pl. brii, art. briile (sil. -ri-i-)
barir s. f. (sil. -ri-e-), g.-d. art. barirei; pl. barire
barifone s. f., g.-d. art. barifonei
barigiroscp s. n., pl. barigiroscope
barl s. m., pl. barli
barimetre s. f. (sil. -tri-), art. barimetra, g.-d.
barimetri, art. barimetrei
barimtru s. n., pl. barimtre
barin s. m. (sil. -ri-on), pl. barini
barinic adj. m. (sil. -ri-o-), pl. barinici; f. sg.
barinic, pl. barinice
bariotrp s. n., pl. bariotrpi
barisfr s. f. (sil. mf. -sfe-), g.-d. art. barisfrei
bar s. n., pl. bare
bart s. f., pl. barte
baritifr adj. m., pl. baritifri; f. sg. baritifr;
pl. baritifre
baritn s. f., g.-d. art. baritnei; pl. baritne
baritn/barton (cntre) s. m., pl. baritni/
bartoni
baritn/barton (registru al vocii brbteti)
s. n. baritni/bartoni
baritn (instrument muzical) s. n., pl. baritone
baritonl adj. m., pl. baritonli; f. sg. baritonl,
pl. baritonle
briu s. n. [-riu pron. -ru], art. briul; simb. Ba
brj s. f., pl. brje
barlng adj. m., pl. barlngi; f. sg. barlng,
pl. barlnge
brman s. m., pl. brmani
brmani s. f., pl. brmanie
barn s. m., pl. barni
baron s. f., g.-d. art. baronei; pl. barone
barc adj. m., pl. barci; f. sg. barc, pl.
barce
barocmer s. f. camer
barcco adv.
barochsm s. n.
barochst adj. m., pl. barochti; f. sg. barochst,
pl. barochste
barochst s. m., pl. barochti
barochst s. f., pl. barochste
barochiz vb., ind. prez. 1 sg. barochizz, 3 sg.
i pl. barochizez

137
barochiznt adj. m., pl. barochizni; f. sg.
barochiznt, pl. barochiznte
barocitte s. f., g.-d. art. barocitii
barocr adj. m., pl. barocri; f. sg. barocr,
pl. barocre
barocr s. f., pl. barocre
barocore s. f., g.-d. art. barocorei
barofl adj. m., pl. barofli; f. sg. barofl, pl.
barofle
barofb adj. m., pl. barofbi; f. sg. barofb, pl.
barofbe
barofobe s. f., g.-d. art. barofobei
baroforz s. f., g.-d. art. baroforzei
barogrf s. n. (sil. -graf), pl. barogrfe
barogrm s. f. (sil. -gra-), g.-d. art. barogrmei;
pl. barogrme
baromtric adj. m. metric
barometre s. f., g.-d. art. barometrei
baromtru s. n. (sil. -tru), art. baromtrul;
pl. baromtre
barn s. m., pl. barni
baronarcz s. f., g.-d. art. baronarczei
barones s. f., g.-d. art. baronsei; pl. baronse
baront s. m., pl. baroni
baronil adj. m., pl. baronili; f. sg. baronil,
pl. baronile
barone s. f., art. barona, g.-d. art. baronei;
pl. baroni, art. baronile
baroreceptr s. m., pl. baroreceptri
bars s. n., pl. barose
barosn adj. m., pl. barosni; f. sg. barosn,
pl. barosne
baroscp s. n. (sil. mf. -scop), pl. baroscope
barosensbil adj. m., pl. barosensbili; f. sg.
barosensbil, pl. barosensbile
barostt s. n., pl. barostte
bart s. n.
baroterape s. f., g.-d. art. baroterapei
barotermogrf s. n. (sil. -graf), pl. barotermogrfe
barotermohigrogrf s. n., pl. barotermohigrogrfe
barotermomtru s. n., pl. barotermomtre
barotraumtic adj. m., pl. barotraumtici; f. sg.
barotraumtic, pl. barotraumtice
barotraumatsm s. n.
barotrp adj. m., pl. barotrpi; f. sg. barotrp,
pl. barotrpe
barotropsm s. n.
baru s. n., art barul; pl. baruri
barremin adj. m. (sil. -mi-an), pl. barremini
(sil. -mi-eni); f. sg. barremin, pl. barremine
barremin s. n. (sil. -mi-an)
barn s. n., pl. barone
brter s. n.
brti s. f., g.-d. art. brtiei; pl. brtie
bartonin adj. m. (sil. -ni-an), pl. bartonini
(sil. -ni-eni); f. sg. bartonin, pl. bartonine

barochiznt/bastond
bartonin s. n. (sil. -ni-an)
brz s. f., g.-d. art. brzei; pl. brze
bas (cntre) s. m., pl. bai
bas (registru al vocii brbteti, instrument)
s. n., (instrumente) pl. bsuri
basamc (sorturi) s. n., pl. basamce
basaraben adj. m., s. m., pl. basarabni; f. sg.
basaraben, pl. basarabne
basarabenc s. f., g.-d. art. basarabncei; pl.
basarabnce
basc (persoan) s. m., adj. m., pl. basci; f. sg.
bsc, g.-d. art. bscei, pl. bsce
basc (parte a unei jachete) s. n., pl. bscuri
bsc (beret) s. f., g.-d. art. btii; pl. bti
bsc (limba) s. f., g.-d. art. bscei
bschet (joc) s. n.
bschetbal s. n.
baschetbalst s. m., pl. baschetbalti
baschetbalst s. f., pl. baschetbalste
bschei (nclminte) s. m. pl. (sg. bschet)
bascul vb., ind. prez. 1 sg. basculz, 3 sg. i
pl. basculez
basculnt adj. m., pl. basculni; f. sg. basculnt,
pl. basculnte
basculre s. f., g.-d. art. basculrii; pl.
basculri
basculatr s. n., pl. basculatore
bascl s. f., g.-d. art. basclei; pl. bascle
bast s. m., pl. basi
basdie s. f. (sil. -di-e), art. basdia (sil. -di-a),
g.-d. art. basdiei; pl. basdii, art. basdiile
(sil. -di-i-)
basidiomict s. f. (sil. -di-o-), pl. basidiomicte
basidiospr s. m. (sil. -di-o-; mf. -spor), pl.
basidiospri
basst s. m., pl. basti
basm s. n., pl. bsme
basm s. f., art. basmua, g.-d. art. basmlei;
pl. basmle
basmangu s. m., art. basmangul; pl. basmangi,
art. basmangii
bsn s. f., g.-d. art. bsnei; pl. bsne
basn s. n., pl. basone
basorelif s. n. (sil. -li-ef), pl. basorelifuri
bsta adv.
bastrd s. m., adj. m., pl. bastrzi; f. sg.
bastrd, g.-d. art. bastrdei, pl. bastrde
bastard vb., ind. prez. 1 sg. bastardz, 3 sg. i
pl. bastardez
bastardre s. f., g.-d. art. bastardrii
bastrni s. m. pl.
bastimnt s. n., pl. bastimnte
bastingj s. n., pl. bastingje
bastin s. n. (sil. -ti -on), pl. bastione
bastn s. n., pl. bastone
bastond s. f., g.-d. art, bastondei; pl. bastonde

>

>

baston/baubu
baston s. n., pl. bastone
bastont s. f., pl. bastonte
basto s. m.
ba adv.
ba s. n.
ba-ag s. f., pl. ba-agle
ba-boir s. m., pl. ba-boiri
ba-bulucb s. m., pl. ba-bulucbi
babuzc s. m., pl. babuzci
bca adv., prep.
ba-caimacm s. m., pl. ba-caimacmi
bacn s. m., pl. bacni
bc s. f., g.-d. art. btii; pl. bti
bchie s. f. (sil. -chi-e), art. bchia (sil. -chi-a),
g.-d. art. bchiei; pl. bchii, art. bchiile
(sil. -chi-i-)
ba-ciohodr s. m., pl. ba-ciohodri
bakr s. m., adj. m., pl. bakri; f. sg. bakr,
g.-d. art. bakrei, pl. bakre
baold s. f., g.-d. art. baoldei; pl. baolde
btin s. f., g.-d. art. btinei
batj s. n., pl. batje
batl (animal) s. m., pl. batli
batl (groap) s. n., pl. batle
batalin s. n. (sil. -li -on), pl. batalione
batalionr adj. m., pl. batalionri; f. sg.
batalionr, pl. batalionre
batalst s. m., pl. batalti
batalst s. f., pl. batalste
batnt adj. m., pl. batni; f. sg. batnt,
pl. batnte
batrd adj. m., pl. batrzi; f. sg. batrd,
pl. batrde
batardu s. n., art. batardul; pl. batarduri
batarst s. n.
batt s. m., pl. bati
batv s. m., adj. m., pl. batvi; f. sg. batv,
pl. batve
bt s. f., g.-d. art. btei; pl. bte
btr adv.
btc (nicoval, capcan, pete) s. f., g.-d.
art. btcei; pl. btce
bte vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bat, 1 pl.
btem, 2 pl. btei, imperf. 3 sg. bte; conj.
prez. 3 sg. i pl. bt; imper. (neg.) 2 sg.
(nu) bte, 2 pl. (nu) btei; part. btt
batl s.n., pl. batle
batelir s. m., pl. batelire
btere s. f., g.-d. art. bterii; pl. bteri
batere s. f., art. batera, g.-d. art. baterei; pl.
bateri, art. baterile
baterst s. m., pl. baterti
bathonin adj. m. (sil. -ni-an) [-tho- pron. -to-],
pl. bathonini (sil. -ni-eni); f. sg. bathonin,
pl. bathonine
bathonin s. n. (sil. -ni-an) [-tho- pron. -to-]

138
batil adj. m. (sil. -ti-a-), pl. batili; f. sg. batil,
pl. batile
batc s. n., pl. batcuri
batigrf s. n. (sil. -graf), pl. batigrfe
batigrfic adj. m., pl. batigrfici; f. sg. batigrfic,
pl. batigrfice
batigrafe s. f. (sil. -gra-), art. batigrafa, g.-d.
batigrafi, art. batigrafei
batigrm s. f. (sil. -gra-), g.-d. art. batigrmei;
pl. batigrme
batimtric adj. m. metric
batimetre s. f. (sil. -tri-), art. batimetra, g.-d.
batimetri, art. batimetrei
batimtru s. n. (sil. -tru), art. batimtrul; pl.
batimtre
batipelgic adj. m., pl. batipelgici; f. sg.
batipelgic, pl. batipelgice
batr s. n., pl. batre
batireomtru s. n., pl. batireomtre
batiscf s. n. (sil. mf. -scaf), pl. batiscfuri
batisfr s. f. (sil. mf. -sfe-) sfer
batst (pnz) s. n., (sorturi) pl. batsturi
batst (bucat ptrat de pnz) s. f., pl. batste
batu s. n., art. batul; pl. baturi
batjocor vb., ind. prez. 1 sg. i 3 p1. batjocorsc,
imperf. 3 sg. batjocore; conj. prez. 3 sg. i pl.
batjocoresc
batjocorre s. f., g.-d. art. batjocorrii; pl. batjocorri
batjocoritr adj. m., pl. batjocoritri; f. sg. i
pl. batjocoritore
batjcur s. f., g.-d. art. batjcurii; pl. batjcuri
batmn s. m., pl. batmni
batocrm s. n. (sil. -crom)
batofobie s. f., g.-d. art. batofobei
batg s. n., pl. batguri
batojt adj. m., pl. batoji; f. sg. batojt, pl.
batojte
batolt s. m., pl. batoli
batologe s. f., g.-d. art. batologei
batomtru s. n. (sil. -tru), art, batomtrul;
pl. batomtre
batn s. n., pl. batone
batonin v. bathonin
batozr s. m., pl. batozri
batz s. f., g.-d. art. batzei; pl. batze
batracin s. m. (sil. -tra-ci-an), pl. batracini
(sil. -ci-eni)
batracocefale s. f., g.-d. art. batracocefalei
batracocultr s. f., g.-d. art. batracocultrii
batracofg adj. m., pl. batracofgi; f. sg.
batracofg, pl. batracofge
batracofobe s. f., g.-d. art. batracofobei
batracod adj. m., pl. batracozi; f. sg.
batracod, pl. batracode
bau interj.
baubu s. m. (sil. bau-), art. baubul

139
baud s. m. [au pron. fr. o], pl. bauzi
bauxt s. f. (sil. ba-u-), pl. bauxte
bauxitc adj. m., pl. bauxtici; f. sg. bauxtic,
pl. bauxtice
bavrd adj. m., pl. bavrzi; f. sg. bavrd, pl.
bavrde
bavardj s. n., pl. bavardje
bavarz adj. m., s. m., pl. bavarzi; f. sg.
bavarz, pl. bavarze
bavarz s. f., pl. bavarze
bv s. f., g.-d. art. bvei
bavt s. f., pl. bavte
bavec s. f., g.-d. art. bavelei; pl. bavele
bavr s. f., g.-d. art. bavrii; pl. bavri
bax s. n., pl. bxuri
baz vb., ind. prez. 1 sg. bazz, 3 sg. i pl. bazez
bazacnie s. f. (sil. -ni-e), art. bazacnia
(sil. -ni-a), g.-d. art. bazacniei; pl. bazacnii,
art. bazacniile (sil. -ni-i-)
bazl adj. m., pl. bazli; f. sg. bazl, pl. bazle
bazlt s. n., pl. bazlturi
bazltic adj. m., pl. bazltici; f. sg. bazltic,
pl. bazltice
bazaltn s. f., pl. bazaltne
bazamnt s. n., pl. bazamnte
bazachi adj. m., pl. bazachi; f. sg. i pl.
bazaoche
bazr s. n., pl. bazruri
bazard vb., ind. prez. 1 sg. bazardz, 3 sg.
i pl. bazardez
bz s. f., g.-d. art. bzei; pl. bze
bzedov s. n.
bazedovin adj. m., s. m. (sil. -vi-an), pl.
bazedovini (sil. -vi-eni); f. sg. bazedovin, pl.
bazedovine
bazedovsm s. n.
bzic adj. m., pl. bzici; f. sg. bzic, pl. bzice
bazicitte s. f., g.-d. art. bazicitii; pl. baziciti
bazidil adj. m. (sil. -di-al), pl. bazidili; f. sg.
bazidil, pl. bazidile
bazdii s. f. pl. (sil. -dii), art. bazdiile (sil. -di-i-)
bazidiofr adj. m., pl. bazidiofri; f. sg.
bazidiofr, pl. bazidiofre
bazidiomicte s. f. pl. (sil. -di-o-)
bazifl adj. m., pl. bazifli; f. sg. bazifl, pl.
bazifle
bazifg adj. m., pl. bazifgi; f. sg. bazifg,
pl. bazifge
bazilr adj. m., pl. bazilri; f. sg. bazilr,
pl. bazilre
bazilaterl adj. m., pl. bazilaterli; f. sg.
bazilaterl, pl. bazilaterle
bazilu s. m., art. bazilul
bazilicle s. f. pl.
bazlic s. f., g.-d. art. bazlicii; pl. bazlici
bazn s. n., pl. bazne

baud/bdd
bazin s. n., pl. bazine
bazinrv adj. m., pl. bazinrvi; f. sg. bazinrv,
pl. bazinrve
bazint s. n.. pl. bazinte
bazionm s. n. (sil -zi-o-)
bazipetl adj. m., pl. bazipetli; f. sg. bazipetl,
pl. bazipetle
bazitn adj. m., pl. bazitni; f. sg. bazitn,
pl. bazitne
bazofl adj. m., pl. bazofli; f. sg. bazofl,
pl. bazofle
bazofile s. f., pl. bazofili
bazofobe s. f., g.-d. art. bazofobei
bazn s. n., pl. bazone
bazon vb., ind. prez. 1 sg. bazonz, 3 sg. i pl.
bazonez
b interj.
bbic s. f., g.-d. art. bbicii; pl. bbici
bbc s. m., g.-d. art. bbcii; pl. bbci
bblc s. m.
bbres s. f., g.-d. art. bbrsei; pl. bbrse
bbte s. f., art. bbta, g.-d. art. bbtei; pl.
bbti, art. bbtile
bbsc adj. m., f. bbesc; pl. m. i f. bbti
bbesc s. f.
bbte adv.
bbi (baborni) s. m., pl. bbi, art. bbii
bbc (bbu, pasre) s. f., g.-d. art. bbtii;
pl. bbti
bb s. f., g.-d. art. bbei; pl. bbe
bcn (negustor) s. m., pl. bcni
bcn (vopsea) s. n.
bcle s. f., art. bcla, g.-d. art. bclei; pl.
bcli, art. bclile
bcn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bcnsc,
imperf. 3 sg. bcne; conj. prez. 3 sg. i pl.
bcnesc
bcne s. f., art. bcna; g.-d. art. bcnei;
pl. bcni, art. bcnile
bcnior s. f. (sil. -ni-oa-), g.-d. art. bcniorei;
pl. bcniore
bcn s. f., g.-d. art. bcnei; pl. bcne
bcun adj. m., s. m. (sil. -c-uan), pl.
bcuni; f. sg. bcun, pl. bcune
bcunc s. f. (sil. -c-uan-), g.-d. art.
bcuncei; pl. bcunce
bct s. n.
bc s. f., g.-d. art. bcei; pl. bce
bciu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bciuisc,
imperf. 3 sg. bciui; conj. prez. 3 sg. i pl.
bciuisc
bcui s. f. (sil. -cu-ia-), g.-d. art. bcuiei;
pl. bcuie
bdd vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
bddisc imperf. 3 sg. bddi; conj.
prez. 3 sg. i pl. bddisc

>

>

bdrn/blng
bdrn s. m., adj. m., pl. bdrni; f. sg.
bdrn, g.-d. art. bdrnei, pl. bdrne
bdrnc s. f., g.-d. art. bdrncei, pl.
bdrnce
bdrnsc adj. m., f. bdrnesc; pl. m. i
f. bdrnti
bdrne s. f., art bdrna, g.-d. art.
bdrnei; pl. bdrni, art. bdrnile
bdrns adj. m., pl. bdrni; f. sg.
bdrnos, pl. bdrnose
bdc s. m., g.-d. art. bdchii/bdci; pl. bdci
bdic s. m., pl. bdici
bde s. m., art bda, g.-d. art. lui bda/
bdei; pl. bdi
bdir s. m., pl. bdiri
bd s. m., g.-d. art. lui bda/bdei
bdiul s. m. [-diu- pron: -du-]
bg vb., ind. prez. 1sg. bag, 3 sg. i pl. bg
bgre s. f., g.-d. art. bgrii; pl. bgri
bgre de sem s. f. + prep. + s. f.
bgcis adj. m., pl. bgcii; f. sg. bgcios,
pl. bgciose
bgr adj. m., pl. bgri; f. sg. bgre,
pl. bgre
bgtr adj. m., pl. bgtri; f. sg. i pl. bgtore
bgrn s. m. (sil. -grin), pl. bgrni
bhn s. n., pl. bhnuri
bhnt adj. m., pl. bhni; f. sg. bhnt,
pl. bhnte
bhns adj. m., pl. bhni; f. sg. bhnos
pl. bhnose
b (a face baie, a lucra ntr-o min) vb., ind.
prez. l sg. i 3 pl. bisc, imperf. 3 sg. bi;
conj. prez. 3 sg. i pl. bisc
bi (persoan care servete ntr-o baie
public) s. m., pl. bii
bit s. m., pl. bii
bit s. f., pl. bite
bi (lucrtor ntr-o min) s. m., pl. bii
bieme s. f., g.-d. art. biemii
bie (femeie care servete ntr-o baie
public, soie de bie) s. f., g.-d. art. bieiei;
pl. biee
bietn s. m., pl. bietni
bietn s. m., pl. bietni
biendru s. m., art. biendrul; pl. biendri,
art. biendrii
bie s. m., pl. biei
biel s. m., pl. biei, art. bieii
biesc adj. m., f. bieesc; pl. m. i f. bieti
biete adv.
bie vb. (sil. b-ie-), ind. prez. 1 sg. biesc,
3 sg. i pl. biete
biec s. m.
bieme s. f., g.-d. art. biemii
biei s. m., pl. biei, art. bieii

140
bimren adj. m., s. m. (sil. bi-), pl. bimrni;
f. sg. bimren, pl. bimrne
bimrenc s. f. (sil. bi-), g.-d. art. bimrncei;
pl. bimrnce
b s. f., g.-d. art. bei; pl. be
biu vb. (sil. bi-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
biuesc, imperf. 3 sg. biui; conj. prez.
3 sg. i pl. biuisc
biut s. n. (sil. bi-)
bjenr s. m., pl. bjenri
bjenr vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bjenrsc,
imperf. 3 sg. bjenre; conj. prez. 3 sg. i pl.
bjenresc
bjenre s. f., art. bjenra, g.-d. art. bjenrei;
pl. bjenri, art. bjenrile
bjenrt s. n.
bjen vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bjensc,
imperf. 3 sg. bjene; conj. prez. 3 sg. i pl.
bjenesc
bjene s. f. (sil. -ni-e), art. bjeni (sil. -ni-a),
g.-d. art. bjenei; pl. bjeni, art. bjenile
(sil. -ni-i-)
bl adj. m., pl. bli; f. sg. bl, pl. ble
bli adj. m., pl. bli; f. sg. blie, pl.
blie/bli
bln adj. m., pl. blni; f. sg. bln, pl.
blne
blbnel s. f., g.-d. art. blbnlii; pl.
blbnli
blbn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blbnsc,
imperf. 3 sg. blbne; conj. prez. 3 sg. i
pl. blbnesc
blbnt s. n.
blcr vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blcrsc,
imperf. 3 sg. blcre; conj. prez. 3 sg. i
pl. blcresc
blcre s. f., art. blcra, g.-d. art. blcrei;
pl. blcri, art. blcrile
blcel s. f., g.-d. art. blclii; pl. blcli
blc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blcsc,
imperf. 3 sg. blce; conj. prez. 3 sg. i pl.
blcesc
blcre s. f., g.-d. art. blcrii; pl. blcri
blct s. n.
blil adj. m., pl. blili; f. sg. blc, pl. blile
blir adj. m. (sil. -ior), pl. bliri; f. sg.
blior, pl. bliore
bll vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bllisc,
imperf. 3 sg. blli; conj. prez. 3 sg. i pl.
bllisc
bllu adj. m.
blnl adj. m., pl. blni; f. sg. blnc/
blne, pl. blnle
blng vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blngisc,
imperf. 3 sg. blngi; conj. prez. 3 sg. i pl.
blngisc

141
blngt s. n.
blngn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
blngnsc, imperf. 3 sg. blngne; conj.
prez. 3 sg. i pl. blngnesc
blngnt s. n.
blngnitr adj. m., pl. blngnitri; f. sg.
i pl. blngnitore
bln adj. m., pl. blni; f. sg. bln,
pl. blne
blre s. f., art. blra, g.-d. art. blrei;
pl. blri, art. blrile
bltiog s. f. (sil. -tioa-), g.-d. art. bltiogei;
pl. bltioge
bluc adj. m., pl. blci; f. sg. blc,
pl. blce
blbs s. f., g.-d. art. blbsei; pl. blbse
blig vb., ind. prez. 3 sg. blig
bligr (gndac) s. m., pl. bligri
bligr (balig) s. n., pl. bligre
bli s. f. (sil. -li-u-), g.-d. art. bliei; pl. blie
blmjel s. f., g.-d. art. blmjlii; pl.
blmjli
blmj vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blmjsc,
imperf. 3 sg. blmje; conj. prez. 3 sg. i pl.
blmjesc
bls adj. m., s. m., pl. bli; f. sg. blos, pl.
blose
blol s. m., pl. bloi, art. bloii
blo vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blosc, imperf.
3 sg. bloe; conj. prez. 3 sg. i pl. bloesc
blore s. f., g.-d. art. blorii; pl. blori
blsm vb., ind. prez. 1 sg. blsmz, 3 sg. i
pl. blsmez
bltc s. n., pl. bltce
bltgl s. n., pl. bltgle
bltr adj. m., pl. bltri; f. sg. bltre,
pl. bltre
bltu s. n., art. bltul; pl. bltie
blt vb., ind. prez. 3 sg. bltte, 3 pl. bltsc,
imperf. 3 sg. blte; conj. prez. 3 sg. i pl.
bltesc
blticc/bltice s. f., g.-d. art. blticlei;
pl. blticle
bltn s. f., g.-d. art. bltnei; pl. bltne
blt s. n., pl. blturi
blt s. f., g.-d. art. bltei; pl. blte
bltoc s. f., g.-d. art. bltocei; pl. bltoce
blti s. n., pl. bltoie
blts adj. m., pl. blti; f. sg. bltos, pl.
bltose
bl vb., ind. prez. 1 sg. blz, 3 sg. i pl. blez
blt adj. m., pl. bli; f. sg. blt, pl. blte
bltr s. f., g.-d. art. bltrii; pl. bltri
blen adj. m., pl. blni; f. sg. blen,
pl. blne
blenc s. f., pl. blnce

blngt/brbtsc
blc s. f., g.-d. art. bltei; pl. blte
bl adj. m., pl. bli; f. sg. bl, pl. ble
blvn v. bulvan
bnt (mhnire, ciud, bnuial, repro)
s. n., (reprouri) pl. bnturi
bnn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bnnisc,
imperf. 3 sg. bnni; conj. prez. 3 sg. i
pl. bnnisc
bnrt s. n., pl. bnrturi
bnen s. m., adj. m., pl. bnni; f. sg.
bnen, pl. bnne
bnenc s. f., g.-d. art. bnncei; pl. bnnce
bnensc adj. m., f. bnenesc; pl. m.
i f. bnenti
bnente adv.
bnc (banc mic, moned) s. f., g.-d. art.
bncei; pl. bnce
bndurc s. f., g.-d. art. bndurcii; pl. bndurci
bnesca s. f. art.
bnsc (de bani, al bniei) adj. m., f. bnesc; pl.
m. i f. bnti
bnte adv.
bnt s. n.
bn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bnsc, imperf.
3 sg. bne; conj. prez. 3 sg. i pl. bnesc
bnc s. f., g.-d. art. bncii; pl. bnci
bnicr s. m., pl. bnicri
bnicior s. f. (sil. -cioa-), g.-d. art. bniciorei;
pl. bniciore
bne s. f., art. bna, g.-d. art. bnei; pl. bni,
art. bnile
bnir (bnu, boier) s. m., pl. bniri
bns adj. m., pl. bni; f. sg. bnos, pl.
bnose
bnu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bnuisc,
imperf. 3 sg. bnui; conj. prez. 3 sg. i pl.
bnuisc
bnuil s. f., g.-d. art. bnuilii; pl. bnuili
bnure s. f., g.-d. art. bnurii; pl. bnuri
bnuitr adj. m., pl. bnuitri; f. sg. i pl.
bnuitore
bn s. m., pl. bni
bnul s. m., pl. bnui, art. bnuii
brt (clugr) s. m., pl. bri
brgn s. n., pl. brgnuri/brgne
brn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brnsc,
imperf. 3 sg. brne; conj. prez. 3 sg. i pl.
brnesc
bre s. f., art. bri, g.-d. art. brei; pl.
bri, art. brile
brbt s. m., adj. m., pl. brbi; f. sg. brbt,
pl. brbte
brbre (barb mare) s. f., art. brbra, g.-d.
brbri, art. brbrei
brbtsc adj. m., f. brbtesc; pl. m. i f.
brbtti

