Sunteți pe pagina 1din 20

Pronumele (El pronombre)

[modific] Pronumele personale (Los pronombres personales)


Pronumele personale sunt singurele forme din gramatica limbii spaniole care posed o
declinare (redus i ea). La aceste pronume deosebim cazurile nominativ (nominativo),
prepoziional (caso preposicional), dativ (dativo) i acuzativ (acusativo).
Unele forme ale pronumelor personale au accent de intensitate (nosotros, m, ti, ellos,
etc.) iar altele nu (me, te, le, los etc.). Sub acest aspect, deosebim forme accentuate
(formas tnicas o acentuadas) i forme neaccentuate (formas tonas o inacentuadas).
Formele m, ti sunt folosite numai n combinaie cu o prepoziie (a m, a ti, de m, de ti,
etc.). Formele me, te, le, lo, la, se, nos, os, les, los, las nu pot intra n combinaie cu o
prepoziie (a mi me gusta..., me gusta, a ti te gusta, le gusta..., etc.).

[modific] Tabelul pronumelor personale (El cuadro de los pronombres


personales)
Cnd formele neaccentuate ale pronumelor personale urmeaz dup verb se numesc
enclitice. Ele se alipesc la verb: dndome (dndu-mi), lavarte (a te spla), vete! (du-te).
Atunci cnd forma nos n poziie enclitic se unete cu prima persoan plural a unui verb,
acesta pierde litera s: vamos + nos > vmonos. Se suprim d final de la persoana a II-a
plural imperativ, atunci cnd este urmat de pronumele enclitic os: lavad + os>lavaos,
levantad + os>levantaos. Face excepie imperativul verbului ir, id + os > idos.
La imperativul pozitiv, gerunziu (forma simpl) i infinitiv (forma simpl) pronumele
neaccentuat este n mod obligatoriu enclitic: dame i nu *me da, dndole i nu *le dando,
darles i nu *les dar.
La formele compuse ale infinitivului i gerunziului, formele neaccentuate ale pronumelor
personale se alipesc la auxiliar: haberme dado, habindome dado. n cazurile n care un
verb este nsoit de mai multe pronume personale neaccentuate, acestea se aeaz dup
sau naintea acestuia. Deci nu pot fi separate: Me lo da. Dndomelo . Totdeauna forma se
preced celelalte forme neaccentuate: Se lo doy.
O variant a pronumelui personal neaccentuat n cazul dativ (le, Ies) o constituie forma
se. Aceast form este folosit numai atunci cnd preced nemijlocit un alt pronume care
ncepe cu 1, adic combinaiile se lo, se la, se los, se las: Das este libro al seor
profesor? - S, se lo doy (i nu: *le lo doy). Das estas manzanas a los nios? S se
las doy.
Cu forma neutra lo reproducem, de regul, un nume predicativ sau un verb dintr-o
propoziie anterioar: Ests cansada? S, lo estoy. Estis cansadas? S, lo estamos.

[modific] Pronumele personale reflexive (Los pronombres personales


reflejos)
Construcia reflexiv implic urmtoarea condiie: verbul i complementele sale
pronominale s aparin aceleiai persoane i aceluiai numr gramatical: Yo me lavo (Eu
m spl). Yo me lavo las manos (Eu mi spl minile). Toate formele pronumelor
personale - persoana I i a II-a, cu excepia formelor yo i t - pot lua parte la formarea
unei construcii reflexive n calitate de pronume reflexive: Nosotros nos lavamos. Pentru
persoana a III-a singular i plural sunt folosite ca pronume reflexive formele: se, s
precedat de prepoziie i consigo: l se lava - Ellos se lavan. l se lava las manos - Ellos
se lavan las manos. l habla para s - Ellos hablan para s. l lleva la cartera consigo (El
poart servieta cu sine) - Ellos llevan la cartera consigo (Ei poart servieta cu ei nii).

[modific] Pronumele posesive (Los pronombros posesivos)


1. Pronumele posesive funcioneaz ca adjective. La fel ca pronumele personale,
posesivele au forme accentuate (mo, tuyo, suyo, etc.) i forme neaccentuate (m, tu,
su ...) Formele neaccentuate, dintre care unele sunt apocopate (m, tu, su, mis, tus, sus),
preced cuvntul pe care l determin n calitate de atribut (mi pauelo, tu bolso...), iar
formele accentuate se aeaz dup cuvntul la care se refer, dup articol sau
funcioneaz ca nume predicative: l bolso es mo. Un amigo mo 2. a) Formele
pronumelor posesive Pentru un singur posesor Un singur obiect posedat Persoana I mo,
ma Persoana a II-a tuyo, tuya Persoana a III-a suyo, suya Mai multe obiecte posedate
mos, mas tuyos, tuyas suyos, suyas Pentru mai muli posesori Un singur obiect posedat
Mai multe obiecte posedate Persoana I nuestro, nuestra nuestros, nuestras Persoana a II-a
vuestro, vuestra vuestros, vuestras P e r soana a III-a suyo, suya suyos, suyas b) Formele
adjectivelor posesive Pentru un singur posesor Un singur obiect posedat Persoana I mi
Persoana a II-a tu Persoana a III-a su Mai multe obiecte posedate mis tus sus Pentru mai
muli posesori Un singur obiect posedat Mai multe obiecte posedate Persoana I nuestro,
nuestra nuestros, nuestras Persoana a II-a vuestro, vuestra vuestros, vuestras Persoana a
III-a su sus 3. Formele su, suyo sunt echivalente cu de l, de ella, de ellos, de ellas, de
usted, de ustedes. Pentru evitarea ambiguitii, de la caz la caz, se folosesc formule
prepozionale: Su casa - La casa de l - La casa de Ud. (sau: Su casa de Ud.) - La casa de
ellos etc

[modific] Pronumele demonstrative (Los pronombres demostrativos)


1. Pronumele demonstrative pot ndeplini funcia gramatical de substantive, de
adjective: Mi sombrero es ste. Este sombreros es mo. Sunt variabile n gen i numr
(este nio esta nia; estos nios, estas nias) - Posed forme neutre invariabile (esto,
eso, aquello): Aquello que se ve en la lejana es una ciudad. Demonstrativele, de regul,
se aeaz naintea substantivului la care se refer. La demonstrativele cu valoare de
pronume, accentul grafic este facultativ. 2. Formele pronumelor demonstrative Singular
Plural Masc. Fem. Neutru Masc. Fem. este esta esto estos estas ese esa eso esos esas
aquel aquella aquello aquellos aquellas 3. Formele: este, esta, estos, estas desemneaz
lucruri aproape de cel care vorbete: ste es mi coche (adic: ste de aqu es mi coche).

Formele ese, esa, esos, esas desemneaz lucruri mai ndeprtate de cel care vorbete i, n
cazul unui dialog, aproape de cel cruia i se vorbete: Ese es tu coche. Formele aquel,
aquella, aquellos, aquellas desemneaz lucruri i mai ndeprtate de cel care vorbete sau
de interlocutori. Gradaia privitoare la ndeprtarea unui obiect n spaiu este valabil i
pentru dimensiunea timpului: este se folosete pentru prezent, ese pentru un trecut mai
mult sau mai puin apropiat i pentru un viitor, aquel pentru un trecut ndeprtat i,
uneori, pentru un viitor ndeprtat: en estos tiempos, en esos tiempos, en aquellos
tiempos. 4. Demonstrativele, cu excepia lui ese, pot ndeplini i funcie anaforic. n
astfel de cazuri, este reproduce ultimul obiect, iar aquel, pe cel anterior: Mara y Juana
estn leyendo; esta (Juana) est leyendo una novela, y aquella (Mara) un cuento. 5.
Construcii n care apar demonstrativele neutre: esto, eso, aquello esto es - adic, va s
zic; en esto - n vremea asta, ntre timp; con esto - cu asta, cu toate acestea; a eso de cam, n jur de (n construcii ca: a eso de las ocho - n jur de ora opt); eso s que no - asta
nu, asta nu se poate; y eso que - deosebit de faptul c, unde mai pui c; por eso - de
aceea; en eso de - ct despre, n ce privete; eso es - asta este, exact .

