Sunteți pe pagina 1din 6

ÎMPĂRŢIREA VERBELOR DUPĂ CONJUGARE

Pentru a conjuga un verb la toate modurile şi timpurile, este necesar să-i cunoaştem cele trei forme de
bază (fundamentale) (Grundformen), şi anume:

1) infinitivul prezent: fahren, lernen, nennen


2) imperfectul indicativ (pers. I sg.) : fuhr, lernte, nannte
3) participiul II: gefahren, gelernt, genannt.

 După felul în care verbele formează formele lor de bază, le împărţim în verbe tari şi slabe. Un
număr relativ mic de verbe se conjugă neregulat.
 La verbele tari vocala radicală se schimbă în cursul conjugării, la cele slabe vocala radicală
nu se schimbă în cursul conjugării.

VERBELE TARI

Caracteristici principale: - Schimbarea vocalei radicale care se produce

a) intotdeauna la imperfect: inf. prez. : fahren ; imperf. : fuhr


b) de multe ori şi la participiul II:
inf. prez. schwimmen;
imperf. schwamm;
part. II.geschwommen.

Această schimbare a vocalei radicale a verbelor tari se numeşte Ablaut.

Grupa I.
Vocalele radicale diferă toate. (1-2-3)

Infinitiv Imperfect Participiul II Infinitiv Imperfect Participiul II


i a o beginnen begann begonnen
i a u finden fand gefunden
i a e bitten bat gebeten
ie a e liegen lag gelegen
e a o werfen warf geworfen
ä a o gebären gebar geboren
(1 - 2 - 3)

Grupa a II-a.
Vocala radicală a infinitivului este identică cu vocala radicală a participiului II, dar diferă de vocala
radicală a imperfectului (1-2-1):

Infinitiv Imperfect Participiul II Infinitiv Imperfect Participiul II


a u a tragen trug getragen

a i a fangen fing gefangen

a ie a halten hielt gehalten

e a e lesen las gelesen

o a o kommen kam gekommen

o ie o stoßen stieß gestoßen


u ie u ruf en rief gerufen

au ie au laufen lief gelaufen

ei ie ei heißen hieß geheißen

(1 - 2 - 1)
Grupa a III-a.
Vocala radicală a imperfectului este identică cu vocala radicală a participiului II, dar diferă de
vocala radicală a infinitivului (1-2-2):

Infinitiv Imperfect Participiul Infinitiv Imperfect Participiul II


II
e o o schwellen schwoll geschwollen
i u u schinden schund geschunden
i o o glimmen glomm geglommen
ie o o fließen floß geflossen
ä o o gären gor gegoren
ö o o schwören schwor geschworen
ü o o lügen log gelogen
au o o saugen sog gesogen
ei ie ie scheinen schien geschienen
ei i i gleichen glich geglichen
(1 - 2 - 2)

2. La imperfect indicativ la persoana I şi a III-a singular nu se adaugă nici un fel de desinenenţe:

Ich Ich
gab kam
Er Er

3. Participiul II (perfect) se termină în -en:

gegeben; geschrieben; gekommen

VERBELE SLABE

 Nu schimbă niciodată vocala radicală:

lernen – lernte - gelernt


ordnen – ordnete – geordnet

 La imperfect primesc -(e)t + desinenţele imperfectului (e; est; e; en; et; en)

ich lernte; lerntest, lernte, lernten, lerntet, lernten

3. Participiul II se termină în -(e)t:

gelernt; geordnet

VERBELE NEREGULATE

Neregulat se conjugă:
1. verbele auxiliare de timp: haben, sein,werden.
2. verbele auxiliare de mod: können, mögen, dürfen, müssen, sollen, wollen.
3. verbul wissen.
4. verbele: gehen, stehen, tun.

5. cîteva verbe de conjugare slabă:


brennen – brannte - gebrannt wenden - wandte - gewandt
kennen - kannte - gekannt bringen - brachte - gebracht
nennen - nannte - genannt denken - dachte – gedacht
rennen - rannte - gerannt dünken - dünkte – gedünkt
senden - sandte - gesandt

Conjugarea verbelor (minimalizat)

INDICATIVUL – PREZENT

 La prezent verbele de orice categorie (afară decîteva verbe neregulate) primesc următoarele
desinenţe:

Sg. pers. I -e
pers. a II-a -(e)st
pers. a III-a -(e)t
Pl. pers. I -en
pers a II-a -(e)t
pers a III-a -en

 Vocala e se intercalează la persoanele a II-a şi a III-a singular şi la persoana a II-a plural la


acele verbe a căror rădăcină se termină în:

-chn (rechnen) -ffn (öffnen)


-ckn (trocknen) -gn (begegnen)
-d (finden) -t (bieten)
-dm (widmen) -tm (atmen)

Spre exemplu: ich finde; du findest; er findet; wir finden; ihr findet; sie finden.