>

>

brbtte/btrnc
brbtte adv.
brbts adj. m., pl. brbti; f. sg.
brbtos, pl. brbtose
brbt s. m., pl. brbti
brbl s. m., pl. brbi, art. brbii
brbe s. f., art. brba, g.-d. brbi, art.
brbei
brbi s. m. pl. (sil. -oi)
brbn s. f., g.-d. art. brbnei; pl. brbne
brbe s. f., art. brba, g.-d. art. brbei; pl. brbi,
art. brbile
brbir s. m. (sil. -bi-er), pl. brbiri
brbierel s. f. (sil. -bi-e-), g.-d. art. brbierlii;
pl. brbierli
brbiersc adj. m. (sil. -bi-e-), f. brbieresc;
pl. m. i. f. brbierti
brbier vb. (sil. -bi-e-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
brbiersc, imperf. 3 sg. brbiere; conj. prez.
3 sg. i pl. brbieresc
brbiere s. f. (sil. -bi-e-), art. brbiera, g.-d. art.
brbierei; (frizerii) pl. brbieri, art. brbierile
brbiert s. n. (sil. -bi-e-)
brbier s. f. (sil. -bi-e-), g.-d. art. brbierei;
pl. brbiere
brbior s. f. (sil. -bi-oa-), g.-d. art. brbiorei;
pl. brbiore
brbior s. f., g.-d. art. brbiorei; pl.
brbiore
brb s. f., g.-d. art. brbei; pl. brbe
brbi s. f. (sil. -bi-u-), g.-d. art. brbiei; pl.
brbie
brbi s. n., pl. brboie
brbs adj. m., pl. brbi; f. sg. brbos, pl.
brbose
brbnc s. n.
brbuor s. f., pl. brbuore
brb s. f., g.-d. art. brbei; pl. brbe
brcr s. m., pl. brcri
brcut s. n.
brc s. f., g.-d. art. brcei; pl. brce
brdc (prun) s. m., pl. brdci
brdc s. f./brdc s. n. (vas mic de pmnt),
pl. brdce
brdc (prun) s. f., g.-d. art. brdcei;
pl. brdce
brd s. m., pl. brdi
brdc s. f. /brdc s. n., pl. brdce
brd s. f., g.-d. art. brdei; pl. brde
brdu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brduisc,
imperf.3 sg. brdui; conj. prez. 3 sg. i pl.
brduisc
brdure s. f., g.-d. art. brdurii
brnci adj. m., pl. brnci; f. sg. i pl. brnce
brzn s. m., pl. brzni
brzi s. m., pl. brzi, art. brzii
bsml s. f., g.-d. art. bsmlei; pl. bsmle

142
bsmuitr s. m., pl. bsmuitri
bsnr s. m., pl. bsnri
bsn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bsnsc,
imperf. 3 sg. bsne; conj. prez. 3 sg. i pl.
bsnesc
bsnre s. f., g.-d. art. bsnrii; pl. bsnri
bcle s. f., art. bcla, g.-d. bcli, art.
bclei; pl. bscli
bic vb., ind. prez. 1 sg. bc, 3 sg. i pl.
bc, imperf. 3 sg. bic; conj. prez. 3 sg.
i pl. bce
bicre s. f., g.-d. art. bicrii; pl. bicri
bc s. f., g.-d. art. bcii; pl. bci
bics adj. m., pl. bici; f. sg. bicos,
pl. bicose
bic s. f., g.-d. art. bicei; pl. bice
bn s. f., g.-d. art. bnei; pl. bni
btin adj. m., s. m., pl. btini; f. sg.
btin, pl. btine
btie s. f., art. btia, g.-d. art. btii; pl. bti
btie de joc s. f. + prep. + s. n.
bti s. m., pl. btii
btis adj. m., pl. btii; f. sg. btios,
pl. btiose
bt s. f., g.-d. art. btei; pl. bte
btlu s. n., art. btlul; pl. btlie
btle s. f., art. btla, g.-d. art. btlei; pl.
btli, art. btlile
bttore (mai de rufe, main) s. f., g.-d. art.
bttrii; pl. bttri
bttr adj. m., pl. bttri; f. sg. i pl. bttore
bttr (instrument casnic) s. n., pl. bttore
bttor vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bttorsc,
imperf. 3 sg. bttore; conj. prez. 3 sg. i pl.
bttoresc
bttort s. n.
bttrni s. f., pl. bttrnie
bttr s. f., g.-d. art. bttrii; pl. bttri
bt adj. m., s. m., pl. bti; f. sg. bt,
pl. bte
btel s. f., g.-d. art. btlii; pl. btli
btlite s. f., g.-d. art. btlitii; pl. btliti
btrir adj. m. (sil. -tr-), pl. btriri; f. sg.
btrior, pl. btriore
btrn adj. m., s. m. (sil. -trn), pl. btrni;
f. sg. btrn, pl. btrne
btrnl adj. m., s. m. (sil. -tr-), pl. btrni; f.
sg. btrnc/btrne, pl. btrnci/btrnle
btrnsc adj. m. (sil. -tr-), f. btrnesc; pl.
m. i f. btrnti
btrnte adv. (sil. -tr-)
btrnt s. n. (sil. -tr-)
btrne s. f. (sil. -tr-), art. btrnea, g.-d. art.
btrnii; pl. btrni, art. btrnile
btrnc s. f. (sil. -tr-), g.-d. art. btrncii/
btrnlei; pl. btrnci/btrnle

143
btrnicis adj. m. (sil. -tr-), pl. btrnicii;
f. sg. btrnicios, pl. btrniciose
btrnme s. f. (sil. -tr-), g.-d. art. btrnmii
btrn s. m. (sil. -tr-)
btuc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. btucsc,
imperf. 3 sg. btuce; conj. prez. 3 sg. i pl.
btucesc
btt s. n.
btt (dans) s. f., pl. btte
b s. n., pl. be
bs adj. m., pl. bi; f. sg. bos, pl. bose
bbil adj. m., pl. bbili; f. sg. bbil, pl. bbile
bun vb. (sil. b-u-), ind. prez. 1 sg. bun/bun,
imperf. 3 sg. bune; conj. prez. 3 sg. i pl.
bune/bune
bt s. n.
butr adj. m., s. m., pl. butri; f. sg. i pl.
butore
butr s. f., g.-d. art. butrii; pl. butri
buturc s. f., g.-d. art. buturcii; pl.
buturci/buturle
bc/bc-bc (cioc-cioc, sc) interj.
bca adv.
bc vb., ind. prez. 1 sg. bci, imperf. 3 sg.
bci
bhl vb. (sil. -hli), ind. prez. 3 sg. bhlte,
imperf. 3 sg. bhle; conj. prez. 3 sg. i pl.
bhlesc
bigu vb., ind. prez. 1 sg. bigui, 3 sg. i pl.
biguie, imperf. 3 sg. bigui
biguil s. f., g.-d. art. biguilii; pl. biguili
biguitr adj. m., pl. biguitri; f. sg. i pl.
biguitore
bjb vb., ind. prez. 1 sg. bjbi, 3 sg. i pl.
bjbie, imperf. 3 sg. bjbi
bjbil s. f., g.-d. art. bjbilii; pl. bjbili
bjbre s. f., g.-d. art. bjbrii; pl. bjbri
bjbt s. n.
bjbitr s. f., g.-d. art. bjbitrii; pl. bjbitri
blb vb., ind. prez. 1 sg. blbi, 3 sg. i pl.
blbie, imperf. 3 sg. blbi
blbil s. f., g.-d. art. blbilii; pl. blbili
blbl s. m.
blbr s. n., pl. blbore
blci s. n., pl. blciuri
bldbc interj.
bln s. f., g.-d. art. blnei
bltc interj.
bltc vb., ind. prez. 1 sg. bltci, 3 sg. i
pl. bltcie, imperf. 3 sg. bltci
bntu vb., ind. prez. 1 sg. bntui, 3 sg. i pl.
bntuie, imperf. 3 sg. bntui
bntuil s. f., g.-d. art. bntuilii; pl. bntuili
bnture s. f., g.-d. art. bnturii; pl. bnturi
bntuitr adj. m., pl. bntuitri; f. sg. i pl.
bntuitore

btrnicis/bzi
br interj.
br vb., ind. prez. 1 sg. bri, 3 sg. i pl.
brie, imperf. 3 sg. bri
brcoce s. f., g.-d. art. brccii; pl. brcci
brf s. f., g.-d. art. brfei; pl. brfe
brfel s. f., g.-d. art. brflii; pl. brfli
brf vb., ind, prez. 1 sg. i 3 pl. brfsc, imperf.
3 sg. brfe; conj. prez. 3 sg. i pl. brfesc
brfre s. f., g.-d. art. brfrii; pl. brfri
brft s. n.
brfitr adj. m., s. m., pl. brfitri; f. sg. i
pl. brfitore
brlden adj. m., s. m., pl. brldni; f. sg.
brlden, pl. brldne
brldenc s. f., g.-d. art. brldncei; pl.
brldnce
brlig vb., ind. prez. 3 sg. brlg
brlg s. n., pl. brlguri
brn s. f., g.-d. art. brnei; pl. brne
brn v. brne
brnu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brnuisc,
imperf. 3 sg. brnui; conj. prez. 3 sg. i pl.
brnuisc
brsn adj. m., pl. brsni; f. sg. brsn, pl.
brsne
brsnc s. f., g.-d. art. brsncei; pl. brsnce
brs s. f., g.-d. art. brsei; pl. brse
brzi adv.
brzoi vb., ind. prez. 1 sg. brzoiz, 3 sg. i pl.
brzoiz, conj. prez. 3 sg. i pl. brzoize
bt s. m., pl. bi
bt s. f., pl. bte
btln s. m. (sil. -tlan), pl. btlni
btln s. m. (sil. -tl-), pl. btlni
b/ba interj.
bn s. m., pl. bni
b vb., ind. prez. 1 sg. bi, 3 sg. i pl.
bie, imperf. 3 sg. bi
bil s. f., g.-d. art. bilii; pl. bili
bz/bzzz interj.
bz s. f., g.-d. art. bzei; pl. bze
bz vb., ind. prez. 1 sg. bzi, 3 sg. i pl.
bzie, imperf. 3 sg. bzi
bzil s. f., g.-d. art. bzilii; pl. bzili
bzt s. n.
bzitore s. f., g.-d. art. bzitrii; pl.
bzitri
bzitr adj. m., pl. bzitri; f. sg. i pl.
bzitore
bzitr s. f., g.-d. art. bzitrii; pl. bzitri
bzdc s. n., pl. bzdcuri
bzdgnie s. f. (sil. -ni-e), art. bzdgnia
(sil. -ni-a), g.-d. art. bzdgniei; pl. bzdgnii,
art. bzdgniile (sil. -ni-i-)
bzi (viespe) s. m., pl. bzi, art. bzii
bzi (partea cimpoiului) s. n., pl. bzoie

>

>

bea/belg
bea vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. beau, 2 sg. bei,
imperf. 1 sg. i pl. beam, 2 sg. beai, perf. s. 1 sg.
bi; ger. bnd; part. bt
beatific vb. (sil. be-a-), ind. prez. 1 sg. beatfic,
3 sg. i pl. beatfic
beatificre s. f. (sil. be-a-), g.-d. art. beatificrii;
pl. beatificri
beatitdine s. f. (sil. be-a-), g.-d. art. beatitdinii
beb/bbi s. m., art. bebul
bebel s. m., pl. bebeli
bec (sport) s. m., pl. beci
bec (electr.) s. n., pl. bcuri
becr s. m., pl. becri
bec s. f., g.-d. art. becei; pl. bece
becan s. f., g.-d. art. becanei; pl. becane
becr s. m., pl. becri
becere s. f., art. becera, g.-d. art. becerei; pl.
beceri, art. becerile
bechr s. m., pl. bechri
becher s. m., pl. becheri
bechi s. n., adv.
beche s. f., art. becha, g.-d. art. bechei; pl.
bechi, art. bechile
beci s. n., pl. bciuri
becsnic adj. m., s. m., pl. becsnici; f. sg.
becsnic, pl. becsnice
becisnice s. f., art. becisnica, g.-d. art. becisnicei;
pl. becisnici, art. becisnicile
bectems s. n., pl. bectemsuri
bedreg s. n. (sil. -dreag), pl. bedreguri
bedun s. m., adj. m., pl. beduni; f. sg. bedun,
g.-d. art. bedunei, pl. bedune
bee v. behehe
beethovenin adj. m. [pron. betovenian], pl.
beethovenini; f. sg. beethovenin, pl.
beethovenine
begoniace s. f., pl. begoniace
begnie s. f. (sil. -ni-e), art. begnia (sil. -ni-a),
g.-d. art. begniei; pl. begnii, art. begniile
(sil. -ni-i-)
behasm s. n.
behaviorsm s. m. (sil. -vi-o-)
behavorst s. m., pl. behavorti; f. sg. behavorst,
pl. behavorste
beh vb., ind. i conj. prez. 3 sg. i pl. bhie,
imperf. 3 sg. behi
beht s. n., pl. behturi
behitr adj. m., pl. behitri; f. sg. i pl.
behitore
behitr s. f., g.-d. art. behitrii; pl. behitri
beheh/bee interj.
bhli s. f. (sil. -hli-), g.-d. art. bhliei; pl. bhlie
bei s. m., pl. bei, art. bii
beilerbi s. m. (sil. bei-), pl. beilerbi, art.
beilerbii
beilc s. n. (sil. bei-), pl. beilcuri

144
beizade s. f. (sil. bei-), art. beizadeua, g.-d. art.
beizadlei; pl. beizadle
bej adj. invar., s. n.
bel s. m., pl. beli; simb. B
beladn s. f., g.-d. art. beladnei; pl. beladne
belalu adj. m., f. belale; pl. m. i f. belali
belcnto s. n.
belcig s. n., pl. belcige
belciugt adj. m., pl. belciugi; f. sg.
belciugt, pl. belciugte
bldie s. f. (sil. -di-e), art. bldia (sil. -di-a), g.-d.
art. bldiei; pl. bldii, art. bldiile (sil. -di-i-)
bldi s. f., g.-d. art. bldiei; pl. bldie
bele s. f., art. beleua, g.-d. art. bellei; pl. belle
bele-rte s. f. pl.
belemnt s. m., pl. belemni
beletrst s. m., pl. baletrti
beletrstic adj. m. (sil. -tris-), pl. beletrstici;
f. sg. beletrstic, pl. beletrstice
beletrstic s. f. (sil. -tris-), g.-d. art.
beletrsticii
blfer s. m., pl. blferi
belgi s. m. pl.
belgin s. m., adj. m. (sil. -gi-an), pl. belgini
(sil. -gi-eni); f. sg. belgin, g.-d. art. belginei,
pl. belgine
belginc s. f. (sil. -gi-an-), g.-d. art. belgincei
(sil. -gi-en-); pl. belgince
belgrden adj. m., s. m., pl. belgrdni; f. sg.
belgrden, pl. belgrdne
belgrdenc s. f., g.-d. art. belgrdncei; pl.
belgrdnce
belh/blhi s. f., g.-d. art. belhei/blhiei;
pl. belhe/blhie
bel vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. belsc, imperf.
3 sg. bele; conj. prez. 3 sg. i pl. belesc
belicsm s. n.
belicst adj. m., pl. belicti; f. sg. belicst,
pl. belicste
belics adj. m., pl. belici; f. sg. belicos,
pl. belicose
belir s. f., pl. belire
beligernt adj. m., pl. beligerni; f. sg.
beligernt, pl. beligernte
beligern s. f., g.-d. art. beligernei
belinogrf s. n. (sil. -graf), pl. belinogrfe
belinografe s. f., g.-d. art. belinografei
belinogrm s. f. (sil. -gra-), g.-d. art.
belinogrmei; pl. belinogrme
belt (exploziv) s. f.
belonde s. n., pl. belonde
belonifrme s. n., pl. belonifrme
belonofobe s. f., g.-d. art. belonofobei
belt s. f., g.-d. art. beltei
bel s. f., g.-d. art. belei; pl. bele
belg s. n., pl. belguri

145
belg s. f.
belvedre s. f., pl. belvedri
Belzebt s. pr. m.
bmberg s. n.
beml s. m., pl. bemli
bemoliz vb., ind. prez. 1 sg. bemolizz, 3 sg.
i pl. bemolizez
bemolizt adj. m., pl. bemolizi; f. sg. bemolizt,
pl. bemolizte
bn s. f., g.-d. art. bnei; pl. bne
bencht s. n., pl. benchte
benchetu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
benchetuisc, imperf. 3 sg. benchetui; conj.
prez. 3 sg. i pl. benchetuisc
benchetuil s. f., g.-d. art. benchetuilii; pl.
benchetuili
bnding s. n.
bndix s. n., pl. bndixuri
benedictn s. m., adj. m., pl. benedictni; f. sg.
benedictn, g.-d. art. benedictnei, pl. benedictne
benedictn s. f., g.-d. art. benedictnei
benedicine s. f. (sil. -i-u-), g.-d. art.
benedicinii; pl. benedicini
benfic adj. m., pl. benfici; f. sg. benfic, pl.
benfice
benefici vb. (sil. -ci-a), ind. prez. 1 sg.
beneficiz, 3 sg. i pl. beneficiz, 1 pl. beneficim
(sil. -ci-em); conj. prez. 3 sg. i pl. beneficize;
ger. beneficind (sil. -ci-ind)
beneficir s. m. (sil. -ci-ar), pl. beneficiri
beneficir s. f. (sil. -ci-a-), g.-d. art. beneficirei;
pl. beneficire
benefciu s. n. [-ciu pron. -cu], art. benefciul;
pl. benefcii, art. benefciile (sil. -ci-i-)
benetitle s. f., pl. benetitle
benevl adj. m., pl. benevli; f. sg. benevl, pl.
benevle
benevoln s. f., g.-d. art. benevolnei
bnga s. m.
bengl adj. n., pl. bengle
bengalz s. m., adj. m., pl. bengalzi; f. sg.
bengalz, g.-d. art. bengalzei, pl. bengalze
bengal/bengli s. m., adj. invar.
benghi s. n., pl. bnghiuri
bengn adj. m., pl. bengni; f. sg. bengn,
pl. bengne
benignitte s. f., g.-d. art. benignitii
beninz s. m., adj. m., pl. baninzi; f. sg.
beninz, pl. beninze
benjamn s. m., pl. benjamni
benor s. n. (sil. -noar), pl. benore
benocl vb. ind. prez. 3 sg. benoclez
bentl adj. m., pl. bentli; f. sg. bentl, pl.
bentle
bnte (ctue, obezi) s. f. pl.
bent s. f., g.-d. art. bentei; pl. bente

belg/berberidace
bentofg adj. m., pl. bentofgi; f. sg. bentofg,
pl. bentofge
bentofl s. m., adj. bentofli; f. sg. bentofl,
pl. bentofle
bentofte s. f., pl. bentofte
bentogrf s. n., pl. bentogrfe
bentnic adj. m., pl. bentnici; f. sg. bentnic,
pl. bentnice
bentont (ind. chim.) s. n.
bntos s. n.
bentoscp s. n., pl. bentoscope
benzaldehd s. f. (sil. mf. benz-) aldehid
benzedrn (farm.) s. f. (sil. -dri-), g.-d. art.
benzedrnei
benzn s. m., pl. benzni
benznic adj. m., pl. benznici; f. sg. benznic,
pl. benznice
benzidn (chim.) s. f., g.-d. art. benzidnei
benzl s. m., pl. benzli
benzilidn s. m.
benzn s. f., g.-d. art. benznei; pl. benzne
benzinre s. f., pl. benzinri
benzot s. m. (sil. -zo-at), pl. benzoi
benze s. f.
benzic adj. m., pl. benzici
benzol s. m.
benzoilre s. f. (sil. -zo-i-), g.-d. art. benzoilrii
benzl s. m., pl. benzli
benzolsm s. n.
benzonaftl s. m., pl. benzonaftli
benzopirn s. f., g.-d. art. benzopirnei
benzopurpurn s. f., g.-d. art. benzopurpurnei
benzpirn s. n. (sil. mf. benz-)
beotsm s. n.
beoin s. m., adj. m. pl. beoini; f. sg. beoin,
pl. beoine
berr s. m., pl. berri
bert s. n., pl. berturi
berre s. f., art. berra, g.-d. art. berrei; pl.
berri, art. berrile
berbnt s. m., pl. berbni
berbantlc s. n. (sil. mf. -bant-), pl. berbantlcuri
berbc s. m., pl. berbci
berbecr s. m., pl. berbecri
berbect adj. m., pl. berbeci; f. sg. berbect,
pl. berbecte
berbecre s. f., art. berbecra, g.-d. art.
berbecrei; pl. berbecri, art. berbecrile
berbecl s. m., pl. berbeci, art. berbecii
berbec vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. berbecsc,
imperf. 3 sg. berbece; conj. prez. 3 sg. i pl.
berbecesc
berbec s. m., pl. berbeci
berbr s. m., adj. m., pl. berbri; f. sg. berbr,
g.-d. art. berbrei, pl. berbre
berberidace s. f., pl. berberidace

>

>

berc/beze
berc adj. m., pl. berci; f. sg. berc, pl. brce
berc s. n., pl. brcuri
bre (butur, aciune) s. f., g.-d. art. brii;
(porii, sorturi) pl. beri
berecht (persoan) s. m., pl. berechi
berecht (belug) s. n., pl. berechturi
beregt s. f., pl. beregte
bert s. f., pl. berte
bergamt/pergamt adj. m., pl. bergami/
pergami; f. sg. bergamt/pergamt, pl.
bergamte/pergamte
beri-bri s. n.
berl (piatr preioas) s. n., pl. berluri
beriliz s. f., g.-d. art. berilizei
berliu (chim.) s. n. [-liu pron. -lu], art. berliul;
simb. Be
berjr s. f., g.-d. art. berjrei; pl. berjre
berkliu s. n. [-liu pron. -lu], art. berkliul;
simb. Bk
berln s. f., g.-d. art. berlnei; pl. berlne
berlint s. f., pl. berlinte
berlinz adj. m., s. m., pl. berlinzi; f. sg.
berlinz, pl. berlinze
brm s. f., g.-d. art. brmei; pl. brme
bernardn s. m., pl. bernardni
bernardn s. f., g.-d. art. bernardnei; pl. bernardne
brn s. f.
bernevci s. m. pl.
bernsteinin s. m. (sil. -stei -ni-an) [-stei pron.
germ. -tai-]
bernsteinsm s. n. [-stei- pron. germ. -tai-]
bernsteinst s. m. [-stei- pron. germ. -tai-],
pl. bernsteinti
berriasin adj. m. berriasini; f. sg. berriasin,
pl. berriasine
bersalir s. m. (sil. -li-er), pl. bersaliri
brt s. f., g.-d. art. brtei; pl. brte
bertillonj s. n.
bertn s. n., pl. bertone
besacte s. f., art. besacteua, g.-d. art.
besactlei; pl. besactle
bschie (ferstru) s. f. (sil.-chi-e), art. bschia
(sil. -chi-a), g.-d. art. bschiei; pl. bschii, art.
bschiile (sil. -chi-i-)
bessi s. m. pl.
bestil adj. m. (sil. -ti-al), pl. bestili; f. sg.
bestil, pl. bestile
bestialitte s. f. (sil. -ti-a-), g.-d. art. bestialitii;
pl. bestialiti
bestializ vb., ind. prez. 1 sg. bestializz, 3 sg.
i pl. bestializez
bestializre s. f., pl. bestializri
bestir (gladiator) s. m. (sil. -ti-ar), pl. bestiri
bestir (culegere) s. n. (sil. -ti-ar), pl. bestire
bstie (fiar) s. f. (sil. -ti-e), art. bstia (sil. -ti-a),
g.-d. art. bstiei; pl. bstii, art. bstiile (sil. -ti-i-)