[modific] Pronumele relative (Los pronombres relativos)


1. n Limba spaniol se folosete de urmtoarele forme de pronume relative: que, quien,
quienes, el que, la que, los que, las que, lo que, el cual, la cual, los cuales, las cuales, lo
cual, cuanto (-a, -os, -as), cuyo (-a, -os, -as). 2. Pronumele que este invariabil ca gen i
numr: l nio que est aqu es mi hermano - Los nios que estn aqu son mis
hermanos. Antecedentul lui que poate fi substantiv (nume de fiin sau de lucru) i se
poate referi la mai muli antecedeni: Los mdico y los ingenieros que estn en la sala
quieren salir. El poate fi substituit prin el cual (cu formele sale de numr i gen) atunci
cnd introduce o propoziie atributiv explicativ: Los alumnos, que viven lejos, no
llegaron a tiempo a esta fiesta .n fraza mai sus menionat putem nlocui que prin los
cuales: Los alumnos, los cuales... 3. Cual (precedat de articolul hotrt) este variabil
numai ca numr. Cual fr articol nu este pronume. Antecedentul su poate fi nume de
fiine sau de lucruri. Se prefer folosirea lui cual n locul lui que cu caracter explicativ, n
contextele n care antecedentul este departe de relativ, cu prepoziiile por, sin, tras,, ct i
cu prepoziiile bisilabice i locuiuni echivalente (entre los cuales, por encima del cual,
etc): Esper a su vecino, el cual no lleg. No aprendi bien la leccin, por lo cual fue
castigado. Forma neutr lo cual are ca antecedent o form neutr sau o propoziie
precedenta: Era juguetn, lo cual me gustaba. n astfel de secvene, lo cual poate fi
substituit prin lo que: Era juguetn, lo que me gustaba. 4. Quien are o singur form
pentru ambele genuri. Forma de plural este quienes. Se refer la substantive nume de
fiine sau lucruri personificate. Antecedentul su poate fi exprimat sau nu: Este muchacho
con quien hablas es mi hermano. Quien canta, sus males espanta. 5. Cuyo se acord n
gen i numr cu substantivul care urmeaz. Se poate referi la substantive nume de fiine
sau de lucruri: El escritor cuyos libros estoy leyendo, es un amigo mo. Ca sens, este
echivalent cu formele de quien, del cual. 6. Pronumele cuanto este variabil n gen i
numr (cuanto, cuanta, cuantos, cuantas). Formele cuantos, cuantas sunt echivalente cu
construciile todo lo que, todas las que. Ca antecedent pot servi todo, tanto sau un
substantiv nsoit de todo sau tanto: Todos cuantos lo conocen dicen que es inteligente
(Toi care l cunosc spun c este inteligent).

[modific] Pronumele nehotrte (Los pronombros indefinidos)


1. Pronunele nehotrte care se refer numai la nume de fiine alguien, nadie,
quienquiera: alguien lo sabe - cineva tie; nadie lo puede saber - nimeni nu poate s tie.
Alguien i nadie se ntrebuineaz numai la singular, ambele genuri. 2. Algo i nada se
refer la lucruri: nada me dio; cuntame algo. Sunt invariabile. 3. Pronumele nehotrte
care se refer la nume de lucruri sau de fiine: alguno, todo, bastante, uno, otro, dems
etc.: algunos vinieron - civa au venit; todos estn aqu; conozco a bastantes del mismo
gremio. Forma invariabil dems se folosete, de regul, precedat de un articol hotrt la
plural: Algunos nios entraron en la sala: Los dems, en el comedor. Pronumele todo
(toda, todos, todas) (are i o forma neutr: todo) are valoare substantival i adjectival:
Todos entraron en el despacho del jefe. Todos los obreros llegaron a la fbrica. Gruparea
todo + articol (sau alt determinant) + substantiv se folosete att la singular, ct i la
plural: todo el jardn, todo este jardn, todos los jardines, todos estos jardines. Gruparea
todo + substantiv se folosete aproape exclusiv la singular: todo hombre (orice om), toda
escuela (orice coal)... Todo (-a) + uno (-a) + substantiv exprim ideea general de
totalitate i are o valoare de superlativ: todo un ao (un an ntreg), toda una muchacha (o
fat adevarat). 4. Pronumele nehotrte ms i menos sunt invariabile. Cnd
funcioneaz ca adjective se grupeaz la singular, n special cu substantive nume de
materie: agua ap Quiero ms caf Vreau mai mult () cafea leche lapte azcar zahr La
plural, se combin cu substantive ce denumesc lucruri numrabile: libros cri Quiero
menos cuadernos Vreau mai puine caiete carteras serviete lpices creioane Multe din
pronumele nehotrte sunt folosite i ca adjective nehotrte, iar unele numai ca adjective
(ex.: cada).

[modific] Verbul
[modific] Modurile verbului (Los modos del verbo)
n gramatica spaniol actual figureaz trei moduri verbale: indicativul (indicativo),
conjunctivul (subjuntivo) i imperativul (imperativo). Infinitivul, gerunziul i participiul
sunt considerate forme nepersonale (fomas no personales) ale verbului. Formele modale
ale conjunctivului i ale indicativului exprim opoziia non realitate/realitate. Imperativul
nu exprim nici realitate, nici irealitate, Exprim un ordin, un ndemn, o rugminte.

[modific] ntrebuinri ale timpurilor indicativului


Prezentul (Presente) - Cu formele indicativului prezent putem exprima nu numai un fapt
prezent, ci i unul trecut (prezentul istoric) sau viitor: Acude San Martn, combate y
vence. Maana salgo para Madrid y vuelvo el viernes que viene ... n propoziiile
condiionale prezentul indicativului este folosit n locul viitorului: Si vienes, te doy el
libro [Dac vii (vei veni), i dau (i voi da) cartea]. Prezentul poate fi folosit i n locul
imperativului: Vas al mercado, y me compras legumbres. Perfectul compus (Pretrito
perfecto compuesto) exprim o aciune trecut care pstreaz legtura cu prezentul.
Legtura poate fi real sau numai gndit i perceput de ctre vorbitor. Imperfectul
(Pretrito imperfecto) exprim o aciune din trecut n desfurare, sau repetat, care poate

avea loc simultan cu aciunea unui alt verb la imperfect, la perfectul simplu sau cu un
adverb de timp: Los hombres iban al trabajo. Mai mult ca perfectul (Pretrito
pluscuamperfecto) exprim o aciune terminat n trecut naintea altei aciuni de
asemenea trecute (la perfectul simplu, la imperfect). Perfectul simplu (Pretrito perfecto
simple sau Pretrito indefinido) exprim de regul o aciune realizat n trecut, ntr-o
perioad de timp complet scurs: Jose Mart naci en Cuba. Anteayer escrib una carta.
La semana pasada visit un museo. Este un timp folosit mult n vorbirea curent.
Perfectul anterior (Pretrito anterior) exprim o aciune trecut, imediat anterioar fa de
o alt aciune trecut ( redat prin perfectul simplu): Cuando los muchachos hubieron
terminado el trabajo, volvieron a sus casas. n limba spaniol actual, acest timp este
destul de puin folosit. Viitorul (Futuro) poate exprima, printre altele: a) o posibilitate, o
ndoial, o aproximaie: Estar en la oficina a esta hora, Sern las dos de la tarde; b) un
ordin, o interzicere: Luchars por el bien de tu pueblo. No desears mal a tus amigos.
Viitorul anterior (Futuro perfecto) denot o aciune terminat naintea alteia care se va
efectua tot n viitor:, Cuando yo llegue, habrs resuelto ya el asunto. Condiionalul
prezent (Condicional, optativo / potencial) exprim o aciune viitoare n raport cu o
aciune realizat n trecut: Dijiste que Pedro regresara (ayer, hoy, maana). Han dicho
que Pablo no regresara. Aciunea pe care o exprim este eventual, ipotetic.
Condiionalul poate fi folosit i ca form de exprimare politicoas n cazul unei
rugmini, a unei dorine, ntocmai ca formele indicativului imperfect: Querra pedirte un
favor (A vrea s-i cer o favoare). Condiionalul perfect (Condicional optativo/ potencial
perfecto) exprim un fapt deja terminat sau posibil nainte de a avea loc un alt fapt cu
care este n relaie: Pensaba que habran cumplido lo prometido. Modul M odul imperativ
(Modo imperativo) n limba spaniol imperativul are numai dou forme proprii (persoana
a II-a singular i plural): canta - cantad; come - comed; escribe - escribid. Pentru celelalte
persoane se folosesc formele prezentului conjunctiv: Escrbame (usted) una carta.
Trigame (usted) un libro. Que canten ellos! Cantemos nosotros. n spaniol exist opt
verbe (plus compusele lor) care au neregulat persoana a II-a singular: hacer - haz; decir di; poner - pon; ir - ve; salir - sal; venir - ven; ser s; tener - ten. La plural persoana a IIa este regulat la toate verbele. Atunci ns cnd aceast form este aglutinat cu
pronumele personal os, d final din desinen se pierde: levantaos ( = levantad + os),
lavaos (= lavad + os); (excepie: id + os idos). n propoziiile negative toate persoanele
sunt nlocuite cu formele respective ale conjunctivului prezent (precedate de no): No
vengas aqu. No comis tanto. No me digas mentiras. Atunci cnd verbul la imperativ
este nsoit de un pronume personal neaccentuat, acesta are poziie enclitic: Dime la
verdad. n propoziii negative pronumele personal neaccentuat este proclitic: No me lo
digas.