 Verbele tari suferă uneori modificări în rădăcină. Astfel, verbele tari care au a (de ex. tragen),
au (de ex. laufen) sau o (de ex. stoßen) în rădăcină primesc Umlaut la persoana a II-a şi a III-a
singular:

tragen laufen stoßen

ich trage ich laufe ich stoße


du trägst du läufst du stößt
er trägt er läuft er stößt
etc. etc. etc.

 Nu primesc Umlaut, deşi au a, au sau o în rădăcină verbele : hauen, saugen, schaffen,


schallen, schnauben, kommen.
 Verbele slabe nu primesc Umlaut nici dacă la baza lor stă un verb tare. De exemplu, verbul
slab veranlassen, la baza căruia stă verbul tare lassen, formează astfel prezentul indicativ:

ich veranlasse; du veranlaßt; er veranlaßt etc.

 Verbele tari care au vocale e în rădăcină (de ex. geben, sehen, nehmen), schimbă, de la caz la
caz pe e în i sau ie la persoana a II-a şi a IlI-a singular.
geben: ich gebe, du gibst, er gibt, wir geben, ihr gebt, sie geben.
sehen: ich sehe, du siehst, er sieht, wir sehen, ihr seht, wir sehen.
! Atentie la „nehmen” care dubleaza si pe „m”:

nehmen: ich nehme, du nimmst, er nimmt, wir nehmen, ihr nehmt, wir nehmen.

 Nu transformă pe e în i(e) următoarele verbe : bewegen (a îndupleca), denken, gehen,


genesen, heben, pflegen, scheren, stecken, stehen, weben.
 Verbele tari cu rădăcina terminată în t (de ex. halten) sau d (de ex. laden) nu intercalează la
prezent vocala e, dacă la persoana a II-a şi a IlI-a singular a indicativului primesc Umlaut
sau schimbă pe e în i(e).
 Verbele cu rădăcina terminată în t nu primesc la persoana a IlI-a singular indicativ nici
o desinenţă:

halten:ich halte; du hältst; er hält.


treten: ich trete; du trittst; er tritt.
-dar laden: ich lade; du lädst; er lädt. ( pentru ca radacina este in d, nu t si primeste
terminatie.)
 Verbul treten dublează pe t la persoana a II-a şi a III-a singular.
 Verbele, fie tari, fie slabe, a căror rădăcină se termină în -s, -ß, -ss, -z, -tz, -x, de exemplu
lesen, grüssen, essen, salzen, sitzen, boxen, primesc la persoana a II-a singular numai
desinenţa -t, persoanele a II-a şi a III-a sg. fiind astfel identice:
Ich lese, du liest, er liest...
Ich esse, du iβt, er iβt...
Ich grüβe, du grüβt, er grüβt...
 La verbele derivate cu sufixele -eln (zweifeln) şi -ern (zittern), la persoana I singular prezent
poate fi omisă vocala „e” din sufix, iar la persoana I şi a III-a plural trebuie omisă vocala „e”
din desinenţă:

zweifeln zittern
ich zweif(e)le ich zitt(e)re
du zweifelst du zitterst
er er
sie > zweifelt sie > zittert
es es
wir zweifelen wir zitteren
ihr zweifelt ihr zittert
sie sweifelen sie zitteren
 Verbele auxiliare de timp
formează prezentul în mod neregulat :

haben: habe, hast, hat, haben, habt, haben


sein: bin, bist, ist, sind, seid, sind
werden: werde, wirst, wird, werden, werdet, werden
 Prezentul verbelor preteritoprezente este de fapt un vechi imperfect (preterit), care a primit
sens de prezent; astfel se şi explică denumirea preteritoprezente dată acestui grup de verbe
format din: können, mögen, dürfen, müssen, sollen, wollen, wissen.
Ich kann, kannst, kann, können, könnt, können
Ich mag, magst, mag, mögen, mögt, mögen
Ich darf, darfst, darf, dürfen, dürft, dürfen
Ich muβ, muβt, muβ, müβen, müβt, müβen
Ich soll, sollst, soll, sollen, sollt, sollen
Ich will, willst, will, wollen, wollt, wollen
Ich weiβ, weiβt, weiβ, wiβen, wiβt, wiβen
 Verbul „tun” (a face) are o conjugare neregulata (pers. I si a III-a pl. primesc „-n”)
Ich tue, tust, tut, tun, tut, tun

S-ar putea să vă placă și