146
beaml s. n.
beleg s. m., pl. belgi
belc s. m., pl. belci
belu s. m., art. belul; pl. beli, art. belii
betelel s. f., g.-d. art. betellii; pl. betelli
betel vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. betelsc,
imperf. 3 sg. betele; conj. prez. 3 sg. i pl.
betelesc
bta s. m. invar.
betacsm s. n.
betaterape s. f., g.-d. art. betaterapei
betatrn s. n. (sil. -tron), pl. betatrone
betaxn s. f., pl. betaxne
beteg adj. m., s. m., pl. betgi; f. sg. beteg,
pl. betge
betel s. f., g.-d. art. betlii
betege s. f., art. betega, g.-d. art. betegei; pl.
betegi, art. betegile
betejel s. f., g.-d. art. betejlii; pl. betejli
betej vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. betejsc, imperf.
3 sg. beteje; conj. prez. 3 sg. i pl. betejesc
betl s. m., pl. betli
betele s. f., art. betela, g.-d. art. betelei; pl.
beteli, art. betelile
beteg s. n., pl. beteguri
betn (sorturi) s. n., pl. betnuri
beton vb., ind. prez. 1 sg. betonz, 3 sg. i pl.
betonez
betonj s. n., pl. betonje
betonre s. f., g.-d. art. betonrii; pl. betonri
betnic s. f., g.-d. art. betnicei; pl. betnice
betonir (muncitor) s. m. (sil. -ni-er), pl.
betoniri
betonir (main) s. f. (sil. -ni-e-), g.-d. art.
betonirei; pl. betonire
betonst s. m., pl. betonti
betonst s. f., pl. betonste
betont s. n., pl. betonte
betonoscp s. n., pl. betonoscope
betulace s. f., pl. betulace
bee s. f., art. bea, g.-d. art. beei; pl. bei,
art. beile
beig s. n., pl. beige
beir s. n., pl. beiore
bev adj. m., s. m., pl. bevi; f. sg. bev,
pl. beve
beivn adj. m., s. m., pl. beivni; f. sg. beivn,
pl. beivne
beivnc s. f., g.-d. art. beivncei; pl.
beivnce
buc s. f. (sil. beu-), g.-d. art. bucii; pl. beuci
bu s. f. (sil. beu-), g.-d. art. buei; pl. bue
bevatrn s. n. (sil. -tro-), pl. bevatrone
bez prep., adv.
beze s. f., art. bezeua, g.-d. art. bezlei; pl.
bezle

147
bezmtic adj. m., pl. bezmtici; f. sg. bezmtic,
pl. bezmtice
bazmetic vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
bezmeticsc, 3 sg. bezmeticte
bezmetict adj. m., pl. bezmetici; f. sg.
bezmetict, pl. bezmeticte
bzn s. f., g.-d. art. bznei; pl. bzne
bezor s. m. (sil. -zo-ar), pl. bezori
biacd adj. m. (sil. bi-a-), pl. biaczi
biacumint adj. m., pl. biacumini; f. sg.
biacumint, pl. biacuminte
binco adj.
bianul adj. m. (sil. bi-a-) anual
biapicult adj. m., pl. biapiculi; f. sg.
biapicult, pl. biapiculte
biarticult adj. m. (sil. -bi-ar-), pl. biarticuli;
f. sg. biarticult, pl. biarticulte
biatln s. n. (sil. bi-a-tlon), pl. biatlone
biatlonst s. m. (sil. bi-a-tlo-), pl. biatlonti
biatlonst s. f. (sil. bi-a-tlo-), pl. biatlonste
biatmic adj. m. (sil. bi-a-) atomic
biaxil adj. m., pl. biaxili; f. sg. biaxil,
pl. biaxile
bibn s. m., pl. bibni
bibzic adj. m., pl. bibzici
bibelu s. n., art. bibelul; pl. bibeluri
bber s. m., pl. bberi
bibert s. m., pl. biberi
bibern s. n., pl. biberone
bib (termen de mngiere) s. m.
bibc (pasre, persoan) s. m., pl. bibci
bibc s. f., g.-d. art. bibcei; pl. bibce
bibilc s. f., g.-d. art. bibilcii; pl. bibilci
bibili s. m., pl. bibili, art. bibilii
bibluri s. n. pl.
Bblia (titlul crii de baz a cretinismului)
s. pr. f. (sil. -bli-a)
bblic adj. m. (sil. -blic), pl. bblici; f. sg. bblic,
pl. bblice
bblie s. f. (sil. -bli-e), art. bblia (sil. -bli-a), g.-d.
art. bbliei; pl. bblii, art. bbliile (sil. -bli-i-)
bibliobz s. n. (sil. -bli-o-), pl. bibliobze
biblioclst s. m., pl. biblioclti
biblioclst s. f., pl. biblioclste
biblioclaste s. f., g.-d. art. biblioclastei
bibliofg adj. m., s. m. (sil. -bli-o-), pl. bibliofgi;
f. sg. bibliofg, pl. bibliofge
bibliofl s. m. (sil. -bli-o-), pl. bibliofli
bibliofl s. f. (sil. -bli-o-), g.-d. art. biblioflei;
pl. bibliofle
bibliofile s. f. (sil. -bli-o-), art. bibliofila, g.-d.
bibliofili, art. bibliofilei
bibliofilstic adj. m. (sil. -bli-o-), pl. bibliofilstici;
f. sg. bibliofilstic, pl. bibliofilstice
biblioflm s. n. (sil. -bli-o-), pl. biblioflme
bibliofb s. m. (sil. -bli-o-), pl. bibliofbi

bezmtic/bichir
bibliofobe s. f. (sil. -bli-o-), art. bibliofoba,
g.-d. bibliofobi, art. bibliofobei; pl. bibliofobi
bibliogrf s. m. (sil. -bli-o-graf), pl. bibliogrfi
bibliografi vb., ind. prez. 1 sg. bibliografiz,
3 sg. i pl. bibliografiz
bibliogrfic adj. m. (sil. -bli-o-gra-) grafic
bibliografe s. f. (sil. -bli-o-gra-); pl. bibliografi
bibliografire s. f. (sil. -bli-o-gra-fi-e-), g.-d. art.
bibliografirii; pl. bibliografiri
bibliolatre s. f., g.-d. art. bibliolatrei
bibliolg s. m. (sil. -bli-o-), pl. bibliolgi
bibliolg s. f. (sil. -bli-o-), pl. bibliolge
bibliolgic adj. m. (sil. -bli-o-), pl. bibliolgici,
f. sg. bibliolgic, pl. bibliolgice
bibliologe s. f. (sil. -bli-o-), art. bibliologa, g.-d.
bibliologi, art. bibliologei
bibliomn adj. m., s. m. (sil. -bli-o-), pl.
bibliomni; f. sg. bibliomn, pl. bibliomne
bibliomane s. f. (sil. -bli-o-); pl. bibliomani
bibliometre s. f., g.-d. art. bibliometrei
bibliorft s. n. (sil. -bli-o-), pl. bibliorfturi
bibliotecr s. m. (sil. -bli-o-), pl. bibliotecri
bibliotecr s. f. (sil. -bli-o-), g.-d. art.
bibliotecrei; pl. bibliotecre
bibliotc s. f. (sil. -bli-o-), g.-d. art. bibliotcii;
pl. bibliotci
biblioteconmic adj. m., pl. biblioteconmici;
f. sg. biblioteconmic, pl. biblioteconmice
biblioteconome s. f. (sil. -bli-o), art.
biblioteconoma, g.-d. biblioteconomi, art.
biblioteconomei
bibliothnic s. f. (sil. -bli-o-), g.-d. art.
bibliothnicii
bibliotehnicin s. m., pl. bibliotehnicini
bibliotehnicin s. f., pl. bibliotehnicine
biblst s. m., pl. biblti
biblst s. f., pl. biblste
biblstic s. f., g.-d. art. biblsticii
bic s. n., pl. bcuri
bicamerl adj. m. cameral
bicamersm s. n.
bicapsulr adj. m., pl. bicapsulri; f. sg.
bicapsulr, pl. bicapsulre
bicarbont s. m., pl. bicarboni
bicarpelr adj. m., pl. bicarpelri; f. sg.
bicarpelr, pl. bicarpelre
bicefl adj. m., pl. bicefli; f. sg. bicefl,
pl. bicefle
bicentenr adj. m. centenar
bicentenr s. n.
bicntric adj. m., pl. bicntrici; f. sg. bicntric,
pl. bicntrice
bceps s. m., pl. bcepi
bichir vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bichirsc,
imperf. 3 sg. bichire; conj. prez. 3 sg. i pl.
bichiresc

>

>

bici/bhun
bici s. n., pl. bce
biciclt s. f. (sil. -cle-), pl. biciclte
biciclt-tandm s. f. (sil. -cle-), pl. biciclte-tandm
bicclic adj. m., pl. bicclici; f. sg. bicclic,
pl. bicclice
biciclst s. m. (sil. -clist), pl. biciclti
biciclst s. f. (sil. -clis-), pl. biciclste
bicclu s. n. (sil. -clu), art. bicclul; pl. biccle
biciu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. biciuisc,
imperf. 3 sg. biciui; conj. prez. 3 sg. i pl.
biciuisc
biciuil s. f., g.-d. art. biciuilii; pl. biciuili
biciure s. f., g.-d. art. biciurii; pl. biciuri
biciuitr adj. m., pl. biciuitri; f. sg. i pl.
biciuitore
bicic s. f., g.-d. art. bicitii; pl. biciti
biciur s. n., pl. biciuore
biclorr s. f. (sil. -clo-) clorur
bicolr adj. m., pl. bicolri; f. sg. bicolr, pl.
bicolre
biconcv adj. m. concav
biconvx adj. m. convex
bicrn s. n., pl. bicrnuri
bicornt adj. m., pl. bicorni; f. sg. bicornt,
pl. bicornte
bicotidin adj. m., pl. bicotidini; f. sg.
bicotidin, pl. bicotidine
bicromt s. m. (sil. -cro-), pl. bicromi
bicrome s. f., g.-d. art. bicromei
bicultursm s. n.
bicuspd adj. m., pl. bicuspzi; f. sg. bicuspd,
pl. bicuspde
bidu s. n., art. bidul; pl. biduri
bidimensionl adj. m., pl. bidimensionli; f. sg.
bidimensionl, pl. bidimensionle
bidimensionalitte s. f., g.-d. art. bidimensionalitii
bidine s. f., art. bidineua, g.-d. art. bidinlei;
pl. bidinle
bidirecionl adj. m., pl. bidirecionli; f. sg.
bidirecionl, pl. bidirecionle
bidivu s. m., art. bidivul; pl. bidivi, art.
bidivii
bidn s. n., pl. bidone
bidonvl s. n., pl. bidonvluri
bi s. n., art. biul; pl. biuri
bif s. n., pl. bifuri
bil s. f. (sil. bi-e-), g.-d. art. bilei; pl. bile
bielt s. f. (sil. bi-e-), pl. bielte
bielors s. m., adj. m. (sil. bie-), pl. bielori; f.
sg. bielors, g.-d. art. bielorsei, pl. bielorse
bielors (limba) s. f. (sil. bie-), g.-d. art.
bielorsei
bienl adj. m. (sil. bi-e-), pl. bienli; f. sg. bienl,
pl. bienle
bienl s. f., pl. bienle

148
biet adj. m., pl. biei; f. sg. bit, g.-d. art. bitei,
pl. bite
bif vb., ind. prez. 1 sg. bifz, 3 sg. i pl.
bifez
bifactoril adj. m., pl. bifactorili; f. sg.
bifactoril, pl. bifactorile
bifre s. f., g.-d. art. bifrii; pl. bifri
bifazt adj. m., pl. bifazi; f. sg. bifazt,
pl. bifazte
bifr adj. m., pl. bifri; f. sg. bifr, pl. bifre
bifd adj. m., pl. bifzi; f. sg. bifd, pl. bifde
bifilr adj. m., pl. bifilri; f. sg. bifilr, pl. bifilre
biflr adj. m., pl. biflri, f. sg. biflr, pl. biflre
bifocl adj. m., pl. bifocli; f. sg. bifocl,
pl. bifocle
bifolit adj. m. foliat
bifolcul s. f., pl. bifolcule
bifoliolt adj. m. (sil. -li-o-), pl. bifolioli;
f. sg. bifoliolt, pl. bifoliolte
bifr adj. f., pl. bifre
bifrm adj. m., pl. bifrmi; f. sg. bifrm,
pl. bifrme
bftec s. n., pl. bftecuri
bifurc vb., ind. prez. 3 sg. i pl. bifrc
bifurcre s. f., g.-d. art. bifurcrii; pl. bifurcri
bifurcie s. f. (sil. -i-e), art. bifurcia
(sil. -i-a), g.-d. art. bifurciei; pl. bifurcii,
art. bifurciile (sil. -i-i-)
bifuzelt adj. m., pl. bifuzeli; f. sg. bifuzelt,
pl. bifuzelte
big s. n., pl. bguri
bigm adj. m., s. m., pl. bigmi; f. sg. bigm,
pl. bigme
bigame s. f., art. bigama, g.-d. art. bigamei;
pl. bigami, art. bigamile
bg (macara) s. f., g.-d. art. bgii; pl. bigi
bg (car roman) s. f., pl. bge
bigemint adj. m., pl. bigemini; f. sg.
bigemint, pl. bigeminte
bigeminsm s. n.
bigenric adj. m., pl. bigenrici; f. sg. bigenric,
pl. bigenrice
bgi-bgi s. n.
bigt adj. m., s. m., pl. bigi; f. sg. bigt,
pl. bigte
bigotere s. f., art. bigotera, g.-d. art. bigoterei;
pl. bigoteri, art. bigoterile
bigotsm (fapte) s. n., pl. bigotsme
bigrl s. f. (sil. -gri-) gril
bigudu s. n., art. bigudul; pl. biguduri
bihebdomadr s. n., pl. bihebdomadri; f. sg.
bihebdomadr, pl. bihebdomadre
bihoren s. m., adj. m., pl. bihorni; f. sg.
bihoren, pl. bihorne
bihorenc s. f., pl. bihornce
bhun s. n.

149
bihnc s. f., g.-d. art. bihncii; pl. bihnci
bijectv adj. m., pl. bijectvi; f. sg. bijectv,
pl. bijectve
bijcie s. f., g.-d. art. bijcii
biji s. n., pl. bijoie
bijutere s. f., art. bijutera, g.-d. art. bijuterei;
pl. bijuteri, art. bijuterile
bijutir s. m. (sil. -ti-er), pl. bijutiri
bikni s. n. (sil. -ni)
bikinin s. m., pl. bikinini; f. sg. bikinin,
pl. bikinine
bil s. n., pl. bluri
bilabil adj. m. labial
bilabit adj.m. (sil. -bi-at), pl. bilabii; f. sg.
bilabit, pl. bilabite
biln s. n., pl. bilnuri
bilanir s. n. (sil. -i-er), pl. bilanire
bilaterl adj. m., pl. bilaterli; f. sg. bilaterl,
pl. bilaterle
bilateralsm s. n.
bilateralitte s. f., g.-d. art. bilateralitii
bl (fiere, sfer, trunchi) s. f., g.-d. art. blei;
pl. ble
bildungsromn s. n. roman
bildungsromansc adj. romanesc
bilentl s. f. lentil
bilt s. n., pl. bilte
bilt s. f., pl. bilte
bilel s. n., pl. bilele
bilir adj. m. (sil. -li-ar), pl. biliri; f. sg. bilir,
pl. bilire
bilird s. n. (sil. -li-ard), pl. bilirde
biliargu s. m. (sil. -li-ar-), art. biliargul; pl.
biliargi, art. biliargii
bilicultr s. f., g.-d. art. bilicultrii
bilign adj. m., pl. biligni; f. sg. bilign,
pl. biligne
biligenz s. f., g.-d. art. biligenzei
bilngv adj. m., pl. bilngvi; f. sg. bilngv,
pl. bilngve
bilingvsm s. n.
bilinir adj. m., pl. biliniri; f. sg. bilinir,
pl. bilinire
bilin s. n. (sil. -li-on), pl. bilione
bilis adj. m. (sil. -li-os), pl. bilii; f. sg. bilios
(sil. -li-oa-), pl. biliose
bilirubn s. f., g.-d. art. bilirubnei
biliverdn s. f., g.-d. art. biliverdnei
bilobt adj. m. lobat
bilc adj. m.
bilocie s. f., g.-d. art. bilociei
biloculr adj. m., pl. biloculri; f. sg.
biloculr, pl. biloculre
biln (moned) s. m., pl. bilni
biln (agr.) s. n., pl. bilone
bilonre s. f., pl. bilonri

bihnc/bin
bilunr adj. m. lunar
bimn adj. m., pl. bimni; f. sg. bimn, pl.
bimne
bmba s. m., art. bmbaa, g.-d. art. bmbaei;
pl. bmbai
bimedin s. f., pl. bimedine
bimmbru s. m., pl. bimmbri
bimensul adj. m. mensual
bimestril adj. m. (sil. -tri-al), pl. bimestrili;
f. sg. bimestril, pl. bimestrile
bimstru s. n., art. bimstrul; pl. bimstre
bimetl s. n., pl. bimetle
bimetlic adj. m. metalic
bimetalsm s. n.
bimetalst adj. m., pl. bimetalti; f. sg. bimetalst,
pl. bimetalste
bimilenr adj. m. milenar
bimilniu s. n. (sil. -niu), pl. bimilnii (sil. -nii)
bimoleculr adj. m. molecular
bimotr adj. n., s. n., pl. bimotore
bimzure s. f., g.-d. art. bimzurii
bin s. f., art. binua, g.-d. art. binlei; pl.
binle
binagu s. m., art. binagul; pl. binagi, art.
binagii
binr adj. m., pl. binri; f. sg. binr, pl. binre
binarsm s. n.
binarst adj. m., pl. binarti; f. sg. binarst,
pl. binarste
binaritte s. f., g.-d. art. binaritii
bnder s. n.
bindis vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bindissc,
imperf. 3 sg. bindise; conj. prez. 3 sg. i pl.
bindisesc
bne adv.
bne s. n., art. bnele
binecresct adj. m., pl. binecresci; f. sg.
binecresct, pl. binecrescte
binecunosct adj., m., pl. binecunosci; f. sg.
binecunosct, pl. binecunoscte
binecuvnt vb., ind. prez. 1 sg. binecuvntz,
2 sg. binecuvntzi, 3 sg. i pl. binecuvntez
binecuvntre s. f. cuvntare
binefcere s. f. facere
binefctr adj. m., s. m. fctor
binenels (desigur) adv.
bne nels (neles bine) adv. + adj.
binemerit vb., ind. prez. 1 sg. binemrit, 3 sg.
i pl. binemrit
bne mirositr adv. + adj.
bine s. f. pl.
binevent adj. m., pl. bineveni; f. sg. binevent,
pl. binevente
binevo vb. voi
binevoitr adj. m., s. m. voitor
bin s. n., pl. binuri

>

>

binilu/biogenz
binilu s. m., art. binilul; pl. binili, art.
binilii
binir adv.
binocl vb. (sil. -cla; mf. bin-), ind. prez. 3 sg.
i pl. binoclez
binclu s. n. (sil. -clu; mf. bin-), art. binclul;
pl. bincluri
binoculr adj. m. (sil. mf. bin-) ocular
binm s. n., pl. binome
binmic adj. m., pl. binmici; f. sg. binmic,
pl. binmice
binorml s. f., g.-d. art. binormlei; pl. binormle
bnt s. f., pl. bnte
bioactv adj. m. (sil. bi-o-), pl. bioactvi; f. sg.
bioactv, pl. bioactve
bioacumulre s. f. (sil. bi-o-) acumulare
bioacstic adj. m. (sil. bi-o-) acustic
bioacusticin s. m. (sil. bi-o-a-), pl. bioacusticini
bioacusticin s. f. (sil. bi-o-a-), pl. bioacusticine
bioamplificatr s. n. (sil. bi-o-am-)
amplificator
bioastronatic adj. m. (sil. bi-o-a-, -na-u-)
astronautic
bioastronatic s. f., g.-d. art. bioastronaticii
biobibliogrfic adj. m. (sil. bi-o-) grafic
biobibliografe s. f. (sil. bi-o-) grafie
biocalorimetre s. f., g.-d. art. biocalorimetrei
biocatalizatr s. m. (sil. bi-o-), pl. biocatalizatri
biocenologe s. f. (sil. bi-o-), art. biocenologa,
g.-d. biocenologi, art. biocenologei
biocenomtru s. n., pl. biocenomtre
biocentic adj. m. (sil. bi-o-), pl. biocentici;
f. sg. biocentic, pl. biocentice
biocenz s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biocenzei
biocntric adj. m., pl. biocntrici; f. sg.
biocntric, pl. biocntrice
biocentrsm s. n.
biochmic adj. m. (sil. bi-o-) chimic
biochime s. f. (sil. bi-o-) chimie
biochimst s. m. (sil. bi-o-), pl. biochimti
biochimst s. f. (sil. bi-o-), pl. biochimste
biociberntic adj. cibernetic
biociberntic s. f. (sil. bi-o-) cibernetic
biocclu s. n., pl. bioccluri
biocintic adj. m. (sil. bi-o-) cinetic
bioclimtic adj. m. (sil. bi-o-) climatic
bioclimatolg s. m. (sil. bi-o-cli-), pl.
bioclimatolgi
bioclimatolgic adj. m., pl. bioclimatolgici;
f. sg. bioclimatolgic, pl. bioclimatolgice
bioclimatologe s. f. (sil. bi-o-cli-)
climatologie
biocombustbil s. m. (sil. bi-o-) combustibil
biocompatbil adj. m. (sil. bi-o-) compatibil
biocomplx s. n. (sil. bi-o-) complex
biocomunicie s. f., g.-d. art. biocomuniciei

150
biocontin s. f. (sil. bi-o-) contiin
biocr s. n.
biocosmonatic s. f. (sil. bi-o, -na-u-), g.-d.
art. biocosmonaticii
biocriminalstic s. f., g.-d. art. biocriminalsticii
biocore s. f. (sil. bi-o-), art. biocora, g.-d.
biocori, art. biocorei
biocrm s. n. (sil. bi-o-) crom
biocronologe s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art.
biocronologei
biocultr s. f., g.-d. art. biocultrii
biocurnt s. m. (sil. bi-o-), pl. biocurni
biodbit s. n. (sil. bi-o-)
biodegradbil adj. m., pl. biodegradbili; f. sg.
biodegradbil, pl. biodegradbile
biodegradre s. f., g.-d. art. biodegradrii
biodrm s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biodrmei
biodeteriorre s. f. (sil. bi-o-, -ri-o) deteriorare
biodinmic adj. m. (sil. bi-o-) dinamic
biodinmic s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biodinmicii
biodozimtru s. n., pl. biodozimtre
bioecologe s. f. (sil. bi-o-e-), g.-d. art. bioecologei
bioeconmic adj. m. (sil. bi-o-e-), pl. bioeconmici;
f. sg. bioeconmic, pl. bioeconmice
bioeconome s. f. (sil. bi-o-e-), g.-d. art.
bioeconomei
bioelctric adj. m. (sil. bi-o-) electric
bioelectricitte s. f., g.-d. art. bioelectricitii
bioelectrnic s. f., g.-d. art. bioelectrnicii
bioelemnt s. n. (sil. bi-o-), pl. bioelemnte
bioenergtic adj. m. (sil. bi-o-) energetic
bioenergeticin s. m., pl. bioenergeticini
bioenergeticin s. f., pl. bioenergeticine
bioenerge s. f., g.-d. art. bioenergei; pl.
bioenergi
biofg adj. m., pl. biofgi; f. sg. biofg, pl.
biofge
biofenomenologe s. f. (sil. bi-o-)
fenomenologie
biofl adj. m., pl. biofli; f. sg. biofl, pl. biofle
biofltru s. n. (sil. bi-o-) filtru
biofzic adj. (sil. bi-o-) fizic
biofzic s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biofzicii
biofizicin s. m., pl. biofizicini
biofizicin s. f., pl. biofizicine
biofnd s. n., pl. biofnduri
biofr s. m. (sil. bi-o-), pl. biofri
biofotogenz s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art.
biofotogenzei
biofotn s. m. (sil. bi-o-) foton
biogz s. n. (sil. bi-o-) gaz
biogn adj. m. (sil. bi-o-), pl. biogni; f. sg.
biogn, pl. biogne
biogeneratr s. n. (sil. bi-o-) generator
biogentic adj. m. (sil. bi-o-) genetic
biogenz s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biogenzei