[modific] Modul conjunctiv (modo subjuntivo)


Conjunctivul poate fi folosit n propoziii independente i n propoziii subordonate. a) n
propoziii independente care conin un adverb exprimnd o ndoial (quiz(s), tal vez,
acaso...) folosirea conjunctivului depinde de gradul de intensitate al ndoielii. Cu
conjunctivul, ndoiala se intensific, iar cu indicativul se atenueaz:
Tal vez

han regresado (Poate s-au ntors). Tal vez han regresado (Se prea poate s se fi ntors).
Quiz(s) escribir la carta (Se prea poate s se scrie scrisoarea). Dac adverbele quiz(s),
acaso, tal vez sunt aezate dup verb, acestea, de regul, se construiesc cu indicativul: Tu
amigo te ha invitado tal vez a esta reunin. n propoziiile independente optative, verbul
se construiete cu conjunctivul: Ojal venga a tiempo! (Mcar s vin la timp; s dea
Dumnezeu s vin la timp). Viva la libertad! Seas bienvenido! b) Conjunctivul n
propoziii subordonate Cu verbele care exprim ndoiala, necunoaterea (dudar, hesitar,
vacilar, ignorar, desconocer, etc.) se tinde, de regul, s se foloseasc conjunctivul: Dudo
de que Mara llegue maana. Ignoro que haya trabajado tanto. n astfel de cazuri este
posibil i folosirea indicativului. Incertitudinea poate fi mai categoric sau mai atenuat.
De exemplu, n propoziia Creo que Mara no vuelve ntrim elementul negativ, iar n
No creo que Mara vuelva elementul negativ este mai atenuat. n propoziiile atributive
verbul cere modul indicativ dac antecedentul este cunoscut. Dac este necunoscut sau
ndoielnic, verbul se construiete cu conjunctivul: El hombre que viene es un amigo. Las
personas que asistan a la fiesta debern presentar la invitacin. Escribir lo que Ud. diga.
Cu verbele care exprim team, o stare afectiv (temer, sentir, recelar, alegrarse, deplorar,
lamentar, etc.) se folosete, de regul, conjunctivul: Lamento que no hayas venido. Siento
que se vaya. O aciune viitoare (mai rar o aciune trecut) dependent de un verb care
exprim teama poate fi redat i cu modul indicativ: Temo que llgar tarde. n acest caz
verbul temer are accepia de a bnui, a crede. Cnd se exprim o stare afectiv fa de un
fapt real sau care se enun ca efectiv, folosirea conjunctivului este necesar: Me alegro
de que hayas venido. Siento que no hayas escrito la carta. Expresiile i verbele care arat
o posibilitate, o probabilitate cer totdeauna conjunctivul: Es posible que venga maana.
Es probable que llueva. Expresiile i verbele care indic aciuni considerate ca necesare
(ordin, permisiune, rugminte, sfat, dorin etc.) cer, de obicei, un verb subordonat la
modul conjunctiv: Quiero que vuelvas 1o ms pronto posible. Deseo que te vayas. Es
necesario que estudies. Unele expresii i verbe impersonale (ser til, ser bueno, ser malo,
estar bien, estar mal, convenir, importar, etc. impun i ele folosirea modului conjunctiv n
subordonat: Me conviene que no escribas tal carta. Me importa que hables t que no l.
Est bien que hayas acabado el trabajo.

[modific] ntrebuinri ale timpurilor conjunctivului


Conjunctivul spaniol are trei timpuri simple (prezentul, viitorul i dou forme de
imperfect n -ra, i -se) i trei timpuri compuse (perfectul, viitorul anterior i dou forme
de mai mult ca perfect). Viitorul i viitorul anterior aproape c nu sunt folosite n limba
spaniol actual. Prezentul (Presente de subjuntivo) poate exprima un fapt prezent sau un
fapt viitor. De exemplu: Es posible que Mara escriba la carta. Prezentul conjunctiv
substituie viitorul indicativului n propoziii temporale care exprim un fapt eventual:
Cuando llegue, te excribir. Escrbame, cuando llegues. Conjunctivul perfect (Pretrito
perfecto de subjuntivo). Exprim o aciune ntr-o perioad de timp trecut sau viitoare: Es
posible que haya estado enfermo. Es posible que cuando llegues, ya hayamos
desayunado. Conjunctivul imperfect (Pretrito imperfecto de subjuntivo). Sensul
temporal al celor dou forme ale imperfectului (forma n -ra i forma n -se) poate fi de
prezent, viitor sau trecut n raport cu momentul vorbirii. Exprim simultaneitatea sau
posterioritatea n raport cu aciunea verbului de care depinde conjunctivul: No cre que

Pedro llegara (llegase,) a tiempo. Formele n -ra i cele n se sunt substituibile ntre ele.
Conjunctivul mai mult ca perfect (Pretrito pluscuamperfecto) Exprim o aciune trecut,
terminat naintea altei aciuni de asemenea trecute: No sospechaba ayer que hubieses ya
estudiado el proyecto. n propoziia introdus prin si ntr-o fraza condiional, mai mult
ca perfectul conjunctivului arat c ntr-un moment din trecut un fapt a fost considerat
unul eventual, improbabil: Si te hubiese (hubiera) visto, te habra (hubiera) saludado.
Viitorul perfect al conjunctivului (Futuro perfecto de subjuntivo). Indic o aciune
eventual terminat naintea alteia din prezent sau viitor: Si para entonces (maana por la
tarde) no hubiere llegado, volveremos a casa.

[modific] Infinitivul (El infinitivo)


1. n limba spaniol, infinitivul are dou forme - forma simpl (infinitivo simple =
infinitivul prezent) i forma compus (infinitivo compuesto = infinitivul perfect):
estudiar, aprender, vivir haber estudiado, haber aprendido, haber vivido. 2. Prin natura lui,
infinitivul poate avea funcii sintactice specifice substantivului i funcii sintactice
specifice verbului. a) n calitate de substantiv, poate fi subiect, nume predicativ, atribut al
unui substantiv, complement al unui verb: Me conviene pasear con Ud. (subiect). Querer
es poder (nume predicativ). En este barrio hay casas por alquilar (atribut). Este problema
es fcil de resolver (complement al adjectivului). Deseo trabajar (complement direct). n
funcia de subiect precedat de un verb sau o expresie impersonal (gustar, convenir,
bastar, ser preciso, ser necesario, doler, etc.) infinitivul se construiete fr prepoziie: Es
preciso trabajar. Me gusta leer... b) n combinaiile cu formele digno, fcil, bueno, malo,
etc. urmate de prepoziia de infinitivul are sens pasiv: Tenemos un proyecto fcil de
realizar. Esta calle es fcil de cruzar. Infinitivele legate de un substantiv care preced
particulele por, sin, medio i care arat c o aciune rmne nc de executat au, de
asemenea, sens pasiv: Un problema sin resolver(O problem de rezolvat). Infinitivul
poate s se uneasc cu pronumele personale neaccentuate n poziie enclitic: Quiere
verte. Queremos lavarnos. Queris lavaros. Cu forma compus a infinitivului, pronumele
enclitic este aezat dup auxiliarul haber. Siento haberte castigado. 3. Infinitivele spaniole
se pot substantiva cu ajutorul articolelor, demonstrativelor, posesivelor i a altor
determinani de genul masculin, singular: El gritar; Un gritar; Mi gritar; Este gritar, etc.
Infinitivele spaniole substantivate nu-i pierd caracterul verbal. Astfel pot s se
construiasc cu adverbe: Su protestar constantemente no me gusta. 4. Infinitivele
precedate de unele prepoziii pot forma sintagme fixe care sunt echivalente cu o
subordonat circumstanial. Cteva construcii frecvente n limba actual: Al + infinitivo
este echivalent cu o propoziie temporal: Al salir de la oficina encontr a tu hermano.
Despus de + infinitivo este echivalent cu o propoziie temporal. Despus de lavarnos,
tomaremos el desayuno. Antes de + infinitivo este echivalent cu o propoziie temporal.
Antes de visitar esta empresa, daremos un paseo por el pueblo. A (De) + infinitivo este
echivalent cu o propoziie condiional: A ser ms laborioso. podras terminar a tiempo
el trabajo (Dac ai fi mai harnic, ai termina la timp lucrul). Con + infinitivo este
echivalent cu o propoziie concesiv: uneori poate avea sens condiional: Con estar tan
cansado, quiere salir de casa (Dei este att de obosit, vrea s plece de acas).
Construcia por + infinitivo, n unele contexte, este echivalent cu o propoziie cauzal:
Por leer tanto, Mara lo sabe todo. (Pentru c citete att de mult, Maria tie de toate).