151
biogenosfr s. f., g.-d. art. biogenosfrei
biogeocenz s. f. (sil. bi-o-ge-o-), g.-d. art.
biogeocenzei
biogeocenologe s. f., g.-d. art. biogeocenologei
biogeochmic adj. m., pl. biogeochmici; f. sg.
biogeochmic, pl. biogeochmice
biogeochime s. f. (sil. bi-o-ge-o-) chimie
biogeogrf s. m. (sil. bi-o-ge-o-graf), pl.
biogeogrfi
biogeogrfic adj. m. (sil. bi-o-ge-o-gra-) grafic
biogeografe s. f. (sil. bi-o-) geografie
biogeosfr s. f., pl. biogeosfre
biogrf s. m. (sil. bi-o-graf), pl. biogrfi
biogrf s. f. (sil. bi-o-gra-), g.-d. art. biogrfei;
pl. biogrfe
biogrfic adj. m. (sil. bi-o-gra-) grafic
biografe s. f. (sil. bi-o-gra-) grafie
biografsm s. n. (sil. bi-o-gra)
biografst adj. m. (sil. bi-o-gra-), pl. biografti;
f. sg. biografst, pl. biografste
biogrm s. f. (sil. bi-o-), pl. biogrme
biogrp s. f. (sil. bi-o-), pl. biogrpe
bioindstrie s. f. (sil. bi-o-in), g.-d. art.
bioindstriei
bioinformtic s. f. (sil. bi-o-in), g.-d. art.
bioinformticii
bioinginr s. m. (sil. bi-o-in-) inginer
bioinginere s. f. (sil. bi-o-in-) inginerie
biolt s. n. (sil. bi-o-), pl. biolte
biolg s. m. (sil. bi-o-), pl. biolgi
biolg s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biolgei; pl. biolge
biolgic adj. m. (sil. bi-o-) logic
biologe s. f. (sil. bi-o-), art. biologa, g.-d.
biologi, art. biologei
biologsm s. n. (sil. bi-o-)
biologst adj. m., s. m. (sil. bi-o-), pl. biologti
biologiznt adj. m. (sil. bi-o-), pl. biologizni;
f. sg. biologiznt, pl. biologiznte
bioluminescnt adj. m. (sil. bi-o-) luminescent
bioluminescn s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art.
bioluminescnei
bim s. n. (sil. bi-om)
biomagnetsm s. n. (sil. bi-o-)
bioms s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biomsei
biomatemtic adj. m. (sil. bi-o-) matematic
biomatematicin s. m. (sil. bi-o-, ci-an)
matematician
biomatematicin s. f. (sil. bi-o-, ci-a-)
matematician
biomateril s. n. (sil. bi-o-)
biomecnic adj. m.(sil. bi-o-), pl. biomecnici;
f. sg. biomecnic, pl. biomecnice
biomecnic s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art.
biomecnicii
biomedicl adj. m. (sil. bi-o-) medical
biomedicn s. f. (sil. bi-o-) medicin

biogenosfr/biostimulre
biometn s. n. (sil. bi-o-) metan
biometeorolg s. m. (sil. bi-o-) meteorolog
biometeorolg s. m. (sil. bi-o-) meteorolog
biometeorolgic adj. m. (sil. bi-o-, te-o-)
meteorologic
biometeorologe s. f. (sil. bi-o-) meteorologie
biomtric adj. m., pl. biomtrici; f. sg. biomtric,
pl. biomtrice
biometre s. f. (sil. bi-o-, -tri-), art. biometra,
g.-d. biometri, art. biometrei
biomtru s. n., pl. biomtre
biomicn s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biomicnei
biomicroscp s. n., pl. biomicroscope
biomicroscope s. f. (sil. bi-o-, -cro-; mf.-sco-), art.
biomicroscopa, g.-d. biomicroscopi, art.
biomicroscopei
biomotr s. n. (sil. bi-o-), pl. biomotore
bin s. m., pl. bini
binic adj. m., pl. binici; f. sg. binic, pl.
binice
binic s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. binicii
bionicin s. m., pl. bionicini
bionicin s. f., pl. bionicine
bionst s. n. (sil. bi-o-), pl. bionti
bionst s. f. (sil. bi-o-), pl. bionste
bionome s. f. (sil. bi-o-), art. bionoma, g.-d.
bionomi, art. bionomei
bioplsm s. f. (sil. bi-o-) plasm
biopoltic s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biopolticii;
pl. biopoltici
biopotenil s. n. (sil. bi-o-) potenial
bioprepart s. n., pl. biopreparte
biopse s. f. (sil. bi-; mf. -psi-), art. biopsa, g.-d.
art. biopsei; pl. biopsi, art. biopsile
biortm s. n. (sil. bi-o-) ritm
bioritmologe s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. bioritmologei
biosatelt s. m. (sil. bi-o-) satelit
biosfr s. f. (sil. bi-o-; mf. -sfe-), g.-d. art. biosfrei
biosintz s. f. (sil. bi-o-) sintez
biosistm s. n. (sil. bi-o-) sistem
biosocil adj. m., pl. biosocili; f. sg. biosocil,
pl. biosocile
biosocilog s. m. (sil. bi-o-) sociolog
biosociolgic adj. m. (sil. bi-o-), pl. biosociolgici;
f. sg. biosociolgic, pl. biosociolgice
biosociologe s. f. (sil. bi-o-) sociologie
biospeolg s. m. (sil. bi-o-) speolog
biospeolgic adj. m. (sil. bi-o) speologic
biospeologe s. f. (sil. bi-o-; mf. -spe-) speologie
biostatstic adj. m. (sil. bi-o-) statistic
biostatstic s. f. (sil. bi-o-; mf. -sta-), g.-d. art.
biostatsticii
biostzie s. f. (sil. bi-o-, -zi-e), g.-d. art. biostziei
biostimul vb. (sil. bi-o-) ind. prez. 3 sg. i pl.
biostimulez
biostimulre s. f., g.-d. art. biostimulrii

>

>

biostimulatr/bsel
biostimulatr s. m., adj. m. (sil. bi-o-)
stimulator
biostimulnt adj. m. (sil. bi-o-) stimulent
biostratigrafe s. f. (sil. bi-o-; mf. -stra-)
stratigrafie
bit s. m. (sil. bi-o-), pl. bii
biotaxe s. f. (sil. bi-o-), art. biotaxa, g.-d.
biotaxi, art. biotaxei
biothnic adj. m. (sil. bi-o-) tehnic
biotehnolgic adj. m. (sil. bi-o-), pl.
biotehnolgici; f. sg. biotehnolgic, pl.
biotehnolgice
biotehnologe s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art.
biotehnologei
biotelemtric adj. m. (sil. bi-o-) metric
biotelemetre s. f. (sil. bi-o-) metrie
bioterapet s. m. (sil. bi-o-), pl. bioterapei
bioterape s. f. (sil. bi-o-), art. bioterapa, g.-d.
art. bioterapei; pl. bioterapi
biotst s. n. (sil. bi-o-), pl. biotste
bitic adj. m. (sil. bi-o-), pl. bitici; f. sg. bitic,
pl. bitice
biotn s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biotnei
biotp s. n. (sil. bi-o-) tip
biotipolgic adj. m. (sil. bi-o-), pl. biotipolgici;
f. sg. biotipolgic, pl. biotipolgice
biotipologe s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biotipologei
biott s. n. (sil. bi-o-), pl. biotte
biotm s. n. (sil. bi-o-)
biotome s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art. biotomei
biotp s. n. (sil. bi-o-), pl. biotpuri
biotransformre s. f. (sil. bi-o-), g.-d. art.
biotransformrii
biotransprt s. n. (sil. bi-o-), pl. biotransprturi
biotrn s. n., (sil. bi-o-tron), pl. biotrone
bioxd s. m. (sil. bi-o-), pl. bioxzi
bipartd (cu dou partide) adj. n., pl.
bipartde
bipartt (constituit din dou pri) adj. m.
partit
bipartie s. f. partiie
bipatrd s. m., pl. bipatrzi
bipatrd s. f., pl. bipatrde
biptrt adj. m. ptrat
bipd adj. m., pl. bipzi; f. sg. bipd, pl. bipde
bipn adj. m., pl. bipni; f. sg. bipn, pl. bipne
bipent adj. m. penat
bipenatifd adj. m., pl. bipenatifzi; f. sg.
bipenatifd, pl. bipenatifde
bipetl adj. m., pl. bipetli; f. sg. bipetl,
pl. bipetle
biplc s. f. (sil. -pla-), g.-d. art. biplcii
bipln s. n. (sil. -plan), pl. biplne
bipolr adj. m. polar
bipolaritte s. f., g.-d. art. bipolaritii
biprsm s. f. (sil. -pris-) prism

152
bir s. n., pl. bruri
biraprt s. n., pl. biraprturi
birr s. m., pl. birri
biru s. m., art. birul; pl. biri, art. birii
bireactr s. n. (sil. re-a-) reactor
birefringnt adj. m. refringent
birefringn s. f. refringen
birm s. f., g.-d. art. birmei; pl. birme
birjr s. m., pl. birjri
brj s. f., g.-d. art. brjei; pl. brje
birjrsc adj. m., f. birjresc; pl. m. i f. birjrti
birjrte adv.
birjre s. f., art. birjra, g.-d. art. birjrei; pl.
birjri, art. birjrile
birlc (as) s. m., pl. birlci
birlc (speteaz la zmeu) s. n., pl. birlcuri
birmn s. m., adj. m., pl. birmni; f. sg.
birmn, g.-d. art. birmnei, pl. birmne
brnic s. m., pl. brnici
brnic s. f., g.-d. art. brnicei; pl. brnice
birocrt s. m. (sil. -crat), pl. birocri
birocrt s. f. (sil. -cra-), pl. birocrte
birocrtic adj. m. (sil. -cra-), pl. birocrtici;
f. sg. birocrtic, pl. birocrtice
birocratsm s. n. (sil. -cra-)
birocratiz vb. (sil. -cra-), ind. prez. 1 sg.
birocratizz, 3 sg. i pl. birocratizez
birocratizre s. f. (sil. -cra-), g.-d. art.
birocratizrii
birocrae s. f. (sil. -cra-). art. birocraa, g.-d.
art. birocraei; pl. birocrai, art. birocraile
birtic adj. m., pl. birtici; f. sg. birtic, pl.
birtice
birtic s. f., g.-d. art. birticii
biru s. n., art. birul; pl. biruri
birt s. n., pl. brturi
birt s. m., pl. birti
birt s. f., g.-d. art. birtei; pl. birte
biru vb., ind. i conj. prez. 3 sg. i pl. bruie,
imperf. 3 sg. birui
birun s. f., g.-d. art. birunei; pl. birune
biruitr adj. m., s. m., pl. biruitri; f. sg. i pl.
biruitore
bis adj. invar., adv.
bis vb., ind. prez. 1 sg. bisz, 3 sg. i pl. bisez
bisanul adj. m. (sil. mf. bis-) anual
bisre s. f., g.-d. art. bisrii; pl. bisri
bisptmnl adj. m. sptmnal
biscut s. m., pl. biscui
bisct adj. m., pl. bisci
bisectr adj. n., s. f., bisectore, g.-d. art.
bisectorei; pl. n. i f. bisectore
bisectore s. f., pl. bisectore
biseculr adj. m., pl. biseculri; f. sg. biseculr,
pl. biseculre
bsel s. n., pl. bseluri

153
bisric s. f., g.-d. art. bisricii; pl. bisrici
bisericsc adj. m., f. bisericesc; pl. m. i f.
bisericti
bisericte adv.
biserics adj. m., s. m., pl. biserici; f. sg.
bisericos, pl. bisericose
biseric s. f., g.-d. art. bisericei; pl. biserice
bisextl adj. m., pl. bisextli; f. sg. bisextl,
pl. bisextle
bisexul adj. m. sexual
bisexualsm s. n.
bisexualitte s. f. (sil. -xu-a-), g.-d. art.
bisexualitii
bisexut adj. m. sexuat
bisilbic adj. m. silabic
bisimtric adj. m. simetric
bsmark s. n.
bismt/bsmut s. n.; simb. Bi
bismutn s. f., g.-d. art. bismutnei
bismutsm s. n.
bismutt s. n.
bisnic adj. m., pl. bisnici; f. sg. bisnic,
pl. bisnice
bstri adj. m., pl. bstrii; f. sg. bstri, pl. bstrie
bistrien adj. m., s. m., pl. bistrini; f. sg.
bistrien, pl. bistrine
bistrienc s. f., g.-d. art. bistrincei; pl.
bistrince
bistru s. n., art. bistrul; pl. bistruri
bisturu s. n., art. bisturul; pl. bisture, art. bisturele
bislc adj. m., pl. bislci; f. sg. bislc, pl. bislce
bisulft s. m., pl. bisulfi
bisulft s. m., pl. bisulfi
bisulfr s. f. sulfur
binir s. m., pl. biniri
bni (afacere necinstit, mrunt) s. f.,
g.-d. art. bniei; pl. bnie
bit (unitate de informaie) s. m., pl. bii
bitng s. m., pl. bitngi
bitng s. f., g.-d. art. bitngei; pl. bitnge
bter s. n.
bitroncnic adj. n., s. n. (sil. -tron-), pl.
bitroncnice
bitm s. n., pl. bitmuri
bitum vb., ind. prez. 1 sg. bitumz, 3 sg. i pl.
bitumez
bitumj s. n., pl. bitumje
bitumre s. f., g.-d. art. bitumrii; pl. bitumri
bitmen s. n., pl. bitmene
bituminifr adj. m., pl. bituminifri; f. sg.
bituminifr, pl. bituminifre
bituminizre s. f., g.-d. art. bituminizrii; pl.
bituminizri
bitumins adj. m., pl. bitumini; f. sg.
bituminos, pl. bituminose
biunivc adj. m. (sil. bi-u-) univoc

bisric/blagoslovnie
biunivocitte s. f., g.-d. art. biunivocitii
biurt s. f. (sil. biu-), pl. biurte
bit s. f. (sil. biu-), pl. bite
biv adj. invar.
bivalnt adj. m., pl. bivalni; f. sg. bivalnt,
pl. bivalnte
bivaln s. f., pl. bivalne
bivlv adj. m., pl. bivlvi; f. sg. bivlv, pl.
bivlve
bivrb s. n., pl. bivrbe
bvol s. m., pl. bvoli
bivolr s. m., pl. bivolri
bvoli s. f., g.-d. art. bvoliei; pl. bvolie
bivoltn adj. m., pl. bivoltni; f. sg. bivoltn,
pl. bivoltne
bivuc s. n. (sil. -vu-ac), pl. bivucuri
bivuac vb. (sil. -vu-a-), ind. prez. 1 sg.
bivuachz, 3 sg. i pl. bivuachez
bizm s. m., pl. bizmi
bizantn s. m., adj. m., pl. bizantni; f. sg.
bizantn, g.-d. art. bizantnei, pl. bizantne
bizantinsm s. n., pl. bizantinsme
bizantinst s. m., pl. bizantinti
bizantinst s. f., pl. bizantinste
bizantinstic s. f., g.-d. art. bizantinsticii
bizantiniz vb., ind. prez. 1 sg. bizantinizz,
3 sg. i pl. bizantinizez
bizantinizre s. f., g.-d. art. bizantinizrii
bizantinolg s. m., pl. bizantinolgi
bizantinolg s. f., g.-d. art. bizantinolgei;
pl. bizantinolge
bizantinologe s. f., art. bizantinologa, g.-d.
bizantinologi, art. bizantinologei
bizr adj. m., pl. bizri; f. sg. bizr, pl. bizre
bizarere s. f., art. bizarera, g.-d. art. bizarerei;
pl. bizareri, art. bizarerile
biz s. n., pl. bizuri/bize
bizn s. m., pl. bizni
bizot vb., ind. prez. 1 sg. bizotz, 3 sg. i pl.
bizotez
bizotj s. n., pl. bizotje
bizotre s. f., g.-d. art. bizotrii
bizu s. n., pl. bizuri
bizu vb., ind. prez. 1 sg. bzui, 3 sg. i pl.
bzuie, imperf. 3 sg. bizui
bizure s. f., g.-d. art. bizurii; pl. bizuri
blachu s. n., art. blachul; pl. blachuri
blagin adj. m. (sil. -gi-an), pl. blagin,
pl. blagine
blagomn s. m., pl. blagomni
blagomane s. f., pl. blagomani
blagordnic adj. m., pl. blagordnici; f. sg.
blagordnic, pl. blagordnice
blagoslovnie s. f. (sil. -ni-e; mf. -slo-), art.
blagoslovnia (sil. -ni-a), g.-d. art. blagoslovniei;
pl. blagoslovnii, art. blagoslovniile (sil. -ni-i-)

>

>

blagoslov/blenorgic
blagoslov vb. (sil. mf. -slo-), ind. prez. 1 sg.
i 3 pl. blagoslovsc, imperf. 3 sg. blagoslove;
conj. prez. 3 sg. i pl. blagoslovesc
blagoslovre s. f. (sil. mf. -slo-), g.-d. art.
blagoslovrii, pl. blagoslovri
Blagovetnie s. pr. f. (sil. -ni-e), art.
Blagovetnia (sil. -ni-a), g.-d. art.
Blagovetniei
blajn adj. m., pl. blajni; f. sg. blajn, pl. blajne
blajintte s. f., g.-d. art. blajintii
blam s. n., pl. blmuri
blam vb., ind. prez. 1 sg. blamz, 3 sg. i pl.
blamez
blambil adj. m., pl. blambili; f. sg. blambil,
pl. blambile
blamre s. f., g.-d. art. blamrii; pl. blamri
bln s. f., g.-d. art. blnii; pl. (scnduri)
blni, (piei prelucrate) blni/blnuri,
(haine) blnuri
blanc (piele tbcit, material insensibil)
s. n., pl. blncuri
blanc (spaiu alb) s. n., pl. blncuri
blancre s. f., g.-d. art. blancrii
blancht s. f., pl. blanchte
blanqusm s. n. [qui pron. chi]
blan vb., ind. prez. 1 sg. blanz, 3 sg. i pl.
blanez
blanre s. f., g.-d. art. blanrii
blanr s. n., pl. blanruri
blanirure s. f., g.-d. art. blanirurii
blanisre s. f., g.-d. art. blanirii
blasfm s. n., pl. blasfmuri/blasfme
blasfem vb., ind. prez. 1 sg. blasfemz, 3 sg.
i pl. blasfemez
blasfematr adj. m., pl. blasfematri; f. sg. i
pl. blasfematore
blasfmic adj. m., pl. blasfmici; f. sg. blasfmic,
pl. blasfmice
blasfeme s. f., art. blasfema, g.-d. blasfemi,
art. blasfemei
blast s. m.
blastm s. f., pl. blastme
blastocrp adj. m., pl. blastocrpi; f. sg.
blastocrp, pl. blastocrpe
blastodrm s. n., pl. blastodrme
blastodrmic adj. m., pl. blastodrmici, f. sg.
blastodrmic, pl. blastodrmice
blastoftore s. f. (si1. mf. -fto-), art. blastoftora,
g.-d. blastoftori, art. blastoftorei
blastogenz s. f., g.-d. art. blastogenzei
blastografe s. f., g.-d. art. blastografei
blastm s. n.
blastomr s. n., pl. blastomre
blastomict s. f., pl. blastomicte
blastomicz s. f., g.-d. art. blastomiczei;
pl. blastomicze

154
blastomogenz s. f., g-d. art. blastomogenzei
blastopr s. m., pl. blastopri
blastl s. f., g.-d. art. blastlei; pl. blastle
blat s. n., pl. blturi
blatde s. f., pl. blatde
blau s. n.
blaugz s. n. (sil. blau-)
blaz s. n., pl. blzuri
blaz vb., ind. prez. 1 sg. blazz, 3 sg. i pl.
blazez
blazre s. f., g.-d. art. blazrii
blazn s. n., pl. blazone
blazon vb., ind. prez. 1 sg. blazonz, 3 sg. i
pl. blazonez
blazonst s. m., pl. blazonti
blazonst s. f., pl. blazonste
bljen adj. m., s. m., pl. bljni; f. sg. bljen,
pl. bljne
bljenc s. f., g.-d. art. bljncei; pl. bljnce
blnr s. m., pl. blnri
blnres s. f., g.-d. art. blnrsei; pl. blnrse
blnre (meseria blnarului, atelier,
mulime de blnuri) s. f., art. blnra, g.-d.
art. blnrei; (ateliere, mulime de blnuri)
pl. blnri, art. blnrile
bln vb., ind. prez. 1 sg. blnsc, 3 sg. i pl.
blnte
bln s. f., g.-d. art. blnei; pl. blne
blns adj. m., pl. blni; f. sg. blnos,
pl. blnose
blnu vb. ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blnuisc,
imperf. 3 sg. blnui; conj. prez. 3 sg. i pl.
blnuisc
blnd adj. m., pl. blnzi; f. sg. blnd, pl. blnde
blnde s. f., art. blndea, g.-d. art. blndii
blend (sperietoare, brnci) s. f., g.-d. art.
blndei; pl. blnde
blec interj.
blec adj.
bleau (n expr.) s. n.
bleau (tabl) s. n., art. bleul; pl. bleuri
blefart s. f., pl. blefarte
blefaroconjunctivt s. f., g.-d. art.
blefaroconjunctivtei
blefaroptz s. f. (sil. mf. -pto-), g.-d. art.
blefaroptzei
bleg adj. m., pl. blegi; f. sg. bleg pl. blge
bleg vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blegsc, imperf.
3 sg. blege; conj. prez. 3 sg. i pl. blegesc
bleh vb., ind. prez. 1 sg. blhi, 3 sg. i pl.
blhie, imperf. 3 sg. blehi
blnd s. f., g.-d. art. blndei; pl. blnde
blnie s. f., g.-d. art. blniei
blenide s. n., pl. blenide
blenorgic adj. m., pl. blenorgici; f. sg.
blenorgic, pl. blenorgice

155
blenorage s. f., art. blenoraga, g.-d. art.
blenoragei; pl. blenoragi, art. blenoragile
blenore s. f., art. blenorea, g.-d. art. blenorei
bleojd (a se zgi, a se pleoti) vb., ind. prez.
1 sg. i 3 pl. bleojdsc, imperf. 3 sg. bleojde;
conj. prez. 3 sg. i pl. bleojdesc
bleojdre (zgire, pleotire) s. f., g.-d. art.
bleojdrii; pl. bleojdri
bleot adj. m., pl. bleoi; f. sg. bleot, pl. bleote
bleotocrel s. f., g.-d. art. bleotocrlii; pl.
bleotocrli
bleotocr vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
bleotocrsc, imperf. 3 sg. bleotocre; conj.
prez. 3 sg. i pl. bleotocresc
blestm s. n., pl. blestme
blestem vb., ind. prez. 1 blstem/blestm, 3 sg.
i pl. blstem/blestm
blestemt adj. m., pl. blestemi; f. sg. blestemt,
pl. blestemte
blesteme s. f., art. blestema, g.-d. art.
blestemei: pl. blestemi, art. blestemile
blet vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bletsc, imperf.
3 sg. blete; conj. prez. 3 sg. i pl. bletesc
blid s. n., pl. blde/blduri
blidr (meteugar) s. m., pl. blidri
blidr (raft) s. n., pl. blidre
blimp s. n.
blind vb., ind. prez. 1 sg. blindz, 3 sg. i pl.
blindez
blindj s. n., pl. blindje
blindre s. f., g.-d. art. blindrii; pl. blindri
blindt adj. m., pl. blindi; f. sg. blindt,
pl. blindte
bline s. f.. art. blina, g.-d. art. blinei; pl. blini,
art. blinile
bli s. n., pl. bluri
bloc s. n., pl. blcuri
bloc vb., ind. prez. 1 sg. blochz, 3 sg. i pl.
blochez
blocbil adj. m., pl. blocbili; f. sg. blocbil,
pl. blocbile
blocd s. f., g.-d. art. blocdei; pl. blocde
blocj s. n., pl. blocje
blocnt s. n., adj. m., pl. blocni; f. sg. blocnt,
pl. blocnte
blocre s. f., g.-d. art. blocrii; pl. blocri
blocdiagrm s. f. (sil. -di-a-gra-), g.-d. art.
blocdiagrmei; pl. blocdiagrme
blocntes s. n., pl. blocntesuri
blocstrt s. n., pl. blocstrturi
bloctrn s. n., pl. bloctrnuri
blodogor vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. blodogorsc,
imperf. 3 sg. blodogore; conj. prez. 3 sg. i
pl. blodogoresc
blond adj. m., s. m., pl. blonzi; (persoan,
dantel) f. sg. blnd, pl. blnde

blenorage/bobotie
blondn adj. m., s. m., pl. blondni; f. sg.
blondn, pl. blondne
bluf vb., ind. prez. 1 sg. blufz, 3 sg. i pl. blufez
blum s. n., pl. blmuri
blming s. n., pl. blminguri
bluz vb., ind. prez. 3 sg. bluzez
bluzre s. f., g.-d. art. bluzrii
bluzt adj. m., pl. bluzi; f. sg. bluzt, pl. bluzte
blz s. f., g.-d. art. blzei; pl. blze
bluzn s. n., pl. bluzone
bluzul s. f., g.-d. art. bluzulei; pl. bluzule
ba s. m. invar.
bob s. f., g.-d. art. bobei; pl. bobe
boc s. f.
bocn adj. m., pl. bocni; f. sg. bocn,
pl. bocne
boaiu s. n. (sil. bo-a-iou), art. boaiul;
pl. boaiuri
boit s. f. (sil. boai-), pl. boite
bol s. f., g.-d. art. blii; pl. boli (n expr. i
bole: a bga n boale)
bomb s. f., g.-d. art. bombei; pl. bombe
bore s. f.
borf s. f., g.-d. art. borfei; pl. borfe
bor s. f., g.-d. art. borei; pl. bore
bosc s. f., g.-d. art. botei; pl. bote
boasere s. f., g.-d. art. boaserei
bo s. f., g.-d. art. boei; pl. boe
bob (plant) s. m.
bob (smn folosit la ghicit) s. m., pl. bobi
bob (smn) s. n., pl. bobe
bob (sanie) s. n., pl. bburi
bobrnc s. n., pl. bobrnce
bobr s. m., pl. bobri
bob vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bobsc, imperf.
3 sg. bobe; conj. prez. 3 sg. i pl. bobesc
bobin vb., ind. prez. 1 sg. bobinz, 3 sg. i pl.
bobinez
bobinj s. n., pl. bobinje
bobinre s. f., g.-d. art. bobinrii; pl. bobinri
bobinatore s. f., g.-d. art. bobinatorei; pl.
bobinatore
bobinatr s. m., pl. bobinatri
bobn s. f., g.-d. art. bobnei; pl. bobne
bob s. f., g.-d. art. bobei; pl. bobe
bobltic adj. m. (sil. -ble-), pl. bobltici; f. sg.
bobltic, pl. bobltice
bobl adj. m. (sil. -ble), pl. bobli; f. sg.
boble, pl. boble
bobc s. m., pl. bobci
bobocl s. m., pl. boboci, art. bobocii
bobrnic s. m., pl. bobrnici
bobot adj. m., pl. boboi
bbot s. n., pl. bbote
bobotie s. f., art. bobotia, g.-d. art. bobotii;
pl. boboti

>

>

Bobotez/boierme
Bobotez s. pr. f., g.-d. art. Bobotzei
bobot vb., ind. prez. 1 sg. bobotsc, imperf.
3 sg. bobote; conj. prez. 3 sg. i pl. bobotesc
bobovn s. f., g.-d. art. bobovnei; pl. bobovne
bbslei s. n., art. bbsleiul
bobul s. n., pl. bobule
bobur s. m., pl. boburi
boc//bca/bca-bca/bca, bca interj.
boc s. n., pl. bcuri
bocnc s. m., pl. bocnci
bocaprt s. m., pl. bocapri
bocnel s. f., g.-d. art. bocnlii; pl. bocnli
bocn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bocnsc,
imperf. 3 sg. bocne; conj. prez. 3 sg. i pl.
bocnesc
bocnt s. n.
bocnitore s. f., g.-d. art. bocnitrii; pl.
bocnitri
bocnitr s. f., g.-d. art. bocnitrii; pl. bocnitri
bocce s. f., art. bocceua, g.-d. art. bocclei;
pl. boccle
bocceagu s. m., art. bocceagul; pl. bocceagi,
art. bocceagii
boccealc s. n., pl. boccealcuri
boccel s. f., g.-d. art. boccelei; pl. boccele
bccia s. n.
boccu adj. m., f. bocce; pl. m. i f. bocci
bocel s. f., g.-d. art. boclii; pl. bocli
bcet s. n., pl. bcete
boc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bocsc, imperf.
3 sg. boce; conj. prez. 3 sg. i pl. bocesc
bocre s. f., g.-d. art. bocrii; pl. bocri
boct s. n.
bocitr adj. m., pl. bocitri; f. sg. i pl.
bocitore
bcn s. f.
bc s. f., g.-d. art. bcei; pl. bce
bodrlu s. m., art. bodrlul; pl. bodrli,
art. bodrlii
bodg s. f., g.-d. art. bodgii; pl. bodgi
bdicec s. n., pl. bdicecuri
bodicec vb., ind. prez. 1 sg. bodicechz, 3 sg.
i pl. bodicechez
bodognel s. f., g.-d. art. bodognlii; pl.
bodognli
bodogn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
bodognsc, imperf. 3 sg. bodogne; conj.
prez. 3 sg. i pl. bodognesc
bodognre s. f., g.-d. art. bodognrii; pl.
bodognri
bodni s. n. invar. (sil. -ni)
boehmt s. n. [pron. bo-e-mit]
bom (din Boemia, de artist) adj. m., s. m.,
pl. bomi; f. sg. bom, pl. bome
bom (mediu, fel de via) s. f., g.-d. art.
bomei; pl. bome

156
bogasir s. m. (sil. -si-er), pl. bogasiri
bogasiersc adj. m. (sil. -si-e-), f. bogasieresc;
pl. m. i f. bogasierti
bogasiere s. f. (sil. -si-e-), art. bogasiera, g.-d.
art. bogasierei; (mrfuri, prvlii) pl. bogasieri,
art. bogasierile
bogasu s. n., art. bogasul; pl. bogasuri
bogt adj. m., s. m., pl. bogi; f. sg. bogt,
pl. bogte
bogatr s. m. pl. bogatri
bogtn s. m., pl. bogtni
bogtn s. f., g.-d. art. bogtnei; pl. bogtne
bogt s. m., pl. bogti
bogt s. f., g.-d. art. bogtei; pl. bogte
bogtte s. f., g.-d. art. bogtii
boge s. f., art. boga, g.-d. art. bogei; pl.
bogi, art. bogile
bogdaprste interj. (sil. -pros-)
boght adj. m., pl. boghi; f. sg. boght/
boghet, pl. boghte
boghu s. n., art. boghul; pl, boghuri
boglr s. m. (sil. -glar), pl. boglri
bogoml s. m., pl. bogomli
bogomlic adj. m., pl. bogomlici; f. sg. bogomlic,
pl. bogomlice
bogomilsm s. n.
bogoslv s. m., pl. bogoslvi
bohci s. m., pl. bohci
bo vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. boisc, imperf.
3 sg. boi; conj. prez. 3 sg. i pl. boisc
boi s. n., pl. biuri
boi s. f., art. boiua, g.-d. art. boilii; pl. boili
boil s. f., g.-d. art. boilii; pl. boili
boiangere s. f., art. boiangera, g.-d. art.
boiangerei; (ateliere) pl. boiangeri, art.
boiangerile
boiangu s. m., art. boiangul; pl. boiangi, art.
boiangii
boict s. n. (sil. boi-), pl. boicturi
boicot vb. (sil. boi-), ind. prez. 1 sg. boicotz,
3 sg. i pl. boicotez
boicotre s. f. (sil. boi-), g.-d. art. boicotrii;
pl. boicotri
boic s. m. (sil. boi-), pl. boici
boir s. m. (sil. bo-ier), pl. boiri
boieres s. f. (sil. bo-ie-), g.-d. art. boiersei;
pl. boierse
boiersc adj. m., f. boieresc; pl. m. i f. boierti
boiersc s. n. (sil. bo-ie-)
boierte adv. (sil. bo-ie-)
boier vb. (sil. bo-ie-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
boiersc, imperf. 3 sg. boiere; conj. prez. 3 sg.
i pl. boieresc
boiere s. f. (sil. bo-ie-), art. boiera, g.-d. art.
boierei; pl. boieri, art. boierile
boierme s. f. (sil. bo-ie-), g.-d. art. boiermii

157
boier s. f. (sil. bo-ie-), g.-d. art. boierei; pl.
boiere
boiern s. m. (sil. bo-ie-), pl. boierni
boieroic s. f. (sil. bo-ie-), g.-d. art. boieroicei;
pl. boieroice
boiers adj. m. (sil. bo-ie-), pl. boieri; f. sg.
boieros, pl. boierose
biler s. n. (sil. boi-), pl. bilere
bore s. f. (sil. bo-i-), g.-d. art. borii; pl. bori
bite s. f. (sil. bo-i-), g.-d. art. bitii; pl. biti
boiten s. m. (sil. bo-i-), pl. boitni
bot adj. m. (sil. bo-it), pl. boi; f. sg. bot,
pl. bote
bot s. n. (sil. bo-it)
boitr s. m. (sil. boi-), pl. boitri
bojduc s. f. (sil. -deu-), g.-d. art. bojducii;
pl. bojduci
bojc s. m., pl. bojci
bojogr s. m., pl. bojogri
bol s. n., pl. bluri
bolrd s. m., pl. bolrzi
bolnd adj. m., pl. bolnzi; f. sg. bolnd, pl.
bolnde
bolndtic adj. m., pl. bolndtici; f. sg.
bolndtic, pl. bolndtice
bolnz vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bolnzsc,
imperf. 3 sg. bolnze; conj. prez. 3 sg. i pl.
bolnzesc
bolborosel s. f., g.-d. art. bolboroslii; pl.
bolborosli
bolboros vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
bolborossc, imperf. 3 sg. bolborose; conj. prez.
3 sg. i pl. bolborosesc
bolborosre s. f., g.-d. art. bolborosrii; pl. bolborosri
bolborost s. n.
bolbo vb., ind. prez. 1 sg. bolbosc, 3 sg. i
pl. bolboez; ger. bolbond
bold s. n., pl. blduri
boldi s. m., pl. boldi, art. boldii
boldic s. f., g.-d. art. boldicii; pl. boldici
bold vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. boldsc, imperf.
3 sg. bolde; conj. prez. 3 sg. i pl. boldesc
bold adv.
boldir s. n., pl. boldiore
bldo s.n.
bolezn s. f., g.-d. art. bolznei; pl. bolzne
boler (dans spaniol) s. n., pl. boleruri
boleru (ilic) s. n., art. bolerul; pl. boleruri
bolni s. f., g.-d. art. bolniei; pl. bolnie
bolt s. m.
blf s. f., g.-d. art. blfei; pl. blfe
bol vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bolsc, imperf.
3 sg. bole; conj. prez. 3 sg. i pl. bolesc
bold s. m., pl. bolzi
blite s. f., g.-d. art. blitii; pl. bliti
bolivr s. m., pl. bolivri

boier/bombrd
bolivin s. m., adj. m. (sil. -vi-an), pl. bolivini
(sil. -vi-eni); f. sg. bolivin, g.-d. art. bolivinei,
pl. bolivine
bolnv adj. m., s. m., pl. bolnvi; f. sg. bolnv,
pl. bolnve
bolnv vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bolnvsc,
imperf. 3 sg. bolnve; conj. prez. 3 sg. i pl.
bolnvesc
bolnvicis adj. m., pl. bolnvicii; f. sg.
bolnvicios, pl. bolnviciose
bolnvir adj. m. (sil. -vior), pl. bolnviri;
f. sg. bolnvior, pl. bolnviore
blni s. f., g.-d. art. blniei; pl. blnie
bologrf s. n., pl. bologrfe
bologrm s. f., pl. bologrme
bolohovni s. m. pl.
bolomtric adj. m., pl. bolomtrici; f. sg.
bolomtric, pl. bolomtrice
bolometre s. f., g.-d. art. bolometrei
bolomtru s. n. (sil. -tru), art. bolomtrul; pl.
bolomtre
bolovn s. m., pl. bolovni
bolovnl s. m., pl. bolovni, art. bolovnii
bolovn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bolovnsc,
imperf. 3 sg. bolovne; conj. prez. 3 sg. i pl.
bolovnesc
bolovn s. n., pl. bolovnuri
bolovns adj. m., pl. bolovni; f. sg.
bolovnos, pl. bolovnose
blson s. n.
bolevc s. m., adj. m., pl. bolevci; f. sg. bolevc,
g.-d. art. bolevcei; pl. bolevce
bolevsm s. n.
boleviz vb., ind. prez. 1 sg. bolevizz, 3 sg.
i pl. bolevizez
bolevizre s. f., g.-d. art. bolevizrii; pl. bolevizri
bolt s. m., pl. bolti
blt s. f., g.-d. art. blii; pl. boli
bolt vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. boltsc, imperf.
3 sg. bolte; conj. prez. 3 sg. i pl. boltesc
boltior s. f., g.-d. art. boltiorei; pl. boltiore
boltitr s. f., g.-d. art. boltitrii; pl. boltitri
bolt s. f., g.-d. art. boltei; pl. bolte
bol s. n., pl. bluri
bolr s. m., pl. bolri
blus s. n.
bomb vb., ind. prez. 1 sg. bombz, 3 sg. i pl.
bombez
bombj s. n., pl. bombje
bombamnt s. n.
bombard vb., ind. prez. 1 sg. bombardz, 3 sg.
i pl. bombardez
bombardamnt s. n., pl. bombardamnte
bombardre s. f., g.-d. art. bombardrii; pl.
bombardri
bombrd s. f., g.-d. art. bombrdei; pl. bombrde

>

>

bombardir/bordei
bombardir (persoan) s. m. (sil. -di-er),
pl. bombardiri
bombardir (avion) s. n. (sil. -di-er), pl.
bombardire
bombardn s. n., pl. bombardone
bombre s. f., g.-d. art. bombrii; pl. bombri
bombstic adj. m., pl. bombstici; f. sg.
bombstic, pl. bombstice
bombasticsm s. n.
bombasticitte s. f., g.-d. art. bombasticitii
bmb s. f., g.-d. art. bmbei; pl. bmbe
bombnel s. f., g.-d. art. bombnlii; pl.
bombnli
bombn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bombnsc,
imperf. 3 sg. bombne; conj. prez. 3 sg. i pl.
bombnesc
bombnre s. f., g.-d. art. bombnrii; pl.
bombnri
bombnt s. n.
bombt s. f., pl. bombte
bombu s. n., art. bombul; pl. bomburi
bomb s. f., g.-d. art. bombei; pl. bombe
bombon s. f., g.-d. art. bombonei; pl. bombone
bombonere s. f., art. bombonera, g.-d. art.
bombonerei; pl. bomboneri, art. bombonerile
bombonir s. f. (sil. -ni-e-), g.-d. art.
bombonirei; pl. bombonire
bmbyx s. m.
bomfier s. n. (sil. -fa-ier), pl. bomfiere
bomprs s. n., pl. bomprse
bon s. n., pl. bnuri
bonapartsm s. n.
bonapartst adj. m., s. m., pl. bonapartti; f. sg.
bonapartst, pl. bonapartste
bn s. f., g.-d. art. bnei; pl. bne
bonc/bnca (-bonca) interj.
bonc vb., ind. prez. 3 sg. boncite/bncie,
imperf. 3 sg. bonci; conj. prez. 3 sg. i pl.
boncisc/bncie
bonclu vb., ind. prez. 3 sg. boncluite,
imperf. 3 sg. bonclui; conj. prez. 3 sg. i pl.
boncluisc
bonclut s. n.
boncnt s. n., pl. boncnturi
bond s. n., pl. bnduri
bondr s. m., pl. bondri
bondr s. m., pl. bondri
bonderiz vb., ind. prez. 1 sg. bonderizz, 3 sg.
i pl. bonderizez
bonderizre s. f., g.-d. art. bonderizrii
bondis vb., ind. prez. 3 sg. bondisez
bondc adj. m., s. m., pl. bondci; f. sg. bondoc,
pl. bondoce
bondocl adj. m., pl. bondoci; f. sg. bondoce,
pl. bondocle
bont (scufie, vel) s. f., pl. bonte

158
bonec s. f., g.-d. art. bonelei; pl. bonele
bongose s. f. pl.
bngos s. n., pl. bngosuri
bonir s. n. (sil. -ni-er), pl. bonire
bonific vb., ind. prez. 1 sg. bonfic, 3 sg. i pl.
bonfic
bonificre s. f., g.-d. art. bonificrii; pl. bonificri
bonificie s. f. (sil. -i-e), art. bonificia
(sil. -i-a), g.-d. art. bonificiei; pl. bonificii,
art. bonificiile (sil. -i-i-)
bonimnt s. n., pl. bonimnte
bonitre s. f., g.-d. art. bonitrii; pl. bonitri
bonitte s. f., g.-d. art. bonitii; pl. boniti
bont s. f., pl. bonte
bonjr interj.
bonjr s. n., pl. bonjruri
bonjursm s. n.
bonjurst s. m., pl. bonjurti
bonnz s. m., adj. m., pl. bonnzi; f. sg. bonnz,
pl. bonnze
bonm s. m., pl. bonmi
bonome s. f., art. bonoma, g.-d. bonomi, art.
bonomei
bont adj. m., pl. boni; f. sg. bont, pl. bonte
bont vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bontsc, imperf.
3 sg. bonte; conj. prez. 3 sg. i pl. bontesc
bontre s. f., g.-d. art. bontrii; pl. bontri
bontn s. n.
bonz s. m., pl. bonzi
bonzi s. m.
bor (element chimic) s. n.; simb. B
bor (la plrie) s. n., pl. bruri
bra s. m. invar.
borci s. n., pl. borce
borcit s. n.
boraginace s. f., pl. boraginace
born s. m., pl. borni
borangc s. n., pl. borangcuri
bort s. m., pl. bori
brax s. n.
bortr s. f., g.-d. art. bortrii; pl. bortri
borborgme s. n., pl. borborgme
borcn s. n., pl. borcne
borcn s. n., pl. borcne
borcnt adj. m., pl. borcni; f. sg.
borcnt, pl. borcnte
borceg (plant) s. m.
borceg (nutre) s. n., pl. borceguri
bord s. n., pl. brduri
bord vb., ind. prez. 1 sg. bordz, 3 sg. i pl.
bordez
bordj s. n., pl. bordje
bordre s. f., g.-d. art. bordrii
borde s. f., art. bordea
bordi s. n., pl. bordie
bordei s. n., pl. bordeie

159
bordl s. n., pl. bordluri
bordelz adj. m., s. m., pl. bordelzi; f. sg.
bordelz, pl. bordelze
borderu s. n., art. borderul; pl. borderuri
bord adj. invar.
bord s. n., art. bordul
bordur vb., ind. prez. 1 sg. bordurz, 3 sg. i
pl. bordurez
bordurre s. f., g.-d. art. bordurrii; pl. bordurri
bordr s. f., g.-d. art. bordrii; pl. bordri
borel adj. m. (sil. -re-al), pl. boreli; f. sg. borel,
pl. borele
bores s. f., g.-d. art. borsei; pl. borse
borf s. m., pl. borfi
borfe s. f., art. borfa, g.-d. art. borfei;
pl. borfi, art. borfile
brghis s. n.
borht s. n., pl. borhturi
bric adj. m.
borict adj. m., pl. borici; f. sg. borict,
pl. boricte
borsm s. n.
brium s. n. (sil. -ri-um)
bor vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. borsc, imperf.
3 sg. bor; conj. prez. 3 sg. i pl. borsc
brmain s. f., g.-d. art. brmainii; pl. brmaini
born vb., ind. prez. 1 sg. bornz, 3 sg. i pl.
bornez
bornj s. n.
bornre s. f., g.-d. art. bornrii; pl. bornri
brn s. f., g.-d. art. brnei; pl. brne
bornt s. n.
boron s. f., g.-d. art. boronei; pl. borone
borobo s. f., g.-d. art. boroboei; pl. boroboe
bord s. n.
boron vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. boronsc,
imperf. 3 sg. borone; conj. prez. 3 sg. i pl.
boronesc
boront s. n.
borst s. f., pl. borste
bor s. n., pl. bruri
borres s. f., g.-d. art. borrsei; pl. borrse
bor vb., ind. prez. 3 sg. borte, imperf. 3 sg.
bore; conj. prez. 3 sg. i pl. boresc
borir s. m., pl. boriri
bort s. n.
brt s. f., g.-d. art. brtei; pl. brte
bortel vb., ind. prez 1 sg. i 3 pl. bortelsc, imperf.
3 sg. bortele; conj. prez. 3 sg. i pl. bortelesc
bort vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bortsc, imperf.
3 sg. borte; conj. prez. 3 sg. i pl. bortesc
borticc s. f., g.-d. art. borticlei; pl. borticle
bor s. n., pl. bruri
bors adj. m., pl. bori; f. sg. boros, pl.
borose
borr s. f., g.-d. art. borrii; pl. borri

bordl/botaniz
brviz s. n.
brz s. f., g.-d. art. brzei; pl. brze
bos s. m., pl. boi
bosj s. n., pl. bosje
bs s. f., pl. bse
boscr s. m., pl. boscri
boscre s. f., art. boscra, g.-d. art. boscrei;
pl. boscri, art boscrile
boscht s. n., pl. boschte
boscorodel s. f., g.-d. art. boscorodlii; pl.
boscorodli
boscorod vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
boscorodsc, imperf. 3 sg. boscorode; conj.
prez. 3 sg. i pl. boscorodesc
bosnic s. m., adj. m. (sil. -ni-ac), pl.
bosnici; f. sg. bosnic, g.-d. art. bosnicei,
pl. bosnice
bosn s. m., pl. bosni
bostn s. m., pl. bostni
bostn s. f., g.-d. art. bostnei; pl. bostne
bostangu s. m., art. bostangul; pl. bostangi,
art. bostangii
bostnr s. m., pl. bostnri
bostnre s. f., art. bostnra, g.-d. art.
bostnrei; pl. bostnri, art. bostnrile
bostnl s. m., pl. bostni, art. bostnii
bostnos s. f. (sil. -noa-), pl. bostnose
bostn/bston (vals, joc de cri) s. n.
bostn (pres tipografic) s. n.
bostonin adj. m., s. m. (sil. -ni-an), pl. bostonini
(sil. -ni-eni); f. sg. bostonin, pl. bostonine
bosumfl vb., ind. prez. 1 sg. bosmflu, 3 sg.
i pl. bosmfl
bosumflre s. f, g.-d. art. bosumflrii; pl.
bosumflri
bo s. n., pl. boe
bor s. m., pl. bori
boimn s. m., adj. m., pl. boimni; f. sg.
boimn, g.-d. art. boimnei, pl. boimne
boolc s. f., g.-d. art. boolcei; pl. boolce
boorg s. m., adj. m., pl. boorgi; f. sg.
boorog, g.-d. art. boorogei, pl. booroge
boorogel s. f., g.-d. art. booroglii; pl. boorogli
boorog vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. boorogsc,
imperf. 3 sg. booroge; conj. prez. 3 sg. i pl.
boorogesc
botn s. f., g.-d. art. botnei, pl. botne
bot s. n., pl. bturi
botnic adj. m., pl. botnici; f. sg. botnic,
pl. botnice
botnic s. f., g.-d. art. botnicii
botanir s. f., pl. botanire
botanst s. m., pl. botanti
botanst s. f., pl. botanste
botaniz vb., ind. prez. 1 sg. botanizz, 3 sg.
i pl. botanizez

>

>

botanizre/bradipsihe
botanizre s. f., g.-d. art. botanizrii
botanografe s. f., g.-d. art. botanografei
botanologe s. f., g.-d. art. botanologei
bt (vas de lemn, bt) s. f., pl. bte
btc s. f., g.-d. art. btcei; pl. btce
boti s. n., pl. botie
botlni s. f., g.-d. art. botlniei; pl. botlnie
botz s. n., pl. botzuri
botez vb., ind. prez. 1 sg. botz, 2 sg. botzi,
3 sg. i pl. botez
botfr/btfor s. m., pl. botfri/btfori
botgrs (pasre) s. m., pl. botgri
bot-grs (epitet) s. m.
botn s. f., g.-d. art. botnei; pl. botne
botir s. n., pl. botiore
btni s. f., g.-d. art. btniei; pl. btnie
boto s. f., g.-d. art. botoei; pl. botoe
bots adj. m., pl. boti; f. sg. botos, pl. botose
botonen adj. m., s. m., pl. botonni; f. sg.
botonen, pl. botonne
botonenc s. f., g.-d. art. botonncei; pl.
botonnce
botrdie s. f. (sil. -tri-di-e), art. botrdia (sil. -di-a),
g.-d. art. botrdiei; pl. botrdii, art. botrdiile
(sil. -di-i-)
botriocefl s. m. (sil. -tri-o-), pl. botriocefli
botriocefalz s. f. (sil. -tri-o-), g.-d. art.
botriocefalzei
botriomicz s. f. (sil. -tri-o-), g.-d. art.
botriomiczei
botr s. m., pl. botri
botulnic adj. m., pl. botulnici
botulsm s. n.
bo (cocolo, bucat de parm) s. n., pl.
buri
bo vb., ind. prez. 1 sg. i pl. bosc, imperf.
3 sg. boe; conj. prez. 3 sg. i pl. boesc
boir s. n., pl. boiore
boitr s. f., g.-d. art. boitrii; pl. boitri
bman s. m., pl. bmani
bog s. m., pl. bogi
bou s. m., art. bul; pl. boi, art. bii
bour s. m., pl. bouri
bu-de-p s. m., pl. bi-de-p
bu-de-blt s. m., pl. bi-de-blt
bu-de-mre s. m., pl. bi-de-mre
bul-Dmnului s. m., pl. bii-Dmnului
boulen s. m., pl. boulni
bul-lui-Dumnezu s. m., pl. bii-lui-Dumnezu
bul-ppii s. m., pl. bii-ppii
bur s. m., pl. buri
bouren adj. m., pl. bourni; f. sg. bouren,
pl. bourne
bourl adj. m., s. m., pl. bouri; f. sg. boure, pl.
bourle
boursc adj. m., f. bouresc; pl. m. i f. bourti

160
bouroic s. f., g.-d. art. bouroicei; pl. bouroice
bour s. m., pl. bouri
bo s. m., pl. boi
bovarsm s. n.
bovariz vb., ind. prez. 3 sg. bovarizez
bovd s. n., pl. bovde
bovide s. n. pl.
bovn adj. m., pl. bovni; f. sg. bovn, pl.
bovne
bovindu s. n. art. bovindul; pl. bovinduri
box (cine buldog) s. m., pl. boci
box (piele de bovine, sport) s. n.
box (arm) s. n., pl. bxuri
box vb., ind. prez. 1 sg. boxz, 3 sg. i pl. boxez
bx s. f., g.-d. art. bxei; pl. bxe
boxr s. m., pl. boxri
boz s. m., pl. boji
bozafr adj. m., pl. bozafri; f. sg. bozafr, pl.
bozafre
bzie s. f. (sil. -zi-e), art. bzia (sil. -zi-a); pl.
bzii, art. bziile (sil. -zi-i-)
brac (prepelicar) s. m., pl. braci
brac (rest, deeu) s. n., pl. brcuri
brac vb., ind. prez. 1 sg. brachz, 3 sg. i pl.
brachez
bracj s. n., pl. bracje
bracre s. f., g.-d. art. bracrii
bracon vb., ind. prez. 1 sg. braconz, 3 sg. i
pl. braconez
braconj s. n., pl. braconje
braconir s. m. (sil. -ni-er), pl. braconiri
bractel adj. m. (sil. -te-al), pl. bracteli; f. sg.
bractel, pl. bractele
bractet adj. m., pl. bractei; f. sg. bractet,
pl. bractete
bracte s. f., art. bractea, g.-d. art. bractei; pl.
bracte
bractel s. f. (sil. -te-o-), g.-d. art. bractelei;
pl. bractele
brad s. m., pl. brazi
bradiartre s. f. (sil. -di-ar-), art. bradiartra,
g.-d. bradiartri, art. bradiartrei
bradicrdic adj. m., pl. bradicrdici; f. sg.
bradicrdic, pl. bradicrdice
bradicarde s. f., art. bradicarda, g.-d.
bradicardi, art. bradicardei
bradichineze s. f. (sil. -zi-e), g.-d. art.
bradichinezei
bradifaze s. f., art. bradifaza, g.-d. bradifazi,
art. bradifazei
bradilale s. f., art. bradilala, g.-d. bradilali,
art. bradilalei
bradipepse s. f., art. bradipepsa, g.-d.
bradipepsi, art. bradipepsei
bradipsihe s. f. (sil. mf. -psi-), art.
bradipsiha, g.-d. bradipsihi, art. bradipsihei