Gerunziul ( El gerundio) 1. Gerunziul spaniol are o form simpl (gerundio simple) i


una compus (gerundio compuesto). Forma simpl se termin n -ando (verbele de
conjugarea I) i n -iendo (verbele de conjugarea a II-a i a III-a): cantar - cantando,
trabajar - trabajando; comer - comiendo, beber - bebiendo; partir - partiendo, salir saliendo. Unele verbe au gerunziul neregulat, i anume verbele de conjugarea a III-a
terminate n -ebir, -edir, -egir, -eguir, -emir, -enchir, -endir, -eir, -estir, etir, -ervir
(concebir - concibiendo, pedir - pidiendo, corregir - corrigiendo, seguir -siguiendo, gemir
- gimiendo, henchir - hinchiendo, rendir - rindiendo, reir -riendo, vestir - vistiendo,
competir - compitiendo, servir - sirviendo), toate verbele terminate n -er (rer riendo,
sonrer - sonriendo), verbele decir -diciendo, erguir - irguiendo, venir - viniendo, poder pudiendo, verbele de conjugarea a III-a terminate n -entir, -erir, -ertir (sentir - sintiendo,
sugerir -sugiriendo, convertir - convirtiendo), ct i verbele terminate n -orir i -ormir
(morir - muriendo, dormir - durmiendo). Forma compus a gerunziului se formeaz cu
gerunziu1 verbului haber i participiul verbului de conjugat: habiendo cantado, habiendo
comido, habiendo salido. 2. Forma simpl a gerunziului este folosit pentru exprimarea
unui proces n desfurare simultan cu aciunea verbului principal: Escribiendo la carta,
cantaba (n timp ce seria scrisoarea, cnta). 3. Forma compus a gerunziului exprim o
aciune realizat anterior fa de cea a verbului principal, indiferent de intervalul de timp
care desparte cele dou aciuni: Habiendo aprobado los exmenes, puedo ir de
vacaciones. Pentru exprimarea unei anterioriti imediate se poate folosi forma
gerunziului precedat de prepoziia en: En terminando el desayuno, iremos a la oficina .
4. Gerunziul se poate construi cu pronumele personale neaccentuate n poziie enclitic:
lavndome, habindome lavado... 5. Gerunziul este folosit ca element formativ al unor
perifraze verbale. 6. Gerunziul are totdeauna un subiect (care poate fi exprimat sau
neexprimat). Acest subiect poate fi: acelai cu subiectul verbului principal, identic cu
complementul direct al verbului principal sau gerunziul poate avea un subiect propriu:
Paseando, me encontr con Juan). Vi a Mara desayunando. Estando t aqu, no temo
(Dac eti tu aici, nu m tem).

[modific] Participiul (El participio)


1. Participiul spaniol se formeaz cu terminaiile -ado (verbele de conjugarea I) i -ido
(verbele de conjugarea a II-a i a III-a); tomar - tomado, comer - comido, vivir - vivido.
Unele participii sunt neregulate. Acestea au terminaia -cho, -so, -to: hacer -hecho, decir dicho, imprimir - impreso, escribir - escrito, poner - puesto, volver - vuelto, etc. Toate
verbele terminate la infinitiv n olver fac participiul n -uelto: devolver - devuelto,
envolver - envuelto, absolver - absuelto, etc. Unele participii au dou forme: una regulat,
cu valoare verbal, i alta neregulat, cu valoare adjectival:
atender atendido - atento elegir - elegido - electo bendecir - bendecido - bendito incluir
- incluido - incluso convertir - convertido - converso maldecir - maldecido - maldito
despertar - despertado- despierto
2. Formele verbului haber + participiu invariabil formeaz timpurile compuse ale
verbelor: he trabajado - hemos trabajado; has comido - habis comido; has partido - han

partido.. Ser + participiul variabil n gen i numr formeaz diateza pasiv: Pedro es
mimado por sus padres. Mara es mimada por sus padres.
3. Participiul poate avea valoare de adjectiv; n acest caz se acord cu substantivul la care
se refer n gen i numr: un campo quemado - unos campos quemados, un pas
adelantado - unos pases adelantados.
4. Unele participii pot avea i sens activ. Contextul ne ajut s determinm sensul
respectiv: una persona leda o persoan care a citit mult (sens activ) fa de un libro
ledo - o carte citit mult (sens pasiv)
Alte exemple: Agradecida o persoan recunosctoare) Una persona atrevid ( ndrznea)
porfiada ( capricioas) presumida ( ncrezut) preciada ( nfumurat) arrepentida ( care sa cit) resuelta ( hotrt) cansada ( plictisitoare, obositoare) esforzada ( curajoas,
viteaz) Participiile mai sus menionate, cnd funcioneaz ca adjective i au sens activ se
construiesc cu ser: Pedro es atrevido (Petre este ndrzne); Pedro es cansado (Petre este
plictisitor) fa de: Pedro est cansado (Petre este obosit).

[modific] Diateza pasiv (La voz pasiva)


n limba spaniol, diateza pasiv admite dou tipuri de construcii: 1. Formele verbului
ser (de asemenea estar) + un participiu: Esta casa ser vendida en subasta (Aceast cas
va fi vndut la licitaie). Este cuarto era pintado por mi to (Aceast camer era zugrvit
de unchiul meu). Acest tip de construcii pasive se prezint sub dou forme - cu
complementul de agent exprimat i fr complement de agent: La carta fue escrita por
Carmen (Scrisoarea a fost scris de ctre Carmen). Ya est puesta la mesa (Masa este deja
pus). Complementul de agent este introdus, de regul, prin prepoziia por; uneori prin
de: La patria fue salvada por nuestros hroes. El nio fue atacado por la viruela (Copilul
s-a mbolnvit de vrsat). Participiul se acord n gen i numr cu subiectul gramatical
(pacient). n cazul a dou forme pasive n relaie de coordonare, auxiliarul, de obicei, este
suprimat naintea celui de-al doilea participiu: Esta noticia es conocida y comentada por
todos los especialistas . n schimb estar + participiul se folosete n cazul verbelor
momentane, la timpurile imperfecte (El proyecto est, estaba resuelto - Proiectul este, era
rezolvat i a multor verbe reflexive sau folosite ca atare, cu sens incoativ: Juana est
(estaba) sentada (dormida, arrepentida, enfadada, entristecida), etc. O construcie pasiv
cu ser sau estar nu difer de o construcie de tip nominal care cuprinde n structura
predicatului ei nominal o copul (ser, estar) i un nume predicativ exprimat printr-un
participiu cu valoare adjectival. 2. Construcia pasiv cu se este mai frecvent dect cele
mai nainte menionate. Astfel, n locul unei propoziii ca aceasta: Las ventanas son
abiertas a las diez se prefer Las ventanas se abren a las diez. Construciile pasive cu
se pot avea un complement de agent sau se pot lipsi de acesta: Se venden mercancas por
los vendedores. Se venden mercancas.

[modific] Conjugarea verbului haber (Conjugacin del


verbo haber)

Haber Formas simples Infinitivo haber Gerundio habiendo Participio habido Formas
compuestas Infinitivo haber habido Gerundio habiendo habido Modo indicativo Presente:
he, has, hay, hemos o habemos, habis, han Pretrito imperfecto: he habido, has habido,
ha habido, hemos habido, habis habido, han habido Pretrito imperfecto: haba, habas,
haba, habamos, habais, haban Pretrito imperfecto: haba habido, habas habido, haba
habido, habamos habido habais habido, haban habido Pretrito perfecto simple: hube,
hubiste, hubo, hubimos, hubisteis, hubieron Pretrito anterior: hube habido, hubiste
habido, hubo habido, hubimos habido hubisteis habido, hubieron habido Futuro: habr,
habrs, habr, habremos, habris, habrn Futuro perfecto: habr habido, habrs habido,
habr habido, habremos habido, habris habido, habrn habido Condicional: habra,
habras, habra, habramos, habrais, habran Condicional perfecto: habra habido, habras
habido, habra habido, habramos habido, habrais habido, habran habido Modo
subjuntivo Presente: haya, hayas, haya, hayamos, hayis, hayan Pretrito imperfecto:
haya habido, hayas habido, haya habido, hayamos habido, hayis habido, hayan habido
Pretrito imperfecto: hubiera o hubiese, hubieras o hubieses, hubiera o hubiese,
hubiramos o hubisemos, huberais o hubieseis, hubieran o hubiesen Pretrito
pluscuamperfecto: hubiera o hubiese habido, hubieras o hubieses habido, hubiera o
hubiese habido, habiramos o hubisemos habido, hubierais o hubieseis habido, hubieran
o hubiesen habido Futuro:hubiere, hubieres, hubiere, hubiremos, hubiereis, hubieren
Futuro perfecto: hubiere habido, hubieres habido, hubiere habido, hubiremos habido,
hubiereis habido, hubieren habido Modo imperativo (poco empleado) He (t); Haya (l);
Hayamos (nosotros); Habed (vosotros); Hayan (ellos) Conjugarea verbului ser Formas
simples Infinitivo: ser Gerundio: siendo Participio : sido Formas compuestas Infinitivo:
haber sido Gerundio: habiendo sido Modo indicativo Presente: soy, eres, es, somos, sois,
son Pretrito perfecto compuesto: he sido, has sido, ha sido, hemos sido, habis sido, han
sido Pretrito imperfecto: era, eras, era, ramos, erais, eran Pretrito pluscuamperfecto:
haba sido, habas sido, haba sido, habamos sido, habais sido, haban sido Pretrito
perfecto simple: fui, fuiste, fue, fuimos, fuisteis, fueron Pretrito anterior: hube sido,
hubiste sido, hubo sido, hubimos sido, hubisteis sido, hubieron sido Futuro: ser, sers,
ser, seremos, seris, sern Futuro perfecto: habr sido, habrs sido, habr sido, habremos
sido, habris sido, habrn sido Condicional: sera, seras, sera, seramos, serais, seran
Condicional perfecto: habra sido, habras sido, habra sido, habramos sido, habrais sido,
habran sido Modo subjuntivo Presente: sea, seas, sea, seamos, seis, sean Pretrito
perfecto: haya sido, hayas sido, haya sido, hayamos sido, hayis sido, hayan sido
Pretrito imperfecto: fuera o fuese, fueras o fueses, fuera o fuese, furamos o fusemos,
fuerais o fueseis, fueran o fuesen, Pretrito pluscuamperfecto: hubiera o hubiese sido,
hubieras o hubieses sido, hubiera o hubiese sido, hubiramos o hubisemos sido,
hubierais o hubieseis sido, hubieran o hubiesen sido Futuro: fuere, fueres, fuere,
furemos, fuereis, fueren Futuro perfecto: hubiere sido, hubieres sido, hubiere sido,
hubiremos sido, hubiereis sido, hubieren sido Modo imperativo (afirmativo) S (t); Sea
(l); Seamos (nosotros); Sed (vosotros); Sean (ellos)