161
brd-ru s. m., pl. brzi-rii
bradt s. n. [pron. brat]
brdul-cimei s. m.
bragagere s. f., art. bragagera, g.-d. art.
bragagerei; pl. bragageri, art. bragagerile
bragagu s. m., art. bragagul; pl. bragagi, art.
bragagii
brg s. f., g.-d. art. brgii; pl. brgi
brghin s. f., g.-d. art. brghinei
brh (orz, reziduuri) s. f.
brahil adj. m. (sil. -hi-al), pl. brahili; f. sg.
brahil, pl. brahile
brahianticlinl s. n. (sil. -hi-an-, -cli-), pl.
brahianticlinle
brahicefl adj. m., s. m., pl. brahicefli; f. sg.
brahicefl, pl.brahicefle
brahicefale s. f., art. brahicefala, g.-d.
brahicefali, art. brahicefalei
brahiloge s. f., art. brahiloga, g.-d. art.
brahilogei; pl. brahilogi
brahiopd s. n. (sil. -hi-o-), pl. brahiopde
brahisinclinl s. n., pl. brahisinclinle
brahistocrn s. f. (sil. -cro-; mf. -sto-), g.-d.
art. brahistocrnei
Brhma s. pr. f. (ras de gini)
brahmn s. m., adj. m., pl. brahmni; f. sg.
brahmn, g.-d. art. brahmnei, pl. brahmne
brahmnic adj. m., pl. brahmnici; f. sg.
brahmnic, pl. brahmnice
brahmansm s. n.
braivn s. n. (sil. brai-)
brm s. f., g.-d. art. brmei; pl. brme
brmbura adv.
bramburel s. f. (sil. -rea-l), pl. bramburli
brancrd s. f., g.-d. art. brancrdei; pl. brancrde
brancardir s. m. (sil. -di-er), pl. brancardiri
brancardir s. f. (sil. -di-e-), g.-d. art.
brancardirei; pl. brancardire
brnchipus s. m. [-chi-, pron. -hi-]
brancig s. n., pl. branciguri
brand s. n., pl. brnduri
brandenbrg s. n., pl. brandenbrguri
brandenburghz adj. m., s. m., pl. brandenburghzi; f. sg. brandenburghz, pl. brandenburghze
brandenbrgic adj. m., pl. brandenbrgici; f. sg.
brandenbrgic, pl. brandenbrgice
branhil adj. m.(sil. -hi-al), pl. branhili; f. sg.
branhil, pl. branhile
brnhie s. f. (sil. -hi-e), art. brnhia (sil. -hi-a),
g.-d. art. brnhiei; pl. brnhii, art. brnhiile
branhiopd s. n., pl. (sil. -hi-o-) branhiopde
branhiozur s. m. (sil. -hi-o-za-ur), pl.
branhiozuri
brnite s. f., g.-d. art. brnitii; pl. brniti
bran vb., ind. prez. 1 sg. branz, 3 sg. i pl.
branez, 1 pl. branm; ger. brannd

brd-ru/brdt
branamnt s. n., pl. branamnte
brn s. f., g.-d. art. brnei; pl. brne
bran s. n., pl. brnuri
bras s. n.
bras vb., ind. prez. 1 sg. brasz, 3 sg. i pl.
brasez
brasj s. n.
brasrd s. f., g.-d. art. brasrdei; pl. brasrde
brasere s. f., art. brasera, g.-d. art. braserei;
pl. braseri, art. braserile
brasro s. n.
brasir s. f. (sil. -si-e-), g.-d. art. brasirei;
pl. brasire
brasst s. m., pl. brasti
brasst s. f., pl. brasste
braov s. f., g.-d. art. braovei; pl. braove
braoven s. m., adj. m., pl. braovni; f. sg.
braoven, pl. braovne
braovenc s. f., g.-d. art. braovncei; pl.
braovnce
braovensc adj. m., f. braovenesc; pl. m. i
f. braoventi
braovene s. f., art. braovena, g.-d. art.
braovenei; pl. braoveni, art. braovenile
bra s. n., pl. bre
bra vb., ind. prez. 1 sg. braz, 3 sg. i pl.
braez
brat s. f.
braunt s. n. (sil. brau-)
brav adj. m., s. m., pl. bravi; f. sg. brv, pl.
brve
brav vb., ind. prez. 1 sg. bravz, 3 sg. i pl.
bravez
bravd s. f., g.-d. art. bravdei; pl. bravde
bravssimo interj.
brvo interj.
bravr s. f., g.-d. art. bravrii; (fapte vitejeti)
pl. bravri
braz vb., ind. prez. 1 sg. brazz, 3 sg. i pl.
brazez
brzd s. f., g.-d. art. brzdei; pl. brzde
brazilin s. m., adj. m. (sil. -li-an), pl. brazilini
(sil. -li-eni); f. sg. brazilin, g.-d. art.
brazilinei, pl. braziline
brazilinc s. f. (sil. -li-an-), g.-d. art. brazilincei
(sil. -li-en-); pl. brazilince
brazr s. f., g.-d. art. brazrii; pl. brazri
brbn s. m., pl. brbni
brcci s. n., pl. brcce
brcinr s. n., pl. brcinre
brcu vb., ind. prez. 1 i 3 pl. brcuisc,
imperf. 3 sg. brcui; conj. prez. 3 sg. i pl.
brcuisc
brcure s. f., g.-d. art. brcurii; pl. brcuri
brdl s. n., pl. brdle
brdt s. n., pl. brdturi

>

>

brdior/bretn
brdior s. f. (sil. -di-oa-), g.-d. art. bdiorei;
pl. bdiore
brd s. n., pl. brduri
brdior s. f., g.-d. art. brdiorei; pl. brdiore
brdir s. m., pl. brdiri
brdi s. m., pl. brdi, art. brdii
brdul s. m., pl. brduli
brd s. m., pl. brdi
brhn vb., ind. prez. 3 sg. brhnte, imperf.
3 sg. brhne; conj. prez. 3 sg. i pl.
brhnesc
brhnt s. n.
brilen adj. m., s. m. (sil. br-i-), pl. brilni;
f. sg. brilen, pl. brilne
brilenca (dans) s. f. art. (sil. br-i-)
brilenc (persoan) s. f. (sil. br-i-), g.-d.
art. brilncei; pl. brilnce
brnu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brnuisc,
imperf. 3 brnui; conj. prez. 3 sg. i pl.
brnuisc
brr s. f., art. brra, g.-d. art. brrii;
pl. brri
bre s. f., art. breua, g.-d. art. brlei;
pl. brle
brir s. n., pl. briore
brzd vb., ind. prez. 1 sg. brzdz, 3 sg. i pl.
brzdez
brzdr s. n., pl. brzdre
brzdtra s. f., g.-d. art. brzdtrii; pl.
brzdtri
brzdu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brzduisc,
imperf. 3 sg. brzdui; conj. prez. 3 sg. i pl.
brzduisc
brzdure s. f., g.-d. art. brzdurii; pl. brzduri
brgl s. f. (sil. -gl), g.-d. art. brglei; pl. brgle
brnci s. n., pl. brnce
brn s. f., g.-d. art. brnei; pl. brne
brnca-prcului s. f.
brncri s. f., g.-d. art. brncriei; (plante)
pl. brncrie
brnca-rsului s. f.
brnc (boal, plant, mn) s. f., g.-d. art.
brncii; (plante, mini) pl. brnci
brnci (mpinstur) s. m., pl. brnci
brnc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brncsc,
imperf. 3 sg. brnce; conj. prez. 3 sg. i pl.
brncesc
brnc adv.
brncovensc adj. m., f. brncovenesc; pl.
m. i f. brncoventi
brncul s. f., g.-d. art. brnculei; pl.
brncule
brncuin adj. m. (sil. -i-an), pl. brncuini;
f. sg. brncuin, pl. brncuine
brnc s. f., g.-d. art. brncei; pl. brnce
brnd s. f., g.-d. art. brndei; pl. brnde

162
brndue/brnduc s. f., art. brndueua/
brnduca, g.-d. art brndulei; pl. brndule
brndu s. f., g.-d. art. brnduei; pl.
brndue
brn/brn s. n., pl. brne/brne
brnir s. n., pl. brniore
brnza-ipurelui s. f.
brnzr s. m., pl. brnzri
brnz s. f., g.-d. art. brnzei
brnz-de-ipure s. f.
brnz-n-stcl s. m.
brnzres s. f., g.-d. art. brnzrsei; pl. brnzrse
brnzre s. f., art. brnzra, g.-d. art.
brnzrei; (locuri) pl. brnzri, art. brnzrile
brnzturi (sortimente de brnz) s. n. pl.
brnz vb., ind. prez. 3 sg. brnzte, imperf.
3 sg. brnze; conj. prez. 3 sg. i pl. brnzesc
brnzoic s. f., g.-d. art. brnzoicei; pl.
brnzoice
brnzs adj. m., pl. brnzi; f. sg. brnzos,
pl. brnzose
bru (cingtoare, parte a corpului omenesc,
ornament, ir) s. n., art. brul; pl. brie
bru (dans) s. n., art. brul; pl. bruri
brul s. n. (sil. br-u-), pl. brule
brur s. n. (sil. br-u-), pl. bruore
bre interj.
brebn s. m., pl. brbeni
bresl s. f., g.-d. art. brslei; pl. brsle
breaz adj. m., pl. breji; f. sg. brez, pl. brze
breza (dans) s. f. art. (dar: ca-la-Breaza)
breb s. m., pl. brebi
brebene s. f., art. brebeneua, g.-d. art.
brebenlei; pl. brebenle
brebenl s. m., pl. brebeni, art. brebenii
brebenc s. m., pl. brebenci
brec (trsur, comand, punct n sport) s. n.,
pl. brcuri
brcie s. f. (sil. -ci-e), art. brcia (sil. -ci-a), g.-d.
art. brciei; pl. brcii, art. brciile (sil.-ci-i-)
bregmtic adj. m., pl. bregmtici; f. sg.
bregmtic, pl. bregmtice
brgm s. f., g.-d. art. brgmei; pl. brgme
brei s. m., pl. brei, art. brii
breln s. n., pl. brelnuri
brelc s. n., pl. brelcuri
brmz s. f., g.-d. art. brmzei; pl. brmze
brenore s. f., g.-d. art. brenorei
bresl s. m., pl. bresli
br s. f., g.-d. art. brei; pl. bre
brete (la mbrcminte) s. f., art. breteua,
g.-d. art. bretlei; pl. bretle
bretl (tehn.) s. f., g.-d. art. bretlei; pl. bretle
brets s. f., g.-d. art. bretsei; pl. bretse
bretn (persoan) s. m., adj. m., pl. bretni;
f. sg. bretn, g.-d. art. bretnei; pl. bretne

163
bretn (pr lsat pe frunte) s. n., pl. bretone
brv s. f., g.-d. art. brvei; pl. brve
brevt s. n., pl. brevte
brevet vb., ind. prez. 1 sg. brevetz, 3 sg. i
pl. brevetez
brevetbil adj. m., pl. brevetbili; f. sg. brevetbil,
pl. brevetbile
brevetre s. f., g.-d. art. brevetrii; pl. brevetri
brevir s. n. (sil. -vi-ar), pl. brevire
breviflr adj. m., pl. breviflri; f. sg. breviflr,
pl. breviflre
breviln adj. m., s. m., pl. brevilni; f. sg. breviln,
pl. brevilne
brevilocvnt adj. m., pl. brevilocvni; f. sg.
brevilocvnt, pl. brevilocvnte
brevilocvn s. f., g.-d. art. brevilocvnei
brevitte s. f., g.-d. art. brevitii
brez vb., ind. prez. 1 sg. brezz, 3 sg. i pl.
brezez
brezie s. f., art. brezia, g.-d. art. brezii;
pl. brezi
breztr s. f., g.-d. art. breztrii; pl. breztri
bri vb. (sil. bri-a), ind. prez. 1 sg. briz, 3 sg.
i pl. briz, 1 pl. brim (sil. bri-em); conj. prez.
3 sg. i pl. brize; ger. brind (sil. bri-ind)
brint adj. m. (sil. bri-ant), pl. brini; f. sg.
brint, pl. brinte
briantn s. f. (sil. bri-an-), g.-d. art. briantnei
brin s. f. (sil. bri-an-)
brird s. m.
bribi s. m., pl. bribi, art. bribii
bric (culoare) adj. invar., s. n.
bric (nav) s. n., pl. brcuri
bricabrc s. n. (sil. -brac), pl. bricabrcuri
briceg s. n., pl. bricge
brichet vb., ind. prez. 1 sg. brichetz, 3 sg. i
pl. brichetez
brichetj s. n.
brichetre s. f., g.-d. art. brichetrii; pl. brichetri
brichetatore s. f., pl. brichetatore
brichetatr s. m., pl. brichetatri
bricht (aparat, produs presat) s. f., pl. brichte
brichetir s. m., pl. brichetire
brici s. n., pl. brce
bricol vb., ind. prez. 1 sg. bricolz, 3 sg. i pl.
bricolez
bricolj s. n., pl. bricolje
bricl s.f., g.-d. art. briclei; pl. bricle
bricolr s. m., pl. bricolri
bricu vb., ind. prez. 1 sg. i pl. bricuisc, 3 sg.
bricuite
brd s. f., g.-d. art. brdei; pl. brde
bridgst s. m. [pron. brigist], pl. bridgti
bre s. f., art. bra, g.-d. art. brei; pl. bri, art. brile
brigd s.f., g.-d. art. brigzii; pl. brigzi
brigadir s. m. (sil. -di-er), pl. brigadiri

bretn/brodr
brigadir s. f. (sil. -di-e-), g.-d. art. brigadirei;
pl. brigadire
brignd s. m., pl. brignzi
brigandj s. n., pl. brigandje
brigantn s. f., g.-d. art brigantnei; pl. brigantne
brighidu s. n., art. brighidul; pl. brighidie
brilint s. n. (sil. -li-ant), pl. brilinte
briliantn adj. m. (sil. -li-an-), pl. briliantni;
f. sg. briliantn, pl. briliantne
bro s. n.
briol s.f. (sil. bri-oa-), g.-d. art. briolei; pl. briole
briofl adj. m., pl.briofli; f. sg. briofl, pl. briofle
brioft s. f. (sil. bri-o-), pl. briofte
briolg s. m., pl. briolgi
briolg s. f., pl. briolge
briolgic adj. m., pl. briolgici; f. sg. briolgic,
pl. briolgice
briologe s. f., g.-d. art. briologei
bri s. f. (sil. bri-o-), g.-d. art. briei; pl. brie
briozor s. n. (sil. bri-o-zo-ar), pl. briozore
brpt s. f, g.-d. art. brptei; pl. brpte
brstol s. n.
bricr s. m., pl. bricri
brc (trsur, briceag) s. f., g.-d. art. brtii;
pl. briti
bricul s. f., g.-d. art. briculei; pl. bricule
bric (briceag mic, trsuric) s. f., g.-d.
art. bricei; pl. brice
britni s. m. pl.
britnic s. m., adj. m., pl. britnici; f. sg.
britnic, g.-d. art. britnicei; pl. britnice
briznt adj. m., s. m., pl. brizni; f. sg.
briznt, pl. briznte
brizn s. f., g.-d. art. briznei
brz s. f., g.-d. art. brzei; pl. brze
brizbz s. n., pl. brizbze/brizbzuri
brizr s. n., pl. brizore
brizr s. f. g.-d. art. brizrei
brojb s. f., g.-d. art. brojbei; pl. brojbe
brosca-pei s. f.
brosc s. f., g.-d. art. brotei; pl. brote
brosc rios s. f. + adj.
brosc-estos s. f., pl. brote-estose
brotec s. m., pl. broteci
brobod s. f., g.-d. art. brobodei; pl. brobode
brobon s. f., g.-d. art. brobonei; pl. brobone
brobon vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brobonsc,
imperf. 3 sg. brobone; conj. prez. 3 sg. i pl.
brobonesc
brocrt s. n., pl. brocrturi
brod vb., ind. prez. 1 sg. brodz, 3 sg. i pl.
brodez
brodre s. f., g.-d. art. brodrii; pl. brodri
brodt s. n.
brodel s. f., g.-d. art. brodlii; pl. brodli
brodr s. m., pl. brodri

>

>

brodere/brdnic
brodere s. f., art. brodera, g.-d. art. broderei;
pl. broderi, art. broderile
brodz s. f., g.-d. art. brodzei; pl. brodze
brod vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. brodsc, imperf.
3 sg. brode; conj. prez. 3 sg. i pl. brodesc
brdnici s. m. pl.
brker s. m., pl. brkeri
brokerj s. n., pl. brokerje
brom s. n.; simb. Br
bromt s. m., pl. bromi
bromhdric adj. m. (sil. -dric)
bromhidrz s. f. (sil. -dro-), g.-d. art.
bromhidrzei
brmic adj. m.
bromsm s. n.
bromoct s. n.
bromofrm s. n.
bromurl adj. m., pl. bromurli; f. sg.
bromurl, pl. bromurle
bromurre s. f., g.-d. art. bromurrii
bromr s. f., g.-d. art. bromrii; pl. bromri
bronhil adj. m. (sil. -hi-al), pl. bronhili; f. sg.
bronhil, pl. bronhile
brnhic adj. m., pl. brnhici; f. sg. brnhic,
pl. brnhice
brnhie s. f. (sil. -hi-e), art. brnhia (sil. -hi-a),
g.-d. art. brnhiei; pl. brnhii, art. brnhiile
(sil. -hi-i-)
bronhil s. f. (sil. -hi-o-), g.-d. art. bronhilei;
pl. bronhile
bronhofone s. f., pl. bronhofoni
bronhografe s. f. (sil. -gra-), art. bronhografa,
g.-d. bronhografi, art. bronhografei; pl.
bronhografi
bronhogrm s. f., pl. bronhogrme
bronholg s. m., pl. bronholgi
bronholg s. f., pl. bronholge
bronholgic adj. m., pl. bronholgici; f. sg.
bronholgic, pl. bronholgice
bronhologe s. f., g.-d. art. bronhologei
bronhometre s. f., g.-d. art. bronhometrei
bronhomtru s. n., pl. bronhomtre
bronhopneumone s. f. (sil. mf. -pne-); pl.
bronhopneumoni
bronhopulmonr adj. m., pl. bronhopulmonri;
f. sg. bronhopulmonr, pl. bronhopulmonre
bronhore s. f., art. bronhorea, g.-d. bronhore,
art. bronhorei
bronhoscp s. n. (sil. mf. -scop), pl. bronhoscope
bronhoscpic adj. m., pl. bronhoscpici; f. sg.
bronhoscpic, pl. bronhoscpice
bronhoscope s. f. (sil. mf. -sco-), art.
bronhoscopa, g.-d. art. bronhoscopei; pl.
bronhoscopi, art. bronhoscopile
bronhospsm s. n. (sil. mf. -spasm), pl.
bronhospsme

164
bronhotome s. f., art. bronhotoma, g.-d. art.
bronhotomei; pl. bronhotomi, art. bronhotomile
bronectaze s. f. (sil. mf. -ec-); pl. bronectazi
bront s. f., pl. bronte
brontic adj. m., pl. brontici; f. sg. brontic,
pl. brontice
brontofobe s. f., g.-d. art. brontofobei
brontogrf s. n., pl. brontogrfe
brontologe s. f., g.-d. art. brontologei
brontozur s. m. (sil. -za-ur), pl. brontozuri
bronz s. n., (obiecte de bronz) pl. brnzuri
bronz vb., ind. prez. 1 sg. bronzz, 3 sg. i pl.
bronzez
bronzj s. n., pl. bronzje
bronzre s. f., g.-d. art. bronzrii; pl. bronzri
bronzir s. m., pl. bronziri
bronzt s. n.
broscn s. m., pl. broscni
broscri s. f., g.-d. art. broscriei; pl. broscrie
broscrsc adj. m., f. broscresc; pl. m. i f.
broscrti
broscre s. f., art. broscra, g.-d. art. broscrei;
pl. broscri, art. broscrile
broscr s. f., g.-d. art. broscrei; pl. broscre
brosci s. m., pl. brosci, art. broscii
brosc s. m., pl. brosci
brosc s. f., g.-d. art. broscei; pl. brosce
bro vb., ind. prez. 1 sg. broz, 3 sg. i pl.
broez, 1 pl. brom; ger. brond
broj s. n.
brore s. f., g.-d. art. brorii; pl. brori
brot s. n.
broatore s. f., pl. broatore
broatr s. m., pl. broatri
br s. f., g.-d. art. brei; pl. bre
brot s. f., pl. brote
broirure s. f., g.-d. art. broirurii
brotsc adj. m., f. brotesc; pl. m. i f. brotti
bror s. f., g.-d. art. brorii; pl. brori
brourc s. f., g.-d. art. brourlei/brourcii; pl.
brourle/brourci
brotc s. m., pl. brotci
brotn s. m., pl. brotni
brotcl s. m., pl. brotci, art. brotcii
brownin adj. f. (sil. -ni-a-), pl. brownine
(sil. -ni-e-)
brr interj.
brucelz s. f., g.-d. art. brucelzei; pl. brucelze
brucn s. f., g.-d. art. brucnei
brudr s. m., pl. brudri
brderaft s. n., pl. bruderfturi
brdin s. f., g.-d. art. brdinei; pl. brdine
brdiu [-diu pron. -du]/brudu adj. m., f.
brdie (sil. -di-e)/brude; pl. m. i f. brdii/brudi
brdnic adj. m., pl. brdnici; f. sg. brdnic,
pl. brdnice

165
bruft s. n., pl. brfturi
bruftu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bruftuisc,
imperf. 3 sg. bruftui.; conj. prez. 3 sg. i pl.
bruftuisc
bruftuil s. f., g.-d. art. bruftuilii; pl. bruftuili
brufture s. f., g.-d. art. brufturii; pl. brufturi
bruftulu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
bruftuluisc, imperf. 3 sg. bruftului; conj. prez.
3 sg. i pl. bruftuluisc
bruh interj.
brui vb. (sil. -ia), ind. prez. 1 sg. bruiz, 3 sg.
i pl. bruiz, 1 pl. bruim (sil. -iem); conj.
prez. 3 sg. i pl. bruize
bruij s. n. (sil. -iaj), pl. bruije
bruit adj. m. (sil. bru-iat), pl. brii; f. sg.
bruit, pl. bruite
bruire s. f. (sil. bru-ie-)
bruin s. n. (sil. -ion), pl. bruione
bruir s. n., pl. bruiore
bruitj s. n., pl. bruitje
brum s. n.
brum vb., ind. prez. 3 sg. brumez
brumr s. m.
brumtic adj. m., pl. brumtici; f. sg. brumtic,
pl. brumtice
brm s. f., g.-d. art. brmei; pl. brme
brumre s. f., art. brumreua, g.-d. art.
brumrlei; pl. brumrle
brumrl s. m.
brumr s. f., g.-d. art. brumrei; pl. brumre
brumru adj. m., f. brumre; pl. m. i f. brumri
brums adj. m., pl. brumi; f. sg. brumos,
pl. brumose
brun adj. m., pl. bruni; f. sg. brn, pl. brne
brun vb., ind. prez. 1 sg. brunz, 3 sg. i pl.
brunez
brunj s. n.
brunre s. f., g.-d. art. brunrii
brunl s. n., pl. brunluri
brunt adj. m., s. m., pl. bruni; f. sg. brunt,
pl. brunte
brusc adj. m., pl. bruti; f. sg. brsc, pl. brte
brusc vb., ind. prez. 1 sg. bruschz, 3 sg. i pl.
bruschez
bruscre s. f., g.-d. art. bruscrii; pl. bruscri
brusche s. f., art. bruschea, g.-d. art. bruschei
brust s. n.
brustn s. m., pl. brustni
brsture s. m., pl. brsturi
bru s. m., pl. brui
brut adj. m., pl. brui; f. sg. brt, pl. brte
brutl adj. m., pl. brutli; f. sg. brutl, pl. brutle
brutalsm s. n.
brutalitte s. f., g.-d. art. brutalitii; pl. brutaliti
brutaliz vb., ind. prez. 1 sg. brutalizz, 3 sg.
i pl. brutalizez

bruft/buctr
brutalizre s. f., g.-d. art. brutalizrii; pl.
brutalizri
brutr s. m., pl. brutri
brt s. f., pl. brte
brutres s. f., g.-d. art. brutrsei; pl. brutrse
brutre s. f., art. brutra, g.-d. art. brutrei;
(magazine) pl. brutri, art. brutrile
brto adv.
bruxelz adj. m., s. m. [ux pron. fr. s] pl.
bruxelzi; f. sg. bruxelz, pl. bruxelze
bu(-bu)/buuu interj.
bubl s. m., pl. bubli
bubaln s. f., g.-d. art. bubalnei; pl. bubalne
bubt s. n., pl. bubturi
bb s. f., g.-d. art. bbei; pl. bbe
bb-negr s. f. (sil. -gr), pl. bbe-ngre
bbe dlci s. f. + adj.
buberc s. m., pl. buberci
bub s. f., g.-d. art. bubei; pl. bube
bubi s. n., pl. buboie
bubn s. n., pl. bubone
bubnic adj. m., pl. bubnici; f. sg. bubnic,
pl. bubnice
bubs adj. m., pl. bubi; f. sg. bubos, pl.
bubose
bubu vb., ind. i conj. prez. 3 sg. i pl. bbuie,
imperf. 3 sg. bubui
bubure s. f., g.-d. art. buburii; pl. buburi
bubut s. n.
bubuitr adj. m. (sil. -bu-i-), pl. bubuitri; f. sg.
i pl. bubuitore
bubuitr s. f. (sil. -bu-i-), g.-d. art. bubuitrii;
pl. bubuitri
bubul s. f., g.-d. art. bubulei; pl. bubule
buburs adj. m., pl. buburi; f. sg. buburos,
pl. buburose
buburz (cocolo) s. n./s. m., pl. buburze/
buburzi
buburz (gndcel) s. f., g.-d. art. buburzei;
pl. buburze
buc (pleav) s. m., (scame de cnep, in)
pl. buci
buc (n expr.) s. n.
bucl adj. m., pl. bucli; f. sg. bucl, pl. bucle
bucr s. n., pl. bucre
buct (parte, poriune, exemplar, oper)
s. f., g.-d. art. bucii; pl. buci
bucte (mncare, cereale) s. f. pl.
bc s. f., g.-d. art. bcii; pl. buci
buclie s. f., art. buclia, g.-d. art. buclii;
pl. bucli
buclie adj. f., pl. buclie/bucli
buclt adj. m., pl. bucli; f. sg. buclt,
pl. buclte
buclu adj. m., f. bucle; pl. m. i f. bucli
buctr s. m., pl. buctri

>

>

buctres/budnc
buctres s. f., g.-d. art. buctrsei; pl.
buctrse
buctre s. f., art. buctra, g.-d. art.
buctrei; pl. buctri, art. buctrile
buctrior s. f. (sil. -ri-oa-), g.-d. art.
buctriorei; pl. buctriore
buctr s. f., g.-d. art. buctrii; pl. buctri
bucl (plant) s. m., pl. buci, art. bucii
bucel vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bucelsc,
imperf. 3 sg. bucele ; conj. prez. 3 sg. i pl.
bucelesc
buc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bucsc,
imperf. 3 sg. buce; conj. prez. 3 sg. i pl.
bucesc
bucc/buce s.f., g.-d. art. buclei; pl.
bucle
buccinatr s. m., pl. buccinatri
buce s. f., art. buceua, g.-d. art. buclei; pl. bucle
bcefal s. m., pl. bcefali
bucel vb., ind. prez. 1 sg. bucelz, 3 sg. i pl.
bucelez
bucelre s. f., g.-d. art. bucelrii
bucentur s. m. (sil. -ta-ur), pl. bucenturi
bche s. f., art. bchea, g.-d. art. bchii; pl. buchi
buchr s. m., pl. buchri
bucherel s. f., g.-d. art. bucherlii; pl. bucherli
bucherte adv.
bucher vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. buchersc,
imperf. 3 sg. buchere; conj. prez. 3 sg. i pl.
bucheresc
buchere s. f., art. buchera, g.-d. bucheri, art.
bucherei; pl. bucheri
bucht s. n., pl. buchte
buchetre s. f., pl. buchetri
buchetir s. f. (sil. -ti-e-), g.-d. art. buchetirei;
pl. buchetire
buchel s. n., pl. buchele
buchinst s. m., pl. buchinti
buchiris vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
buchirissc, imperf. 3 sg. buchirise; conj. prez.
3 sg. i pl. buchirisesc
buchisel s. f., g.-d. art. buchislii; pl. buchisli
buchis vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. buchissc,
imperf. 3 sg. buchise; conj. prez. 3 sg. i pl.
buchisesc
buciard vb. (sil. -ciar-), ind. prez. 1 sg.
buciardz, 3 sg. i pl. buciardez
buciardj s. n., pl. buchiardje
buciardre s. f. (sil. -ciar-), g.-d. art.
buciardrii
bucird s. f. (sil. -ciar-), g.-d. art. bucirdei;
pl. bucirde
bucin s. m., pl. bucini
bucic s. n., pl. bucicuri
bcium (instrument, trunchi) s. n., pl.
bciume

166
bucium vb., ind. prez. 1 sg. bcium, 3 sg. i
pl. bcium
buciumre s. f., g.-d. art. buciumrii; pl. buciumri
bucium s. m., pl. buciumi
bucium s. f., g.-d. art. buciumei; pl. buciume
buciumtr adj. m., pl. buciumtri; f. sg. i
pl. buciumtore
bucl vb. (sil. -cla), ind. prez. 1 sg. buclz, 3 sg.
i pl. buclez
buclj s. n. (sil. -claj), pl. buclje
buclre s. f., g.-d. art. buclrii; pl. buclri
bcl s. f. (sil. -cl), g.-d. art. bclei; pl. bcle
bucl s. n. (sil. -cle), art. buclul; pl. bucluri
buclu s. n., pl. bucle
buclc s. n. (sil. -cluc), pl. buclcuri
bucluc adj. m., s. m. (sil. -clu-), pl. bucluci;
f. sg. bucluc, pl. bucluce
bucovn s. f., g.-d. art. bucovnei; pl. bucovne
buclic adj. m., pl. buclici; f. sg. buclic, pl.
buclice
buclic s. f.
bucolsm s. n.
bucovinen adj. m., s. m., pl. bucovinni; f. sg.
bucovinen, pl. bucovinne
bucovinenc s. f., g.-d. art. bucovinncei;
pl. bucovinnce
bucrniu s. n. (sil. -cra-niu)
bucsu s. m., art. bucsul
bucn adj. m., s. m., pl. bucni
bc s. f., g.-d. art. bcei; pl. bce
buc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bucsc,
imperf. 3 sg. buce; conj. prez. 3 sg. i pl.
bucesc
bucur vb., ind. prez. 1 sg. bcur, 3 sg. i pl.
bcur
bucureten adj. m., s. m., pl. bucuretni; f. sg.
bucureten, pl. bucuretne
bucuretenc s. f., g.-d. art. bucuretncei; pl.
bucuretnce
bucure s. f., art. bucura, g.-d. art. bucurei;
pl. bucuri, art. bucurile
bucurs adj. m., pl. bucuri; f. sg. bucuros,
pl. bucurose
bucvriu s. n. [-riu pron. -ru], art. bucvriul;
pl. bucvrii, art. bucvriile (sil. -ri-i-)
bud vb., ind. prez. 1 sg. budz, 3 sg. i pl.
budez
budal s. f., art. budalua
budn s. f., pl. budne
budapestn adj. m., s. m., pl. budapestni;
f. sg. budapestn, pl. budapestne
bd s. f., g.-d. art. bdei; pl. bde
budi s. n., pl. budie
budihce s. f., art. budihcea, g.-d. art. budihcei;
pl. budihce
budnc s. f., g.-d. art. budncii; pl. budnci

167
budsm s. n.
budst adj. m., s. m., pl. budti; f. sg. budst,
pl. budste
budor s. n. (sil. -doar), pl. budore
buduri s. n., pl. buduroie (sil. -roa-ie)
buf adj. m., pl. bufi; f. sg. bf, pl. bfe
buf interj., s. n.
bufn s. m., pl. bufni
bufnc s. f., g.-d. art. bufncei; pl. bufnce
bufnt adj. m., pl. bufni; f. sg. bufnt,
pl. bufnte
bf s. f., g.-d. art. bfei; pl. bfe
buft s. n., pl. bufte
bufetir s. m. (sil. -ti-er), pl. bufetiri
bufetir s. f. (sil. -ti-e-), g.-d. art. bufetirei;
pl. bufetire
bufu s. n., art. buful; pl. bufuri
bufli s. m. (sil, -flei), pl. bufli, art. buflii
bfn s. f., g.-d. art. bfnei; pl. bfne
bufnel s. f., g.-d. art. bufnlii; pl. bufnli
bfnet s. n., pl. bfnete
bufn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bufnsc, imperf.
3 sg. bufne; conj. prez. 3 sg. i pl. bufnesc
bufnre s. f., g.-d. art. bufnrii; pl. bufnri
bufnt s. n.
bufnitr s. f., g.-d. art. bufnitrii; pl. bufnitri
bfni s.f., g.-d. art bfniei; pl. bfnie
bufn s. m., adj. m., pl. bufni; f. sg. bufn, pl.
bufne
bufond s. f., g.-d. art. bufondei; pl. bufonde
bufonere s. f., art. bufonera, g.-d. art. bufonerei;
pl. bufoneri, art. bufonerile
bufonsc adj. m., pl. bufonti; f. sg. bufonesc,
pl. bufonti
buft s. n., pl. bfturi
bftea s. m.
bugec s. n., pl. bugecuri
bged adj. m., pl. bgezi; f. sg. bged, pl.
bgede
bugt s. n., pl. bugte
bugetr adj. m., pl. bugetri; f. sg. bugetr,
pl. bugetre
bugetivr adj. m., pl. bugetivri; f. sg. bugetivr,
pl. bugetivre
bugetofg s. m., pl. bugetofgi
bgl s. f. (sil. -gl), g.-d. art. bglei; pl. bgle
buglovin adj. m. (sil. -glo-vi-an), pl. buglovini
(sil. -vi-eni); f. sg. buglovin, pl. buglovine
buglovin s. n. (sil. -glo-vi-an)
buh s. n.
buhi (taur) s. m., pl. buhi, art. buhii
buhi (instrument muzical) s. n., pl. buhiuri
buhi-de-blt s. m.
bha-semntrilor s. f.
bha-vrzei s. f.
bh s. f., g.-d. art. bhei; pl. bhe

budsm/bulbifr
buh (a se umfla, a ipa) vb., ind. prez. 1 sg.
i 3 pl. buhisc, imperf. 3 sg. buhi ; conj.
prez. 3 sg. i pl. buhisc
buhil s. f., g.-d. art, buhilii; pl. buhili
buhi s. m., pl. buhii
buhs adj. m., pl. buhi; f. sg. buhos,
pl. buhose
buhuh interj., s. m.
buhr s. n., pl. buhruri
buhurdr s. n., pl. buhurdruri
buhuen adj. m., s. m., pl. buhuni; f. sg.
buhuen, pl. buhune
buhuenc s. f., g.-d. art. buhuncei; pl.
buhunce
bu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. buisc, imperf.
3 sg. bui; conj. prez. 3 sg. i pl. buisc
buic adj. m., pl. buici; f. sg. buic, pl. buice
buiandrg s. m. (sil. bu-ian-), pl. buiandrgi
buiec/buic (sil. bu-i-) vb., ind. prez. 1 sg. i
3 pl. buiecsc/buicsc, imperf. 3 sg. buiece/
buice; conj. prez. 3 sg. i pl. buiecesc/
buicesc
buiestr adj. m., s. m. (sil. -ies-), pl. buiestri
buistru adj. m., s. m. (sil. -ies-), pl. buitri; f. sg.
buistr (sil. -ias-), pl. buistre
buimc adj. m., pl. buimci; f. sg. buimc,
pl. buimce
buimtic adj. m., pl. buimtici; f. sg. buimtic,
pl. buimtice
buimcel s. f., g.-d. art. buimclii; pl. buimcli
buimc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. buimcsc,
imperf. 3 sg. buimce ; conj. prez. 3 sg. i pl.
buimcesc
buimcre s. f., g.-d. art. buimcrii; pl,
buimcri
buit s. f. (sil. bu-io-), pl. buite
buiurdis vb. (sil. -iur-), ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
buiurdissc, imperf. 3 sg. buiurdise; conj. prez.
3 sg. i pl. buiurdisesc
bjd s. f., g.-d. art. bjdei; pl. bjde
bujd vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bujdsc,
imperf. 3 sg. bujde; conj. prez. 3 sg. i pl.
bujdesc
bjeni s. f., g.-d. art. bjeniei; pl. bjenie
buje s. f., art. buja, g.-d. art. bujei; pl. buji,
art. bujile
bujr s. m., pl. bujri
bujor s. m., pl. bujori
bujorl s. m., pl. bujori, art. bujorii
bult s. n., pl. bulte
bl s. f., g.-d. art. blei; pl. ble
bulb s. m., pl. bulbi
bulbr adj. m., pl. bulbri; f. sg. bulbr, pl. bulbre
bulbicultr s. f., g.-d. art. bulbicultrii
bulbifr adj. m., pl. bulbifri; f. sg. bulbifr,
pl. bulbifre

>

>

bulbifrm/bumbct
bulbifrm adj. m., pl. bulbifrmi; f. sg. bulbifrm,
pl. bulbifrme
bulbl s. m., pl. bulbli
bulboc s. f., g.-d. art. bulbocei; pl. bulboce
bulbon s. f., g.-d. art. bulbonei; pl. bulbone
bulbs adj. m., pl. bulbi; f. sg. bulbos, pl.
bulbose
bulbc s. m., pl. bulbci
bulbuc vb., ind. prez. 1 sg. bulbc, 3 sg. i pl.
bulbc
bulbuctr s. f., g.-d. art. bulbuctrii; pl.
bulbuctri
bulbucel s. f., g.-d. art. bulbuclii; pl. bulbucli
bulbuc vb., ind. prez. 3 sg. bulbucte, imperf.
3 sg. bulbuce ; conj. prez. 3 sg. i pl.
bulbucesc
blc s. f., g.-d. art. blcii; pl. bulci
bldo s. n.
buldg s. m., pl. buldgi
buldzer s. n., pl. buldzere
buldozerst adj. m., s. m., pl. buldozerti; f. sg.
buldozerst, pl. buldozerste
bulendr s. f., g.-d. art. bulndrei; pl. bulndre
bult s. m., pl. buli
buletn s. n., pl. buletne
bulevrd s. n., pl. bulevrde; abr. bd
bulevardir adj. m., s. m. (sil. -di-er), pl.
bulevardiri; f. sg. bulevardir, pl. bulevardire
bulevardsm s. n.
bulevardst s. m., pl. bulevardti
bulevardst s. f., pl. bulevardste
bulfu s. n., art. bulful; pl. bulfe
bulgr s. m., adj. m., pl. bulgri; f. sg. bulgr,
pl. bulgre
bulgr (limba) s. f., g.-d. art. bulgrei
bulgr s. m., pl. bulgri
blgre/blgr s. m., pl. blgri
bulgrsc adj. m., f. bulgresc; pl. m. i f.
bulgrti
bulgrte adv.
bulgr vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bulgrsc,
imperf. 3 sg. bulgre; conj. prez. 3 sg. i pl.
bulgresc
bulgre s. f., art. bulgra , g.-d. art. bulgrei;
pl. bulgri, art. bulgrile
bulgroic s. f., g.-d. art. bulgroicei; pl.
bulgroice
bulgrs adj. m., pl. bulgri; f. sg. bulgros,
pl. bulgrose
bulgr s. n.
bulhc s. n., pl. bulhce
bulib s. m., art. buliba, g.-d. art. bulibei;
pl. bulibi
bulichr s. n., pl. bulichre
bulimc adj. m., pl. bulimci; f. sg. bulimc,
pl. bulimce

168
bulime s. f., art. bulima, g.-d. bulimi, art.
bulimei
buln s. f. /buln s. n. (pilul, obiect mic i
rotund), pl. bulne
buln (parm) s. f., g.-d. art. bulnei; pl.
bulne
bulin s. n. (sil. -li-on), pl. (preparat culinar)
bulinuri, (de culturi) bulione
buln s. n., pl. bulone
bulon vb., ind. prez. 1 sg. bulonz, 3 sg. i pl.
bulonez
bulonj s. n., pl. bulonje
bulonre s. f., g.-d. art. bulonrii
bulc s. n., pl. bulcuri
bulucb s. m., art. bulucba, g.-d. art.
bulucbii; pl. bulucbi
bulucbe s. f., art. bulucba, g.-d. art.
bulucbei; pl. bulucbi, art. bulucbile
bulucel s. f., g.-d. art. buluclii
buluc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. bulucsc,
imperf. 3 sg. buluce; conj. prez. 3 sg. i pl.
bulucesc
bulughn s. f., g.-d. art. bulughnei; pl. bulughne
bulumc s. m., pl. bulumci
bulvn/blvn s. m., pl. bulvni/blvni
bulvers vb., ind. prez. 1 bulversz, 3 sg. i pl.
bulversez
bulversnt adj. m., pl. bulversni; f. sg.
bulversnt, pl. bulversnte
bulversre s. f., pl. bulversri
bulverst adj. m., pl. bulversi; f. sg.
bulverst, pl. bulverste
bulz s. m., pl. bulzi
bulz adv.
bulzir s. m., pl. bulziri
bum interj.
bumc s. f., g.-d. art. bumtii; pl. bumti
bumb s. m., pl. bumbi
bumbc (plant) s. m.
bumbc (fibr, fir, estur) s. n., pl. bumbcuri
bumbcr s. m., pl. bumbcri
bumbcri s. f., g.-d. art. bumbcriei; pl.
bumbcrie
bumbcres s. f., g.-d. art. bumbcrsei; pl.
bumbcrse
bumbcre (atelier, produs, meserie,
cmp) s. f., art. bumbcra, g.-d. art.
bumbcrei; (ateliere, produse, cmpuri)
pl. bumbcri, art. bumbcrile
bumbcel s. f., g.-d. art. bumbclii; pl.
bumbcli
bumbcl s. n.
bumbc vb., ind. prez. 1 sg. i 3pl. bumbcsc,
imperf. 3 sg. bumbce; conj. prez. 3 sg. i pl.
bumbcesc
bumbct s. n.

169
bmben adv.
bumburz s. m., pl. bumburzi
bumbur s. m., pl. bumburi
bumerng s. n., pl. bumernguri
bun adj. m., s. m., pl. buni; f. sg. bn, g.-d.
art. bnei, pl. bne
bun s. n., pl. bnuri
bna (cauciuc sintetic) s. f.
Bna-Vestre s. pr. f.
bn-credn s. f., art. bna-credn, g.-d. art.
bnei-credne
bn-cuvin s. f. (sil. -vi-in-), art. buna-cuvin,
g.-d. art. bnei-cuvine
bn-diminea (bot.) s. f.
bunor adv.
bn purtre adj. + s. f.
bunstre s. f., art. bunstrea, g.-d. art.
bunstrii
bn tin adj. + s. f. (sil. ti-in-) (cu ~)
buntte s. f., g.-d. art. buntii; (binefaceri,
mncruri bune, bogii) pl. bunti
bunvie s. f., art. bunvia, g.-d. art. bunviei
bunvon s. f., art. bunvona, g.-d. art.
bunvonei
bunceg s. n., pl. bunceguri
buncherj s. n.
bund s. n., pl. bnduri
bnd s. f., g.-d. art. bndei; pl. bnde
Bundestag s. n.
bund s. f., g.-d. art. bundei; pl. bunde
bunl s. m., pl. buni, art. bunii
bune s. f., art. bunea, g.-d. art. bunii;
pl. buni
bungalu s. n., art. bungalul; pl. bungaluri
bungt s. n., pl. bungturi
bunghin vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
bunghinsc, imperf. 3 sg. bunghine; conj.
prez. 3 sg. i pl. bunghinesc
bun-gst s. n., art. bnul-gst, g.-d. art.
bnului-gst
bunc s. m., pl. bunci
bunc s. f., g.-d. art. bunci/buncii/bunchii;
pl. bunci
bunicl adj. m., pl. bunici; f. sg. bunicc/
bunice, pl. bunicle
bunic s. f., g.-d. art. bunicei; pl. bunice
bunir adj. m., pl. buniri; f. sg. bunior,
pl. buniore
bun s. f., g.-d. art. bunei; pl. bune
bun-plc s. n., art. bnul-plac, g.-d. art.
bnului-plac
bun rms adj. + s. n.
bun-sm s. n., art. bnul-sm, g.-d. art.
bnului-sm
bunt s. n., pl. bnturi
bunt s. m., pl. bunti

bmben/burghez
bun adj. m., pl. buni; f. sg. bun, pl. bune
bur s. m., adj. m., pl. buri; f. sg. br, pl. bre
bur (a astupa cu buraj) vb., ind. prez. 1 sg.
burz, 3 sg. i pl. burez
bur (a ploua mrunt) vb. unipers., ind.
prez. 3 sg. burez
burc s. f., g.-d. art. burcii; pl. burci
burj s. n.
burre s. f., g.-d. art. burrii; pl. burri
burt s. n., pl. burte
burtic s. m., pl. burtici
br s. f., g.-d. art. brei
brb s. f., g.-d. art. brbei; pl. brbe
burbin s. n. (sil. -bi-on)
brc (bund, turt) s. f., g.-d. art. brcii;
pl. burci
burcuor s. f., g.-d. art. burcuorei; pl.
burcuore
burdc s. n., pl. burdce
burdigalin adj. m. (sil. -li-an), pl. burdigalini
(sil. -li-eni); f. sg. burdigalin, pl. burdigaline
burdigalin s. n. (sil. -li-an)
burdf s. n., pl. burdfuri
burduhn s. n., pl. burduhne
burduhns adj. m., pl. burduhni; f. sg.
burduhnos, pl. burduhnose
burduhs adj. m., pl. burduhi; f. sg.
burduhos, pl. burduhose
burduel s. f., g.-d. art. burdulii; pl. burduli
burdul s. n., pl. burdule
burdu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. burdusc,
imperf. 3 sg. burdue; conj. prez. 3 sg. i pl.
burduesc
burdure s. f., g.-d. art. burdurii; pl. burduri
burelj s. n., pl. burelje
burelt s. m., pl. bureli
burt (estur) s. n.
burte (ciuperc, obiect poros) s. m., pl.
buri
buretir s. f., pl. buretire
burte de mre s. m. + prep. + s. f.
buretir s. f., pl. buretire
burets adj. m., pl. bureti; f. sg. buretos,
pl. buretose
burel s. m., pl. burei, art. bureii
burz s. f., g.-d. art. burzei; pl. burze
burfu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. burfuisc,
imperf. 3 sg. burfui ; conj. prez. 3 sg. i pl.
burfuisc
burfuil s. f., g.-d. art. burfuilii; pl. burfuili
burg s. n., pl. brguri
burghz adj. m., s. m., pl. burghzi; f. sg.
burghz, pl. burghze
burghez vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. burghezsc,
imperf. 3 sg. burgheze; conj. prez. 3 sg. i pl.
burghezesc

>

>

burgheze/but
burgheze s. f., art. burgheza, g.-d. art.
burghezei; pl. burghezi, art. burghezile
burghezme s. f., g.-d. art. burghezmii
burghzo-democrtic adj. m. democratic
burghzo-moiersc adj. m. moieresc
burghi s. m. (sil. -ghi-a), pl. burghii
burghire s. f. (sil. -ghi-e-), g.-d. art. burghirii
burghu s. n., art. burghul; pl. burghe, art.
burghele
burgrv s. m., pl. burgrvi
burgravit s. n.
burgnd adj. m., s. m., pl. burgnzi; f. sg.
burgnd, pl. burgnde
burhi s. n., pl. burhie
buri s. m. pl.
burc s. n., pl. burce
burcul-pei s. n.
burn s. n., pl. burne
buru s. n., art. burul; pl. bure, art. burele
burji s. m., pl. burji, art. burjii
burlc s. m., pl. burlci
burln s. n., pl. burlne
burlc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. burlcsc,
imperf. 3 sg. burlce; conj. prez. 3 sg. i pl.
burlcesc
burlce s. f., art. burlca, g.-d. burlci, art.
burlcei
burlu s. m., art. burlul; pl. burli, art. burlii
burlsc adj. m., f. burlsc; pl. m. i f. burlti
burlsc s. f., pl. burleti
burlt s. n., pl. burlturi
burli s. n., pl. burlie
burni vb., ind. prez. 3 sg. burniez
brni s. f., g.-d. art. brniei; pl. brnie
burniel s. f., g.-d. art. burnilii; pl.
burnili
burnis adj. m., pl. burnii ; f. sg. burnios,
pl. burniose
burnz s. n., pl. burnzuri
buroic s. f., g.-d. art. buroicei; pl. buroice
brs (alocaie bneasc, instituie) s. f., g.-d.
art. brsei; pl. brse
burscul s. f., g.-d. art. bursculei; pl. burscule
bursir s. m., adj. m. (sil. -si-er), pl. bursiri;
f. sg. bursir, g.-d. art. bursirei, pl. bursire
bursc (viezure) s. m., pl. bursci
bursuc vb., ind. prez. 1 sg. bursc, 3 sg. i pl.
bursc
bursucr s. m., pl. bursucri
bursc (plant) s. f., g.-d. art. burscei;
pl. bursce
bursucl s. m., pl. bursuci, art. bursucii
bursuflr s. f. (sil. -flu-), g.-d. art. bursuflrii;
pl. bursuflri
brt s. f., g.-d. art. brii; pl. buri
burtvrde s. m. invar.