[modific] Conjugarea verbelor regulate Modele


[modific] Conjugarea I (Primera conjugacin)

Tomar Formas simples=== Infinitivo: tomar Gerundio: tomando Participio: tomado


Formas compuestas Infinitivo: haber tomado Gerundio: habiendo tomado

[modific] Modo indicativo


Presente: tomo, tomas, toma, tomamos, tomis, toman Pretrito perfecto compuesto: he
tomado, has tomado, ha tomado, hemos tomado, habis tomado, han tomado Pretrito
imperfecto: tomaba, tomabas, tomaba, tombamos, tomabais, tomaban Pretrito
pluscuamperfecto: haba tomado, habas tomado, haba tomado, habamos tomado,
habais tomado, haban tomado Pretrito perfecto simple: tom, tomaste, tom, tomamos,
tomasteis, tomaron Pretrito anterior: hube tomado, hubiste tomado, hubo tomado,
hubimos tomado, hubisteis tomado, hubieron tomado Futuro: tomar, tamars, tomar,
tomaremos, tomaris, tomarn Futuro perfecto: habr tomado, habrs tomado, habr
tomado, habremos tomado, habris tomado, habrn tomado, Condicional: tomara,
tomaras, tomara, tomaramos, tomarais, tomaran Condicional perfecto : habra tomado,
habras tomado, habra tomado, habramos tomado, habrais tomado, habran tomado,

[modific] Modo subjuntivo


Presente: tome, tomes, tome, tomemos, tomis, tomen Pretrito perfecto: haya tomado,
hayas tomado, haya tomado, hayamos tomado,hayis tomado, hayan tomado Pretrito
imperfecto: tomara o tomase, tomaras o tomases, tomara o tomase, tomramos o
tomsemos, tomarais o tomaseis, tomaran o tomasen, Pretrito pluscuamperfecto: o
hubiera o hubiese tomado, hubieras o hubiesetomado, hubiera o hubiese tomado,
hubiramos o hubisemos, hubierais o hubieseis tomado, hubieran o hubiesen tomado
Futuro: tomare, tomares, tomare,tomaremos,tomareis, tomaren Futuro perfecto hubiere
tomado, hubieres tomado, hubiere tomado, hubiremos tomado, hubiereis tomado,
hubieren tomado

[modific] Modo imperativo (afirmativo)


Toma (t); Tome (l); Tomemos (nosotros); Tomad (vosotros); Tomen (ellos)

[modific] Conjugarea a II-a (Segunda conjugacin)


Comer Formas simples Infinitivo: comer Gerundio: comiendo Participio: comido Formas
compuestas Infinitivo: haber comido Gerundio: habiendo comido

[modific] Modo indicativo


Presente: como, comes, come, comemos, comis, comen Pretrito perfecto compuesto: he
comido, has comido, ha comido, hemos comido, habis comido, han comido Pretrito
imperfecto: coma, comas, coma, comamos, comais, coman Pretrito
pluscuamperfecto: haba comido, habas comido, haba comido, habamos comido,
habais comido, haban comido Pretrito perfecto simple: com, comiste, comi,
comimos, comisteis, comieron, Pretrito anterior: hube comido, hubiste comido, hubo

comido, hubimos comido, hubisteis comido, hubieron comido Futuro: comer, comers,
comer, comeremos, comeris, comern Futuro perfecto: habr comido, habrs comido,
habr comido, habremos comido, habrn comido, Condicional: comera, comeras,
comera, comeramos, comerais, comeran Condicional perfecto: habra comido, habras
comido, habra comido, habramos comido, habrais comido, habran comido

[modific] Modo subjuntivo


Presente: coma, comas, coma, comamos, comis, coman Preterito perfecto: haya comido,
hayas comido, haya comido, hayamos comido, hayis comido, hayan comido Pretrito
imperfecto: comiera o comiese, comieras o comieses, comiera o comiese, comiramos o
comisemos, comierais o comieseis, comieran o comiesen Pretrito pluscuamperfecto:
hubiera o hubiese comido, hubieras o hubieses comido, hubiera o hubiese comido,
hubiramos o hubisemos comido, hubierais o hubieseis comido, hubieran o hubiesen
comido Futuro: comiere, comieres, comiere, comiremos, comiereis, comieren Futuro
perfecto: hubiere comido, hubieres comido, hubiere comido, hubiremos comido,
hubiereis comido, hubieren comido

[modific] Modo imperativo (afirmativo)


Come (t); Coma (l); Comamos (nosotros); Comed (vosotros); Coman (ellos)

[modific] Conjugarea III-a (Tercera conjugacin)


Partir Formas simples Infinitivo: partir Gerundio: partiendo Participio: partido Formas
compuestas Infinitivo: haber partido Gerundio: habiendo partido

[modific] Modo indicativo


Presente: parto, partes, parte, partimos, parts, parten Pretrito perfecto compuesto: he
partido, has partido, ha partido, hemos partido, habis partido, han partido Preterito
imperfecto: parta, partas, parta, partamos, partais, partan Pretrito pluscuamperfecto:
haba partido, habas partido, haba partido, habamos partido, habais partido, haban
partido Pretrito perfecto simple: part, partiste, parti, partimos, partisteis, partieron
Pretrito anterior: hube partido, hubiste partido, hubo partido, hubimos partido, hubisteis
partido, hubieron partido Futuro: partir, partirs, partir, partiremos, partiris, partirn
Futuro perfecto: habr partido, habrs partido, habr partido, habremos partido, habris
partido, habrn partido Condicional: partira, partiras, partira, partiramos, partirais,
partiran Condicional perfecto:habra partido, habras partido, habra partido, habramos
partido, habrais partido, habran partido

[modific] Modo subjuntivo


Presente: parta, partas, parta, partamos, partis, partan Preterito perfecto: haya partido,
hayas partido, haya partido, hayamos partido, hayis partido, hayan partido Pretrito

imperfecto: partiera o partiese, partieras o partieses, partiera o partiese, partiramos o


partisemos, partierais o partieseis, partieran o partiesen Pretrito pluscuamperfecto:
hubiera o hubiese partido, hubieras o hubieses partido, hubiera o hubiese partido,
hubiramos o hubisemos partido, hubierais o hubieseis partido, hubieran o hubiesen
partido Futuro: partiere, partieres, partiere, partiremos, partiereis, partieren, Futuro
perfecto: hubiere partido, hubieres partido, hubiere partido, hubiremos partido, hubiereis
partido, hubieren partido

[modific] Modo imperativo (afirmativo)


Parte (t); Parta (l); Partamos (nosotros); Partid (vosotros); Partan (ellos) Conjugarea
verbului invitar la diateza pasiv (Conjugacin del verbo comer en la voz pasiva)

[modific] Formas simples


Infinitivo: ser invitado Gerundio: siendo invitado

[modific] Formas compuestas


Infinitivo: haber sido invitado Gerundio: habiendo sido invitado

[modific] Modo indicativo


Presente: Soy invitado, Eres invitado, Es invitado, Somos invitados, Sois invitados, Son
invitados Pretrito perfecto compuesto:He sido invitado, Has sido invitado, Ha sido
invitado, Hemos sido invitados, Habis sido invitados, Han sido invitados Pretrito
imperfecto: Era invitado, Eras invitado, Era invitado, ramos invitados, Erais invitados,
Eran invitados Pretrito perfecto compuesto: Haba sido invitado, Habas sido invitado,
Haba sido invitado, Habamos sido invitados, Habais sido invitados, Haban sido
invitados Pretrito perfecto simple: Fui invitado, Fuiste invitado, Fue invitado, Fuimos
invitados, Fuisteis invitados, Fueron invitados Pretrito anterior Hube sido invitado,
Hubiste sido invitado, Hubo sido invitad, Hubimos sido invitados, Hubisteis sido
invitados, Hubieron sido invitados Futuro: Ser invitado, Sers invitado, Ser invitado,
Seremos invitados, Seris invitados, Sern invitados Futuro perfecto Habr sido invitado,
Habrs sido invitado, Habr sido invitado, Habremos sido invitados, Habris sido
invitados, Habrn sido invitados Condicional: Sera invitado, Seras invitado, Sera
invitado, Seramos invitados, Serais invitados, Seran invitados Condicional
perfecto:Habra sido invitado Habras sido invitado, Habra sido invitado, Habramos sido
invitados, Habrais sido invitados, Habran sido invitados

[modific] Modo subjuntivo


Presente: Sea invitado, Seas invitado, Sea invitado, Seamos invitados, Seis invitados,
Sean invitados Pretrito perfecto: Haya sido invitado, Hayas sido invitado, Haya sido
invitado, Hayamos sido invitados, Hayis sido invitados, Hayan sido invitados Pretrito

imperfecto: Fuera o fuese invitado, Fueras o fueses invitado, Fuera o fuese invitado,
Furemos o fusemos invitados, Fuerais o fueseis invitados, Fueran o fuesen invitados
Pretrito pluscuamperfecto: Hubiera o hubiese sido invitado, Hubieras o hubieses sido
invitado, Hubiera o hubiese sido invitado, Hubiramos o hubisemos sido invitados,
Hubierais o hubieseis sido invitados, Hubieran o hubiesen sido invitados Futuro: Fuere
invitado, Fueres invitado, Fuere invitado, Furemos invitados, Fuereis invitados, Fueren
invitados Futuro perfecto: Hubiere sido invitado, Hubieres sido invitado, Hubiere sido
invitado, Hubiremos sido invitados, Hubiereis sido invitados, Hubieren sido invitados

[modific] Modo imperativo


S t invitado; Sea l invitado; Seamos nosotros invitados; Sed vosotros invitados; Sean
ellos invitados Conjugarea verbelor neregulate (Conjugacin de los verbos irregulares)
Un verb se consider neregulat atunci cnd se produce o schimbare de sunete n tem , n
terminaie sau n ambele: encontrar-encuentro, pedir-pido; estarestoy, decir-dije.
Modificrile de ordin ortografic i nu fonetic nu se consider neregulariti propriuzise.
Astfel de modificri ortografice, la verbele regulate, le ntlnim, mai ales, la cele
terminate n -car, -gar, -zar, -cer, -cir, -ger, -gir, -eer, -oer, -guir, etc.: tocar toqu, cargar
cargu, vencer - venzo, creer - crey, comenzar comenc. Un verb neregulat la
prezentul indicativ, persoanele de la singular i a III-a plural va avea aceeai
neregularitate la prezentul conjunctiv (n general, la aceleai persoane (unele excepii:
pedir, seguir care au neregulariti i la celelalte persoane: pida; pidamos, pidis; siga;
sigamos, sigis; la imperativ (pers. a II-a sing. i formele mprumutate de la conjunctiv):
pensar - pienso piense- piensen, etc. Cnd un verb este neregulat numai la persoana I a
prezentului indicativ va fi neregulat la toate persoanele prezentului conjunctiv i la
imperativ (la formele mprumutate de la conjunctiv): conocer - conozco conozca,
conozcas, etc. Verbele compuse primesc. de regul, neregularitile formelor simple de la
care deriv: tener - tengo, mantener - mantengo. Un verb neregulat la perfectul simplu
este neregulat att la la conjunctivul imperfect , la conjunctivul viitor: decir - dije
dijera dijere, ct i la persoanele I i a II-a plural ale prezentului conjunctivului, la
participiul prezent (dac verbul are un participiu prezent, care, de cele mai multe ori are
valoare de adjectiv sau de substantiv: servir sirviente) i la gerunziu: dormir - durmi,
durmieron/ durmiera, durmiese/ durmiere/ durmamos, durmis/durmiente/durmiendo. Un
verb neregulat la viitorul indicativ este neregulat i la prezentul condiional: salir - saldr
saldra. n limba spaniol, exist numai trei verbe neregulate la imperfectul
indicativului (ser - era ver - vea, ir - iba). Prezena accentului este considerat
neregularitate: ests, est, est, ests, etc. Verbe neregulate la prezent, perfectul simplu i
la viitor (Verbos irregulares en presente, pretrito perfecto simple y futuro) Dar Presente
de indicativo: Doy, das, da, damos, dais, dan Pretrito perfecto simple: Di, diste, dio,
dimos, disteis, dieron Pretrito imperfecto de subjuntivo: Diera sau diese, dieras sau
dieses, diera sau diese, diramos sau disemos, dierais sau dieseis, dieran sau diesen
Futuro de subjuntivo: Diere, dieres, diere, diremos, diereis, dieren Decir Gerundio:
Diciendo Participio: Dicho Presente de indicativo: Digo, dices, dice, decimos, decs,
dicen Pretrito perfecto simple: Dije, dijiste, dijo, dijimos, dijisteis, dijeron Pretrito
perfecto compuesto: He dicho, has dicho,. Futuro de indicativo: Dir, dirs, dir,
diremos, diris, dirn Condicional: Dira, diras, dira, diramos, dirais, diran Presente de

subjuntivo: Diga, digas, diga, digamos, digis, digan Pretrito imperfecto de subjuntivo:
Dijera sau dijese, dijeras sau dijeses, dijera sau dijese, dijramos sau dijsemos, dijerais
sau dijeseis, dijeran sau dijesen Futuro de subjuntivo: Dijere, dijeres, dijere, dijremos,
dijereis, dijeren Imperativo: Di, diga, digamos, digan Estar Presente de indicativo: Estoy,
ests, est, estn Pretrito perfecto simple: E stuve, estuviste, estuvo, estuvimos,
estuvisteis, estuvieron Presente de subjuntivo: Est, ests, est, estn Pretrito
impertecto de subjuntivo: Estuviera sau estuviese, estuvieras sau estuvieses, estuviera sau
estuviese, estuviramos sau estuvisemos, estuvierais sau estuvieseis, estuvieran sau
estuviesen Futuro de subjuntivo: Estuviere, estuvieres, estuviere, estuviremos,
estuviereis, estuvieren Imperativo: est, est, estn Hacer Participio: Hecho Presente de
indicativo: Hago (haces, hace, hacemos, hacis, hacen) Pretrito perfecto simple: Hice,
hiciste, hizo, hicimos, hicisteis, hicieron Pretrito perfecto compuesto: He hecho, has
hecho, Futuro de indicativo:Har, hars, har, haremos, haris, harn Condicional:
Hara, haras, hara, haramos, harais, haran Presente de subjuntivo: Haga, hagas, haga,
hagamos, hagis, hagan Pretrito imperfecto de subjuntivo: Hiciera sau hiciese, hicieras
sau hicieses, hiciera sau hiciese, hiciramos sau hicisemos, hicierais sau hicieseis,
hicieran sau hiciesen Futuro de subjuntivo: Hiciere, hicieres, hiciere, hiciremos,
hiciereis, hicieren Imperativo: Haz, haga, hagamos, hagan Ir Gerundio: Yendo Participio:
Ido Presente de indicativo: Voy, vas, va, vamos, vais, van Pretrito imperfecto de
indicativo: Iba, ibas, iba, bamos, ibais, iban Pretrito perfecto simple: Fui, fuiste, fue,
fuimos, fuisteis, fueron Pretrito perfecto compuesto:He ido, has ido,.. Presente de
subjuntivo:Vaya, vayas, vava, vayamos, vayis, vayan Pretrito imperfecto de subjuntivo:
Fuera sau fuese, fueras sau fueses, fuera sau fuese, furamos sau fusemos, fuerais sau
fueseis, fueran sau fuesen Futuro de subjuntivo: Fuere, fueres, fuere, furemos, fuereis,
fueren Imperativo: Ve, vaya, vayamos, id, vayan Poder Gerundio: Pudiendo Presente de
indicativo: Puedo, puedes, puede, pueden Pretrito perfecto simple :Pude, pudiste,
pudo, pudimos, pudisteis, pudieron Futuro de indicativo: Podr, podrs, podr, podremos,
podris, podrn Condicional: Podra, podras, podra, podramos, podrais, podran
Presente de subjuntivo: Pueda, puedas, pueda, puedan Pretrito impefecto de
subjuntivo: Pudiera sau pudiese, pudieras sau pudieses, pudiera sau pudiese, pudiramos
sau pudisemos, pudierais sau pudieseis, pudieran sau pudiesen Futuro de subjuntivo:
Pudiere, pudieres, pudiere, pudiremos, pudiereis, pudieren Imperativo: Puede, pueda,
puedan Poner Participio: Puesto Presente de indicativo: Pongo (pones, pone, ponemos,
ponis, ponen) Pretrito perfecto simple: Puse, pusiste, puso, pusimos, pusisteis, pusieron
Pretrito perfecto compuesto: He puesto, has puesto Futuro de indicativo: Pondr,
pondrs, pondr, pondremos, pondris, pondrn Condicional: Pondra, pondras, pondra,
pondramos, pondrais, pondran Presente de subjuntivo: Ponga, pongas, ponga,
pongamos, pongis, pongan Pretrito imperfecto de subjuntivo: Pusiera sau pusiese,
pusieras sau pusieses, pusiera sau pusiese, pusiramos sau pusisemos, pusierais sau
pusieseis, pusieran sau pusiesen Futuro de subjuntivo: Pusiere, pusieres, pusiere,
pusiremos, pusiereis, pusieren Imperativo: Pon, ponga, pongamos, poned, pongan
Querer Presente de indicativo: Quiero, quieres, quiere, quieren Pretrito perfecto
simple: Quise, quisiste, quiso, quisimos, quisisteis, quisieron Futuro de indicativo:
Querr, querrs, querr, querremos, querris, querrn Condicional: Querra, querras,
querra, querramos, querrais,querran Presente de subjuntivo: Quiera, quieras, quiera,
quieran Pretrito imperfecto de subjuntivo: Quisiera sau quisiese, quisieras sau quisieses,