170
burtverzme s. f., g.-d. art. burtverzmii
brtea s. m.
burtc s. f., g.-d. art. burtcii; pl. burtci
burticc s. f., g.-d. art. burticlei; pl. burticle
burtics adj. m., pl. burtici; f. sg. burticos,
pl. burticose
burtir s. f. (sil. -ti-e-), g.-d. art. burtirei;
pl. burtire
burts adj. m., pl. burti; f. sg. burtos, pl.
burtose
buruin s. f., g.-d. art. buruinii; pl. buruini
buruien s. n., pl. buruienuri
buruiens adj. m., pl. buruieni; f. sg.
buruienos, pl. buruienose
buruien s. f., g.-d. art. buruienei; pl.
buruiene
burzulu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
burzuluisc, imperf. 3 sg. burzului; conj.
prez. 3 sg. i pl. burzuluisc
burzuluil s. f., g.-d. art. burzuluilii; pl.
burzuluili
bus s. n.
busc s. n., pl. bscuri
buscul vb., ind. prez. 1 sg. busculz, 3 sg. i
pl. busculez
busculd s. f., g.-d. art. busculdei; pl. busculde
busnt adj. m., pl. busni; f. sg. busnt,
pl. busnte
busl s. f., g.-d. art. buslei; pl. busle
bust (parte a corpului, dispozitiv) s. n.,
pl. bsturi
bustir s. n., pl. bustire
bustrofedn s. n.
busuic adj. m., pl. busuici; f. sg. busuioc,
pl. busuioce
busuic (plant) s. m.
busuic (dans) s. n.
busuic ru s. m. + adj.
busuic slbtic s. m. + adj.
buel s. f., g.-d. art. bulii; pl. buli
buu s. n., art. buul; pl. buuri
bui s. m. pl.
bu vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. busc, imperf.
3 sg. bue; conj. prez. 3 sg. i pl. buesc
buitr s. f., g.-d. art. buitrii; pl. buitri
bumachu s. m., art. bumachul; pl. bumachi,
art. bumachii
bun s. n., pl. buone
buten s. m., pl. butni
butenr adj. m., s. m., pl. butenri; f. sg.
butenr, pl. butenre
butihn s. m., pl. butihni
buum vb., ind. prez. 1 sg. buumz, 3 sg. i
pl. buumez
but (bucat de carne, poart la jocuri
sportive) s. n., pl. bturi

171
butc adj. m., pl. butci; f. sg. butc, pl.
butce
butd s. f., g.-d. art. butdei; pl. butde
butadin s. f. (sil. -di-e-), g.-d. art. butadinei;
pl. butadine
butafr s. m., pl. butafri
butafric adj. m., pl. butafrici; f. sg. butafric,
pl. butafrice
butafore s. f., art. butafora, g.-d. butafori,
art. butaforei
butaforiz vb. ind. prez. 1 sg. butaforizz, 3 sg.
i pl. butaforizez
butlc s. f., g.-d. art. butlcii; pl. butlci
butn s. m.
butanir s. n., pl. butanire
butanl s. m., pl. butanli
butann s. f., pl. butanne
butr s. m., pl. butri
butrg s. f.
but s. m., pl. buti
but vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. butsc,
imperf. 3 sg. bute; conj. prez. 3 sg. i pl.
butesc
butre s. f., g.-d. art. butrii; pl. butri
butt adj. m., pl. buti; f. sg. butat,
pl. butte
btc s. f., g.-d. art. btcii; pl. butci
bte s. f., art. btea, g.-d. art. bii; pl. bui
butlc s. f., g.-d. art. butlcii; pl. butlci
butelc s. f., g.-d. art. butelcei; pl. butelce
butlie s. f. (sil. -li-e), art. butlia (sil. -li-a), g.-d.
art. butliei; pl. butlii, art. butliile (sil. -li-i-)
butlnic s. n. pl. butlnice
butn s. f., g.-d. art. butnei; pl. butne
buterl s. f., g.-d. art. buterlei; pl. buterle
butc s. n., pl. butcuri
butl s. n.
butilcaucic s. n., g.-d. art. butilcauciucri
butiln s. f., g.-d. art. butilnei; pl. butilne
butlic adj. m., pl. butlici; f. sg. butlic,
pl. butlice
butirt s. m., pl. butiri
butric adj. m.
butirn s. f., g.-d. art. butirnei
butiromtru s. n. (sil. -tru), art. butiromtrul;
pl. butiromtre
buts s. f., g.-d. art. butsei; pl. butse
butnr s. m., pl. butnri
butnre s. f., art. butnra, g.-d. art. butnrei;
(ateliere) pl. butnri, art. butnrile
butorc s. f., g.-d. art. butrcii; pl. butrci
buti s. n., pl. butoie
butoi s. n., pl. butoie
butomace s. f. pl.
butn (nasture) s. m., pl. butni
butn (comutator) s. n., pl. butone

butc/byroniz
buton vb., ind. prez. 1 sg. butonz, 3 sg. i pl.
butonez
butonj s. n.
butonre s. f., g.-d. art. butonrii
butonir s. f. (sil. -ni-e-), g.-d. art. butonirei;
pl. butonire
butc s. m., pl. butci
butuc s. m., pl. butuci
butucns adj. m., pl. butucni; f. sg.
butucnos, pl. butucnose
butucl s. m., pl. butuci, art. butucii
butuc vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. butucsc,
imperf. 3 sg. butuce; conj. prez. 3 sg. i pl.
butucesc
butucs adj. m., pl. butuci; f. sg. butucos,
pl. butucose
btur s. f., g.-d. art. bturii; pl. bturi
buturg s. f., g.-d. art. buturgii; pl. buturgi
buturug s. f., g.-d. art. buturugei; pl.
buturuge
buvbil adj. m., pl. buvbili; f. sg. buvbil,
pl. buvbile
buvt s. f., pl. buvte
buxace s. f., pl. buxace
buzin s. f., g.-d. art. buzinei; pl. buzine
buzt adj. m., pl. buzi; f. sg. buzt, pl. buzte
bz s. f., g.-d. art. bzei; pl. bze
buzl adj. m., pl. bazi; f. sg. buzc,
pl. buzle
buzu adj. invar.
buzdugn s. n., pl. buzdugne
buzdugn vb., ind. prez. l sg. i 3 pl.
buzdugnsc, imperf. 3 sg. buzdugne; conj.
prez. 3 sg. i pl. buzdugnesc
bzer s. n., pl. bzere
buzior s. f., g.-d. art. buziorei; pl. buziore
bzna adv.
buzn vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. buznsc, imperf.
3 sg. buzne; conj. prez. 3 sg. i pl. buznesc
buzi s. n., pl. buzoie
buzoin adj. m., s. m., pl. buzoini; f. sg.
buzoin, pl. buzoine
buzoinc s. f., g.-d. art. buzoincei; pl. buzoince
buzunr s. n., pl. buzunre
buzunr s. n., pl. buzunre
buzunrel s. f., g.-d. art. buzunrlii; pl.
buzunrli
buzunrl s. n., pl. buzunrle
buzunr vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
buzunrsc; imperf. 3 sg. buzunre; conj.
prez. 3 sg. i pl. buzunresc
buzunrt s. n.
byronin adj. m. [pron. baironin], pl.
byronini; f. sg. byronin, pl. byronine
byronsm s. n.
byroniz vb. ind. prez. 3 sg. byronizez

>

C, c s. m. invar. [cit. ce]

ca adv., conjc., interj.
cab s. n., pl. cburi
cabl s. f., g.-d. art. cablei; (intrigi) pl.
cable
cabalt s. f., pl. cabalte
cabaln adj. m., pl. cabalni; f. sg. cabaln,
pl. cabalne
cabalst s. m., pl. cabalti
cabalst s. f., pl. cabalste
cabalstic adj. m., pl. cabalstici; f. sg.
cabalstic, pl. cabalstice
cabn s. f., g.-d. art. cabnei; pl. cabne
cabanir s. m. (sil. -ni-er), pl. cabaniri
cabanir s. f. (sil. -ni-e-), g.-d. art. cabanirei;
pl. cabanire
cabni (manta boiereasc) s. f., g.-d. art.
cabniei; pl. cabnie
cabans s. m., pl. cabani
cabart s. n., pl. cabarte
cabaretir s. m. (sil. -ti-er), pl. cabaretiri
cabz s. m., pl. cabzi
cabazlc s. n., pl. cabazlcuri
cabernt s. n. [pron. fr. caberne]
cabestn s. n., pl. cabestne
cabn s. f., g.-d. art. cabnei; pl. cabne
cabint s. n., pl. cabinte
cabinir s. m., pl. cabiniri
cabl vb. (sil. -bla), ind. prez. 1 sg. cablz, 3 sg.
i pl. cablez
cablj s. n. (sil. -blaj)
cablre s. f., g.-d. art. cablrii; pl. cablri
cablir s. n. (sil. -bli-er), pl. cablire
cablogrm s. f. (sil. -blo-gra-), g.-d. art.
cablogrmei; pl. cablogrme
cablr s. m., pl. cablri
cblu s. n. (sil. -blu), art. cblul; pl. cbluri
cabon s. n., (arhit.) pl. caboone
cabot vb., ind. prez. 3 sg. i pl. cabotez
cabotj s. n., pl. cabotje
cabotir s. n. (sil. -ti-er), pl. cabotire
cabotn s. m., pl. cabotni
cabotinj s. n.
cabotn s. f., g.-d. art. cabotnei; pl. cabotne
cabotinsc adj. m., f. cabotinesc, pl. m. i f.
cabotinti
cabotinsm s. n.
cabotiniz vb., ind. prez. 3 sg. i pl. cabotinizaz
cabotr s. n., pl. cabotore
cabr vb. (sil. -bra), ind. prez. 1 sg. cabrz,
3 sg. i pl. cabrez
cabrj s. n. (sil. -braj), pl. cabrje

cabrre s. f. (sil. -bra-), g.-d. art. cabrrii; pl.

cabrri
cabril s. n. (sil. -bri-ol)
cabril s. f. (sil. -bri-o-), g.-d. art. cabrilei; pl.
cabrile
cabriolt s. n., pl. cabriolte
cabriolt s. f. (sil. -bri-o-), pl. cabriolte
cbul (superstiie) s. f., g.-d. art. cbulei; pl.
cbule
cabulips vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl.
cabulipssc, imperf. 3 sg. cabulipse; conj.
prez. 3 sg. i pl. cabulipsesc
cca s. f. invar., adj. invar.
cacadr s. m., pl. cacadri
cacad s. m.
caco s. f., art. cacua
cacaotir s. m. (sil. -ca-o-ti-er), pl. cacaotiri
cacealm s. f., art. cacealmua, g.-d. art.
cacealmlei; pl. cacealmle
cachetro s. n. [-che- pron, -ce-]
cacc s. m. [-cic pron. -sic], pl. cacci
cciur/ccir adj. m., s. m. (sil. -ciur), pl.
cciuri/cciri; f. sg. cciur/ccir, pl.
cciure/ccire
cacodilt s. m.
cacodlic adj. m.
cacofnic adj. m. fonic
cacofone s. f., art. cacofona, g.-d. art.
cacofonei; pl. cacofoni, art. cacofonile
cacofonsm s. n., pl. cacofonsme
cacogn adj. m., pl. cacogni; f. sg. cacogn,
pl. cacogne
cacogenz s. f., pl. cacogenze
cacografe s. f. (sil. -gra-) grafie
cacolale s. f., g.-d. art. cacolalei
cacologe s. f., art. cacologa, g.-d. art.
cacologei; pl. cacologi, art. cacologile
cacm (animal) s. m., pl. cacmi
cacm (blan) s. n., pl. cacmuri
cacosme s. f., art. cacosma, g.-d. cacosmi,
art. cacosmei
cacostome s. f., g.-d. art. cacostomei
cactace s. f., pl. cactace
cacte s. f., pl. cacte
cctus s. m., pl. cctui
cadastr vb., ind. prez. 1 sg. cadastrz, 3 sg.
i pl. cadastrez
cadastrl adj. m., pl. cadastrli; f. sg.
cadastrl, pl. cadastrle
cadastrre s. f., g.-d. art. cadastrrii; pl. cadastrri
cadstru s. n., art. cadstrul; (registre) pl.
cadstre

173
cadavric adj. m., pl. cadavrici; f. sg.
cadavric, pl. cadavrice
cadavern s. f., pl. cadaverne
cadvru s. n. (sil. -vru), pl. cadvre
cd s. f., g.-d. art. czii; pl. czi
cadn s. f., g.-d. art. cadnei; pl. cadne
caden vb., ind. prez. 1 sg. cadenz, 3 sg.
i pl. cadenez
cadenre s. f., g.-d. art. cadenrii; pl.
cadenri
cadent adv., adj. m., pl. cadeni; f. sg.
cadent, pl. cadente
cadn s. f., g.-d. art. cadnei; pl. cadne
cadenmtru s. n., pl. cadenmtre
cadt s. m., pl. cadi
cadiaschr s. m. (sil. -di-as-), pl. cadiaschri
cadu s. m., art. cadul; pl. cadi, art. cadii
cadmi vb. (sil. -mi-a), ind. prez. 1 sg.
cadmiz, 3 sg. i pl. cadmiz, 1 pl. cadmim
(sil. -mi-em); conj. prez. 3 sg. i pl. cadmize;
ger. cadmind (sil. -mi-ind)
cdmie (oxid de zinc) s. f. (sil. -mi-e), art.
cdmia (sil. -mi-a), g.-d. art. cdmiei; pl.
cdmii
cadmire s. f. (sil. -mi-e-), g.-d. art. cadmirii;
pl. cadmiri
cadmifr adj. m., pl. cadmifri; f. sg.
cadmifr, pl. cadmifre
cdmiu s. n. [-miu pron. -mu], art. cdmiul;
simb. Cd
cadu s. n., art. cadul; pl. caduri
cadr vb. (sil. -dra), ind. prez. 3 sg. i pl. cadrez
cadrj s. n. (sil. -draj), pl. cadrje
cadrn s. n. (sil. -dran), pl. cadrne
cadranr s. f., pl. cadranri
cadrre s. f., pl. cadrri
cdr s. f. (tablou, n comparaii)
cadrl s. n. (sil. -dril), pl. cadrluri
cadrilj s. n.
cadrilt adj. m. (sil. -dri-), pl. cadrili; f. sg.
cadrilt, pl. cadrilte
cadrilatr s. n., pl. cadrilatre
cadrst s. m., pl. cadrti
cdru s. n. (sil. -dru), art. cdrul; pl. cdre
cadc adj. m., pl. cadci; f. sg. cadc, pl.
cadce
caducu s. n., art. caducul; pl. caduce
caducifr adj. m., pl. caducifri; f. sg.
caducifr, pl. caducifre
caduciflr adj. m., pl. caduciflri; f. sg.
caduciflr, pl. caduciflre
caducitte s. f., g.-d. art. caducitii; pl.
caduciti
cdus s. n., pl. cdusuri
cafrd s. m., adj. m., pl. cafrzi; f. sg. cafrd,
pl. cafrde

cadavric/caimc
cafs s. n., pl. cafsuri
caf (local) s. n., pl. cafuri
cafe s. f., art. cafeua, g.-d. art. caflei; pl.
cafle
caf-br s. n., pl. caf-bruri
caf-concrt s. n.
cafe-fltru s. f.
cafeg-ba s. m. invar.
cafegioic s. f. (sil. -gioai-), g.-d. art.
cafegioicei; pl. cafegioice
cafegu s. m., art. cafegul; pl. cafegi, art.
cafegii
cafen/cofen s. f., g.-d. art. cafenei/cofenei
cafesm s. n.
cafel vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. cafelsc,
imperf. 3 sg. cafele; conj. prez. 3 sg. i pl.
cafelesc
cafel s. f., g.-d. art. cafelei; pl. cafele
cafene s. f., art. cafeneua, g.-d. art. cafenlei;
pl. cafenle
cafenel s. f., g.-d. art. cafenelei; pl.
cafenele
cafenu adj. m., f. cafene; pl. m. i f. cafeni
cafen s. f. (sil. -fe-o-), pl. cafene
cfer s. m., pl. cferi
cafetera s. f.
cafetir s. m., pl. cafetire
cafetir s. f. (sil. -ti-e-), g.-d. art. cafetirei; pl.
cafetire
cafu s. m.
cfru s. m., pl. cfri (sil. -fri)
caftn s. n., pl. caftne
caft vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. caftsc,
imperf. 3 sg. cafte; conj. prez. 3 sg. i pl.
caftesc
cagl s. f., g.-d. art. caglei; pl. cagle
chl s. f. (sil. -hl), g.-d. art. chlei; pl. chle
cahulen s. m., adj. m., pl. cahulni; f. sg.
cahulen, pl. cahulne
cahulenc s. f., pl. cahulnce
cai s. f., art. caiua, g.-d. art. cailei; pl. caile,
art. cailele
caic s. n. (sil. -iac), pl. caice
caiacst s. m. (sil. -ia-), pl. caiacti
caiacst s. f. (sil. -ia-), pl. caiacste
caif s. f. (sil. -ia-), g.-d. art. caifei; pl. caife
cac s. n., pl. cace
caiccu s. m. (sil. ca-ic-), art. caiccul; pl.
caicci, art. caiccii
caicl s. n. (sil. ca-i-), pl. caicle
cad (persoan) s. m., pl. cazi
cad (registru, arhiv) s. n., pl. caduri
cier s. n., pl. ciere
cait s. n., pl. caite
caiel s. n. pl. caiele
caimc s. n. (sil. cai-), pl. caimcuri

caimacm/calcinre
caimacm s. m. (sil. cai-), pl. caimacmi
caimacm-ag s. m. invar. (sil. cai-)
caimn (crocodil, nsoitor al muncitorilor
forestieri) s. m. (sil. cai-), pl. caimni
cinic adj. m. (sil. cai-), pl. cinici; f. sg.
cinic, pl. cinice
cainozic adj. m. (sil. cai-, -zo-ic), pl.
cainozici; f. sg. cainozic, pl. cainozice
cainozic s. n. (sil. cai-, -zo-ic)
cairt adj. m., s. m. (sil. ca-i-), pl. cairi; f. sg.
cairt, pl. cairte
cas s. m., pl. cai
cas s. f., g.-d. art. casei; pl. case
cj s. f., pl. cje
cal s. m., pl. cai, art. caii
cal vb., ind. prez. 1 sg. calz, 3 sg. i pl. calez
cla s. f.
calabalc s. n., pl. calabalcuri
ca-la-Breza s. f.
calabrz (din Calabria) s. m., adj. m. (sil. -brez),
pl. calabrzi; f. sg. calabrz, g.-d. art. calabrzei,
pl. calabrze
calabrin (geol.) s. n. (sil. -bri-an)
calaft s. n.
calaicn s. n. (sil. -lai-)
calj s. n., pl. calje
calamandrs s. n., pl. calamandarose
calambr s. n., pl. calambruri
calamburst s. m., pl. calamburti
calamburstic adj. m., pl. calamburstici; f. sg.
calamburstic, pl. calamburstice
calamin vb., ind. prez. 3 sg. i pl. calaminez
calaminj s. n.
calaminre s. f., g.-d. art. calaminrii
calamn s. f., g.-d. art. calamnei; pl. calamne
calamt s. m., pl. calami
calamit vb., ind. prez. 3 sg. calamitez
calamitt adj. m., pl. calamiti; f. sg.
calamitt, pl. calamitte
calamitte s. f., g.-d. art. calamitii; pl.
calamiti
calamtes s. n.
calams s. n.
calnco s. n.
calndo adv.
calandr vb., ind. prez. 1 sg. calandrz, 3 sg.
i pl. calandrez
calandrre s. f., g.-d. art. calandrrii; pl.
calandrri
calandrr s. m., pl. calandrri
calndru s. n., art. calndrul; pl. calndre
calo s. m. (sil. -la-o)
calapr s. m., pl. calapri
calapd s. n., pl. calapode
calatidu s. n., pl. calatidi
cl (nav., bot.) s. f., g.-d. art. clei; pl. cle

174
calc s. n., pl. clcuri
calcn (zool.) s. m., pl. calcni
calcn (arhit.) s. n., pl. calcne
calcn s. f., pl. calcne
calcanu s. n., art. calcanul; pl. calcane
calcantt s. n.
calcr/clcar s. n., pl. calcre/clcare
calcric adj. m., pl. calcrici; f. sg. calcric,
pl. calcrice
calcarifrm adj. m., pl. calcarifrmi; f. sg.
calcarifrm, pl. calcarifrme
calcarn s. n., pl. calcarone
calcars adj. m., pl. calcari; f. sg. calcaros,
pl. calcarose
calcavr s. f., g.-d. art. calcavrii; pl. calcavri
clce (bot.) s. f., pl. clci
clce (chim.) s. f.
calcednie s. f. (sil. -ni-e), art. calcednia (sil.
-ni-a), g.-d. calcednii, art. calcedniei
calceifrm adj. m., pl. calceifrmi; f. sg.
calceifrm, pl. calceifrme
calceme s. f., g.-d. art. calcemei
calchi vb. (sil. -chi-a), ind. prez. 1 sg.
calchiz, 3 sg. i pl. calchiz, 1 pl. calchim
(sil. -chi-em); conj. prez. 3 sg. i pl. calchize;
ger. calchind (sil. -chi-ind)
calchire s. f. (sil. -chi-e-), g.-d. art. calchirii;
pl. calchiri
clcic adj. m., pl. clcici; f. sg. clcic; pl.
clcice
calccol adj. m., pl. calccoli; f. sg. calccol,
pl. calccole
calcidd s. n., pl. calcidde
calcifr adj. m., pl. calcifri; f. sg. calcifr,
pl. calcifre
calciferl s. n.
calcifi vb. (sil. -fi-a), ind. prez. 3 sg. i pl.
calcifiz, 1 pl. calcifim (sil. -fi-em); conj.
prez. 3 sg. i pl. calcifize; ger. calcifind
(sil. -fi-ind)
calcific vb., ind. prez. 3 sg. i pl. calcfic;
conj. prez. 3 sg. i pl. calcfice
calcificre s. f., g.-d. art. calcificrii; pl. calcificri
calcifire s. f. (sil. -fi-e-), g.-d. art. calcifirii;
pl. calcifiri
calcifl adj. m., pl. calcifli; f. sg. calcifl, pl.
calcifle
calcifb adj. m., pl. calcifbi; f. sg. calcifb,
pl. calcifbe
calcifg adj. m., pl. calcifgi; f. sg. calcifg,
pl. calcifge
calcimtru s. n., pl. calcimtre
calcin vb., ind. prez. 1 sg. calcinz, 3 sg. i pl.
calcinez
calcinre s. f., g.-d. art. calcinrii; pl.
calcinri

175
calcinatore s. f., g.-d. art. calcinatorei; pl.
calcinatore
calcinatr (persoan) s. m., pl. calcinatri
calcinatr (aparat) s. n., pl. calcinatore
calcinie s. f. (sil. -i-e), art. calcinia (sil.
-i-a), g.-d. art. calciniei; pl. calcinii, art.
calciniile (sil. -i-i-)
calcn s. f., g.-d. art. calcnei; pl. calcne
calcinz s. f., g.-d. art. calcinzei
calcipene s. f. (sil. -ni-e)
calcipexe s. f. (sil. -xi-e)
calct s. n.
clciu s. n. [-ciu pron. -cu], art. clciul;
simb. Ca
calciure s. f. (sil. -ciu-ri-e)
calcivr adj. m., pl. calcivri; f. sg. calcivr,
pl. calcivre
calcizre s. f., pl. calcizri
calcoclorz s. f. (sil. -clo-), g.-d. art.
calcoclorzei
calcogrf s. m. (sil. -graf), pl. calcogrfi
calcografi vb., ind. prez. 1 sg. calcografiz,
3 sg. i pl. calcografiz
calcogrfic adj. m., pl. calcogrfici; f. sg.
calcogrfic, pl. calcogrfice
calcografe s. f. (sil. -gra-), art. calcografa,
g.-d. calcografi, art. calcografei
calcografire s. f., pl. calcografiri
calcopirt s. f., g.-d. art. calcopirtei
calcosfr s. f., pl. calcosfre
calcotipe s. f., art. calcotipa, g.-d. art.
calcotipei; pl. calcotipi, art. calcotipile
calcozn s. f., g.-d. art. calcoznei
clcul (med.) s. m., pl. clculi
clcul (mat.) s. n., pl. clcule
calcul vb., ind. prez. 1 sg. calculz, 3 sg. i
pl. calculez
calculbil adj. m., pl. calculbili; f. sg.
calculbil, pl. calculbile
calculre s. f., g.-d. art. calculrii; pl. calculri
calcult adj. m., pl. calculi; f. sg. calcult,
pl. calculte
calculatore s. f., g.-d. art. calculatorei; pl.
calculatore
calculatr (persoan) s. m., pl. calculatri
calculatr (tabel, aparat) s. n., pl. calculatore
calculie s. f. (sil. -i-e), art. calculia (sil.
-i-a), g.-d. art. calculiei; pl. calculii, art.
calculiile (sil. -i-i-)
calculs adj. m., pl. calculi; f. sg. calculos,
pl. calculose
calculz s. f., g.-d. art. calculzei; pl. calculze
cald adj. m., pl. calzi; f. sg. cld, pl. clde
caldarm s. n., pl. caldarmuri
caldarmgu s. m., art. caldarmgul; pl.
caldarmgi, art. caldarmgii

calcinatore/caliciflr
caldarn s. f., pl. caldarne
caldrium s. n.
cal-de-p s. m.
caldecn s. m., adj. m. (sil. -de-can)
caldir s. f. (sil. -dei-), g.-d. art. caldirei;
pl. caldire
cal-de-mre s. m.
cle s. f., g.-d. art. cii; pl. ci
Clea-Lptelui s. pr. f.
Clea-Rbilor s. pr. f.
calec s. f., g.-d. art. caltii; pl. calti
clea-vlea loc. adv.
caledonin adj. m. (sil. -ni-an), pl. caledonini
(sil. -ni-eni); f. sg. caledonin, pl. caledonine
calefcie s. f. (sil. -i-e), art. calefcia (sil.
-i-a), g.-d. art. calefciei; pl. calefcii
caleidoscp s. n. (sil. -lei-; mf. -scop), pl.
caleidoscope
caleidoscpic adj. m. (sil. -lei-), pl. caleidoscpici;
f. sg. caleidoscpic, pl. caleidoscpice
calm s. n., pl. calmuri
calembc s. m.
calemcheru s. n., art. calemcherul
calemgu s. m., art. calemgul; pl. calemgi,
art. calemgii
calendr s. n., pl. calendre
calendarstic adj. m., pl. calendarstici; f. sg.
calendarstic, pl. calendarstice
calnde s. f. pl.
calvri s. m. pl. (sil. -vri)
calfat vb., ind. prez. 1 sg. calfatz, 3 sg. i pl.
calfatez
calfatre s. f., g.-d. art. calfatrii
clf s. f., g.-d. art. clfei; pl. clfe
calibr vb. (sil. -bra), ind. prez. 1 sg. calibrz,
3 sg. i pl. calibrez
calibrj s. n. (sil. -braj), pl. calibrje
calibrre s. f. (sil. -bra-), g.-d. art. calibrrii;
pl. calibrri
calibrr adj. m. (sil. -bror), pl. calibrri; f. sg.
i pl. calibrore
calibrr s. n. (sil. -bror), pl. calibrore
calbru s. n. (sil. -bru), art. calbrul; pl. calbre
calc adj. m., s. m., pl. calci; f. sg. calc, pl.
calce
calicnie s. f. (sil. -ni-e), art. calicnia (sil. -ni-a),
g.-d. calicnii, art. calicniei
calicsc adj. m., f. calicesc; pl. m. i f. calicti
calicte adv.
calic vb., ind. prez. 1 sg. i 3 pl. calicsc,
imperf. 3 sg. calice; conj. prez. 3 sg. i pl.
calicesc
calice s. f., art. calica, g.-d. calici, art.
calicei
caliciflr adj. m., pl. caliciflri; f. sg.
caliciflr, pl. caliciflre