quisiera sau quisiese, quisiramos sau quisisemos, quisierais sau quisieseis, quisieran
sau quisiesen Futuro de subjuntivo: Quisiere, quisieres, quisiere, quisiremos, quisiereis,
quisieren Imperativo: quiera, quieran Saber Presente de indicativo: S (sabes, sabe,
sabemos, sabis, saben) Pretrito perfecto simple: Supe, supiste, supo, supimos, supisteis,
supieron Futuro de indicativo: Sabr, sabrs, sabr, sabremos, sabris, sabrn
Condicional: Sabra, sabras, sabra, sabramos, sabrais, sabran Presente de subjuntivo:
Sepa, sepas, sepa, sepamos, sepis, sepan Pretrito imperfecto de subjuntivo: Supiera sau
supiese, supieras sau supieses, supiera sau supiese, supiramos sau supisemos, supierais
sau supieseis, supieran sau supiesen Futuro de subjuntivo: Supiere, supieres, supiere,
supiremos, supiereis, supieren Imperativo: Sepa, sepamos, sabed, sepan Tener Presente
de indicativo: Tengo, tienes, tiene, tienen Pretrito perfecto simple: Tuve, tuviste,
tuvo, tuvimos, tuvisteis, tuvieron Futuro de indicativo: Tendr, tendrs, tendr,
tendremos, tendris, tendrn Condicional: Tendra, tendras, tendra, tendramos,
tendrais,tendran Presente de subjuntivo: tenga, tengas, tenga, tengamos, tengis, tengan
Pretrito imperfecto de subjuntivo: Tuviera sau tuviese, tuvieras sau tuvieses, tuviera sau
tuviese, tuviramos sau tuvisemos, tuvierais sau tuvieseis, tuvieran sau tuviesen Futuro
de subjuntivo: Tuviere, tuvieres, tuviere, tuviremos, tuviereis, tuvieren Imperativo: Ten,
tenga, tengamos, tened, tengan Venir Gerundio: Viniendo Presente de indicativo: Vengo,
vienes, viene, vienen Pretrito perfecto simple: Vine, viniste, vino, vinimos, vinisteis,
vinieron Futuro de indicativo: Vendr, vendrs, vendr, vendremos, vendris, vendrn
Condicoinal: Vendra, vendras, vendra, vendramos, vendrais,vendran Presente de
subjuntivo: Venga, vengas, venga, vengamos, vengis, vengan Pretrito imperfecto de
subjuntivo: Viniera sau viniese, vinieras sau vinieses, viniera sau viniese, viniramos sau
vinisemos, vinierais sau vinieseis, vinieran sau viniesen Futuro de subjuntivo: Viniere,
vinieres, viniere, viniremos, viniereis, vinieren Imperativo: Ven, venga, vengamos,
venid, vengan ntrebuinri ale verbului ser (Algunos usos del verbo ser)
1. Funcia sintactic principal a verbului ser este aceea de copul. Leag numele
predicativ de subiect. Numele predicativ poate fi exprimat printr-un substantiv, adjectiv,
pronume, numeral, infinitiv, adverb, o propoziie etc.: Mi to es profesor. Soy de
Bucarest. Pedro es alto. Mara es joven. Este libro es mo. Somos tres. Soy el primero de
la clase. Querer es poder. Tu amigo es as. l es quien grita. Lo que te ruego es que no
salgas tan pronto. Adjectivele construite cu ser exprim caliti eseniale, primordia1e
uneori indiferent de durata lor (adjective care denot materia, profesiunea, culoarea,
dimensiunea, forma etc.): Eres/ moreno/ alto/ generoso/obrero Adjectivele urmtoare
admit, de obicei, construcia cu ser: feliz - infeliz; dichoso - desdichado; venturoso desventurado; desgraciado, cierto, indudable, notorio, evidente, posible - imposible;
probable - improbable; preciso, necesario: Somos felices, dichosos infelice desdichados,
cierto, posible Es probable, necesario 2. Verbul ser mpreun cu participiul altui verb
formeaz diateza pasiv: Mi padre fue festejado por sus amigos. 3. n unele contexte,
verbul ser i pierde valoarea de copulativ. Devine verb intranzitiv cu sensul de a exista, a
se ntmpla, a servi, a avea loc, a conveni: La semana prxima ser la fiesta. l no es para
esto (...no sirve para...). Este cuadro no es para l (no conviene para l). La funcin fue
en una sala (tuvo lugar...). 4. Cu verbul ser se formeaz unele locuiuni idiomatice; es
verdad - este adevrat; es lstima - este pcat; es lo mismo - este acelai lucru; es decir
(esto es)- adic; sea o no sea - n orice caz; sea que sea (fuere) - orice s-ar ntmpla etc. 5.

Construciile ser de + infinitivo, ser menos au corespondent n limba romn formulele a


merita osteneala, a trebui i a nu fi mai prejos: En l es de admirar lo jefe (La el
merit osteneala s fie admirate calitile sale de ef). T me has ayudado mucho, y por
eso no quiero ser menos (Tu m-ai ajutat mult i de aceea nu vreau s fiu mai prejos).
ntrebuinri ale verbului estar (Algunos usos del verbo estar) 1. Estar, la fel cu ser,
ndeplinete n majoritatea cazurilor funcia de verb copulativ: La leche est fra. El caf
est dulce. El vaso est lleno de agua. La manzana est madura. Adjectivele calificative
(sau participiale) atunci cnd se construiesc cu verbu1 estar atribuie subiectului o calitate
sau o stare valabil pentru momentul indicat de acest verb. Starea sau calitatea respectiv
sunt gndite de vorbitor ca rezultatul unei schimbri, unei transformri sau al unui proces
i nu ca inerente sau caracteristice obiectului respectiv. A se compara: El caf es amargo
(Cafeaua este amar - calitate inerent). El caf est dulce (Aceast cafea este dulce calitate dobndit). Alte exemple: La sopa es buena - La sopa est buena. Soy joven
Estoy joven (para mi edad). Acelai adjectiv poate exprima o calitate esenial sau o stare,
un aspect, dup cum este construit cu ser sau cu estar: Esta hoja es verde (Aceast frunz
este verde) - Esta manzana est verde (Acest mr este verde, adic nu este copt). - Este
hombre est loco (Acest om i-a pierdut cumptul sau o face pe nebunul). Este hombre es
sordo (acest om este surd) - Este hombre est sordo (Acest om a asurzit sau o face pe
surdul). Este hombre es nervioso (Acest om este nervos) - Este hombre est nervioso
(Acest om este enervat). Unele adjective i schimb sensul dup cum sunt construite cu
ser sau cu estar: estar bueno a fi sntos ser bueno - a fi bun (la caracter) estar malo - a
se simi ru, a fi bolnav ser malo - a fi ru (la caracter) estar grave - a fi grav bolnav ser
grave - a fi grav,auster,serios estar vivo - a tri, a fi n via ser vivo - a fi iute la minte,
inteligent estar listo - a fi pregtit, a fi gata ser listo - a fi inteligent, a fi ascuit la minte
estar fresco (n sens ironic) -a fi ntr-o ser fresco (n sens figurat) - a fi cinic situaie grea,
a fi la strmtoare Cteva adjective care se construiesc de regul, cu verbul estar i nu cu
ser contento - descontento; satisfecho - insatisfecho; vaco, lleno, maduro, intacto, roto.
n unele secvene, verbul estar este urmat de anumite prepoziii ca: a, de, para, por, etc.:.
(Aceast carte cost o sut de pesete). Estoy de viaje (Sunt n voiaj). Estoy para salir
(Sunt gata de plecare) deci: estar para + infinitivo) Estoy por mandarte a casa de tu
abuelo (Sunt nclinat (dispus) s te trimit la bunicul tu). Este hombre est por ti (Acest
om te prefer pe tine). Estoy por tomar caf con leche (Prefer cafea cu lapte). No estoy
para bromas (Nu-mi arde de glum). El cuarto est por barrer (Camera este nemturat,
urmeaz s fie mturat). 2. Estar poate avea, n unele contexte, valoare de verb
predicativ i de verb auxiliar. Estar poate forma singur predicatul verbal atunci cnd are
nelesul de a sta, a se afla, a se gsi, att sub aspect local, ct i sub aspect temporal:
Pedro est en la oficina. El cuadro est en la pared. Estamos a veinte de octubre. Estamos
en invierno. Ca auxiliar, estar cu participiul unui verb formeaz o construcie pasiv: El
proyecto estar realizado a fin de este mes (Proiectul este realizat la sfritul acestei luni).
La casa est construida (casa este deja construit). La ventana est abierta. La puerta est
cerrada. Formula estar+participio ne arat c aciunea verbului la participiu este deja
terminat n momentul indicat de timpul la care se afl auxiliarul estar. Prin aceasta difer
de construcia ser +participiu care ne semnaleaz c aciunea participiului are loc n
momentul indicat de timpul la care se refer ser: La casa es construida (Casa este
construit, adic se construiete nc). Deci unei secvene ca: La casa est construida i

corespunde: La casa ha sido construida. La casa estaba construida - La casa haba sido
construida.

[modific] Perifraze verbale (Perfrasis verbales)


n limba spaniol, perifrazele verbale sunt formate dintr-un verb auxiliar sau folosit ca
auxiliar i un verb la un mod nepersonal, nepredicativ, adic la infinitiv, gerunziu sau
participiu. Ele sunt sintagme fixe care afecteaz toate formele conjugrii. Sunt folosite cu
mare frecven, ntruct exprim diverse nuane semantice pe care verbul la modul
nepersonal care intr n componena lor nu le-ar putea reda. A se compara escribo
(scriu) cu tengo que escribir (trebuie s scriu). ntre auxiliar i verbul la modul
nepredicativ (numai infinitivul) se interpun, n unele perifraze, prepoziiile a, de sau
conjuncia que (mai rar). Formele verbului auxiliar ne indic persoana, timpul, modul i
numrul. n general, n perifrazele verbale, forma nepersonal a verbului nu poate fi
substituit printr-o form echivalent fr s afecteze sensul. Nu orice combinaie de
acest fel poate fi numit perifraz verbal. De exemplu Voy a trabajar poate s
nsemneze, n funcie de context i de situaia concret, merg s lucrez sau voi lucra
(perifraz verbal). Putem deosebi mai multe grupuri de perifraze verbale, n funcie de
criteriul pe care-1 adoptm. Astfel, dac avem n vedere forma nepersonal a verbului,
putem mpri aceste construcii n perifraze cu infinitivul, perifraze cu gerunziul i
perifraze cu participiul: Ech a rerse (A nceput s rd). Sigue trabajando (Continu s
lucreze) Llevo andados cinco kilmetros (Am parcurs cinci kilometri). Dac le mprim
dup modalitatea subiectiv pe care o implic putem deosebi perifraze cu caracter
obligativ, perifraze care exprim o posibilitate, probabilitate, perifraze cu caracter
intenional etc.: Tengo que leer (trebuie s citesc). Mara debe ir de compras (Probabil c
Maria merge dup cumparturi -Maria o fi mergnd dup cumprturi). Carmen va a
estudar ms (Carmen va studia mai mult). Clasificarea perifrazelor verbale, innd seama
de modul nepersonal care ia parte la formarea lor, nu este pur formal. Astfel perifrazele
formate cu infinitivul dau aciunii verbale o orientare spre viitor,fa de timpul la care se
afl verbul auxiliar, cele cu gerunziul exprim o aciune n desfurare, iar cele cu
participiul plaseaz aciunea n trecut i au sens perfectiv. Perifraze verbale formate cu
Verbo auxiliar + infinitivo Sensul general al acestor perifraze const n aceea c aciunea
este ndreptat spre viitor. Cele mai multe perifraze de acest tip sunt formate dintr-un verb
de micare, ca auxiliar, urmat de prepoziiile a sau de i de infinitiv. Ir a + infinitivo
semnific o aciune care ncepe s se realizeze fie n intenia celui care vorbete, fie n
realitatea obiectiv. Are un caracter incoativ: Hoy va a llover (Astzi va ploua). Voy a
escribir una carta Aceast perifraz este folosit, de regul, la prezentul indicativ i
conjunctiv i la imperfectul celor dou moduri. Folosit, de exemplu, la viitor, verbul ir
i recapt sensul su lexical: Ir a comer al restaurante (Voi merge s mnnc la
restaurant). Echar a + infinitivo exprim nceputul unei aciuni: Ech a andar (A nceput
s umble). Ech a rerse (A nceput s rd). Cu aceeai valoare incoativ poate fi folosit
i sintagma ponerse a + infinitivo: Se puso a escribir (A nceput s scrie). Venir a +
infinitivo exprim o aciune care se termin cu aproximaie: Siempre venamos a
ponernos de acuerdo. Cu timpurile perfective, aciunea este considerat realizat: Hemos
venido a ponernos de acuerdo (Am czut de acord). n acest ultim caz, putem folosi n
locul lui venir verbul llegar. Hemos llegado a ponernos de acuer Acabar de + infinitivo

are sens perfectiv. Exprim o aciune care s-a terminat recent (n raport cu timpul la care
se afl verbul auxiliar): Acabo de comer (Tocmai am terminat de mncat). Acabbamos
de comer (Tocmai terminam de mncat). Aceast perifraz se folosete, n special, n
propoziii afirmative. Forma negativ a acestei perifraze nu are, de multe ori sens negativ;
No acaba de trabajar (Nu termin de lucrat - lucreaz mereu). Nu se recomand s fie
folosit cu verbul auxiliar la timpul viitor dect numai atunci cnd prin acest viitor voim
s exprimm o aciune probabil n prezent: Pedro acabar de Ilegar ahora mismo (Este
probabil ca Petre s soseasc chiar acum). Volver a + infinitivo exprim repetarea unei
aciuni. Deci are caracter iterativ: Vuelvo a leer esta novela (Recitesc acest roman). Un
grup de perifraze cu infinitivul exprim ideea general de obligaie: Haber de + infinitivo
exprim o obligaie atenuat, uneori o intenie de a face ceva: He de estudiar (Trebuie s
studiez. Am de gnd s studiez...). Tener que + infinitivo semnific o obligaie mai
intens, uneori impus din afar: Tengo que escribir el deber de casa (Trebuie s scriu
tema pentru acas). Haber que + infinitivul este o perifraz obligativ impersonal: Hay
que trabajar (Trebuie s lucrm... s se lucreze). Perifraza verbal deber de + infinitivo
denot o presupunere, o bnuial n sens de presupunere: Jorge debi de asistir a aquella
fiesta (Gheorghe trebuie s fi fost la serbarea aceea). Perifraze verbale formate cu Verbo
auxiliar + gerundio Perifrazele formate cu gerunziul implic o aciune n desfurare, un
proces de durat, de repetare. Estar + gerundio arat c aciunea este n curs de
desurare n momentul indicat de timpul verbului auxiliar: Estaba leyendo en su cuarto.
n cazul verbelor cu valoarea momentan (abrir, cerrar, saltar etc.) aceast perifraz
exprim repetarea aciunii: el muchacho estaba saltando el arroyo (Biatul srea peste
pru - aciune repetat). n acelai enun, verbul estar poate fi subneles i deci nu e
cazul s fie repetat, dac a fost exprimat mai nainte: Estaba el nio jugando en el patio y
dando gritos (Copilul se juca n curte scond strigte).
Ir + gerundio. Aceast perifraz o folosim pentru a sublinia caracterul progresiv al unei
aciuni sau pentru a exprima succesiunea unor aciuni identice. Pentru redarea acestor
nuane, limba romn poate folosi expresii ca: ncetul cu ncetul, n mod progresiv,
unul dup altul etc.: Los rboles se van deshojando (Copacii se desfrunzesc - n mod
progresiv). El obrero iba llenando los sacos (Muncitorul umplea sacii - unul dup altul).
Andar + gerundio arat c cel ce execut aciunea se deplaseaz pentru a o realiza sau c
o orienteaz spre obiecte diferite: Pedro andaba buscando sus libros (Petre i cuta
crile - ici i colo, ntr-o parte i n alta). Pedro andaba contando que... (Petre povestea c
- adic povestea la unul i la a1tul).
Venir + gerundio arat c aciunea este progresiv. Spre deosebire de ir + gerundio,
aciunea exprimat de perifraz venir + gerundio este orientat din trecut spre prezent, ne
arat de cnd dureaz o aciune: Desde hace muchos aos Pedro vena acariciando vanas
esperanzas (De muli ani Petre nutrea sperane zadarnice). Perifraze verbale formate cu
Verbo auxiliar + participio Perifrazele verbale formate cu participiul au caracter perfectiv.
Verbele care intr, ca auxiliare, n aceste perifraze sunt tener, estar, ser, llevar i uneori,
dejar, quedar, traer. Una din caracteristicile acestor perifraze este c participiul se acord
n gen i numr cu complementul sau cu subiectul la care se refer. Construcia tener +
participio se poate folosi numai dac verbul la participiu este tranzitiv sau folosit cu
aceast accepiune: Tengo ledas muchas novelas (Am citit multe romane). Tengo

comidas dos manzanas (Am mncat dou mere). Dar n-ar fi corect un enun ca acesta:
*Tengo comido con gusto. Dejar + participio implic faptul c agentul este absent: En su
testamento dej mandado que ... (n testamentul su a dispus ca...) Dej arruinada a su
familia (i-a lsat familia ruinat). Quedar + participio se substituie verbului estar +
participio pentru a exprima sub form pasiv nuanele exprimate de tener + participio i
dejar + participio. Queda arruinada su familia (Familia i rmne ruinat, familia lui este
ruinat). Llevar + participio ne arat ceea ce s-a realizat dintr-o aciune nceput i
neterminat: Llevo andados unos cinco kilmetros (Am parcurs deja cinci kilometri).

S-ar putea să vă placă și